ျမင့္မိုရ္ေတာင္ႏွင့္ စၾကာဝဠာ

ဗဟုသုတအျဖစ္ သိေနခ်င္သူမ်ားအတြက္ သိရရုံသက္သက္ တင္ေပးလိုက္ပါသည္၊ ဖတ္ၿပီး မိမိဥာဏ္မမွီသည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အက်ဳိးမဲ့ေတြးေခၚေနျခင္း၊ ေမးခြန္းမ်ားလိုက္ေမးၿပီးအေျဖရွာေနျခင္းျဖင့္ အဘိုးတန္အခ်ိန္မ်ားကို မကုန္ဆုံးၾကပါေစႏွင့္။ ဤပို႕စ္ကို ဆန္နီေနမင္းထံမွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။
———————————————-
ျမတ္ဗုဒၶက မိမိအတြက္ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ရမဲ့အရာမဟုတ္ရင္ မလုပ္နဲ႔၊ မႀကံစည္နဲ႔၊ မေျပာဆုိနဲ႔။ အဲဒါမ်ိဳးေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနမယ္ဆုိရင္ မိမိလက္ရွိအခ်ိန္ေလးဟာ တန္ဖုိးမဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ခုေခတ္လူေတြဟာ သူတုိ႔သိခ်င္တာကုိ မသိရရင္ ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ား မွားေနသလုိ သူတုိ႔ပဲ ဗုဒၶကုိယံုၾကည္ရတာ အက်ိဳးမရွိသလုိျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ဦးဇင္းစၿပီး အြန္လုိင္းမွာ ေမးေျဖလုပ္ေပးကတည္းက လူအမ်ားဆံုးအေမးခံရတဲ့အရာဟာ ဒီျမင့္မုိရ္ေတာင္ကိစၥပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဦးဇင္း မဟုတ္တဲ့အရာနဲ႔အခ်ိန္ကုန္မခံခ်င္လုိ႔ ေျဖမေပးခဲ့ပါဘူး။ ခုေတာ့ ေျဖမေပးရင္ ဦးဇင္းတုိ႔ဘာသာ၀င္ေတြကုိ သူမ်ားက ကဲ့ရဲ႕လုိ၍ျဖစ္ေစ၊ ပညာစမ္းခ်င္လုိ႔ျဖစ္ေစ ေမးလာတဲ့အခါ မေျဖႏုိင္မည္ဆုိးတာေၾကာင့္ ဦးဇင္းေလ့လာသိရွိသမွ် ျမင့္မုိရ္ေတာင္နဲ႔စၾကာ၀ဠာအေၾကာင္းကုိ ေရးသားတင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။
ကမၻာေျမႀကီးသည္ ထုထည္အားျဖင့္ ယူဇနာေပါင္း (၂)သိန္း(၄)ေသာင္းရွိတယ္။ အထက္တစ္၀က္မွာ ေျမသားျဖစ္ၿပီး ေအာက္တစ္၀က္မွာ ေက်ာက္သားျဖစ္တယ္။ ေျမႀကီးေအာက္မွာ ယူဇနာ(၄)သိန္း(၈)ေသာင္းထူေသာ ေရျပင္ေရခဲတံုးႀကီးရွိတယ္။ ေျမအထုထက္ ႏွစ္ဆႀကီးမားတဲ့ ေရျပင္ေရခဲတံုးႀကီးက ေျမျပင္ကုိ ေျမွာက္ထားျခင္း ျဖစ္တယ္။ တဖန္ ထုိေရျပင္ေရခဲတံုးႀကီးကုိ ယူဇနာ(၉)သိန္း(၆)ေသာင္းရွိတဲ့ ေလျပင္ႀကီးက ေအာက္မက်ေအာင္ ပင့္ေျမွာက္တုိက္ခက္ေပးေနတယ္။ အဲဒီေလျပင္ႀကီးေအာက္မွာမွ အဆံုးအပုိင္းအျခား မရွိေသာ ေကာင္းကင္ၾကီး တည္ရွိပါတယ္။  ထုိေကာင္းကင္ၾကီးအတြင္းတြင္ မီးကလပ္ အျပည့္ရွိေနတယ္။ ထုိေအာက္တြင္မွ ငရဲၾကီးရွစ္ထပ္ အစဥ္အတုိင္း တည္ရွိေနပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ကမၻာေျမေအာက္ပုိင္း တည္ေနပံုပါ။
