"ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ ေရႊဘုန္းပြင့္ဘုရား သမိုင္း"

( ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ ေရႊဘုန္းပြင့္ဘုရား တည္ထားေတာ္မူခ့ဲေသာ
ရက္ကန္းစင္ေတာင္ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးၾသဘာသ၏အတၳဳပတၱိအပုိင္းမ်ားမွျပန္လည္မ်ေဝပါသည္။)
ရက္ကန္းစင္ေတာင္ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ၁၃၃၀ျပည့္နွစ္ေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္၁၂ရက္.14.3.1969ေန႔တြင္တပည့္မ်ားနွင့္အတူရန္ကုန္မွေတာင္ႀကီးသို႔ ႂကြေရာက္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။၃၁ ဘုံအတြက္ရည္စူး၍ ေတါင္ႀကီးၿမိဳတြင္ ဘုရားတည္ရန္
ဦးေဆာင္ၫြန္ၾကားမႈ႕ေပးရန္အတြက္ ႂကြေရာက္ေတာ္မူျခင္းျဖစ္ေလသည္။ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ေက်ာက္တစ္လုးံလမ္းရိွ ဦးေစာလွ ဓမၼာရုံတြင္ သီတင္း
သုးံေတာ္မူသည္။လာေရာက္ဖူးေျမာ္ၾကသူမ်ား အလြန္းတစ္ရာစည္ကားလွေလသည္။၃၁ဘုံသာမ်ား ကပ္ဆိုးေဘးဆိုးမွ ေက်ာ္လႊား၍ နိဗၺာန္သို႔မ်က္ေမွာက္ျပဳနိုင္ရန္
ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ပူေဇာ္နိုင္ရန္ ဥာဏ္ေတာ္၃၁ေတာင္ အျမင့္ရိွသည့္ ဆူးေလေစတီေတာ္ပုံ ေစတီတစ္ဆူက္ို
၁၃၃၁ ခုနွစ္မကုန္မီ အၿပီးတည္ရမည္ဟု ဆရာေတာ္ႀကီး မွ ရုတ္တရက္ အမိန္႔ရိွေတာ္မူလိုက္ေလသည္။
ေစတီႀကီး ၿပီးေျမာက္သြားလ်ွင္ ပရိ
ယတၲိ ပဋိပတၲိ ပဋိေဝဒ သသာသနာသုးံရပ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာၿပီး သာသနာေတာ္ကို အေနွက္ရွက္ေပးမည့္ မိစၦာဝါဒမ်ား အႏၲရာယ္မွ ကာကြယ္ၿပီး ျဖစ္မည္ဟု ဆရာေတာ္ႀကီးမွ အမိန္႔ရိွေလသည္။သာသနာေတာ္အတြက္
နိုင္ငံအတြက္ သတၲဝါမ်ားအက်ိဳးစီးပြားအတြက္
ျပည္ေတာ္ဝင္ခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္ေလသည္။
ဘုရားတည္ရမည့္ေနရာကို ဆရာေတာ္ႀကီးမွ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္ ေတာင္တန္းႀကီးအလယ္ ေပ၂၀ခန္႔ျမင့္ေသာ ေတာင္ကုန္းကမူေလးေပၚတြင္(နြားလားဥႆဘေတာင္.ေခၚ.ဘိုးမင္းေတာင)္ေပၚတြင္တည္ထားရမည္ဟုအမိန္႔ရိွေလသည္သည္ နြားတစ္ေကာင္ဧ၊္ ဘို႔ပမာ ထူးျခားစြာျဖစ္ေပၚေနသည့္ အတြက္ နြားလားဥႆဘေတာင္ဟု ေခၚဆိုျဖင္းျဖစ္ေလသည္။ျမန္ျပည္တေဘာင္
ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ ၊ဦးစီးဦးေဆာင္ ဥႆဘေတာင္ ဟု အဓိပၸာယ္ဟု ေ႐ႊဘုန္းပြင့္ ဘုရားသမိုင္းတြင္လည္းဖြင့္ဆိုထားေလသည္။
ထိုေနရာသည္ ပင္လယ္ေရျပင္မွ အျမင့္ေပ ၅၆၂၃ ေပ ခန္႔ျမင့္ေသာ ေနရာျဖစ္သည္။
နြားဘို႔နွင့္တူသည့္ေျမကမူကိုၿဖိဳၿပီး ဘုရားတည္ရန္
မဂၤလာေနရာအျဖစ္ ၁၃၃၀ခုနွစ္ တန္ခူးလဆန္း၇ရက္ 24.3.1969တနလၤာေန႔တြင္ ေ႐ြးခ်ယ္သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ဘုရားေျမေနရာသတ္မွတ္ၿပီး တစ္ပတ္ခန္႔အၾကာ တနဂၤေႏြေန႔ 17.4.69 တြင္ပႏၷက္တင္မဂၤလာ
ငါးခုကို တစ္ၿပိဳင္တည္းေဆာင္႐ြက္ရန္ ဆရာေတာ္ႀကီးမွ အမိန္႔ရိွေလသည္။
၁။ ။ေရႊဘုန္းပြင့္ေစတီေတာ္ ပႏၷက္တင္မဂၤလာ
၂။။ ။ဦးေစာလွဓမၼာရုံရိွ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ကို ဗုဒၶာဘိ အေနကဇာတင္ ပႏၷက္မဂၤလာ ။
၃။ ။ဦးေစာလွ ဓမၼာရုံတြင္ သာသနာ႔ဝိဇၨာ မဟိဒၶိေအာင္လံစိုက္ ပႏၷက္မဂၤလာ
၄။ ။ပုဗၺာရုံညကံဦးေက်ာင္းတိုက္တြင္ ရွင္သုးံပါးအား
ရွင္ျပဳပနၷက္မဂၤလာ
၅။ ။ကန္ေတာ့ပြဲ၉ပြဲျဖင့္ ကိုးၿမိဳ႕ကိုယ္စား ရွမ္း၉ၿမိဳ႕ ပနၷက္မဂၤလာ စသျဖင့္ ပနၷက္၅မ်ိဳးျဖစ္ေလသည္။
ေရႊဘုန္းပြင့္ေစတီ ပနၷက္တင္မဂၤလာကိုနံနက္၈နာရီ မထိုးမီ ရက္ကန္းစင္ေတာင္
ဆရာေတာ္ႀကီးဧ၊္တပည့္ဦးပဏၰိစၥ ဦးစီး၍ ဦးခ်စ္ေမာင္ဦးေပါစံ ေဒၚခ်စ္ျဖဴတို႔ပါဝင္ေသာ သံဃာေတာ္နွင့္ လူပုဂၢိဳလ္ ၄၅ ဦးျဖင့္ ေအာင္ျမင္စြာေဆာင္႐ြက္နိုင္ခဲ့ၾကေလသည္။ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ဦးေစာ
လွဓမၼာရုံတြင္ ပႏၷက္တင္မဂၤလာေလးခုကို တစ္ၿပိဳင္တည္း က်င္းပေအာင္ျမင္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
ပႏၷက္တင္မဂၤလာမ်ားေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္၃ရက္ေန႔တြင္ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ မတၲရာ ရက္ကန္းစင္ေတာင္သို႔ တပည့္မ်ားနွင့္အတူ ျပန္လည္ႂကြသြားေလသည္။မႏၲေလး
