ပုဂၢိဳလ္တပါးခ်င္းကို ရဟန္း ဟုေခၚ၍ ေလးပါးႏွင့္ ေလးပါးမွ အထက္ကို သံဃာ-ဟု ေခၚပါသည္။ သံဃာဟူ႐ာ၌ မွတ္သားရန္မွာ သံဃာဟုဆိုလွ်င္ ရဟန္းေတာ္တို႔၏ အစုအဖြဲ႔ အေပါင္းအစည္းဟု မွတ္သား၍ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္က အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္၊ အရွင္မဟာကႆပမွစ၍ သာသနာ တေလွ်ာက္လံုးႏွင့္ ယခုမ်က္ျမင္ထင္ရွားရွိေသာ ရဟန္းသာမေဏမ်ားအထိ ျမင္ရန္လိုအပ္ပါသည္။
ထိုသို႔ျမင္ထားမွသာလွ်င္ သံဃာေတာ္ဟုဆို၍ လွဴဒါန္းရာ၌ ရဟန္းသာမေဏတပါးကို ဆြမ္းေလာင္းရာ၌ျဖစ္ေစ၊ သံဃႆ ေဒမ-ဟု ဆို၍ လွဴလွ်င္ သံဃာေတာ္အားလံုးကို လွဴရာေရာက္ပါသည္။ ယင္းသို႔ သံဃာေတာ္ အားလံုးကို အာရံုျပဳ၍ လွဴရာ၌ ဒုႆီလ၊ အလဇၨီ-ဟူ၍ မရွိေတာ့ပါ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာတိုင္း သံဃာေတာ္အား လွဴဒါန္း
ပူေဇာ္တတ္ရန္ႏွင့္ ရဟန္းႏွင့္သံဃာကို ကြဲျပားရန္ အထူးပင္ အေရးႀကီးေပသည္။
No comments:
Post a Comment