........သည္ဆိုဘ္ေရာက္လာ မ်ားသတၱာခ်မ္းသာကိုစိတ္ျမဲပါေစ၊ ဥပါဒ္ရန္ေဘးကင္းစင္ေ၀းျငိမ္းေအးၾကပါေစ.........

Dec 12, 2012

ရွင္သီ၀လိ (ေထရုပၸတၱိ)

ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက ရွင္သီ၀လိကို ကိုးကြယ္ပူေဇာ္လွ်င္ အေရာင္းအ၀ယ္ ေကာင္းသည္။ လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားသည္ဟု ယံုၾကည္ရင္းစြဲ ရွိၾကသည္။ ယင္းသို႔ယံုၾကည္သည့္အေလ်ာက္ ရွင္သီ၀လိပံုေတာ္ကို ထုလုပ္ကိုးကြယ္၍ အေဆာင္ေကာင္းအျဖစ္ သြားေလရာသို႔ ယူေဆာင္သြားၾကသည္။ ရွင္သီ၀လိဆိုသည္မွာ လာဘ္လာဘ ဖြံ႔ျဖိဳးေသာ ရဟႏၲာတပါးျဖစ္ေၾကာင္းကိုမူ အားလံုးက သိထားၾက၏။ ရွင္သီ၀လိႏွင့္ပတ္သက္၍ ေတာင္းခဲ့ေသာ ဆု၊ ျပဳခဲ့ေသာ ကုသိုလ္၊ က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ အျပစ္၊ စံစားရေသာ အက်ိဳးေပး၊ ခံစားရေသာ ဒဏ္ခ်က္မ်ားကိုလည္း အျပည့္အစံု ေလ့လာမွတ္သားဖို႔ ေကာင္းေပသည္။

( ေတာင္းခဲ့ေသာ ဆု)
ရွင္သီ၀လိ အေလာင္းေတာ္သည္ ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္၌ လာဘ္လာဘအရာ၌ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ ေပးခဲ့ရေသာ ရဟန္းတပါးကို အားက်ျပီး ထိုဧတဒဂ္မ်ိဳး ရလိုေၾကာင္း ပဒုမုတၱရဘုရားထံ ဆုေတာင္း၍ ပါရမီကို စတင္ျဖည့္ခဲ့ေလသည္။

(ျပဳခဲ့ေသာ ကုသိုလ္)
၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေက်းလက္ဇနပုဒ္တခု၌ အညတရ ေတာသားတဦး ျဖစ္ခဲ့ရ၏။ ထိုအခ်ိန္၌ ဗႏၶဳမတီျမိဳ႔သူ ျမိဳ႔သားတို႔က ဗႏၶဳမတီမင္းႀကီးႏွင့္ သူႏိုင္ငါႏိုင္ အျပိဳင္ၾကဲ၍ ဒါနပြဲကို ဆင္ႏႊဲေနခ်ိန္ျဖစ္၏။ ၆-ႀကိမ္တိတိ ဘုရင္ကလည္း ျပည္သူေတြကို ႏိုင္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္။ ျပည္သူေတြကလည္း ဘုရင္ထက္သာေအာင္ မလုပ္ႏိုင္။ အားျပိဳင္၍ ေနေလ၏။ ၇-ႀကိမ္ေျမာက္ ဒါနျပိဳင္ပြဲတြင္မူ ျပည္သူမ်ားဘက္မွ ထူးျခားခ်က္တခု ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။

ဘုရင္မင္းျမတ္၏ အလွဴထက္သာေစရန္ ျပည္သူတို႔၏ဒါနပြဲတြင္ေလာေလာလတ္လတ္ ပ်ားရည္ႏွင့္ ႏြားႏို႔ခဲ မပါဘဲရွိရာ ထိုပစၥည္းရလွ်င္ ဘုရင္မင္းျမတ္၏အလွဴထက္ သာေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လမ္းဆံုလမ္းမတြင္ အေစာင့္ခ်၍ ျပည္သူတို႔က ဦးေအာင္၀ယ္ရန္ ငံ႔လင့္ေနၾကသည္။ ထိုအခိုက္ ေတာမွ ျမိဳ႔သို႔ တက္လာေသာ သီ၀လိအေလာင္း လုလင္က ထိုပစၥည္း ၂-မ်ိဳးကို ယူေဆာင္၍လာရာ ျမိဳ႔သူျမိဳ႔သားတို႔က တက်ပ္ေပး၍ ၀ယ္ယူၾက၏။ ထိုေခတ္ေပါက္ေစ်းအရ တက်ပ္မတန္ေသာပစၥည္းကို တက်ပ္ေပး၍ ၀ယ္ယူေသာေၾကာင့္ ေတာသားလုလင္၏ စိတ္တြင္ အထူးအဆန္းျဖစ္ျပီး ရုတ္တရက္ မေရာင္းဘဲ ေစ်းကိုင္ထားလိုက္၏။

