သုေမဓာပညာရွိသည္ မိဘႏွစ္ပါးကြယ္လြန္ေသာအခါ အေမြအႏွစ္မ်ားစြာတို႕ကိုရရွိသျဖင့္ ပစၥည္းဥစၥာ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာေသာ သူေဌးတဦးျဖစ္၍လာေလသည္။ သုေမဓာပညာရွိသည္… ငါ၏မိဘတို႕ကား စည္းစိမ္ဥစၥာ မ်ားစြာတို႕ကို ရွာေဖြ စုေဆာင္းႏိုင္ေသာ္လည္း ယူမသြားႏိုင္ခဲ႕ေခ်၊ ထို စည္းစိမ္ဥစၥာတို႕ကို ငါ့ေနာက္သို႕ပါေအာင္ မည္သို႕ ယူေဆာင္သြားရပါမည္နည္း … ဟုဆင္ျခင္မိကာ သူပိုင္ဆိုင္ေသာ ပစၥည္းဥစၥာတို႕ကို စြန္႕ၾကဲေပးကမ္းလွဴဒါန္းကာ ေတာထြက္၍ ရေသ့ရဟန္းအသြင္ျဖင့္ ေနေလ၏။ ထိုသို႕ သူေတာ္စင္တို႕ေနထိုင္ရာ ေတာအုပ္ၾကီးထဲတြင္ေနလ်က္ သူေတာ္ေကာင္းတရား ပြားမ်ားအားထုတ္ခဲ့ရာ စ်ာန္အဘိညာဏ္မ်ားရရွိကာ ေနာင္ေသာအခါတြင္ သုေမဓာရွင္ရေသ့ဟူ၍ ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားေလသည္။
SUMEDHA , the wise man inherited a vast fortune his parents who left them upon their deaths. Realising the unsatisfactoriness he gave away his fortune and became an ascetic in the forest. He soon gained mastery in mediation and was well-know for his supernormal powers.
တစ္ေန႔ေသာအခါ ရာမၼာ၀တီျမိဳ႕သို႕ ဒီပကၤရာဘုရားျမတ္စြာ ၾကြလာမည့္ လမ္းမၾကီးကို မြန္းမံျပဳျပင္ေနၾကသူမ်ားတြင္ သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္လည္းပါ၀င္ေလ၏။ ထိုသို႕ျပင္ဆင္ေနခိုက္မွာပင္ ဘုရားရွင္ၾကြလာေတာ္မူသျဖင့္ သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ မျပီးေသးေသာလမ္းတေနရာမွာ ၀မ္းလ်ားေမွာက္၍ တံတားသဖြယ္ခင္းေပးကာ ဘုရားရွင္အား ရႊံ႕ညြန္မထိမေပေအာင္ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွ နင္းၾကြရန္ ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ အနီးတြင္ သုမိတၱာ အမည္ရွိသတို႕သမီးငယ္သည္လည္း ၾကာပန္းရွစ္ခိုင္ကို ကိုင္လ်က္ ဘုရားရွင္ကို ဖူးေမွ်ာ္ရန္ ေစာင့္၍ေနေလ၏။ သူမ၏ လက္ထဲမွ ၾကာပန္းငါးခိုင္ကို ခြဲ၍ ရွင္ရေသ့အား ေပးလွဴေလေသာ္ သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ ထိုၾကာငါးခိုင္ျဖင့္ ဘုရားရွင္အားပူေဇာ္ယင္း …. အကၽြန္ဳပ္ သည္ ဤဘုရားရွင္ကဲ႕သို႕ ဘုရားတစ္ဆူ ျဖစ္ရပါလို၏ .. ဟု အဓိဌာန္ျပဳေလ၏။ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားက …ဤ ရေသ့ျမတ္သုေမဓာသည္ ေနာင္အခါ၌ ေဂါတမဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ဘုရားတစ္ဆူအျဖစ္ ပြင့္ေတာ္မူလိမ့္မည္။ ဤ သုမိတၱာသတို႕သမီးငယ္ကား ရေသ့ျမတ္၏ ပါရမီျဖည့္ဘက္ ျဖစ္လိမ့္မည္…. ဟု ဗ်ာဒိတ္စကား မိန္႕ၾကားေတာ္မူေလသည္။
When ascetic Sumedha knew of the coming of Dipankara Buddha to the city of Rammavati, he took part in preparing the road for the Buddha. He was still repairing it when the Buddha arrived but he was determined to complete it by prostrating himself into the muddy hollow, in fulfilment of his vow to become a Buddha. Beside him was a young lady named Sumitta bearing eight stalks of lotus flowers. She gave the Ascetic five stalks and kept for herself three stalks for her own aspiration.
When the Buddha Dipankara saw this, He omnisciently declared the Ascetic Sumedha a future Buddha. While He stated that the asspiring young lady Sumitta would be his constant compaion and helpmate.
နတ္ျဗာဟၼာအေပါင္းတို႕သည္ တုသိတာနတ္ျပည္၌ နတ္စည္းစိမ္ကုိခံစားေနေသာ ေသတေကတု ဘုရားေလာင္းနတ္သားအား … အေလာင္းမင္း ဘုရားျဖစ္အံ့ေသာ အခါတိုင္ျပီ၊ လူ႕ျပည္သို႕ဆင္း၍ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူပါ…. ဟု ေတာင္းပန္ၾကေလ၏။ ထိုအခါ ဘုရားေလာင္းနတ္သားသည္ လူ႕ျပည္ဆင္း၍ သေႏၶယူခါနီး၌ သေႏၶယူရန္အတြက္ ေလ်ာ္ မေလ်ာ္ကို ၾကည့္ေလ့ရွိေသာ ေရွးဘုရားအေလာင္းေတာ္တို႕နည္းတူ ၾကည့္ျခင္းငါးပါးကို ၾကည့္ေတာ္မူျပီး၍ ထိုနတ္ျဗာဟၼာတို႕၏ ေတာင္းပန္မႈကို လက္ခံေတာ္မူေလ၏။
ၾကည့္ျခင္းၾကီးငါးပါးဟူသည္……
၁။ တက္ကပ္ဆုတ္ကပ္ ကာလ ႏွစ္ပါးတို႕တြင္ ဆုတ္ကပ္ကာလသက္တမ္းကို ၾကည့္ျခင္း
၂။ ကၽြန္းၾကီးေလးကၽြန္းအနက္ ဇမၺဴဒီပေခၚ ေတာင္ကၽြန္းကို ၾကည့္ေတာ္မူျခင္း
၃။ ေတာင္ကၽြန္း၏ အလည္ေဒသ ဗဟိုခ်က္ခ်ာက်ေသာ ေဗာဓိပင္ေပါက္ရာအရပ္ ကို ၾကည့္ျခင္း
၄။ အမ်ိဳးေလးပါးတြင္ ျဗာဟၼဏႏွင့္ မင္းမ်ိဳးကို သာ ၾကည့္ေတာ္မူျခင္း
၅။ ဘုရားေလာင္း ဖြားျမင္ျပီးေနာက္ ၇ ရက္သို႕ေရာက္လွ်င္ ေသဆံုးမည့္မိခင္၏ သက္တမ္းအပို္င္းအျခား ကို ၾကည့္ျခင္း
The Devas (Gods) imploring the Bodhisatta Santussita Deva (whose real name was Setaketu) in Tussita heaven to be rebrn on earth to become a Buddha. He accepted their request after viewing the Five Great Considerations (Panca Maha Vilokana) which are – time, region, locality, clan and mother.
မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈ – ခုႏွစ္ ၀ိသာခပုဏၰမီေခၚ ကဆုန္လျပည့္ေန႕တြင္ နီေပါႏိုင္ငံ လုမၺိနီအင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ေတာ္ ၌ အေလာင္းေတာ္မင္းသားေလးကို မီးရႈးသန္႕စင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူေလ၏။ သုဒၶ၀ါသျဗဟၼာမင္းမ်ားက ဇာတဘက္ျဖင့္ ခံယူ၍ စာတုမဟာရာဇ္နတ္မင္းၾကီးမ်ားက သစ္နက္သားေမြးထည္ျဖင့္ လွမ္းယူကာ လူတို႕လက္သို႕ လွမ္းလိုက္ေလသည္။ မင္းသားေလးသည္ လူတို႕လက္မွာဆင္းလ်က္ ေျမ၌ရပ္ေတာ္မူ၍ အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာကို ရႈစားေတာ္မူရာ အားလံုးေသာနတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႕က အရိုအေသေပးေနၾကသည္ကို ျမင္ရသျဖင့္ ပဒုမၼာၾကာပန္းေပၚမွ ေျမာက္အရပ္သို႕ ခုနွစ္လွမ္း လွမ္းေတာ္ေတာ္မူျပီး၍..အေဂၢါဟမသိၼေလာကသ ( တေလာကလံုးမွာ ငါသာလွ်င္အျမတ္ဆံုး ) ဟု ေၾကြးေၾကာ္ေတာ္မူေလ၏။ အေလာင္းေတာ္မင္းသားကေလး ဖြားျမင္ေတာ္မူျခင္းကို ဘုရင္သုေဒၶါဒနမင္းၾကီး၊ မိဖုရားၾကီးမဟာမာယာမိဘ ၂ပါး ႏွင့္တကြ သံုးေလာကသတၱ၀ါအမ်ားတို႕သည္ ႏွစ္ေထာင္းအားရ ၾကည္ႏူး၀မ္းေျမာက္ၾကေလသည္။
At Lumbini Park in Nepal, on Vesakha Full Moon Day, the newly born Prince walked seven steps on the lotus flowers and pointing to the North said, “AGGOHAM ASMI LOKASSA” meaning “Chief Am I in this world”. The birth of this baby Prince brought great joy to his royal parents. King Suddhodana and Queen Maha Maya as well as all beings!
သိဒၶတၳမင္းသားႏွင့္ ဘဒၵကဥၥနာမင္းသမီးတို႕၏ ဘိသိက္မဂၤလာလက္ထက္ပြဲသဘင္ကို ေရႊနန္းမေဆာင္ၾကီးမွာ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာက်င္းပရန္ ခမည္းေတာ္သုေဒၶါဒနမင္းၾကီးက သေဘာတူႏွစ္သက္ေတာ္မူေလသည္။ ယင္းမဂၤလာပြဲၾကီးကို ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ဘြယ္ရာအေထြေထြျပည့္ႏွက္ေနသည္ ေရႊနန္းမေဆာင္ၾကီးတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ဘြယ္ရာအဖံုဖံုတုိ႕ျဖင့္ စံုလင္စြာရက္ေပါင္းအေတာ္ၾကာၾကာ ဆင္ယင္က်င္းပျပဳလုပ္ၾကေပသည္။
(မွတ္ခ်က္) ဘိသိက္မဂၤလာပြဲၾကီးအျပီးတြင္း ဘဒၵကဥၥနာမင္းသမီးကို ယေသာ္ဓရာဟူေသာ ဘြဲ႕အမည္ျဖင့္ တင္စားေခၚေ၀ၚၾကေလသည္။
The marriage of Prince Siddhattha and Princess Yasodhara (whose real name was Badda-Cancana) took place at the Golden Palace which was presented by his father, King Suddhodana. It was a luxurious palace full of the comforts of life. The celebration lasted many days.
အေလာင္းေတာ္သိဒၶတၳမင္းသားသည္ ေရႊနန္းစည္းစိမ္ကို ခံစားေတာ္မူစဥ္ မင္းဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႕ လွည့္လည္ေသာအခါ နတ္တို႕သည္ဖန္ဆင္း၍ျပအပ္ေသာ သူအို၊ သူနာ၊ သူေသ၊ ရဟန္း – ဟူေသာ နိမိတ္ၾကီးေလးပါးအနက္ သူအို၊ သူနာ၊ သူေသ တို႕ကို ေလးလတၾကိမ္ တစ္ခုစီအစဥ္အတိုင္းျမင္ေတာ္မူရသျဖင့္ အိုျခင္းဆင္းရဲ၊ နာျခင္းဆင္းရဲ ႏွင့္ မျမဲေသာေသျခင္းတရားတို႕ကို သတိသံေ၀ဂ ျဖစ္ေပၚခဲ႕ေလ၏။ ေနာက္ေလးလၾကာေသာအခါ ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႕ထြက္ျပန္ရာ အေလာင္းေတာ္မင္းသားသည္ ေအးခ်မ္းၾကည္လင္သည့္ အသြင္ရွိေသာ ရဟန္းေတာ္တပါးကို ဖူးျမင္ရသျဖင့္ ရဟန္းျပဳလိုေသာ စိတ္ဆႏၵႏွင့္အတူ ေရႊနန္းေတာ္သို႕ျပန္ၾကြခဲ႔ေလသည္။
During his visit to the Royal park, Prince Siddhatta saw the four Great Signs, namely – an old man, a sick man, a corpse and a serene mendicant. These made the prince to realise the unsatisfactoriness of life and urged him to ponder deeply about renunciation.
အိုနာေသေရး ဒုကၡေဘးတို႕ကို ေတြး၍ ရဟန္းျပဳလိုေသာဆႏၵျပင္းျပလွ်က္ရွိေသာ အေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသားသည္ ကဆုန္လျပည့္ေန႕ သန္းေခါင္ယာမ္အခ်ိန္၌ က႑ကျမင္းကိုစီး၍ ျမင္းထိမ္းဆႏၵအမတ္ ႏွင့္အတူ ေရႊျမိဳ႕ေတာ္မွ ထြက္ေတာ္မူေလသည္။ မာရ္နတ္ႏွင့္ မာရ္နတ္စစ္သည္တို႕က … အသင္မင္းသားေတာမထြက္ပါႏွင့္ မၾကာခင္ ၇ ရက္ေျမာက္၌ စၾကာရတနာဆိုက္ေရာက္ပါလိမ့္မည္ .. ဟု ေႏွာက္ယွက္ တားျမစ္ေသာ္လည္း ဂရုမျပဳ လ်စ္လ်ဴရႈေတာ္မူလ်က္ ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ႕ေလသည္။
Mara (the Evil One), with his host tried without success to prevent Prince Siddhatta from his Great Renunciation at midnight. Prince Siddhatta was riding on Kanthaka his favourite stallion and followed by Channa his loyal charioteer.
အေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသားသည္ ေလာကီစည္းစိမ္ခ်မ္းသာတို႕ကို ပယ္စြန္႕၍ ျမိဳ႕ေတာ္မွ ထြက္ေတာ္မူလာရာ အေနာ္မာျမစ္၏ တစ္ဘက္ကမ္းအေရာက္တြင္ ေငြသားအဆင္းရွိေသာ သဲေသာင္ျပင္၌ ဆံေတာ္ကို သန္လ်က္ျဖင့္ကိုယ္တို္င္ ရိတ္ျဖတ္ေတာ္မူေလ၏ ။ ထို႕ေနာက္ ဆံေတာ္ကို ေကာင္းကင္သို႕ ေျမွာက္လိုက္ေသာအခါ နတ္တို႕ဘုရင္ သၾကားမင္းက ခံယူ၍ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၌ စူဠါမဏိေစတီ တည္ထားကိုးကြယ္ေလသည္။ ထို႕ေနာက္ ဃဋိကာရျဗဟၼာမင္းက ရဟန္းေတာ္တို႕ အသံုးအေဆာင္ျဖစ္ေသာ ပရိကၡရာရွစ္ပါးတို႕ကို သိဒၶတၳမင္းသားအား လွဴဒါန္းေလ၏။ ျမင္းထိန္း ဆႏၵအမတ္အား မင္းညီမင္းသားတို႕ အသံုးအေဆာင္မ်ားကို ယူ၍ နန္းေတာ္သို႕ျပန္ရန္ မိန္႕ၾကားေလ၏။ ထို႕ေနာက္ ဃဋိကာရျဗဟၼာ လွဴေသာသကၤန္းကို ဆင္ျမန္းျပီး ၀တ္လဲေတာ္ကို ေကာင္းကင္သို႕ေျမွာက္ျပန္ရာ ဃဋိကာရျဗဟၼာမင္းၾကီးကပင္ ခံယူ၍ အကနိ႒ျဗဟၼာဘံု၌ဒုႆေစတီ တည္ထားကိုးကြယ္ေလသည္။
Prince Siddhattha cut of his hair to renounce the worldly life at the bank of the Anoma River. Ghatikara Maha Brahma presented the Monk’s Eight Requisites to Ascetic Siddhattha , who commanded his charioteer Channa to take his royal chattels back to the palace.
His hair was received by Sakka, King of Gods and enshrined in CULAMANI CETI (pagoda) in his celestial abode in TAVATIMSA. Similarly, Ghatikara Maha Brahma bore his princely clothes to his higher celestial abode, Akanniiha and enshrined them in the pagoda know as DUSSA CETI.
အေလာင္းေတာ္အရွင္မင္းျမတ္ေဗာဓိသတ္သည္ ဥရုေ၀ဠေတာသို႕ၾကြ၍ အရိုးေၾကေၾက အေရခန္းခန္း ဟူေသာဇြဲသတၱိျဖင့္ ဘုရားျဖစ္ရန္ရည္သန္ေတာ္မူလ်က္ ေျခာက္ႏွစ္တာကာလပတ္လံုး သာမန္လူသားတို႕ ျပဳက်င့္ႏိုင္ခဲေသာ ဒုကၠရစရိယာအက်င့္ကို သတိတရားၾကီးမားစြားျဖင့္ မရပ္မနား ပြားမ်ားအားထုတ္ေလ၏။ ဤကဲ့သို႔ အားထုတ္သျဖင့္ အေသြးအသားေတြခန္းေျခာက္ျပီး အရိုးႏွင့္အေရသာက်န္ရွိေသာ္လည္း အရြံ႕မလွဳပ္ ေနာက္မဆုတ္ပဲ ဆက္လက္၍အားထုတ္ျမဲ အားထုတ္ေတာ္မူ၏။
The ascetic Bodhisatta spent six years practising austerity and mediation with steadfastness as well as earnestness. prior to his attainment. Even though he was reduced to a mere skeleton, he did not give up practising.
ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျမတ္သည္ ေအးျမသာယာေသာ မဟာေဗာဓိပင္ေအာက္ရွိ ေရႊပလႅင္ ေပၚ၌ ျမက္ရိတ္သမား ပုဏၰားထံမွ အလွဴခံရရွိေသာ ျမက္ရွစ္ဆုပ္ကို ခင္းေတာ္မူကာ ထက္၀ယ္ဖြဲ႕ေခြထိုင္ေနေတာ္မူ၍ … ဘုရားမျဖစ္သမွ် ဤထက္၀ယ္တင္ပလႅင္ကို မဖ်က္ေတာ့အံ့…. ဟု အဓိ႒ာန္ျဖင့္ ကမၼ႒ာန္းတရား ပြားမ်ားအားထုတ္ေတာ္မူစဥ္ အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္ႏွင့္ သဗၺညဳတဥာဏ္ တည္းဟူေသာ တရားထူးတရားျမတ္ကို ရ၍ ဘုရားမျဖစ္မီ အခ်ိန္အနည္းငယ္၏ ေရွ႕အဘို႕၌ မာရ္နတ္ ႏွင့္ မာရ္နတ္စစ္သည္တို႕သည္ လက္နက္အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖန္ဆင္းဆြဲကိုင္ျပီးလွ်င္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ဂီရိေမခလာ ဆင္ေျပာင္ၾကီးကုိစီး၍ ေရႊပလႅင္ကို အရယူရန္ ၾကိဳးပမ္းၾကေလေတာသည္။
The Budhisatta was sitting on a Golden Throne under a Bodhi tree and being challenged by Mara ( the Evil One) riding on the ferocious elephant Girimekhala, Mara with host tired to capture the Golden Throne just before the Bodhisatta’s Enlightenment.
ဘုရားရွင္သည္ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကို ရရွိျပီးေနာက္ သတၱသတၱာဟ ခုႏွစ္ရက္ ခုႏွစ္လီစီ အသီးသီး သီတင္းသံုးေတာ္မူရာ ႒ာန တို႕၏ ေနာက္ဆံုး သတၱာဟေျမာက္ လင္းလြန္းပင္ေအာက္တြင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ ဥကၠလာပတိုင္းမွ လာေရာက္ၾကေသာ တပုႆ ႏွင့္ ဘလႅိက ကုန္သည္ညီေနာင္ ႏွစ္ဦးတို႕သည္ ဘုရားရွင္ကို ဖူးျမင္ရသျဖင့္ ၎တို႕ပါလာေသာ ပ်ားရည္မုေယာမုန္႕ဆုပ္တို႕ျဖင့္ ကပ္လွဴပူေဇာ္ၾကေလသည္။ ကုန္သည္ညီေနာင္တို႕၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ ဘုရားရွင္သည္ ၎တုိ႕အား ဆံေတာ္ရွစ္ဆူကို ကိုးကြယ္ရန္ ေပးေတာ္မူ၏။ ျမန္မာျပည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးတြင္ ဌာပနာ၍ထားေသာ ဆံေတာ္ရွစ္ဆူဟူသည္ ထိုဆံေတာ္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆိုၾကကုန္၏။
It was in the final week (7th week) after his Enlightment, when the two merchanat brothers Tapussa and Bhallika from Ukkalapa passed by the spot and saw the Buddha. They offered the Buddha their own provison. The Buddha, gave eight strands of hair from His head for them to worship as sacred objects of veneration. The hair relics are now enshrined in the Shwedagon Pagoda in Yangon, Myanmar.
