ဇာတံသရဏေတာဘယံ၊ကိုးကြယ္ရာမွေဘးျဖစ္တတ္သည္ဟူေသာဗုဒၵစကားေတာ္အရသတၱ၀ါမ်ားစြာတုိ့သည္ ကိုးကြယ္မွား၍ ေဘးဒုကၡမ်ားစြာေရာက္ခဲ့ၾကသည္၊ ေရာက္ေနၾကသည္၊ ေရာက္ၾကလိမ့္ဦးမည္။
သတၱ၀ါမ်ားစြာတုိ့သည္ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာအျဖာျဖာကို လိုလားေတာ့တာေသာေၾကာင့္လည္း ကိုးကြယ္ရာရွာ ၾကသည္။ ေဘးအႏၱရာယ္တစ္ခုခုျဖင့္ ျခိမ္းေျခာက္ခံရေသာေၾကာင့္လည္း ကိုးကြယ္ရာရွာၾကသည္။
ကိုးကြယ္ရာရေသာအခါထိုကိုးကြယ္ရာက ခ်မ္းသာစည္းစိမ္အမိ်ဳးမ်ိဳးတုိ့ကို ေပးလိမ့္မည္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ဘးအႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္ေပးလိမ့္မည္ဟူ၍လည္းေကာင္း ယံုၾကည္သည္။
သစ္သီးစားခ်င္သူသည္ သစ္ပင္ေပၚမတက္ဘဲ သစ္ပင္ေအာက္ထိ္ုင္၍ သစ္ပင္ကို ရွိခိုးဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္ သစ္သီးမစားရေပ။ သစ္ပင္ေပၚတက္မွ သစ္သီးစားရမည္ျဖစ္သည္။
ဒီဘက္ကမ္းမွ ျမစ္ကိုျဖတ္၍ ဟိုဘက္ကမ္းသို႕သြားလုိသူသည္ ေလွရွာ၍ ခပ္ျမန္ျမန္ကူးရမည္သာျဖစ္၏။ ဟိုဘက္ကမ္းသည္ ငါ့ဆီလာပါေစဟု ဆုေတာင္းေနရံုျဖင့္ ဟိုဘက္ကမ္းမေရာက္ေပ။
ေရာဂါအနာစြဲကပ္သူသည္ဆရာ၀န္ကိုရွိခိုးရံုျဖင့္အနာေရာဂါမေပ်ာက္ေပ။ဆရာ၀န္ညြွန္ျပသည့္ေဆးကို ေသာက္ရမည္သာျဖစ္သည္။ဆရာ၀န္တားျမစ္သည္ကို လိုက္နာရမည္သာျဖစ္၏။ သို႕မွ အနာေရာဂါေပ်ာက္ ေပမည္။
သစ္သီးစားခ်င္လ်ွက္သစ္ပင္ေပၚမတက္ဘဲသစ္ပင္ကိုရွိခုိးေနသလိုဟိုဘက္ကမ္းသြားခ်င္လ်ွက္ ေလွရွာ၍မကူးဘဲ ျမစ္ၾကီးကို ရွိခိုးေနသလို အနာေရာဂါေပ်ာက္လိုလ်ွက္ ေဆးမေသာက္ခ်င္ဘဲ ဆရာ၀န္ကို ရွိခိုးေနသလို ဆင္းရဲဒုကၡအေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္၍ ခ်မ္းသာသုခမ်ားစြာကို လိုလားၾကကုန္ေသာ သတၱ၀ါတို့ သည္ ကိုးကြယ္ရာအမွန္ကို မရၾကသည့္အတြက္ ပို၍ပင္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနၾကေပသည္။
သီတဂူဆရာေတာ္၏ ဗုဒၵႏွင့္ ဗုဒၵ၀ါဒ မွ ေကာက္ႏွုတ္ခ်က္
No comments:
Post a Comment