ျမိဳ႔သူ ျမိဳ႔သားတို႔က တျဖည္းျဖည္း ေစ်းတက္ေပး၍ အနည္းငယ္မွ်သာတန္ေသာ ေတာသားလုလင္၏ ပ်ားရည္ႏွင့္ ႏြားႏို႔သည္ တေထာင္အထိ ေစ်းႏႈန္းျမင့္တက္သြားေလသည္။ ထိုအခါ ေတာသားလုလင္က-ျမတ္စြာဘုရား လွဴရန္ ၀ယ္သည္ဆိုပါက ေငြျဖင့္ မေရာင္းလိုဘဲ ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္တိုင္ အခမဲ့ကုသိုလ္ပါ၀င္ လွဴဒါန္းပါမည္-ဟု ေျပာၾကားရာ အားလံုကပင္ သေဘာတူလက္ခံျပီး ရႊင္ရႊင္ပ်ပ် လွဴဒါန္းခြင့္ေပးေလသည္။ ေတာသားလုလင္က -လာဘ္လာေပါမ်ားရပါလို၏-ဟု ဆုေတာင္းရာ ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရားက-သင္ ဆုေတာင္းသည့္အတိုင္း ျဖစ္ေစသတည္း-ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္။

ဤဒါနႏွင့္ ဤဆုေတာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာဘ၀ အက်ိဳးေပးေကာင္းမြန္ျပီး ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္တြင္ လာဘ္ေပါမ်ားသည့္အရာ၌ သူမတူေအာင္ အက်ိဳးေပး ေကာင္းမြန္သည့္ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ရ ရွင္သီ၀လိ ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။

(က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ အျပစ္)
ရွင္သီ၀လိျဖစ္မည့္ ေနာက္ဆံုးဘ၀တြင္ အမိ၀မ္းတြင္း၌ ၇-ႏွစ္ၾကာမွ် ၀ဋ္ဒုကၡ ခံစားရျခင္း၊ ဖြားျမင္ေသာအခါမွာလည္း အမိ၏ ေယာနိ၀တြင္ ကန္႔လန္႔ခံ ပိတ္ဆို႔၍ ၇-ရက္ၾကာမွ် ဒုကၡႀကီးစြာ ေရာက္ရျခင္းတို႔ႏွင့္ ႀကံဳႀကိဳက္ရသည္။ ဤသည္တို႔မွာ ဆိုးက်ိဳး ဆိုးျပစ္ျဖစ္၍ အေၾကာင္းကို သံုးသပ္လွ်င္ ဤသို႔ ေတြ႔ျမင္ရပါမည္။

တခုေသာအတိတ္ဘ၀က သီ၀လိႏွင့္ မယ္ေတာ္ သုပၸ၀ါသာတို႔မွာ ဗာရာဏသီမင္း၏ မိဖုရားႀကီးႏွင့္ သားေတာ္ျဖစ္ခဲ့ၾကေလသည္။ တခ်ိန္တြင္ ေကာသလမင္းက စစ္တပ္အလံုးအရင္းျဖင့္ ဗာရာဏသီမင္းကို တိုက္ခိုက္လုပ္ၾကံ၍ ထိုမင္း၏ မိဖုရားႀကီးကို သိမ္းပိုက္ယူငင္ေလသည္။ ဗာရာဏသီမင္း၏ သားသည္ သူ၏ဖခင္ ဗာရာဏသီမင္းႀကီး စစ္ရႈံး၍ နတ္ရြာစံေသာအခါ ေရထုတ္ျပြန္ေပါက္မွ တိတ္တဆိတ္ ထြက္ေျပးျပီးလွ်င္ ဗိုလ္ပါအလံုးအရင္းကို စုရံုးလ်က္ ဗာရာဏသီျမိဳ႔ကို ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ေလသည္။ အတြင္းရွိ မယ္ေတာ္ႀကီးက ျမိဳ႔ကို ၀ိုင္းထားရန္ အၾကံေပးေလသည္။ မယ္ေတာ္ႀကီး အၾကံေပးသည့္အတိုင္း သားျဖစ္သူက ျမိဳ႔တံခါးမႀကီး ေလးေပါက္တို႔ကို အ၀င္အထြက္မရွိ ပိတ္ဆို႔ထားရာ ၇-ႏွစ္မွ် ၾကာသြားေလသည္။

