သီတင္းကၽႊတ္လျပည္(အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔)႔

ဗုဒၶေဒသနာအရ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ကို အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔အျဖစ္ ပညာရွင္တို႔ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။
အေၾကာင္းက နတ္ျပည္၌နတ္ပရိတ္မ်ား အဘိဓမၼာေဒသနာအက်ယ္ေဟာၾကားၿပီး ဆံုးေသာေန႔သည္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ျဖစ္သည္။ စႏၵကူးေတာ၌ အရွင္သာရိပုတၱရာအား အဘိဓမၼာေဒသနာအက်ဥ္း ေဟာၾကားၿပီးဆံုးေသာေန႔သည္လည္း သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ျဖစ္သည္။ အရွင္သာရိပုတၱရာက တပည့္ငါး ရာတို႔အား အဘိဓမၼာ ေဒသနာကို မက်ဥ္းမက်ယ္ အလယ္အလတ္ ေဟာၾကားၿပီးဆံုးေသာ ေန႔သည္လည္း သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ျဖစ္သည္။

ဘုရားရွင္သည္မဟာသကၠရာဇ္(၁၀၉)ခုႏွစ္၊၀ါဆိုလျပည့္ညေနခ်မ္း၌သာ၀တိၳျပည္အနီးေကာသလမင္း၏ ဥယ်ာဥ္မွဴးက႑သည္ ဘုရားရွင္ မိန္႔ၾကားခ်က္အတိုင္း စိုက္ပ်ဳိးအပ္ေသာ က႑မၺသရက္ျဖဴပင္အနီးတြင္ တိတိၳိ တို႔ကိုႏွိမ္နင္းေတာ္မူရန္ ေရမီးအစံုစံု တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပပြဲႀကီးကို အဆန္းတၾကယ္ ဖန္ဆင္းျပေတာ္မူသည္။ ထိုပြဲအၿပီးတြင္ မယ္ေတာ္ေဟာင္းနတ္သားအား အဘိဓမၼာေဒသနာျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္ရန္ ေျခလွမ္းႏွစ္လွမ္းျဖင့္သာတာသတိ ံသာနတ္ျပည္သို႔ ႂကြသြားေတာ္မူသည္။ ပရိသတ္ကဘုရားရွင္ကိုမျမင္ေတြ႕ေတာ့၍ အရွင္အႏုရုဒၶါမေထရ္အားေမးျမန္းရာမေထရ္ျမတ္ရွင္းျပမွအေၾကာင္းစံုသိၾကရသည္။ပရိသတ္ႀကီးကဘုရားရွင္ကို မဖူးရဘဲ မျပန္ဟုတိုင္ပင္ၾကကာ ထုိေနရာမွာပဲယာယီတဲနန္းထိုးကာေနၾကေလသည္။ သီတင္းကၽြတ္ ခါနီးမွ အရွင္မဟာေမာဂၢလန္ထံမွတစ္ဆင့္ ဘုရားရွင္ သကၤႆၿမဳိ႕သို႔ႂကြဆင္းေတာ္မူမည့္ အေၾကာင္းသိရသျဖင့္ သကၤႆၿမဳိ႕ကေနသြားေရာက္ႀကဳိဆိုၾကသည္။

ဘုရားရွင္သည္ တာ၀တိ ံသာျပည္မ႑ဳကမၺလာ ျမေက်ာက္ဖ်ာ၌မယ္ေတာ္ေဟာင္း သႏၲဳသိတအမွဴးရွိေသာ နတ္ျဗဟၼာတို႕အား၀ါတြင္းသံုးလေန႔ညမစဲ အဘိဓမၼာတရားကို ေဟာၾကားေတာ္မူရာသီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔၌ ၿပီးဆံုးေလသည္။ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔၌ သိၾကားမင္းအား လူ႔ျပည္ျပန္ေတာ့မည့္ အေၾကာင္း ႏႈတ္ဆက္စကား မိန္႔ၾကားရာသိၾကားမင္းက ေရႊေစာင္တန္း၊ ေငြေစာင္းတန္း၊ ပတၱျမားေစာင္းတန္း၊ေစာင္းတန္းသံုးသြယ္တို႔ကို ဖန္တီးေပးသည္။ လက်ာ္ဘက္ေရႊေစာင္းတန္းက နတ္မ်ားအဖို႔ရည္ရြယ္သည္။ လက္၀ဲဘက္ေငြေစာင္းတန္းက ျဗဟၼာမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္သည္။ ပတၱျမားေစာင္းတန္းက ဘုရားရွင္အတြက္ ရည္ရြယ္သည္။ ေစာင္းတန္းတို႔၏ မုခ္ဦးကျမင္းမိုရ္ေတာင္ထိပ္မွာရွိ၍ အေျခကသကၤႆၿမဳိ႕တံခါး၀မွာရွိသည္။

