ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ျပန္ဆုိျပတဲ႔ ေနာင္ၾကီးကုသလသာမိ၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႔ လက္ထဲေရာက္ေအာင္ျပဳသင္႔တယ္လုိ႔ တြန္းအားေပးတဲ႔
၀ိနယပိဋကတ္ရဲ႔ အျဖည္႔ခံသူရဲေကာင္းၾကီး ဥဒါယီနဲ႔ေရာင္းရင္းမ်ားကုိ ေလးစားစြာ ေက်းဇူးပါပဲ။
ေအဒီႏွစ္ရာစု ပတ္၀န္းက်င္မွာ ဖရုိဖရဲျဖစ္ေနတဲ႔ဗုဒၶဘာသာ အိႏၵိယေျမေပၚက အကြက္က်က် ေမာင္းထုတ္ျခင္းခံခဲ႔ရပါတယ္။
ေအဒီ ႏွစ္ဆယ္႔တစ္ရာစု ပတ္၀န္းက်င္မွာေရာ အသက္ေငြ႔ေငြ႔သာ ရွိေတာ႔တဲ႔ ဗုဒၶဘာသာကုိျမန္မာေျမေပၚက ေမာင္းထုတ္ခံႏုိင္မွာလားလုိ႔
အားလုံးေသာဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကုိ ေမးၾကည္႔ခ်င္ပါတယ္။
လက္မခံႏုိင္ဘူးဆုိရင္ေတာ႔ အားလုံးအလုပ္လုပ္ဖုိ႔ လုိေနပါျပီ။ ဗုဒၶတည္ေထာင္ခဲ႔တဲ႔ သံဃအဖြဲ႔၀င္ျဖစ္ေနျပီးေတာ႔ သံဃာဆုိတာ မရွိေတာ႔ပါဘူးလုိ႔
ေျပာေနတဲ႔ အခ်ိန္၊ သူမ်ားေတြေ၀ဒနာၾကားထဲက သာသနာအတြက္ အလုပ္ေတြလုပ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္၊ မိမိပုိင္ဆုိင္ထားတဲ႔ အသိေတြ
အက်င္႔ေတြကုိ လာတ္လာဘ ေငြေၾကးေတြနဲ႔ လုိက္ျပီးလဲလွယ္ေနတဲ႔အခ်ိန္၊ အတိတ္မွာက်န္ခဲ႔တဲ႔ သူေတြကိုလုိက္ျပီး အတုိက္ခံေတြလုပ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္၊
ဒီလုိအားနည္းခ်က္မ်ဳိးစုံနဲ႔ ဘာသာျခားေတြရဲ႔ ထုိးႏွက္တုိက္ခုိက္မူ႔ကုိခံေနရတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ဗုဒၶဘာသာကို ယုံၾကည္လက္ခံ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးတဲ႔ ဒီဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ မိမိစြမ္းႏုိင္ရာ
အလုပ္ေတြကုိ မလုပ္ဘူးဆုိရင္ေတာ႔ ဗုဒၶဘာသာဟာ သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္မွာပဲ သြားမွာပါေပါ႔။
သာသနာကို အေထာက္ပံ႔ေပးေနၾကတဲ႔ ဒါယကာ ဒါယိကာမေတြကုိ ျပန္လည္တရားစြဲဖုိ႔ ၾကဳိးစားမေနသင္႔သလုိေၾကးအုိးဆီခ်က္ေလးစားျပီး ဒူးနန္႔ေနလုိ႔လည္း မျဖစ္ေတာ႔ပါဘူး။
မင္းတစ္ေယာက္ဖ်က္လုိ႔ သာသနာပ်က္မသြားဘူး (တယာ ကတံ၀ါ အကတံ၀ါ ပိတုသာသနံ နဟာသိ)
ဆုိေပမယ္႔လည္း သုနကၡဆုိရင္ ရွင္းသင္႔ရင္ ရွင္းလုိက္ပါ။
သူလုိလုိ ကုိယ္လုိလုိ လုပ္ပါလိမ္႔မယ္ဆုိတဲ႔စိတ္က သာသနာၾကီးကုိ ေဘးခ်ထားရာ ေရာက္ပါလိမ္႔မယ္။
ေဘးခ်ထားျပီဆုိမွေတာ႔ ေဘးေရာက္ျပီေပါ႔။ ေၾကာ္ျငာေကာင္းတဲ႔ေခတ္မွာ `အေျပာထက္ အလုပ္ကပုိျပီးထိေရာက္တယ္´ ဆုိတာကို ငါတုိ႔ေတြ
သက္ေသျပသင္႔တယ္။ ရဟန္းဘ၀ ဆုိတာ ပရဟိတလုပ္ငန္းလုပ္လုိသူေတြအတြက္ မဟာအခြင္႔အေရးၾကီးပါ။
မ်ဳိးဆက္သစ္ ေတြကို က်မ္းတက္မရလုိ႔ အထင္မေသးသင္႔သလုိ မ်ဳိးဆက္ေဟာင္းေတြကုိလည္း အလုပ္မလုပ္လုိ႔ အျပစ္မတင္သင္႔ပါ။