မည္သို႔မွ် အေၾကာင္းမထူး၍ မယ္ေတာ္ႀကီးထံ ထပ္မံ၍ အၾကံဉာဏ္ေတာင္းခံရာ အတြင္းေန မယ္ေတာ္ႀကီးက တံခါးငယ္ (မလြယ္ေပါက္) ပါ မက်န္ အားလံုး ပိတ္ဆို႔ ၀န္းရံထားရမည္ဟု အၾကံေပးေလ၏။ မယ္ေတာ္ႀကီး အၾကံေပးသည့္အတိုင္း ၀င္ေပါက္ထြက္ေပါက္ မရွိေအာင္ (၀င္မရ ထြက္မရေအာင္) ပိတ္ဆို႔ ၀န္းရံထားေလရာ ျမိဳ႔သူျမိဳ႔သားေတြမွာ အစာေရစာအတြက္ ဒုကၡေရာက္ျပီး အေနက်ပ္ေသာေၾကာင့္ ေကာသလမင္း၏ ဦးေခါင္းကို ျဖတ္၍ သီ၀လိအေလာင္း ဗာရာဏသီမင္းသားအား ဆက္သျပီး ထီးနန္းကို ထိုးအပ္ရေလသည္။ ဤမေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္က်ဴးလြန္သူ ဗာရဏသီမင္းသားမွာ ငရဲ၌ ခံရျပီ ရွင္သီ၀လိအေလာင္းအလ်ာ ျဖစ္လာသည္။

( ရွင္သီ၀လိ မယ္ေတာ္ႏွင့္ ခမည္းေတာ္)
ရွင္သီ၀လိ ဖြားရာေဒသမွာ ကု႑ိကာျမိဳ႔ ျဖစ္သည္။ ရွင္သီ၀လိ၏ မ်ိဳးရိုးမွာ ေကာလိယမင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ဖခင္၏အမည္ကို က်မ္းဂန္တို႔၌ သီျခားမျပပါ။ ေကာလိယမင္းသား-တပါးဟုသာ သာမန္ျပဆိုသည္။ မယ္ေတာ္၏အမည္ကိုမူသုပၸ၀ါသာ-ဟု သီးျခားျပဆိုသည္။ သုပၸ၀ါသာသည္လည္း ေဆြႀကီးမ်ိဳးေကာင္း ေကာလိယဘုရင္တပါး၏ သမီးေတာ္ျဖစ္သည္။ အလြန္သဒၶါတရား ေကာင္း၏။ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ လွဴတတ္ေသာသေဘာရွိ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာတြင္ မြန္မြန့္ျမတ္ျမတ္ ေပးလွူတတ္ေသာအရာ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ ခ်ီးျမႇင့္ခံရသူ ျဖစ္သည္။

ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ ခဲဘြယ္ေဘာဇဥ္ႏွင့္ ေဆး၀ါးဓာတ္စာမ်ားကို သင့္ေလ်ာ္ေအာင္ စီမံ၍ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လွဴဒါန္းေလ့ရွိသည္။ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း သံဃာေတာ္ ၁၀၈-ပါးကို နိစၥဘတ္ ဆြမ္းေလာင္းလွဴေလ့ ရွိသည္။ ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ ဘိကၡဳျဖစ္ေစ၊ ဘိကၡဳနီျဖစ္ေစ အခ်ည္းႏွီး ျပန္မသြားရ။ ကန္ေတာ့ဆြမ္း မေလာင္း။ အကယ္၍ ဆြမ္းႏွင့္ ဆြမ္းဟင္း ကုန္သြားေသာ္ အျခားစားဖြယ္ တမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေလာင္းလွဴေလ့ရွိသည္။ လွူသည့္အခါမွာလည္း ျဖစ္ကတတ္ဆန္း မလွဴ။ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ ရိုရိုေသေသ လွဴတတ္သည္။ ဒါနႏွင့္ ေပ်ာ္ေမြ႔သူျဖစ္သည္။

ဤမွ် သဒၶါတရားေကာင္းျပီး ရတနာသံုးပါးကို ရိုေသကိုင္းရႈိင္းသူ ျဖစ္ပါလ်က္ ကိုယ္၀န္သေႏၶကို ခုနစ္ႏွစ္ၾကာမွ် လြယ္ထားရသည္မွာ သနားဖို႔ပင္ ေကာင္းေတာ့သည္။ အေျဖကား ျမိဳ႔ကို ၀န္းရံပိတ္ဆို႔ထားပါ-ဟု တိုက္တြန္း မိေသာ အကုသိုလ္ျပစ္ခ်က္၏ အက်ိဳးဆက္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ရွင္သီ၀လိသည္လည္း က်ပ္တည္းက်ဥ္းေျမာင္းေသာ အမိ၀မ္းထဲတြင္ ေသြးအလူးလူးျဖင့္ ၇-ႏွစ္ၾကာမွ် ဒုကၡႀကီးစြာ ၀ဋ္ဆင္းရဲကို ခံရရွာသည္။ ေမြးဖြားရာတြင္လည္း သက္သာလြယ္ကူျခင္း မရွိဘဲ ကမၼဇေလေၾကာင့္ ဦးေစာက္ေျပာင္းျပန္ ေျခေထာက္မိုးေမွ်ာ္ ကၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံု ျဖစ္ရရံုမွ်မက အမိ၏ေယာနိတြင္ ကန္႔လန္႔ခံ၍ ၇-ရက္ၾကာ ဒုကၡေ၀ဒနာကို အလူးအလဲ ခံရျပန္ေလသည္။

