ဇာတိဒုကၡ
အမိ၀မ္းေခါင္း၌ ေရွးဦးစြာ ရုပ္သစ္ နာမ္သစ္တရားေတြ ျဖစ္ေပၚမႈကို ဇာတိ-ဟုဆိုရသည္။ ရုပ္တရားတို႔ ေရွးဦးစြာ ျဖစ္ေပၚမႈကို ရုပ္၏ ဇာတိ၊ နာမ္တရားတို႔ ေရွးဦးစြာ ျဖစ္ေပၚမႈကို နာမ္၏ ဇာတိ၊ ဤသို႔ ဇာတိ ႏွစ္မ်ိဳးရွိသည္။ ထိုရုပ္သစ္ နာမ္သစ္ အစေရွး...ဦးစြာ ျဖစ္ျခင္းဟူေသာ ပဋိသေႏၶတည္ေနရသူမွာ အမိ၀မ္းေခါင္း၌ အမိ၏ အစာေဟာင္းအိမ္၌ ထိုင္၍ အစာသစ္အိမ္ကို ေခါင္းျဖင့္ ရြက္လ်က္-
* စာေဟာင္း စာသစ္၊ ေအာက္ထက္၀န္းရံ- ဆိုသည့္အရ ေနရေပသည္။
ၾကပဒုမၼာ ၾကာပု႑ရိက္ စေသာ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အနံ႔ရွိေသာ သန္႔ရွင္းေသာဌာန၌ ျဖစ္ရသည္ မဟုတ္၊ စင္စစ္ မ်ားစြာေသာ အညစ္အေၾကးတို႔ျဖင့္၄င္း၊ မေကာင္းေသာ အနံ႔တို႔ျဖင့္၄င္း၊ ျပည့္ေသာသူငယ္အိမ္၌ အမိ၏ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ ေသြးကို၄င္း၊ မိဘ ႏွစ္ဦးတို႔၏ အညစ္အေၾကး သုက္ေသြးကို၄င္း မွီ၍ အလြန္က်ဥ္းေျမာင္း က်ပ္တည္းစြာေသာ အရပ္၌ ငါးပုပ္ အမဲပုပ္တို႔ကို မွီ၍ျဖစ္ေသာ ပိုးေလာက္ကဲ့သို႔-
* ပုပ္ႏွံညႇီေလာင္း၊ က်ဥ္းေျမာင္းမဲမိုက္၊ မိ၀မ္းတိုက္၀ယ္၊ ဘင္၌ေလာက္လို-ဆိုသည့္အရ ျဖစ္ရေပသည္။
အမိေက်ာဘက္ကို မ်က္ႏွာမူ၍ ဒူးႏွစ္လံုးတို႔၏အၾကား၌ ေခါင္းကိုထားလ်က္ ေမးေအာက္၌ လက္ႏွစ္ဘက္ဆုပ္၍ သစ္ငုတ္တိုေပၚ၌ ေမ်ာက္အိုသည္ ကုပ္ကုပ္ေလး ေနသလို-
* ေက်ာကို၀မ္းျပဳ၊ ဒူးႏွစ္ခုၾကား၊ ဦးေခါင္းထားလ်က္၊ ေမးဖ်ားလက္ဆုပ္၊ သစ္ငုတ္တိုမွာ၊ ေမ်ာက္အိုကုပ္သည့္ႏွယ္-ဆိုသည့္အရ ေနရေပသည္။
ထိုေနရာ၌ ကိုးလ ဆယ္လ ေလးတန္ေလးဘက္ကို မလႈပ္မလွဲ႔ ေကြးလ်က္သာ အလြန္ဆင္းရဲစြာ ေနရေသာေၾကာင့္ အမိ၏ ၀မ္းေခါင္းကို ဒရီမုခဇာတ္-အ႒ကထာ၌ သာယာမႈ ကင္းေသာ ငရဲဟူ၍၄င္း၊ ေလးတန္ေလးဘက္ ေကြးလ်က္ေနရေသာ စတုကုဋၬိက ငရဲဟူ၍၄င္း ျပဆိုထားပါသည္။ အမိသည္ လ်င္စြာ သြားလာျခင္း၊ တိမ္းပါးခၽြတ္ေခ်ာ္ျခင္း စသည္ျဖစ္ေသာအခါ ေသေသာက္ၾကဴး လက္တြင္းသို႔ သက္ဆင္းေရာက္၍ေနေသာ ဆိတ္-သူငယ္ကဲ့သို႔၄င္း၊ ေျမြ-အလမၸာယ္ဆရာသည္ ေျမြကိုဖမ္း၍ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႏွိပ္စက္ ညႇဥ္းပန္းျခင္း၊ အစာငတ္ျခင္း စသည္ေၾကာင့္ အလမၸယ္ဆရာမိေသာ ေျမြ၏ မခ်ိမဆန္႔ ျဖစ္ေနရသကဲ့သို႔၄င္း-
* မလႈပ္မရွက္၊ ေသေသာက္လက္၀ယ္၊ ဆိတ္သူငယ္လို၊ အလမၸာယ္မိ၊ ေျမြငယ္ခ်ိသို႔-ဆိုသည့္အရ ျဖစ္ရပါသည္။
အမိသည္ စပ္ေသာအစာကို စားေသာအခါ၌ လွံထိုး၍ ဆားပက္ျခင္းကို ခံရသူကဲ့သို႔၄င္း၊ ပူေသာအစာကို စားေသာအခါ ဥႆဒ ငရဲငယ္၌ ခံရသကဲ့သို႔၄င္း၊ အမိသည္ အလြန္ေအးေသာ အစာမ်ားကို စားမိေသာအခါ၌ ေလာကႏၲရိတ္ငရဲ၌ ခံေနရသူကဲ့သို႔၄င္း၊ ေသလုမတတ္ ကိုယ္သား တဆတ္ဆတ္ျဖင့္ ႀကီးစြာေသာဆင္းရဲကို -
* အမိ စပ္-ခါး၊ ပူ-ေအး-စားလည္း၊ ကိုယ္သားဆတ္ဆတ္၊ သက္ျပတ္တေစ၊ ဆယ္လေန၍-ဆိုသည့္အရ ခံစားရေခ်သည္။
ဤအဆိုမ်ားကိုေထာက္ထား၍ မိခင္ျဖစ္သူမ်ား ေရွာင္ရွားမႈကို ျပဳၾကပါေလ။ ထို႔ေနာက္ ကမၼဇေလ လႈပ္ရွားတိုက္ခတ္သျဖင့္ ေစာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္ ေျခကား-အထက္၊ ေခါင္းကား-ေအာက္သို႔ လွည့္ရျပီးေနာက္ မဂ္၀သို႔ေရာက္ေသာအခါ ေသးငယ္ေသာ သံေကာက္ေပါက္ (ေသာ့ေပါက္) မွ ဆင္ေျပာင္ႀကီးကို ဆြဲထုတ္ရသကဲ့သို႔၄င္း၊ သံေဘာင္ႀကီးျဖင့္ အႀကိတ္ခံရသကဲ့သုိ႔၄င္း၊ ဆင္းရဲႀကီးလွ၏။ ေကာင္းစြာမေမြးဖြားႏိုင္ပါလွ်င္ မိခင္ခ်မ္းသာ ျပီးေရာ, ကေလး ဘယ္လို ျဖစ္ျဖစ္-ဟူ၍ ဆိုၾကေသး၏။ အမိ၀မ္းတိုက္၌ ေလမွ် မတိုက္ရသျဖင့္ အလြန္ႏူးညံ႔လွေသာ သူငယ္ကို ညႇပ္ျဖင့္ ဆြဲထုတ္ရသည္ကိုလည္း ၾကားဖူး၏။ မည္မွ် ဆင္းရဲပါမည္နည္း။ အျပင္သို႔ ေရာက္ေသာအခါလည္း ၾကမ္းတမ္းေသာ အ၀တ္-စသည္ျဖင့္ ထိပါးကိုင္တြယ္မႈေၾကာင့္ အပ္ျဖင့္ အဆြခံရသကဲ့သို႔ ဆင္းရဲလွ၏။
ႀကီးျပန္ေသာအခါလည္း အိုရ, နာရ, ေသရ စသည္ျဖင့္ ဆင္းရဲႀကီးစြာ ေတြ႔ၾကရ ႀကံဳၾကရျပန္၏။
* ေလကမၼဇ၊ ဦးေဇာက္ခ်သား၊ မဂ္၀သို႔ေရာက္၊ သံေကာက္ေပါက္၀ယ္၊ ဆြဲေျမႇာက္ဆင္ေျပာင္၊ သံေဘာင္ႀကိတ္ေျခ၊ ပံုေနရယိက၊ ျပင္သို႔က်လည္း၊ အပ္ဆြသည့္ဟန္၊ ႀကီးျပန္ ဒုကၡ၊ ျပစ္မ်ားလွသည္၊ မူလဇာတိ ျမစ္ရင္းတည္း။
( လကၤာ )
စာေဟာင္းစာသစ္၊ ေအာက္ထက္၀န္းရံ၊ ပုပ္ႏွံညႇီေလာင္း၊ က်ဥ္းေျမာင္းမဲမိုက္၊ မိ၀မ္းတိုက္၀ယ္၊ ဘင္၌ေလာက္လို၊ ေက်ာကို၀မ္းျပဳ၊ ဒူးႏွစ္ခုၾကား၊ ဦးေခါင္းထားလ်က္၊ ေမးဖ်ားလက္ဆုပ္၊ သစ္ငုတ္တိုမွာ၊ ေမ်ာက္အိုကုပ္သည့္ႏွယ္၊ မလႈပ္မရွက္၊ ေသေသာက္လက္၀ယ္၊ ဆိတ္သူငယ္လို၊ အလမၸါယ္မိ၊ ေျမြငယ္ခ်ိသို႔၊ အမိ စပ္း-ခါး၊ ပူ-ေအး-စားလည္း၊ ကိုယ္သားဆတ္ဆတ္၊ သက္ျပတ္တေစ၊ ဆယ္လေန၍၊ ေလကမၼဇ၊ ဦးေဇာက္ခ်သား၊ မဂ္၀သို႔ေရာက္၊ သံေကာက္ေပါက္၀ယ္၊ ဆြဲေျမႇာက္ဆင္ေျပာင္၊ သံေဘာင္ႀကိတ္ေျခ၊ ပံုေနရယိက၊ ျပင္သို႔က်လည္း၊ အပ္ဆြသည့္ဟန္၊ ႀကီးျပန္ဒုကၡ၊ ျပစ္မ်ားလွသည္၊ မူလဇာတိျမစ္ရင္းတည္း။
မွတ္ခ်က္။
ဇာတိ ပဋိသေႏၶေနမႈ ဆင္းရဲစစ္ ဆင္းရဲမွန္ ဒုကၡသစၥာတရားျဖင့္ ဘ၀သစ္ကို ထူေထာင္ၾကျပီးလွ်င္ ခ်စ္သူတို႔ႏွင့္ အတူမေနရ ဒုကၡသစၥာ။ မုန္းသူတို႔ႏွင့္ အတူေနရ ဒုကၡသစၥာ။ လိုတာမရ ဒုကၡသစၥာ။ အိုရမႈ ဒုကၡသစၥာ။ နာရမႈ ဒုကၡသစၥာ။ ေသရမႈ ဆင္းရဲစစ္ ဆင္းရဲမွန္ ဒုကၡသစၥာျဖင့္ပင္ တဘ၀ေနာက္ဆံုး နိဂံုးအုပ္ၾကရေလသည္။
တဖန္ ထိုကဲ့သို႔ ဒုကၡသစၥာႏွင့္ ေတြ႔ၾကရဦးမည္ျဖစ္ေသာ ငရဲဟူေသာ အမိ၀မ္းေခါင္း၌ ကိန္းေအာင္းရမည္ကို အေၾကာက္ႀကီး ေၾကာက္ၾကလ်က္ သံေ၀ဂဉာဏ္သို႔ေရာက္၍ နိဗၺာန္သို႔ေပါက္ေအာင္ သတိေဆာင္ကာ သဒၶါေစတနာ ေရွ႔သြား ပုညတရားတို႔ကို စြမ္းအားထုတ္၍ ျပဳလုပ္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။
No comments:
Post a Comment