စၾကာ၀ဠာတစ္ခုဟုသတ္မွတ္ေသာ ကမၻာေျမႀကီးရဲ႕အ၀န္းအက်ယ္မွာ ယူဇနာေပါင္း (၃)သန္း၊ (၆)သိန္း၊ (၁)ေသာင္း၊ (၃၅၀)ကုိ သတ္မွတ္၏။ ကမၻာေျမ၀န္းႀကီးကုိ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးမ်ားက ၀ုိင္း၀န္းရစ္ပတ္ၿပီး တံတုိင္းခတ္ထားၾကတယ္။ ကမၻာေျမႀကီးရဲ႕အတြင္းမွာ သမုဒၵရာေရျပင္ႀကီးရွိတယ္။ ထုိသမုဒၵရာဟာ အနက္ဟာ ယူဇနာေပါင္း(၈)ေသာင္း(၄)ေထာင္ရွိတယ္။ ေရျပင္အထက္မွာလည္း ယူဇနာေပါင္း(၈)ေသာင္း(၄)ေထာင္၊ ေရတြင္းမွာလည္း ယူဇနာေပါင္း(၈)ေသာင္း(၄)ေထာင္ရွိတယ္။ အဲဒီေရျပင္အထက္နဲ႔ေရတြင္းႏွစ္ခုေပါင္း (၁)သိန္း(၆)ေသာင္း(၈)ေထာင္ဟာ ျမင့္မုိရ္ေတာင္အျမင့္လည္း အဲဒီေလာက္အတူတူမုိ႔ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ တည္ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ သမုဒၵရာရဲ႕ေရျပင္၊ ေရတြင္း၊ ေရ အနက္ စုစုေပါင္းဟာ ယူဇနာ(၂)သိန္း၊(၅)ေသာင္း၊  (၂)ေထာင္ရွိပါတယ္။ သမုဒၵရာရဲ႕အလယ္တည့္တည့္ မွာရွိတဲ့ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ကေတာ့ အထက္ေရျပင္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္အထိ ယူဇနာရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ရွိသကဲ့သို႔ သမုဒၵရာအတြင္း၌လည္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္အျမင့္ ရွိပါတယ္။
ထုိသမုဒၵရာ၏ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ သီဒါေခၚေသာ ျမစ္တစ္ခုျခားၿပီး ျမင့္မုိရ္ေတာင္၏ေအာက္တစ္ ၀က္ေလာက္နိမ့္တဲ့ ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ သီဒါျမစ္တစ္ခုတစ္ခုျခား ကာ ေတာင္စဥ္(၇)ထပ္ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ကုိ ၀ုိင္းရံေနၾကပါတယ္။ ထုိျမင့္မုိရ္ေတာင္နဲ႔ေတာင္စဥ္(၇) ထပ္တုိ႔ရဲ႕ ေလးမ်က္ႏွာေရလယ္ေခါင္းတြင္ ကၽြန္းႀကီးကၽြန္းငယ္မ်ား ရွိေနၾကပါတယ္။ အဲဒီကၽြန္းမ်ားတြင္ လူစတဲ့သတၱ၀ါမ်ား ေနထုိင္ၾကတာေၾကာင့္ အေရွ႕ဘက္တြင္ရွိတဲ့ ကၽြန္းကုိ အေရွ႕ကၽြန္း၊ အေနာက္ဘက္ကုိ အေနာက္ကၽြန္း၊ ေျမာက္ဘက္ကုိ ေျမာက္ကၽြန္း၊ ေတာင္ဘက္ကုိ ေတာင္ကၽြန္းလုိ႔ သတ္မွတ္ေခၚေ၀ၚၾကေလတယ္။
ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ထိပ္မွာ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္တည္ရွိေနၿပီး ျမင့္မုိရ္ေတာင္ထိပ္မွာ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္ တည္ရွိေနပါတယ္။ဒီနတ္ျပည္(၂)ခုဟာ ေျမျပင္နဲ႔ဆက္စပ္ေနလုိ႔ ေျမျပင္ရဲ႕အျမင့္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ေတာင္ေတြေပၚမွာ တည္ရွိေနတာပါ။ က်န္တဲ့နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္ေတြကေတာ့ ေကာင္ကင္ေပၚမွာ တည္ရွိေနၾကပါတယ္။ ေကာင္းကင္အလႊာအထပ္ထပ္တြင္ က်န္တဲ့နတ္ျပည္မ်ားဟာ တစ္ထပ္ႏွင့္တစ္ထပ္ ယူဇနာအကြာအေ၀း ေလးေသာင္းႏွစ္ေထာင္စီအကြာျဖင့္ တည္ရွိေနၾကတယ္။ ျမင္းမုိရ္ေတာင္၏အထက္ ယူဇနာ ငါးသန္းငါးသိန္းရွစ္ေထာင္ေ၀းေသာအရပ္တြင္ ျဗဟၼာဘံုမ်ား ရွိၾကပါတယ္။ဒါကေတာ့ စၾကာ၀ဠာတစ္ခုရဲ႕ကမၻာေျမတည္ေနပံုပါ။
စၾကာ၀ဠာတစ္ခုအတြင္းမွာ ေနတစ္ခု လတစ္ခု ရွိၾကပါတယ္။ ေနနဲ႔လတုိ႔ဟာ ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္နဲ႔ အမွ် ေကာင္ကင္မွာ လက္ယာရစ္ လွည့္ပတ္ေနၾကေပတယ္။ ျဖစ္ေဖာ္ျဖစ္ဖက္ ပ်က္ေဖာ္ပ်က္ဖက္ စၾကာ၀ဠာေတြဟာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဆန္ေတြစီခ်ထားသလုိ စၾကာ၀ဠာေတာင္ေတြ ေခြရစ္ပတ္ေနၾကပါတယ္။ ဒီစၾကာ၀ဠာလုိ တည္ရွိေနၾကေသးတဲ့ က်န္တဲ့စၾကာ၀ဠာေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ မေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ ရွိပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶက စၾကာ၀ဠာအနႏၱ-ေရတြက္လုိ႔ေတာင္ မရႏုိင္ေအာင္ မ်ားစြာရွိတယ္လုိ႔ မိန္႔ခဲ့တာပါ။
တစ္ခါ ေလာကဓာတ္အေနနဲ႔ ထပ္ရွင္းျပရမယ္ဆုိရင္ ျဖစ္တူ-တည္တူ-ပ်က္တူျဖင့္ အတူတူျဖစ္ အတူတူတည္ အတူတူပ်က္ၾကတဲ့ စၾကာ၀ဠာေပါင္း ကုေဋတစ္သိန္းကို မဟာေလာကဓါတ္တစ္ခုလို႔ေခၚ ပါတယ္။ အဲဒီမဟာေလာကဓါတ္ႀကီးကို တစ္ေသာင္းအုပ္စုတစ္ခုစီ ထပ္ခြဲလုိက္ၿပီးလွ်င္ အဲဒီထဲကမွ တစ္ေသာင္းအုပ္စုတစ္ခုကုိ မဇၥ်ိမေလာကဓါတ္ဟုေခၚပါတယ္။ မဇၥ်ိမေလာကဓါတ္ကို စူဠေလာကဓါတ္လုိ႔ေခၚတဲ့ စၾကာ၀ဠာတစ္ေသာင္းနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားပါတယ္။ အဲဒီတစ္ေသာင္းထဲက တစ္ခုတုန္လႈပ္ရင္ တြဲဖက္ျဖစ္တဲ့ အျခားစၾကာ၀ဠာ ကိုးေထာင္ကိုးရာကိုးဆယ့္ကိုးခုကလည္း လိုက္ၿပီးေတာ့ တုန္လႈပ္ပါတယ္။
ဦးဇင္းတို႔ရဲ႕ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သုေမဓာရွင္ရေသ့ဟာ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္အထံမွ နိယတဗ်ာဒိတ္ခံယူၿပီးေတာ့ ဘုရားျဖစ္ဖို႔အတြက္ ငါဘာေတြကို လုပ္ရမွာပါလဲလို႔ စဥ္းစားပါတယ္။ ဘုရားျဖစ္ဖို႔အတြက္ ပါရမီဆယ္ပါးကို ျဖည့္က်င့္ရမယ္လုိ႔ မိမိဘာသာ သိျမင္ေသာအခါမွာ ဦးဇင္းတို႔ရဲ႕ စၾကာ၀ဠာဟာ အိုးထိန္းစက္ကဲ့သုိ႔ တုန္လႈပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဦးဇင္းတို႔ရဲ႕ စၾကာ၀ဠာနဲ႔တြဲဘက္ျဖစ္တဲ့ စၾကာ၀ဠာ ကိုးေထာင္ကိုးရာကိုးဆယ့္ကိုးခုကပါ ဦးဇင္းတို႔ရဲ႕ စၾကာ၀ဠာနဲ႔အတူ လိုက္ၿပီးေတာ့ တုန္လႈပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို မဇၥ်ိမေလာကဓါတ္တစ္ခုလံုး တုန္လႈပ္တယ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ဗုဒၶ၀င္ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီမဇၥ်ိမေလာကဓါတ္ရဲ႕ အလယ္ဗဟိုတည့္တည့္မွာ စၾကာ၀ဠာတစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒီစၾကာ၀ူဠာထဲမွာ အေရွ႕ကၽြန္း အေနာက္ကၽြန္း ေတာင္ကၽြန္း ေျမာက္ကၽြန္းဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္းႀကီးေလးကၽြန္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီကၽြန္းႀကီးေလးကၽြန္းထဲက ေတာင္ကၽြန္းမွာ မဇၥ်ိမေဒသအရပ္ဆိုတာရွိပါတယ္။ အဲဒီ မဇၥ်ိမအရပ္ေဒသမွာပဲ သဗၺညဳဘုရားရွင္မ်ား၊ ပေစၥကဗုဒၶါဘုရားရွင္မ်ား၊ပြင့္ၾကၿပီး က်န္ကၽြန္း(၃)ကၽြန္းမွာ မပြင့္ၾကေပ။ အခု ဦးဇင္းတုိ႔ေနထုိင္တဲ့ စၾကာ၀ဠာအျပင္ က်န္တဲ့စၾကာ၀ဠာမ်ားမွာလည္း ဦးဇင္းတုိ႔ေနထုိင္တဲ့ စၾကာ၀ဠာလုိ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုေတြ ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီစၾကာ၀ဠာေတြမွာ ဘုရားရွင္မ်ား၊ လူအရိယာမ်ားမရွိၾကဘဲ စၾကာ၀ေတးမင္းႏွင့္ နတ္ျဗဟၼာအရိယာမ်ားသာ ရွိၾကပါတယ္၊၊
အဲဒီေတာ့ မဟာေလာကဓါတ္ႀကီးထဲက သဗၺညဳဘုရားရွင္ ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ စၾကာ၀ဠာတစ္ခုကို ဖယ္ထားလုိက္ရင္ အျခားစၾကာ၀ဠာေပါင္း ကုေဋကိုးေသာင္း ကိုးေထာင္ ကိုးရာ ကိုးဆယ့္ ကိုးကုေဋေသာ စၾကာ၀ဠာတိုင္းမွာ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုရွိတယ္။ ဘုရားရွင္မ်ား၊ လူအရိယာမ်ား၊ ရဟန္းအရိယာမ်ား မရွိ။ နတ္အရိယာ၊ ျဗဟၼာအရိယာနဲ႔ စၾကာ၀ေတးမင္းမ်ားသာ ရွိၾကတယ္။ နတ္အရိယာ၊ ျဗဟၼာအရိယာ ရွိေနၿပီးေတာ့ ဘာျဖစ္လုိ႔ လူအရိယာ၊ ရဟန္းအရိယာ မရွိရတာလဲလို႔ ေမးစရာျဖစ္လာပါတယ္။ လူအရိယာ၊ ရဟန္းအရိယာမရွိတာက သူတို႔ဆီမွာ သဗၺညဳဘုရားရွင္မ်ား မပြင့္ၾကလို႔ပါ။ ပေစၥကဗုဒၶါမ်ား မရွိၾကတာကေတာ့ ပေစၥကဗုဒၶါမ်ားဟာ သာသနာပမ်ားျဖစ္ၾကေသာ္လည္း အေလ့အလာ ထံုးတမ္းစဥ္လာအားျဖင့္ သဗၺညဳဘုရားမပြင့္တဲ့ စၾကာ၀ဠာမ်ားမွာ ပေစၥကဗုဒၶါမ်ားလည္း မပြင့္ၾကလို႔ မရွိၾကတာပါ။
အရိယာ နတ္ေတြျဗဟၼာေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ တန္ခိုးဣဒၶိပါဒ္မ်ားႏွင့္ ဘုရားပြင့္တဲ့ စၾကာ၀ဠာမွာ တရားနာလာၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အရိယာျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဗုဒၶစာေပက်မ္းဂန္ အႏွံ႔အျပားမွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားပြဲေတြမွာ စၾကာ၀ဠာတုိက္တစ္ေသာင္းက နတ္ျဗဟၼာေတြ တရားနာလာၾကတယ္ဆုိတာ ကို ေတြ႔ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ရင္ အျခားစၾကာ၀ဠာက လူေတြလည္း ဘုရားမပြင့္ေပမယ့္ ကၽြတ္တန္း၀င္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔စၾကာ၀ဠာမွာ စၾကာ၀ေတးမင္းရွိတယ္။ သူက တရားသျဖင့္ ဆံုးမအုပ္ခ်ဳပ္မယ္။ လူေတြဟာ စၾကာ၀ေတးမင္းရဲ႕ အဆံုးအမကို လိုက္နာၿပီးေတာ့ သီလေတြထိန္းသိမ္းၾကမယ္။ ဒါေနေတြျပဳၾကမယ္။ သမထေတြပြားမ်ားၾကမယ္။ ၿပီးေတာ့ နတ္ျပည္ ျဗဟၼာ့ျပည္ေတြကို ေရာက္မယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီနတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြဟာ ဘုရားရွင္ရွိရာကို လာၿပီးေတာ့ တရားနာၾကမယ္။ ကၽြတ္တန္း၀င္ၾကတယ္။ ဒီသေဘာပါပဲ။
အထက္မွာ ေျပာခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြကို ေထာက္ရႈ႕ၿပီးေတာ့ အျခားေသာစၾကာ၀ဠာမ်ားမွာလည္း လူသားမ်ား ဧကန္ရွိၾကတယ္လို႔ မွတ္ရပါမယ္။ ရတနသုတ္ေတာ္ ခႏၵသုတ္ေတာ္ ေမာရသုတ္ေတာ္ ဓဇဂသုတ္ေတာ္ အာဋာနာရိယသုတ္ေတာ္မ်ားရဲ႕ အာဏာေတာ္ဟာ စၾကၤာ၀ဠာေပါင္း ကုေဋတစ္သိန္းနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတ့ဲ မဟာေလာကဓါတ္ႀကီး တစ္ခုလံုးကို ပ်ံ႕ႏွံ႔တည္တ့ံပါတယ္။ အထက္မွာ ေျပာခဲ့တဲ့ မဟာေလာကဓာတ္လုိမ်ိဳး မဟာေလာကဓါတ္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲရွိပါတယ္။ အဲဒီ အကုန္လံုးေသာ မဟာေလာကဓါတ္ေတြကိုေတာ့ အနႏၱေလာကဓါတ္လို႔ ေခၚဆိုပါတယ္။ ဒါကေတာ့ စၾကာ၀ဠာ အေၾကာင္းကုိ ပုိရွင္းေအာင္ ရွင္းျပတာပါ။
ျမတ္ဗုဒၶတာဝတႎသာကုိ ၾကြခ်ီေတာ္တဲ့အခါတုန္းက ရတနာစႀကႍမွာ ေျခတစ္ဖဝါးခ်ၿပီး လက္ယာေျခေတာ္ လွမ္းေတာ္မူကာ ယုဂႏၶဳိေတာင္ထိပ္မွာ တစ္ဖဝါး ခ်ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ထိပ္ကုိ တစ္ဖဝါးခ်ေတာ္မူတယ္လုိ႔ ဆုိၾကပါတယ္။ တန္ခုိးေတာ္နဲ႔သြားလုိ႔ စုစုေပါင္း ႏွစ္လွမ္း၊သုံးဖဝါးနဲ႔ ၾကြခ်ီေတာ္မူခဲ့တာပါ။
ကမၻာတစ္ခုပ်က္ေသာအခါ ေျမ၊ မီး၊ ေလ၊ ေရ စေသာ ဓာတ္ၾကီးေလးပါးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ပ်က္ပါတယ္။ ထုိသုိ႔ကမၻာပ်က္ေသာအခါ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုတြင္ ေကာင္းမႈအရင္းခံေသာသူမ်ားသည္ ကမၻာပ်က္ကာလ တြင္ ဒုတိယစ်ာန္ဘံုစတဲ့ ျဗဟၼဘံုမ်ားမွာ ေျပာင္းေရြ႕ေနၾကရသလုိ မေကာင္းမႈ အရင္းခံေသာသူမ်ားသည္ အ၀ီစိငရဲတြင္ေနျပီး ကမၻာတံတုိင္းဟုေခၚေသာ မဲေမွာင္ ပိတ္ဖံုးေနသည့္ ေခ်ာက္နက္ၾကီးမ်ားတြင္ ေျပာင္းေရြ႕ကာ ဒုကၡခံၾကရတယ္။
