VOA.ျမန္မာပိုင္းဇန္န၀ါရီလစတုတၳအပက္ထုက္လြင့္တဲ့
ရုပ္သံသတင္းသတင္းထဲမွာျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေဗဒင္, လကၡဏာ, အခါေတာ္ေပးစတဲ့
ယုံၾကည္မႈေတြဟာ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိုမ်ားလာေနေၾကာင္း ၾကည္႔ရႈ႕နားဆင္
မိလိုက္သည္။ ေထရ၀ါဒႏိုင္ငံ စစ္စစ္ျဖစ္ေနတဲ့
ျမန္မာႏိုင္မွာေတာင္….အခုလိုေဗဒင္, နကၡတ္,ယၾတာ,စတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြဟာ
မီဒီယာမွ တစ္ဆင့္ ကမၻာတစ္၀ွမ္းသို႔တိုင္ျပန္႕ႏွံ႕ကုန္ၿပီ…
ထုိအေၾကာင္းအရာေလးကို အေျခခံ၍ ေထရ၀ါဒႏွင့္ နကၡတ္ေဗင္ ယုံၾကည္မႈေတြကို
သိသမွ် ေရးသား လုိက္ျခင္းပါ။
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ေရာေႏွာယုံၾကည္မႈမ်ားတြင္ နကၡတ္ေဗဒင္ယုံၾကည္မႈမ်ားသည္ တစ္အပါ၀င ္ျဖစ္သည္။ ထိုေဗဒင္က်မ္းမ်ားကို အိႏၵိယတုိင္းရင္းသား ျဗာဟၼဏဘာသာ၀င္ပုဏၰားမ်ား သယ္ေဆာင္လာရာမွ ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ား အေမြရလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္အခါက ေဗဒင္လိုက္စားသူမ်ား ေပါမ်ားလွသည္။ ထိုလိုက္စားသူမ်ားတြင္ ေထရ၀ါဒ ရဟန္းေတာ္မ်ားကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။ ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ ေဗဒင္ပညာျဖင့္ အသက္ေမြးမႈမျပဳေကာင္း ေသာ္လည္း ေဗဒင္ပညာကို “ေလာကီေရးရာ သိမွတ္စရာ အတက္ပညာ” တစ္ခုအေနျဖင့္ ေလ့လာလိုက္စား ခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာရဟန္းေတာ္တို႔က ဒကာ, ဒကာမတို႔၏ ေလာကီအမႈကိစၥ အခက္အခဲမ်ားကို ေဗဒင္ ပညာျဖင့္ ကူညီေျဖရွင္းခဲ့သည္လည္းရွိပါသည္။
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ ရတနာသုံးကို အသက္ထက္ဆုံး ယုံၾကည္သိမွတ္ ကိုးကြယ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာမွန္လွ်င္ ဘုရား, တရား, သံဃာ-ဟု ဆိုအပ္ေသာ ရတနာသုံးရပ္ အေပၚ ခ်ြင္းခ်က္မရွိ ခိုင္ၿမဲေသာ သဒၶါတရားျဖင့္ ယုံၾကည္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထရ၀ါရဗုဒၶဘာသာ၀င္ တို႔သည္ ေထရ၀ါဒပိဋကတ္ေတာ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေသာ အယူအဆမ်ား, ပရိယတၱိ, ပဋိပတၱိ၀န္ေဆာင္ မေထရ္ႀကီး မ်ား မႏွစ္သက္သည္႔ ယုံၾကည္မႈ႕,စြဲလမ္းမႈ႕မ်ားကို ႏွလုံးသားထဲသို႔ ၀င္ေရာက္လာျခင္း မရွိေအာင္ ပယ္ထုက္ပစ္ရမည္ျဖစ္သည္။