ေျမာက္ျပင္ရပ္ ဥပုသ္ေတာ္ကုန္းေန ေရႊဘိုဆရာေတာ္အမည္ရ ဦးအာစာရ နွင့္ ဘေထြးေတာ္ ဦးေဖ်ာ္တို႔ကို
ေရႊဘုန္းပြင့္ဘုရားတည္ထားရာ၌ လိုအပ္သည္မ်ာ
ကို ကူညီပါဝင္ရန္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ထို႔ေၾကာင့္ ဦးအာစာရမွာ ကဆုန္လတြင္လည္းေကာင္း
ဦးေဖ်ာ္သည္ ဝါေခါင္လတြင္ လည္းေကာင္း ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ရိွလာၾကသည္။
ရက္ကန္းစင္ေတာင္ဆရာေတာ္ႀကီးမတၲ
ရာသို႔ျပန္လည္ႂကြသြားေသာအခါ ဘုရားတည္ရန္ ဆက္လက္ဦးေဆာင္မည့္သူ မရိွသျဖင့္ အခက္ခဲတစ္ခုပမာျဖစ္ခဲ့ရသည္။ဘုရားတည္မည့္ေနရာသည္ သစ္ေတာႀကိဳးဝိုင္းထဲတြင္ရိွေနသည္ျဖစ္ရာ သစ္ေတာဘက္မွ ခြင့္ျပဳမိန္႔မရရိွေသးျခင္းသည္လည္း အခက္ခဲတစ္ခုျဖစ္ေနရေလသည္။ေငြေၾကးမျပည့္စုံျခင္း ေရ မီး မရိွျခင္း တည္ေဆာက္မည့္ ပစၥည္းမ်ား သယ္ယူပို႔ေဆာင္ရန္ ကားလမ္းမေပါက္ေသာေတာေတာင္ျဖစ္ေနျခင္း စသည့္အခက္အခဲ မ်ားသည္ တစ္ႏွစ္အတြင္း
ဘုရားတည္ရန္ အခက္ခဲႀကီးစြာျဖစ္ေနရေလသည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ေလးငါးလခန္႔အခ်ိန္မ်ား ကုန္လြန္ခဲ့ရသည္။
ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လုးံမွလည္း
ဘုရားတစ္ဆူျဖစ္တည္လာမည္ကိုေမ်ွာင္လင့္ေနၾကသည္။ၿမိဳ႕ေပၚရိွရပ္ကြက္ႀကီး၃၆ရပ္ကြက္မွ ျပည္သူမ်ားမွ လုပ္အားဒါနျပဳရန္ အသင့္ရိွၾကသည္။ရက္ကန္းစင္ေတာင္ဆရာေတာ္ႀကီးတည္မည္ျဖစ္၍ အက်ိဳးေက်းဇူးႀကီးမည္ကိုလည္းယုံၾကည္က်သည္။ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ဧ၊္ ၾသဇာတိကၠမႀကီးေတာ္မူေသာ ေတာင္ေက်ာင္းႀကီးဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲနရိႏၵ မေထရ္ျမတ္ ကိုယ္တိုင္
ယခု ေရႊဘုန္းပြင့္ဘုရားတည္မည့္ေနရာမွာ ဘုရားတစ္ဆူတည္ရလ်ွင္ေကာင္းေလစြ ဟု ဆႏၵရိွေနသူလည္းျဖစ္ေလသည္။ရက္ကန္းစင္ေတာင္ဆရာေတာ္ႀကီး ဘုရားတည္လ်ွင္ ဝိုင္းဝန္းကူညီရန္အသင့္ျဖစ္ေနေပသည္။ထိုစဥ္က ရွမ္းျပည္နယ္ ဦးစီး႒ာန ဥကၠ႒ ဦး
ထြန္းေအး တိုင္းမင္းႀကီးဦးလွ သာသနာေရးဦးစီး တာဝန္ခံ ဦးေက်ာ္ေဇာစသူတို႔သည္ ဘုရားတည္ေရးေထာက္ခံအားေပးခဲ့ၾကေလသည္။သစ္ေတာ္႒ာနဧ၊္
ခြင့္ျပဳခ်က္မရေသးျခင္းသည္သာ အခက္အခဲျဖစ္၍ေနရေလသည္။ဘုရားတည္ရန္ ဦးေဆာင္ ေဂါပက အဖြဲ႕လိုအပ္လာသည့္အတြက္ စိတ္ဝင္စားသူ လူ၂၀၀
ခန္႔ ဖိတ္ၾကားၿပီးလ်ွင္ ၁၃၃၁ခုနွစ္ ဝါေခါင္လဆန္း၄ရက္
.17.8.1969 ေန႔တြင္ ဦးေစာလွ ဓမၼာရုံတြင္ အစည္းအေဝးက်င္းပခဲ့ၾကၿပီးလ်ွင္
၁။ ။ဗို္လ္မႈးခ်ဳပ္သန္းတင္(အေရွ႕ပိုင္းတိုင္း စစ္႒ာနခ်ဳပ္
တိုင္းမႈး)
၂။ ။ဦးထြန္းေအး .္ဥကၠ႒.ရွမ္းျပည္နယ္ဦးစီး
၃။ ။ဦးလွ,တိုင္းမင္းႀကီး
၄။ ။ဦးေက်ာ္.သာသနာေရးဦးစီး
၅။ ။တကၠသိုလ္ဘုန္းနိုင္.ေတာင္ႀကီးေကာလိပ္(ဦးခင္ေမာင္တင့္.ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး)
နာယကလူႀကီးမ်ားျဖစ္ၿပီး
၁။ ။ဦးေသာင္း (ျပည္သူ႔ေမတၲာ ေဆးလိပ္)
၂။ ။ဦးေသာင္းေဘ အေရးပိုင(္ၿငိမ္း )ဒုဥကၠ႒
၃။ ။ဗိုလ္ႀကီးေမာင္ေအး.၂၃၂.ေဆးတပ္ အတြင္းေရးမႈၚ
၄။ ။ဦးျမေမာင္ ကုန္သြယ္ေရးတြဲဖက္အတြင္းေရးမႈး
၅။ ။ဦးတင္ဝင္း ကုန္သြယ္ေရး ဘဏၭာေရးမႈး
၆။ ။ဦးလွဘူး အခြန္ဝန္ .ၿငိမ္း. တြဲဖက္ဘဏၭာေရး
၇။ ။ဦးေစာခမ္း ၿမိဳ႕ပိုင္ .ၿငိမ္း.စာရင္းစစ္
စငည့္အလုပ္အမႈ႕ေဆာင္တို႔ကို ဖြဲ႕စည္းနိုင္ခဲ့ၿပီး
ဘဏၭာေငြ ရရိွေရး ေဆာက္လုပ္ေရး သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ဧည့္ခံႀကိဳဆိုေရး စသျဖင့္ဖြဲ႕စည့္နိုင္ခဲ့ၿပီးလ်ွင္ ၁၃၃၁ခုနွစ္ တြင္ ရက္ကန္းစင္ေတာင္ဆရာေတာ္ႀကီးမွ
ဘုရားကို အၿပီးတည္မည္ဟုမိန္႔ထားသျဖင့္ ဘုရားႀကီး
ၿပီးမည္ဟုယုံၾကည္ထားၾကေလသည္။
ဘုရားႀကီးအုတ္ျမစ္ျခရန္ ေဖာင္ေဒးရွင္းလည္းတူးၿပီးေနၿပီ အုတ္ျမစ္ျခရန္ ၁၀ရက္ခန္႔သာလိုေတာ့သည္။အဂၤေတေလာင္းသည္နွင့္ သစ္ေတာ ႒ာနမွ
တရားစြဲမည္ဟုေျပာလာေလသည္။ဆရာေတာ္ႀကီးကလည္းမရ္ိွ၊အလြန္တစ္ရာမွပင္ အခက္ခဲ့ႀကီးၾကဳံ
ေတြ႕ခဲ့ၾကရသည္။
ပါရမီႀကိဳးကိုင္ဆိုသည့္အတိုင္း ရက္ကန္းစင္ေတာင္ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ပါရမီရွင္တပည့္မ်ားကို
သူ႔ေနရာနွင့္သူ အကြက္ေစ့ပါဝင္ၾကၿပီးသည္နွင့္ ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပင္ အခက္ခဲမ်ားအားလုးံ ပိန္းၾကာဖက္တြင္ေရမတင္ဘိသကဲသို႔ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီး ေရြႊဘုန္းပြင့္ေစတီေတာ္ႀကီး ေအာင္ျမင္စြာတည္ခဲ့ရျခင္းသည္ ရက္ကန္းစင္ေတာင္ဆရာေတာ္ႀကီးဧ၊္ တပည့္သာဝကအမ်ား ပါ