ယခုလုိ က်ယ္ေျပာလွတဲ့ ဘံုေလာကမ်ားကုိေတြးၾကည့္ရင္ သံသရာ၏ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ကုိ သိျမင္လာပါလိမ့္မယ္။ ဘ၀မ်ိဳးစံုကုိ လုိခ်င္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ဘ၀သံသရာတြင္ က်င္လည္ေနၾကရကာ ဒုကၡပင္လယ္ ဆုိက္ေရာက္ေနဦးမည္မုိ႔ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာသံသရာမွ အျမန္ဆံုးလြတ္ေအာင္ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာမ်ားကုိ အသက္ရွင္စဥ္ ဘ၀ေကာင္းေလးမွာ မ်ားမ်ားျပဳလုပ္ေပးဖုိ႔ လုိအပ္တယ္ဆုိတာ အားလံုးသိၾကလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ျမင့္မုိရ္ေတာင္ဟာ အဆမတန္ႀကီးမားၿပီး ႏု႔ညံ့တာေၾကာင့္ သာမန္လူေတြရဲ႕ မ်က္စိနဲ႔ျဖစ္ေစ၊ သာမာန္လူေတြလုပ္ထားတဲ့အရာ၀တၳဳနဲ႔ျဖစ္ေစ ျမင္ဖုိ႔ရန္ ခဲယဥ္းလွပါတယ္။ ဒါဟာလည္း သဘာ၀က်ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ငါးက်ပ္ေလာက္ေပးရင္ရတဲ့ အရာ၀တၳဳနဲ႔ တစ္သိန္းေလာက္ေပးမွျမင္ရမဲ့အရာကုိ ျမင္ခ်င္ပါတယ္။ ျမင္မွျဖစ္ပါလိမ့္မယ္လုိ႔ အတင္းေအာ္ေနရင္ လည္း ေအာ္တဲ့လူသာ အရူးျဖစ္မွာပါ။ ခုလည္း ျမင့္မုိရ္ေတာင္ဟာ အလြန္အင္မတန္ႀကီး မားၿပီး ႏု႔ညံ့လွတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အဲဒီအရာ၀တၳဳကုိျမင္ႏုိင္တဲ့ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ရသူေတြ သာ ျမင္ႏုိင္တာပါ။ မိမိတုိ႔က တကယ္ျမင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ငါးက်ပ္တန္ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ၊ လံုးလ၀ီရိယေလးနဲ႔ ျမင္ခ်င္တယ္ေအာ္မေနဘဲ တစ္သိန္းေလာက္ေပးမွရတဲ့ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ရေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္ရမွာပါ။
ဒါေၾကာင့္လည္း လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီးက ႏုိင္ငံျခားသာတစ္ေယာက္ကုိ မင့္တုိ႔ ေလးငါးေျခာက္သိန္းေပး ရတဲ့ မွန္ဘီလူးနဲ႔ေတာင္ အေ၀းႀကီးမွာရွိတဲ့ အရာေတြကုိျမင္ရေသးရင္ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီမ်ားစြာကုိ ပင္ပန္းခံျဖည့္က်င့္မွရတဲ့ သဗၺညဳတဉာဏ္က မင့္တုိ႔ မွန္ဘီးလူးေတြထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ အစြမ္းထက္ရမွာေပါ့။ မင့္တုိ႔ မွန္ဘီးလူးနဲ႔ၾကည့္လုိ႔မရတဲ့အရာကုိ မရွိဘူးဆုိၿပီး ေလွ်ာက္ေျပာလုိ႔မရဘူးေလ။ မင့္တုိ႔မွန္ဘီးလူးက ဒီတစ္ဘ၀စာရင္းရင္ ရတယ္။ သဗၺညဳတဉာဏ္က ေလးသေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္းေတာင္ ရင္းခဲ့ရတာ။ အဲဒါေၾကာင့္ မင့္တုိ႔ မွန္ဘီးလူးထက္ သာတယ္ဆုိတာမင့္ယံုရမယ္လုိ႔ ႏုိင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္ကုိ ေျပာလုိက္တဲ့အခါ ႏုိင္ငံျခားသားလည္း ေခါင္းမုိင္ခ်ၿပီး အရႈံးေပးခဲ့ရပါသတဲ့။
