ငရဲၾကီးတယ္ဆုိတာ

ယေန႔ေခတ္ဟာ အိုင္တီေခတ္ ၊ နည္းပညာေခတ္ ဟုေျပာေနၾကသည့္အတိုင္း သိပ ၸံ ပညာ ၊ စက္မႈလက္မႈနညး္ပညာ ထြန္းကားတိုးတက္မႈမွာ အံ့မခန္း ပင္ျဖစ္ ပါတယ္။ ထိုတိုးတက္ေနေသာ ၊ အသစ္အသစ္ေသာ နည္းပညာမ်ားေနာက္သို႔ အမီလိုက္ႏိုင္ၾကသူအမ်ားစုမွာ လူငယ္မ်ားျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ယေန႔ေခတ္လူငယ္မ်ားသည္ လူႀကီးမ်ားထက္ ကြန္ပ်ဳတာ နည္းပညာ ပိုမိုတတ္ေျမာက္ၾကတာ ဘယ္သူမွမျငင္းႏိုင္ပါဘူး။ တက္စရာ သင္တန္းေတြ ၊ ဆည္းပူးစရာ ပညာရပ္ေတြကလည္း မကုန္ႏိုင္ ၊ မခမ္းႏိုင္ေပပဲမို႔ လူငယ္ေတြကိုၾကည့္လိုက္ရင္ အျမဲအလုပ္ရႈပ္ ၊ အနားမေနၾကရပါဘူး။ အထက္တန္းေအာင္ျပီ ဆိုတာ နဲ႔ အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းေတြတက္ ၊ ကြန္ပ်ဳတာ ၊ စာရင္းကိုင္သင္တန္းေတြတက္ နဲ႔ ဘ၀တိုးတက္မႈ ကိုရွာေဖြေနႀကပါတယ္။ သင္တန္းဆင္းလက္မွတ္္ရျပီးရင္ အလုပ္ရွာ ၊ တကၠသိုလ္ မတက္ခင္ကတည္းကကိုပဲ အလုပ္အကိုင္နဲ႔ျဖစ္ေနၾကပါျပီ။ အသက္ငယ္ငယ္ေလးေတြနဲ႔ ကိုယ့္၀င္ေငြလစာ ေလးေတြနဲ႔ျဖစ္ေနၾကတာ ခ်ီးက်ဳးစရာပါပဲ။ မိသားစု တာ၀န္ကို ၀င္ထမ္းၾကတာ သိတတ္ၾကတာ အင္မတန္ ကိုေကာင္းပါတယ္။ မိဘ မ်ားအေနနဲ႔ကလည္း ကိုယ့္သားသမီးအတြက္ အင္မတန္ ဂုဏ္ယူၾကတာေလ။ ကြၽန္ေတာ္သားကေတာ့ျဖင့္ ဘယ္ကုမၼဏီ ႀကီး မွာ ေပ့ါ။ ကြၽန္မ သားက ကြန္ပ်ဳတာပရိုဂရမ္မာေလ။ သမီးက ဘယ္ရံုးမွာ စာရင္းကိုင္ေလ နဲ႔ ေျပာရတာ အင္မတန္ကိုဂုဏ္ရွိပါေပတယ္။ အလုပ္က အိုဗာတိုင္ ဆိုလည္း အိမ္ျပန္ေနာက္က်တဲ့ သမီးကို လမ္းထိပ္ထြက ္ေမွ်ာ္ ေစာင့္ တဲ့ မိဘ ၊ သမီးထမင္းခ်ိဳင့္အတြက္ နံနက္အေစာႀကီး ထ ခ်က္ျပဳတ္တဲ့ အေမ ကိုေမာသလားလို႔ေမးရင္ မေမာဘူးပဲေျဖၾကမွာပါ။ သား ပညာတတ္ႀကီး ၊ သမီးပညာတတ္ႀကီးေတြအတြက္ဂုဏ္ယူေနၾကတဲ့ မိဘေတြ ပီတိေတြနဲ႔ေပ့ါ။ လူငယ္ေတြဘက္ကက်ေတာ့လည္း အသက္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ လုပ္ငန္းတာ၀န္ ေတြထမ္းေဆာင္ ၊ ပညာအႀကီးႀကီးေတြတတ္ေနေလေတာ့ မာန္ေလး နည္းနည္း ရွိလာျပီေလ။ လူငယ္မာန နဲ႔ ငါ ဆိုတာေလးေတြျဖစ္လာၾကျပီ။ မိဘ က ငယ္စဥ္ ကတည္းကေကြၽးေမြးျပဳစု ပညာသင္ေပးလို႔ ဒီေန႔ ဒီီအခ်ိန္မွာ ဒီလိုျဖစ္ေနတာကို ေမ့ေတ့ေတ့ျဖစ္ေနၾကျပီ။ ငါ ေတာ္လို႔ ၊ ငါတတ္လို႔ ဆိုျပီး လက္မေလး ေတြ ေထာင္ခ်င္ေနၾကျပီေလ။ အလုပ္ကပင္ပန္း၊ စိတ္ကရႈပ္နဲ႔ အိမ္မွာဆို မိဘ ကိုစကား ေကာင္းေကာင္း မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ အေမ ၊ အေဖက ေမးတာကိုပဲ စိတ္တိုေနျပီ။ မိဘ ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္သားသမီး ဘယ္သြားမယ္ ၊ ဘယ္လာမယ္ သိခ်င္ ၊ စိတ္ပူတာေပ့ါ။ ရံုးပိတ္ရက္ေလးမွာ အျပင္ထြက္ဖို႔ျပင္ဆင္ေနတဲ့ သမီး ၊ သားကို ဘယ္သြားမလို႔လဲ ေမးမိရင္ ကေလးေတြက မႀကိဳက္ခ်င္ေတာ့ဘူး။

