(((((ေတာ႞လမ္းေတာ႞ပါ႞ေရ႟)))))

(((((ေတာ႞လမ္းေတာ႞ပါ႞ေရ႟)))))
ခ်ေသၤ့သီးမ်ိဳ ဟို႔ခိုးထို႟ယဝ္း
အံ႞တဝ္းေသင္႞လာ႞ ဖို႞ဆာ႞ထာ႟အီ႞
တြမ္႞ေသင္႞ရာ႞ပါ ခံ႞တဝ္းေဝ႟ြအံ႞
သ႟ဓိဌာန္႞ကို ပမာ႞ဗိြဳန္ပီ...
ထူ႟သြံဳ႟အီဝင္႟ ။
ဆဲ႔တသီ႞သမ္ တယ္႞လင္႟ေစ႞တီ႞
ေတာ႞လမ္းပါ႞သီးမ်ိဳ႟ ယိုသြံမ်ိဳ႟နဝ္႟
ဖ်င္ခ်ာယပ္ငါ႞ သီအတာ႞မ႟
မဥ္႞မာ႞ထဲ႔လ သီဘဝတြမ္႞
စိြဳးခိြဳ႟မဲ႔ငါ အီ႞ကဲုင္ပါက
ထဲင္းသာ႞သနာ႞ တြမ္႞ဘာ႞သာ႞ပါ
ေသ်ာင္႞ကံ႞ပါထို႟ ပါ႟ငဲက္မ်ိဳ႟မ႟
သ႟ဓာတ္ရက္ခိြဳ႟ အီ႞အဝ္႞လို႟။
@@@ေဗြ႞နေႏၵာဘာသ

သ်ဴ႞စဲစ္

သ်ဴ႞စဲစ္
သ်ဴ႞ကအဝ္႞လို႟နဝ္႟ ဝင္႟ဟိြဳန္ရက္
အေဆာင္႞ဟဝ္ကအဝ္႞လို႟နဝ္႟ ဝင္႟စုမ္႟မက္
ဝင္႟ေဖ႞ကဟိြဳန္ရက္နဝ္႟ အဝ္႞လို႞သ်ဴ႞
ဝင္႟ေဖ႞ကစုမ္႟မက္ပို႞နဝ္႟ အဝ္႞လို႞အေဆာင္႞ဟဝ္။...
အေဆာင္႞ဟဝ္ကရို႟နဝ္႟ လက္ဖြဲ႟တေမြးတဝ္း
မဲ႔ငါလိြဳးအီြ႞ ပယြဳမ္းဒ်ာ႞ ။
သ်ဴ႞ကရို႟နဝ္႟ ဖေယာင္႟ႏုတေမြးတဝ္း
ငါဝ္းအီြ႞ငြါသာ႞ သ႟ရို႟သာ႟
ယိုဖံု႞နဝ္႟ရာ႟ ဟဲ႔႟ဒ်ာ႞သ်ဴ႞စဲစ္သြဴ ။

လို႟တျဖာ႟တြမ္႞တျဖာ႟သီးဖံု႞ယို

လို႟တျဖာ႟တြမ္႞တျဖာ႟သီးဖံု႞ယို
"ကံ႞မဥ္႞ဗိြဳန္စြဥ္႞လို႔ဝင္႟တဲ႔"
"ၪာဏ္႞ယိုတဗိြဳန္တဝ္း"
"ၪာဏ္႞မဥ္႞ဗိြဳန္စြဥ္႞လို႔ဝင္႟တဲ႔"
"ဝိရိယယိုတဗိြဳန္တဝ္း"။

ေတာင္သူလို႔ ေခၚရင္ သိမ္ငယ္တာလား

က်ေတာ္တို႔ ပအို၀္းလူမ်ိဳးကို ယခင္ ေတာင္သူဆိုတဲ့ လူမ်ိဳးနာမည္ကေန တရား၀င္ေျပာင္းလဲ ေခၚဆိုလာခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲခဲ့ တယ္ဆိုေတာ့ အေၾကာင္းအရင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္လို႔ ပအို၀္းသမ...ိုင္း မွတ္တမ္းေတြထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။