ဒီထက္မက ျမင့္မုိရ္ေတာင္နဲ႔ စၾကာ၀ဠာအေၾကာင္းကုိ ပုိမုိျပည့္စံုစြာသိရွိခ်င္ပါက ပထမဦးဆံုး ဝိသုဒၶိ (၁၊ ၁၉၉) http://tipitakamyanmar2.blogspot.com/2011/08/blog-post_7312.html မွာ ေလာက၀ိဒူအဖြင့္ကုိျပထားတဲ့ အခန္း(၁၃၅)ကေန စဖတ္ၾကည့္လုိက္ပါ။ ဒုတိယအေနနဲ႔ ဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္စာအုပ္ထဲက ေလာက၀ိဒူအေၾကာင္းကုိ ဖတ္ၾကည့္ပါ။ တတိယအေနနဲ႔ကေတာ့ တည္ေတာဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ အေမးအေျဖမ်ား အမွတ္စဥ္(၂)ကုိ ဖတ္ပါ။ စတုတၳအေနနဲ႔ကေတာ့ ဓမၼာစရိယ လႊမ္းေအာင္ေရးထားတဲ့ ဤစၾကာ၀ဠာစာအုပ္ကုိ ၀ယ္ဖတ္ပါ။ အဲဒီစာအုပ္ဟာ အင္တာနက္မွာ ၀ယ္ရမည့္စာအုပ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ဦးဇင္းလည္း ၀ယ္ဖတ္မရ လုိ႔ ေသခ်ာျပည့္စံုပါမပါေတာ့ မသိရေသးပါ။ သုိ႔ေသာ္ အင္တာနက္ကေန ၀ယ္ႏုိင္မည့္လူမ်ား၊ ျမန္မာျပည္ကလူမ်ား ၀ယ္ယူဖတ္ၾကည့္လွ်င္ ျမင့္မုိရ္ေတာင္အေၾကာင္းကုိ ျပည့္စံုစြာ သိရပါလိမ့္မယ္။ စာအုပ္မာတိကာမွာေတာ့ အျပည့္စံုေရးထားတယ္လုိ႔ http://www.myanmarbookshop.com/MyanmarBooks/BookDetails/18595 ဒီဆုိဒ္မွာ ေၾကညာထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
မွတ္ခ်က္– ဤျမင့္မုိရ္ေတာင္နဲ႔စၾကာ၀ဠာအေၾကာင္းမ်ားကုိ ဦးဇင္းအား ခဏခဏအေမးခံရ၍ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားသိရွိေစရန္အက်ိဳးငွါ ဦးဇင္းေနရာစံုမွ ရွာေဖြဖတ္ရႈ႕ၿပီး ေရးသားတင္ျပလုိက္ျခင္းျဖစ္ တာေၾကာင့္ ဦးဇင္းထက္ပုိမုိကာ ဗဟုသုတျပည့္စံုသူ စာဖတ္ပရိတ္မ်ားအေနျဖင့္ အမွားေတြ႕ပါကလည္း အမွန္ျပင္ေပးၾကဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံလုိက္ပါတယ္။ စာဖတ္သူအားလံုး ဗဟုသုတၾကြယ္၀ကာ မိမိဘာသာကုိ ပုိမုိေလ့လာယံုၾကည္ၿပီးသကာလ ပုိမုိေလ့လာလုိက္စားႏုိင္ၿပီးလွ်င္ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာမ်ားကုိ လည္း ေန႔စဥ္မျပတ္ျပဳလုပ္ၿပီး ပန္းတုိင္ကုိလ်င္ျမန္စြာ ေရာက္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳဆုေတာင္းေပးေနလ်က္……။
အရွင္ေကာမလ(ခ)ဆန္နီေနမင္း
Sanninaymin@gmail.com
http://www.sanninaymin.com/
ကုိလံဘုိၿမိဳ႕၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ။