သီရိမာ၀တၳဳ

ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္သည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ ေ၀ဠဳ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္၌ သတင္းသံုးေတာ္မူ ေသာအခါ သီရိမာ မည္ေသာ ျပည့္တန္ဆာမအိမ္၌ ရွစ္ပါးေသာ ရဟန္းတုိ႔ကုိ ေကာင္းမြန္စြာ အၿမဲလုပ္ေကၽြး၏။ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ သီရိမာ၏ အဆင္း၌ တပ္မက္ေမာသည္ ျဖစ္၍ မစားႏိုင္၊ မေသာက္ႏိုင္ တမႈိင္မႈိင္၊ တေခြေခြ ျဖစ္ေနေလသည္။ သီရိမာ သည္လည္း ထုိခဏ၌ စဲြေရာက္လာေသာ ေရာဂါျဖင့္ ေသဆံုးေလသည္။ ဘုရားရွင္သည္ ေသဆံုး၍ (၃)ရက္ေျမာက္ေသာ ေန႔၌ ဖူးဖူးေရာင္ေသာ သီရိမာ၏ အေလာင္းကုိ အသုဘ႐ႈျခင္းငွာ ရဟန္းတုိ႔ႏွင့္ တကြ သုသာန္သုိ႔ ၾကြေတာ္မူလွ်င္ ထုိရဟန္းလည္း လုိက္ေလသည္။ ဘုရားရွင္သည္ ခ်စ္သားတုိ႔ ၀ိညာဥ္ရွိစဥ္ အခါ၌ သီရိမာကုိ ဥစၥာတစ္ေထာင္ေပးမွ တစ္ေန႔ရသည္။ ယခုကား တစ္ခ်င္ေရြးမွ် ေပးမည့္သူမရွိ၊ အခ်ည္းႏွီး အလကား မွ်ယူမည့္သူ မရွိတကား ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၍ ပႆ စိတၱကတံ ဗိမၺံ ဂါထာကုိ ေဟာေတာ္မူသည္။ သတၱ၀ါရွစ္ေသာင္း တရားေကာင္းကုိ ရေလကုန္၏။ ထုိရဟန္းလည္း ေသာတာပန္ ျဖစ္သည္။

ပႆ စိတၱကတံ ဗိမၺံ၊
အ႐ုကာယံ သမုႆိတံ။
အာတုရံ ဗဟုသကၤပၸံ၊
ယႆ နတၳိ ဓု၀ံ ဌိတိ။

(ျမန္မာကဗ်ာ)
ဆန္းၾကယ္၀တ္စား ထုထား႐ုပ္သြင္၊
သံုးရာ႐ုိးေထာက္ ကုိးေပါက္ထုိးက်င္၊
လူမုိက္အမ်ား ဆန္းျပားစိတ္ထင္
လာ႐ႈစမ္း ပ်က္ခမ္းဤကုိယ္ပင္။

Behold this beautiful body, a mass of sores, a heaped-up (lump), diseased, mush thought of, in which nothing lasts, nothing persists.

စကားေျပ ။ စိန္၊ ေရႊ၊ ရတနာတုိ႔ကုိ ဆင္ျပင္၍ ဆန္းဆန္းၾကယ္ၾကယ္ ဆင္ယင္ထားေသာ ပန္းပုသမား ထုထားေသာ အ႐ုပ္ႏွင့္တူေသာ အနာေရာဂါ စုစုေပါင္းတည္ေနရာ သံုးရာေသာ အ႐ုိးတုိ႔သည္ တုိင္ကဲ့သို႔ ေထာက္ၿပီး ယိမ္းယုိင္ေသာ အိမ္အုိႏွင့္ တူသျဖင့္ နာက်င္ေသာ ပုထုဇဥ္ လူသားမ်ား ဆန္းဆန္း ျပားျပား ႀကံစည္ စိတ္ကူးအပ္ေသာ (ကိုးေပါက္ဒြါရ အမာ၀ရွိေသာ) ဤကုိယ္ကုိ ႐ႈၾကပါေလာ့။ ဤခႏၶာကုိယ္ႀကီးသည္ အၿမဲတာရွည္ မတည္တံ့ႏိုင္ေပ။