ရတနာသုံးပါးကို ယုံၾကည္သိမွတ္ ကိုးကြယ္ပါ၏ဟု သရဏဂုံေဆာက္တည္ထားေသာသူသည္ ဘုရားရွင္၏ အလိုေတာ္က်မဟုတ္ေသာ ေထရ၀ါဒျမတ္ဓမၼႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေသာ အယူအဆအစြဲမ်ားကို ယုံၾကည္ေန ျခင္းသည္ ေထရ၀ါရဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္းတစ္ဦး ျဖစ္မည္မဟုတ္ပါ။
ေဗဒင္က်မ္းမ်ားကို စီရင္ေရးသားခဲ့ေသာ ျဗဟၼဏပုဏၰားမ်ားမွာ “သာသနာပ ပုထုဇဥ္” မ်ားသာျဖစ္ၾကသည္။ ထိုသူတို႔မွာ ကိေလသာ မကုန္ခမ္းေသးေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသူတို႔ေရးသားေသာ ေဗဒင္ဆိုင္ရာ နကၡတ္တာရာ အယူအဆတို႔သည္လည္း “ပရမတၳသစၥာ” ျဖစ္မည္မဟုတ္ေပ။ ပုထုဇဥ္ဟူသည္မွာ ကိေလသာမကုန္ခမ္းေသးေသာေၾကာင့္ စိတ္ကူးရွိရာ ဆႏၵစြဲျဖင့္ေရးသားၾက မည္သာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေဗဒင္သုံးပုံ ေဆာင္ၾကေသာ ပုဏၰားတို႔၏စကားမ်ားမွာလည္း ပစၥဳပၸန္, သံသရာ ႏွစ္ျဖာအတြက္ အက်ိဳးမရွိပုံ၊ အေျခအျမစ္ကင္းမဲ့ပုံတို႔ကို ျမတ္ဗုဒၶသည္ ၀ါေသ႒ပုဏၰားႏွင့္ ဘာရဒြါဇပုဏၰား တို႔အား ေတ၀ိဇၨသုတ္ ေတာ္၌ မိန္႔ၾကားထားသည္ကို ေတြရသည္။ ျမတ္ဗုဒၶ(၄၅) တိုင္တိုင္ေဟာၾကား ေတာ္မူခဲ့ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္ႏွင့္ ျဗဟၼဏပုဏၰားမ်ား စီရင္ေရးသားေသာ ေဗဒင္နကၡတ္က်မ္းမ်ားသည္ အေရွ႕ႏွင့္ အေနာက္ပမာ မ်ားစြာဆန္႔က်င္ ျခားနားမႈမ်ားရွိေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။
မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုသည္ လူတစ္ေယာက္ဖြားျမင္လာလွ်င္ ဇာတာရက္ခ်ဳပ္ ျပဳလုပ္ေသာအေလ့ ရွိၾကသည္။ ကေလး၏ေမြးေန႔ , ေမြးရက္ , အခ်ိန္ , နာရီ , ေနတက္, ေရတက္-စသည္တို႔ကို အဓိကထား၍ မွတ္သားၾကသည္။ ဤအေလ့အထမွာ ထိုျဗဟၼဏပုဏၰားတို႔၏ ေလာင္းရိပ္မိထားျခင္းသာျဖစ္သည္။ ကမၻာေပၚတြင္ ဇာတာရက္ခ်ဳပ္မရွိဘဲ ထိပ္တန္းေရာက္ေနသူ အမ်ားအျပားရွိပါသည္။
သတၱ၀ါတို႔၏ျဖစ္တည္မႈသည္ နကၡတ္ေဗဒင္တို႔၏ ဇာတာရက္ခ်ဳပ္အတိုင္း ျဖစ္လာသည္မဟုတ္ပါ။ ကံၾကမၼာ အတိုင္းသာ ျဖစ္လာရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
သာဓကအားျဖင့္ျပရလွ်င္ သိဒၶတၳမင္းသားနွင့္အတူ ဖြားဖက္ေတာ္ ခုနစ္ေယာက္သည္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ေမြးဖြားလာၾကသည္။ ဤတစ္ခ်ိန္တည္း ေမြးဖြားလာၾကျခင္းေၾကာင့္ တကယ္ဆို….