အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ သံေ၀ဂကဗ်ာ
ေလာကဇာတ္ခံု ၊ ဤလူ႔ဘံု၌
မ်ိဳးစံုကၾက ၊ မာန္မာနႏွင့္
ငါကရာဇာ ၊ ငါဟာသူေဌး ၊ ငါပေဂးဟု
ငါေသြးတက္ၾကြ ၊ လူ႔ဗာလတို႔၊
မ်ားလွျဖာျဖာ၊ အ၀ိဇၨာႏွင့္ ၊
တဏွာဘီလူး ၊ အေမွာင့္ပူး၍
က်ဴးက်ဴးေက်ာ္ေက်ာ္ ၊ ဂုဏ္ကိုေဖၚလွ်က္
ေမာ္ေမာ္ ေမာက္ေမာက္ ၊ ငါတစ္ေယာက္သာ
မိုးေအာက္တစ္လႊား ၊ ေရႊကိုယ္လားဟု
ထင္မွားမလြဲ ၊ သို႔စဥ္စြဲလည္း ………..
ဇာတ္ပြဲျပီးက ၊ ေျပဖံုးခ်ေသာ္
သုဘရာဇာ ၊ ေျမေအာက္မွာပင္
ဘာသာလူမ်ိဳး ၊ ခ်ိန္မထိုးပဲ
ပုတ္သိုးခႏၶာ ၊ ျမဳပ္ရရွာသည္
ဘယ္မွာ ငါဟု ရွိအံ့နည္း …… ။
ျပန္ခဲ႔ပါေတာ႔ သားေတာ္ ေမာင္ပဥၨင္းဘုရား
စာေပ ပရိယတ္
က်မ္းဂန္ တတ္မွ
ျမင္႔ျမတ္ ေပမီ
ၾကံေတြး ရည္၍
ထုိဤ ျမဳိ႔သုိ႔ သားေတာ္ပုိ႔သည္
လြမ္းလုိ႔ ေနရပါတယ္ဘုရား။
ဖခမည္းႏွင္႔ သားၾကီးမယ္ေတာ္
ေန႔စဥ္ေမွ်ာ္၍………
ေပၚလာလိမ္႔ႏုိး လာလိမ္႔ႏုိးျဖင္႔
လက္ခ်ဳိးေရတြက္ ေနရပါတယ္ဘုရား။
ေျမးသားႏုေထြး ငယ္ႏုေသးသည္႔
ကေလးအမ်ား ေခ်ာင္းၾကဳိၾကားမွာ
ငါးရွာ ဖားရုိက္ ကစားလုိက္ႏွင္႔
ငယ္ခုိက္ခ်ိန္ေသး စာႏွင္႔ေ၀းသည္
ေတြးရင္း ရင္ေလးေနမိပါတယ္ဘုရား…..
ရပ္သူရြာသား လူအမ်ားမွာ
တရားေရေအး တုိက္ေကၽြးမည္႔သူ မရွိမူ၍
လူသည္ လူ႔အသိ မရွိၾကေတာ႔ပါဘုရား………
သားေတာ္ငယ္ေပါင္း ရြာကေက်ာင္းမွာ
ေက်ာင္းသားကုိပင္ မေတြ႔ျမင္ခဲ႔
ကုိရင္ ဘယ္မွာ ျဖစ္ထြန္းပါလိမ္႔
သာမေဏ၀ါ၀င္း မရွိလ်င္းေသာ္
ပဥၨင္းဘယ္မွာ ျဖစ္ထြန္းပါလိမ္႔
ပင္မွာသတ္သတ္ ခက္လက္မျဖာ
သာသနာလွ်င္ ေရာင္၀ါမလင္းႏုိင္ေတာ႔ပါဘုရား။
သာသနာရင္းျမစ္ ေတာကျဖစ္လွ်က္
ေတာပစ္ ျမဳိ႔ေပၚ သားေတာ္ေပ်ာ္သည္
ေတာ္မေတာ္ပင္ ၾကံေတြးဆင္၍
လွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္ ေတာရပ္ထံသုိ႔
ျပန္ခဲ႔ပါေတာ႔ သားေတာ္ ေမာင္ပဥၨင္းဘုရား……..
