ကာေမသု မိစၧာစာရကံကို အမ်ိဳးသားမ်ားသာမက အမ်ိဳသမီးမ်ားပါ ထိုက္သည္ဆိုပါ လွ်င္ မည္သည့္အမႈမ်ိဳးမွာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ကံထိုက္ပါသနည္း။ အိမ္ေထာင္ မ႐ွိသူမ်ား လြတ္ လပ္စြာေနၾကလွ်င္ ကံထိုက္မထုိက္ ေျဖၾကားေပးပါဘုရား။
ကာေမသူတိ ေမထုနသမာစာေရသု။
ကာေမသူတိ - ကာေမသု ဟူသည္ကား၊ ေမထုနသမာစာေရသု - ေမထုန္အက်င့္တို႔၌။
မိစၧာစာေရာတိ ဧကႏၲနိႏၵိေတာ လာမကာစာေရာ။ [ ပဋိသံ၊ ႒၊ ၁၊ ၂၀၄]
မိစၧာစာေရာတိ - မိစၧာစာရဟူသည္ကား၊ ဧကႏၲနိႏၵိေတာ - စင္စစ္ကဲ့ရဲ႕ထုိက္ေသာ၊ လာမကာစာေရာ- ယုတ္မာေသာအက်င့္တည္း။
အထက္ပါဖြင့္ဆိုခ်က္အရ ကာေမသု မိစၧာစာရ - ဟူေသာပုဒ္တြင္ ကာေမသု အရ ေမထုန္မႈ႔၊ မိစၧာစာရ အရ စင္စစ္ဧကန္ အမွန္ပင္ ကဲ့ရဲ႕ထိုင္ေသာ ယုတ္ယုတ္မာမာျပဳက်င့္မႈ႔- ကို ယူရပါမည္။
မွန္ပါသည္။ ေလာကတြင္ ကိုယ့္လင္ ကုိယ့္မယား၊ စည္းစိမ္ခံစားဘက္ အခ်င္းခ်င္း သြားလာ ဆက္ဆံျခင္း ကို ပုထုဇဥ္တို႔ အျမင္ျဖင့္ အမွန္ပင္ကဲ့ရဲ႕ထုိက္ေသာ အမႈ႔ဟု မဆိုသာ၊ တိရိစၧာန္တို႔ကဲ့သုိ႔ အမိ, ႏွမ စသည္ မခြဲ လြန္ကဲစြာသာ ေတြ႔သမွ်မိန္းမ လာသမွ် ေယာက်္ား ၾကံဳသလုိသြားလာ ေပ်ာ္ပါးလွ်င္ကား ပညာ႐ွိတို႔အျမင္တြင္ စင္စစ္ကဲ့ရဲ႕ထိုက္ေသာ ယုတ္မာေသာ အမႈ႔ျဖစ္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ကာေမသု မိစၧာစာရ- အရ ကုိယ့္လင္ ကိုယ့္မယားမွ တစ္ပါး အျခားေယာက်္ား အျခားမိန္းမ တုိ႔ႏွင့္ ဆက္ဆံေပ်ာ္ပါးျခင္းကို ေကာက္ယူရ၏။
ထိုသို႔ ဆက္ဆံေပ်ာ္ပါးရာတြင္ --
(၁)။ အဂမနီယ၀တၳဳ - မသြားလာထိုက္ေသာ ၀တၱဳျဖစ္ ျခင္း။
(၂)တသႎၼ ေသ၀နစိတၱံ - ထုိ မသြားလာထုိက္ေသာ၀တၳဳ (မဆက္ဆံ မေပ်ာ္ပါးသင့္ ေသာမိန္းမ-ေယာက်္ားမ်ား) ၌ မွီ၀ဲလိုေသာ စိတ္႐ွိျခင္း။
(၃)၊ ေသ၀န ပေယာေဂါ - မွီ၀ဲမႈ႔ လံုးလျပဳျခင္း။
(၄)၊ မေဂၢန မဂၢပဋိပတၱိ အဓိ၀ါသနံ - မဂ္အခ်င္းခ်င္းက်င့္ျခင္း (ဆက္ဆံရျခင္း)ကို သည္းခံ သာယာျခင္း၊ ဟူေသာ ဤေလးပါးစံုမွ ကာေမသု မိစၧာစာရကံ ေျမာက္ပါသည္။
ကာေမသု မိစၧာစာရကံႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေမးခြန္း၏ အေျဖမ်ားတြင္ အဂမနီယ၀တၳဳ- အရ `မိန္းမႏွစ္က်ိပ္၊ ေပ်ာ္ေၾကာင္းသိပ္လည္း၊ မအိပ္ေလရာ´ ဟူသည့္အတိုင္း အမိေစာင့္ ေ႐ွာက္ေသာမိန္းမ အဖေစာင့္ေ႐ွာက္ေသာမိန္းမ- စေသာ မိန္းမ အမ်ိဳအစား ႏွစ္ဆယ္ကို ထုတ္ထုတ္ျပၾကရပါသည္။ ထိုမိန္းမ အမ်ိဳးအစား ႏွစ္ဆယ္ကို အႏွစ္ခ်ဳပ္လုိက္လွ်င္ ကာမပုိင္ မ႐ွိေသးေသာ အပ်ိဳႏွင့္၊ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းထားသူ အပါအ၀င္ ကာမပုိင္ အ႐ွင္သခင္ လင္ေယာက်္ား႐ွိၿပီးျဖစ္ေသာ မိန္းမဟု ႏွစ္မ်ိဳးသာရပါသည္။
ဤတြင္ ၁။ နံပါတ္ အဂမနီယ၀တၳဳ အရ ကာမပုိင္ မ႐ွိေသးေသာ အပ်ိဳသည္ မိမိကာမကုိ မိမိပုိင္သျဖင့္ မည္သည့္ေယာက်္ားႏွင့္ ဆက္ဆံသည္ျဖစ္ေစ ကာေမသုမိစၧာစာရ မထိုက္ဟုဆုိပါသည္။
ေစ႔စပ္ထားသူမွအစ မိမိကုိ ပုိင္ဆိုင္သူ ႐ွိၿပီးျဖစ္ေသာ မိန္းမအတြက္ကား ထိုကာမပုိင္ ေယာက်္ားမွ တစ္ပါး အျခားေယာက်္ားႏွင့္ ဆက္ဆံလွ်င္ ကံထိုက္ပါသည္။
ေယာက်္ားဘက္တြင္ကား မိမိပုိင္ မိန္းမမွတစ္ပါး အျခားမည္သည့္ မိန္းမႏွင့္မဆို ကံထိုက္ပါသည္။ (အပ်ိဳႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္ မထိုက္ဟု ထင္ၾကသည္။ သတိျပဳပါ။) ျပည့္တန္ဆာမႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ ကုိယ့္ထက္အရင္ ေငြေပးထားသူ႐ွိက ေနာက္ေယာက်္ား ကံထိုက္၏။
ျပည့္တန္းဆာမဘက္ကလည္း ေငြလက္ခံထားၿပီး ထိုေယာက်္ားႏွင့္ မၿပီးျပတ္ခင္ အျခားေယာက်္ားကုိ လက္ခံလွ်င္ ကံထိုက္၏။
