ဒါနသည္ သံသရာရွည္သေလာ

အခ်ိဳ႕က ဒါနကို သံသရာရွည္ေစတတ္ေသာ တရားဟု ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္အျဖစ္ဆိုၾက၏၊၊ သံသရာဝဋ္မွ ကၽြတ္လြတ္ရန္ လိုလားၾကကုန္ေသာ အေလာင္းေတာ္မ်ား ဒါနကို လိုလိုလားလား ျပဳခဲ့ၾကသည္မွာ သံသရာမွ လြတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သာျဖစ္သ...ည္၊၊ တဏွာသည္သာ သံသရာရွည္ေၾကာင္းျဖစ္၏၊၊ နည္းမွန္ လမ္းမွန္ျပဳေသာ ဒါနမွာ တဏွာကို ပယ္နိုင္ေၾကာင္းျဖစ္၏၊၊ အေလာင္းေတာ္မ်ားမွာ ယခုဘဝ ေနာင္ဘဝသာယာေရးအတြက္ မိမိအဖို႔ရာ ဘာတစ္ခုမ်ွ မေတာင္းတၾက၊ သတၱဝါအမ်ား ေကာင္းစားေစလို ခ်မ္းသာေစလိုေသာ ေစတနာသာထား၍ ေပးကမ္းၾက၏၊၊ ဤဒါနမ်ိဳး ပါရမီေျမာက္ဒါနဟု ဆိုၾက၏၊၊ အကယ္၍ ေတာင့္တ လိုလွ်င္လည္း သံသရာဝဋ္မွ လြတ္ေရးသာ ေတာင့္တသင့္၏၊၊ သံသရာဝဋ္မွ လြတ္ရန္ေတာင့္တျခင္းမွာ တဏွာမျဖစ္ေပ၊၊ ထိုဒါနမ်ိဳး ဝိဝ႗နိႆိတဒါနဆို၏၊၊ တဏွာဆႏၵမကင္းေသာ ဝ႗နိႆိတဒါနမ်ိဳးမွာ သံသရာလည္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ္လည္း တဏွာမပါေသာ ဝိဝ႗နိႆိတမွာ သံသရာမွ ထြက္ေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္၊၊

မေၾကာက္ထိုက္
==========
ဒါန႐ွင္မွာ ေမတၱာ ကရုဏာ မုဒိတာမ်ား ျဖစ္ပြားလ်က္ရွိရာ အလွဴခံတို႔ ခံယူသုံးေဆာင္သည္ကို အားရျကည္ႏႈး ႐ႊင္ျမဴးဝမ္းသာ စိတ္ခ်မ္းသာလ်က္ရွိေန၏၊၊ ေနာင္အခါေတြးမိတိုင္းလည္း ဝမ္းသာၾကည္ႏႈး ႐ႊင္ျမဴးလ်က္ရွိ၏၊၊
ဤသည္တို႔မွာ လက္ေတြ႔ခံစားရေသာ
ဒါနအက်ိဳးတရားမ်ားပင္၊၊ သူတပါးအေပၚ ေမတၱာ က႐ုဏာ မုဒိတာပြါးလ်က္ရွိေသာေျကာင့္လည္း မာန ေဒါသ ဣႆာ မစၦရိယစေသာ တရားဆိုးမ်ားကင္းလ်က္ရွိရာ ထိုတရားမ်ားပြါးမ်ားေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဒါနကို မလိုက္နာမျပဳက်င့္ထိုက္ဘဲရွိပါမည္ေလာ၊၊ ဒါနကိုေၾကာက္သူမွာ ဥသွ်စ္သီးေၾကြက်သည္ကို ေျမျပိဳၿပီအထင္ျဖင့္ ေၾကာက္ေျပးေသာ ယုံမိုက္ပမာ မေၾကာက္ထိုက္သည္ကို ေၾကာက္ျခင္းသာ၊၊

ဆုံး႐ႈံးမႈ
=====
အခ်ိဳ႕ မယု၍မလွဴ မိမိမူကား သုံးစား၏၊ ထိုသူမ်ားကား ဘဝေနာင္ေရးအတြက္ ႐ႈံးသူျဖစ္ေသာ္လည္း ဤဘဝမ႐ႈံး၍ ေတာ္ေသး၏၊၊ အခ်ိဳ႕မွာ လွဴလည္းမလွဴ
စားလည္း မစားရက္ ထိုသူမ်ိဳးမွာ သာ၍ ဆုံး႐ႈံးေသာသူတည္း၊၊ ထိုသူမ်ိဳးကို ပန္းထိမ္သမား၏ ဖားဖိုကဲ့သို႔ အသက္ရွင္လ်က္ အသက္မရွင္သူ (ေသသူ) ဟု ပညာရွိတို႔ ဆိုၾက၏၊၊
ေကာသလသံယုတ္ ၉၀ ၌ သူေဌးႀကီးတစ္ဦးမွာ သားသမီးလည္းမရွိ ခ်မ္းသာလိုက္ပုံမ်ားမွာလည္း အသျပာက သိန္းရွစ္ဆယ္ ေရႊေငြစသည္ျဖင့္ၿပီးေသာ ပစၥည္းဘ႑ာအသုံးအေဆာင္မ်ားမွာ ေျပာမဆုံးေအာင္ မ်ားေျမာင္ၾကြယ္ဝလွ၏၊၊ ဤအမ်ွထိ မ်ားေျမာင္ၾကြယ္ဝသူျဖစ္ပါလ်ွက္ ပုန္းရည္နွင့္ ဆန္ကြဲစားၿပီး ရထားအိုကေလးအၿမဲစီးလွ်က္ သစ္႐ြက္ထီးသာ ေဆာင္းတတ္၏၊၊ ေသေသာအခါ ဥစၥာအားလုံးအင္းဘ႑ာအားလုံးျဖစိရသည္၊၊
ဤအျဖစ္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဘုရားရွင္က လူသူမရွိရာေတာထဲ၌ ဘယ္သူမ်ွ မေသာက္သုံးရဘဲ ေျခာက္ခမ္းသြားေသာ ေရကန္ႀကီးပမာ ပညာရွိကား ဥစၥာရေသာ္ မိမိလည္းသုံး အမ်ားကိစၥလည္းေဆာင္လ်က္ ေဆြမ်ိဳးအေပါင္းကို ေကၽြးေမြးကာ အကဲ့ရဲ႕မခံရ၊ အခ်ီးမြမ္းသာခံရ၍ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္သည္ ဟု ေဟာေတာ္မူပါသည္၊၊ နီတိဆရာတို႔ကား
စုေဆာင္းထားအပ္ေသာဥစၥာတို႔ကို စြန္႔လွဴျခင္းသည္သာ ေစာင့္ေရွာက္သည္မည္၊၊ ေရကန္၌တည္ေသာ ေရတို႔ကို ထုတ္လြတ္ရာ၌ ေရျပြန္သည္သာ ေစာင့္ေရွာက္ျံင္းမည္သကဲ့သို႔တည္း ဟု ဆိုခဲ့ၾကသည္၊၊
( သေျပကန္ပရိတ္ႀကီး နိႆယသစ္
နွာ ၁၆၀၊ ၁၆၁၊ ၁၆၃၊ )