(အမည္မသိ ဆရာေတာ္)
လူၾကီးလူေကာင္းျဖစ္ဖို႔ထက္
စိတ္ၾကီးစိတ္ေကာင္းထားႏိုင္ဖို႔က
ပိုျပီးအေရးၾကီးလွပါတယ္………..
အႏႈိင္းမဲ႔ရနံ႕
လူတစ္ေယာက္ဟာ
ရုပ္ဘယ္ေလာက္ေခ်ာေခ်ာ
ကိုယ္က်င္႔တရားမေကာင္းရင္
လံုး၀က်က္သေရမရွိပါဘူး
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕
ဂုဏ္သတင္းပ်ံ႕ေမႊးမႈကို
ေရရွည္တည္တံ႔ေအာင္
ထိန္းသိမ္းႏိုင္တာ
ကိုယ္က်င္႔တရားရနံ႕
တစ္ခုပဲရွိပါတယ္။ ။
ဘ၀ဆည္းဆာ
မိုးခ်ဳပ္လာ
အမ်ားမုန္းစရာပ
ခါးကုန္းလို႔ဆံေကျဖဴ
အသက္ၾကီးျပန္ေတာ႔
ပ်က္စီးခႏၶာကိုယ္က
အိုဒဏ္နာ ရန္ရွာခ်က္ကယ္ေၾကာင္႔
ေခြယိုင္ကာ ေနထိုင္ခက္လွတယ္
ေႏွာက္ယွက္ ေဘးထူ
မၾကားပါ နားမွာေလးတဲ႔ျပင္
အားမပါ သြားလာေႏွးပါဘိ
၀ါးေတာင္ေ၀ွး ေဖးတြယ္ကူ
ေရွးငယ္မူႏွင္႔လြန္ကြာေ၀း
အရိုးပေဒသာ အဘိုးေ၀ဒနာက
ေလအလာ ေၾကြကာ သက္ရွာမယ္႔
ေႏြအခါ ေရႊ၀ါရြက္လိုပ
ေျမအလႊာ ေခြကာစက္ေတာ႔မည္ထင္႔
ေခ်ာင္းတဟက္ဟက္ကယ္ႏွင္႔
အေျပာင္း ခက္ပါဘိ
အိုကြယ္…….ေစာင္းလွ်က္မွိတ္ေမွး။ ။
ကဗ်ာဆရာ လွသိန္း၀င္(ကနီ)
ေတာင္ခုေထြေရခုႏွစ္ထပ္
“ဇရာမရဏ၊
ဒုကၡ၀ဋ္တြင္း၊ အိုရျခင္းႏွင္႔၊ ေသမင္းလြတ္ေအာင္၊ ဘယ္သို႕ေရွာင္အံ့၊ ေတာင္ခုနွစ္ေထြ၊
ေရခုနွစ္ထပ္၊
ေလးကြ်န္းရပ္ခြင္၊ ေကာင္းကင္သမုဒၵရာ၊ စၾကာ၀ဠာေျမထဲ၊ ပုန္းခိုလႊဲလည္း၊ အျမဲမခြ်တ္၊
ေသေဘး၀ဋ္က၊
မလြတ္ဘို႔သာ၊ မလြဲရာတည္႔။ ။
စၾကၤသြားျခင္းအေၾကာင္႔
ရႏိုင္ေသာအက်ဳိး (၅) မ်ိဳး
ပဥၥိေမ ဘိကၡေ၀ ။လ။ စကၤေမအာနိသံသာ။
(
အဂၤုတၳိဳရ္ ပါဠိေတာ္-ပဥၥကနိပါတ္)
ေဆာင္။ ။
ခရီးသြားႏိုင္၊ ၾကံ႕ခိုင္အားအင္၊ ကင္းစင္ေရာဂါ၊ အစာေၾကက်က္
မပ်က္သမာဓိ၊ ငါးပါးရွိ၊ သြားသည္႔ စၾကၤ ံအက်ိဳးတည္း။ ။
သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္လာ
အရပ္ (၆) ပါး
“ လွညး္ဘီးျပင္က၊ နားေစာင္႔ခ်သို႔
မိဘႏွင္႔သား၊ မယားႏွင္႔လင္၊ အရွင္ႏွင္႔ကြ်န္
ေထရ္မြန္ဒကာ၊ မိတ္သဟာႏွင္႔၊ ဆရာတပည္႔၊
တည္႔တည္႔မခြ်တ္၊ က်င္႔၀တ္စံုလင္၊ ျဖဴစင္သန္႔မႈ၊
ရွင္လည္းမေကြ၊ ေသလည္းမကြာ၊ နတ္ရြာလူ႔ျပည္႔၊
လွည္႔လည္အတူ၊ ခံစားမူကာ၊ နိဗၺဴေရႊျပည္၀င္အံ့သည္တည္း။”
(
သုတၱန္ပိဋကတ္၊သုတ္ပါေထယ် ပါဠိေတာ္ )
ဗုဒၶျမတ္စြာက
သိဂၤါပါလသတို႔သားအား “အရပ္ေျခာက္ပါးဆိုတာ ဒါကိုေျပာတာ” လို႔
ရွင္းျပခဲ႔ေသာတရားကို ေရွးဆရာမ်ားက
ကဗ်ာသီကံုးထားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ပ်ိဳရြယ္သူေတြ
ဆင္ျခင္စရာ
ပ်ိဳရြယ္တုန္းက ကိုယ္လံုးကိုယ္ေရ
အသက္ၾကီးေတာ႔ ပ်က္စိးကာေၾကြ
ပါးေခ်ာင္က်လို႔ ရြက္ေတြလိမ္ေခြ
ငယ္ရြယ္ျပီး အမယ္ၾကီးျဖစ္ရေပ ။
ငါ႔ေျမးတို႕ရဲ႕ ညည္းတို႔အကုန္
ေဟာဒီျမင္လား အဘြားျဖစ္ပံု
သြားေတြက်ိဳးလို႔ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံု
နားကထိုင္း ခါးကိုင္းပါလို႔ၾကံဳ
ငါဟဲ႔ငါဟဲ႔ မာတဲ႔ရုပ္ေရ
ေသမင္းေျခရင္း ေခြစင္းကာေန
ေထာက္ၾကြေထာက္ၾက ြ ေမာက္လွတာေတြ
ခိုင္မျမဲ
ယိုင္လဲပါလို႔ေသ။ ။
(ဆရာၾကီး
ဒဂုန္ဦးထြန္းျမင္႔၏ အစ္ကို ဦးညႊန္႔ေမာင္ၾကီး )
ေမတၱာပြားမ်ားျခင္းအက်ိဳး
ေမတၱာပြားမ်ား၊ အက်ိဳးကားမူ၊
အိပ္မူခ်မ္းသာ၊ ႏိုးကာသုခ
ေကာင္းျပအိပ္မက္၊ ႏွစ္သက္လူတို႔၊
နတ္တို႔ခ်စ္ခင္၊
နတ္ပင္ေစာင္႔ေန၊ မီးေရမဖ်က္၊
ျငိမ္သက္တည္ၾကည္၊
ၾကည္လင္မ်က္ႏွာ၊ ေသကာမမႈိင္၊
ျဗဟၼာတို္င္သား၊
ဆယ္႔တစ္ပါးသည္၊
ေမတၱာပြားမ်ားအက်ိဳးတည္း။ ။
သာသနာကြယ္ေၾကာင္း
တရားငါးပါး
အဂၤုတၳိဳရ္လာ၊
