အပါယ္သို႔ က်ေရာက္ပ အပါယ္သို႔က်ေရာက္ပံုကို အေျခခံဗုဒၶသာသနာ၀င္ အားလံုးသိၿပီးသားျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္မ်ားကို နားလည္ရန္လိုအပ္သည္။ ယေန႔လူသားအားလံုး ေန႔စဥ္သြားလာ လႈပ္ရွားေနသည့္အခါ ကုသိုလ္လုပ္လွ်င္လုပ္သည္။ ကုသိုလ္ မျဖစ္သည့္အခ်ိန္မွာ အကုသိုလ္ ျဖစ္ပါသည္။ ကုသိုလ္မလုပ္ႏိုင္ေသာပုဂၢိဳလ္သည္ အကုသိုလ္လုပ္မွာ ေသခ်ာလွပါသည္။ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္မျဖစ္လွ်င္ “ဘ၀င္စိတ္” ျဖစ္မည္။ ၄င္းမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ ျဖစ္ေသာစိတ္ ျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ပင္ ဒုစ႐ိုက္၊ သုစ႐ိုက္ကိုလည္း အားလံုးနားလည္ထားသင့္သည္။ ဒုဆိုသည္မွာ မေကာင္းေသာ၊ အျပစ္ႏွင့္တစ္ကြျဖစ္ေသာ၊ အပါယ္(၄)ပါးကို က်ေရာက္ႏိုင္ေသာ လို႔အဓိပၸါယ္ရပါသည္။ စ႐ိုက္ဆုိသည္မွာ အက်င့္ျဖစ္သည္။ ဒုစ႐ိုက္ဆိုသည္မွာ မေကာင္းေသာ၊ အပါယ္(၄)ပါးသို႔ က်ေရာက္ႏိုင္ေသာ၊ အျပစ္ကိုျဖစ္ေစေသာ အက်င့္ျဖစ္သည္။ သုစ႐ိုက္မွာ ဒုစ႐ိုက္၏ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္သည္။ ေကာင္းျမတ္ေသာအက်င့္ျဖစ္သည္။ ဒုစ႐ိုက္ဆယ္ပါး ရွိရာ အုပ္စုအေနႏွင့္ (၃)အုပ္စုရွိသည္။ ကာယဒုစ႐ိုက္(၃)ပါး၊ ၀စီဒုစ႐ိုက္(၄)ပါး၊ မေနာ ဒုစ႐ိုက္(၃)ပါးျဖစ္ၿပီး ပထမအုပ္စုကာယဒုစ႐ုိက္မွာ သတ္ျခင္း၊ ခိုးျခင္း၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္း။ ဒုတိယအုပ္စု ၀စီဒုစ႐ိုက္မွာ လိမ္ျခင္း၊ ကုန္းတိုက္ျခင္း၊ ၾကမ္းတမ္းစကားေျပာျခင္း၊ အခ်ည္းႏွီးသိမ္ဖ်င္းေသာ စကားေျပာျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ တတိယ အုပ္စု မေနာဒုစ႐ိုက္မွာ အဘိဇၥ်ာ၊ ဗ်ာပါဒ၊ မိစၦာဒိဠိ တို႔ျဖစ္သည္။
အဘိဇၥ်ာ မွာ သူတစ္ပါးပစၥည္းကို မတရားလုိခ်င္ျခင္း၊ ဗ်ာပါဒမွာ သူတစ္ပါးကို ႏွိပ္စက္ညႇင္းဆဲ သတ္ျဖတ္လိုျခင္း၊ မိစၦာဒဠိမွာ အယူမွား၊အမွတ္မွားျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ မေနာဒုစ႐ိုက္သံုးမ်ဳိးတြင္ အဆိုးဆုံးသည္ မိစၦာဒိဠိျဖစ္သည္။ မိစၦာဒိဠိေၾကာင့္သာလွ်င္ အေပၚက ဒုစ႐ိုက္ကိုးမ်ဳိးကို က်ဴးလြန္ျခင္းျဖစ္သည္။