ေဗဒင္ကိန္းဂဏန္းအလို ဇာတာခြင္တူညီၾကမည္သာျဖစ္ေပသည္။ သိဒၶတၳမင္းသားဘုရား ျဖစ္လွ်င္ က်န္ဖြားဖက္ေတာ္မ်ားလည္း ဘုရားျဖစ္သင့္သည္ဟူေသာ ေမးခြန္းထုက္စရာျဖစ္မေနဘူးလား? သုိ႔ေသာ္ ကာဠဳဒါယီတို႔က ရဟႏၱာသာ ျဖစ္ၾကရသည္။ ဤသည္မွာ သတၱ၀ါတို႔၏ျဖစ္တည္မႈသည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ျဖည္႔က်င့္ခဲ့ေသာပါရမီ၊ ျပဳလုပ္ခဲ့ ေသာအတိက္ကံ၊ ပစၥဳပၸန္ကံတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေၾကာင္း ဤသာဓကကို ၾကည္႔ေသာအားျဖင့္ သိရွိႏိုင္သည္။
ဇာတာ, ရက္ခ်ဳပ္ႏွင္ ကံၾကမၼာျခားနားေၾကာင္းကို ဤကဲ့သို႔လည္းႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္ပါသည္။
ဥတုနိယာမ, ဗီဇနိယာမ, ကမၼနိယာမ, ဓမၼနိယာမ, စိတၱနိယာမ ဟူေသာနိယာမ(၅)ပါးတြင္ “ကမၼနိယာမ” ဟူသည္မွာ ဗဟၼဏပုဏၰားမ်ား သတ္မွတ္ထားေသာ ရက္ရာဇာ, ျပႆဒါးအတိုင္း ျဖစ္ေနသည္မဟုတ္၊ သတၱ၀ါတို႔၏ ကံအတိုင္းသာ ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္၊ ရက္ရာဇာ, ျပႆဒါး, နကၡတ္တာရာ, ၀ါရမိတၱဳတို႔က သတၱ၀ါတို႔၏ဘ၀ကို လႊမ္းမိုးႏိုင္မည္မဟုတ္၊ ကိေလသာမကုန္ေသးေသာ ျဗဟၼဏပုဏၰားတို႔၏ ေ၀ဒက်မ္းလာ အယူအဆမ်ားသည္ ကမၼနိယာမႏွင့္ဆန္႔က်င္ၿပီး အက်ိဳးတစ္စုံတစ္ရာမရွိေသာ ေဗဒင္ကိုယုံၾကည္သူတို႔အား မည္သို႔ေသာလူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း အရွင္မဟာရ႒အေက်ာ္ အင္း၀စာဆုိေတာ္က ဘုရိဒတ္ဇာက္ေပါင္းပ်ိဳ႕၊ ပိုဒ္ေရ(၅၉)၌ “ အက်ိဳးမျမင္၊ ထုိေဗဒင္ကို၊ ဆင္ျခင္မဲ့ၿမိဳ႕၊ သူမိုက္တို႔သာ၊ ယုံၾကည္စြာလိမ့္” ဟု ဆုံးမထားပါသည္။
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာသည္ နကၡတ္ေဗဒင္ႏွင့္ပက္သက္၍ ျငင္းပယ္ျခင္းမျပဳခဲ့ေသာလည္း ျမတ္ဗုဒၶက လူသားတို႔ကုိ နကၡတ္ေဗဒင္ဆိုင္ရာ စြမ္းအားစု၏ ေက်းကြ်န္မျဖစ္သင့္ေၾကာင္း ဆုံးေတာ္မူခဲ့သည္။ လူသားတို႔သည္ ေန႔စဥ္ႀကဳံေတြ႔ေနရေသာ အခက္ခဲျပႆနာဟူမွ်ကို မိမိ၏ဉာဏ္စြမ္းႏွင့္ စိတ္စြမ္းအင္ကို အသုံးခ်ေျဖရွင္းနားလည္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထရ၀ါရဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ မိမိ၏ဉာဏ္ပညာႏွင့္ စိတ္စြမ္းအင္ကို အသုံးခ်ကာ ျပႆနာအားလုံးကို ေျဖရွင္းရမည္။ နတ္, ၀ိညာဥ္ေလာကသားမ်ားႏွင့္ ေဗဒင္ဆရာမ်ားကိုအားကိုးယုံၾကည္ ေနျခင္းသည္ လူသားတို႔၏ဘ၀ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ၊ ဘာသာေရးႏွင့္ ဆိုင္ေသာ မဂ္ဉာဏ္, ဖိုလ္ဉာဏ္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ မျပဳႏိုင္သည္သာမက ဖီလာကန္႔လန္႕ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ လူသားသည္ မိမိ၏ဘ၀အခက္အခဲ, အက်ပ္အတည္းအားလုံးကို မိမိဘာသာေျဖရွင္းႏိုင္မွသာ ေျပလည္ေအးခ်မ္းမည္။ နတ္ေပး, ေဗဒင္ေမး, နကၡတ္တာရာ ေစာင့္ဆိုင္း လုပ္ကုိင္မည္ဆိုပါက မည္သည္႔အခါမွ ေျပလည္ေအးခ်မ္းမည္မဟုတ္။ ၿဂိဳဟ္, နကၡတ္,ၾကယ္, တာရာတို႔၏ စြမ္းအားက လူတို႔၏ေကာင္းက်ိဳးဆိုးျပစ္မ်ား ကို တစ္စုံတစ္ရာ ျပဳေပးႏိုင္စြမ္းမရွိဟု ျမတ္ဗုဒၶက ေအာက္ပါ အတုိင္း ဆုံးမမိန္႕ၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။
“နကၡတ္ေကာင္း, အခါေကာင္းကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာ လူမိုက္ကို ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ အက်ိဳးစီးပြားက ထိုလူမိုက္အား ေက်ာ္လြန္၍သြားသည္၊ ေကာာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ အက်ိဳးစီးပြားကို လိုလားႏွစ္ၿခိဳက္ေသာသူသည္ ထိုေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ အက်ိဳးစီးပြားကိုရျခင္းသည္ နကၡတ္ေကာင္း အခါေကာင္းပင္ျဖစ္၏ ။ ေကာင္းကင္၌ လွည္႔လည္သြားလာ လူပ္ရွားေနေသာ နကၡတ္, ၾကယ္တာရာတို႔သည္ လူတို႔၏ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးျပစ္ကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ တစ္စုံတစ္ရာျပဳလုပ္၍ မေပးႏိုင္ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။”
ေထရ၀ါဒရွိ ကံ,ကံ၏အက်ိဳးတရားကို နားလည္ယုံၾကည္ႏိုင္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ…..
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ေရာေႏွာယုံၾကည္မႈမ်ားတြင္ နကၡတ္ေဗဒင္ယုံၾကည္မႈမ်ားသည္ တစ္အပါ၀င ္ျဖစ္သည္။ ထိုေဗဒင္က်မ္းမ်ားကို အိႏၵိယတုိင္းရင္းသား ျဗာဟၼဏဘာသာ၀င္ပုဏၰားမ်ား သယ္ေဆာင္လာရာမွ ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ား အေမြရလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္အခါက ေဗဒင္လိုက္စားသူမ်ား ေပါမ်ားလွသည္။ ထိုလိုက္စားသူမ်ားတြင္ ေထရ၀ါဒ ရဟန္းေတာ္မ်ားကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။ ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ ေဗဒင္ပညာျဖင့္ အသက္ေမြးမႈမျပဳေကာင္း ေသာ္လည္း ေဗဒင္ပညာကို “ေလာကီေရးရာ သိမွတ္စရာ အတက္ပညာ” တစ္ခုအေနျဖင့္ ေလ့လာလိုက္စား ခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာရဟန္းေတာ္တို႔က ဒကာ, ဒကာမတို႔၏ ေလာကီအမႈကိစၥ အခက္အခဲမ်ားကို ေဗဒင္ ပညာျဖင့္ ကူညီေျဖရွင္းခဲ့သည္လည္းရွိပါသည္။