ရမီျဖည့္နိုင္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္နိုင္ခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ ။ ။
ရိပ္သာဖြင့္၍ သာသနာျပဳျခင္း တရားေဟာ၍ သာသနာျပဳျခင္း တို႔တြင္ ဘုရားတည္၍သာသနာျပဳရျခင္းသည္ အခက္ဆုးံျဖစ္ေၾကာင္း ေက်း
ဇူးရွင္ မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္ႀကီး မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ဘုရားတည္ၿပီဆိုလ်ွင္ လူစုရသည္ လူစုုေတာ့ နတ္စုသည္ ၊နတ္စုလ်ွင္ ဝိဇၨာစုသည္၊စုမိေပါင္ရမိျခင္းသည္ေကာင္းမြန္ေသာ္လည္း နတ္ လူ ဝိဇၨာတို႔
ဓာတ္သဘာဝအရ မတူ မတည့္သည္မ်ားပါလာလ်ွင္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးမ်ားျဖစ္ေပါလာတပ္ေပသည္။စကား
မ်ားၾက ရန္ျဖစ္ၾက အထင္လြဲၾက တစ္ေယာက္မ်က္နွာ တစ္ေယာက္မၾကည့္ျခင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကနွင့္ ေနာင္တြင္ ဘုရားတည္မည့္စကား မေျပာခ်င္ေလာက္ေအာင္ပင္
ျဖစ္သြားတတ္ၾကေလသည္။ဘုရားတည္မည့္ေနရာတြင္
ရိွသည့္ ကုန္းပိုင္ ကြင္းပိုင္ ေတာပိုင္ ေတာင္ပိုင္ နယ္ေတာရွင္ ႐ြာေတာ္ရွင္ ႀကီးမ်ားဧ၊္ သေဘာတူညီမႈ႕ကို
လည္း ရရိွရန္ အထူးလိုအပ္ေလသည္။ဘုမၼိယ ေခၚ သိုက္အႏြယ္ဝင္မ်ား မွ မၾကည္ျဖဴ၍ ေနွာက္ရွက္ ျပန္လ်ွင္ အခက္ၾကဳံရတတ္ေလသည္။ဘုရားမၿပီးမျခင္း ဦးေဆာင္သူမ်ားမွာ အခက္ခဲမ်ားၾကဳံေတြ႕ရတတ္ေလသည္။
မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ ရက္ကန္းႀကိဳး ရက္ကန္းဆက္ျဖစ္ေလသည္။သာစည္ၿမိဳ႕နယ္ ေရႊေက်ာင္းကုန္းေတာင္ေပၚတြင္ ၁၃၄၁ ခုနွစ္ ေလာကမုနိဘုရားတည္ေနစဥ္
ရက္က္န္းစင္ေတာင္ဆရာေတာ္ ႀကီး ႂကြေတာ္မူလာၿပီး
ဘုရားေစတီပုံေတာ္ကအစရည္႐ြယ္ခ်က္ ဓာတ္ပႏၷက္မ်ားအေၾကာင္းကိုပါ ေျပာေဟာသြန္သင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုေလသည္။
