တေပါင္းလျပည့္ ျမတ္ဗုဒၶ ျပည္ေတာ္၀င္ အခါေတာ္ေန႔ အေၾကာင္း
*********************************************
“ျမတ္ဗုဒၶ ႏွင့္ တေပါင္းလ”
တေပါင္းလသည္ ျမန္မာလမ်ားတြင္ ၁၂-လေျမာက္ျဖစ္သည္။
တႏွစ္တာ၏ ေနာက္ဆံုးလျဖစ္သည္။
တေပါင္းလ၏ ပထမလ၀က္သည္ေဆာင္းရာသီတြင္ က်ေရာက္သည္။
ဒုတိယလ၀က္ကား ေႏြရာသီတြင္ က်ေရာက္သည္။
ေဆာင္းကူးေႏြစ သာယာလွေသာ လရာသီျဖစ္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေခတ္အဆက္ဆက္ စာဆိုတို႔သည္
တေပါင္းလ၏အလွကို ေရးဖြဲၾကသည္မွာယေန႔တိုင္ျဖစ္သည္။
ေရွးယခင္က တပါင္းလပြဲေတာ္သည္ သဲပံုေစတီပြဲေတာ္ ျဖစ္သည္။ သဲပံုေစတီပြဲေတာ္သည္ ပုဂံေခတ္ (သို႔မဟုတ္) ပုဂံေခတ္မတိုင္မီကပင္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္ဟု အခ်ိဳ႔က ဆိုၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သဲပံုေစတီပြဲေတာ္ က်င္းပသည့္ဓေလ့ တျဖည္းျဖည္း ေမွးမွိန္သြားသည္။ တေပါင္းလျပည့္ေန႔တြင္ ဘုရားပြဲေတာ္မ်ား က်င္းပသည့္ ဓေလ့ ေခတ္စားလာခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ဘုရားပြဲေတာ္ က်င္းပျခင္းကိုပင္ “တေပါင္းလပြဲေတာ္”ဟု ေခၚၾကသည္။
တေပါင္းလသည္ ရာသီဥတု သာယာသည္ႏွင့္အမွ် သာသနာေရးတြင္လည္း မွတ္တမ္းတင္သင့္ေသာ ျဖစ္ရပ္ႀကီးမ်ား ေပၚထြန္းခဲ့သည္။
ဗုဒၶဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဘုရားရွင္သည္ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္ ေ၀ဠဳန္၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသံုးကာ အဂၤတိုင္းႏွင့္ မဂဓတိုင္းမွ ဒကာ ဒကာမမ်ားအား တရားေရေအးတိုက္ေကၽြးလ်က္ရွိသည္။ ထုိသတင္းကို ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး ၾကားသိေသာအခါ သားေတာ္ဘုရားကို ဖူးေတြ႔ခ်င္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမတ္တေယာက္အား အေျခြအရံတေထာင္ႏွင့္အတူ ေစလႊတ္၍ ပင့္ခိုင္း၏။
ထိုအမတ္သည္ ဗုဒၶထံ ေရာက္လာရာမွ တရားေတာ္ကိုနာရ၍ အေျခြအရံတို႔ႏွင့္အတူ ရဟန္းျပဳသြားသည္။ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးထံ ဘုရားရွင္ၾကြေရာက္ေတာ္မူရန္ မပင့္ျဖစ္ေခ်။ မင္းႀကီးလည္း
ေနာက္ထပ္၍ အမတ္တို႔ကို အျေခြအရံ တေထာင္စီျဖင့္ကိုးႀကိမ္တိုင္ေအာင္ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ အားလံုး ရဟန္းျပဳ၍ ေနၾကျပန္သည္။