`ေလာကၾကိးကို ဘယ္လုိျမင္သလဲဆုိရင္ ကုိယ္ဘယ္လုိ ၾကည္႔သလဲ´ ဆုိတာကုိ သိထားသင္႔တယ္။ေက်ာခ်င္းကပ္ေနတဲ႔ ရဟန္းေတြ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ျပီး ျပဳးံျပခ်ိန္ေရာက္ျပီ။
ဒါမွ ငါတုိ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြ တုိက္စစ္မျဖစ္ရင္ေတာင္မွ ခံစစ္ေလးေလာက္ေတာ႔ လုံႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႔။ကရဏီယ (ေမတၱာသုတ္) နဲ႔ ရရင္ေက်နပ္ေနတဲ႔ `ရ´ဟန္း´ ဘ၀ကို စြန္႔လြတ္သင္႔ျပီ။
လူဆိုတာ မိမိလုပ္တဲ႔အလုပ္ကို ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိးနဲ႔ လုပ္မယ္ဆုိရင္ မိမိကုိယ္ကုိယ္ ျမတ္ႏုိးလာပါလိမ္႔မယ္။
အလကားရတာေတြကို အကုန္ယူျပီး ျမတ္ႏုိးေနမယ္႔အစား အလုပ္လုပ္ျပီး ရလာတဲ႔ျမတ္ႏုိးမႈကိုသာျမတ္နုိးၾကေစခ်င္တယ္။
ဘုန္းၾကီးရဟန္းဆုိတာ သရဏဂုံတင္တာ၊ သီလေပးတာပဲ လုပ္တတ္တယ္။ ေငြေပးျပီး ခုိင္းရင္ရတယ္ဆုိတဲ႔ လူတန္းစားတရပ္လုိ႔ လူေတြက ျမင္ေနၾကျပီ။
အားမလုိ အားမရနဲ႔ ေ၀ဖန္မႈေတြကို တြန္းအားအျဖစ္ အသံုးခ်ျပီး ပရဟိတ အလုပ္ေတြ လုပ္ျပဖုိ႔ လုိလာျပီေနာ္။
အားလုံးကုိ အျပစ္တင္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အလုပ္နဲ႔ ငါတုိ႔ရဟန္းဘ၀ကုိ သက္ေသျပဖုိ႔ လုိလာျပီ။
ဒီဘ၀မွာ မိမိကေတာ႔ ကုိးဆယ္ကိုး ရာခုိင္ႏွဳံးေလာက္ တရားထူးမရဖုိ႔ ေသခ်ာေနျပီ။
အဲဒီေတာ႔ ပရဟိတ အလုပ္လုပ္ဖုိပဲ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ျပီ။ ေအးေပါ႔ေလ။ ဒီဘ၀မွာ တရားထူးရမယ္႔ပစၧိမဘ၀ိက ရဟန္းေတြကေတာ႔
မလုပ္ခ်င္ေနေပါ႔။ ရပါတယ္။ သာသနာၾကီးကေတာ႔ ခြင္႔လြတ္ေနမွာပါ။ ဒါေၾကာင္႔မုိ႔သာ လူမ်ဳိးျခား ဗုဒၶဘာသာ တစ္ေယာက္ရဲ႔ ဗုဒၶဘာသာအေပၚထားတဲ႔
ေစတနာကိုျမန္မာဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ သိေအာင္ ႏွဳိးေဆာ္ေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
(မဟာ၀ီရ၀ါသီ-မ်ဳိးဆက္သစ္)
လုပ္ၾကံမ႔ႈမ်ားၾကားက ဗုဒၶဘာသာ - ၁
ဗုဒၶဘာသာကို ကမၻာက ဆြဲေဆာင္စည္းရုံးဖုိ႔ ၾကဳိးစားမႈအေနနဲ႔ ေနာက္ဆုံးေပၚေပါက္လာတဲ႔ စာအုပ္တစ္အုပ္ရွိပါတယ္။
အဲဒီစာအုပ္ကေတာ႔ ဟက္ေ၀းေပါလ္ ဆုိသူေရးတဲ႔ `ဗုဒၶဘာသာ ကမၻာမွလူမ်ား´ဆုိတဲ႔ စာအုပ္ပါ။
`ခရစ္ယာန္ ဘုရားရွိခုိး လမ္းညြန္စာအုပ္´ လုိ႔လည္း ဆုိပါတယ္။
မႏုႆေဗဒ အားျဖင္႔ဆုိရလွ်င္ ဒီစာအုပ္ဟာ ေျပာင္ေျမာက္တဲ႔ သုေတသန ျပဳမႈေတြနဲ႔ အလြန္ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ႔ စာအုပ္တစ္အုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီစာအုပ္ထဲမွာ ေ၀းလံလွတဲ႔ အရပ္ေဒသက ၂၃၈-မ်ဳိးေသာ လူမ်ဳိးစုေတြရဲ႕ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ ဓာတ္ပုံေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ေျမပုံလမ္းညြန္ေတြ
