ဘုရားရွင္၊ အာနႏၵာ ႏွင့္ ေရျပႆနာ

-->
ဒီမဟာပရိနိဗၺာနသုတ္ေတာ္ကုိ မွီးၿပီး
မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ႀကီးေရးထားတဲ့
သီတဂူဆရာေတာ္ေဟာထားတဲ့ ေနာက္ဆုံးဆယ္လျမတ္ဗုဒၶဆုိတာ
ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံး၀ါ ေနာက္ဆုံးႏွစ္အေၾကာင္းကုိ မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့သုတ္တစ္သုတ္ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးၿပီ။
ဒါနဲ႔စပ္လုိ႔ အသက္ (၃၅) ႏွစ္အရြယ္မွာ ဘုရားျဖစ္ၿပီး
ဘုရားအျဖစ္နဲ႔ (၄၅) ၀ါ တုိင္တုိင္ ေနထုိင္သြားခဲ့တဲ့ေနရာအစဥ္
၀ါေတာ္အစဥ္ကုိ သိထားသင့္လုိ႔
ဖ်ာပုံဆရာေတာ္ေရးထားတဲ့ သုေတသနသရုပ္ျပအဘိဓာန္ထဲက
ဘုရားရွင္၀ါေတာ္စဥ္ေရးသားထားတာကုိ ကူး ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။
၄၅ ႏွစ္အတြင္း ၁၇ ေနရာ ဘုရားရွင္ ေျပာင္းေရြ႕ေနထုိင္ခဲ့ပါတယ္။
(၁) ဗာရာဏသီျပည္ မိဂဒါ၀ုန္ေတာ နႏၵိယ ၀ိဟာရ၌ ပဌမ၀ါဆိုသည္၊
(၂) ရာဇၿဂိဳလ္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း၌ဒု,တ,စ, ေပါင္း၃-၀ါ၊
(၃) ေ၀သာလီျပည္ မဟာ၀ုန္ေက်ာင္း၌ ပဥၥမ၀ါ၊
(၄) ရာဇၿဂိဳလ္ မကုဠေတာင္ ခ်ယားေတာ၌ ဆ႒မ၀ါ၊
(၅) တာ၀တႎသာ ပင္လယ္ကသစ္ပင္ရင္း၌ သတၱမ၀ါ၊
(၆) ဘဂၢတိုင္း သံသုမာရေတာအုပ္၌ အ႒မ၀ါ၊
(၇) ေကာသမၺီျပည္ ေဃာသိတာရံုေက်ာင္း၌ န၀မ၀ါ၊ (၉-၀ါေျမာက္)
(၈) ၎ျပည္ ပလလည္းေတာ အင္ၾကင္းပင္ေအာက္၌ ဒသမ၀ါ၊ (၁၀-၀ါေျမာက္)
(၉) ျဗဟၼဏဂါမ နာလိကာ႐ံုေက်ာင္းေတာ္၌ ဧကာဒသမာ၀ါ၊ (၁၁-၀ါေျမာက္)
(၁၀) ေ၀ရဥၥရာပုဏၰားရြာ တမာပင္ရင္း၌ ဒြါဒသမ၀ါ၊ (၁၂ – ၀ါေျမာက္)
(၁၁) ဇာလိယေတာင္၌ ၁၃-၀ါမွာတၾကိမ္, ၁၈-ႏွင့္ ၁၉-၀ါမွာ တၾကိမ္ ေပါင္း ၃၀ါ၊
(၁၂) သာ၀တၳိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ ၁၄-၀ါမွာ တႀကိမ္, ၂၁-၀ါမွ ၄၄-၀ါထိတႀကိမ္ဆို၊ ေပါင္း ၂၅-၀ါ၊
(၁၃) ကပၸိလ၀တ္ျပည္ နိေျဂာဓာရံုေက်ာင္း၌ ပႏၷရသမ၀ါ၊ (၁၅ – ၀ါေျမာက္)
(၁၄) အာဠ၀ီျပည္ မဟာ၀ုန္ေတာ၌ ေသာဠသမ၀ါ၊ (၁၆ – ၀ါေျမာက္)
(၁၅) ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္နယ္ နလႏၵရြာ သာရီပုေဏၰးမႀကီးေက်ာင္း၌ သတၱရသမ၀ါ၊ (၁၇ – ၀ါေျမာက္)