ဆယ္ႀကိမ္ေျမာက္တြင္မူ ဗုဒၶဘုရားရွင္ႏွင့္ ဖြားဖက္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ကာဠဳဒါယီအမတ္ကို ေစလႊတ္သည္။ ကာဠဳဒါယီအမတ္သည္လည္း ေရွးကအမတ္မ်ားႏွင့္နည္းတူပင္ ေနာက္ပါမ်ားႏွင့္တကြ ရဟန္းျပဳျပန္သည္။ သို႔ရာတြင္ ခရီးလမ္းပန္းသာယာေသာ တေပါင္းလအခ်ိန္သို႔ ေရာက္ေသာအခါတြင္ကား လမ္းခရီးသာယာပံု တေပါင္းအလွကို ဂါထာေပါင္း ၆၀-ျဖင့္ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ကာ ကပိလ၀တ္ျပည္သို႔ ၾကြပါမည့္အေၾကာင္း ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္သည္။ ဗုဒၶဘုရားရွင္လည္း လက္ခံကာ တေပါင္းလျပည့္ေန႔၌ ကပိလ၀တ္ျပည္သို႔ ၾကြေတာ္မူခဲ့သည္။
♦ဘုရားရွင္ ကပိလ၀တ္ေနျပည္ေတာ္သို႔ၾကြေတာ္မူျခင္းေၾကာင့္နိေျဂာဓာရံုေက်ာင္းႀကီး ေပၚေပါက္လာသည္။
♦ဂါထာ ၁၀၀၀-ျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ
♦ေ၀ႆႏၲရာဇာတ္ေတာ္ႀကီးကို ေဟာေတာ္မူခဲ့သည္။
♦ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးသည္လည္းမဟာဓမၼပါလဇာတ္ေတာ္ႀကီးကို ၾကားနာရသျဖင့္
အနာဂါမ္ တည္ခဲ့သည္။ ေနာင္အခါအရဟတၱဖိုလ္ တည္သြားသည္။
♦ဗုဒၶဘုရားရွင္ ကပိလ၀တ္ျပည္သို႔ ၾကြေရာက္ေတာ္မူ၍ တရားေဟာေတာ္မူသျဖင့္ မိေထြးေတာ္ေဂါတမီသည္လည္း ေသာတာပန္တည္သည္။
♦ယေသာ္ဓရာကို အေၾကာင္းျပဳ၍ စႏၵကိႏၷရီဇာတ္ေတာ္ကိုလည္း ဘုရားေဟာေတာ္မူခဲ့သည္။
♦ညီေတာ္နႏၵမင္းသား ရဟန္းျပဳျဖစ္သည္။
♦သားေတာ္ရာဟုလာ သာမေဏဘ၀သို႔ ေရာက္ရွိသည္။ ♦သာကီ၀င္မင္းသားတေထာင္ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ေရာက္ရွိသည္။
♦ေဆြမ်ိဳးတို႔ ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညိဳေစရန္ ေဆာင္ရြက္ရာ၌ အထူးေအာင္ျမင္သျဖင့္ ကာဠဳဒါယီမေထရ္အား
ကုလပၸသာဒ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူခဲ့သည္။
တေပါင္းလျပည့္ေန႔သည္ ဘုရားရွင္ ျပည္ေတာ္၀င္ရန္ စတင္ၾကြလွမ္းေသာေန႔ျဖစ္သျဖင့္လည္း
ထိုေန႔ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ သာသနာေတာ္၌ထူးျခားေသာ ျဖစ္ရပ္ႀကီးမ်ား ေပၚထြန္းခဲ့သည္။
ထို႔ျပင္ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခု တေပါင္းလျပည့္ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ သိၾကားမင္း၊ ဥကၠလာပမင္းႀကီး
