သက္သတ္လြတ္စားျခင္းအေၾကာင္းသည္ ေလ်ာ၏ မေလ်ာ၏ သင့္၏ မသင့္၏ကုိ အျမင္ရွင္းလင္းေစရန္ က်ေနာ စုေဆာင္းဖတ္မိထားေသာ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိး ဆုိးက်ဳိးမ်ားကို အနည္းငယ္မွ် ေဆြးေႏြးတင္ျပလုိက္ပါတယ္.....။
(၁) သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ စင္ၾကယ္ေသာ က်င္စဥ္ ဟုတ္မဟုတ္။ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ ဗုဒၶ၏ တရားဓမၼနယ္ပယ္တြင္ က်င့္စဥ္တစ္ရပ္အေနႏွင့္ ရွိခဲ့သလား။
သက္သတ္လြ...တ္စားျခင္းသည္ စင္ၾကယ္ေသာ က်င့္စဥ္တစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့ပါမူ က်င့္စဥ္တစ္ရပ္အေနႏွင့္ ရွိသင့္လ်င္ ဘုရားေဟာ ပရိယတ္ပါဠိေတာ္မ်ားႏွင့္ အဠကထာ ဋီကာမ်ားတြင္ ေဟာၾကားထားမည္ျဖစ္ပါသည္ ယုခု မေဟာၾကားခဲ့ပါ မဖြင့္ဆုိခဲ့ပါ။
(၂) သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ တစ္စံုတစ္ရာ အျပစ္က်ဴးလြန္မူ႕ေရာက္ မေရာက္။
သက္သတ္လြတ္စားရုံသက္သက္ႏွင့္ အျပစ္က်ဴးလြန္ရာမေ၇ာက္ပါ။ သုိ႕ေသာ္ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းကို အက်င့္ေကာင္း အက်င့္မွန္လုိ႕ ယူဆျပီး ကုသုိလ္တရားျဖစ္ေစတယ္လုိ႕ ယူဆရင္ မိစာၧဒိ႒ိ ျဖစ္သြားပါသည္။
(၃) သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ ဗုဒၶ၏ ေမတၱာစက္၊ ေမတၱာအာနိသင္ကို ဆန္႕က်င္ေသာ သေဘာ ရွိမရွိ၊ အေထာက္အကူျပဳမျပဳ။
သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ ေမတၱာစိတ္၊ ေမတၱာအာနိသင္ကုိ ဆန္႕က်င့္ေသာ သေဘာမရွိပါ။ သက္သက္လြတ္စားရုံသက္သက္ႏွင့္လဲ ေမတၱာစိတ္ကုိ အေထာက္အကူမျပဳပါ။
(၄) သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ ရတနာသံုးပါးႏွင့္ ဗုဒၶ၏တရားဓမၼလမ္းစဥ္တြင္ ခလုတ္ကန္းသင္း ျဖစ္ မျဖစ္၊ ဓမၼႏ ၱရာယ္ႏွင့္ ျငိမျငိ။
သက္သတ္လြတ္စားရုံသက္သက္ႏွင့္ ရတနာသံုးပါး ဗုဒၶ၏ ဓမၼလမ္းစဥ္တြင္ ခလုတ္ကန္းသင္းမျဖစ္ပါ။ ဓမၼႏ ၱရာယ္ႏွင့္ မျငိပါ။ သုိ႕ေသာ္ သက္သက္လြတ္စားမွ တရားရမယ္၊ ေမတၱာစိတ္ျဖစ္မယ္ သက္သတ္လြတ္မစားပဲ ေမတၱာပြားမ်ားရင္ အလကားပဲ စေသာ သက္သတ္လြတ္သမားမ်ား၏ စကားမ်ားသည္ ခလုတ္ကန္းသင္း ျဖစ္ပါတယ္ ဓမၼႏ ၱရာယ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ သာသနာေတာ္မွာ မစားသင့္တဲ့ အသားကို ပညတ္ထားကေတာ့ ဒိဠသဒၵါ၊ သုတသဒၵါ၊ ပရိ္သကၤတသဒၵါ၊ ဒိဠသဒၵါဆုိ တာ မ်က္စိနဲ႕ျမင္တဲ့ ျမင္သား၊ သုတသဒၵါဆုိတာ နားနဲ႕ၾကားတဲ့ ၾကားသား၊ ပရိ္သကၤတသဒၵါ ဆုိတာ ရည္ရြယ္ျပီးသက္တဲ့သားလုိ႕ယုံမွာ