ပါ၀င္ေအာင္ ေရးထားပါတယ္။ အဲဒီထဲက အေၾကာင္းအရာတခ်ဳိ႔တင္ျပခ်က္ေတြဟာဗုဒၶဘာသာေတြ အေနနဲ႔
လုပ္ႏုိင္စြမ္းရွိေပမယ္႔ လုပ္ဖုိ႔ပ်င္းေနတဲ႔ အခ်က္ေတြျဖစ္ေနပါတယ္။
ဆြဲေဆာင္မႈရွိလွတဲ႔ ဒီစာအုပ္ဟာ အမွားယြင္းမရွိဘဲ စြန္႔စြန္႔စားစား ထုတ္ေ၀ျပီးစီးသြားပါျပီ။
ဒါေပမယ္႔ ဒီစာအုပ္မွာ ကြယ္၀ွက္ေနတဲ႔ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ပါေနတယ္။ ဒီစာအုပ္က တရားေဟာစည္းရုံးရန္ စိတ္၀င္စားျပီး စိတ္အားထက္သန္လွေသာ
ခရစ္ယာန္ စည္းရုံးေရးသမားေတြအတြက္ လုပ္ငန္းစဥ္ႏွင္႔ လုပ္ရမယ္႔ အခန္းက႑ တစ္ခုအေနနဲ႔ အေထာက္ကူျပဳေနတဲ႔ စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါဟာ ဗုဒၶဘာသာေတြကို ကလိန္ကက်စ္နည္းေတြနဲ႔ တုိက္ခုိက္ဖုိ႔ ေရးဆြဲထားတဲ႔ တုိက္ပြဲအစီစဥ္တစ္ခု (သုိ႔မဟုတ္) တိက်ခုိင္မာတဲ႔ လမ္းညြန္ေျမပုံ တစ္ခုလည္း
ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔ ပညာတတ္၊ ခ်မ္းသာတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အတြက္ေတာ႔ တက္ၾကြတဲ႔ တရားေဟာဆရာ၊ စာေရးဆရာကုိ ေက်းဇူးတင္စရာ အေတာ္ေကာင္းပါတယ္။
ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ႔သူတင္ျပထားတဲ႔ ၂၃၈-ခုေသာ လူမ်ဳိးစုမ်ားႏွင္႔ ပတ္သက္ျပီး အမ်ားစုကမသိၾကေသးလုိ႔ပါပဲ။
မွန္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႔စည္း အမ်ားစုဟာ
ဒီအေၾကာင္းအရာေတြကုိ မသိၾကသလုိ ၾကာျမင္႔စြာကတည္းကေမ႔ေလ်ာ႔ထားၾကပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ ဆုိတာ ကမၻာမွာ ေပါ႔တိေပါ႔ဆ အေနတတ္ဆုံးလူမ်ဳိးေတြထဲမွာ ပါပါတယ္။
ဆုိးရြားလွတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ခရစ္ယာန္စည္းရုံးေရးသမားေတြဟာ ဆုေတာင္းျခင္းအားျဖင္႔ သာမာန္ျပည္သူေတြရဲ႕ ၀ိညာဏ္ကုိ ထိေတြ႔ဖုိ႔
ေကာင္းကင္ဘုံသခင္ ဖန္ဆင္းရွင္ ထာ၀ရဘုရားရဲ႕ မဟာဂရုဏာနဲ႔ ကယ္တင္မႈရေအာင္ အမ်ားစုကုိ ဆြဲေဆာင္ စည္းရုံးေလ႔ ရွိပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ကၽြႏု္ပ္ဟာ ဒီစာအုပ္ကို ဗုဒၶဘာသာ ဆန္႔က်င္ေရး စာအုပ္ျဖစ္တယ္ ဆုိျပီး အျပစ္တင္ေ၀ဖန္ဖုိ႔မရည္ရြယ္ပါဘူး။
ေလာဘအားၾကီးတဲ႔ ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာ သာသနာျပဳအဖြဲ႔ကိုလည္း အဲဒီလုိ တံဆိပ္တပ္ျပီး သံေယာင္လုိက္ စြပ္စြဲဖုိ႔လည္း ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိပါဘူး။