( အံ႔ဖြယ္ ျဖစ္ရပ္ထူးမ်ား)
ရွင္သီ၀လိ၏ ကုသိုလ္ကံအက်ိဳးေပးေကာင္းပံုမွာလည္း ထူးထူးျခားျခား ရွိလွ၍ အံ႔ၾသဖြယ္ ေကာင္းလြန္းလွေပသည္။
ရွင္သီ၀လိအေလာင္း သေႏၶတည္မိသည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ ၀မ္းတြင္းရွိ သေႏၶသား၏ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ မယ္ေတာ္ သုပၸ၀ါသာမင္းသမီးအထံသို႔ ဟိုမွသည္မွ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ား ေန႔စဥ္အျမဲ ည-နံနက္ ဆက္ကာဆက္ကာ ေပးပို႔လာၾကေလသည္။ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက သုပၸ၀ါသာမင္းသမီး၏ ဘုန္းကံကိုစမ္းလို၍ မ်ိဳးေစ့ထည့္ထားေသာ ေတာင္းကို မင္းသမီး၏ လက္ထဲသို႔ ထည့္ေစၾကကုန္၏။ သုပၸ၀ါသာမင္းသမီး၏ လက္ျဖင့္ ထိမိသမွ် မ်ိဳးေစ့တို႔သည္အံ႔ၾသယူရေလာက္ေအာင္ တေစ့တေစ့မွ အပင္အေညႇာက္ အရာအေထာင္ေပါက္ပြား လာၾကကုန္၏။ မင္းပယ္တပယ္ က်ယ္၀န္းေသာ လယ္ေျမတကြက္မွ လွည္းအစီးေပါင္း ငါးဆယ္ေျခာက္ဆယ္ တိုက္ယူရေလာက္ေအာင္ ေကာက္စပါးမ်ား အထြက္တိုး၍ လာေလသည္။

စပါးက်ီထဲသို႔ စပါးမ်ားကို သြင္းသည့္အခါမွာလည္း မင္းသမီးလက္ျဖင့္ တံခါးေပါက္ကို အကိုင္ခိုင္းၾကည့္ရာ ၀မ္းတြင္းရွိ သီ၀လိ၏ ဘုန္းကံေၾကာင့္ ေျပာင္း၊ စပါး၊ စေသာ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားမွ (ထုတ္ယူသယ္ေဆာင္သြားသည့္တိုင္) မူလအတိုင္း ေလ်ာ့သြားသည္မရွိ၊ ျပည့္ျမဲျပည့္၍ ေနတတ္ေလသည္။ ခ်က္ျပီးသား ထမင္းအိုးမွ ထမင္းကို ခူးခပ္ကာ-ေဟာဒါ-မင္းသမီး၏ ဘုန္းကံပါပဲ-ဟု ပါးစပ္မွ ေျပာဆို၍ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းပါလွ်င္ ကုန္ခန္းသည္မရွိ၊ ျပည့္စံုလံုေလာက္ေသာ ဟူ၏။

ဤသို႔ အံ႔ဖြယ္ျဖစ္ရပ္ ထူးထူးျခားျခား ျဖစ္ေပၚရျခင္းမွာ ၀ိပႆီဘုရားလက္ထက္က ႏြားႏို႔ခဲႏွင့္ ပ်ားရည္ကို လွဴခဲ့ဖူးေသာ ကုသိုလ္၏ အက်ိဳးဆက္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။

(ဂုဏ္ေတာ္ပြား၍ သည္းခံျခင္း)
ကိုယ္၀န္သေႏၶကို ခုနစ္ႏွစ္ၾကာမွ် လြယ္ထားရေသာ သုပၸ၀ါသာမင္းသမီး၏ ဆင္းရဲဒုကၡ မည္မွ်ႀကီးမားသည္ကို စာရႈသူတို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္လွ်င္သိႏိုင္ရာပါသည္။ ဤ၌ သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီး၏ သေဘာထားခံယူခ်က္မွာ အတုယူ မွတ္သားဖို႔ ေကာင္းပါသည္။ သုပၸ၀ါသာမင္းသမီးသည္ သေႏၶလြယ္ရေသာ ဒုကၡေ၀ဒနာကို အျခားနည္းျဖင့္ မေျဖဖ်ာက္ဘဲ ဂုဏ္ေတာ္ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္ အာရံုေျပာင္းလဲေအာင္ ျပဳလုပ္၍ သည္းခံခဲ့ေလသည္။