တပုႆႏွင့္ဘလႅိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔ႀကီးမွဴး၍ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီး တည္ထားခဲ့သည္ဟု
သမိုင္းကဆိုသည္။ဤကား တေပါင္းလကို အေၾကာင္းျပဳ၍သာသနာေတာ္၌ ထူးျခားေသာ မွတ္တိုင္ႀကီးမ်ား
ေပၚထြန္းလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
#(မဂၤလာသတင္းစဥ္)မွတဆင့္ ( မူၾကိဳဆရာ ) & ဓမၼနဒီ
***********
တေပါင္းပြဲေတာ္ေန႔သည္...ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေမြးရပ္ေျမ ျပည္ေတာ္ျပန္ေသာေန႔ ဟု
သတ္မွတ္ၾကကာ တေပါင္းပြဲေတာ္ကို က်င္းပၾကသည္။
ျပည္ေတာ္ျပန္ လ တေပါင္း
ျပည္ကပၸီနန္း ၾကြျမန္းခုိလႈံ၊
ခမည္းေတာ္မင္း ေဆြရင္းမ်ိဳးစုံ၊
ဗုဒၶ၀င္ဇာတ္ ေဟာလတ္ဖုံဖုံ၊
ျပန္လည္ေတြ႕ လျပည့္ေႏြကဆုန္။
---------------------------------------
ရာသီသာသည့္ တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႕မွ စတင္ကား ယူဇနာ ေျခာက္ဆယ္
ရွိသည့္ ျပည္ေတာ္ျပန္ ခရီးကုိ တစ္ေန႔လွ်င္ တစ္ယူဇနာႏႈန္းျဖင့္ ၾကြခ်ီေတာ္မူသည္။
ေဆာင္းေႏွာင္းေႏြစ၊ တေပါင္းလ၌၊
ညီမွ်ရာသီ၊ ျမိဳင္ေတာစည္၍၊
သာသည္လမ္းပန္း၊ ရႈမခန္းမွ်၊
ခင္တန္းတစ္ခုိ၊ လြမ္းေတးဆုိသည့္၊
ေႏြၾကိဳဥၾသ၊ သံခ်ဳိေႏွာသည့္၊
ၾကက္ေတာဥေဒါင္း၊ ေက်းငွက္ေပါင္းတုိ႕၊
ျငိမ့္ေျငာင္းသံလြင္၊ သားသမင္တုိ႕၊
စိမ္းလြင္ျမက္ခင္း၊ ရြရြနင္း၍၊
ေသဌ္နင္းလူ႕ဘ၊ ဖူးေျမာ္ၾက၏။
ေအးျမၾကည္လင္၊ စမ္းေရလ်ဥ္လည္း၊
စီးသြင္ျငိမ့္ျငိမ့္၊ ေတာလုံးစိမ့္မွ်၊
ခ်မ္းျငိမ့္ၾကည္သာ၊ ေလျပည္လာလ်က္၊
သည္ခါသာလွ၊ ကပၸိလသုိ႕၊
ဇိနဘုန္းေမာ္၊ ဖသုေဒၶါထံ၊
စက္ေတာ္ခ်ီၾကြ၊ ဖူးေျမာ္ၾက၏။
*****
ဆရာ ကိုသက္ ေရးေသာ တေပါင္းပြဲ ေဆာင္းပါးမွ---
သာသည္ညင္းညင္း
ေျမာက္ေလၾကြင္းႏွင့္
ဆီးႏွင္းမကုန္
ပူဟုန္မသည္း
ပ်ံ႕ပ်ံ႕ျဖည္းသား . . .
ရွင္အုန္းညိဳ (အင္း၀စာဆိုေက်ာ္)
“တေပါင္း” အသံကို ၾကားေတာ့ အင္း၀ေခတ္စာဆိုေက်ာ္ ရွင္အုံးညိဳကို သတိရမိတယ္။ တေပါင္းရဲ႕ သဘာ၀ရာသီကို လွပစြာဖြဲ႔သီခဲ႔တဲ့ ရွင္အုန္းညိဳရဲ႕ ကဗ်ာစာသားမ်ားက ယေန႔တိုင္ ေခတ္ မကုန္ႏိုင္ဘဲ၊ ရွင္သန္ေနဆဲပါ။