မိစၦာဒိဠိ ေၾကာက္စရာေကာင္းပံုကို ဘုရားရွင္ ဆံုးမေတာ္မူသည္မွာ “ဦးေခါင္းမီးေလာင္၊ ရင္၀လွံစူးလွ်င္ ခဏထား၍ရသည္။ မိစၦာဒိဌိကို အရင္ဆံုးပယ္ သတ္ႏိုင္ေအာင္ က်င့္ႀကံၾကပါရန္” တုိက္တြန္းေတာ္မူသည္။ “ဦးေခါင္းမီးေလာင္၊ ရင္၀လွံစူးလွ်င္ တစ္ဘ၀ပဲေသၿပီး မိစၦာဒိဌိႏွင့္ဆိုလွ်င္ တစ္သံသရာလံုး အိုလို႔မဆံုး ေသလို႔ မဆံုး ျဖစ္ေနမည္” လုိ႔ ဆံုးမေတာ္မူခဲ့သည္။ ဒုစ႐ိုက္မွာ အေျခခံအားျဖင့္ ဆယ္ပါးျဖစ္ၿပီး ပြားလုိက္လွ်င္ ေလးဆယ္ရသည္။ အုပ္စုအားျဖင့္ (၄)အုပ္စု ျဖစ္သည္။ ပထမအုပ္စုက ဆယ္ပါးလံုးကိုယ္ တိုင္က်ဴးလြန္ျခင္း။ ဒုတိယအုပ္စုက တစ္ပါးေသာပုဂၢိဳလ္ကို ေစခိုင္းျခင္းျဖင့္ က်ဴးလြန္ျခင္း၊ တတိယအုပ္စုက တစ္ပါးေသာပုဂၢိဳလ္ကိုသြယ္၀ိုက္ ေသာနည္းျဖင့္ က်ဴးလြန္ရန္အားေပးျခင္း၊ စတုတၳအုပ္စုမွာ တစ္ပါးသူက က်ဴးလြန္ေနခ်ိန္မွာ စိတ္ထဲမွ၀မ္း ေျမာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုစ႐ိုက္ ေလးဆယ္ရွိသလို၊ ေျပာင္းျပန္ျပန္၍ သုစ႐ိုက္ဆယ္ပါးပြားလွ်င္လည္း အပြားေလးဆယ္ ရပါသည္။ ဒုစ႐ိုက္ဆယ္ပါး၊ အပြားေလးဆယ္ကို က်ဴးလြန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအားလံုး အပါယ္က်မွာ ျဖစ္ပါသည္။
အပါယ္(၄)ပါးတြင္ ၿပိတၱာ၊ ငရဲ၊ တိရစၦာန္၊ အသူရကာယ္သည္ အက်ဳိးတရားေလးပါးျဖစ္ၿပီး အေၾကာင္းတရားလည္း ေလးပါးရွိပါသည္။ ေလာဘေၾကာင့္ ၿပိတၱာျဖစ္သည္။ ေဒါသေၾကာင့္ ငရဲေရာက္သည္။ ေမာဟ ေၾကာင့္ တိရစၦာန္ျဖစ္ၿပီး၊ မာနေၾကာင့္ အသူရကာယ္ျဖစ္သည္။ ထုိအေၾကာင္းတရားေတြ လုပ္ေနသမွ်ကာလပတ္လံုး အပါယ္ေဘးက လြတ္မည္မဟုတ္။ ထိုအေၾကာင္းတရားမ်ားကို ပတ္သက္ဖို႔ ဒါန၊ သီလ၊ သမထေလာက္ႏွင့္မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ထုိသံုးမ်ဳိးကို လုပ္ေနသမွ် ကံအက်ဳိးေပးကိုရၿပီး ကံလမ္းသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကေတာ့ ဉာဏ္လမ္းျဖစ္ၿပီး လုပ္သေလာက္ တက္ပါ သည္။ ယေန႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစုသည္ ဒါန၊ သီလ၊ သမထ ဘာ၀နာကို လုပ္ၾကပါသည္။
