ဒါေၾကာင့္ သီလရွင္အေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဆရာရေ၀ထြန္း ေရးသား ထားတဲ့ ဘိကၡဳနီသာသနာနဲ႔သီလရွင္ သမိုင္းစာအုပ္ကုိ ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာေဖာ္ျပထားတာ က သီလရွင္ေတြဟာ ဘိကၡဳနီသာသနာကြယ္ၿပီး သာသနာႏွစ္ကိုးရာေက်ာ္၊ ေအဒီသံုးရာစု ၀န္းက်င္ေလာက္မွာ သီလရွင္ စတင္ျဖစ္ေပၚ လာတယ္လုိ႔ မွတ္ခ်က္ျပဳထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘိကၡဳနီ သာသနာဟာ သီဟုိဠ္ကၽြန္းတြင္ ေအဒီသံုးရာစု၀န္း က်င္မွာ ေနာက္ဆံုး တည္ရွိခဲ့ၿပီး ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္လုိ႔ ဘိကၡဳနီ သာသနာ အေၾကာင္း ေရးသားထားတဲ့ တရုတ္ရဟန္းေတာ္ ဖာဟီယန္မွတ္တမ္းက ဆုိပါတယ္။
အဲဒီလုိ ဘိကၡဳနီသာသနာကြယ္ၿပီးေနာက္ပုိင္
တစ္ခါ သီလရွင္ကုိ ေယာက်္ားေလးမ်ား၊ မိဘမ်ားက ရွိခုိးသင့္၊ ရွိမခုိးသင့္နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ေျပာျပေပးရမယ္ဆုိရင္
သီလသိကၡာပုဒ္အနည္းအမ်ားအေပၚမူတည
ျမတ္ဗုဒၶ ေ၀သာလီျပည္ကေန သာ၀တၳိျပည္၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း ေတာ္ကို ၾကြေတာ္မူတဲ့အခါ ဆဗၺဂၢီရဟန္းမ်ားဟာ ဒါက ငါတုိ႔ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာအတြက္၊ ဒါက ငါတုိ႔ကမၼ၀ါစာ ဆရာအတြက္၊ ဒါက ငါတုိ႔အတြက္ဆိုၿပီး အိပ္ရာေနရာမ်ား ဦးထားၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိဦးထားတဲ့အခါ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းကုိ ေနာက္မွ ေရာက္လာတဲ့ မေထရ္မ်ားအတြက္ အိပ္ရာေနရာ မရွိၾကဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဆုိးဆံုးကေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ လက္ယာရံ၊ ဉာဏ္ပညာမွာ ဧတဒဂ္ရထားတဲ့ ရွင္သာရိပုတၱရာေရာက္လာတာကုိ အိပ္စရာေနရာမေပးဘဲ ေနၾကတာပါ။ ဒါနဲ႔ သူေတာ္ေကာင္း ဆုိေတာ့ ဘယ္သူကုိမွ ဒုကၡမေပးဘဲ ရွင္သာရိပုတၱရာဟာ ျမတ္စြာဘုရားက်ိန္းစက္ရာ ဂႏၶကုဋီေက်ာင္းေဆာင္နားက သစ္ပင္ရင္းမွာ ထုိင္ရင္း၊ စႀကၤန္သြားရင္းနဲ႔ ညဥ့္အခ်ိန္ကို ကုန္လြန္ေစခဲ့ပါတယ္။
မနက္မိုးလင္းေတာ့ ဘုရားရွင္က ေက်ာင္းနားရပ္ေနတာ “ဘယ္သူလဲ” လို႔ေမးေတာ္မူတဲ့အခါ ရွင္သာရိပုတၱရာက “တပည့္ေတာ္ သာရိပုတၱရာပါ ဘုရား” လို႔ ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ထုိအခါ ဘုရားရွင္က “ဘာ့ေၾကာင့္ဒီလို ျဖစ္ရတာလဲ”လို႔ ေမးေတာ့ ရွင္သာရိပုတၱရာက ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စဥ္ ေလွ်ာက္ထားလိုက္ပါ တယ္။ မေထရ္စကားကိုၾကားရတဲ့အခါ ျမတ္ဗုဒၶက “ငါဘုရားရွိစဥ္မွာေတာင္ ရဟန္းတစ္ပါးနဲ႔တစ္ပါး ရိုေသေလးစားျခင္း မရွိၾကဘူး ဆိုရင္၊ ငါဘုရား ပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီးေနာက္ပိုင္း