ရာသီႏွစ္ခုေပါင္းဆုံၿပီး ၿဖစ္တည္ထားတဲ့ တေပါင္းလရဲ႕ပထမပိုင္း(၁၅)ရက္မွာ ေဆာင္းရဲ့ေနာက္ဆုံးေန႔ရက္ မ်ားၿဖစ္ၿပီး ဒုတိယပိုင္း(၁၅)ရက္ဟာ ေႏြၾကိဳရက္မ်ားပင္ ၿဖစ္ပါတယ္။ ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူး ထူးၿခားတဲ့ရာသီ သဘာ၀တစ္ခုပင္ ၿဖစ္ပါတယ္။ တေပါင္းရဲ့ ေန႔ခင္းပိုင္းရာသီဟာ အတန္အသင့္ ပူေသာ္လည္း ညပိုင္းမွာ ေၿမာက္ၿပန္ ေလညင္းလို႔ ေဆာင္းၾကြင္းလက္က်န္ ေငြႏွင္းတို႔ က်ေနတတ္ ၿပန္တယ္။ မပူလြန္း မေအးလြန္းသည္မို႔ သာယာလွပ မွ်တၿပီး အလြန္ေနထိုင္၍ ေကာင္းတဲ့ ရာသီပင္ ၿဖစ္ပါတယ္။
ပူပန္ၿခင္းေကာင္းေသာလ၊ ပူေသာေႏြရာသီသို႔ က်ေရာက္ေသာလ၊ ထန္းခ်က္လ၊ ထန္းရည္ကို က်ိဳ၍ ထန္းလ်က္ခ်က္ေသာလ စတဲ့ အဓိပၸါယ္ဆိုလိုခ်က္မ်ားမွ တေပါင္းဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရထြက္ေပၚလာခဲ့ေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားက ဆိုထားပါတယ္။ တ=ထန္း+ေပါင္း=ခ်က္ေသာလ၊ တေပါင္း=ထန္းခ်က္လဟု ဆိုလိုၾက ပါတယ္။
တေပါင္းလရဲ႕ ထင္းရွားေသာပြဲေတာ္မ်ားမွာ သဲပုံေစတီပြဲနဲ႔ တေပါင္းပြဲပင္ ၿဖစ္ပါတယ္။ သဲပုံေစတီပြဲေတာ္ ဟာ ဗုဒၶသာသနာနဲ႔အတူ ေပၚထြန္းခဲ့ေသာပြဲေတာ္လုိ႔ ယူဆႏိုင္ပါတယ္။ ပုဂံေခတ္အခါက အေနာ္ရထာ မင္းၾကီးဟာ ဧရာ၀တီၿမစ္ကမ္း သဲေသာင္ခုံေပၚမွာ သဲပုံေစတီပြဲကို ပူေဇာ္ က်င္းပေလ့ ရွိပါ တယ္။ ေရႊစည္းခုံေစတီမွာ ထင္ရွားေသာ သာဓက တစ္ရပ္ပင္ ၿဖစ္ပါတယ္။ စည္းခုံ=စဲခုံ=သဲခုံ ဟု သ နဲ႔ စ အကၡရာမ်ားကို အေျပာင္းအလဲလုပ္လိုက္လွ်င္ ေရႊစည္းခုံေစတီေတာ္ရဲ႕ မူရင္းသမိုင္းအစနဲ႔ ပုဂံေခတ္ သဲပုံေစတီပြဲ အေၾကာင္းကို ျမင္ေနရပါတယ္။
တေပါင္းလတြင္ ၿမစ္၊ ေခ်ာင္းမ်ား၌္ ေရက်သြားသျဖင့္ သဲေသာင္ခုံမ်ား ေပၚလာေလ့ရွိပါတယ္။ သဲေပါမ်ားေသာ ထိုလတြင္ ေကာက္ပဲသီးႏွံ၊ စပါးဆန္သိမ္း၍ ေငြစရႊင္ေနတဲ့ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားဟာ စုေပါင္း၍ သဲပုံေစတီပြဲေတာ္ကို က်င္းပၾကပါတယ္။ အလွဴဒါနနဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ားလည္း ပါ၀င္ၿပဳလုပ္ၾက ပါတယ္။
၀ါးျဖင့္ၿပဳလုပ္ထားေသာ ရုိင္ပတ္ အ၀န္းအ၀ိုင္းအတြင္းသို႔ သဲမ်ားကိုသြန္းေလာင္းကာ သဲပုံေစတီကို တည္ထား ကိုးကြယ္ၾကပါတယ္။ ပထမအဆင့္ (အရစ္) ၿပီးတဲ့အခါ ဒုတိယအဆင့္၊ တတိယအဆင့္၊ စတုတၳအဆင့္နဲ႔ ပဥၥမအဆင့္မ်ားကို ဆက္လက္ တည္ေဆာက္ၾကပါတယ္။ ၿမင္းမိုရ္ေတာင္ရွိ အာလိန္ ငါးဆင့္ပုံကို ရည္ညြန္း၍ သဲပုံေစတီမ်ားကို ငါးဆင့္ ၿပဳလုပ္တည္ေဆာက္ျခင္း ၿဖစ္ပါတယ္။