လူမ်ိဳးေရး ၀ါးျမိဳမႈ၊ ပေပ်ာက္မႈဒဏ္ကို ကာကြယ္ရန္အတြက္ဆိုျပီး ေျပာင္းလဲ လာတာလို႔ ဆိုပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ေတာင္သူဆိုတဲ့ လူမ်ိဳးနာမည္နဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမားဆိုတဲ့ လူတန္းစားဆိုတဲ့အမည္ ထင္မွားေရာေထြးလာတဲ့ အတြက္ဟု ဆိုပါတယ္။

တခ်ိဳ႕မွတ္တမ္းမ်ားမွာလည္း ေတာင္သူဆိုတာ ေတာင္ဘက္အရပ္၊ ေတာင္ေပၚေဒသမွာ ေနထိုင္ျပီး ေတာင္ယာျခံ ႏွင့္ လယ္ယာကို အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳရင္ အလုပ္အကိုင္ အေပၚမႈတည္ျပီး အျခားသူတို႔က ေတာင္သူဆိုတာ ေတာင္ယာပဲလုပ္တယ္လို႔ နိမ့္ခ်ေခၚဆိုတဲ့ အတြက္ ေနာက္ဆုံး ပအို၀္းလူမ်ိဳးဟု တရား၀င္ ေခၚဆိုခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ တိက်တဲ့ အေျဖေတြလို႔ေတာ့ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။

ပအို၀္းလူမ်ိဳးေတြကို အျခားလူမ်ိဳးေတြက လက္ရွိေခၚတဲ့ လူမ်ိဳးနာမည္အတိုင္း တရား၀င္ ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲၾကပါတယ္။ ပအို၀္းေတြလည္း ပအို၀္းလို႔သာ ေခၚမွ ၾကိဳက္ၾကပါတယ္။ တခါတရံ ယခင္လူမ်ိဳး အမည္ျဖစ္တဲ့ ေတာင္သူလို႔လည္း ေခၚယူတက္တာကို စာအုပ္ေတြ၊ သမိုင္းမွတ္တမ္းေတြ၊ ဓါတ္ပံုေတြမွာ ေတြ႔ရတက္ပါတယ္။

ေတာင္သူလို႔ ေခၚယူ၊ သံုးႏုန္းတာကို ပအို၀္းေတြ မၾကိဳက္ၾကဘူးလို႔ ေယဘူရအားျဖင့္ ဟုတ္မွန္ေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ မၾကိဳက္ၾကတာလဲဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိေသးပါဘူး။ ေရွးလူၾကီးေတြ မၾကိဳက္လို႔၊ မသံုးႏုန္းသင့္လို႔ ယေန႔ေခတ္ လူငယ္ေတြလည္း မၾကိဳက္ရျခင္း၊ တပါးသူေခၚယူတာ လက္မခံျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြလည္း ဘာေၾကာင့္ မၾကိဳက္တာလဲဆိုတာ သိထားဖို႔၊ ျပန္ေျပာတက္ဖို႔ လိုမယ္ထင္တယ္။ သူမ်ားမၾကိဳက္လို႔ ငါလည္း မၾကိဳက္ဖူး၊ အေခၚမခံခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ လက္ေတြ႔ မက်လွဘူး။

ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္လည္း သိထားဖို႔၊ နားလည္ဖို႔ လိုမယ္ထင္ပါတယ္။ အျခားသူက အပ်က္သေဘာ ေခၚယူတာလား။ နိမ့္ခ်၊ခြဲျခားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေခၚဆိုတာနဲ႔လည္း ဆိုင္ပါ တယ္။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးနာမည္နဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး အေခၚမခံခ်င္တဲ့၊ မၾကိဳက္တဲ့ အေၾကာင္းအရင္းေတာ့ ရွိရမယ္ေလး၊ သိထားရမယ္ေလး။