ယခု ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ ဥႆဘေတာင္ေပၚတြင္ ေ႐ႊဘုန္းပြင့္ဘုရား တည္ဖို႔အတြက္ အုတ္ျမစ္ျခၿပီးသည့္တိုင္ အခက္ခဲမ်ားနွင့္ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည္။အဆင္မေျပမႈ႕မ်ားတျဖည္းျဖည္းျမင့္တက္လာခဲ့ၿပီး
အခ်င္းခ်င္းရန္ျဖစ္သည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။
အေျခေနအရပ္ရပ္ကို သိျမင္ေတာ္မူေသာ ရက္ကန္းစင္
ေတာင္ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕သို႔ ၁၃၃၁ခု
နွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလတြင္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕သို႔ ဒုတိယ
အႀကိမ္ႂကြေတာ္မူလာခဲ့ေလသည္။ဆရာေတာ္နွင႔္အတူ
စိန္ဖူးေတာ္လည္းပါလာခဲ့သည္။ဆရာေတာ္ႀကီးမွ
ဒီေတာင္မွာရိွတဲ့ ေတာင္ပိုင္ဘိုးဘုိးနဲ႔ ေဒဝယကၡက
သူတို႔အတြက္ ကုသိုလ္ျပဳေပးဖို႔ နွင့္ နန္းတည္ေဆာက္
ေပးဖို႔အတြက္ ငါ့ လာေလ်ွာက္ ေနၾကတယ္ မျမင္ရတဲ့
သူေတြမို႔ အထင္မေသးဖို႔လိုတယ္ ဒါေၾကာင့္
ဘုရားအေရွ႕ေျမာက္ (၁ေႏြေထာင့္)မွာ ေတာင္ပိုင္ဘိုးဘိုးပုံကို ပႏၷဲသားနဲ႔ထု
အေနာက္ေတာင္ေထာင့္(စေနေထာင့္)မွာ ေဒဝယကၡ
ပုံကို ေထာက္ၾက့ံသားနဲ႔ထု
သူတို႔အတြက္ နန္းတည္ေဆာက္ေပးလိုက္ၾက သူတို႔ဘုရားလ်ဴဖို႔ အလင္းတိုင္န႔ံသာတိုင္မ်ားေပးလိုက္ၾက ဟူ၍ အေလးထားမွာၾကားေတာ္မူေလသည္။
ေတာင္ပိုင္ဘိုးဘိုးနွင့္ ေဒဝယကၡပုံမ်ား
ထုလုပ္ထားရိွၿပီးေသာအခါ အခ်င္းခ်င္းစိတ္ဝမ္းကြတာ
ရန္ျဖစ္တာစသည့္အေနွာက္အရွက္မ်ားမရိွေတာ့ပဲဘုရားတည္ရန္ကိစၥမ်ားေခ်ာေမာင္ေမာေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။(သမိုင္းမသိသူမ်ားေရႊ႕ထား၍ ေဒဝယကၡရုပ္တုမွာ စေနေထာင့္တြင္မရိွေတာ့ေပ)
၁၃၃၁ ခုနွစ္ မကုန္မီ ၃၁ဘုံသားမ်ားအ
တြက္ ထီးတင္မည္ဟု အမိန္႔ရိွခဲ့သည့္အတိုင္း၁၃၃၁ခု ေနွာင္တန္ခူးလကြယ္ေန႔ 6.4.1970. တနလၤေန႔တြင္
ရက္ကန္းစင္ေတာင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ ေနာက္ပါသံဃာမ်ားျဖင့္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕သို႔ တတိယအႀကိမ္ႂကြေရာက္ေတာ္မူလာသည္။ဆရာေတာ္ႀကီးမွ ေရႊဘုန္းပြင့္
ေစတီေတာ္ႀကီးတြင္ ေၾကးထီးေတာ္ တင္လ်ဴရန္ ဆႏၵ