ႏွစ္ကာလ ၾကာျမင့္လာတဲ့အခါ သဲပုံေစတီေတာ္မ်ားကို အုတ္မ်ားျဖင့္ငုံ၍ ေစတီေတာ္ၾကီးမ်ားအျဖစ္ တည္ထား ကိုးကြယ္ၾကပါတယ္။ ေစတီေလးမ်ိဳး ကိုးကြယ္မႈသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ ကုသိုလ္ေရႊအိုးျမွဳပ္ႏွံရာတစ္ခု ၿဖစ္ေၾကာင္း ခုဒၵကပါဌပါဠိ၊ နိဓိက႑သုတ္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶ မိန္႔မွာခဲ့ဖူးတယ္။
ေနာက္ပြဲေတာ္တစ္ခုမွာ တေပါင္းပြဲပင္ ၿဖစ္ပါတယ္။ သဲပုံေစတီပြဲေတာ္မ်ား တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တိမ္ေကာစ ၿပဳခ်ိန္မွာ တေပါင္းပြဲေတာ္အၿဖစ္ ဘုရားပြဲေတာ္မ်ားကို က်င္းပလာၾကပါတယ္။ ၿမန္မာႏိုင္ငံအရပ္ရပ္ရွိ ဘုရားေစတီေတြမွာ ယေန႔တိုင္က်င္းပၿပဳလုပ္လ်က္ရွိတဲ့ တေပါင္းပြဲေတာ္မ်ားကို စည္ကားစြာ ၿမင္ေတြ႔ႏိုင္ ပါတယ္။
ဟုိးယခင္က ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ တေပါင္းပြဲေတာ္ဟာ အစည္ကားဆုံးလုိ႔ ဆိုလို႔ရပါတယ္။ အစားအစာ မ်ိဳးစုံ၊ ေပ်ာ္ပြဲမ်ိဳးစုံ၊ ပစၥည္းမ်ိဳးစုံတို႔ ဆုံတဲ့ေနရာပါ။ ၿမန္မာျပည္ အနယ္အႏွ႔ံက ဘုရားဖူးမ်ားနဲ႔ အစဥ္အၿမဲ ၿပည့္နက္ေနတတ္ပါတယ္။ ရင္ၿပင္ေတာ္ေပၚမွာ ဆြမ္းေတာ္ၾကီးတင္၊ ေရသပၸါယ္၊ သံဃာေတာ္မ်ား ပဌာန္းနဲ႔ပူေဇာ္၊ ဆြမ္းဆန္စိမ္းေလာင္းလွဴတာေတြနဲ႔ လူက ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားလွပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္ မွာေတာ့ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ တေပါင္းပြဲေတာ္က အရင္နဲ႔ မတူေတာ့ပါ။ အေျခအေန အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ တေပါင္းပြဲေတာ္ေတြလည္း တိမ္ေကာစျပဳလာၿပန္ပါၿပီ။
“တေပါင္းေသာ္ကား၊ ဆံေတာ္ဒဂုံ၊ တက္ၾကတုံ၏၊ ပည္းပုံမ်ားျဖင့္၊ သဘင္ႏွစ္ေၾကာင္း၊ ေလွေပါင္းလွည္းက၊ တုပဆင္ယင္၊ မျမင္စဖူး၊ တင့္လြန္က်ဴးမွ်၊ စုံပူးမကြာ၊ သို႔ေသာခါသည္...” လို႔ တေပါင္း နဲ႔ ေရႊတိဂုံေစတီပြဲေတာ္အေၾကာင္း ဖြဲ႔သီခဲ့တဲ့ စာဆိုန၀ေဒးလည္း ထိုင္ငိုေလာက္တဲ့အျဖစ္ရယ္ပါ...။
__________________________________________
#ကိုသက္
No comments:
Post a Comment