ဂုဏ္ေတာ္ပြားမ်ား ဆင္ျခင္ပံုမွာ-
(က) ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယခု ငါခံစားေနရေသာ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ိဳးကို ပယ္စြန္႔ဖို႔ရန္ တရားေဟာေတာ္မူ၏။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ သဗၺညဳတ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပစြတကား။

(ခ) ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္ ယခု ငါခံစားေနရေသာ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ိဳးကို ပယ္စြန္႔ဖို႔ရန္ ၾကံစည္ႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ေတာ္မူ၏။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္ သံုးပါးသိကၡာ က်င့္ဖြယ္ရာကို ေကာင္းစြာ က်င့္ေတာ္မူပါေပစြတကား။

(ဂ) အၾကင္တရားျမတ္၌ ငါခံစားေနရေသာ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ိဳးမရွိ။ ထိုနိဗၺာန္တရားျမတ္သည္ အလြန္႔အလြန္ ခ်မ္းသာေပစြတကား။

သုပၸ၀ါသာမင္းသမီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္စပ္ေသာ ေကာင္းေသာအၾကံ၊ သံဃာေတာ္၏ သုပၸဋိပၸႏၷ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္စပ္ေသာ ေကာင္းေသာအၾကံ၊ နိဗၺာန္၏ သႏၲိသုခဂုဏ္ႏွင့္ စပ္ေသာ ေကာင္းေသာအၾကံ ဤအၾကံ သံုးမ်ိဳးတို႔ျဖင့္ ကိုယ္၀န္လြယ္ရေသာ ဒုကၡေ၀ဒနာကို သည္းခံေျဖေဖ်ာက္၍ ေနေလသည္။

သေႏၶလြယ္ရေသာ အခိ်န္ကာလ ခုနစ္ႏွစ္ၾကာမွ် ၾကာေညာင္းျပီး ေမြးဖြားရန္ ကမၼဇေလ လႈပ္ရွား၍ အခံရခက္ေအာင္ ေ၀ဒနာ ျပင္းထန္လာေသာအခါ သူ၏ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ေကာလိယမင္းသားကို အနားသုိ႔ ေခၚယူျပီး ေအာက္ပါ စကားကို ေျပာၾကားေလသည္။

အေမာင္-ကိုယ္၀န္ဒုကၡ ႀကီးမားလွ၍ ေသရမည္၊ ရွင္ရမည္ အတပ္မသိႏိုင္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ မေသမီ (အသက္ရွင္ခိုက္) အလွဴေပးသြားခ်င္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားထံသြား၍ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားျပီး အလွဴရက္ကို သတ္မွတ္ပါ။ ျမတ္စြာဘုရား မိန္႔ၾကားသမွ်ကိုလဲ တလံုးမက်န္ မွတ္သားျပီး ကၽြႏ္ုပ္ကို ျပန္ေျပာပါ။

(အလွဴ ၂-ခု ဆံုေနျခင္း)
ေကာလိယမင္းသားသည္ ဇနီးျဖစ္သူ သုပၸ၀ါသာ၏ စကားကို ယူေဆာင္၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ သြားေရာက္ကာ အက်ိဳးအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ သုပၸ၀ါသာမင္းသမီး၏ သဒၶါတရားကိုငဲ့၍ ေနအိမ္သို႔ အလွဴခံ
ၾကြေရာက္ပါရန္လည္း ပင့္ေလွ်ာက္ေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားက သုပၸ၀ါသာမင္းသမီး၏ အလွဴကို ခ်က္ခ်င္း လက္မခံေသးဘဲ ဆိုင္းငံ႔ထား၏။ ဤသို႔ဆိုင္းငံ႔ထားျခင္းမွာ သုပၸ၀ါသာမင္းသမီးထံမွ အပင့္မေရာက္မီ အရွင္ေမာဂၢလာန္ကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ေသာ ဒကာတဦးက ပင့္ထားျပီးျဖစ္၍ ခ်က္ခ်င္း ၀န္မခံျခင္း ျဖစ္သည္။

အလွဴ ၂-ခု တိုက္ဆိုင္ေနေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားက အရွင္ေမာဂၢလာန္ကို ေခၚ၍ အလွဴရက္ ေနာက္ဆုတ္ ေပးရန္ သူ၏ ဒကာထံသို႔ ေစလႊတ္လိုက္သည္။ အရွင္ေမာဂၢလာန္က သူ၏ဒကာကို ေျပာျပသည္မွာ အလွဴ ၂-ခု တိုက္ဆိုင္ေနသည့္အတြက္ ေ၀ဒနာသည္ကို ဦးစားေပးေသာအားျဖင့္ ဒကာႀကီး၏ အလွဴရက္ကို ၇-ရက္မွ် ေနာက္သို႔ ေရႊ႔ေပးပါရန္ ေျပာၾကားေလသည္။

