အထူးသတိျပဳမွတ္သားနိုင္ၾကရန္အတြက္
မိမိအေနျဖင့္
မွတ္သားမိသမွ်
ကို ေဆြးေႏြးလိုပါေသးသည္။
အနာဂမ္
မတည္ ေသးသမွ် အခ်စ္သည္ရွိေနအံုး
မည္
ျဖစ္၏။ဘာသာေရး အေၾကာင္းေလးမ်ား
နားလည္သိသမွ်
ေျပာျပတတ္သည္မွာမွန္ေသာ္လည္း
အနာဂါမ္
မတည္ေသးသူသည္ ေလာဘ ကိေလသာ
မပယ္သတ္ရေသးသျဖင့္
ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းတို့
ရွိေနမည္
ကို သတိျပဳမွတ္သားသင့္ပါသည္။
သိသမွ်
နားလည္သမွ်ေတာ့ ဘာသာေရးအေၾကာင္းကို
ေျပာမည္မွန္ေသာ္လည္း
အခ်စ္ႏွင့္ကင္းနိုင္ေသး
မိမိ တို ့ ေထရ ၀ါဒ ဗုဒၶ ဘာသာ `၌
ေသာတာပန္။သကဒါဂါမ္။အနာဂါမ္။ရဟႏၱာ
။ ဟူ၍
အရိယာ
သူ ေတာ ္ ေကာင္း (၄) ပါး ရွိ ပါသည္။
၎
အရိယာမ်ားသည္ သူ ့အဆင့္ နဲဲ ့ သူ ကိေလသာ
မ်ားကိုပယ္သတ္
ပါ သည္။ကိေလသာ(၁၀) ပါး ရွိ
သည့့္အနက္
ေသာတာပန္ အရိယာ မွပယ္ သတ္
ေသာ
ကိေလသာ သည္(၂)ပါး ျဖစ္သည္။
ဒိဌိ
=မွားယြင္းေသာအယူအဆ ဟူေသာကိေလသာႏွင့္
၀ီစိကိစ
ၦာ =ယံုမွားသံသယ ဟူေသာ ကိေလသာ
တို
့ ျဖစ္၏။ထိုေရာအခါ ေလာဘ။ေဒါသ။ေမာဟ ဟူေသာ
ကိေလသာမ်ား။
မာန ဟူေသာကိေလသာ မ်ားက
ရွိေနေသးေသာေၾကာင့္ပုထုဇဥ္မ်ားႏွင့္မျခားေနထိုင္
ျပဳမူ
ေျပာဆို ေပ်ာ္ပါးေနၾကမည္မွာမလြဲေပ။
ဘာသာေရး
ႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း ေျပာခြင့္ၾကံဳ
ကေျပာမည္ျဖစ္ျပီး
အခ်စ္ ႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း
မကင္းနိုင္ေသးသူပီပီသာယာမွ
ူကိုခံစားေပ်ာ္ရႊင္
ပါလိမ့္မည္။သူသည္
ကာမ ရာဂ ကိေလသာကို
ျဖစ္ေစေသာ
ေလာဘ ကို မပယ္သတ္ ရေသး
သူျဖစ္၏။သကဒါဂမ္ အရိယာသည္ပင္ေလာဘ
။
ေဒါသဟူေသာကိေလသာ
ကိုေခါင္းပါးေအာင္
က်င့္ၾကံထားသည့့္အဆင္
့သာရွိေသးသည္။
အျမစ္ျပတ္မပယ္သတ္ရေသး
ေခ်။
ထို ့ေၾကာင့္ သကဒါဂါမ္ အရိယာသည္ပင္
အခ်စ္ႏွင့္မကင္းနိုင္ေသး
ေခ်။...သို ့ေသာ္ ........
သူ
သည္ ေသာတာ ပန္ ထက္ စာ လွ်င္္ဣေျႏၵ
ပိုရွိသူျဖစ္၏္..ဟန္
ေဆာင္ သည့့္ ဣေျႏၵ မ်ိဳး မဟုတ္။
အမွန္
တကယ္ ျငိမ္းခ်မ္းေသာဣေျႏၵမ်ိဳးျဖစ္သည္။
ခံစားမွဳ
နည္း လြန္း သူျဖစ္သျဖင့့္ သူ ့ အလိုလိုဣေျႏၵ
ကို
ပိုင္ဆိုင္ျခင္းျဖစ္၏။ခံစားလိုကခံစားလို့ရျပီး
မခံစားလိုပါကလည္းမခံစားပဲေနနိုင္သူျဖစ္သည္။
လိုခ်င္လွခ်ဥ္ရဲ
့ဟူ၍လည္းေတာင့္တေနသူမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။
လိုခ်င္တာမရ၍
အနည္းငယ္၀မ္းနည္းမွ ူမ်ိဳးျဖစ္မည္။
ထိန္းမနိုင္သိမ္းမရ၀မ္းနည္းပက္လက္ေတာ့ျဖစ္မည္
မဟုတ္ေပ။
အနာဂမ္ သည္ မာန ဆိုသည့္ကိေလသာ
တစ္ပါးသာက်န္ေတာ့သည္
ဟု စာ`၌ ေဖၚျပပါရွိပါသည္။
အရာအားလံုးသည္
ျဖစ္ျပီး ပ်က္ သည္္ ဟူ၍ သာ
သိေနေတာ့သည္
ဟု ဆို၏။
လူ၀တ္မ်ားထဲတြင္အနာဂါမ္အရိယာသည္
အျမင့္ဆံုးပုဂၢိဳလ္
ျဖစ္သည္။ရဟႏၱာ သည္ ..ကိေလသာ
မ်ားအားလံုးကုန္စင္
သြားျပီျဖစ္သည္။
ထို ့ေၾကာင့္ေအာက္မဂ္ ႏွစ္ပါးကိုပိုင္ဆိုင္ထားေသာ
ေသာတာပန္ႏွင့္
သကဒါဂါမ္အရိယာႏွစ္ပါးသည္
ဘာ
သာ ေရး အေၾကာင္းေလး ေျပာ ျပီးအခ်စ္ ႏွင့္
မကင္းသူမ်ားျဖစ္သည့္အတြက္သာမာန္အားျဖင့္
အရိယာမွန္းမသိနိုင္ေခ်။ဘုရားလိုလိုတရားလိုလိုႏွင့္
ခုပဲသီလရွင္၀တ္ေတာ့မလို
ဟု ေ၀ဖန္တတ္ၾကသည္။
သီလရွင္
အ၀တ္ႏွင့္ ေနမွ တရားရသည္ မဟုတ္ေခ်။
လူ၀တ္ႏွင့္လည္း
တရားရသူမ်ားစြာရွိပါသည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္
အခါကပင္
၀ိသာခါ သူေဌးမ ႏွင့္ အနာထပိဏ္သူေဌးၾကီး
တို
့သည္ ေသာတာပန္အရိယာမ်ားျဖစ္ၾကသည္။အရိယာ
ဘ၀
ျဖင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးေနသြားၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။
အားက်ဖြယ္
အတုယူဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္။
နိဗၺာန္
တံခါးကိုဖြင့္ျပီးမွ ေပ်ာ္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည့္
အတြက္ေနာက္ဘ၀
အတြက္ ေၾကာင့္ၾက စရာ
မလိုေတာ့ေပ။
အထူးတလည္ဒါနျပဳျခင္း။သီလ
ေဆာက္တည္ျခင္းမ်ားေဆာင္ရြက္စရာမလိုေတာ့ေပ။
သီလျပည့္စံုျပီးျဖစ္သျဖင့္
လားရာဂတိျမဲျပီး ျဖစ္သျဖင့္
အလွ
ူဒါနေကာင္းမွ ူမပါလွ်င္လည္းေနာင္ဘ၀
ေကာင္းစားမည္မွာေသခ်ာေနသူ
မ်ားပင္။ပူပန္ေၾကာင့္ၾကစြာ
လုပ္စရာဘာမွမရွိေတာ့ေပ။
ဘံုဗိမၺာန္အတြက္
လွ ူဒါန္းစရာမလိုေတာ့။
နတ္ျပည္ေရာက္ေၾကာင္းအတြက္လွ
ူဒါန္းရန္ မလိုေတာ့။
ငရဲျပည္မွလြတ္ေျမာက္ရန္
အကုသိုလ္ လုပ္မိမည္ ကို
ေၾကာက္ေနရန္
မလိုေတာ့ေပ။အပယ္လားသည့္
အကုသို္လ္ကိုအလိုလို
ေရွာင္ၾကဥ္ျပီးသားျဖစ္၏။
အရိယာကိုအရိယာမွန္းသိရန္မွာ မိမိကိုယ္တိုင္
အရိယာျဖစ္ေနမွသိနိုင္ေပလိမ္
့မည္။အလြန္ ပင္
လွိဳ
့၀ွက္ဆန္းၾကယ္ေသာ ဘာသာရပ္တစ္ခုပင္။
စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းလြန္းလွသည္။မလုပ္တတ္လွ်င္
အလြန္ခက္သည္။လုပ္တတ္သူမ်ားၾကေတာ့
လြယ္