(၁၆) ၎င္းနယ္ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္၌ ၀ီသတိမ၀ါ၊ (၀ါ-၂၀ ေျမာက္)
(၁၇) ၄၅-၀ါေျမာက္ေနာက္ဆံုး ေ၀ဠဳ၀ရြာ၌ ၀ါဆိုေတာ္မူသည္။
အထက္တစ္ေနရာမွာ ေဖာ္ျပခဲ့သလုိ ဒီသုတ္ေတာ္ထဲမွာ
ဓမၼေရးသာမက ေလာကေရးေတြကုိပါ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားထားတာေတြ႔ရတယ္။
ရာဇေရးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔
ရွင္ဘုရင္တုိ႔အတြက္ ႀကီးပြါးေရးလမ္းညႊန္ခ်က္ (၇) မ်ဳိးကို ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္သလုိ
သာသနာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ရဟန္းေတာ္တုိ႔အတြက္ ႀကီးပြါးေရးလမ္းညႊန္ခ်က္ (၇)မ်ဳိးတုိ႔ကုိလဲ မွတ္သားဖြယ္ေတြ႔ရပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ဓမၼေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
သီလေစာင့္ထိန္းသူႏွင့္ သီလခ်ဳိးေဖာက္သူတုိ႔၏ အက်ဳိးအျပစ္တုိ႔ကို
ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေဖာ္ျပထားတာကုိ ေတြ႔ရပါေသးတယ္။
ဒါတင္မကပါဘူး။
ေလာကီေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ပါဋလိပုတ္ျပည္ တည္ျခင္းအေၾကာင္းတုိ႔ကုိ
ဒီသုတ္ထဲမွာ ဖတ္ရမွာျဖစ္ၿပီး
ေလာကုတၱရာေရးရာ သစၥာေလးပါးတရားတုိ႔ကုိလဲ တၿပဳိင္နက္ထဲ ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ၿခဳံၿပီးေျပာရရင္ ရွည္လွ်ားတဲ့သုတ္ေတာ္မ်ားကုိ စုစည္းထားတဲ့
ဒီဃနိကာယ္ထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ ဒီသုတ္ေတာ္ကို
အေရးအသားေကာင္းတဲ့ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ႀကီးက ေရးသားထားၿပီး
အေဟာအေျပာေကာင္းတဲ့ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးက ေဟာေျပာထားတာဆုိေတာ့
အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ နယူးေဒလီၿမဳိ႕၊ ကုလားေက်ာင္းေလးမွာ
အ႐ုဏ္ဆြမ္းဘုန္းေပးရင္း
နားေထာင္ခဲ့ရတာ  (ဆြမ္း၊ ဆြမ္းဟင္းေတြ မေကာင္းခဲ့ေပမဲ့)
စိတ္အင္မတန္ ၾကည္ႏူးေနခဲ့ရပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ တရားေတာ္ တစ္ေနရာအေရာက္မွာေတာ့