တကယ္ေတာ့ ေတာင္သူဆိုတာ ေရွးက်တဲ့ မႈရင္းပအို၀္း နာမည္ပါ။ ေရွးပအို၀္းသမိုင္း၊ ျမန္မာ့သမိုင္းေတြမွာလည္း ေတာင္သူဆိုျပီး မွတ္တမ္းတင္ထားတာ၊ သီးသန္႔လူမ်ိဳးအျဖစ္ ထင္ထင္ရွားရွား ရွိေနတာပါ။ ပအို၀္းဆိုတာ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရး ရျပီးေလာက္မွ တရား၀င္ ေခၚယူလာခဲ့တာပါ။ ယခင္ ေတာင္သူလို႔ သံုးႏုန္းထား မၾကိဳက္ရင္၊ လက္မခံရင္ လည္း ေရွးက်တဲ့ မႈရင္းနာမည္ဆိုတာ ေမ့ေပ်ာက္သင့္၊ ေဖ်ာက္ဖ်က္သင့္တဲ့ အရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။

ယေန႔လို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တိုင္းရင္းသားသမိုင္းေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ ေဖာ္ထုတ္ဖို႔၊ မွတ္တမ္းတင္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ ပြင့္လင္းလာတဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ိဳးပါ။ အျခားတိုင္းရင္းသားေတြလည္း ကိုယ္ပိုင္သမိုင္းအတြက္ စာတမ္းတင္သြင္းတာ၊ တူးေဖာ္တာ၊ ေတာင္းဆိုတာေတြလည္း လုပ္ေနပါတယ္။ ေမွးမိန္ ေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ့ ပအို၀္း သမိုင္းအတြက္လည္း ရွာေဖြမယ္၊ သုေတသနလုပ္မယ္၊ မွတ္တမ္းတင္မယ္ဆိုရင္ ပအို၀္းသမိုင္းမွန္ ေပၚေပါက္လာေရးအတြက္ အေထာက္အကူ ရွိလာဖြယ္ရွိပါတယ္။ ဒါကို ေတာင္သူဆိုတဲ့ ေရွးနာမည္က အဓိကအက်ဆံုး စဥ္းစား၊ လက္ခံရွာေဖြသြားရမည့္ သမိုင္းလူမ်ိဳးနာမည္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ေရွးက်တဲ့ ပအို၀္းသမိုင္းေတြကို ေတာင္သူဆိုတဲ့ မႈရင္းနာမည္နဲ႔သာ ေတြ႔ရတက္တာ မ်ားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေတာင္သူဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ ပအို၀္းသမိုင္းေတြကို ျပန္လည္ ေဖာ္ထုတ္၊ ရွာေဖြရပါလိမ့္မည္။ ေတာင္သူဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ပဲ သမိုင္းေတြ ေပ်ာက္ေနပါတယ္။ ပအို၀္းရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈ၊ စာေပ၊ ႏွင့္ ဆင္းသက္ေနထိုင္ခဲ့ရာ မႈရင္းေနရာေဒသ၊ ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်ခဲ့ပံုအဆင့္ဆင့္၊ တျခားလူမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္ပံုေတြ အားလံုးဟာ ေနာက္ဆံုး ေတာင္သူဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ပဲ ေရွးက်တဲ့ သမိုင္းမွတ္တမ္းေတြမွာ က်န္ခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ပအို၀္းသမိုင္းေတြကို ရွာေဖြမယ္၊ သုေတသနျပဳျပီး မွတ္တမ္တင္မယ္ဆိုရင္ ေတာင္သူဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ သြားရမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ေတာင္သူဆိုတဲ့ နာမည္ကို လက္ခံရလိမ့္မယ္။