ဒီပညတ္ခ်က္ေတြကို ေထာက္ၾကည့္ရင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သက္သတ္လြတ္မစားပါဟု သိႏဳိင္ပါသည္။ ေဒသာနာေတာ္အရ သက္သတ္လြတ္စားပါသည္ဆုိလ်င္ က်န္းမာေရးအတြက္ စားျခင္းသာျဖစ္ပါသည္ စားႏဳိင္ပါသည္ အျပစ္မရွိပါ သို႕ေသာ္ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းအား အက်င့္ေကာင္း အက်င့္ျမတ္ ကုသိုလ္ျဖစ္သည္ဟု ခံယူ၍သာ မစားသင့္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အစားအစာသည္ ရုပ္တရားမွ်သာျဖစ္ျပီး လူတစ္ေယာက္ကုိ အထက္ဘံုႏွင့္တကြ နိဗၺာန္လည္း မပို႕ႏုိင္သလို အပါယ္လဲ မက်ႏုိင္ပါ။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား၏ ေမတၱာသုတ္တြင္ ေမတၱာရွင္သည္ ရသမွ်ႏွင့္ ေရာင့္ရဲရမည္ ကိစၥနည္းရမည္ ေပါ့ပါးေသာ အသက္ေမြးျမဴမူ႕ ရွိရမည္ဟု ေဟာခဲ့ပါတယ္။ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းအား ေမတၱာပြားမ်ားရန္ စားသည္ဟုလည္း ခံယူျပီးမစားသင့္ပါ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေမတၱာဟူသည္ သက္ရွိသတၱ၀ါေတြ အေပၚမွာသာ ပြားမ်ား ပုိ႕ရမည္သာျဖစ္သည္ သက္မဲ့ျဖစ္ေသာ ထမင္း၊ ဟင္းမ်ားေပၚ ေမတၱာပြားမ်ားရမည္ဟု ျမတ္စြာဘုရားရွင္ မေဟားၾကားခဲ့ပါ။ ေသေၾကပ်က္စီး၍ ဟင္းအျဖစ္သုိ႕ေရာက္ေနေသာ ဟင္းကို ျမင္မွ ေသေလျပီးေသာ သတၱ၀ါအား သနားျခင္းကို ေရွ႕ရွဴ႕၍ မစားပါဟု ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းမ်ဳိးသည္ တိတၱိတကၠဒြန္းတုိ႕၏ ေရွာင္ၾကဥ္မူ႕မ်ဳိးသာျဖစ္ေသာေၾက
သက္သတ္လြတ္စားသံုးသူမ်ားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိပါသည္ အက်င့္ေကာင္း အက်င့္ျမတ္ထင္၍စားျခင္း၊ အလုိနည္းျခင္၍စားျခင္း၊ ရြ႕ရွာစက္ဆုပ္ဖြယ္ဟု ယူဆ၍စားျခင္း၊ ေရာဂါႏွင့္မတည့္၍ မိမိက်န္းမာေရးေၾကာင့္စားျခင္း၊
စကားခ်ပ္။ ။ ေစာဒက တတ္စရာရွိေနသည္မွာ ဟုိးေရွးတုန္းက လူသားမ်ားတြင္ လုိခ်င္ျခင္း၊ စားလုိျခင္း၊ အုိျခင္း ဆုိတဲ့ ေရာဂါသံုးမ်ဳိးသာရွိပါသည္ ထုိ႕ေနာက္ အသားစားက်ဴးလာေသာေၾကာင့္ ေရာဂါမ်ားစြာ ျဖစ္သည္ဟုဆုိေနၾကျခင္းမွာ သက္သတ္လြတ္စားေနၾကေသာ ပုဏၰားမ်ားသည္ ပုဏၰားအက်င့္ပ်က္လာ၍ ပုဏၰားေတြကို ပုဂၢလဓိ႒ာန္ေျပာေသာ အေျပာသာျဖစ္ပါသည္။ မီးးလြတ္စားသင့္မသင့္