အိမ္ေထာင္မ႐ွိသူမ်ား လြတ္လပ္စြာေနၾကရာ၌ မယားအမွတ္ျဖင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ လွ်င္ (မိဘ သေဘာတူတူ, မတူတူ) ဆႏၵ၀ါသီနီ - ဟူေသာ အလုိတူ၍ေနေသာ မယားအရာေျမာက္၍ ေယာက်္ား ကံ မထိုက္။ အမ်ိဳးသမီးဘက္တြင္လည္း ေစ့စပ္ထားသူ, ေငြေပးထားသူ စေသာ ပုိင္ဆုိင္သူ မ႐ွိေသးလွ်င္ ကံမထိုက္။
ဤကာေမသု မိစၧာစာရ အရာ၌ သြားလာအပ္သူ (ဆက္ဆံဘက္)က သီလ စေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုလွ်င္ အျပစ္ႀကီး၏။ သီလ စေသာ ဂုဏ္ကင္းလွ်င္ အျပစ္ငယ္၏။ [အဘိ၊ ႒၊ ၁၊ ၁၄၁၊]
သီလစေသာ ဂုဏ္ကင္းသူ၌လည္း အႏိုင္အထက္ ျပဳက်င့္လွ်င္ အျပစ္ႀကီး၏။ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ၍ က်ဴးလြန္ရာ၌ အျပစ္ငယ္၏။
ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ဆက္ဆံရာ၌လည္း ကိေလသာ အားႀကီး, မႀကီး၊ လံု႔လ အနည္း အမ်ား လုိက္၍ အျပစ္အႀကီး အေသးကြာျခား၏။ [ ဣတိ၀ုတ္၊
႒၊ ၂၂၀]
ကာေမသု မိစၧာစာရကံ၏ အက်ိဳးရင္း, အက်ိဳးဆက္တုိ႔ကို အ႒ကထာထိုထိုမွ ထုတ္ႏုတ္၍ သုေတသန သ႐ုပ္ျပ အဘိဓာန္တြင္ `ကာေမသုကံ က်ိဳးျပစ္ဒဏ္ ထိမွန္ ၁၅ပါး´ ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္းျဖင့္ အျပစ္ ၁၅-ပါး ျပပါသည္။ ထို ၁၅-ပါးမွာ -
၁။ အပါယ္ေလးပါး လားရျခင္း၊
၂။ မိန္းမ,ပ႑ဳက္ျဖစ္ရျခင္း၊
၃။ ရန္သူႏွင့္ေတြ႕ရျခင္း၊
၄။ လူအမ်ားမုန္းျခင္း၊
၅။ အစား အေသာက္, အ၀တ္ အထည္, အိပ္ရာေနရာ ရခဲျခင္း၊
၆။ ဆင္းဆင္း ရဲရဲ အိပ္ရ, ႏိုးရျခင္း၊
၇။ အမ်က္ ေဒါသႀကီးျခင္း၊
၈။ ေလာကုတၱရာတရား မရႏုိင္ျခင္း၊
၉။ စည္းစိမ္ဥစၥာ ပ်က္ျပဳန္းရျခင္း၊
၁၀။ ယံုၾကည္မႈ ကင္းမဲ့ခံရျခင္း၊
၁၁။ ေဘးေတြ႕ရျခင္း၊
၁၂။ ယံုမွား သံသယမ်ားျခင္း၊
၁၃။ ခ်စ္သူတို႔ႏွင့္ ခဲြေနရျခင္း၊
၁၄။ အသက္တိုျခင္း၊
၁၅။ ဆင္းရဲႀကီးစြာ ေတြ႕ရျခင္း၊ ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။
ဤကာေမသု မိစၧာစာရကံႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးခြန္းတြင္ မပါ၀င္ေသာ္လည္း သိမွတ္စရာ, ဆင္ျခင္စရာတြ မ်ားလြန္းလွသျဖင့္ ဆရာ အဆက္ဆက္၏ အယူအဆ အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ဆက္လက္တင္ျပခ်င္ပါေသးသည္။
ကာေမသု မိစၧာစာရ ကံႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးစရာ ေစာဒကတက္စရာေတြက မ်ားလြန္း လွသျဖင့္ ေ႐ွးကပင္ ဆရာအမ်ား ေျဖၾကား ႐ွင္းလင္းခဲ့ၾကရ၏။ ထိုသုိ႔ ေျဖၾကား႐ွင္းလင္း ၾကရာတြင္ ေလ့လာမိသမွ် အစံုလင္စံုးက်မ္းမ်ားကား ေတာင္ၿမိဳ႕ ဆရာေတာ္၏ သၿဂႌဳလ္ ဘာသာဋီကာႏွင့္ လယ္တီပ႑ိတ ဦးေမာင္ႀကီး၏ ပရမတၳသံခိပ္ဋီကာတို႔ ျဖစ္ၾက၏။ ယခု ထုိက်မ္းမ်ားမွ ထုပ္ႏႈတ္၍ အေမးအေျဖ ပံုစံျဖင့္ ကူးယူေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
ေမး။ ။ အေမွာင္တြင္း၌ သူ႔မယားကုိ ကုိယ့္မယားထင္မွတ္၍ သြားလာေသာ ေယာက်္ား, ကုိယ့္ခင္ပြန္း ထင္မွတ္၍ သည္းခံေသာ မိန္မတုိ႔အား ကံထိုက္ မထိုက္ ေျဖၾကား ေပးပါဘုရား။
အထက္ပါ အျဖစ္အပ်က္တြင္
(၁) နံပါတ္အရ မသြားလာသင့္ေသာ မိန္းမ, ေယာက်္ားမ်ားလည္းျဖစ္ေန၏။
(၂) နံပါတ္အရ မီွိ၀ဲလိုစိတ္လည္း ႐ွိ၏။
(၃) နံပါတ္အရ လံုးလလည္းျပဳ၏။
(၄) နံပါတ္အရ မဂ္အခ်င္းခ်င္း ပူးယွဥ္ျခင္းကုိလည္း သာယာ၏။
ဤသုိ႔ အဂၤါ ၄- ပါးလံုး ညီေသာၾကာင့္ ကာေမသု မိစၧာစာရ ကံထိုက္ ပါသည္။