အလွဴ႔ဒကာႀကီးက ျပတ္ျပတ္သားသား ျပန္၍ေလွ်ာက္ထားလိုက္သည္မွာ-
အရွင္ဘုရားမ်ား ျဖစ္ေစခ်င္သလို တပည့္ေတာ္၏ အလွဴရက္ကို ေနာက္သို႔ ေရႊ႔ဆိုင္းေပးပါမည္။ သို႔ရာတြင္ ခုနစ္ရက္အတြင္း တပည့္ေတာ္၏ အသက္ရယ္၊ စည္းစိမ္ဥစၥာရယ္၊ သဒၶါတရားရယ္ ဤသံုးမ်ိဳး မပ်က္စီးေစရပါဘူး-လို႔ အရွင္ဘုရားတို႔ အာမခံႏိုင္ပါ့မလား၊ အာမခံႏိုင္ရင္ တပည့္ေတာ္ရဲ႔ အလွဴရက္ကို ေရႊ႔ေပးပါမယ္ဘုရား။

အလွဴ႔ဒကာႀကီးက အာမခံခ်က္ ၃-မ်ိဳးကို တင္ျပေတာင္းဆိုလာေသာအခါ အရွင္ေမာဂၢလာန္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က-
ဒကာႀကီးရဲ႔ တင္ျပခ်က္ဟာ သဘာ၀က်ပါေပတယ္။ ဒါေပမဲ့ အသက္ႏွင့္ စည္းစိမ္ကိုေတာ့ ၇-ရက္အတြင္း မပ်က္စီးေစရပါဘူးလို႔ အာမခံမယ္ဆိုလွ်င္ ခံႏိုင္စရာ ရွိပါတယ္။ သဒၶါတရားကိုေတာ့ အာမမခံႏိုင္ပါ။ ဒကာႀကီးဘာသာ လိမၼာသလို မပ်က္စီးေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ပါ။ ဤသို႔ ျပန္လည္ ရွင္းျပေတာ္ မူေပသည္။

ထိုဒကာႀကီးသည္ အရွင္ေမာဂၢလာန္ႏွင့္ ရင္းႏွီးရံုမွ်မက ၾကည္ညိဳရင္းစြဲရွိသည့္အျပင္ ျမတ္စြာဘုရားကို ရိုေသေလးစာေသာအားျဖင့္ ေ၀ဒနာသည္ကို ဦးစားေပးကာ သူ၏ အလွဴရက္ကို ေနာက္သို႔ ၇-ရက္မွ် ေရႊ႔ေပးလိုက္ေလသည္။

( ေမတၱာဓာတ္ေၾကာင့္ ဖြားျမင္ )
အရွင္ေမာဂၢလာန္၏ ဒကာအထံမွ သေဘာတူ ခြင့္ျပဳခ်က္ရေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားက သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီး၏ အလွဴကို လက္ခံေတာ္မူျပီး-
သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီးသည္ ေရာဂါမရွိ ပကတိခ်မ္းသာေစသတည္း။
ေရာဂါမရွိ ပကတိခ်မ္းသာလ်က္ ေရာဂါကင္းေသာ သားကို လြယ္ကူစြာ ဖြားေစသတည္း-ဟု ေမတၱာဓာတ္ အျပည့္အ၀ျဖင့္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူေလသည္။

ျမတ္စြာဘုရား မိန္႔ၾကားေတာ္မူလိုက္သည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ မေရွးမေႏွာင္း ေနအိမ္တြင္ က်န္ရစ္ေသာ သုပၸ၀ါသာမင္းသမီးသည္ ၇-ႏွစ္လြယ္ထားရျပီး ၇-ရက္တိုင္တိုင္ မီးမဖြားႏိုင္ဘဲ အခက္အခဲႀကံဳေနရေသာ သေႏၶသားကို လြယ္ကူေခ်ာေမာစြာ ဖြားျမင္ေလ၏။