ကၽြႏု္ပ္ရည္ရြယ္တာက ပညာတတ္ျပီး ဥစၥာၾကြယ္တဲ႔ ယဥ္ေက်းကမ ၻာမွာ ရွိေနတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားကုိ တုိက္တြန္းခ်င္တာပါ။ ဗုဒၶဘာသာကမၻာကို မတရားဆြဲေဆာင္ သိမ္းသြင္းေနမႈမ်ားကို လိမၼာပါးနပ္လွတဲ႔ အေျဖတစ္ခု ရွာေဖြသင္႔တယ္ဆုိတာကုိ နားလည္ေစခ်င္တာပါ။
ဒီလုိလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကုိ ယုတၱိရွိရွိ ယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔ ဘယ္လုိေ၀ဖန္ၾကမလဲ ဆုိတာနဲ႔ဘာသာကူးေျပာင္းမႈ႔ကုိ ဆန္႔က်င္တဲ႔ ဥပေဒေတြကို ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား
ျပဓာန္းဖုိ႔ လုိအပ္သလဲ ဆုိတဲ႔အေပၚမွာလဲ ဦးတည္ခ်က္ ထားမေနခ်င္ပါဘူး။ ကၽြႏု္ပ္အဓိက ရည္ရြယ္တာက ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ
အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာကုိပဲ ရုိးသားျပီး ပန္းတုိင္ရွိတဲ႔ ျပန္လည္စစ္ေၾကာေရးေတြကုိ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ၾကဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာမ်ားအေနနဲ႔ `ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာဟာ ကရုဏာတရား၊ အေျခေနအရပ္ရပ္အတြက္ေျပာင္းလဲႏုိင္စြမ္း၊ သည္းခံျခင္းတရားနဲ႔ အၾကမ္းမဖက္
လမ္းစဥ္ေတြျဖစ္တဲ႔ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာလက္နက္ေတြကို တပ္ဆင္ျပီး ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀- ေက်ာ္တုိင္ေအာင္ အသက္ရွင္ရပ္တည္ခဲ႔တဲ႔
ဘာသာတရားတခုျဖစ္တယ္´ လုိ႔ ဂုဏ္ယူ၀င္႔ၾကြားစြာေျပာဆုိႏုိင္ပါတယ္။
အိႏၵိယတုိက္ၾကီးတခုလုံး ဗုဒၶဘာသာေျမအျဖစ္ကေန က်ဆုံးသြားခဲ႔တာကိုေတာင္မွ ကၽြန္္ေတာ္တုိ႔ေမ႔ေျပာက္ထားႏုိင္ခဲ႔ၾကတဲ႔ အထိ
သေဘာထားၾကီးတဲ႔ ဘာသာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြဟာ အာဖဂန္နစၥတန္ ႏွင္႔ ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံေတြကို
မြတ္က်ဴးေက်ာ္သူေတြ လက္ထဲထုိးအပ္ခဲ႔ရပါတယ္။
အိႏၵိယနဲ႔ နီေပါတုိ႔ကုိေတာ႔ ဟိႏၵဴေတြရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ က်ရွဳံးခဲ႔ရျပီးပါျပီ။ အေရွ႕အလည္ပုိင္းေဒသရဲ႕ ေ၀းလံတဲ႔ အေနာက္ဘက္ပုိင္း ေဒသေတြကိုလဲ
ညွိႏွဳိင္းလုိ႔မရႏုိင္တတ္တဲ႔ မြတ္စလင္ေတြလက္ေအာက္ အရွဳံးေပးခဲ႔ရျပီးပါျပီ။
ဒီလုိဆုံးရွဳံးမႈၾကိးၾကီးမားမားေတြ ၾကဳံခဲ႔ရျပီးျဖစ္လုိ႔ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြဟာ ေနာက္ထပ္ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား
ထပ္မံဆုံးရွဳံးဖုိ႔ ေစာင္႔ေနရေတာ႔မလဲ။ ဒီထက္ပုိျပီး အဆုံးရွဳံးခံဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ေနၾကတာလား။