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ ရတနာသုံးကို အသက္ထက္ဆုံး ယုံၾကည္သိမွတ္ ကိုးကြယ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာမွန္လွ်င္ ဘုရား, တရား, သံဃာ-ဟု ဆိုအပ္ေသာ ရတနာသုံးရပ္ အေပၚ ခ်ြင္းခ်က္မရွိ ခိုင္ၿမဲေသာ သဒၶါတရားျဖင့္ ယုံၾကည္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထရ၀ါရဗုဒၶဘာသာ၀င္ တို႔သည္ ေထရ၀ါဒပိဋကတ္ေတာ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေသာ အယူအဆမ်ား, ပရိယတၱိ, ပဋိပတၱိ၀န္ေဆာင္ မေထရ္ႀကီး မ်ား မႏွစ္သက္သည္႔ ယုံၾကည္မႈ႕,စြဲလမ္းမႈ႕မ်ားကို ႏွလုံးသားထဲသို႔ ၀င္ေရာက္လာျခင္း မရွိေအာင္ ပယ္ထုက္ပစ္ရမည္ျဖစ္သည္။
ရတနာသုံးပါးကို ယုံၾကည္သိမွတ္ ကိုးကြယ္ပါ၏ဟု သရဏဂုံေဆာက္တည္ထားေသာသူသည္ ဘုရားရွင္၏ အလိုေတာ္က်မဟုတ္ေသာ ေထရ၀ါဒျမတ္ဓမၼႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေသာ အယူအဆအစြဲမ်ားကို ယုံၾကည္ေန ျခင္းသည္ ေထရ၀ါရဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္းတစ္ဦး ျဖစ္မည္မဟုတ္ပါ။
ေဗဒင္က်မ္းမ်ားကို စီရင္ေရးသားခဲ့ေသာ ျဗဟၼဏပုဏၰားမ်ားမွာ “သာသနာပ ပုထုဇဥ္” မ်ားသာျဖစ္ၾကသည္။ ထိုသူတို႔မွာ ကိေလသာ မကုန္ခမ္းေသးေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသူတို႔ေရးသားေသာ ေဗဒင္ဆိုင္ရာ နကၡတ္တာရာ အယူအဆတို႔သည္လည္း “ပရမတၳသစၥာ” ျဖစ္မည္မဟုတ္ေပ။ ပုထုဇဥ္ဟူသည္မွာ ကိေလသာမကုန္ခမ္းေသးေသာေၾကာင့္ စိတ္ကူးရွိရာ ဆႏၵစြဲျဖင့္ေရးသားၾက မည္သာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေဗဒင္သုံးပုံ ေဆာင္ၾကေသာ ပုဏၰားတို႔၏စကားမ်ားမွာလည္း ပစၥဳပၸန္, သံသရာ ႏွစ္ျဖာအတြက္ အက်ိဳးမရွိပုံ၊ အေျခအျမစ္ကင္းမဲ့ပုံတို႔ကို ျမတ္ဗုဒၶသည္ ၀ါေသ႒ပုဏၰားႏွင့္ ဘာရဒြါဇပုဏၰား တို႔အား ေတ၀ိဇၨသုတ္ ေတာ္၌ မိန္႔ၾကားထားသည္ကို ေတြရသည္။ ျမတ္ဗုဒၶ(၄၅) တိုင္တိုင္ေဟာၾကား ေတာ္မူခဲ့ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္ႏွင့္ ျဗဟၼဏပုဏၰားမ်ား စီရင္ေရးသားေသာ ေဗဒင္နကၡတ္က်မ္းမ်ားသည္ အေရွ႕ႏွင့္ အေနာက္ပမာ မ်ားစြာဆန္႔က်င္ ျခားနားမႈမ်ားရွိေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။
မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုသည္ လူတစ္ေယာက္ဖြားျမင္လာလွ်င္ ဇာတာရက္ခ်ဳပ္ ျပဳလုပ္ေသာအေလ့ ရွိၾကသည္။ ကေလး၏ေမြးေန႔ , ေမြးရက္ , အခ်ိန္ , နာရီ , ေနတက္, ေရတက္-စသည္တို႔ကို အဓိကထား၍ မွတ္သားၾကသည္။ ဤအေလ့အထမွာ ထိုျဗဟၼဏပုဏၰားတို႔၏ ေလာင္းရိပ္မိထားျခင္းသာျဖစ္သည္။ ကမၻာေပၚတြင္ ဇာတာရက္ခ်ဳပ္မရွိဘဲ ထိပ္တန္းေရာက္ေနသူ အမ်ားအျပားရွိပါသည္။
သတၱ၀ါတို႔၏ျဖစ္တည္မႈသည္ နကၡတ္ေဗဒင္တို႔၏ ဇာတာရက္ခ်ဳပ္အတိုင္း ျဖစ္လာသည္မဟုတ္ပါ။ ကံၾကမၼာ အတိုင္းသာ ျဖစ္လာရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
သာဓကအားျဖင့္ျပရလွ်င္ သိဒၶတၳမင္းသားနွင့္အတူ ဖြားဖက္ေတာ္ ခုနစ္ေယာက္သည္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ေမြးဖြားလာၾကသည္။ ဤတစ္ခ်ိန္တည္း ေမြးဖြားလာၾကျခင္းေၾကာင့္ တကယ္ဆို….ေဗဒင္ကိန္းဂဏန္းအလို ဇာတာခြင္တူညီၾကမည္သာျဖစ္ေပသည္။ သိဒၶတၳမင္းသားဘုရား ျဖစ္လွ်င္ က်န္ဖြားဖက္ေတာ္မ်ားလည္း ဘုရားျဖစ္သင့္သည္ဟူေသာ ေမးခြန္းထုက္စရာျဖစ္မေနဘူးလား? သုိ႔ေသာ္ ကာဠဳဒါယီတို႔က ရဟႏၱာသာ ျဖစ္ၾကရသည္။ ဤသည္မွာ သတၱ၀ါတို႔၏ျဖစ္တည္မႈသည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ျဖည္႔က်င့္ခဲ့ေသာပါရမီ၊ ျပဳလုပ္ခဲ့ ေသာအတိက္ကံ၊ ပစၥဳပၸန္ကံတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေၾကာင္း ဤသာဓကကို ၾကည္႔ေသာအားျဖင့္ သိရွိႏိုင္သည္။
ဇာတာ, ရက္ခ်ဳပ္ႏွင္ ကံၾကမၼာျခားနားေၾကာင္းကို ဤကဲ့သို႔လည္းႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္ပါသည္။
ဥတုနိယာမ, ဗီဇနိယာမ, ကမၼနိယာမ, ဓမၼနိယာမ, စိတၱနိယာမ ဟူေသာနိယာမ(၅)ပါးတြင္ “ကမၼနိယာမ” ဟူသည္မွာ ဗဟၼဏပုဏၰားမ်ား သတ္မွတ္ထားေသာ ရက္ရာဇာ, ျပႆဒါးအတိုင္း ျဖစ္ေနသည္မဟုတ္၊ သတၱ၀ါတို႔၏ ကံအတိုင္းသာ ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္၊ ရက္ရာဇာ, ျပႆဒါး, နကၡတ္တာရာ, ၀ါရမိတၱဳတို႔က သတၱ၀ါတို႔၏ဘ၀ကို လႊမ္းမိုးႏိုင္မည္မဟုတ္၊ ကိေလသာမကုန္ေသးေသာ ျဗဟၼဏပုဏၰားတို႔၏ ေ၀ဒက်မ္းလာ အယူအဆမ်ားသည္ ကမၼနိယာမႏွင့္ဆန္႔က်င္ၿပီး အက်ိဳးတစ္စုံတစ္ရာမရွိေသာ ေဗဒင္ကိုယုံၾကည္သူတို႔အား မည္သို႔ေသာလူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း အရွင္မဟာရ႒အေက်ာ္ အင္း၀စာဆုိေတာ္က ဘုရိဒတ္ဇာက္ေပါင္းပ်ိဳ႕၊ ပိုဒ္ေရ(၅၉)၌ “ အက်ိဳးမျမင္၊ ထုိေဗဒင္ကို၊ ဆင္ျခင္မဲ့ၿမိဳ႕၊ သူမိုက္တို႔သာ၊ ယုံၾကည္စြာလိမ့္” ဟု ဆုံးမထားပါသည္။