(၂) သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ တစ္စံုတစ္ရာ အျပစ္က်ဴးလြန္မူ႕ေရာက္ မေရာက္။
သက္သတ္လြတ္စားရုံသက္သက္ႏွင့္ အျပစ္က်ဴးလြန္ရာမေ၇ာက္ပါ။ သုိ႕ေသာ္ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းကို အက်င့္ေကာင္း အက်င့္မွန္လုိ႕ ယူဆျပီး ကုသုိလ္တရားျဖစ္ေစတယ္လုိ႕ ယူဆရင္ မိစာၧဒိ႒ိ ျဖစ္သြားပါသည္။
(၃) သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ ဗုဒၶ၏ ေမတၱာစက္၊ ေမတၱာအာနိသင္ကို ဆန္႕က်င္ေသာ သေဘာ ရွိမရွိ၊ အေထာက္အကူျပဳမျပဳ။
သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ ေမတၱာစိတ္၊ ေမတၱာအာနိသင္ကုိ ဆန္႕က်င့္ေသာ သေဘာမရွိပါ။ သက္သက္လြတ္စားရုံသက္သက္ႏွင့္လဲ ေမတၱာစိတ္ကုိ အေထာက္အကူမျပဳပါ။
(၄) သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ ရတနာသံုးပါးႏွင့္ ဗုဒၶ၏တရားဓမၼလမ္းစဥ္တြင္ ခလုတ္ကန္းသင္း ျဖစ္ မျဖစ္၊ ဓမၼႏ ၱရာယ္ႏွင့္ ျငိမျငိ။
သက္သတ္လြတ္စားရုံသက္သက္ႏွင့္ ရတနာသံုးပါး ဗုဒၶ၏ ဓမၼလမ္းစဥ္တြင္ ခလုတ္ကန္းသင္းမျဖစ္ပါ။ ဓမၼႏ ၱရာယ္ႏွင့္ မျငိပါ။ သုိ႕ေသာ္ သက္သက္လြတ္စားမွ တရားရမယ္၊ ေမတၱာစိတ္ျဖစ္မယ္ သက္သတ္လြတ္မစားပဲ ေမတၱာပြားမ်ားရင္ အလကားပဲ စေသာ သက္သတ္လြတ္သမားမ်ား၏ စကားမ်ားသည္ ခလုတ္ကန္းသင္း ျဖစ္ပါတယ္ ဓမၼႏ ၱရာယ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ သာသနာေတာ္မွာ မစားသင့္တဲ့ အသားကို ပညတ္ထားကေတာ့ ဒိဠသဒၵါ၊ သုတသဒၵါ၊ ပရိ္သကၤတသဒၵါ၊ ဒိဠသဒၵါဆုိ တာ မ်က္စိနဲ႕ျမင္တဲ့ ျမင္သား၊ သုတသဒၵါဆုိတာ နားနဲ႕ၾကားတဲ့ ၾကားသား၊ ပရိ္သကၤတသဒၵါ ဆုိတာ ရည္ရြယ္ျပီးသက္တဲ့သားလုိ႕ယုံမွာ
ဒီပညတ္ခ်က္ေတြကို ေထာက္ၾကည့္ရင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သက္သတ္လြတ္မစားပါဟု သိႏဳိင္ပါသည္။ ေဒသာနာေတာ္အရ သက္သတ္လြတ္စားပါသည္ဆုိလ်င္ က်န္းမာေရးအတြက္ စားျခင္းသာျဖစ္ပါသည္ စားႏဳိင္ပါသည္ အျပစ္မရွိပါ သို႕ေသာ္ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းအား အက်င့္ေကာင္း အက်င့္ျမတ္ ကုသိုလ္ျဖစ္သည္ဟု ခံယူ၍သာ မစားသင့္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အစားအစာသည္ ရုပ္တရားမွ်သာျဖစ္ျပီး လူတစ္ေယာက္ကုိ အထက္ဘံုႏွင့္တကြ နိဗၺာန္လည္း မပို႕ႏုိင္သလို အပါယ္လဲ မက်ႏုိင္ပါ။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား၏ ေမတၱာသုတ္တြင္ ေမတၱာရွင္သည္ ရသမွ်ႏွင့္ ေရာင့္ရဲရမည္ ကိစၥနည္းရမည္ ေပါ့ပါးေသာ အသက္ေမြးျမဴမူ႕ ရွိရမည္ဟု ေဟာခဲ့ပါတယ္။ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းအား ေမတၱာပြားမ်ားရန္ စားသည္ဟုလည္း ခံယူျပီးမစားသင့္ပါ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေမတၱာဟူသည္ သက္ရွိသတၱ၀ါေတြ အေပၚမွာသာ ပြားမ်ား ပုိ႕ရမည္သာျဖစ္သည္ သက္မဲ့ျဖစ္ေသာ ထမင္း၊ ဟင္းမ်ားေပၚ ေမတၱာပြားမ်ားရမည္ဟု ျမတ္စြာဘုရားရွင္ မေဟားၾကားခဲ့ပါ။ ေသေၾကပ်က္စီး၍ ဟင္းအျဖစ္သုိ႕ေရာက္ေနေသာ ဟင္းကို ျမင္မွ ေသေလျပီးေသာ သတၱ၀ါအား သနားျခင္းကို ေရွ႕ရွဴ႕၍ မစားပါဟု ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းမ်ဳိးသည္ တိတၱိတကၠဒြန္းတုိ႕၏ ေရွာင္ၾကဥ္မူ႕မ်ဳိးသာျဖစ္ေသာေၾက
သက္သတ္လြတ္စားသံုးသူမ်ားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိပါသည္ အက်င့္ေကာင္း အက်င့္ျမတ္ထင္၍စားျခင္း၊ အလုိနည္းျခင္၍စားျခင္း၊ ရြ႕ရွာစက္ဆုပ္ဖြယ္ဟု ယူဆ၍စားျခင္း၊ ေရာဂါႏွင့္မတည့္၍ မိမိက်န္းမာေရးေၾကာင့္စားျခင္း၊
စကားခ်ပ္။ ။ ေစာဒက တတ္စရာရွိေနသည္မွာ ဟုိးေရွးတုန္းက လူသားမ်ားတြင္ လုိခ်င္ျခင္း၊ စားလုိျခင္း၊ အုိျခင္း ဆုိတဲ့ ေရာဂါသံုးမ်ဳိးသာရွိပါသည္ ထုိ႕ေနာက္ အသားစားက်ဴးလာေသာေၾကာင့္ ေရာဂါမ်ားစြာ ျဖစ္သည္ဟုဆုိေနၾကျခင္းမွာ သက္သတ္လြတ္စားေနၾကေသာ ပုဏၰားမ်ားသည္ ပုဏၰားအက်င့္ပ်က္လာ၍ ပုဏၰားေတြကို ပုဂၢလဓိ႒ာန္ေျပာေသာ အေျပာသာျဖစ္ပါသည္။ မီးးလြတ္စားသင့္မသင့္
မီးလြတ္စားသင့္မသင့္နဲ႕ပက္သက္ျပ
၁။ ေလာဘ ဆိုတဲ့ လုိခ်င္တပ္မက္ခ်င္း။
၂။ ေဒါသ ဆုိတဲ့ အမ်က္ထြက္ျခင္း။
၃။ ေမာဟ ဆုိတဲ့ ေတြေ၀ျခင္း။
၄။ ဇာတိ ဆုိတဲ့ ပဋိသေႏၶေနရျခင္း။
၅။ ဇရာ ဆုိတဲ့ အုိရျခင္း။
၆။ မရဏ ဆုိတဲ့ ေသရျခင္း။
ရ။ ေသာက ဆုိတဲ့ စိုးရိမ္ျခင္း။
... ဂ။ ပရိေဒ၀ ဆုိတဲ့ ငုိေၾကြးျခင္း။
၉။ ဒုကၡ ဆုိတဲ့ ဆင္းရဲျခင္း။
၁၀။ ေဒါမနသာ ဆုိတဲ့ ႏွလံုးမသာယာျခင္း။