ေနာက္ဆံုး ပ်ဴႏွင့္ ပအို၀္း ဘယ္လိုဆက္စပ္သလဲ။ ပ်ဴဟာ ေရွးပအို၀္းလာ၊ ပ်ဴနဲ႔ ပအို၀္း သက္ဆိုင္ေနသလား ဆိုတာလည္း ဒီသမိုင္းေတြကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ဆိုရင္ ေတာင္သူဆိုတာ ေရွးက်တဲ့ လူမ်ိဳးနာမည္နဲ႔ သမိုင္းကြင္းဆက္ေတြကို ရွာရပါလိမ့္မယ္။ ေတာင္သူဆိုတာ ပအို၀္း သမိုင္းအတြက္ အခရာအက်ဆံုး ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။ ပအို၀္းသမိုင္းမွန္ေပၚေပါက္ေရး အတြက္ ပအို၀္းကေန ေတာင္သူဆီသို႔ ျပန္လွန္ ရွာေဖြရလိမ့္မယ္။

ပအို၀္းဆိုတာ ေတာင္သူကေန ဆင္းလာတာပါ။ ေတာင္သူလို႔ေခၚခံရတာ ဘာမွ ၀မ္းနည္းစရာ၊ အားငယ္စရာ မရွိ၊ ေတာင္သူဆိုတာ ျမန္မာျပည္မွာ ေရွးက်က် အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးပါ။ အိမ္တြင္း ပရိေဘာဂ ႏွင့္ လက္မႈအတက္ပညာမ်ား က်ြမ္းက်င္ေၾကာင္း ေရွးပအို၀္းသမိုင္းမ်ားက ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရွးပအို၀္းအမ်ိဳးသားသမုိင္း ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ေတာင္သူဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ ရွာေဖြၾကစို႔။

ခြန္နီပအို၀္း
 https://www.facebook.com/pages/Khun-Nipaoh/1417777945123327

"ေဗြ႞ဘုရာ႟ဂြဳဏ္႞ကြတ္႟ပါ႟လကၤာ႞ပအိုဝ္႞"

နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
၁။ ျဗဟၼာ႞လို႟လူ႟ ကပူ႞ေဇာ္႞ဒါ႞
ပေစၥ႟လစ္႟ပါ႟ ခံ႞ထိြဳက္လင္႟ငါ႞
ကြပ္နဝ္႟မ႟လဲ႔ မဥ္႟ေတာ႞ဟဲ႟့ဗာ႞
အရဟံ ႏုညံ႟တေလ့ငါ႞ ။...

၂။ ကားကအဝ္႞တဲင္ ဓံသဲင္တရာ႟
ေသငါ႟ေမြးမန္႞ ေဖာက္ျပန္႞တဝ္းဗာ႞
ကြပ္နဝ္႟မ႟လဲ႔ မဥ္႟ေတာ္႞ဟဲ႔႟ဗာ႞
သမၺဳဒၶ မဥ္႟လနီဘုရာ႟။

၃။ ဝိဇၨာ႞သြံပါ႟ ဝိဇၨာ႞သြစ္႟ပါ႟
စရဏခါ ဆီပဲုင္ငတ္,ပါ,
ျပဲ႕စြဳမ္႞ငါ႞တဲင္ လဲင္ေက်ာ႞ထင္႞သ်ာ႟
သမၸႏၷ ဝိဇၨာစရဏာ ။

၄။ ေျဖာင္းထာေျဖခံ႟ ႏုည႟ံဝါ႞စာ႞
သားယားငါဝ္းငြါ နဝ္ခါေဒါ့ဒါ;
ကြပ္နဝ္႟မ႟လဲ႔ မဥ္႟ေတာ႞ဟဲ႔႟ဗာ႞
သုဂတ မဥ္႟လနီဘုရာ႟။

၅။ ကာမေလာက ရူပေလာကာ႞
အရူပေနာ ေလာကသြံပါ႟
ေလာကဝိဒူ ဘြံဳ႟ထူ႟ဘုရာ႟
ေသငါ႟လြ နာ႞မေက်ာ္႞ထင္႞သ်ာ႟ ။