ၿမတ္စြာဘုရားသည္ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကိုရေတာ္မူျပီးေနာက္ ဗာရဏသီျပည္အနီးရွိ မိဂဒါ၀ုန္သို႕ ၾကြေရာက္ေတာ္မူသည့္အခါ ဒုကၠရစရိယာက်င့္စဥ္က ၀တ္ၾကီး၀တ္ငယ္ျပဳၾကသည့္ ဓမၼမိတ္ေဆြေဟာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ေကာ႑ည၊ ၀ပၸ၊ ဘဒၵိယ၊ မဟာနာမ၊ အႆဇိ ဟူေသာ ပဥၥ၀ဂီငါးဦးတို႕ႏွင့္ ဆံုမိေလ၏။ ဘုရားရွင္သည္ ၎ ပဥၥ၀ဂီငါးဦးတို႕အား ဓမၼစၾကၤာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူေလ၏။ ဓမၼစၾကၤာတရားဟူသည္ ဗုဒၶ၏တရားေတာ္ကို စၾကၤာမ်ား အစဥ္အားျဖင့္ လည္ပတ္သကဲ့သို႕ တရားေတာ္မ်ားကိုလည္း အစဥ္အားျဖင့္ မျပတ္လည္ပတ္ေအာင္ ေဟာၾကားျပသ ဆိုဆံုးမျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ပဥၥ၀ဂီငါးဦးအနက္ အရွင္ေကာ႑ညသည္ ေရွးဦးစြာ ပထမအဆင့္ ေသာတပန္ အရိယာ ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္သုိ႕ ေရာက္ေလသည္။ အနတၱလကၡဏာသုတ္ကို ဆက္လက္၍ ေဟာေတာ္မူရာ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးလံုး အစဥ္အတိုင္း ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္လာၾကသျဖင့္ ဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္တြင္ ပထမဦးဆံုးေသာ သံဃာေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။
At the Deer Park at Baranasi, the Buddha met the five ascetics, Kondanna, Vappa, Bhaddiya, Mahanama and Assaji all of whom He had known before. He delivered His first sermon to them. It is called the Dhammacakkapavattana Sutta which sets the wheel of the Dhamma in motion. The ascetic Kondanna who was at His childhood Name-giving Ceremony became the first to see light in the Dhamma and attained Sotapanna, the first stage of Sainthood.
Later, all attained Arahantship after hearing the Anatalakkhana Sutta(the Discourse which deals with No-Self)
ဗာရဏသီျပည္ မိဂဒါ၀ုန္ေတာ၌ ပထမဦးဆံုးေသာ၀ါကို ကပ္ေတာ္မူ၍ ၀ါကၽြတ္ေသာအခါ ေရွးဦး တပည့္သာ၀က ရဟႏၲာ ၆၀ တို႕အား အရပ္ေဒသအသီးသီးသို႕ သြားေရာက္၍ တရားေတာ္မ်ား ေဟာၾကားျပသကာ သာသနာျပဳရန္ မိန္႕႔ၾကားေတာ္မူေလသည္။ ယင္းၾသ၀ါဒမ်ားမွာ ( အိုခ်စ္သားရဟန္းတို႕ လူနတ္ျဗဟၼာသတၱ၀ါအေပါင္းတုိ႕၏ အက်ိဳး စီးပြားကို ေရွးရႈလ်က္ အရပ္ရွစ္မ်က္နွာသို႕ လွည့္လည္ခရီးထြက္ၾကကုန္ေလာ့၊ သတၱ၀ါအားလံုးအေပၚ သနားဂရုဏာစိတ္ျဖင့္ ျဖန္႕က်က္လ်က္ တရားေတာ္ကို ေဟာၾကား ျပသကုန္ေလာ့၊ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာခရီးကို ႏွစ္ပါးအတူ မသြားၾကကုန္လင့္၊ တရားေတာ္၏ အစအလယ္အဆံုး သံုးပါးလံုးေကာင္းျခင္းကို၎၊ က်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကသူတို႕အား ေကာင္းျမတ္ေသာ ဘ၀ခ်မ္းသာကို ရရွိျခင္းကို ၎၊ တရားေတာ္၏ ျပည့္စံုျခင္း၊ သန္႕ရွင္းျဖဴစင္ျခင္းတို႕ကို၎ ေဟာၾကားၾကကုန္ေလာ့ ) ဟု မိန္႕ေတာ္မူေလသည္။
The Buddha exhorted His first sixty Arahant disciple to go forth in different directions to preach the Doctrine using these famous words: — “Go ye, O bikkhus and wander forth for the gain many, for the welfare of the many, in compassion for the world, for the good, for the gain, for the welfare of the Devas (Gods) and men. Proclaim ye, O Bikkhus! the Doctrine glorious, and preach ye a life of holiness, perfect and pure!”
အေလာင္းေတာ္သည္ မဂဓ၏ ျမိဳ႕ေတာ္ ရာဇျဂိဳတ္သို႕ ၾကြေတာ္မူေသာအခါ ဗိမိၼသာရဘုရင္မင္းျမတ္သည္ သူ၏ ႏိုင္ငံေတာ္ကို အေလာင္းေတာ္အားလွဴဒါန္းေလ၏။ ေလာကီစည္းစိမ္ ခ်မ္းသာဟူသမွ်ကို အျပီးျပတ္စြန္႕ပယ္ေတာ္မူျပီးျဖစ္ေသာ အေလာင္းေတာ္သည္ ဘုရင္မင္းျမတ္၏ လွဴဒါန္းမွဳကို လံုး၀ဂရုမထား စိတ္မ၀င္စားသျဖင့္ လက္ခံေတာ္မမူေပ။ ဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္ကို ၾကားနာရသျဖင့္ ဗိမိၼသာရဘုရင္မင္းၾကီးသည္ အရိယာပုဂၢိဳလ္တို႕၏ ပထမဆင့္ျဖစ္ေသာ ေသာတပန္ျဖစ္ေလ၏။ ထို႕ေနာက္ ဗိမိၼသာရဘုရင္မင္းၾကီးသည္ မင္းဥယ်ာဥ္ေတာ္ဟုထင္ရွားေၾကာ္ၾကားေသာ ေ၀ဠဳ၀န္ပန္းျခံကို ဘုရားရွင္ႏွင့္ တပည့္ သာ၀ကရဟန္းေတာ္တို႕အား ေက်ာင္းသင္ခန္းအျဖစ္လွဴဒါန္းေလ၏။
When the Bodhisatta visited Rajagaha, the capital of Magadha, King Bimbisara offered his kingdom to the Bodhisatta. But He did not accept it because of the worldly pleasures. After listening to the preaching of Buddha, the king attained the first stage of Sainthood (Sotapanna). He than dedicated his Royal park known as Veluvana (Bamboo Grove) to the Buddha and His disciples.