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာသည္ နကၡတ္ေဗဒင္ႏွင့္ပက္သက္၍ ျငင္းပယ္ျခင္းမျပဳခဲ့ေသာလည္း ျမတ္ဗုဒၶက လူသားတို႔ကုိ နကၡတ္ေဗဒင္ဆိုင္ရာ စြမ္းအားစု၏ ေက်းကြ်န္မျဖစ္သင့္ေၾကာင္း ဆုံးေတာ္မူခဲ့သည္။ လူသားတို႔သည္ ေန႔စဥ္ႀကဳံေတြ႔ေနရေသာ အခက္ခဲျပႆနာဟူမွ်ကို မိမိ၏ဉာဏ္စြမ္းႏွင့္ စိတ္စြမ္းအင္ကို အသုံးခ်ေျဖရွင္းနားလည္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထရ၀ါရဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ မိမိ၏ဉာဏ္ပညာႏွင့္ စိတ္စြမ္းအင္ကို အသုံးခ်ကာ ျပႆနာအားလုံးကို ေျဖရွင္းရမည္။ နတ္, ၀ိညာဥ္ေလာကသားမ်ားႏွင့္ ေဗဒင္ဆရာမ်ားကိုအားကိုးယုံၾကည္ ေနျခင္းသည္ လူသားတို႔၏ဘ၀ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ၊ ဘာသာေရးႏွင့္ ဆိုင္ေသာ မဂ္ဉာဏ္, ဖိုလ္ဉာဏ္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ မျပဳႏိုင္သည္သာမက ဖီလာကန္႔လန္႕ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ လူသားသည္ မိမိ၏ဘ၀အခက္အခဲ, အက်ပ္အတည္းအားလုံးကို မိမိဘာသာေျဖရွင္းႏိုင္မွသာ ေျပလည္ေအးခ်မ္းမည္။ နတ္ေပး, ေဗဒင္ေမး, နကၡတ္တာရာ ေစာင့္ဆိုင္း လုပ္ကုိင္မည္ဆိုပါက မည္သည္႔အခါမွ ေျပလည္ေအးခ်မ္းမည္မဟုတ္။ ၿဂိဳဟ္, နကၡတ္,ၾကယ္, တာရာတို႔၏ စြမ္းအားက လူတို႔၏ေကာင္းက်ိဳးဆိုးျပစ္မ်ား ကို တစ္စုံတစ္ရာ ျပဳေပးႏိုင္စြမ္းမရွိဟု ျမတ္ဗုဒၶက ေအာက္ပါ အတုိင္း ဆုံးမမိန္႕ၾကားေတာ္မူခဲ့သည္။
နကၡတၱံ ပဋိမာေနႏၱံ၊ အေတၳာ ဗာလံ ဥပစၥဂါ၊
အေတၳာ အတၳႆ နကၡတၱံ၊ ကိံ ကရိႆႏၱိ တာရကာ။
အေတၳာ အတၳႆ နကၡတၱံ၊ ကိံ ကရိႆႏၱိ တာရကာ။
“နကၡတ္ေကာင္း, အခါေကာင္းကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာ လူမိုက္ကို ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ အက်ိဳးစီးပြားက ထိုလူမိုက္အား ေက်ာ္လြန္၍သြားသည္၊ ေကာာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ အက်ိဳးစီးပြားကို လိုလားႏွစ္ၿခိဳက္ေသာသူသည္ ထိုေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ အက်ိဳးစီးပြားကိုရျခင္းသည္ နကၡတ္ေကာင္း အခါေကာင္းပင္ျဖစ္၏ ။ ေကာင္းကင္၌ လွည္႔လည္သြားလာ လူပ္ရွားေနေသာ နကၡတ္, ၾကယ္တာရာတို႔သည္ လူတို႔၏ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးျပစ္ကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ တစ္စုံတစ္ရာျပဳလုပ္၍ မေပးႏိုင္ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။”
ေထရ၀ါဒရွိ ကံ,ကံ၏အက်ိဳးတရားကို နားလည္ယုံၾကည္ႏိုင္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ…..
No comments:
Post a Comment