ေနသည္။သခ်ၤာဘာသာရပ္တြင္ ပံုေသနည္းမသိပဲ
တြက္လွ်င္
အေျဖမထြက္ေပ။ပံုေသနည္းသိမွသာ
အေျဖမွန္ရေအာင္
တြက္ခ်က္နိုင္သည္။
ထို
့နည္းတူပင္ ၀ိပႆနာမဂ္ကိုသိေအာင္ နားလည္ေအာင္
ဆရာသမားေကာင္းမ်ားထံတြင္ေလ
့လာသင္ယူပါက
နည္းမွန္လမ္းမွန္
အက်င့္မွန္ကိုရျပီး ေလာကုတၱရာမဂ္
ကိုရမည္။ေလာကုတၱရာမဂ္
ကိုရမွသာ နိဗၺာန္ကို
မ်က္ေမွာက္ျပဳနိုင္ေပလိမ့္မည္။ေနာက္ဆံတင္း
ပူပန္စရာမလိုပဲ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးေနနိုင္ေပလိမ္ ့မည္။
မ်က္စိျဖင့္ျမင္ရသည္ ့ခ်မ္းသာအတုကို
အရိုးေၾကေၾက
အရည္ခမ္းခမ္း အသက္ပင္ထြက္
မတတ္
ရွာၾကေဖြၾကသည္။ ခ်မ္းသာျခင္းအစစ္အမွန္
ကိုေတာ့ေ၀ေလေလ
လုပ္ၾကသည္။ ယခုပင္ရလိုက္
မွာေၾကာက္ေနသေယာင္။ယခုရလိုက္၍
ကာမဂုဏ္
အာရံုမ်ားခံစားခ်င္စိတ္မရွိေတာ့မွာကိုေၾကာက္ေန
သေယာင္။ခံစားခ်င္စိတ္ကေလးရွိျပီး
ခံစားေနရသည္
ကိုအရသာခံျပီး၊
ေၾကကြဲစရာေလးမ်ားကိုၾကံဳေတာ့
ငါ
့ၾကမွ ျဖစ္တတ္ပေလတယ္ ဟု ၀မ္းနည္းေနရ
သည္ပင္
အရသာ တစ္ခု။အလြန္ ၾကိဳက္ၾကသည္။
အရိယာျဖစ္ျပီးလည္းခံစားလို့ရပါသည္
ဟု
မည္မွ်ပင္ေျပာေစကာမူ
အရိယာျဖစ္မွာေၾကာက္၍
အားမထုတ္ေပ။ယံုၾကည္ခ်က္ျပင္းထန္းေလစြူ
။
ဘယ္ဆရာေတာ္
ကဘယ္ လိုတန္ခိုးနဲ့ စ်ာန္ၾကြတယ္
ဟု
သတင္းမ်ားၾကားလိုက္ပါကရဟႏၱာၾကီးဟု
နာမည္သတင္းၾကီးျပီး
အုပ္စုလိုက္ ေနာက္က လိုက္ၾက
ေလေတာ့သည္။မည္သည္
့အတြက္လိုက္သနည္း
ဟူမူ
ကား……..
ရဟႏၱာၾကီးမည္သည္
့တရားကိုရွဴမွတ္၍ ရဟႏၱာျဖစ္
သည္ကိုသိလိုလွ၍
မဟုတ္ေခ်။ ရဟႏၱာကိုလွ ူဒါန္းပါက သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လံုး ၾကီးပြားခ်မ္းသာမည္ ဟူေသာ
အသိ
ျဖင့္ ၃၁ ဘံုတြင္ ခ်မ္းသာေရးအတြက္ျဖစ္သည္။
နိဗၺာန္တံခါးကိုဖြင့္ၾကရန္ေတာ့မဟုတ္ေခ်။
သစၥာ ကို
သိလိုေသာေၾကာင့္ေတာ့မဟုတ္ေခ်။ပုထုဇဥ္တို
့၏
ပ်ာယာခတ္ပံုမ်ားကို
ျမင္ေတြ ့ၾကရေပလိမ့္မည္။
ၾကည္ညိဳလြန္း၍ေတာ့မဟုတ္ေခ်။ခ်မ္းသာခ်င္၊
စီးပြားျဖစ္ခ်င္ၾက၍
တဏွာ ၏ေစ ့ေဆာ္မွ ူျဖင့္
ဖူးခ်င္ေတြ
့ခ်င္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ဤ ကဲ ့သို ့ေသာ သာသနာတြင္း
ကာလတြင္
ကိေလသာအညစ္အေၾကးမ်ားကင္းစင္
ေပ်ာက္ေအာင္ပယ္
နိုင္သတ္နိုင္ၾကလွ်င္ ေကာင္းေလစြ။
အက်င့္မွန္ကို
က်င့္ၾကံနိုင္ရန္နည္းလမ္းညႊန္ျပမည့္သူမ်ား
ရွိေနသျဖင့္
ေလ့လာမွတ္သား အားထုတ္သင့္လွေပစြ။
ကံေကာင္း၍
နိဗၺာန္မေရာက္နိုင္ေပ။ ဥာဏ္ေကာင္းမွသာ
နိဗၺာန္ကိုေရာက္နိုင္ေပလိမ့္မည္။က်န္းက်န္းမာမာ
ဥာဏ္အားေကာင္းစြာျဖင့္
ၾကိဳးၾကိဳးစားစား
အားထုတ္သင့္လွပါသည္။
အရိယာသူေတာ္စင္ အျဖစ္နဲ့ ဘ၀ ကို
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးေနနိုင္ၾကေစရန္
အတြက္ အခ်ိန္ မဆိုင္းပဲ
ၾကိဳးစားအားထုတ္ၾကေစခ်င္ပါသည္။
ကိေလသာ(၁၀)ပါ
း
၁။ေလာဘ
၂။ ေဒါသ
၃။ေမာဟ
၄။ မာန
၅။
ဒိ`႒ိ
၆။၀ိစိကိစၦာ
၇။ထိန
၈။ဥဒၶစၥ
၉။အဟိရိက
၁၀။
အေနာတၱပၸ
No comments:
Post a Comment