သေဘာမက်စရာ သေဘာမတူႏုိင္စရာ အခ်က္ခေလးတစ္ခုၾကားလုိက္ရလုိ႔
အဲ့ဒါေလးကုိ ခရီးေဖာ္ျဖစ္တဲ့
ေဒါက္တာနႏၵက (ယခု ကုိးရီးယားမွာ သီတင္းသုံး) ကုိ ေျပာျပျဖစ္ပါတယ္။
တရားေတာ္အစဥ္က ဒီလုိ။
ဘုရားရွင္ ၄၅ ၀ါေျမာက္ျဖစ္တဲ့ ေနာက္ဆုံး၀ါဆုိတဲ့ေနရာက ေ၀ဠဳ၀ရြာ၊
ဘုရားရွင္နဲ႔ ေနာက္ပါသံဃာမ်ား
ေ၀ဠဳ၀ရြာမွ ေ၀သာလီျပည္၊ စာပါလေစတီကုိ ခရီးဆက္ပါတယ္။
စာပါလေစတီမွ ေ၀သာလီျပည္ မဟာ၀ုန္ေတာ၊
အဲ့ဒီကေနၿပီး ရြာအသီးသီးျဖတ္ေက်ာ္ကာ
ေဘာဂၿမဳိ႔ကုိ ေရာက္တယ္။
ထုိမွ
ပါ၀ါျပည္သုိ႔ ဆက္လက္ ၾကြခ်ီပါတယ္။
ကဆုန္လဆန္း ၁၄ရက္ ညေနေစာင္းအခ်ိန္ ပါ၀ါျပည္ကုိ ေရာက္တယ္။
ပါ၀ါျပည္ စုႏၵဆုိတဲ့ ေရႊပန္းတိမ္သည္ပုိင္တဲ့
သရက္ေတာဥယ်ာဥ္ၾကီးတြင္ သီတင္းသုံးေနေတာ္မူတယ္။
စုႏၵက ဘုရားရွင္နဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ဆြမ္းဆက္ကပ္လုိေၾကာင္း ေလွ်ာက္တယ္။
ဘုရားရွင္လက္ခံေတာ့ စုႏၵ ဆြမ္းခဲဘြယ္ ေဘာဇဥ္ျပင္ဆင္ေတာ့တယ္။
စုႏၵစီမံေသာ အစားအစာမ်ားထဲတြင္ သူကရမဒၵ၀ လုိ႔ေခၚတဲ့ ဟင္းတစ္မ်ဳိးပါလာတယ္။
ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ထိ ဒီစုႏၵရဲ႔ သူကရမဒၵ၀ ဟင္းကုိ ဘာဟင္းလဲဆုိတာ
တိတိပပ မသိရေသးဘူး
သူကရမဒၵ၀ဟင္းကုိ အ႒ကထာမ်ားမွ (၅)မ်ဳိးကြဲျပားေနတယ္။
(၁) မၾကီးမငယ္ ၀က္သားစားဖြယ္
(၂) မႈိစားဖြယ္
(၃) မွ်စ္စားဖြယ္
(၄) ႏြားႏုိ႔အရသာ ငါးမ်ဳိးျဖင့္ စီမံထားေသာ စားဖြယ္
(၅) ေဆးတုိ႔ျဖင့္ စီမံထားေသာစားဖြယ္ တဲ့။
အမ်ဳိးမ်ဳိးဆုိၾကတယ္။
ဒီစုႏၵကပ္တဲ့ ဆြမ္း ဆြမ္းဟင္းတုိ႔ကုိ ဘုန္းေပးၿပီး
ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေလာက္ေအာင္
ျပင္းထန္ေသာ ေသြး၀မ္းလြန္ေသာ ေရာဂါျဖစ္တယ္။
ဒီေရာဂါေ၀ဒနာနဲ႔ အားအင္ေလ်ာ့က်ေနေပမယ့္
ခရီးဆက္ဖုိ႔ အရွင္အာနႏၵအား ေျပာပါတယ္။
ပါ၀ါျပည္မွ (၆) မုိင္ခန္႔ ေ၀းကြာေသာ ကုသိနာရုံျပည္သုိ႔ ခရီးဆက္ျပန္တယ္။
အခ်ိန္က ကဆုန္လျပည့္ေန႔၊ ေႏြေခါင္ေခါင္။
တကယ္ေတာ့ ဘုရားရွင္ ပင္ပန္းေနတဲ့ၾကားက
ကုသိနာရုံသုိ႔ ၾကြေတာ္မူရျခင္းမွာ အေၾကာင္းရွိတယ္။
ပါ၀ါျပည္မွ (၆) မုိင္ခန္႔ ေ၀းကြာေသာ ကုသိနာရုံျပည္သုိ႔ ခရီးဆက္ျပန္တယ္။
အခ်ိန္က ကဆုန္လျပည့္ေန႔၊ ေႏြေခါင္ေခါင္။
တကယ္ေတာ့ ဘုရားရွင္ ပင္ပန္းေနတဲ့ၾကားက
ကုသိနာရုံသုိ႔ ၾကြေတာ္မူရျခင္းမွာ အေၾကာင္းရွိတယ္။
အသက္ရွစ္ဆယ္ရွိေနၿပီျဖစ္တဲ့ဘုရားရွင္
ေရာဂါေ၀ဒနာကလဲ ႏွိပ္စက္၊
ရာသီဥတုကလဲ ပူေလာင္ေနတဲ့ၾကားက
ပါ၀ါျပည္ကေန ကုသိနာ႐ုံကုိ ၾကြခ်ီေတာ္မူပါတယ္။
အေၾကာင္းက ကုသိနာရုံမွာရွိတဲ့ သုဘဒၵပရိဗုိဇ္ႀကီးကုိ ေတြ႔ခ်င္လုိ႔တဲ့။
ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္စံခါနီး ပရိနိဗၺာန္မစံခင္
သူေဟာၾကားလုိက္တဲ့တရားကုိ နာၾကားလုိက္တဲ့အခါ
သုဘဒၵပရိဗုိဇ္ႀကီးကုိ တရားထူးသိျမင္မည့္ အက်ဳိးစီးပြါးကုိ ျမင္ေတာ္မူလုိ႔
ကုသိနာရုံကုိဆက္ၾကြရတာပါ။
ဆက္ၾကြရင္း လမ္းခုလတ္တစ္ေနရာမွာ ဘုရားရွင္ ပင္ပန္းလြန္းလုိ႔
သစ္ပင္ရိပ္ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး အလုပ္အေကၽြးျဖစ္တဲ့ ရွင္အာနႏၵာကုိ
“အာနႏၵာ၊
ငါဘုရား၏ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းၾကီးကုိ ေလးထပ္ေခါက္ျပီး ခင္းပါေလာ့၊
ငါဘုရား ပင္ပန္းလုိ႔ ထုိင္ေတာ္မူအံ့” လုိ႔ေျပာပါတယ္။
လမ္းခရီးမွာ ေမာပန္းလြန္းလုိ႔ ပါလာတဲ့သကၤန္းကုိ ခပ္ထူထူေလးေခါက္ခုိင္းၿပီး
ခင္းခုိင္းကာ အနားယူေတာ္မူလုိတဲ့ ဘုရားရွင္ကုိ မ်က္စိထဲမွာ ျမင္ေယာင္ၿပီး
အလြန္႔ကုိ ၀မ္းနည္းမိတယ္။

-->
ဘုရားရွင္က ခင္းေပးတဲ့ သကၤန္းေခါက္ေလးေပၚထုိင္ၿပီး
“အာနႏၵာ၊ ငါဘုရားအတြက္ ေသာက္ေတာ္ေရေလးတခြက္ ေဆာင္ယူေပးစမ္းပါ” လုိ႔ဆက္ေျပာပါတယ္။
ေႏြရာသီႀကီးခရီးသြားေနရတာဆုိေတာ့ ဘုရားရွင္ ေရဆာမွာေပါ့။
ကံအားေလွ်ာ္စြာ အနီးအနား ျမစ္ကေလးရွိလုိ႔ ေတာ္ေပေသးတယ္။
ဒါေပမဲ့ ေႏြရာသီဆုိေတာ့ ေရအေတာ္နည္းေနတယ္။
ခရီးသြားလွည္းသားငါးရာက ျမစ္ထဲ ျဖတ္ေမာင္းထားတာဆုိေတာ့
ေရကေနာက္ၿပီး အနယ္ထေနတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ရွင္အာနႏၵာက
“အရွင္ဘုရား အနီးအနားမွာရွိတဲ့ ျမစ္ထဲက ေရေတြက ေနာက္က်ဳေနပါတယ္ဘုရား၊
ဟုိေရွ႕နားမွာ ကကုဓာဆုိတဲ့ ျမစ္ ရွိပါေသးတယ္ဘုရား၊
ေအးျမတဲ့ေရ ရႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ သန္႔ရွင္းတဲ့ေရ ရႏုိင္ပါလိမ့္မယ္၊
ဆိပ္ကမ္းကလဲ သာယာပါတယ္။ အဲ့ေနရာေရာက္မွ
အရွင္ဘုရားကို ေရၾကည္ေရခ်မ္းကပ္ပါရေစ လုိ႔
ျပန္လည္ေလွ်ာက္တင္ပါတယ္။
