ကံရဲ့အက်ိဳး တကယ္ရွိမရွိ
ကံရဲ့အက်ိဳးတရား တကယ္ရွိမရွိဆုိတာကုိ လြယ္လြယ္နဲ့လက္ခံနဳိင္ၾကမွာ
မဟုတ္ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ့လဲဆုိေတာ့ ကုသိုလ္ကံတစ္ခုကုိျပဳလုပ္လုိက္ရင္ အဲသည္ကုသိုလ္ကံရဲ့ အက်ိဳးတရားဟာ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းဆုိသလုိ့ အက်ိဳးေပး
မဟုတ္လုိ့ဘဲ။ ခ်က္ခ်င္း အက်ိဳးရသူက ရွားပါတယ္။
အဲဒါနဲ့ ပတ္သက္လုိ့ လူနွစ္ေယာက္ရဲ့ဘ၀ကုိေလ့လာ ၾကည့္ရေအာင္ဗ်ာ။
အျမြာညီအစ္ကုိနွစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ ေမြးေတာ့ အခ်ိန္က ငါးမိနစ္သာျခားပါတယ္။
အျမြာညီအစ္ကုိျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ဦးနဲ့တစ္ဦးဟာ ရုပ္ဆင္တူတာကလြဲ့လုိ့ အက်င့္က
လုံး၀မတူဘူး။အငယ္က
ေသာင္းက်န္း သေလာက္ အၾကီးက ေအးေဆးတယ္။
အစားအေသာက္မွာလည္း အၾကီးက အေအး၊ အခ်ိဳအဆိမ့္ၾကိဳက္ျပီး အငယ္က အပူအစပ္မွ
ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။
ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ဟာ အျမြာေမြးေပမယ့္ ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္းပဲဗ်ိဳ့။
စိတ္ဓါတ္လည္းလုံး၀မတူဘူး။ တစ္ဦးက ေဒါသၾကီး၊ တစ္ဦးက သည္းခံစိတ္ရွည္တယ္။
အရြယ္ေရာက္ေလ မတူညီတာေတြက ကြာျခားလာေလရယ္ပါ။
မတူတဲ့အေၾကာင္းက စိတ္၀င္စားစရာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ စိတ္၀င္စားစရာကိစၥက
ကံအက်ိဳးေပးမွဳ ကိစၥရယ္ပါ။
အၾကီးေကာင္ဟာ ပညာတတ္၊ ဘြဲ့ရပါ။ မ်ိဳးရုိးေကာင္း အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးနဲ့
အိမ္ေထာငင္က်ခဲ့ပါတယ္။
အငယ္ေကာင္က ပညာလည္း ဘြဲ့ရေအာင္ မသင္ဘူး။ဆယ္တန္းလည္း
မေအာင္ဘူး။အိမ္ေထာင္က်ျပန္ေတာ့
လည္း တစ္ခုလပ္နဲ့မွ ရတယ္။
အဲ့သည္လုိ့ေတြ ျဖစ္ေနၾကေပမယ့္ အၾကီးေကာင္ရဲ့ မိသားစု ဟာဆင္းရဲတယ္။
အဆင္မေျပဘူး၊ အိမ္ပုိင္နဲ့မေနနဳိင္
ဘူး၊ မိဘအိမ္မွာပဲေနရတယ္။ အလုပ္လည္း နွစ္ေယာက္လုံးရွိပါလ်က္ မျပည့္စုံဘူး။
အိမ္ေျမ၀ယ္ဖုိ့ ကုိအေျခအေနက ေပး
မလာဘူး။
အငယ္ေကာင္ကေတာ့ အင္း ကန္ထထရုိက္ဆီမွာ အင္းစာေရး ၀င္လုပ္ရာက ေငြစုမိျပီး
ေျမ၀ယ္တယ္။ အိမ္က
တျဖည္းျဖည္း ေဆာက္လုိက္တယ္။ အိမ္ပုိင္နဲ့ဗ်ာ။
သူတုိ့ႏွစ္ဦး အသက္ၾကီးလာၾကတယ္။ သူတုိ့သားသမီးေတြကေတာင္ အိမ္ေထာင္က်လုိ့
ေျမးရေနပါျပီ။
အၾကီးေကာင္ဟာ ဘာသာတရား သိပ္ကုိင္းရွဳိင္းတာ၊ ေန့စဥ္ ဘုရား၀တ္တက္ မပ်က္ဘူး။
၀ါတြင္းဆုိ သက္သတ္
လြတ္စားတယ္၊လွဴတယ္။ ဘာသာေရးကိစၥလည္း ေဆာင္ရြက္၊ သာသနာျပဳေရးမွာ
ေရွ့ဆုံးကပဲ။
ေဟာ။ အငယ္ေကာင္က ဖဲရုိက္တယ္၊အရက္ေသာက္တယ္။ မိန္းမရွဳပ္တယ္၊
အသက္ငါးဆယ္ေရာက္မွ ေနာက္မိန္း
မယူတယ္။