ထိုအခါက်မွ မီးေနအိမ္အနားတြင္ အကဲခတ္စုရံုးေနၾကေသာ ေဆြတစု မ်ိဳးတသိုက္မွာ အၾကည္ဓာတ္ဆိုက္ျပီး ျပံဳးႏိုင္ ရႊင္ႏိုင္ၾကေလသည္။ သားကေလး ေမြးျပီဆိုေသာ သတင္းကို ဖခင္ျဖစ္သူ ေကာလိယမင္းသားထံသို႔ အေျပးအလႊားေျပာသူက ေျပာၾက၏။ ထိုသူမ်ား၏ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ၀မ္းပန္းတသာ ေျပးလႊားၾကေသာျမင္ကြင္းကို ေက်ာင္းေတာ္မွ ျပန္လာေသာ ေကာလိယမင္းသားက ေတြ႔ျမင္လိုက္ရေသာအခါ ငါ၏ဇနီး မီးဖြားျပီဟု သေဘာေပါက္ျပီး ျဖစ္ေလသည္။ ေဆြမ်ိဳးတို႔၏ ပူပန္မႈ စိတ္ေသာကကို ျငိမ္းေအးေစလ်က္ ဖြားျမင္သန္႔စင္လာ ေသာေၾကာင့္ သူငယ္၏ အမည္ကို ( သီ၀လိ) ဟု အမည္ေပးၾကသည္။
သီ၀လိ=ေသာကအပူကို ျငိမ္းေအးေစးသူ (၀ါ) ေမာင္ျငိမ္းခ်မ္း။

( ေမြးဖြားစသူငယ္ စကားေျပာျခင္း )
သုပၸ၀ါသာမင္းသမီးသည္ သီ၀လိသတို႔သား ဖြားေျမာက္သည့္ အထိ္မ္းအမွတ္အျဖစ္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ေနအိမ္သို႔ပင့္၍ ၇-ရက္တိုင္တိုင္ အလွဴႀကီးကို ေပးေလသည္။ ရွင္သီ၀လိ သတို႔သားမွာ အမိ၀မ္း၌ ၇-ႏွစ္မွ်ေနခဲ့ရျပီးျဖစ္၍ ဖြားေျမာက္လာခ်ိန္တြင္ ၇-ႏွစ္အရြယ္ရွိ သူငယ္တို႔ ျပဳလုပ္ရမည့္ အမႈလုပ္ငန္းမွန္သမွ်ကို ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္း ရွိေပျပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ သံဃာေတာ္မ်ားကို သီ၀လိသူငယ္ကိုယ္တိုင္ ေရစစ္၍ ေသာက္ေရဆက္ကပ္ျခင္း၊ ရွင္သာရိပုတၱရာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးႏွင့္ စကားေျပာျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ေလသည္။ ထိုအံ႔ဖြယ္ျမင္ကြင္းကို ေတြ႔ျမင္ရေသာ မယ္ေတာ္သုပၸ၀ါသာ မင္းသမီးအဖို႔ ၀မ္းေျမာက္ ၾကည္ႏူးမဆံုး ရွိေလသည္။ (အံ-႒-၁၊ ႏွာ-၁၉၄)

ျမတ္စြာဘုရားက -ခ်စ္သမီး သုပၸ၀ါသာ၊ ကိုယ္၀န္ဒုကၡကို ၇-ႏွစ္မွ် လြယ္ထားရျပီးျဖစ္၍ ေနာက္ထပ္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္လိုစိတ္ ရွိပါေသးသလား-ဟု ေမးေတာ္မူရာ သုပၸ၀ါသာမင္းသမီးက -မွန္ပါဘုရား၊ သီ၀လိလို သားမ်ိဳးကိုသာ ရမည္ဆိုပါက ေနာက္ထပ္ ၇-ခါ ပဋိသေႏၶလြယ္ျပီး ၇-ေယာက္တိတိ ဖြားလိုပါေသးေၾကာင္း-မိန္းမပီပီ ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ ဤသို႔ေလွ်ာက္ထားျခင္းမွာ သားဖြားျခင္း၌ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္မႈမရွိေသာ မိန္းမတို႔၏ ဓမၼတာသေဘာအရ ေလွ်ာက္ထားျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

( သီ၀လိ သကၤန္း၀တ္ )
အလွဴႀကီး ၇-ရက္ေျမာက္ေသာ ေနာက္ဆံုးေန႔တြင္ ရွင္သာရိပုတၱရာကို သီ၀လိသူငယ္က အမိ၀မ္းတြင္း၌ ဒုကၡႀကီးစြာ ေနထိုင္ရပံုအေၾကာင္းမ်ားကို ေလွ်ာက္ထားျပီး မိဘ ၂-ပါးက ခြင့္ျပဳပါလွ်င္ သကၤန္း၀တ္လိုေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ခြင့္ျပဳခ်က္ရေသာအခါ ရွင္သာရိပုတၱရာက ေက်ာင္းေတာ္သို႔ေခၚသြားျပီးလွ်င္ တစပဥၥက ကမၼ႒ာန္းကို ေပးကာ ရွင္သာမေဏျပဳရန္ ဆံခ်ေပးေလ၏။