ရိွ မိန္႔မွာေတာ္မူခဲ့ေသာ္လည္း ဦးအာစရနွင့္ ဒကာအခ်ိဳ႕မွ သံထီးေတာ္ကို ပင့္ေဆာင္လာခဲ့ၾကသည္။
ဆရာေတာ္ႀကီးလည္းမည္သူ႔ကိုမွ အျပ္စ္မတင္ေတာ့ပဲ ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ ထီးေတာ္လွည့္လည္အပူေဇာ္ခံနိုင္ေရးကို ျပင္ဆင္ၾကေလသည္။ေရႊဘုန္းပြင့္
ဘုရားစတင္ပနၷက္ရိုက္သည္မွစ၍
မာန္ေအာင္ဘုရား
ဓာတ္ေပါင္းစုဘုရား
ေလာကထိပ္တင္ သက္ေတာ္ရွင္ဘုရား
ေအာင္ဝိဇၨာဦး ဘုရား
ဟူ၍ ဘြဲ႕ေတာ္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ထင္ေပၚေတာ္မူခဲ့ရာမွ ထီတင္ခါနီး ေရြႊဘုန္းပြင့္ဘုရားဟူ၍ အားလုးံအႀကိဳက္ညီ ဘြဲ႕မည္ေတာ္ တြင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။
၁၃၃၁ခုနွစ္ ေနွာင္းတန္ခူလဆန္း၄ရက္ (10.4.1970)
ေသာၾကာေန႔နံနက္ ၈နာရီမွ မြန္းတည့္၁၂နာရီအထိထီးေတာ္နွင့္ဘုရားမ်ားအား ေတာင္ႀကီးၿမိဳအတြင္း လွည့္လည္ အပူေဇာ္ခံခဲ့ေလသည္၁၃၃၁ ေနွာင္းတန္ခူးလဆန္း ၇ရက္ေန႔.13.4.1970.အဂၤါေန႔္ နံနက္
၉နာရီ သၾကၤန္အႀကိဳေန႔တြင္ ေရႊဘုန္းပြင့္ေစတီေတာ္
ႀကီးဧ၊္ ပင္မထီးေတာ္နွင့္ အရံေစတီ၈ဆူကို တင္လ်ွဴနိုင္ခဲ့ေလသည္။တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ ဘုရား အေနကဇာတင္ မဂၤလာေအာင္ျမင္ေတာ္မူခဲ့သည္။
ေရႊဘုန္းပြင့္ဘုရားတည္ၿပီးေနာက္
ေစတီေတာ္ႀကီးအား သံဃာအပ္နွံျခင္း တပည့္မ်ားအား
ဒုလႅဘ ရဟန္းခံေပးျခင္း ဆြမ္းဆန္စိမ္းေလာင္းလ်ဴေစျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ေပးခဲ့သည္။
ရက္ကန္းစင္ေတာင္ဆရာေတာ္ႀကီး
သည္ ေနာက္ဆုးံအခ်ိန္ထိ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအက်ိဳးကိုေမ်ွာၾကည့္သြားခဲ့ရွာေလသည္။
ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ေတာင္ႀကီးနွင့္ ဓာတ္တူ နာမ္တူ
ေတာင္ငူၿမိဳ႕ ေဒၚၾကည္ဧ၊္အိမ္တြင္ ျမန္မာ ၁၃၃၂ ခုနွစ္
တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္၃ရက္ညခရစ္ ၁၉၇၀ ခုနွစ္ ဧၿပီလ
၂၄ ရက္ေန႔ စေနေန႔ ေန႔လည္ ၂နာရီအခ်ိန္တြင္ တစ္ဘဝ တစ္ခႏၶာ စြန္႔ေတာ္မူလ်ွက္ ထြက္ေတာ္မူခဲ့ၿပီျဖစ္
ေလေတာ့သည္။