ဘယ္လိုမ်ား လုပ္ၾကမွာလဲ” လို႔ ဓမၼသံေ၀ဂ ျဖစ္ေတာ္မူပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကို စည္းေ၀းေစၿပီး “ရဟန္းတို႔ ဘယ္ရဟန္းက ေနရာဦး၊ ဆြမ္းဦးထုိက္ပါသလဲ၊ ဘယ္ရဟန္းကို အရိုေသေပးသင့္ပါသလဲ”လို႔ ဘုရားရွင္က ေမးေတာ္မူ ပါတယ္။ အဲဒီအခါ ရဟန္းေတာ္မ်ားက “အရွင္ဘုရား မင္းမ်ဳိးကလာတဲ့ ရဟန္းကို အရုိေသ ေပးထိုက္ ပါတယ္”၊ “ပုဏၰားမ်ဳိးကလာတဲ့ ရဟန္းကို အရိုအေသေပးထိုက္ တယ္”၊ “သူေဌးကေနရဟန္းျဖစ္လာတဲ့ရဟန္းကု
အဲဒီလုိ အမ်ိဳးမ်ိဳးေလွ်ာက္ၾကတဲ့အခါ ဘုရားရွင္က “ရဟန္းတို႔ အခုသင္တို႔ ေျပာတဲ့ မင္းမ်ဳိး၊ သူေဌးမ်ဳိးစတဲ့ရဟန္းမ်ားဟာ အဓိကမဟုတ္ဘူး။ အမွန္ေတာ့ ငါဘုရားသာသနာေတာ္တြင္းမွာ အစဥ္အတိုင္း ႀကီးသူကို ရွိခုိးျခင္း၊ ခရီးဦးႀကိဳ ဆိုျခင္း၊ လက္အုပ္ခ်ီျခင္း၊ အရိုအေသျပဳျခင္း စတာေတြကို ျပဳလုပ္ရမယ္” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာဂုဏ္၊ အရြယ္ဂုဏ္ႀကီး သူတုိ႔ကုိ အစဥ္အတုိင္း ရုိေသေလးစားရွိခုိးရပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ သီလဂုဏ္ ျပည့္စံုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို သီလသိကၡာပုဒ္နည္းတဲ့သူက ရွိခိုးရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ မိဘမ်ားက ငါးပါးသီလသာရွိၿပီး၊ သီလရွင္က ရွစ္ပါး၊ ဆယ္ပါးသီလ ရွိတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မိဘက သီလရွင္ကို ရွိခုိးရပါမယ္။ တကယ္လို႔ မိဘက ဆယ္ပါးသီလ ယူထားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မိဘကို သီလရွင္က ရွိခိုးရပါမယ္။ က်န္တဲ့ေယာက်္ား၊ မိန္းမမ်ားကလည္း မိမိတုိ႔က သီလရွင္ထက္ သီလ ေဆာက္တည္ထားတာ နည္းေနရင္ ရွိခုိးရပါမယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ သီလရွင္မ်ားဟာ ကုိးပါးသီလကုိ စတင္၀တ္ကတည္းက ယူထားၾကတာ မ်ားတဲ့အတြက္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားက သူတုိ႔ထက္ သီလေဆာက္တည္ ထားတာ နည္းေနရင္ ရုိေသေလးစား ရွိခုိးရပါမယ္။ တန္းတူျဖစ္ေနရင္ေတာ့ အသက္ သိကၡာငယ္သူက ရုိေသေလးစား ရွိခုိးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကပါ။
ဒါျပင္ ျမတ္ဗုဒၶက သူတစ္ပါးကုိ ရုိေသေလးစား ရွိခုိးျခင္းေၾကာင့္ မိမိမွာ အျပစ္ မရပါဘူး။ မိမိရွိခုိး ရုိေသေလးစားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကသာ သူ႔မွာ ရွိခုိးထုိက္ တဲ့ဂုဏ္ေတြ မရွိရင္ အျပစ္ျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိတုိ႔က သူတစ္ပါးကုိ ရုိေသေပးတာ၊ ေလးစားတာ၊ ရွိခုိးတာဟာ မိမိအတြက္ မေကာင္းက်ိဳးမခံစားရဘဲ သက္ရွည္၊ ဆင္းလွ၊ ခ်မ္းသာရ၊ ဗလ၊ ဉာဏ္ပညာ ဆုိတဲ့ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားသာရလုိ႔ သူတစ္ပါးကုိ ရုိေသေလးစားမႈျပဳဖုိ႔ ၀န္းမေလးသင့္ပါဘူး။ မိမိက ကုိယ့္ထက္သာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကုိ ရုိေသေလးစားျခင္း မျပဳမိဘူးဆုိရင္သာ အဲဒီလူဟာ ျဖစ္ေလရာမွာ ႏံုးခ်ာတဲ့မ်ိဳးႏြယ္တြင္ ေပါက္ဖြားလာရၿပီး ဘ၀မွာ အၿမဲတမ္းႏံုျခာေနပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ မာန္မာန ဆုိတာဟာ မထားသင့္တဲ့ေနရာမွာ လံုး၀မထားမိဘဲ တစ္ခါတေလ နဂါးမွန္း သိေအာင္ အေမာက္ေထာင္ ျပသင့္တဲ့ေနရာသာ မာန္မာနကုိ ထားၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒါဟာလည္းတကယ္လိုအပ္တဲ့အခါမွသာ ထုတ္သံုးရမဲ့ စကားပံု ျဖစ္ပါတယ္။ မလုိအပ္ဘဲ သြားသံုးမိရင္ ဒီစကားပံုဟာလည္း မိမိကုိ ဒုကၡ စပါယ္ရွယ္ ေပးပါလိမ့္မယ္။
တစ္ဖန္ သီလယူျခင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေျပာျပရမယ္ဆုိရင္
******************************
သီလရွင္ဆရာေလးမ်ားဟာ ကုိးပါးသီလေဆာက္တည္သူမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ ငါးပါးသီလ၊ ရွစ္ပါးသီလ၊ ကုိးပါးသီလ ယူခ်င္တဲ့လူမ်ားကုိ သီလေပးႏုိင္ပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶကလည္း အဂၤုတၱရ တိကအ႒ကထာမွာ “ဥေပါသထဒိ၀ေသ ပန ပါေတာ၀ ဘိကၡဳႆ၀ါ ဘိကၡဳနိယာ၀ါ ဒသသီလ လကၡဏာညဳေနာ ဥပါသကႆ၀ါ ဥပါသိကာယ၀ါ-ဥပုသ္သီလခံယူရာမွာ ရဟန္းထံျဖစ္ေစ၊ ဘိကၡဳနီမထံျဖစ္ေစ၊ သီလလကၡဏာကိုသိတဲ့ ဥပါသကာ၊ ဥပါသိကာမထံျဖစ္ေစ သီလေဆာက္တည္ႏုိင္ေၾကာင္း မိန္႔ဆုိခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သီလရွိသူထံမွသာ သီလယူႏိုင္တာမဟုတ္ဘဲ သီလလကၡဏာကို သိသူ၊ သီလကုိ အစဥ္မွန္မွန္ အေရွ႕ကတိုင္ေပးႏိုင္သူ မည္သူ႔ထံမွမဆို
ေဆာက္တည္လုိ႔ရပါတယ္။ မိမိကိုယ္တုိင္လည္း သီလကိုအစဥ္အတုိင္း မွန္မွန္ဆိုႏုိင္ရင္ အိမ္ေရွ႕ဘုရားစင္မွာျဖစ္ေစ၊ သြားရင္းလာရင္းလမ္းႀကံဳလုိ႔
ေစတီပုထုိးမ်ားေရွ႕မွာျဖစ္ေစ သီလေဆာက္တည္လုိ႔ ရပါတယ္။ သီလ ယူတဲ့အခါ မိမိေဆာက္တည္ထားတဲ့သီလကုိ မက်ိဳးမေပါက္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္း မယ္ဆုိတဲ့ သႏၵိ႒ာန္ျပတ္သားဖုိ႔သာ အဓိကက်ပါတယ္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ သီလယူတဲ့အခါမွာ ဘာ့ေၾကာင့္ ရဟန္းသံဃာမ်ားထံ သီလယူရသလဲဆုိရင္ မိမိသီလေဆာက္တည္ထားတာကုိ ဆရာေတာ္မ်ား၊ နေဘးလာေရာက္ သီလယူသူမ်ား သိရွိၾကတဲ့အတြက္ မိမိသီလ က်ိဳးေပါက္မဲ့ ဟာကုိ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္လုိ႔ပါ။ တကယ္လုိ႔မ်ား မိမိက သီလတစ္ပါးပါးကုိ က်ဳးလြန္ခ်င္စိတ္ျဖစ္လာရင္ “ေအာ္-ငါသီလက်ိဳးရင္ ငါ့ကုိအျပစ္ေျပာမဲ့လူေတြ၊ ငါသီလက်ိဳးရင္ ငါ့ကုိလူမိုက္လုိ႔ ထင္ျမင္မဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါလား”လုိ႔ေတြးမိၿပ