ပထမဆံ၀န္းအခ်တြင္ ေသာတာပန္၊
ဒုတိယဆံ၀န္းအခ်တြင္ သကဒါဂါမ္၊
တတိယဆံ၀န္းအခ်တြင္ အနာဂါမ္၊
ဆံရိတ္အျပီးတြင္ ရဟႏၲာျဖစ္ေလ၏။

ရွင္သီ၀လိကို ရဟန္းျပဳေသာေန႔မွစ၍ ေက်ာင္းတိုက္ရွိ သံဃာအားလံုး ရွင္သီ၀လိ၏ ဘုန္းကံေၾကာင့္ ေက်ာင္း၊ သကၤန္း၊ ဆြမ္း၊ ေဆး ပစၥည္းေလးပါး ခက္ခဲမႈမရွိဘဲ အလွ်ံပယ္ေပါမ်ားေလ၏။ ရွင္သီ၀လိ၏ အေၾကာင္းအရာ ဇာတ္လမ္းစံုသည္ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ကု႑ိကာျမိဳ႔တြင္ သီတင္းသံုးေနထိုင္စဥ္က ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေပသည္။

( ဘုန္းကံကို စံုစမ္းျခင္း )
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္၌ ရွင္သီ၀လိကိ္ု လာဘ္လာဘအႀကီးမားဆံုး မေထရ္အျဖစ္ အားလံုးက လက္ခံထားၾက၏။ မွန္ေပ၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ပင္ ပစၥည္းေလးပါး ခက္ခဲအံ႔ထင္ေသာ ျမိဳ႔ရြာမ်ားသို႔ သာသနာျပဳ ၾကြသည့္အခါ ရွင္သီ၀လိကို ေခၚသြားေလ့ရွိ၏။ ရွင္သီ၀လိပါလွ်င္ စား၀တ္ေနေရး ခက္ခဲမႈမရွိ။ အားလံုးျပီးျပည့္စံု၏။ လူ႔ရြာကို မဆိုထားဘိ လူေနအိမ္ေျခမရွိသည့္ ေတာအရပ္မ်ိဳးမွာပင္ ရုကၡစိုးနတ္တို႔က ဆီးႀကိဳကာ လွဴဒါန္းၾက၏။ ရွင္သီ၀လိ ဘုန္းကံမွာ ဤမွ် အံ႔ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ထူးျခားလွဘိ၏။

တခါက ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသည္ သာ၀တၳိျပည္သို႔ ၾကြလာရာ ရွင္သီ၀လိကိုယ္ေတာ္လည္း ေနာက္ေတာ္မွ ပါလာ၏။ ရွင္သီ၀လိက-ျမတ္စြာဘုရား၊ တပည့္ေတာ္၏ ဘုန္းကံကို စံုစမ္းလိုပါ၍ တပည့္ႏွင့္ အတူ သံဃာအပါး ၅၀၀-ထည့္ေပးေတာ္မူပါဘုရား-ဟု ေလွ်ာက္ထားရာ ျမတ္စြာဘုရားက ရွင္သီ၀လိေနာက္သို႔ သံဃာအပါး ၅၀၀-ထည့္ေပးလိုက္၏။

ရွင္သီ၀လိသည္ လူတို႔ေနထိုင္ရာ ျမိဳ႔ရြာမ်ားသို႔ မၾကြမူ၍ ဟိမ၀ႏၲာသို႔ ေရွးရႈကာ ေတာလမ္းခရီးမွ ၾကြသြားေလသည္။ ဤသို႔ ၾကြသြားရာ လမ္းခရီးရွိ ဆိုက္ေရာက္ရာ ေနရာအားလံုး၌ပင္ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ နတ္တို႔က ရွင္သီ၀လိ မေထရ္အား ခုနစ္ရက္စီ၊ ခုနစ္ရက္စီ အလွဴဒါနကို အႀကီးအက်ယ္ ေပးလွဴၾကေလသည္။ ရွင္သီ၀လ္ိအတြက္ ေပးလွဴေသာ ပစၥည္းမ်ားသည္ ေနာက္ပါ သံဃာ ၅၀၀-တို႔ပင္ သံုးစြဲ၍ မကုန္ေအာင္ ျပည့္စံုလံုေလာက္ရံုမွ်မက အလွ်ံပယ္ျဖစ္၍ ေနေလ၏။ ရွင္သီ၀လိဘုန္းကံကား ဤမွ် ႀကီးမားလွေပ၏။ လူမ်ားသာမက နတ္မ်ားကပင္ လွဴဒါန္းၾကေသာေၾကာင့္ လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားရာ၌ ရွင္သီ၀လိမေထရ္အား ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ထူး ေပး၍ ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူေလသည္။

( မာဂဓီ-သာစည္ )

No comments:

Post a Comment