၁၁။ ဥပါယာသ ျပင္းစြာပူပန္ျခင္း။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ (သတၱကနိပါတ္၊ အဂုၤတၱရ နိကာယ္မွာ ဒုတိယ အဂၢိသုတ္) တြင္ မီးခုႏွစ္မ်ဳိးကုိ ေဟာခဲ့ပါတယ္ ၁။ ေလာဘမီး၊ ၂။ ေဒါသမီး၊ ၃။ ေမာဟမီး၊ အပူေဇာ္ခံမီး၊ အိမ္ရွင္မီး၊ အလွဴခံမီး၊ ထင္းမီး တုိ႕ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီမီး (ရ) ႏွစ္မ်ဳိးမွာ စြဲမက္မူ႕ ေလာဘမီး၊ အမ်က္ထြက္မူ႕ ေဒါသမီး၊ ေတြေ၀ေစမူ႕ သံုးမ်ဳိးဟာ ပယ္ရမဲ့ မီး ေရွာင္ရမယ့္မီး၊ ျဖစ္ပါတယ္။ မီးလြတ္စားျခင္ရင္ ဒီ မီး(၃)မ်ဳိးကုိ အလြတ္စားမွ အျပစ္ကင္းျပီး အက်ဳိးၾကီးပါတယ္ အက်င့္မွန္ျဖစ္ပါတယ္၊ အက်င့္ျမတ္ပါတယ္။ ဘယ္အစာကုိပဲ စားစား အစာအေပၚမွာ သာယာေနရင္ စြဲမက္ေနရင္ ေလာဘဆုိတဲ့ ရာဂမီး မလြတ္ပါဘူး အဲ့ဒီအစာေပၚမွာ မၾကဳိက္မူ႕ ေတြျဖစ္ေနရင္ ေဒါသမီးမလြတ္ပါဘူး၊ အစာေပၚမွာ ပိုင္ျခားမသိပဲ စားလုိ႕သာစားရတယ္ ေကာင္းမွန္းမသိ မေကာင္းမွန္းမသိ ပူမွန္းမသိ၊ ေအမွန္းမသိ ေတြေ၀ေနရင္ ေမာဟမီးမလြတ္ပါဘူး။
ေနာက္မီး (၃)မ်ဳိးကေတာ့ အပူေဇာ္ခံမီး၊ အိမ္ရွင္မီး၊ အလွဴခံမီး ဆုိတဲ့ အေလးအျမတ္ျပဳျပီး ေဆာင္အပ္တဲ့ မီးပဲျဖစ္ပါတယ္။ အမိ အဖမွ သားသမီးျဖစ္လာျခင္းေၾကာင့္ မိဘမ်ားသည္ သားသမီးမ်ားရဲ႕ အပူေဇာ္ခံမီးျဖစ္ပါတယ္ အိမ္ဥိီးခန္းတြင္ အရုိအေသ အေလးအျမတ္ျပဳကာ ျမတ္ႏုိးပူေဇာ္ျပိး ေဆာင္အပ္ထားရပါတယ္။ အိမ္တစ္အိမ္တြင္ အိမ္ရဲ႕ အက်ဳိးကိုေဆာင္ရြက္သူ အိမ္ရွင္ေယာက်္ားကို သားသမီး၊ ဇနီးမယား ေက်းကၽြန္ အမူလုပ္အေပါင္း မ်ားရဲ႕ အိမ္ရွင္မီးလုိ႕ေခၚပါတယ္ ဒီအိမ္ရွင္မီးကို အေလးအျမတ္ျပဳျပီး ျမတ္ႏုိးပူေဇာ္ကာ ေဆာင္ထားအပ္ပါတယ္။ လြဲမွားေသာ အယူ၀ါဒမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျပီး ေကာင္းေသာအမူ႕၌သာ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ သူတစ္ပါးအားလဲ ေကာင္းမြန္ေစရန္ လမ္းျပဆံုးမတတ္ေသာ မိမိစိတ္ကို ရာဂမ်ားမွ ကင္းျငိမ္းေစတတ္ေသာ သူေတာ္စင္ သူေတာ္ျမတ္မ်ားကို အလွဴခံမီး လုိ႕ေခၚပါတယ္။ ဒီအလွဴခံမီးကုိ အရိုအေသ အေလးအျမတ္ျပဳျပီး ေဆာင္ထားအပ္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးျဖစ္တဲ့ မီးကေတာ့ အခု အမ်ားသံုးေနတဲ့ ထင္းမီးျဖစ္ပါတယ္။ ထင္းမီးကို ဘုရားရွင္က ရံဖန္ရံခါ ေတာက္ေစအပ္၏ ရံဖန္ရံခါ လ်စ္လွဴရွဴ႕အပ္၏ ရံဖန္ရံခါ မျငိမ္းပဲ ထားအပ္၏ လုိ႕ ေဟားပါတယ္ ဖယ္ရမယ္ ေရွာင္ရမယ္ မမွီ၀ဲရဘူးလုိ႕ မေဟားပါဘူး