သက်သာကီ၀င္မင္းမ်ိဳးတို႕သည္ ငယ္သူကၾကီးသူကို ရိုေသေလးစားအေရးထားရမည္ အစဥ္အလာ ရွိခဲ႕ေပသည္။ ထို႕ေၾကာင့္သိဒၶတၱေဂါတမဗုဒၶသည္လည္း ငယ္ရြယ္သူမွ်သာျဖစ္သျဖင့္ အသက္အရြယ္ၾကီးရင့္ေသာ မင္းေဆြမင္းမ်ိဳးတို႕အား အရိုအေသျပဳသင့္သည္ဟူေသာ အေတြးအေခၚတို႕ျဖစ္ေပၚခဲ႕ေလသည္။ ထိုမင္းေဆြမင္းမ်ိဳးတို႕၏ မာန္မာနကို ခ်ိဳးႏွိမ္ေတာ္မူလိုသျဖင့္ ဘုရားရွင္သည္ ခႏၶာကိုယ္မွ ေရမီးအစံုအစံု တို႕ကို ထြက္ေပၚလာေစလွ်က္ ေကာင္းကင္သို႕ၾကြေတာ္မူကာ တန္ခိုးျပာဋိဟာတို႕ကိုျပေတာ္မူေလသည္။
The Buddha performed the Twin Miracles of emitting fire and water simultaneously from His body, to subdue the pride of his older relative who had erroneously thought that the Buddha being the younger would have to show respects to them.
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ခမည္းေတာ္ဘုရင္ သုေဒၶါဒနမင္းၾကီး၏ အၾကိမ္ၾကိမ္ ပင့္ေလွ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ကပိလ၀တၱဳ ေနျပည္ေတာ္သို႕ေရာက္၍ ခုႏွစ္ရက္ေျမာက္ေသာေန႕၌ ယေသာ္ဓရာမင္းသမီးသည္ သားငယ္ရာဟုလာမင္းသားကို ေကာင္းစြာ ၀တ္စားဆင္ယင္ေပးျပီးလွ်င္ .. သားငယ္ရာဟုလာ ဘုရင္မင္းတို႕၏ အသြင္အျပင္ႏွင့္မျခား သံဃာေတာ္တို႕၏ အလယ္၌ တင့္တယ္စြာ စံပယ္ေတာ္မူလ်က္ရွိေသာ အရွင္သူျမတ္သည္ကား သင္၏ဖခင္ရင္းျဖစ္ေပသည္။ အနီးသို႕သြား၍ အေမြအႏွစ္မ်ား ေတာင္းေခ် …. ဟုညႊန္ျပေျပာဆိုေလ၏။ ရာဟုလာမင္းသားေလးသည္ မိခင္သြန္သင္ေျပာၾကားသည့္အတုိင္း ဘုရားရွင္ထံေမွာက္သို႕သြား၍ ေလာကီအေမြအႏွစ္မ်ားကို ေတာင္းခံေလသည္။ ထိုအခါ ဘုရားရွင္သည္ ရင္ေသြးငယ္သားေတာ္ရာဟုလာအား ေလာကီအေမြအႏွစ္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာလြန္မြန္ျမတ္ေသာ ေလာကုတၱရာ အေမြအႏွစ္မ်ားကို ေပးလိုသျဖင့္ သားေတာ္ရာဟုလာမင္းသားကို ရွင္သာမေဏျပဳေပးရန္ အရွင္သာရိပုတၱရာအား မိ္န္႕ၾကားေတာ္မူေလ၏။
On the Seventh day after his arrival in Kapilavatthu, Prince Yasodhara dressed up Prince Rahula and pointing to the Buddha said, “Behold, son, the great Ascetic of majestic appearance is your father. Go up to him and ask for your inheritance!”
As advised by his mother, young Rahula came to His presence and asked for his inheritance. Instead, the Buddha told Venerable Sariputta to ordain Prince Rahula, giving him a spritual inheritance better than one he asked for.
ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ တပည့္သားသံဃာေတာ္အေပါင္းတို႕သည္ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕တြင္းသို႕ ဆြမ္းအလို႕ငွာ ရာဇျဂိဳဟ္သို႕ ၾကြေလ၏။ မင္းနန္းေတာ္အနီးလမ္းခရီး တေနရာတြင္ ဗိမိၼသာရမင္းၾကီးႏွင့္ အတူ ဘုရင္မိသားစုတို႕သည္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ တပည့္သံဃာေတာ္တို႕အား ရိုေသေလးျမတ္စြာ လက္ဆယ္ျဖာထိပ္မွာမိုး၍ ရွိခိုးပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ၾကေလ၏။
During a subsequent visit to Rajagaha City, the Buddha went for alms-round in the company of His Chief Disciples and other monks. Along the way King Bimbisara and his royal family paid respects to the Buddha and His disciples.
ကပိလ၀တၳဳႏွင့္ ေကာလိယတိုင္းတို႕မွ အင္အားၾကီးမားေသာ ႏွစ္ျပည္ေထာင္ စစ္သည္ေတာ္တို႕သည္ ေရာဟိနီျမစ္မွ စီးဆင္းလာသည့္ ေရမ်ားကို ခြဲေ၀သံုးစြဲမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယင္းေရာဟနီျမစ္၏ ကမ္းပါးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ ျပင္းထန္စြာ တိုက္ခိုက္ၾကရန္ အသင့္အေနအထားတြင္ ရွိၾကေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အဆိုပါ ႏွစ္ျပည္ေထာင္စစ္ပြဲၾကီး ျဖစ္ေတာ့မည့္ဆဲဆဲတြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးတရားေဟာၾကားေတာ္မူေလ၏။
The Buddha delivering a sermon of peace to the two powerful warring armies of Kapilavatthu and Koliya at the opposite banks of the Rohini river before the two countries were fighting for the water supply of the river, for pastoral use.
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူ၍ ငါးႏွစ္ေျမာက္ေသာအခါ ဘိကၡဴနီသာသနာကို စတင္တည္ေထာင္ခြင့္ျပဳလိုက္ေလသည္။ ခမည္းေတာ္ဘုရင္ သုေဒၶါဒနမင္းၾကီးနတ္ရြာစံျပီးေနာက္ မိေဒြးေတာ္ပဇာပတိေဂါတမီသည္ ဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္အတြင္းသို႕ ၀င္ေရာက္၍ ဘိကၡဴနီ ျပဳလုပ္ရန္ ဘုရားရွင္ထံ ခြင့္ပန္ေသာ္လည္း အခြင့္မေပးေခ်။ မိေဒြးေတာ္ေဂါတမီ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေတာင္းပန္အသနားခံ၍ မရသည့္အဆံုး၌ အရွင္အာနႏၵာ ကူညီ၍ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားေသာအခါမွ ဘုရားရွင္သည္ …. အမ်ိဳးသမီးတို႕သည္ ဘိကၡဴနီသာသနေဘာင္သို႕ ၀င္ေရာက္၍ ရဟန္းျပဳေသာ္ အေလးအျမတ္ျပဳအပ္သည့္ အ႒ဂရုဓမၼ ေခၚ ဂရုဓမ္ တရားရွစ္ပါးကို ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကရမည္ … ဟု အႏူးအညြတ္ ခြင့္ျပဳေတာ္မူခဲ႕ေလသည္။ ထိုအခါမွစ၍ မဟာပဇာပတိေဂါတမီႏွင့္တကြ သာကီ၀င္အမ်ိဳးသမီးတို႕သည္ ဘုရားရွင္သာသနာသို႕ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ၀င္ေရာက္၍ ဘိကၡဴနီမ်ား ျပဳလုပ္ၾကေလသည္။
The Order of Nuns (Bhikkhuni Sasana) was founded in the fifth years of the Buddha’s Enlightenment. After the death of king Suddhodana, Maha Pajapati Gotami, who was His former foster mother desirous of joining the order, approached the Buddha who was when residing at Kapilavathu and begged permission for women to be admitted into the Order. After hearing and turning down their pleas, the Buddha returned to Vesali for the Rains Retreat. Undaunted by the rebuff, Maha Pajapati Gotami cut off her hair and wearing yellow garments went on foot to Vesali, accompanied by many other Sakyan ladies. They stood outside the porch of the Pinnacled Great Hall in Mahavana where the Buddha was residing. Interceded by Venerable Ananda, the Buddha finally consented to establish the Bhikkhuni Sasana when Maha Pajapati Gotami and othe Sakyan ladies agreed to observe the Eight Disciplinary Rules for nuns. Henceforth Maha Pajapati Gotami and other Sakyan ladies where admitted into the Order.