မ်ားေသာအားျဖင့္ အသက္၂၀ေက်ာ္လူငယ္ေလးေတြဟာ အေဖ နဲ႔ အဆင္မေျပျဖစ္ၾကတာမ်ားတယ္။ ဖခင္ ဆိုတာ အိမ္ေထာင္ဦးစီး မို႔ အားလံုးကရိုေသ ျပီးေနၾကတာမွာ အေဖ က ပင္စင္ စားျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ ၊ သား သမီးက အလုပ္အကိုင္ရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ဖခင္နဲ႔ သားသမီး သေဘာကြဲမႈေလး ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ဖခင္ဘက္ကလည္း သူရွာေဖြေကြၽးေမြးျပဳစုလာတဲ့ သားသမီးက ခုလို သူ ေငြမရွာႏိုင္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ မေလးစားေတာ့တာလို႔ အျမင္ျဖစ္ျပီး သားသမီးဘက္ကက်ေတာ့လည္း အေဖက ေနရာတကာ ၀င္ပါေနတယ္ လို႔ ထင္ၾကျပန္ေရာ။

အလုပ္ထဲမွာလည္း အနည္းနဲ႔ အမ်ားဆိုသလို စိတ္တင္းၾကပ္မႈေလးေတြ ၊ စိတ္ဖိစီးမႈေလးေတြ ရွိေနေလေတာ့ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ မိဘ နဲ႔စကားေျပာ ရာမွာ ေဘာက္ဆတ္ဆတ္ ျဖစ္ကုန္ၾကျပီ။ အလုပ္မွာကေၾကာက္ရမယ့္သူေတြ ၊ အထက္လူႀကီးေတြ ၊ စီနီယာေတြ နဲ႔မို႔ ေဒါသ ကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားရတာေတြ အိမ္ျပန္ ေရာက္ရင္ ေပါက္ကြဲျပီေလ။ အဲသည္ေတာ့ မိဘ နဲ႔ သားသမီး ၾကား နားလည္မႈေလးေတြက လြဲျပီေပ့ါ။ လူငယ္ေတြကလည္း မိဘေတြက သူတို႔ကို နားလည္မေပးဘူး လို႔ ျမင္ၾကျပီး မိဘေတြဘက္ကက်ေတာ့လည္း ကေလးေတြ႔က ရွာႏိုင္ေဖြႏိုင္တဲ့အခါမို႔ ေမာက္မာေနၾကျပီ လို႔ ထင္ၾကတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက လုပ္တိုင္းမျဖစ္တဲ့ အေနအထားေတြ အလုပ္ထဲမွာ ရွိတယ္ေလ။ လူငယ္ေတြက တိုးတက္ခ်င္တယ္။ ႀကိဳးစားတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ႀကိဳးစား သေလာက္အရာမေရာက္ဘူး။ အခ်ိန္မတိုင္ေသးလို႔ မျဖစ္ေသး တာလည္း ျဖစ္မွာပဲ။ လူငယ္ဆိုတာက အျမဲ ဘ၀ တိုးတက္ေရးလမ္း ရွာေဖြေနတဲ့သူေတြ။ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီး ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးႀကီး နဲ႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ထင္သေလာက္ျဖစ္မလာတဲ့အခါ စိတ္ဓါတ္က် သြားတာလည္းရွိတယ္။ အဲသည္လို အခိ်န္ေတြမွာ အိမ္မွာ မိဘ နဲ႔ ပိုလို႔ အဆင္မေျပေတာ့ဘူး။ ဘယ္သူက ဘာပဲေျပာလိုက္ ေျပာလိုက္အေကာင္းကိုမျမင္ေတာ့ဘူးေလ။ အလိုလို စိတ္တိုေနတတ္ေရာ။ တကယ္တန္းက်ေတာ့ အဲသည္လို လုပ္တိုင္းမျဖစ္၊ မွန္းထားတိုင္း မျဖစ္တာေတြဟာ ငရဲႀကီးတာပါ။