လြတ္ရမယ္လုိ႕ မေဟာပါဘူး။ အဲ့ဒီထင္းမီးလြတ္ကို မစားသင့္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ယခုေခတ္တြင္ ထင္းမီးလြတ္ကို စာေနၾကေသာ သူမ်ားဟာ ဘုရားေဟားနဲ႕ ကိုက္ညီမူ႕မရွိပါဘူး ထင္းမီးဟာ ကုသုိလ္လဲ မဟုတ္၊ အကုသိုလ္လဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အကုသိုိလ္ဆုိရင္ ပယ္ရမယ္ ေရွာင္ရမယ္ မလုပ္ရဘူး။ ကုသိုလ္ဆိုရင္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္ ေဆာင္ရမယ္လုိ႕ ေဟာခဲ့ပါတယ္။ အခ်ဳပ္ကို ေျပာရမယ္ဆိုရင္ မီးလြတ္စားျခင္ရင္ အကုသိုလ္ျဖစ္ေစတဲ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ မီးလြတ္ကိုသာ စားသင့္ျပီး ကုသိုလ္ျဖစ္ေစတဲ့ မီးေတြကို ေဆာင္သင့္ပါတယ္ ေနာက္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ထင္းမီးဆုိတာမ်ဳိးကေတာ့ အကုသိုလ္မဟုတ္ ကိေလသာမဟုတ္ ပယ္ရမယ့္ တရားမဟုတ္ပါဘူး ေနာက္ျပီး ထင္းမီးလြတ္စားျခင္းဟာလဲ ကုသုိလ္တရားမဟုတ္လုိ႕ မမွီ၀ဲသင့္ မစားသင့္ပါဘူး။
၉။ ဒုကၡ ဆုိတဲ့ ဆင္းရဲျခင္း။
၁၀။ ေဒါမနသာ ဆုိတဲ့ ႏွလံုးမသာယာျခင္း။
၁၁။ ဥပါယာသ ျပင္းစြာပူပန္ျခင္း။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ (သတၱကနိပါတ္၊ အဂုၤတၱရ နိကာယ္မွာ ဒုတိယ အဂၢိသုတ္) တြင္ မီးခုႏွစ္မ်ဳိးကုိ ေဟာခဲ့ပါတယ္ ၁။ ေလာဘမီး၊ ၂။ ေဒါသမီး၊ ၃။ ေမာဟမီး၊ အပူေဇာ္ခံမီး၊ အိမ္ရွင္မီး၊ အလွဴခံမီး၊ ထင္းမီး တုိ႕ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီမီး (ရ) ႏွစ္မ်ဳိးမွာ စြဲမက္မူ႕ ေလာဘမီး၊ အမ်က္ထြက္မူ႕ ေဒါသမီး၊ ေတြေ၀ေစမူ႕ သံုးမ်ဳိးဟာ ပယ္ရမဲ့ မီး ေရွာင္ရမယ့္မီး၊ ျဖစ္ပါတယ္။ မီးလြတ္စားျခင္ရင္ ဒီ မီး(၃)မ်ဳိးကုိ အလြတ္စားမွ အျပစ္ကင္းျပီး အက်ဳိးၾကီးပါတယ္ အက်င့္မွန္ျဖစ္ပါတယ္၊ အက်င့္ျမတ္ပါတယ္။ ဘယ္အစာကုိပဲ စားစား အစာအေပၚမွာ သာယာေနရင္ စြဲမက္ေနရင္ ေလာဘဆုိတဲ့ ရာဂမီး မလြတ္ပါဘူး အဲ့ဒီအစာေပၚမွာ မၾကဳိက္မူ႕ ေတြျဖစ္ေနရင္ ေဒါသမီးမလြတ္ပါဘူး၊ အစာေပၚမွာ ပိုင္ျခားမသိပဲ စားလုိ႕သာစားရတယ္ ေကာင္းမွန္းမသိ မေကာင္းမွန္းမသိ ပူမွန္းမသိ၊ ေအမွန္းမသိ ေတြေ၀ေနရင္ ေမာဟမီးမလြတ္ပါဘူး။