၆။ အတုအဲဥ္တဝ္း ေဗြ႞စဝ္႞ဘုရာ႟
ေဝ႞ေန႞သတၱ ဆြံဳ႟မေဖ႞ဒါ႞
ကြပ္နဝ္႟မ႟လဲ႔ မဥ္႟ေတာ႞ဟဲ႔ဗာ႞
အႏုတၱရ ဇိနနီေဗြ႞ဘုရာ႟ ။

၇။ လို႟လူ႟အေဗြ႞ ေဝ႞ေန႞ဆရာ႞
ကြပ္ထြာနဝ္,မ႟ မဥ္႟ေတာ႞လ႟ဗာ႞
သတၱာေဒဝ မႏုႆခါ
ပူ႞ေဇာ္႞လြ ယံက်ေက်ာ္႞လင္႟ငါ႞။

၈။ ဒုကၡသမုဒယ နိေရာဓပါ
တပါ႟မဂၢ သစၥာ႞လစ္႟ပါ႟
ေသငါ႟မ႟လဲ႔ မဥ္႟ေတာ႞ဟဲ႔႟ဗာ႞
နီဗုဒၶ နာ႞မကသာ႞ယာ႞ ။

၉။ ဘြံဳ႟တန္႞ခို႟ခါ အာငါ႞ေမြးထာ႟
ပါ႟မဲုင္႟ထြ႟သိြဳန္ ဗိြဳန္ပီတဝ္းဗာ႞
ကြပ္နဝ္႟မ႟လဲ႔ မဥ္႟ေတာ႞ဟဲ႔႟ဗာ႞
ဘဂဝါ ထင္႞သ်ာ႟ေက်ာ္႞ေမြးငါ႞ ။

(နီေဗြ႞ဘုရာ႟ ကြတ္႟ပါ႟ဂြဳဏ္႞ေတာ႞
ပူ႞ေဇာ္႞ကို႟ကြယ္႞ ေခါက္္႟ဝဲုင္႞ထြဴႀသ
လို႟လူ႟ျဗဟၼာ႞ သတၱဝါ႞ဖံု႞ေနား
ကုသိုလ္႞ဖ အမွ်ထူ႞လဲုင္းႀသ

ထာ႟အာ႞ကိြဳ႟ ကိုယ္႞ကြယ္႞ ခရာ႞အမန္႞ ထာ႟ယြဳမ္းအံ႞အစဲစ္

ကကုိယ္႞ကြယ္႞ဒါ႞
ဘုရာ႟တရာ႟သဃၤာ႞
ရတနာ႞မ်တ္ယိုသြံပါ႟နဝ္႟
ထြာဒ်ာ႞ေဘ႟ရန္႞ကင္႟အီတာ႞
ထာ႟ကိုယ္႞ကြယ္႞ခရာ႞အမန္႞...
ထာ႟ယြဳမ္းအံ႞ခရာ႞အစဲစ္မ်ိဳ႟ ။
ထြာဒ်ာ႞ အမ်တ္လိြဳအရန္းထိုသြတ္႟
အတန္႞ကိြဳင္႞ဟဝ္သြတ္႟ငါ႞
ထာ႟ကိုယ္႞ကြယ္႞ခရာ႞အမန္႞
ထာ႟ယြဳမ္းအံ႞ခရာ႞အစဲစ္မ်ိဳ႟ ။
ကထိြဳင္႞ကိုယ္႞ကြယ္႞
ယြဳမ္းအံ႞ဗာ႞နဲဳင္းယိုတဲင္
ထာ႟ယပ္႟ ဒုကၡ-ဆင္႟ရယ္႟
ကားကအဝ္႞ လြစ္ထန္႞ေႏြာင္႟အီသြဴ ။ 