ဤေနရာတြင္ လယ္တီပ႑ိတ ဦးေမာင္ႀကီးက (ပါဏာတိပါတ အရာတြင္ သတၱ၀ါျဖစ္ ျခင္း၊ သတၱ၀ါဟု အမွတ္႐ွိျခင္း၊ သတ္လုိျခင္း၊ သတ္ျခင္း၊ ေသျခင္းဟု အဂၤါငါးပါး႐ွိသကဲ့သုိ႔) အခ်ိဳ႕ဆရာတုိ႔ကား အဂမနီယ၀တၳဳ- ဟူ၍ အမွတ္႐ွိပါမွ ( မသြားလာသင့္ေသာ မိန္းမ, ေယာက်္ားမွန္းသိပါမွ) ကာေမသု မိစၧာစာရ ကံ ထိုက္သင့္သည္၊ မသိ၍မွားၾကရာ၌ မထုိက္သင့္ ဟု ယူလုိကုန္၏။
အဂမနီယ၀တၳဳသညိတာ= မသြားလာသင့္ေသာ ၀တၳဳဟု အမွတ္႐ွိျခင္း-ဟူ၍ အဂၤါတစ္ပါးတိုးကား ကာေမသု မိစၧာစာရ၏ အဂၤါကုိ ငါးပါးထားလုိၾကကုန္၏။ သုိ႔ရာတြင္ အ႒ကထာႀကီး၌ ေလးပါးမွ်သာ ျပဆုိၿပီး႐ွိ၍ မလြန္ဆန္ သာေခ်… ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳထားပါသည္။
ဘာသာဋီကာ ဆရာေတာ္ကလည္း `ခိုးယူေပါင္းသင္းလိုေသာစိတ္ မပါပဲ အထင္းမွာ၍ ျဖစ္ရေသာေၾကာင့္ အျပစ္ႀကီးလွမည္မထင္။ ထိုစကားမွန္၏- အခ်ိဳ႕ေနရာ၌ ကံထိုက္တိုင္း လည္း အျပစ္မႀကီး၊ ကံမထိုက္္ေသာ္လည္း အဘိဓမၼာသေဘာအရ ေစတနာယုတ္မာလွသျဖင့္ အျပစ္ႀကီးေလးေသာအရာ မ်ားစြာ႐ွိေပသည္´ ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳထားပါသည္။
ေမး။ ။ တိရိစၧာန္၊ မိန္းမလ်ာ၊ အ႐ူးမတုိ႔၌ သြားလာေသာ ေယာက်္ားတုိ႔အား မိစၧာစာရ ျဖစ္ မျဖစ္ ေျဖၾကားေပပါဘုရား။
ေျဖ။ ။ တိရိစၧာန္မ၌ အၿမဲလင္ျဖစ္ေသာ တိရိစၧာန္ထီး ႐ွိေနလွ်င္လည္းေကာင္း၊ နဂါး စသည္တုိ႔ကဲ့သို႔ ဆိုင္ရာမိဘက ေစာင့္ေ႐ွာက္ထားလွ်င္လည္းေကာင္း၊ မိစၧာစာရ ျဖစ္၏။ ထုိကဲ့သုိ႔ မ႐ွိလွ်င္ မိစၧာစာရ မျဖစ္။ (ဘာသာဋီကာ)
ဘူရိဒတ္ နဂါးမင္းႀကီးသည္ သီလေဆာက္တည္ေၾကာင္း၊ ယုန္, ဖ်ံ, ေျမေခြး, ေမ်ာက္ တို႔သည္လည္း 逞ီလေဆာက္တည္ေၾကာင္းကို က်မ္းဂန္တို႔၌ လာ႐ွိောေၾကာင္ᠷ တርရိစၧာ〔္တို႔ မွာሜည倹း ငါးပါး႐ွစ္ပါးစေသာ သီလမ်ားလည္း ႐ွိသည္ပင္ျဖစ္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ တိရိစၧာန္၌ေသာ္လည္း မသြားလာအပ္ေသာ အဂမနီယ၀တၳဳ၌ သြားလာ လြန္က်ဴးလွ်င္ ကံထုိက္၏။(သံခိပ္ ဋီကာ)
[ကာမပုိင္႐ွိေသာ မိန္းမတို႔သည္ လူဇာတ္မဟုတ္ေသာ တိရိစၧာန္ထီးတို႔ႏွင့္ က်ဴးလြန္ရာ ၌လည္း ကာေမသု မိစၧာစာရ ျဖစ္၏။ မလႅိကာမိဖုရား၀တၳဳကုိ ေထာက္ပါ။ (သံခိပ္ ဋီကာ)]
` (၄)- နံပါတ္အဂၤါ မေဂၢန မဂၢပဋိပတၱိ- အရ မဂ္သည္ ပႆာ၀မဂ္ (vagina)၀စၥမဂ္ (anus)မုခမဂ္ (mouth) ဟူ၍ သံုးပါး႐ွိ၏။ ထိုမဂ္သံုးပါးလံုး၌ပင္ က်ဴးလြန္က ကံထိုက္၏ ဟု ဆံုးျဖတ္ေတာ္မူကုန္၏။
ေယာက်္ားခ်င္းခ်င္းေသာ္လည္း ၀စၥမဂ္, မုခမဂ္တို႔၌ သြားလာလြန္က်ဴးလွ်င္ ကာေမသု မိစၧာစာရ ျဖစ္၏ ဟု ဆရာႀကီးတုိ႔ အလုိ႐ွိေတာ္မူကုန္၏။ ထံုးစံဓမၼတာ ျဖစ္၍သာ မိန္းမကို ကာေမသု မိစၧာစာရ ၀တၳဳ အထည္ကိုယ္ ဆုိရသည္။ ေယာက်္ားကိုလည္း ကာေမသုမိစၧာစာရ ၀တၳဳ အထည္ကိုယ္ႀကီး ဟု ဆိုသင့္၏ ဟု သေဘာက် ႏွစ္သက္ေတာ္မူကုန္၏။
အ႐ူးမကို မိဘစသည္တုိ႔က အုပ္ထိန္းလ်က္ ႐ွိေသးလွ်င္ မိစၧာစာရျဖစ္၏။ အအုပ္ အထိန္း မ႐ွိသူမွာ မိစၧာစာရ မျဖစ္။ (ဘာသာဋီကာ)
ေမး။ ။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို မိန္းမေတြက ႀကိဳးတုပ္၍ က်ဴးလြန္ၾကရာ ထိုေယာက်္ား ကံထိုက္မထိုက္ ေျဖၾကားေပးပါဘုရား။
ေျဖ။ ။ မိမိက လံုးလမျပဳပဲ သူတစ္ပါးက လံုးလျပဳသည္ကို သာယာလွ်င္ ၃-နံပါတ္ အဂၤါျဖစ္ေသာ ပေယာဂ - မပါေသာေၾကာင့္ `ကံ မထိုက္´ဟု အပေရ ဆရာတို႔ဆုိၾက၏။ ဧေကဆရာတို႔ကမူ `လံုးလပေယာဂ မပါေသာ္လည္း မွီ၀ဲလုိေသာ စိတ္႐ွိလွ်င္ ကံေျမာက္ သည္´ဟု ဆံုးျဖတ္ၾက၏။ အခ်ိဳ႕အခါ၀ယ္ မိန္းကေလး ဘက္၌ လံုးလပေယာဂမျပဳပဲ ကိစၥၿပီး ႏိုင္သည္ ဟု သံုးသပ္ၾက၏။ (ဘာသာဋီကာ)
ထိုကဲ့သို႔ ပေယာဂမပါပဲ ကိစၥၿပီးႏိုင္လွ်င္ အဂၤါေလးပါးမ႐ွိထုိက္ ပေယာဂကို ခ်န္ထား၍ သံုးပါးသာ ျပထုိက္၏။ အ႒ကထာမွာလည္း အဂၤါေလးပါးပင္ လာသည္မဟုတ္ပါေလာ ဟူျငား အံ့...