Later, the Nuns Khema and Uppalavanna where appointed the two Chief Female Disciples; as were Sariputta and Moggalana the two Chief Male Disciples.
အသိပညာအတက္ပညာတို႕ျဖင့္ ျပည့္ၾကပ္ေနေသာ ၀မ္းဗိုက္ၾကီးေပါက္မသြားေစရန္ သံမဏိခါးပတ္ျပားျဖင့္ ပတ္ထားေလ့ရွိေသာ သစၥကပရဗိုဇ္ သည္ ျမတ္စြာဘုရားက အေမးပုစၧာကို ေမးျမန္းေသာအခါ မာနတံခြန္လြန္စြာေထာင္လႊားျပီး အမွန္တရားကို ေျဖၾကားရန္ ျငင္းဆန္ေနသျဖင့္ သိၾကားမင္းက နတ္ဘီလူးေယာင္ေဆာင္၍ တင္းပုတ္ျဖင့္ထုမည္ဟု ျခိမ္းေျခာက္မွသာ ေျဖၾကားေလ၏။ ထို႕ေနာက္ သစၥကပရဗိုဇ္သည္ သူ၏ မိုက္မဲမႈအယူ၀ါဒမ်ားကို ပယ္ရွားျပီး ဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္ကို နာၾကားေလသည္။ ဤကဲ့သို႕ေသာ ဓမၼေဒသနာကုသိုလ္သည္ သူ၏အနာဂတ္ေရးအတြက္ အျမိဳက္ေဆးပင္ျဖစ္ေပသည္။
After losing in lively debate, the haughty hermit Saccaka refused to answer accordingly when the Buddha asked a question. Only when he was threatened to be beaten up by a celestial demon for his arrogance, only then did he finally realise his own folly and listened to the Buddha’s preaching meekly. This wholesome action of his would augur well for his future.
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘုရားအျဖစ္သို႕ေရာက္ေတာ္မူျပီးေနာက္ ခုႏွစ္ႏွစ္ေျမာက္ေသာအခါ၌သႏၲဳႆိတ အမည္ရွိေသာ မယ္ေတာ္ မိနတ္သားအား ေက်းဇူးဆပ္သည့္အေနျဖင့္ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကို တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၌ ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။ အဆိုပါ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကို ၀ါတြင္းသံုးလပတ္လံုး ၾကားနာရေသာအခါ မယ္ေတာ္နတ္သားႏွင့္တကြ နတ္ျဗဟၼာ အေပါင္းတို႕သည္ ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၲာ တည္းဟူေသာ အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ားအျဖစ္သို႕ အသီးသီး ေရာက္ရွိၾကေလသည္။
On the seventh year after His Enlightenment, the Buddha preached the Abhidhamma (Higher Doctrine) in Tavatimsa Heaven. As a fulfilment of gratitude to his former mother, now a Santussita deva, the Buddha then delivered a sermon on the Higher Doctrine to thousands of Devas (Gods) and Brahmas (Higher celestial begins) who attained the various stages of Noble Sainthood.
ဗုဒၶသာသနာေတာ္မွတပါး အျခားျဖစ္ကုန္ေသာ တိတၳိဂိုဏ္းသားတို႕သည္ မလိုမုန္းထား ရန္ျငိဳးမ်ားျဖင့္ ဘုရားရွင္၏ တန္ခိုးရွိန္၀ါလြန္စြာေက်ာ္ၾကားမႈတို႕ကို ဆံုးပါးပ်က္စီးေစရန္ လိုလားၾကကုန္၏။ ထို႕ေၾကာင့္ တိတၳိဂိုဏ္းသားတို႕သည္ အလြန္လွပသည့္ အမ်ိဳးသမီး စိဥၥမာဏ္ကို ကိုယ္၀န္သည္အျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ေစ၍ ပရိတ္သတ္ေလးပါး အလယ္၌ ဘုရားရွင္အား စြပ္စြဲေျပာဆိုခိုင္းေလ၏။ ထိုအခါ နတ္တို႕သခင္ သိၾကားမင္းသည္ နတ္သားကို ၾကြက္ေယာင္ေဆာင္ေစျပီး ကိုယ္၀တ္ေအာက္မွ သစ္သားျခမ္းကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားသည့္ ၾကိဳးကို ကိုက္ျဖတ္ခိုင္ေလသည္။ သစ္သားပ်ဥ္ခ်ပ္သည္ သူမ၏ ေျခေပၚသို႕ျပဳတ္ၾကေလ၏။ ယင္းအခ်င္းအရာကို ျမင္ေတြၾကကုန္ေသာ သူတို႕သည္ ၎မိန္းမယုတ္ကို ဒုတ္ေက်ာက္ခဲ တို႕ျဖင့္ ပစ္ေပါက္၍ ႏွင္ထုတ္ၾကကုတ္၏။ သူမ ေက်ာင္းအျပင္ဖက္သို႕ ေရာက္ေသာအခါ မဟာပထ၀ီေျမၾကီးသည္ ႏွစ္ျခမ္းကြဲ၍ မီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ား ထြက္ေပၚလာျပီး နက္ရႈိင္းအဆိုး၀ါးဆံုးျဖစ္ေသာ အ၀ီစိငရဲသို႕ သူမအား ဆြဲငင္သြားေလသည္။
The non Buddhist sectarians grudgingly wanted to ruin the Buddha’s reputation. They told Cinca Manvika, a beautiful girl to falsely accuse the Buddha for her sham pregnancy in a big and august assembly. King of Devas (Gods) dispatched some Deities disguised as mice to gnaw through the strings holding a block of wood under her garment. Her plot was exposed when the wood fell on her feet. When the people saw that, they threw stones and chased her away. As she was walking away, the earth split open and a flame sprang up to envlop and drag her down to Avici(deepest and worst) Hell.
ျမတ္စြာဘုရား ဘုရားျဖစ္ျပီး ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္အခ်ိန္ကာလမွာ အာဠာ၀ီျပည္အနီး တေနရာ၌ ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ဆက္သပူေဇာ္ရေသာ လူသားစား အာဠာ၀က အမည္ရွိ ဘီလူးၾကီးရွိေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆိုးသြမ္းရက္စက္ေသာ အာဠာ၀ကဘီလူးၾကီးအား ဆံုးမရန္ ထိုဘီလူးၾကီးေနရာသို႕ ၾကြေလ၏။ လူသားစား ဘီလူးၾကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္ကို ၾကားရျပီးေနာက္၌ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕လာျပီးလွ်င္ ယေန႕မွ စ၍ မေကာင္းေသာအက်င့္မ်ား ကို စြန္႕လႊန္ကာ သူတပါးအသက္ကုိလည္း သတ္မစားေတာ့ပါဟု ကတိျပဳေလ၏။ ထိုေနမွစ၍ အာဠ၀ီျပည္မွ ကေလးမ်ား ဘီလူးစာအျဖစ္မေကၽြးရေတာ့ပဲ ေအးခ်မ္းသာယာသြားေတာ့၏။
On the sixteenth year of His Enlightment, the Buddha tamed the carnivorous Demon King. Alavaka who feasted on human flesh. to give up his habit on devouring at least one human being everyday. After hearing the Buddha’s Teaching, he henceforth gave up his habit, thus sparing the small child offered to him as food on that day.