ဘုရားရွင္သည္လူ႔ျပည္ဆင္းခါနီး ျမင္းမုိရ္ေတာင္ထိပ္တြင္ရပ္လ်က္ေရအစံုမီးအစံုတန္ခိုးျပာဋိဟာတို႔ကို ျပေတာ္မူ၍ ထက္ေကာင္းကင္သို႔ၾကည့္ေတာ္မူေသာအခါ အကနိ႒ျဗဟၼာျပည္တိုင္ေအာင္အဆီးအတားမရွိ ဟင္းလင္းျဖစ္သြားေတာ့၏။ေအာက္ကိုၾကည့္ေသာအခါအ၀ီစိငရဲတုိင္ေအာင္အပိတ္အပင္အတားအဆီးမရွိ ဟင္းလင္းျပင္ ျဖစ္သြားေတာ့၏။ ယင္းအဘိဓမၼာသည္ ဓမၼသဂၤဏီ၊ ၀ိဘင္း၊ ဓာတုကထာ၊ ပုဂၢလပညတ္၊ ကထာ၀တၳဳ၊ ယမိုက္၊ ပ႒ာန္းဟူ၍ ခုနစ္က်မ္းရွိသည့္ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္စေသာတရားတို႔ကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ အားျဖင့္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ က်မ္းကို "ဓမၼသဂၤဏီက်မ္း"ဟုေခၚသည္။ ခႏၶာစေသာတရားတို႕ကိုသုတၱ တန္နည္း၊ အဘိဓမၼာနည္းတို႔ျဖင့္ အေမးအေျဖျပဳလုပ္ကာအက်ယ္ေ၀ဖန္ေဟာၾကားေသာက်မ္းကို "၀ိဘင္း က်မ္း"ဟုေခၚသည္။

ဓာတ္အမ်ဳိးမ်ဳိး ေဟာၾကားေသာက်မ္းကို "ဓာတုကထာ" ဟုေခၚသည္။ ပုဂိၢဳလ္ အမ်ဳိးတို႔ကို ခြဲျခားသတ္ မွတ္အမည္တပ္၍ေဟာၾကားေသာက်မ္းကို "ပုဂၢလပညတ္" ဟုေခၚသည္။ အယူ၀ါဒႏွင့္ဆိုင္ေသာစကားတုိ႔ ၏တည္ရာျဖစ္၍ အဘိဓမၼာ အႏွစ္သာရတို႔ႏွင့္ျပည့္စံုေသာက်မ္းကို "ကထာ၀တၳဳ"ဟုေခၚသည္။ အႏုလံုႏွင့္ ပဋိလံု၊ ပုစာၦႏွင့္၀ိသဇၨာနာ၊ သႏိၷ႒ာန္ႏွင့္သံသယအစံုစုံျပဳ၍ေဟာၾကားေတာ္မူေသာက်မး္ကို "ယမိုက္က်မ္း" ဟုေခၚသည္။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ေဟာေတာ္မူေသာက်မ္း၊ ကုသိုလ္စေသာတရားတို႔ကို ႏွစ္ဆယ္ေလး ပစၥည္းျဖင့္ ေ၀ဖန္ေသာ က်မ္း၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္၏ က်က္စားရာျဖစ္ေသာ က်မ္းကို "ပ႒ာန္းက်မ္း"ဟု ေခၚသည္။

အဘိဓမၼာတရားသည္ အမိေက်းဇူးဆပ္တရားျဖစ္ျခင္း၊ နတ္ျပည္၌ေဟာၾကားျခင္း၊သံုးလၾကာမွ်ေဟာရ ျခင္း၊ ပကတိဘုရားႏွင့္ နိမိၼတဘုရားတို႔ တစ္လွည့္စီေဟာၾကားျခင္းဟု ထူးျခားခ်က္ေလးမ်ဳိးႏွင့္ျပည့္စံုေသာ တရားျဖစ္သည္။ ပါ႒ိ၏ နက္နဲျခင္း၊ သေဘာအဓိပၸာယ္၏ နက္နဲျခင္း၊ ေဟာၾကားပံုအစီအစဥ္၏ နက္နဲျခင္း ဥာဏၤေတာ္၏ နက္နဲျခင္းစေသာ ဂမီၻရေလးမ်ဳိးႏွင့္ျပည့္စံုေသာတရားျဖစ္သည္။

အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကို သင္ယူျခင္း၊ ၾကားနာျခင္း၊ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ျခင္းေၾကာင့္ လင္းႏို႔သားရဟန္းငါး ရာကဲ့သို႔ နမရူပပရိေစ ၦဒ ဥာဏ္ရင့္သန္ျခင္း၊ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ရရန္ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ေကာင္းျဖစ္ ျခင္း၊ ေဘးဥပါဒ္အႏၲရယ္ကင္းေ၀းျခင္း၊ က်က္သေရမဂၤလာ အျဖာျဖာႏွင့္ျပည့္စံုျခင္းဟူေသာ အက်ဳိးထူးတ ရားမ်ားရရွိႏိုင္သည္။

http://wikimyanmar.co.cc/wiki/index.php?title=%E1%80%A1%E1%80%98%E1%80%AD%E1%80%93%E1%80%99%E1%81%BC%E1%80%AC_%E1%80%A1%E1%80%81%E1%80%AB%E1%80%B1%E1%80%90%E1%80%AC%E1%80%B9%E1%80%B1%E1%80%94%E1%82%94