ဒီေမးခြန္းဟာ တုိးတက္တဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ေျဖဖုိ႔လုိအပ္ေနတဲ႔ ေမးခြန္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုိ သမုိင္း၀င္ အၾကမ္းဖက္မြတ္စလင္ၾကဴးေက်ာ္သူေတြရဲ႕ လက္ေအာက္ကေန အသက္ဆက္ခဲ႔ရေပမယ္႔ ဒီမထင္ရွားတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာနယ္ေျမေတြဟာ
ခရစ္ယာန္စည္းရုံးေရးသမားေတြရဲ႕ အၾကမ္္းဖက္မႈဆန္ဆန္ စည္းရုံးမႈေတြေၾကာင္႔ သူတုိ႔ရဲ႕ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြကို ဆုံးရွဳံးေနရတဲ႔ အေနထားေတြ
ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ အဲဒီလုိ အလြန္စိတ္ဓာတ္က်စရာ အရွိတရားေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရပါတယ္။ သမုိင္းေၾကာင္းနဲ႔ ခ်ီျပီး ေျပာရမယ္ဆုိရင္
ဗုဒၶဘာသာတုိးတက္မႈျဖစ္စဥ္ရဲ႕အင္အားဟာ သံဃအဖြဲ႔စည္းေပၚမွာ အေျခဆုိက္ပါတယ္။ ေထရ၀ါဒပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မယာယနပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တိဗက္တန္ဗုဒၶဘာသာပဲျဖစ္ျဖစ္၊
ဘယ္အဖြဲ႔စည္းမွားမဆုိ သံဃအဖြဲ႔အစည္းဟာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ တစ္ေလွ်ာက္လုံး ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႔အစည္း တစ္ရပ္လုံးရဲ႕ အဓိက ေၾကာရုိးအျဖစ္
တည္ရွိလာခဲ႔ပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ႕ကို သံဃအဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ အင္အားနဲ႔ မၾကာခဏ တုိင္းတာသတ္မတ္ေလ႔ ရွိပါတယ္။
ဗုဒၶသာကို အစဥ္အလာအားျဖင္႔ ကာကြယ္ထိန္းသိန္းေစာင္႔ေရွာက္ခဲ႔တဲ႔ သူေတြဟာ ရဟန္းေတာ္ေတြ၊ ဘိကၡဴနီေတြနဲ႔ သီလရွင္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ယေန႔အခ်ိန္ထိလဲ ေစာင္႔ေရွာက္ေနၾကဆဲပါပဲ။
သဘာ၀အက်ဳိးဆက္အေနနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ လမ္းညြန္မႈအတြက္ သံဃအဖြဲ႔စည္းကိုပဲ မွီခုိဖုိ႔ အလားလားရွိပါတယ္။
ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွစြာနဲ႔ပဲ အဲဒီမွီခုိ အားထားမႈ႔ေတြဟာ မႈန္႔မႈန္႔ညက္ညက္ ပ်က္စီးေနတဲ႔ သြပ္ခ်ာပါဒလုိက္မႈေတြကိုပဲ သယ္ေဆာင္လာခဲ႔ပါတယ္။
အထူးသျဖင္႔ေတာ႔ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ပုိင္းေတြမွာ သူတုိ႔ရဲ႕ စစ္မွန္မႈေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ႔ အခါမ်ဳိးမွာ၊