လူေတြထင္ၾကတာက ငရဲႀကီးတယ္ဆိုတာ ခုဘ၀က ေသလြန္တဲ့အခါမွာ အ၀ီစိ ငရဲကိုက်ျပီး ငရဲသားေတြ ဆီပူအိုးႀကီးထဲမွာ ထည့္ေၾကာ္တာကို ခံရတာလို႔။ ျပန္စဥ္းစားႀကည့္ရင္ မိဘ ကို မေခ်မငံျပန္ေျပာမိတာေလးေတြ ၊ အေမ ကလည္းဗ်ာ ရႈပ္လိုက္တာ....အေဖကလည္း ဒါေလးေတာင္ မသိဘူးလားလို႔ ေမာက္ေမာက္မာမာ ေျပာမိတာေလးေတြက ကံႀကီးထိုက္ျပီး ကိုယ္ျဖစ္လိုရာ ဆႏၵၵေတြက မျပည့္ေတာ့တာေလ။ မိဘ စိတ္ဆင္းရဲ သြားတာမ်ိဳး၊ စိတ္ခု သြားတာမ်ိဳး ျဖစ္ေစတဲ့ သားသမီးဟာ ဘ၀မွာ ဘာေတြပဲ လုပ္လုပ္ ကိုယ္မွန္းသေလာက္အဆင္မေျပပါဘူး။ မယံုဘူး ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ လူငယ္ေလးေတြ ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ပါ။ မိဘ နဲ႔ေျပာဆို ဆက္ဆံရာမွာ သိမ္ေမြ႔ ျပီး မိဘ စကားနားေထာင္တဲ့ လူငယ္ေလးေတြသာပဲ ေအာင္ျမင္မႈ ကိုၾကာ ရွည္ ထိန္းထားႏိုင္ျပီး ဘယ္ေတာ့မွ အမွားမေတြ႔ ၊ အခက္အခဲႀကံဳလာရင္လည္း ကူညီမယ့္သူ အဆင္သင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ အေသးအဖြဲေလးေတြက အစ မိဘ နဲ႔ေျပာဆိုဆက္ဆံရာမွာ သတိျပဳရပါမယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း အသက္ ၂၃ ႏွစ္ အရြယ္တုန္းက မိဘ ကိုေမာက္မာခဲ့မိတာ ။ ေနာက္ဘာမွအဆင္မေျပျဖစ္ေတာ့ မွ ဆရာေတာ္ ဘုရားေတြရဲ့ ဆံုးမစကားေတြ ၊ တရားေတြ နားေထာင္ျပီး မိဘ ကို ျပန္လည္ေတာင္းပန္ ရွိခိုး ျပီး ခြင့္လႊတ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ အေမ့ရဲ႔ စကားၾကားရအျပီးမွာမွ ဘ၀ မွာ ျပန္လည္အဆင္ေျပလာတဲ့သူေလ။

အဲသည္ေနာက္ ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လံုးဘယ္ေတာ့မွ မိဘ ကို မလြန္ဆန္ေတာ့ဘူးေလ။ ေကာင္းေကာင္းႀကီးကိုေနာင္တရျပီး မိဘ ေက်းဇူး မိဘ တန္ဖိုးကို သိျမင္လာျပီေလ။ ကိုယ္က ပညာတတ္ေနတာ က မိဘ က ငယ္စဥ္က ေက်ာင္း ထားေပးခဲ့လို႔ေပ့ါ။ မိဘ ကသာ ေက်ာင္းမထားေပးခဲ့ရင္ ဘယ္လို မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊အထက္တန္းေအာင္ ျပီး ဘြဲ႔ရ ပညာတတ္ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ ပညာေရးအတြက္ အသံုးစရိတ္ကေရာ မိဘ ပိုက္ဆံပဲ မဟုတ္လား ။ ခုမွ အလုပ္အကိုင္ေလးရွိမွ မိဘ ေက်းဇူးေႀကာင့္ ပညာတတ္ျဖစ္လာတာကိုေမ့ျပီး ငါေတာ္ လို႔ ၊ ငါတတ္လို႔ သည္လို ရံုးႀကီးမွာ သည္လို မ်ိဳးရာထူး အလုပ္မ်ိဳးရတာ ဆိုျပီး လက္မေထာင္ခ်င္တဲ့ လူငယ္ေလး ေတြ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။

မိဘကိိုုစိတ္ခ်မ္းသာေစတဲ့ သားသမီး မ်ိးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မဆင္းရဲဘူး ဆိုတဲ့စကားဟာ အင္မတန္ကို မွန္ကန္လို႔ ေျပာေနၾကတဲ့စကားပါ။ မဆင္းရဲဘူး ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္ေရာ ၊ စိတ္ေရာပါ။ မယံုဘူး ဆိုရင္ လက္ေတြ႔လည္း လုပ္ႀကည့္လိုက္ပါ။ အရင္က အဆင္မေျပျဖစ္ေနတာေလး ေတြ ျပန္လည္ အဆင္ေျပ တိုးတက္လာပါလိမ့္မယ္။ လူငယ္ေတြ အသက္ရွင္ လ်က္ ငရဲက် မခံခ်င္ၾကပါနဲ႔ ။ maharsuriya