သာသနာကြယ္ေၾကာင္း၊ တရားေပါင္းကား၊
ရဟန္းမ်ားတို႔၊
တရားမနာ၊ စာေပမသင္၊ ႏႈတ္တြင္မေဆာင္၊
သိေအာင္မမွတ္၊
ပဋိပတ္ကြာ၊ ထိုငါးျဖာတည္း။
ေနာင္လာထို႔ျပင္၊
စာသင္ပယ္ေလွ်ာ႔၊ က်ယ္မေဟာၾက၊ က်ယ္
မခ်ႏွင္႔၊
က်ယ္စြာမအံ၊ မၾကံ မစည္၊ ထိုငါးလီတည္း။
၀ါတနည္းမွာ၊
အကၡရာပုဒ္ျပတ္၊ ေလ႔က်က္သင္ၾက၊ ဆံုးမ မယူ၊
စာခ်သူရွား၊
လဘ္မ်ားေအာင္ၾကံ၊ ခိုက္ရန္ကြဲျပား၊ ထိုငါးပါး
သည္၊
ဘုရားသာသနာ၊ ကြယ္ေၾကာင္းတည္း။
ရဟန္းက်င္႔၀တ္(၆)ပါး
မေကာင္းျမစ္တား၊
ေကာင္းရာညႊန္လစ္၊ အသစ္ေဟာၾကဴူး၊
နာဘူးထပ္မံ၊
နတ္ထံတင္ရာ၊ ေမတၱာလည္းျပဳ၊ ထိုေျခာက္ခု၊
ျပဳက်င္႔ရဟန္းမွာ။
ေက်ာင္းထိုင္အဂၤါ (၅) ပါး
ဆယ္၀ါျပည္႔တင္း၊
၀ိဘင္းႏွစ္ျဖာ၊ ကမၼာ ကမၼ၊ ခႏၶကပုဒ္၊
နာမ္ရုပ္ပိုင္ပိုင္၊
ေဟာျပႏိုင္၊ ေက်ာင္းထိုင္ ငါးအဂၤါ။
အို...မိန္းကေလး
(ေမာင္ရည္ေသြး)
အုိမိန္းကေလး၊….
သင့္အေတြးကား၊
ေရွ႔ေရးမထင္၊
ေနာင္ေရးငင္၍၊
ခုတြင္မလပ္၊
သင့္စိတ္ဓာတ္၏၊
တည့္မတ္ခုိင္မာ-
ရွိတုန္းမွာ။
အုိမိန္းကေလး၊…
ႏွလုံးေအးဖုိ႔၊
အေတြးသံသရာ၊
မခ်ဲ့ပါနဲ႔၊
တိတ္မွာျဖစ္ရပ္၊
ျပန္မစပ္နဲ႔၊
နာဂတ္ေၾကာင္းရာ၊
မေမွ်ာ္ပါနဲ႔၊
ျဖစ္လာအခုိက္၊
ႀကဳံအႀကိဳက္မုိ႔၊
အားစုိက္၍သာ--
ႀကိဳးစားပါ။
အုိမိန္းကေလး၊…
ဉာဏ္ျဖင့္ေျမွး၍၊
ရွည္ေဝးလွစြာ၊
သံသရာမွ၊
ခုခါေနာက္ေနွာင္း၊
ဘယ္လုိေကာင္းဖုိ႔၊
အေၾကာင္းကုိယ့္ကံ၊
ကုိယ္သာဖန္မုိ႔၊
ျဖစ္ျပန္ပ်က္ျပန္၊
ေလာကဓံ၏၊
ႀကိမ္ဖန္သင့္ကား၊
ႀကဳံလာျငားခဲ့၊
အမွားလည္းပါ၊
မွန္လည္းပါ၍၊
ႏွစ္ျဖာရွိျမဲ၊
သေဘာဘဲမုိ႔၊
စိတ္ထဲစြဲထင္၊
ေဆြးမဝင္နဲ႔၊
အသင္လူသား၊
သင့္စြမ္းအားျဖင့္၊
ႀကိဳးစား၍သာ-
ေရွ႔ဆက္ပါ။ ။
No comments:
Post a Comment