ေနာက္မီး (၃)မ်ဳိးကေတာ့ အပူေဇာ္ခံမီး၊ အိမ္ရွင္မီး၊ အလွဴခံမီး ဆုိတဲ့ အေလးအျမတ္ျပဳျပီး ေဆာင္အပ္တဲ့ မီးပဲျဖစ္ပါတယ္။ အမိ အဖမွ သားသမီးျဖစ္လာျခင္းေၾကာင့္ မိဘမ်ားသည္ သားသမီးမ်ားရဲ႕ အပူေဇာ္ခံမီးျဖစ္ပါတယ္ အိမ္ဥိီးခန္းတြင္ အရုိအေသ အေလးအျမတ္ျပဳကာ ျမတ္ႏုိးပူေဇာ္ျပိး ေဆာင္အပ္ထားရပါတယ္။ အိမ္တစ္အိမ္တြင္ အိမ္ရဲ႕ အက်ဳိးကိုေဆာင္ရြက္သူ အိမ္ရွင္ေယာက်္ားကို သားသမီး၊ ဇနီးမယား ေက်းကၽြန္ အမူလုပ္အေပါင္း မ်ားရဲ႕ အိမ္ရွင္မီးလုိ႕ေခၚပါတယ္ ဒီအိမ္ရွင္မီးကို အေလးအျမတ္ျပဳျပီး ျမတ္ႏုိးပူေဇာ္ကာ ေဆာင္ထားအပ္ပါတယ္။ လြဲမွားေသာ အယူ၀ါဒမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျပီး ေကာင္းေသာအမူ႕၌သာ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ သူတစ္ပါးအားလဲ ေကာင္းမြန္ေစရန္ လမ္းျပဆံုးမတတ္ေသာ မိမိစိတ္ကို ရာဂမ်ားမွ ကင္းျငိမ္းေစတတ္ေသာ သူေတာ္စင္ သူေတာ္ျမတ္မ်ားကို အလွဴခံမီး လုိ႕ေခၚပါတယ္။ ဒီအလွဴခံမီးကုိ အရိုအေသ အေလးအျမတ္ျပဳျပီး ေဆာင္ထားအပ္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးျဖစ္တဲ့ မီးကေတာ့ အခု အမ်ားသံုးေနတဲ့ ထင္းမီးျဖစ္ပါတယ္။ ထင္းမီးကို ဘုရားရွင္က ရံဖန္ရံခါ ေတာက္ေစအပ္၏ ရံဖန္ရံခါ လ်စ္လွဴရွဴ႕အပ္၏ ရံဖန္ရံခါ မျငိမ္းပဲ ထားအပ္၏ လုိ႕ ေဟားပါတယ္ ဖယ္ရမယ္ ေရွာင္ရမယ္ မမွီ၀ဲရဘူးလုိ႕ မေဟားပါဘူး လြတ္ရမယ္လုိ႕ မေဟာပါဘူး။ အဲ့ဒီထင္းမီးလြတ္ကို မစားသင့္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ယခုေခတ္တြင္ ထင္းမီးလြတ္ကို စာေနၾကေသာ သူမ်ားဟာ ဘုရားေဟားနဲ႕ ကိုက္ညီမူ႕မရွိပါဘူး ထင္းမီးဟာ ကုသုိလ္လဲ မဟုတ္၊ အကုသိုလ္လဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အကုသိုိလ္ဆုိရင္ ပယ္ရမယ္ ေရွာင္ရမယ္ မလုပ္ရဘူး။ ကုသိုလ္ဆိုရင္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္ ေဆာင္ရမယ္လုိ႕ ေဟာခဲ့ပါတယ္။ အခ်ဳပ္ကို ေျပာရမယ္ဆိုရင္ မီးလြတ္စားျခင္ရင္ အကုသိုလ္ျဖစ္ေစတဲ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ မီးလြတ္ကိုသာ စားသင့္ျပီး ကုသိုလ္ျဖစ္ေစတဲ့ မီးေတြကို ေဆာင္သင့္ပါတယ္ ေနာက္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ထင္းမီးဆုိတာမ်ဳိးကေတာ့ အကုသိုလ္မဟုတ္ ကိေလသာမဟုတ္ ပယ္ရမယ့္ တရားမဟုတ္ပါဘူး ေနာက္ျပီး ထင္းမီးလြတ္စားျခင္းဟာလဲ ကုသုိလ္တရားမဟုတ္လုိ႕ မမွီ၀ဲသင့္ မစားသင့္ပါဘူး။
No comments:
Post a Comment