သီလရွင္ေလးမ်ိဳး
***********
ဒါနဲ႔ ဒီေနရာမွာ ဆပ္စပ္မိလုိ႔ သဂၤဇာဆရာေတာ္ရဲ႕ သီလရွင္ေလးပါးရွိေၾကာင္း ဥပမာသမူဟဂီရတၱမက်မ္း၊ သဂၤဇာဆရာေတာ္ စကားပံုေပါင္းခ်ဳပ္မွာ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တာကုိလည္း အမွတ္ရတာနဲ႔ ေရးသားလုိက္ပါတယ္။ သဂၤဇာ ဆရာေတာ္ဟာ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားရဲ႕ ပင့္ဖိတ္မႈေၾကာင့္ မႏၱေလးကေန ရန္ကုန္ကုိ ၾကြလာတဲ့အခါ သီလရွင္ဆရာေလးမ်ားက ဆရာေတာ္ကုိ လွဴဖြယ္မ်ား လာေရာက္လွဴဒါန္းၾကပါတယ္။ ဆရာေတာ္လည္း ဆရားေလး မ်ားကုိ စကားစပ္မိတာနဲ႔ နင္တုိ႔ မယ္သီလဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးရွိလဲဆုိတာ သိၾကလား။ အဲဒီလုိေမးေတာ့ ဆရားေလးမ်ားလည္း ေယာင္၀ါး၀ါးျဖစ္ေနၿပီး တပည့္ေတာ္ တုိ႔ မယ္သီလ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္ဆုိတာ မသိပါဘုရားလုိ႔ ေလွ်ာက္ၾကပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ဆရာေတာ္က
(၁) ရွစ္ပါးသီလႏွင့္ ၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္းကုိ စီးျဖန္းႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ၿပီး ပရဟိတအလုပ္ လုပ္တဲ့ သီလရွင္ကုိ မယ္သီလလုိ႔ ေခၚတယ္။
(၂) အရပ္တကာသုိ႔ လွည့္ပတ္ၿပီး အၿမဲ ဆြမ္းဆန္ အသျပာ အလွဴခံေနကာ ေက်ာင္းတြင္းမွာ မေနတဲ့သီလရွင္ကုိ မယ္သီေလလုိ႔ ေခၚတယ္။
(၃) ေတာင္အရပ္နဲ႔မတဲ့ျပန္ ေျမာက္အရပ္ သြားလုိက္။ တစ္ခါ ေျမာက္အရပ္ သြားေတာ့ ေျမာက္အရပ္နဲ႔ မတဲ့ျပန္ ျဖစ္လုိက္။ တစ္ဖန္ အေရွ႕အရပ္နဲ႔ မတဲ့ျပန္ အေနာက္အရပ္လန္ ျဖစ္ေနတဲ့ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွာ အေနမမွန္တဲ့သီလရွင္ကုိ မယ္သီလံလုိ႔ ေခၚတယ္။
(၄) မိမိအေဖာ္မ်ား တစ္ျခားသြားေနခ်ိန္ ဆန္လုိက္ခုိးၿပီး မိမိထဲသုိ႔ မရုိးသားတဲ့ နည္းနဲ႔ ဆန္ခုိးေရာတဲ့ သီလရွင္ကုိ မယ္သီေလာလုိ႔ ေခၚတယ္။
ဒီေလးေယာက္မွာ ပထမတစ္ေယာက္သာ ခ်ီးမြမ္းထုိက္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ နင္တုိ႔လည္း မမုိက္ၾကနဲ႔ဟု ေျပာဆုိၿပီး ျပန္လႊတ္လုိက္ပါတယ္။ ဒါက သဂၤဇာ ဆရာေတာ္ မိန္႔ခဲ့တာကုိ ဒီေနရာမွာ ဆက္စပ္မိလုိ႔ အမွတ္ရတာနဲ႔ ေရးလုိက္ တာပါ။ သိခ်င္လုိ႔ ေမးထားၾကတဲ့ ေမးခြန္းေတြထဲမွာေတာ့ မပါပါဘူး။
ယခုေလာက္ဆုိ ရွင္းျပရင္ သီလရွင္ ျဖစ္ေပၚလာပံုနဲ႔ ပတ္သတ္တာက အစ သီလရွင္ ဆုိင္ရာမ်ားကုိ အားလံုးနားလည္ ေလာက္ၿပီလုိ႔ ထင္ျမင္ပါတယ္။ အားလံုး ဗဟုသုတ အသိဉာဏ္မ်ား တုိးပြားၾကၿပီး မိမိတုိ႔ ပန္းတုိင္ကုိ လ်င္ျမန္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစား အားထုတ္ႏုိင္ၾကပါေစ။
ဆရာေတာ္ အရွင္ေကာမလ(ခ) ဆန္နီေနမင္း
No comments:
Post a Comment