ဒကာ။ ။ အေလာင္းေတာ္ျမတ္ဟာ မဇၥ်ိမယံ၌ ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဥ္ကို ရေတာ္မူျပီးေသာအခါ ထိုအဘိညာဥ္မွ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ထူးျခားေသာ အဘိညာဥ္ေတြ တက္တက္ျပီး သဗၺညဳ ဗုဒၶအျဖစ္ကို ရယူႏိုင္တာလို႔ ေဟာေျပာေနၾကတာ ဟုတ္ရဲ႕လား ဆရာေတာ္၊ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ရဲ႕ တန္ခိုးစြမ္းအင္မ်ားကို သိပါရေစ ဘုရား။
ဆရာ။ ။ အင္း… ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္၊ သို႔မဟုတ္ ဒိဗၺစကၡဳ၀ိဇၨာဉာဏ္ကိုပင္ (၁) စုတူပပါတဉာဏ္ (၂) ယထာကမၼဴပဂဉာဏ္ (၃) အနာဂတံသဉာဏ္ လို႔လည္း ေခၚႏိုင္ေသးတယ္။ အဲဒီ ဉာဏ္သံုးပါးဟာ ဒိဗၺစကၡဳဉာဏ္နဲ႔ အတူတူပဲ၊ အဲဒါ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ရဲ႕ တန္ခိုးစြမ္းအင္ေတြပဲ၊ ဒီ ဒိဗၺစကၡဳစြမ္းအင္ကို ဥပါသကာ က႑မွာ အက်ယ္ေျဖဆိုခဲ့ဖူးျပီလို႔ မွတ္ထင္တယ္။
ဒကာ။ ။ ဒကာၾကီးတို႔ နားရွင္းေအာင္ တပါးစီရဲ႕ အနက္အဓိပၸာယ္မ်ားကို တိုတိုနဲ႔ လင္းျပပါဦး ဆရာေတာ္၊ ဒီပဥႇာကို မေမးရေသးပါဘူး။
ဆရာ။ ။ အင္း… ဒိဗၺစကၡဳဆိုတဲ့ အသိဉာဏ္ျမင္ဟာ မဂ္ ဖိုလ္ နိဗၺာန္ မွတပါး ေလာကီတရားစုအားလံုးကို သိခ်င္ရင္ သိျမင္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအင္တန္ခိုးရွိတယ္။
(၁) ယင္း ဒိဗၺစကၡဳဉာဏ္ျဖင့္ စုေတခါနီးသတၱ၀ါကိုလည္း သိႏိုင္တယ္၊ ပဋိသေႏၶေနျပီးကာစ သတၱ၀ါကိုလည္း သိႏိုင္တယ္၊ မ်ိဳးရိုးဇာတိဂုဏ္ကိုလည္း သိႏိုင္တယ္။ ရုပ္အဆင္း လွ, မလွ နဲ႔ အထက္တန္းစားဘ၀ ေအာက္တန္းစားဘ၀၌ ျဖစ္ရပံုတို႔ကိုပါ စံုလင္စြာ သိႏိုင္တယ္၊ အဲဒါကို စူတုပပါတဉာဏ္လို႔ ေခၚတယ္။
(၂) ယင္း ဒိဗၺစကၡဳဉာဏ္ျဖင့္ပင္ ငရဲ, တိရစၧာန္, ျပိတၱာ, အသူရကယ္ အပါယ္ေလးပါးသားတို႔၏ ဒုကၡမ်ိဳးစံု ခံစားေနရပံု တို႔ကို ျမင္သိရတဲ့အခါမွာ သူတို႔သည္ ဘယ္ကံေတြကို ျပဳလုပ္ၾကေသာေၾကာင့္ သို႔ကေလာက္ ေၾကာက္စရာ ဆင္းရဲပင္ပမ္းစြာေသာ ဒုကၡၾကီးေတြကို ရယူခံစားၾကရကုန္သနည္း ဟု စိတ္ညြတ္ဆင္ျခင္ေတာ္မူတဲ့အခါ ယင္းတို႔ျပဳလုပ္လာၾကတဲ့ အကုသိုလ္ကံမ်ိဳးစံုကို သိျမင္ေတာ္မူလာတယ္၊ အဲဒါကိုပင္ ယထာကမၼဴပဂဉာဏ္ လို႔ေခၚတယ္။
ထို႔အတူပဲ လူ, နတ္, ျဗဟၼာ ဘံုစားတို႔၏ ခ်မ္းသာမ်ိဳးစံု ခံ, စံ ေနၾကပံုတို႔ကို သိျမင္ရတဲ့အခါ ယင္းတို႔သည္ ဘယ္ကံေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကလို႔ သို႔ကေလာက္ ခ်မ္းသာရတာလဲလို႔ ဆင္ျခင္ေတာ္မူလိုက္တဲ့အခါ သူတို႔ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ကာမာ၀စရ ကုသိုလ္ကံေတြ၊ ရူပါ၀စရ ကုသိုလ္ကံေတြ၊ အရူပါ၀စရ ကုသိုလ္ကံေတြ ျမင္သိရျပန္တယ္၊ အဲဒီလို ကုသိုလ္ကံေတြကို ေတြ႕ျမင္ေတာ္မူတာကိုပင္ ယထာကမၼဴပဂဉာဏ္ လို႔ေခၚတယ္။