သူတပါးအား ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္ ေႏွာက္ယွက္ေလ့မရွိသျဖင့္ အဟႎ သက ဟုေခၚေသာ လူငယ္တစ္ဦးသည္ တကၠသိုလ္ျပည္မွ ဒိသာပါေမာကၡ ၾကီးထံ၌ ပညာသင္ၾကားေနေလ၏။ သူ႕အား မနာလိုေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားက ပါေမာကၡဆရာၾကီးကို ဂံုးေခ်ာေလရာ ဆရာၾကီးက အထင္မွားျပီး .. ”တပည့္အဟႎ သက သင္သည္ လက္ညႈိးေပါင္းတစ္ေထာင္ရလွ်င္ အေကာင္းဆံုးေသာ ပညာတစ္ခု သင္ေပးမည္”.. ဟုဆိုေလ၏။ အဟႎ သကသည္ အားခြန္ဗလႏွင့္ ျပည့္၀သူလည္းျဖစ္ျပီး ေကာသလတိုင္း သာ၀တၱိျပည္ အနီးရွိ ေတာအုပ္ၾကီးထဲသို႕၀င္ကာ လာသမွ်ခရီးသြားမ်ားကို ဖမ္း၍ လက္ညႈိးတို႕ကို ျဖတ္ယူေလေတာ့၏။ အဟႎသကသည္ ျဖတ္ျပီးရရွိထားေသာ လက္ညႈိးမ်ားကို မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ သီကံုး၍ ပန္းကံုးသဖြယ္ လည္ပင္းမွာ အျမဲဆြဲထားေသာေၾကာင့္ “အဂၤုလိမာလ” ဟု အမည္တြင္ေလ၏။ လက္ညႈိးတစ္ေထာင္ျပည့္ရန္ တစ္ေခ်ာင္းမွ်သာလိုေတာ့ေသာ အခ်ိန္၌ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ အနီးသို႕ေရာက္လာေသာမိခင္ၾကီး၏ လက္ညႈိးကိုပင္ ျဖတ္ယူအံ႕ဟု ေျပးလႊား၍လိုက္ေနစဥ္ မဟာကရုဏာေတာ္ရွင္ျမတ္ဗုဒၶႏွင့္ေတြ႕ျပီး တရားနာရသျဖင့္ ရဟန္းအျဖစ္သို႕ေရာက္ရွိေလ၏။ ေနာင္အခါတြင္ အဂၤုလိမာလမေထရ္ ဟူ၍ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေလသည္။
There was a young harmless student at TAKKASILA University called Ahimsa. His jealous fellow students poisoned the mind of their teacher against him. As a result the teacherasked Ahimsa for a garland of one thousand right index fingers as tuition fee Eager to discharge his obligation, he went inoto the Jalini forest in Kosala to waylay the passing travellers to collect and index finger from the right hand of each victim. The garland was almost completed except for one more single finger. Ahimsa decided to kill even his own mother for the sake of completing the one thousandth finger in the garland. However, Ahimsa was intercepted by the Compassionate Buddha who came to his aid. After listening to His preaching and begin convinced. Ahimsa now known as Angulimala( garland of fingers)joined the Sangha and became a Bhikkhu (monk). The Angulimala Sutta, a discourse ascribed to this Thera(elder/monk) and connected to this event , is well – known in Buddhist countries and often used by pregnant ladiesin travail for easy and safe delivery.
တေန႕ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ တပည့္သာ၀ကတို႕သည္ အေနာတတၱအိုင္သို႕ ေဒသစာရီၾကြေတာ္မူသည္။ နေႏၵာပနႏၵနတ္ နဂါးမင္းသည္လည္း ျမင့္မိုရ္ေတာင္ရွိ သူ၏ဗိမာန္တြင္ အေျခြအရံမ်ားစြာႏွင့္ အတူ ေပ်ာ္ပါး၍ေနေလ၏။ အဆိုပါနဂါးမင္းသည္ ေဒါသအမ်က္ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္လ်က္ ဘုရားရွင္အား ေႏွာက္ယွက္လိုသျဖင့္ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ၾကီးကို ရစ္ပတ္၍ သူ၏ပါးပ်ဥ္းမွ အလြန္ပူျပင္းေသာ အဆိပ္ေငြ႕တို႕ကို လႊင့္မႈတ္၍ ဘုရားရွင္ႏွင့္ တပည့္သာ၀က တို႕ အေနာတတၱအိုင္သို႕ မသြားႏိုင္ရန္ ေမွာင္အတိက်ေအာင္ ကာကြယ္ထားေလ၏။ ထိုအခိုက္တြင္ ဘုရားရွင္၏ အမိန္႕ေတာ္အရ လက္၀ဲေတာ္ရံ အဂၢသာ၀က အရွင္မဟာေမာဂၢလန္သည္ နဂါးမင္းကိုယ္ထက္ၾကီးေသာ နဂါးအသြင္ကို ဖန္ဆင္း၍ နဂါးမင္းအေပၚမွ ဖိကာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ၾကီးကို ရစ္ပတ္ထားလိုက္၏။ ထို႕ေနာက္ ထို႕ထက္ပူျပင္းေသာ အဆိပ္ေငြ႕တို႕ကို လႊင့္ထုတ္ကာနေႏၵာပနႏၵနဂါးမင္း အား ညွင္းပန္းႏွိပ္ကြပ္၍ ဆိုဆံုးမေလေသာ္ နဂါးမင္းၾကီး အားမတန္မာန္ေလွ်ာ့၍ အရႈံးေပးရေလေတာ့သည္။ ထို႕ေနာက္ နဂါးမင္းသည္ သူ၏အျပစ္ကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ကာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးကို ျမတ္နိဳးကိုးကြယ္သူ ဥပသကာ ျဖစ္လာေလသည္။
Once the Buddha and His Disciple went to Lake Anotatta passing by the mansion of Nandopananda the dragon king who was enjoying himself with his retinue. Angry at the apparent trespassing. Nandopananda coiled itself seven times round Mount meru, coverd the summit with its hood and spewing hot poisonous smoke to prevent the Buddha and his disciples from reaching lake Anotatta. Thereupon Maha Moggalana, (the second Chief Disciple) at once transformed himself into a dragon and likewise coiled round the mountain, crushing Nandopananda. Watched by the Buddha and his disciples, Maha Moggalana too began spewing hot poisonous smoke which greatly distressed Nandopanada who soon lost the challenge and upon realisation of his folly, sought refuge in the Triple Gem of Buddhism.