အက်င္႔စာရိတၱစံႏွဳန္းလုိ စိတ္ဓာတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အဆင္႔အတန္းေတြ ေလ်ာ႔ပါးလာတဲ႔ အခါမ်ဳိးမွာ ေမတၱာ ကရုဏာနဲ႔ ပညာေတြ အားနဲ႔လာတဲ႔ အခါမ်ဳိးေတြမွာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ ရွိတဲ႔ ဗုဒၶသံဃာ႔အဖြဲ႔စည္းေတြဟာ ဘာသာကူးေျပာင္းသူေတြကို ဆြဲေဆာင္ဖုိ႔ ေနာက္လုိက္ပုဂၢဳိလ္ေတြကုိ
ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္ဖုိ႔အတြက္ လုံေလာက္တဲ႔ ဆက္ဆံမႈမ်ဳိးေတြ မရွိခဲ႔ပါဘူး။
အခ်ဳိ႕ရဟန္းေတြဟာ သူတုိ႔ေကာင္းစားေရး၊ သူတုိ႔တုိးတက္ၾကီးပြါးေရးအတြက္ အလုပ္ေတြရွဳပ္ေနၾကပါတယ္။
အခ်ဳိ႕ရဟန္းေတာ္ေတြခမ်ာမွာေတာ႔ ေခတ္ေပၚစိန္ေခၚမႈေတြကို ႏုိင္ႏုိင္နင္းနင္း ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းဖုိ႔ ေလ႔က်င္႔သင္ၾကားေပးမႈေတြမရွိ ျဖစ္ေနပါတယ္။
အဲဒီ အခ်ဳိ႔ရဟန္းေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕၀န္းက်င္ေလးအတြင္းမွာ အာဏာေတြ အဆင္႔အတန္းေတြ တုိးတက္ဖုိ႔ ဖုိက္တင္ခ်ေနၾကပါတယ္။
အဲဒီလုိ မသတီစရာ အျပဳမူေတြဟာ ၾကီးမားတဲ႔ ဟာကြက္ၾကီးေတြ ျဖစ္ေစခဲ႔ပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ စက္၀ုိင္းအတြင္းမွာ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မႈ၊ သစ္လြင္တဲ႔ လူမႈေရးေခါင္းေဆာင္မႈ နဲ႔ တုိးတက္မႈအလားလာေတြကို
မ်က္ကြယ္ျပဳမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေစခဲ႔ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ စည္းရုံးေရး သမားေတြက သံဃာနဲ႔ ဒါယကာ ဒါယိကာမမ်ားရဲ႕ လစ္ဟာေနတဲ႔ ဒီကြက္လပ္ၾကီးကို
အလ်င္အျမန္ပဲ ျဖည္႔ဆည္းေပးလုိက္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံတြင္းမွာရွိတဲ႔ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းက သံဃာေတြ ပုိင္ဆုိင္တဲ႔
ပုဂၢလိကပုိင္ဆုိင္မႈေတြဟာအစုိးရပုိင္ဆုိင္မႈထက္ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ေက်ာ္လြန္သြားေစ ႏုိင္စရာရွိတယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ရပါတယ္။
ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ အလွဴၾကီးေတြက အခ်မ္းသာဆုံး ဆရာေတာ္ေတြကို ေမြးထုတ္ေပးပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ သမုိင္းမွာ တခါမွမရွိဘူးေသးတဲ႔ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေတြ ေမြးထုတ္ေပးပါတယ္။
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လုိ မထင္မရွား ဗုဒၶဘာသာေတြကိုေတာ႔ `ကုိယ္လမ္းကိုေလွ်ာက္၊ ကုိယ္႔အားကိုယ္ ကိုး´ ဆုိျပီးထားရစ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။
ဥေပကၡာ တရားေတြ ထြန္းကားျပီး ေမ႔ထားလုိက္ၾကပါတယ္။
အရွင္ဝရသာမိ
No comments:
Post a Comment