(၃) အနာဂတံသဉာဏ္ဆိုတာက လက္ရွိ ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဥ္ျဖင့္ပင္ သုခိတ သတၱ၀ါ, ဒုကၡိတ သတၱ၀ါတို႔၏ ျပဳလုပ္ျပီး ျပဳလုပ္ေနဆဲ ကုသိုလ္ကံ, အကုသိုလ္ကံ တို႔ကို အေၾကာင္းခံျပီး ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ေတာ္မူလိုက္ေသာအခါ ဤပုဂၢိဳလ္ကား သုစရိတဓမၼကုသိုလ္ကံေတြ အလြန္မ်ားသူျဖစ္သည္၊ ထိုထို ကုသိုလ္ကံေတြ၏ စြမ္းအင္ေၾကာင့္ လူ႔ရပ္, နတ္ရြာ, ျဗဟၼာ ႏွစ္ဆယ္ သုဂတိဘံုနယ္တို႔၌ ဘ၀ပဋိသေႏၶ ကပ္ေရာက္ကာ ခ်မ္းသာၾကေတာ့အံ့ ဟု သိေတာ္မူတဲ့ ဉာဏ္ကိုပင္ အနာဂတံသဉာဏ္ လို႔ေခၚတယ္။
ထို႔အတူပဲ ဤသတၱ၀ါကား ေရွးေရွးေသာ ဘ၀မ်ားစြာက ကာယဒုစရိုက္ ၀စီဒုစရိုက္ မေနာဒုစရိုက္ အကုသိုလ္ကံေတြကိုသာ မ်ားစြာ ျပဳခဲ့ေခ်သည္၊ မိစၧာအယူျဖင့္သာ အမွားမွားကံေတြ ကိုယ္တိုင္လည္းျပဳလုပ္ခဲ့ေခ်သည္၊ သူတပါးကိုလည္း ျပဳမွားေစခဲ့ေလသည္၊ ယင္း သတၱ၀ါကား ေသသည္၏ အျခားမဲ့၌ ငရဲ, တိရစၧာန္, ျပိတၱာ, အသူရကယ္ အပါယ္ေလးပါးလွ်င္ လားရာရွိ၏ဟု သိေတာ္မူတဲ့ဉာဏ္ကို အနာဂတံသဉာဏ္ လို႔ ေခၚဆိုတယ္။
အဲဒါ့ေၾကာင့္ စုတူပပါတဉာဏ္တို႔ ယထာကမၼဴပဂဉာဏ္တို႔ အနာဂတံသဉာဏ္တို႔ဟာ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္က ဆက္စပ္ ျဖစ္ေပၚလာၾကတဲ့ ဉာဏ္ေတာ္ျမတ္ေတြသာ ျဖစ္လို႔ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္၏ တန္ခိုးစြမ္းအင္ေတြပဲလို႔သာ သိေပေတာ့။
အဲဒီ ဒိဗၺစကၡဳဉာဏ္အရင္းခံျပီးေတာ့ အေလာင္းေတာ္ျမတ္၏ သႏၲာန္၌ သတၱ၀ါတို႔၏ စုတိ, ပဋိသေႏၶ ကို မသိေအာင္ ပိတ္ဖံုးထားလို႔ အ၀ိဇၨာေခၚတဲ့ ေမာဟဓာတ္ကို ပယ္ျဖတ္ပစ္လိုက္တယ္။
ယင္း ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ကို အရင္းခံျပီးေတာ့လည္း ယထာကမၼဴပဂအဘိညာဥ္နဲ႔ သတၱ၀ါတို႔၏ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ေရွးအတိတ္ကံ အေၾကာင္းမွန္ကို သိျမင္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္လည္း ယံုမွားျခင္း တဆယ့္ေျခာက္ပါးကို လြန္ေျမာက္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ကခၤါ၀ိတရဏ အပိုင္း အခန္းကိုလည္း ေရာက္ဆိုက္ေတာ္မူသြားတယ္။
ဒီဉာဏ္ေတြဟာ အာသ၀ကၡယဉာဏ္နဲ႔ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ျမတ္သို႔ ေရာက္ေအာင္ အေျခခံ လမ္းခင္းေပးလိုက္တဲ့ ဥပနိႆယ သတၱိေတြပဲ ျဖစ္တယ္၊ အဲဒါ့ေၾကာင့္ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္ ရထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ယင္းဉာဏ္ကို အသံုးခ်တတ္ရင္ “ ေလာကၾကီးမွာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္စတမ္းပဲ” ဟူေသာ စြမ္းအင္သတၱိနဲ႔ အဓိပတိဗိုလ္ေတြဟာ ရဲထြက္ လာေတာ့တာပဲလို႔သာ မွတ္ေပေတာ့တဲ့၊ ကဲ….အဲဒါဟာ ဒကာၾကီးတို႔ နားရွင္းေအာင္ တိုတိုနဲ႔ လင္းေပးလိုက္တာပဲ၊ အဲဒါမွ မရွင္းေသးရင္ ဒါထက္လင္းေပးႏိုင္တဲ့ အဂၢမဟာပ႑ိ ဆရာသမားၾကီးမ်ားထံ သြားေမးၾကေပေတာ့။
ဒကာ။ ။ ဒီလို ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဥ္၏ တန္ခိုးစြမ္းအင္ေတြကို တိုတိုနဲ႔ ရွင္းလင္းေအာင္ သိရလို႔ ၀မ္းသာမဆံုးပါ ဆရာေတာ္၊ တျခားဆရာေတြလည္း ရွာေနစရာမလို ေတာ့ပါဘူး ဘုရား။
No comments:
Post a Comment