“ျဗဟၼာ့ဘံုသည္ အျခားေသာဘံုဗိမာန္မ်ားထက္ သာလြန္ေကာင္းမြန္၍ အျမဲထာ၀ရ တည္ေနေသာ ဘံုေလာကျဖစ္၏” ဟုျမဲျမန္သည့္ မိစၧာ အယူတည္းဟူေသာ ေျမြဆိုးၾကီး အကိုက္အခဲခံေနရေသာ ဗကမည္ေသာ ျဗဟၼာၾကီးသည္ ဘုရားရွင္ႏွင့္ ၀ါဒျခင္း တန္ခိုးအရွိန္အ၀ါျခင္း ႏႈိင္းယွဥ္ျပိဳင္ဆိုင္ရာတြင္ မရႈမလွရႈံးနိမ့္၍ သြားေလ၏။ ထို႕ေနာက္ ဗကမည္ေသာ ျဗဟၼာၾကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ လြန္စြာနက္နဲ တိက် မွန္ကန္ေသာ တရားေဒသနာေတာ္ကို ၾကားနာရသျဖင့္ သူႏွင့္တကြ မ်ားစြာေသာ နတ္ ျဗဟၼာတို႕သည္ ကၽြတ္တန္း၀င္ၾကေလ၏။
Baka Brahma, who was bitten by the snake of tenacious heresay (in believing that the Brahma Loka is the best and everlasting world in existence), was duly defeated by the Buddha in a mutual contest to show power. On hearing te Buddha’s profound expounding of the Dhamma (Buddhist Doctrine), he became elightened along with many other Brahmas( higher celestial beings)
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕ေတာ္သို႕ ၾကြေတာ္မူရာလမ္းခုလပ္ခရီးမွာ ေဒ၀ဒတ္သည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းသည့္ နာဠါဂီရိ အမည္ရွိေသာ ဆင္ၾကမ္းၾကီးကို အရက္ေသစာ တိုက္ေၾကြး၍ ဘုရားရွင္ၾကြေတာ္မူရာလမ္းခရီးသို႕ လႊတ္လိုက္ေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားအား တိုက္ခိုက္ရန္သြားေသာ ဆင္ၾကီးသြားရာလမ္းတေလွ်ာက္မွ လူအမ်ားသည္ ေၾကာက္ရြံ႕လ်က္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ၾကေလသည္။ မိခင္ႏွင့္ ခေလးငယ္တဦးသာ က်န္ရွိရာမွ မိခင္သည္လည္း ေၾကာက္အားလန္႕အားႏွင့္ ခေလးငယ္ကိုထား၍ ထြက္ေျပးေလ၏။ နာဠါဂီရိဆင္ၾကမ္းၾကီးသည္ အကူအညီမဲ႕ေသာ ခေလးငယ္ကို မနင္းပဲ ျမတ္စြာဘုရားရွိရာသို႕သာ သြားခဲ႕ေလရာ ဘုရားရွင္၏ ေမတၱာကရုဏာေတာ္တ္ို႕ေၾကာင့္ ၾကမ္းတမ္းခက္မာေသာ ဆင္မိုက္ၾကီး၏ အမ်က္ေဒါသဟူသမွ်သည္ လံုး၀ခ်ဳပ္ျငိမ္းျပီးလွ်င္ ဘုရားရွင္၏ ေရွ႕ေမွာက္၌ ဒူးတုပ္၀ပ္တြားရေလေတာ့သည္။
When the Buddha was on his way to the city of Rajagaha, Devadatta ordered the release of the fierce elephant, Nalagiri, to harm Him. As the elephant charged towards the Buddha, everyone ran away leaving a mother and her baby on the ground. The Buddha radiated His infinite Compassion to calm and subdued the elephant before it could trample the helpless baby.
ျမတ္စြာဘုရားသည္ မက်န္းမာသည့္ တိႆမည္ေသာ ဂိလာနရဟန္းကို ကိုယ္တိုင္ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူ၏။ အျခားေသာ သီတင္းသံုးေဖာ္ ရဟန္းတို႕သည္ ၎ဂိလာနရဟန္းအား ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရန္ ေမ႕ေလွ်ာ့ ေနၾကကုန္သည္။ ထိုသို႕ မဟာကရုဏာေတာ္ပိုင္ရွင္ ဘုရားျမတ္စြာ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျဖင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အခ်င္းခ်င္း ကူညီရိုင္းပင္း ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ျခင္းအက်ိဳးရွိေအာင္ ၾကိဳးပမ္းရြက္ေဆာင္ျခင္းတို႕ကို လိုလားေတာင္းတေတာ္မူျခင္းကို ျပသလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္ေပ၏။
The Buddha taking care of a sick monk, named Tissa who had been neglected by his unthoughful fellow monks. By so doing, the Buddha wanted to foster mutual care and welfare amongst the Bhikkhus as well as others.
သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ရွင္ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ကုသိနာရံုျပည္ မလႅာမင္းတို႕၏ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ေတာ္၌ ေျမာက္ဖက္သို႕ ဦးေခါင္းျပဳ၍ ခႏၶာကိုယ္ကို ေလ်ာင္းေတာ္မူျပီး ေနာက္တၾကိမ္မထေတာ့ဟု အဓိ႒ာန္ျပဳ၍ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေတာ္မူေလ၏။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ မဟာပရိနိဗၺာန္ မစံ၀င္မီ တပည့္သာ၀ကတို႕အား “ အို တပည့္သာ၀ကတို႕ ယခုအခါ သင္တို႕အား ငါဘုရားမိန္႕ၾကားသိေစလိုသည္မွာ ျပဳျပင္စီရင္အပ္ေသာ သခၤါရတရား မွန္သမွ်တို႕သည္ ေျပာင္းလႊဲပ်က္စီးျခင္းသေဘာ ရွိကုန္၏။ ယင္းသေဘာတရားမ်ားကို မေမ့မေလ်ာ့ေသာ သတိတရားႏွင့္ ျပည့္စံုရစ္ၾကကုန္ေလာ့” ဟု ေနာက္ဆံုးပစၧိမဗုဒၶ၀စန အေနျဖင့္ မိန္႕မွာေတာ္မူခဲ႕ေလသည္။ ေဒါဏၰ ပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဓါတ္ေတာ္ေမြေတာ္မ်ားကို ကိုးကြယ္ရန္ ေတာင္းဆိုလာၾကေသာ ရွစ္ျပည္ေထာင္မင္းတို႕အား အညီအမွ် ရွစ္စုရွစ္ဖို ခြဲေ၀၍ ေပးေလ၏။ ထို႕ေနာက္ ေဒါဏၰ ပုဏၰားသည္ ဓါတ္ေတာ္မ်ားထည့္ေ၀၍ ခ်င္ေပးေသာ ေရႊျပည္ေတာင္းကိုမူကာ ပူေဇာ္စရာ တစ္ခုအေနျဖင့္ သူကိုယ္တိုင္ သိမ္းဆည္းထားေလသည္။
The Buddha at Kusinara laid himself between two Sal tree with his head to the North, determined not to rise again. He then delivered his last admonition, ‘Behold, ) Disciples! I exhort you! Subject to change are all component things! Strive on with Diligence!’ before He entered Maha parinibbaba (attainment of Final Emancipation).
Dona, the Brahman divided the Buddha’s relics into eight equal portions and distributed each of them to the Rulers of the eight countries. Then Dona decided that the golden container be kept for himself as an object of respectful veneration.
No comments:
Post a Comment