သို႔ေသာ္ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာမွာ အလွမ္းေ၀းေနတာကို ေတြ႔ရပါေသာေၾကာင့္ ယေန႔ ၀ိပႆနာကို အေလးအနက္ေဟာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေျမႀကီးကေန တာ၀တႎသာအထိ ပံုၿပီး လွဴ၊ သီလကို ႀကိဳက္သေလာက္ ထိန္း၊ သမထကိုလည္း ေျမလွ်ဳိး၊ မိုးပ်ံ ႀကိဳက္သေလာက္က်င့္၊ ဒါေတြလုပ္လုိ႔ အပါယ္က လြတ္ပါတယ္လို႔ ေျပာလွ်င္ မွားပါသည္။
သူ႔အက်ဳိးေပးရွိသေလာက္ အက်ဳိးေပးရႏုိင္ေပမယ့္ အပါယ္လြတ္ရန္မေသခ်ာပါ။ ဒါန၊ သီလ၊ သမထ သံုးမ်ဳိးမွာ ဘုရားမပြင့္သည့္ သာသနာပမွာ လည္းရွိသည္။ ဘာသာျခားမ်ားလည္း လုပ္ႏုိင္ပါသည္။ မလုပ္ႏိုင္ေသာအက်င့္မွာ ၀ိပႆနာပင္ျဖစ္သည္။ ဒါန၊ သီလ၊ သမထမွာ အေျခခံမွ်သာျဖစ္ၿပီး အတန္းအေနႏွင့္ေျပာလွ်င္ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းမွ်သာျဖစ္သည္။ တကၠသိုလ္မေရာက္ေပ။ ဘြဲ႔ယူႏိုင္ဖို႔အလွမ္းေ၀းပါသည္။ထုိသံုးမ်ဳိး အေျခခံၿပီး ၀ိပႆနာကို လုပ္မွသာ အပါယ္လြတ္မည္ျဖစ္သည္။ ကံအက်ဳိးေပးရွိသေလာက္ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာခ်မ္းသာကို ရရွိမွာျဖစ္ၿပီး၊ ကုန္ၿပီဆိုသည္ ႏွင့္ျပန္ဆင္းၿပီး အပါယ္ေရာက္မွာျဖစ္သည္။ တကယ္တမ္း မွာ အပါယ္တံခါးမပိတ္ပါ။၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကို ပြားမ်ားပါက အက်ဳိးေပးျပန္မက်ဘဲ လုပ္ေလတက္ေလျဖစ္ၿပီး အေပၚသို႔သာ တိုးတက္ေနပါသည္။ ဥပမာ..ဒါန၊ သီလ၊ သမထသည္ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္တူသည္။ ပိုက္ဆံကုန္လွ်င္ဆင္းရဲသားျပန္ ျဖစ္သလို ဒါန၊ သီလ၊ သမထ အက်ဳိးေပးကုန္လွ်င္လည္း အပါယ္ျပန္ဆင္းသည္။ ၀ိပႆနာဘာ၀နာမွာ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ထားသည့္ ပညာႏွင့္တူသည္။ ဘယ္ေလာက္သံုးသံုး မကုန္ႏိုင္ေပ။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း ၀ိပႆနာမလုပ္ေသးလွ်င္ အပါယ္သို႔ က်ေရာက္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း ထင္ရွားလြန္းလွသျဖင့္ သတၱ၀ါအားလံုးတို႔အား ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ အက်င့္ကို အျမန္ဆံုး က်င့္ၾကရန္ တိုက္တြန္းျခင္းျဖစ္ပါသ
No comments:
Post a Comment