ဘုရားရွင္ေရဆာလြန္းေတာ့ ရွင္အာနႏၵာကုိ ဒုတိယအႀကိမ္ ေရခပ္ခုိင္းျပန္ပါတယ္။
ရွင္အာနႏၵာႀကီးကလဲ အရင္အတုိင္းပဲ ျပန္လည္ေလွ်ာက္တင္ပါတယ္။
တတိယအႀကိမ္ထပ္မိန္႔မွ
ရွင္အာနႏၵာက သပိတ္ကုိ ယူကာ ျမစ္ဆီသုိ႔ အေျပးကေလးထြက္သြားတယ္။
ျမစ္ထဲကေရကုိ ခပ္ယူမယ္လဲလုပ္ေရာ
ျမစ္ထဲရွိေရေတြ အနယ္ထုိင္ၿပီး ၾကည္လင္သြားတယ္တဲ့။
ရွင္အာနႏၵာကလဲ ဒီလုိေရၾကည္သြားတဲ့အတြက္
ဘုရားရွင္ရဲ႕တန္ခုိးေတာ္ကုိ အေတာ္အံ့ၾသသြားသတဲ့။
ျမစ္ထဲကၾကည္လင္လာတဲ့ေရကုိ ခပ္ယူၿပီး
ဘုရားရွင္ကုိ ကပ္ပါတယ္။
နယူးေဒလီ၊ ကုလားေက်ာင္းမွာ အရုဏ္ဆြမ္းဘုန္းေပးကာ
ေနာက္ဆုံးဆယ္လ ျမတ္ဗုဒၶတရားေတာ္ကုိ နားေထာင္ေနရင္း
ဒီေနရာလဲေရာက္ေရာ ဘ၀င္မက်တာေလးေတြ႔လုိ႔
အတူသြား အတူလာျဖစ္တဲ့ ေဒါက္တာအရွင္နႏၵကကုိ
“ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တန္ခုိးေတာ္ေၾကာင့္ ျမစ္ထဲက ေနာက္က်ဳေနတဲ့ေရေတြ
ၾကည္လင္လာတယ္ ဆုိတဲ့စကားကုိ လက္ခံပါသလား” လုိ႔ေမးမိပါတယ္။
သူက လက္ခံပါတယ္တဲ့။
စာထဲမွာလဲ ဒီလုိပဲ ေျပာထားတာပဲ တဲ့။
ဘုရားရွင္မွာ တန္ခုိးရွိတယ္ဆုိတာကုိ လက္ခံေပမဲ့
ဘုရားရွင္တန္ခုိးေတာ္ေၾကာင့္ ေနာက္က်ဳေနတဲ့ေရေတြ
ၾကည္လင္လာရတယ္ဆုိတာကေတာ့ စဥ္းစားစရာျဖစ္ေနေၾကာင္း၊
ဘုရားရွင္ရဲ႕ တန္ခုိးေတာ္ ဘုန္းေတာ္လုိ႔ေျပာမဲ့အစား
ဘုရားရွင္ ေရအင္မတန္ဆာေနတာကုိ ရွင္အာနႏၵာသိလုိ႔
မျဖစ္မေနေရကုိ ခပ္ယူရေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊
ပရိကၡရာရွစ္ပါးထဲမွာ အပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့ ေရစစ္ကုိလဲ
သပိတ္နည္းတူ သြားေလရာ ယူေဆာင္သြားတဲ့အေလ့ရွိေလေတာ့
ပါလာတဲ့ေရစစ္နဲ႔ ေသခ်ာစစ္ၿပီး ခပ္ယူလုိ႔
ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းတဲ့ေရ ရလာတာျဖစ္ေၾကာင္း၊
ဒီလုိ စဥ္းစားတာဟာ အင္မတန္ယုတၱိရွိၿပီး
ရွင္အာနႏၵာရဲ႕ ဘုရားရွင္အေပၚထားရွိတဲ့
ေစတနာ၊ ေမတၱာေတြကုိ ေဖာ္ေပးရာေရာက္ေၾကာင္း၊
အသိအမွတ္ျပဳရာေရာက္ေၾကာင္း
ေျပာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအျဖစ္အပ်က္က ၂၀၀၄ – ခုနစ္ေလာက္ကပါ။
အခ်ိန္ေတြသာၾကာေညာင္းလာေပမဲ့
ကုိယ္စဥ္းစားေတြးေခၚမႈအေပၚ ဘယ္ဆရာေတာ္ႀကီးထံကမွ ေထာက္ခံမႈ မရခဲ့ပါဘူး။
ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာတုိ႔မွာက ကုိယ္စဥ္းစားေတြးေခၚခ်က္မ်ဳိး စုိးစိမွ် မပါဘူးကုိး။
မေလးရွားႏုိင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာကေလးငယ္ေတြအတြက္
Nalanda Institute ဆုိတဲ့ ပညာသင္ဌာနေလးရွိတယ္။
အေတာ္စနစ္က်တယ္။
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ဗုဒၶဘာသာလူမ်ဳိးေတြစုေပါင္းၿပီး
နာမည္ႀကီးဗုဒၶဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဖိတ္ၾကားကာ
ေဟာေျပာပြဲလုပ္ေလ့ရွိတယ္။
၂၀၀၈  ဒီဇင္ဘာလတုန္းက အဲ့ေဟာေျပာပြဲကုိ တက္ျဖစ္တယ္။
ေဟာေျပာပြဲမွာ ေဟာေျပာေပးမဲ့ပုဂၢဳိလ္ေတြထဲမွာ
အေမရိကမွာ သီတင္းသုံးေနတဲ့
သီဟုိဠ္ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးပါလာတယ္။
Mindfulness In Plain English ဆုိတဲ့စာအုပ္နဲ႔ နာမည္ရလာတဲ့ဘုန္းႀကီး။
ဘြဲ႔က Ven. H. Gunaratana တဲ့။
သူေဟာေျပာတဲ့ထဲမွာ ခုနက ရွင္အာနႏၵာက ဘုရားရွင္ကုိ ေရကပ္တဲ့အေၾကာင္းပါလာၿပီး
ေရေနာက္က်ဳရာက ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းလာတာဟာ
ဘုရားရွင္ရဲ႕ တန္ခုိးေတာ္ေၾကာင့္မဟုတ္ေၾကာင္း ထည့္ေျပာပါတယ္။
ကုိယ္နဲ႔ဒီဘုန္းႀကီးအယူအဆ ဒီေနရာမွာ တူၿပီေဟ့ဆုိၿပီး
စုိက္ေနတဲ့ေခါင္းေထာင္လာပါတယ္။
အာရုံပုိစုိက္ၿပီး နားေထာင္ျဖစ္ပါတယ္။
သူဆက္ေျပာတာက
ပထမတစ္ႀကိမ္ ဘုရားရွင္ ရွင္အာနႏၵာကုိ ေရခပ္ခုိင္းတုန္းက
ကုန္သည္လွည္းငါးရာျဖတ္ၿပီးခါစျဖစ္လုိ႔ ေရ အမႈံထေနေၾကာင္း၊
အနယ္ထေနေၾကာင္း၊
ဒါေပမဲ့ ဘုရားရွင္တတိယအႀကိမ္ခုိင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ
အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာသြားၿပီးျဖစ္လုိ႔
ျမစ္ေရဟာလဲ စီးဆင္းေနတာျဖစ္လုိ႔ ၾကည္လင္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း
ယုတၱိရွိရွိေျပာသြားပါတယ္။
ကုိယ္လဲ ဒီေတာ့မွ ဟုတ္လုိက္ေလ လုိ႔ စိတ္ထဲက ေရရြတ္ၿပီး
ရွင္းသြားပါေတာ့တယ္။
စာထဲမွာ မပါေပမဲ့ လက္ခံသင့္ လက္ခံရပါမယ္။
ဘုရားရွင္ကုိယ္တုိင္ေျပာခဲ့တဲ့
မာပိဋကသမၸဒါေနန – စာေပက်မ္းဂန္နဲ႔ညီညြတ္တယ္ဆုိတာေလာက္နဲ႔
အတည္မယူနဲ႔ဆုိတာနဲ႔လဲ ကုိက္ညီပါတယ္။