ေနာက္မိန္းမယူျပီးမွ ကံမ်ားေကာင္းခ်င္ေတာ့ သိန္းထီထေပါက္သဗ်။
အဲသည္ထက္ ပုိျပီး တစ္ျမိဳ့လုံး ေျပာစရာျဖစ္သြားပုံကမဟာဒုတ္ ဘုရားမဲကုိ
သူကေပါက္သြားတာပါပဲ။
ဘုရားကုိ အခမ္းအနားနဲ့ပုိ့တဲ့ေန့က ျမိဳ့မွာ အရမ္းစည္တာပဲ့။ ဒိုးပတ္၀ုိင္း
နွစ္၀ိုင္းနဲ့ေလ။ သူ့အိမ္က ေရႊရင္ေအးနဲ့ဧည့္
ခံတယ္။ ေဆး၊ ကြမ္း လုိသေလာက္ေပးတယ္။ ထီကေပါက္ထားေတာ့ စိတ္ထင္သလုိ
လုပ္တာေပ့ါ။ ဘုရား သူ့အိမ္
ေရာက္ေတာ့ သူမူးေနတယ္ေလ၊ အဲ့ေရာ။
အတိက္ကံရဲ့ အက်ိဳးေပးက သူ့မွာ အားေကာငး္လာပါေတာ့တယ္။
ေဟာ-- အတိတ္ကံ အားေကာငး္ရာက သူဟာ ပစၥဳပၸဳန္ကံပါ ျပဳလာနဳိင္ပါေရာ။
အနီးအနားက ဆင္းရဲတဲ့ ရင္းနွီးတဲ့သူေတြကုိ ေငြရင္း အနည္းငယ္စီထုတ္ေပး။
၀က္ေမြးခိုင္း ၊ ဘဲေမြးခိုင္း ျပီးေတာ့
တစ္ေယာက္တစ္၀က္ယူ။ ရပ္ကြက္ေဘာလုံးသင္းဆုိရင္ သူကပဲ ေလ့က်င့္ခ်ိန္ျပီး
စားေသာက္ေရး တာ၀န္ယူထားတယ္။
သူေတာ္ေကာင္း အစ္ကုိၾကီးကေတာ့ နာမည္ေကာငး္၊ အက်င့္ေကာငး္ပါလ်က္
အတိတ္ကံမရွိေတာ့ ဆင္းရဲေနရွာ
တယ္။ မၾကာခဏ သူ့ဆီက ေငြလာေခ်းရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ့မိန္းမမ်က္နွာကတင္းေနေတာ့
ေနာက္မလာေတာ့ဘူ။
ကံအက်ိဳးေပး တကယ္ရွိမရွိဟာ အဲဒါသာ ၾကည့္ေတာ့ဗ်ာ။
ကံအက်ိဳးေပး တယ္ရွိမရွိဟာ အဲဒါသာၾကည့္ေတာ့ဗ်ာ။
အခ်ိဳ့က အတိတ္ကံ အားေကာငး္တယ္။
အခ်ိဳ့က ပစၥဳပၸန္ကံ အားေကာင္းတယ္။
လူေတြမွာ ျပိဳင္လုိ့မရတာ ကံအေၾကာင္းတရားပါပဲ။
အခုလုပ္တဲ့ ကံဆုိတာကလည္း အခုခ်က္ခ်င္း ထအက်ိဳးေပးခ်င္မွ ေပးတာရယ္ပါ။
အငယ္ေကာင္ရဲ့ကံက ဆန္းတယ္။ဟုတ္တာေရာ၊ မဟုတ္တာေရာ လုပ္ရင္ အက်ိဳးေပးေနတာပါပဲ။
သူ့အသက္
ငါးဆယ့္ေျခာက္နွစ္မွာ လယ္ကြင္းထဲ့က လယ္သမားတစ္ေယာက္ရခဲ့တဲ့ပစၥည္း
သူ့လာေရာင္းရာက ၀ယ္လုိက္တယ္။
အဲဒါကုိ သူက အစိုးရဆီ ျပန္အပ္နွံ့တဲ့အခါ ေငြအဆေပါင္းမ်ားစြာ ရသြားခဲ့တယ္ေလ။
အဲသည္ေတာ့ ခ်မ္းသာ
ျပီးရင္း ခ်မ္းသာရင္းပဲ့ေပ့ါ။ ဘ၀တစ္သက္တာ ခ်မ္းသာသြားတယ္။
ဘိတ္ဆုံးမွာ ကံရဲ့ ဆန္းၾကယ္ပုံကုိေျပာရရင္ေတာ့--
အငယ္ေကာင္ရဲ့ ဇနီးက အရင္ဆုံးတယ္။ အငယ္ေကာင္က အရက္ဒဏ္
ေပြလြြန္းေတလြန္းတဲ့ဒဏ္ေၾကာင့္ အၾကီး
ေကာင္ထက္အရင္ဆုံးတယ္။
ေနာက္ဆုံးမွာ အၾကီးေကာင္ဟာ သူရဲ့လူမမည္သားသမီးႏွစ္ေယာက္ကုိ
အုပ္ထိန္းရင္းနဲ့ သူ့စီးပြားအားလုံးကုိ ပုိင္
ဆုိင္ျပီး ခ်မ္းသာစြာ ေနထုိင္သြားေတာ့တယ္ေလ။
***သုေတသီ ဘုန္းျမင့္ေသြး ေရးသားေသာ “ဘ၀၏ကံေကာင္းျခင္း ကံဆုိးျခင္း”
စာအုပ္မွေကာက္နွဳတ္ခ်က္ျဖစ္သည္။
*ကလ်ာဏ ကာရီ ကလ်ာဏံ၊
ပါပကာရီစ ပါပကံ၊
ယာဒိသံ ၀ပၸ ပလာဗီဇ။
တာဒိသံ ဟရေတ ဖလံ။
ေကာင္းမွဳ ျပဳလုပ္သူ
ေကာင္းက်ိဳး ရတယ္။
မေကာင္းမွဳ လုပ္သူ
မေကာင္းက်ိဳး ရတယ္။
အၾကင္မ်ိဳးေစ့ကုိ စိုက္ပ်ိဳးတယ္။
ထုိအသီးကုိ သုံးေဆာင္ရတယ္။
(ဗုဒၵျမတ္စြာ)
No comments:
Post a Comment