ေသ၀နပေယာဂ (မွီ၀ဲေၾကာင္း လံု႔လျပဳမႈ) ကုိ ေယဘုယ်နည္းအားျဖင့္ ရသင့္ရထုိက္၍ အ႒ကထာ ဆိုေတာ္မူသည္။ ဧကႏၲမုခ် အဂၤါမဆုိသင့္ အကယ္၍ ပေယာဂ႐ွိပါမွ မိစၧာစာရကံ ထိုက္သည္ဆုိလွ်င္ မိန္းမတို႔၌ ပေယာဂဗ်ာပါရသည္ လြန္စြာနည္းပါး၏။
ထို႔ေၾကာင့္ မာတုဂါမ တုိ႔၌ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ ေျမာက္ခဲႏိုင္မွ် ျဖစ္ရာ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပေယာဂအဂၤါကုိ မ်ားစြာ အေေရးႀကီးေသာ အခ်က္၌ မထားပဲ အဂမနီယ၀တၳဳ၌ မဂ္အခ်င္းခ်င္း ပူးယွဥ္၍ သာယာလွ်င္ ကံေျမာက္၏ဟု အေရးႀကီးစြာ ဆံုးျဖတ္သင့္၏။(သံခိပ္ဋီကာ)
ဤကား အ႒ကထာ ဋီကာတို႔ကို ၾကည့္႐ႈသံုးသပ္၍ ဆရာျမတ္တုိ႔ ေျဖ႐ွင္းဆံုးျဖတ္ အပ္ေသာ အဓိပၸါယ္ အယူအဆတို႔တည္း။ အခ်ဳပ္ အျဖစ္ `ကာေမသု မိစၧာစာရ- ဟူသည္ ေမထုန္ အမႈတို႔၌ စင္စစ္ကဲ့ရဲ႕ထိုက္ေသာ ယုတ္ယုတ္မာမာျပဳက်င့္မႈတည္း´ဟူေသာ အ႒ကထာဖြင့္ အနက္ကို မွတ္သားႏုိင္လွ်င္ လံုေလာက္ပါသည္။
မွန္ပါသည္၊ လြန္လြန္ကဲကဲ ယုတ္ယုတ္မာမာ ျပဳက်င့္လွ်င္ မည္သူႏွင့္မဆုိ ကာေမသု မိစၧာစာရ ကံထုိက္ေၾကာင္း ေ႐ွးဆရာျမတ္တုိ႔ ႏွစ္သက္လက္ခံ ေတာ္မူၾကသည္။
စြယ္စံုေက်ာ္ထင္က်မ္းတြင္ `မိစၧာျဖစ္ဖြယ္၊ အိမ္႐ွင္၀ယ္၊ ေလးသြယ္႐ွိ၏ အဘယ္နည္း´ ဟူေသာ ၾကည့္ကန္႐ွင္ႀကီး၏ အေမးကို က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္က ဤသို႔ေျဖေတာ္မူ သည္။
`အကာေလ အေဒေသ အဓေမၼန အနေဂၤန ေသ၀ႏၲႆ သဒါေရပိ မိစၧာစာေရာ ေဟာတိ´
အကာေလ- ေရာဂါေရာက္ေသာ အခါ, ကုိယ္၀န္ အလြန္ရင့္၍ မျပဳသင့္ေသာ အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ အေဒေသ- မိဘဆရာ သူတကာတုိ႔ ျမင္သာသျဖင့္ မသင့္ေသာ အရပ္၌ လည္းေကာင္း၊ အဓေမၼန- က်င့္႐ုိးမဟုတ္ က်င့္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အနေဂၤန- ေဆး၀ါးမွီ၀ဲ ႐ွိၿမဲအဂၤါထက္ လြန္ေစသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေသ၀ႏၲႆ- မွီ၀ဲေသာသူအား၊ သဒါေရပိ- မိမိ မယား၌လည္း၊ မိစၧာစာေရာ- မွားေသာအက်င့္သည္၊ ေဟာတိ- ျဖစ္၏။-ဟု ဆဂတိဒီပနီ၌ လာသည္။
မႏု၀ဏၰနာ အမည္႐ွိေသာ ဓမၼသတ္၌ကား- `ခရီေ၀းစြာ၊ လာသည့္အခုိက္၊ ၀မ္း၌ကုိယ္ ၀န္၊ ျပင္းထန္ပူဆာ၊ ေရာဂါႏွိပ္စက္၊ တစ္ခ်က္႐ူးသြပ္၊ ဤေလးရပ္သည္ မစပ္႐ွက္သင့္ အခါတည္း´ ဟူ၍ဆိုသည္။
မဃေဒ၀၌လည္း `စြန္းတပ္ရာဂ၊ သူ႔သက္မွ်၌၊ ကာမမုိက္မႊန္၊ က်င့္က်ဴးလြန္က၊ ကၽြန္ဖြယ္ ကၽြန္လိပ္၊ ဆိုရိပ္ဓမၼသတ္၊ ေလာကီျဖတ္လည္း၊ မလြတ္ေနာင္လာ၊ သံသရာ၀ယ္၊ ပါယ္႐ြာလားစု၊ ပါပမႈ႔တည္း´ ဟု စပ္ဆိုေတာ္မူ၏။ (၂၃၃)
ကာမေရာဂါ ကုိယ္တြင္းနာကို ဟိရိဩတၱပ္ ပညာညႇပ္၍ ႏိွပ္ကြပ္ႏိုင္ပါေစ။
ကာေမသူတိ - ကာေမသု ဟူသည္ကား၊ ေမထုနသမာစာေရသု - ေမထုန္အက်င့္တို႔၌။
မိစၧာစာေရာတိ ဧကႏၲနိႏၵိေတာ လာမကာစာေရာ။ [ ပဋိသံ၊ ႒၊ ၁၊ ၂၀၄]
မိစၧာစာေရာတိ - မိစၧာစာရဟူသည္ကား၊ ဧကႏၲနိႏၵိေတာ - စင္စစ္ကဲ့ရဲ႕ထုိက္ေသာ၊ လာမကာစာေရာ- ယုတ္မာေသာအက်င့္တည္း။
အထက္ပါဖြင့္ဆိုခ်က္အရ ကာေမသု မိစၧာစာရ - ဟူေသာပုဒ္တြင္ ကာေမသု အရ ေမထုန္မႈ႔၊ မိစၧာစာရ အရ စင္စစ္ဧကန္ အမွန္ပင္ ကဲ့ရဲ႕ထိုင္ေသာ ယုတ္ယုတ္မာမာျပဳက်င့္မႈ႔- ကို ယူရပါမည္။
မွန္ပါသည္။ ေလာကတြင္ ကိုယ့္လင္ ကုိယ့္မယား၊ စည္းစိမ္ခံစားဘက္ အခ်င္းခ်င္း သြားလာ ဆက္ဆံျခင္း ကို ပုထုဇဥ္တို႔ အျမင္ျဖင့္ အမွန္ပင္ကဲ့ရဲ႕ထုိက္ေသာ အမႈ႔ဟု မဆိုသာ၊ တိရိစၧာန္တို႔ကဲ့သုိ႔ အမိ, ႏွမ စသည္ မခြဲ လြန္ကဲစြာသာ ေတြ႔သမွ်မိန္းမ လာသမွ် ေယာက်္ား ၾကံဳသလုိသြားလာ ေပ်ာ္ပါးလွ်င္ကား ပညာ႐ွိတို႔အျမင္တြင္ စင္စစ္ကဲ့ရဲ႕ထိုက္ေသာ ယုတ္မာေသာ အမႈ႔ျဖစ္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ကာေမသု မိစၧာစာရ- အရ ကုိယ့္လင္ ကိုယ့္မယားမွ တစ္ပါး အျခားေယာက်္ား အျခားမိန္းမ တုိ႔ႏွင့္ ဆက္ဆံေပ်ာ္ပါးျခင္းကို ေကာက္ယူရ၏။
ထိုသို႔ ဆက္ဆံေပ်ာ္ပါးရာတြင္ --
(၁)။ အဂမနီယ၀တၳဳ - မသြားလာထိုက္ေသာ ၀တၱဳျဖစ္ ျခင္း။
(၂)တသႎၼ ေသ၀နစိတၱံ - ထုိ မသြားလာထုိက္ေသာ၀တၳဳ (မဆက္ဆံ မေပ်ာ္ပါးသင့္ ေသာမိန္းမ-ေယာက်္ားမ်ား) ၌ မွီ၀ဲလိုေသာ စိတ္႐ွိျခင္း။
(၃)၊ ေသ၀န ပေယာေဂါ - မွီ၀ဲမႈ႔ လံုးလျပဳျခင္း။
(၄)၊ မေဂၢန မဂၢပဋိပတၱိ အဓိ၀ါသနံ - မဂ္အခ်င္းခ်င္းက်င့္ျခင္း (ဆက္ဆံရျခင္း)ကို သည္းခံ သာယာျခင္း၊ ဟူေသာ ဤေလးပါးစံုမွ ကာေမသု မိစၧာစာရကံ ေျမာက္ပါသည္။
ကာေမသု မိစၧာစာရကံႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေမးခြန္း၏ အေျဖမ်ားတြင္ အဂမနီယ၀တၳဳ- အရ `မိန္းမႏွစ္က်ိပ္၊ ေပ်ာ္ေၾကာင္းသိပ္လည္း၊ မအိပ္ေလရာ´ ဟူသည့္အတိုင္း အမိေစာင့္ ေ႐ွာက္ေသာမိန္းမ အဖေစာင့္ေ႐ွာက္ေသာမိန္းမ- စေသာ မိန္းမ အမ်ိဳအစား ႏွစ္ဆယ္ကို ထုတ္ထုတ္ျပၾကရပါသည္။ ထိုမိန္းမ အမ်ိဳးအစား ႏွစ္ဆယ္ကို အႏွစ္ခ်ဳပ္လုိက္လွ်င္ ကာမပုိင္ မ႐ွိေသးေသာ အပ်ိဳႏွင့္၊ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းထားသူ အပါအ၀င္ ကာမပုိင္ အ႐ွင္သခင္ လင္ေယာက်္ား႐ွိၿပီးျဖစ္ေသာ မိန္းမဟု ႏွစ္မ်ိဳးသာရပါသည္။
ဤတြင္ ၁။ နံပါတ္ အဂမနီယ၀တၳဳ အရ ကာမပုိင္ မ႐ွိေသးေသာ အပ်ိဳသည္ မိမိကာမကုိ မိမိပုိင္သျဖင့္ မည္သည့္ေယာက်္ားႏွင့္ ဆက္ဆံသည္ျဖစ္ေစ ကာေမသုမိစၧာစာရ မထိုက္ဟုဆုိပါသည္။
ေစ႔စပ္ထားသူမွအစ မိမိကုိ ပုိင္ဆိုင္သူ ႐ွိၿပီးျဖစ္ေသာ မိန္းမအတြက္ကား ထိုကာမပုိင္ ေယာက်္ားမွ တစ္ပါး အျခားေယာက်္ားႏွင့္ ဆက္ဆံလွ်င္ ကံထိုက္ပါသည္။
ေယာက်္ားဘက္တြင္ကား မိမိပုိင္ မိန္းမမွတစ္ပါး အျခားမည္သည့္ မိန္းမႏွင့္မဆို ကံထိုက္ပါသည္။ (အပ်ိဳႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္ မထိုက္ဟု ထင္ၾကသည္။ သတိျပဳပါ။) ျပည့္တန္ဆာမႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ ကုိယ့္ထက္အရင္ ေငြေပးထားသူ႐ွိက ေနာက္ေယာက်္ား ကံထိုက္၏။
ျပည့္တန္းဆာမဘက္ကလည္း ေငြလက္ခံထားၿပီး ထိုေယာက်္ားႏွင့္ မၿပီးျပတ္ခင္ အျခားေယာက်္ားကုိ လက္ခံလွ်င္ ကံထိုက္၏။
အိမ္ေထာင္မ႐ွိသူမ်ား လြတ္လပ္စြာေနၾကရာ၌ မယားအမွတ္ျဖင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ လွ်င္ (မိဘ သေဘာတူတူ, မတူတူ) ဆႏၵ၀ါသီနီ - ဟူေသာ အလုိတူ၍ေနေသာ မယားအရာေျမာက္၍ ေယာက်္ား ကံ မထိုက္။ အမ်ိဳးသမီးဘက္တြင္လည္း ေစ့စပ္ထားသူ, ေငြေပးထားသူ စေသာ ပုိင္ဆုိင္သူ မ႐ွိေသးလွ်င္ ကံမထိုက္။
ဤကာေမသု မိစၧာစာရ အရာ၌ သြားလာအပ္သူ (ဆက္ဆံဘက္)က သီလ စေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုလွ်င္ အျပစ္ႀကီး၏။ သီလ စေသာ ဂုဏ္ကင္းလွ်င္ အျပစ္ငယ္၏။ [အဘိ၊ ႒၊ ၁၊ ၁၄၁၊]
သီလစေသာ ဂုဏ္ကင္းသူ၌လည္း အႏိုင္အထက္ ျပဳက်င့္လွ်င္ အျပစ္ႀကီး၏။ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ၍ က်ဴးလြန္ရာ၌ အျပစ္ငယ္၏။
ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ဆက္ဆံရာ၌လည္း ကိေလသာ အားႀကီး, မႀကီး၊ လံု႔လ အနည္း အမ်ား လုိက္၍ အျပစ္အႀကီး အေသးကြာျခား၏။ [ ဣတိ၀ုတ္၊
႒၊ ၂၂၀]
ကာေမသု မိစၧာစာရကံ၏ အက်ိဳးရင္း, အက်ိဳးဆက္တုိ႔ကို အ႒ကထာထိုထိုမွ ထုတ္ႏုတ္၍ သုေတသန သ႐ုပ္ျပ အဘိဓာန္တြင္ `ကာေမသုကံ က်ိဳးျပစ္ဒဏ္ ထိမွန္ ၁၅ပါး´ ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္းျဖင့္ အျပစ္ ၁၅-ပါး ျပပါသည္။ ထို ၁၅-ပါးမွာ -
၁။ အပါယ္ေလးပါး လားရျခင္း၊
၂။ မိန္းမ,ပ႑ဳက္ျဖစ္ရျခင္း၊
၃။ ရန္သူႏွင့္ေတြ႕ရျခင္း၊
၄။ လူအမ်ားမုန္းျခင္း၊
၅။ အစား အေသာက္, အ၀တ္ အထည္, အိပ္ရာေနရာ ရခဲျခင္း၊
၆။ ဆင္းဆင္း ရဲရဲ အိပ္ရ, ႏိုးရျခင္း၊
၇။ အမ်က္ ေဒါသႀကီးျခင္း၊
၈။ ေလာကုတၱရာတရား မရႏုိင္ျခင္း၊
၉။ စည္းစိမ္ဥစၥာ ပ်က္ျပဳန္းရျခင္း၊
၁၀။ ယံုၾကည္မႈ ကင္းမဲ့ခံရျခင္း၊
၁၁။ ေဘးေတြ႕ရျခင္း၊
၁၂။ ယံုမွား သံသယမ်ားျခင္း၊
၁၃။ ခ်စ္သူတို႔ႏွင့္ ခဲြေနရျခင္း၊
၁၄။ အသက္တိုျခင္း၊
၁၅။ ဆင္းရဲႀကီးစြာ ေတြ႕ရျခင္း၊ ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။
ဤကာေမသု မိစၧာစာရကံႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးခြန္းတြင္ မပါ၀င္ေသာ္လည္း သိမွတ္စရာ, ဆင္ျခင္စရာတြ မ်ားလြန္းလွသျဖင့္ ဆရာ အဆက္ဆက္၏ အယူအဆ အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ဆက္လက္တင္ျပခ်င္ပါေသးသည္။
ကာေမသု မိစၧာစာရ ကံႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးစရာ ေစာဒကတက္စရာေတြက မ်ားလြန္း လွသျဖင့္ ေ႐ွးကပင္ ဆရာအမ်ား ေျဖၾကား ႐ွင္းလင္းခဲ့ၾကရ၏။ ထိုသုိ႔ ေျဖၾကား႐ွင္းလင္း ၾကရာတြင္ ေလ့လာမိသမွ် အစံုလင္စံုးက်မ္းမ်ားကား ေတာင္ၿမိဳ႕ ဆရာေတာ္၏ သၿဂႌဳလ္ ဘာသာဋီကာႏွင့္ လယ္တီပ႑ိတ ဦးေမာင္ႀကီး၏ ပရမတၳသံခိပ္ဋီကာတို႔ ျဖစ္ၾက၏။ ယခု ထုိက်မ္းမ်ားမွ ထုပ္ႏႈတ္၍ အေမးအေျဖ ပံုစံျဖင့္ ကူးယူေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
ေမး။ ။ အေမွာင္တြင္း၌ သူ႔မယားကုိ ကုိယ့္မယားထင္မွတ္၍ သြားလာေသာ ေယာက်္ား, ကုိယ့္ခင္ပြန္း ထင္မွတ္၍ သည္းခံေသာ မိန္မတုိ႔အား ကံထိုက္ မထိုက္ ေျဖၾကား ေပးပါဘုရား။
အထက္ပါ အျဖစ္အပ်က္တြင္
(၁) နံပါတ္အရ မသြားလာသင့္ေသာ မိန္းမ, ေယာက်္ားမ်ားလည္းျဖစ္ေန၏။
(၂) နံပါတ္အရ မီွိ၀ဲလိုစိတ္လည္း ႐ွိ၏။
(၃) နံပါတ္အရ လံုးလလည္းျပဳ၏။
(၄) နံပါတ္အရ မဂ္အခ်င္းခ်င္း ပူးယွဥ္ျခင္းကုိလည္း သာယာ၏။
ဤသုိ႔ အဂၤါ ၄- ပါးလံုး ညီေသာၾကာင့္ ကာေမသု မိစၧာစာရ ကံထိုက္ ပါသည္။
ဤေနရာတြင္ လယ္တီပ႑ိတ ဦးေမာင္ႀကီးက (ပါဏာတိပါတ အရာတြင္ သတၱ၀ါျဖစ္ ျခင္း၊ သတၱ၀ါဟု အမွတ္႐ွိျခင္း၊ သတ္လုိျခင္း၊ သတ္ျခင္း၊ ေသျခင္းဟု အဂၤါငါးပါး႐ွိသကဲ့သုိ႔) အခ်ိဳ႕ဆရာတုိ႔ကား အဂမနီယ၀တၳဳ- ဟူ၍ အမွတ္႐ွိပါမွ ( မသြားလာသင့္ေသာ မိန္းမ, ေယာက်္ားမွန္းသိပါမွ) ကာေမသု မိစၧာစာရ ကံ ထိုက္သင့္သည္၊ မသိ၍မွားၾကရာ၌ မထုိက္သင့္ ဟု ယူလုိကုန္၏။
အဂမနီယ၀တၳဳသညိတာ= မသြားလာသင့္ေသာ ၀တၳဳဟု အမွတ္႐ွိျခင္း-ဟူ၍ အဂၤါတစ္ပါးတိုးကား ကာေမသု မိစၧာစာရ၏ အဂၤါကုိ ငါးပါးထားလုိၾကကုန္၏။ သုိ႔ရာတြင္ အ႒ကထာႀကီး၌ ေလးပါးမွ်သာ ျပဆုိၿပီး႐ွိ၍ မလြန္ဆန္ သာေခ်… ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳထားပါသည္။
ဘာသာဋီကာ ဆရာေတာ္ကလည္း `ခိုးယူေပါင္းသင္းလိုေသာစိတ္ မပါပဲ အထင္းမွာ၍ ျဖစ္ရေသာေၾကာင့္ အျပစ္ႀကီးလွမည္မထင္။ ထိုစကားမွန္၏- အခ်ိဳ႕ေနရာ၌ ကံထိုက္တိုင္း လည္း အျပစ္မႀကီး၊ ကံမထိုက္္ေသာ္လည္း အဘိဓမၼာသေဘာအရ ေစတနာယုတ္မာလွသျဖင့္ အျပစ္ႀကီးေလးေသာအရာ မ်ားစြာ႐ွိေပသည္´ ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳထားပါသည္။
ေမး။ ။ တိရိစၧာန္၊ မိန္းမလ်ာ၊ အ႐ူးမတုိ႔၌ သြားလာေသာ ေယာက်္ားတုိ႔အား မိစၧာစာရ ျဖစ္ မျဖစ္ ေျဖၾကားေပပါဘုရား။
ေျဖ။ ။ တိရိစၧာန္မ၌ အၿမဲလင္ျဖစ္ေသာ တိရိစၧာန္ထီး ႐ွိေနလွ်င္လည္းေကာင္း၊ နဂါး စသည္တုိ႔ကဲ့သို႔ ဆိုင္ရာမိဘက ေစာင့္ေ႐ွာက္ထားလွ်င္လည္းေကာင္း၊ မိစၧာစာရ ျဖစ္၏။ ထုိကဲ့သုိ႔ မ႐ွိလွ်င္ မိစၧာစာရ မျဖစ္။ (ဘာသာဋီကာ)
ဘူရိဒတ္ နဂါးမင္းႀကီးသည္ သီလေဆာက္တည္ေၾကာင္း၊ ယုန္, ဖ်ံ, ေျမေခြး, ေမ်ာက္ တို႔သည္လည္း 逞ီလေဆာက္တည္ေၾကာင္းကို က်မ္းဂန္တို႔၌ လာ႐ွိောေၾကာင္ᠷ တርရိစၧာ〔္တို႔ မွာሜည倹း ငါးပါး႐ွစ္ပါးစေသာ သီလမ်ားလည္း ႐ွိသည္ပင္ျဖစ္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ တိရိစၧာန္၌ေသာ္လည္း မသြားလာအပ္ေသာ အဂမနီယ၀တၳဳ၌ သြားလာ လြန္က်ဴးလွ်င္ ကံထုိက္၏။(သံခိပ္ ဋီကာ)
[ကာမပုိင္႐ွိေသာ မိန္းမတို႔သည္ လူဇာတ္မဟုတ္ေသာ တိရိစၧာန္ထီးတို႔ႏွင့္ က်ဴးလြန္ရာ ၌လည္း ကာေမသု မိစၧာစာရ ျဖစ္၏။ မလႅိကာမိဖုရား၀တၳဳကုိ ေထာက္ပါ။ (သံခိပ္ ဋီကာ)]
` (၄)- နံပါတ္အဂၤါ မေဂၢန မဂၢပဋိပတၱိ- အရ မဂ္သည္ ပႆာ၀မဂ္ (vagina)၀စၥမဂ္ (anus)မုခမဂ္ (mouth) ဟူ၍ သံုးပါး႐ွိ၏။ ထိုမဂ္သံုးပါးလံုး၌ပင္ က်ဴးလြန္က ကံထိုက္၏ ဟု ဆံုးျဖတ္ေတာ္မူကုန္၏။
ေယာက်္ားခ်င္းခ်င္းေသာ္လည္း ၀စၥမဂ္, မုခမဂ္တို႔၌ သြားလာလြန္က်ဴးလွ်င္ ကာေမသု မိစၧာစာရ ျဖစ္၏ ဟု ဆရာႀကီးတုိ႔ အလုိ႐ွိေတာ္မူကုန္၏။ ထံုးစံဓမၼတာ ျဖစ္၍သာ မိန္းမကို ကာေမသု မိစၧာစာရ ၀တၳဳ အထည္ကိုယ္ ဆုိရသည္။ ေယာက်္ားကိုလည္း ကာေမသုမိစၧာစာရ ၀တၳဳ အထည္ကိုယ္ႀကီး ဟု ဆိုသင့္၏ ဟု သေဘာက် ႏွစ္သက္ေတာ္မူကုန္၏။
အ႐ူးမကို မိဘစသည္တုိ႔က အုပ္ထိန္းလ်က္ ႐ွိေသးလွ်င္ မိစၧာစာရျဖစ္၏။ အအုပ္ အထိန္း မ႐ွိသူမွာ မိစၧာစာရ မျဖစ္။ (ဘာသာဋီကာ)
ေမး။ ။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို မိန္းမေတြက ႀကိဳးတုပ္၍ က်ဴးလြန္ၾကရာ ထိုေယာက်္ား ကံထိုက္မထိုက္ ေျဖၾကားေပးပါဘုရား။
ေျဖ။ ။ မိမိက လံုးလမျပဳပဲ သူတစ္ပါးက လံုးလျပဳသည္ကို သာယာလွ်င္ ၃-နံပါတ္ အဂၤါျဖစ္ေသာ ပေယာဂ - မပါေသာေၾကာင့္ `ကံ မထိုက္´ဟု အပေရ ဆရာတို႔ဆုိၾက၏။ ဧေကဆရာတို႔ကမူ `လံုးလပေယာဂ မပါေသာ္လည္း မွီ၀ဲလုိေသာ စိတ္႐ွိလွ်င္ ကံေျမာက္ သည္´ဟု ဆံုးျဖတ္ၾက၏။ အခ်ိဳ႕အခါ၀ယ္ မိန္းကေလး ဘက္၌ လံုးလပေယာဂမျပဳပဲ ကိစၥၿပီး ႏိုင္သည္ ဟု သံုးသပ္ၾက၏။ (ဘာသာဋီကာ)
ထိုကဲ့သို႔ ပေယာဂမပါပဲ ကိစၥၿပီးႏိုင္လွ်င္ အဂၤါေလးပါးမ႐ွိထုိက္ ပေယာဂကို ခ်န္ထား၍ သံုးပါးသာ ျပထုိက္၏။ အ႒ကထာမွာလည္း အဂၤါေလးပါးပင္ လာသည္မဟုတ္ပါေလာ ဟူျငား အံ့...
ေသ၀နပေယာဂ (မွီ၀ဲေၾကာင္း လံု႔လျပဳမႈ) ကုိ ေယဘုယ်နည္းအားျဖင့္ ရသင့္ရထုိက္၍ အ႒ကထာ ဆိုေတာ္မူသည္။ ဧကႏၲမုခ် အဂၤါမဆုိသင့္ အကယ္၍ ပေယာဂ႐ွိပါမွ မိစၧာစာရကံ ထိုက္သည္ဆုိလွ်င္ မိန္းမတို႔၌ ပေယာဂဗ်ာပါရသည္ လြန္စြာနည္းပါး၏။
ထို႔ေၾကာင့္ မာတုဂါမ တုိ႔၌ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ ေျမာက္ခဲႏိုင္မွ် ျဖစ္ရာ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပေယာဂအဂၤါကုိ မ်ားစြာ အေေရးႀကီးေသာ အခ်က္၌ မထားပဲ အဂမနီယ၀တၳဳ၌ မဂ္အခ်င္းခ်င္း ပူးယွဥ္၍ သာယာလွ်င္ ကံေျမာက္၏ဟု အေရးႀကီးစြာ ဆံုးျဖတ္သင့္၏။(သံခိပ္ဋီကာ)
ဤကား အ႒ကထာ ဋီကာတို႔ကို ၾကည့္႐ႈသံုးသပ္၍ ဆရာျမတ္တုိ႔ ေျဖ႐ွင္းဆံုးျဖတ္ အပ္ေသာ အဓိပၸါယ္ အယူအဆတို႔တည္း။ အခ်ဳပ္ အျဖစ္ `ကာေမသု မိစၧာစာရ- ဟူသည္ ေမထုန္ အမႈတို႔၌ စင္စစ္ကဲ့ရဲ႕ထိုက္ေသာ ယုတ္ယုတ္မာမာျပဳက်င့္မႈတည္း´ဟူေသာ အ႒ကထာဖြင့္ အနက္ကို မွတ္သားႏုိင္လွ်င္ လံုေလာက္ပါသည္။
မွန္ပါသည္၊ လြန္လြန္ကဲကဲ ယုတ္ယုတ္မာမာ ျပဳက်င့္လွ်င္ မည္သူႏွင့္မဆုိ ကာေမသု မိစၧာစာရ ကံထုိက္ေၾကာင္း ေ႐ွးဆရာျမတ္တုိ႔ ႏွစ္သက္လက္ခံ ေတာ္မူၾကသည္။
စြယ္စံုေက်ာ္ထင္က်မ္းတြင္ `မိစၧာျဖစ္ဖြယ္၊ အိမ္႐ွင္၀ယ္၊ ေလးသြယ္႐ွိ၏ အဘယ္နည္း´ ဟူေသာ ၾကည့္ကန္႐ွင္ႀကီး၏ အေမးကို က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္က ဤသို႔ေျဖေတာ္မူ သည္။
`အကာေလ အေဒေသ အဓေမၼန အနေဂၤန ေသ၀ႏၲႆ သဒါေရပိ မိစၧာစာေရာ ေဟာတိ´
အကာေလ- ေရာဂါေရာက္ေသာ အခါ, ကုိယ္၀န္ အလြန္ရင့္၍ မျပဳသင့္ေသာ အခါ၌ လည္းေကာင္း၊ အေဒေသ- မိဘဆရာ သူတကာတုိ႔ ျမင္သာသျဖင့္ မသင့္ေသာ အရပ္၌ လည္းေကာင္း၊ အဓေမၼန- က်င့္႐ုိးမဟုတ္ က်င့္သျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အနေဂၤန- ေဆး၀ါးမွီ၀ဲ ႐ွိၿမဲအဂၤါထက္ လြန္ေစသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေသ၀ႏၲႆ- မွီ၀ဲေသာသူအား၊ သဒါေရပိ- မိမိ မယား၌လည္း၊ မိစၧာစာေရာ- မွားေသာအက်င့္သည္၊ ေဟာတိ- ျဖစ္၏။-ဟု ဆဂတိဒီပနီ၌ လာသည္။
မႏု၀ဏၰနာ အမည္႐ွိေသာ ဓမၼသတ္၌ကား- `ခရီေ၀းစြာ၊ လာသည့္အခုိက္၊ ၀မ္း၌ကုိယ္ ၀န္၊ ျပင္းထန္ပူဆာ၊ ေရာဂါႏွိပ္စက္၊ တစ္ခ်က္႐ူးသြပ္၊ ဤေလးရပ္သည္ မစပ္႐ွက္သင့္ အခါတည္း´ ဟူ၍ဆိုသည္။
မဃေဒ၀၌လည္း `စြန္းတပ္ရာဂ၊ သူ႔သက္မွ်၌၊ ကာမမုိက္မႊန္၊ က်င့္က်ဴးလြန္က၊ ကၽြန္ဖြယ္ ကၽြန္လိပ္၊ ဆိုရိပ္ဓမၼသတ္၊ ေလာကီျဖတ္လည္း၊ မလြတ္ေနာင္လာ၊ သံသရာ၀ယ္၊ ပါယ္႐ြာလားစု၊ ပါပမႈ႔တည္း´ ဟု စပ္ဆိုေတာ္မူ၏။ (၂၃၃)
ကာမေရာဂါ ကုိယ္တြင္းနာကို ဟိရိဩတၱပ္ ပညာညႇပ္၍ ႏိွပ္ကြပ္ႏိုင္ပါေစ။
အ႐ွင္ေကာ၀ိဒ (ေယာ)
No comments:
Post a Comment