ေလားကဓံ႞တိြဳက္႟ပြယ္႟

ေပ်ာ္႞သြင္႞တခါ႞ ငိြဳးတခါ႞
ထြာဒ်ာ႞တိြဳက္႟ပြယ္႟တဗာ႞သြဴ။
ေအာင္႞မ်င္႞တခါ႞ သြဳမ္႟တခါ႞လဲ႔
ထြာဒ်ာ႞တိြဳက္႟ပြယ္႟ တဗာ႞သြဴ။
အဝ္႞အာလိြဳင္႞ခါ႞ ေဆ့႟ေျခာခါ႞ယို
ထြာဒ်ာ႞တိြဳက္႟ပြယ္႟တဗာ႞သြဴ။
ကဲ႔႟ရဲ႕႟ခံ႞ဗာ႞တခါ႞ အံ႞ျဖာ႞ခံ႞ဗာ႞တခါ႞တဲ႔
ေနာဝ္႟တဲ႔ထြာဒ်ာ႞ေလာကဓံ႞ ။
ျပဲ႕စြဳမ္႞ေျခြျခာ႞ ဆင္႟ရယ္႟ေျခာငါ႞လဲ႔...
ဟဲ႔႟ထြာဒ်ာ႞ ေလားကဓံ႞တိြဳက္႟ပြယ္႟။
ကြပ္နဝ္႟မ႟...............
သဲင္႟ကိြဳက္႟ထြာဗာ႞ ေလားကလို႟ခါ႞ကို
က်ံဳ႞ဗာ႞ေမာ့႟မန္႞ ေလားကဓံ႞ယို
လြစ္ကင္႟အဲဥ္တဝ္း ခြဲစြဳမ္႞ျဖာ႟ ။

သာမညာေတာင္ဆရာေတာ္ဘုရား၏အဆုံးအမၾသဝါဒ စကားမ်ား

ဗုဒၶံ ဓမၼံ သံဃံ

၁။ကိုးကြယ္ရမွာက ဘုရား တရား သံဃာ
မိတ္ေဆြအစစ္က ကံ ဥာဏ္ ဝီရိယ ေန႔စဥ္
အလုပ္က ဒါန သီလ ဘာဝနာ အျမဲႏွစ္လုံးသြင္း
ရမွာက အနိစၥ ဒုကၡ အနတ။ၱ

၂။အျမင့္ဆုံးက. မာန
အ႐ွည္ဆုံးက. သံသရာ
အပူဆုံးက. ေသာက
အေအးဆုံးက. ေမတၱာ။

၃။တရားခင္မင္က်င့္သုံးလ်ွင္ စင္စစ္တိုးတက္ႀကီး
ပြားမည္ တရားကိုမုန္းမက်င့္သုံး ဆုံး႐ႈံးဆုတ္
ယုတ္ပ်က္စီးမည္။

၄။ေလာကမွာ လူသုံးမဴိး႐ွိတယ္
ေျပာမွသိသူ
မေျပာဘဲ သိသူ
ေျပာေတာင္မသိသူ

၅။စိတ္ေကာင္းထားမွခ်မ္းသာရ
စိတ္ေကာင္းမထားက ဆင္းရဲၾက။

၆။ေတြ႔ဆုံခဏ ျမင္ၾကရ
မာနေထာင္မႈ သတိျပဳ
မေသခင္ဟုတ္ ေသလ်ွင္ပုပ္
အႏွစ္မပါ ငါခႏၶာ။
အားလုံးက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ
 https://www.facebook.com/khun.chit.182?hc_location=timelin

ပအိုဝ္႞ေပ႞သီးအတာ႞ ဒႆငါဝ္းရာ႞

 ၁။အံုဗာ႞ခန္းအရပ္မဲုင္႟တဲ႔ယဝ္းပအိုဝ္႞ငါဝ္း၊ပအိုဝ္းခြမ္လာပအိုဝ္႞လိတ္လဲုင္႟။
  ပအိုဝ္႞ယိုယာ႞၊ပအိုဝ္႞ဘာ႞သားယို  နာမဥ္တ အြဥ္႞ေဖင္႟တဝ္းငါ နာယို ဟဲ႔႟ထိြဳက္ဒ်ာ႞ပအိုဝ္႞စဲစ္။ 

၂။ ေအာဝ္႞ဒံုရပ္ရာ႞ဇာ႞တိလဲ႔ ထြာဒ်ာ႞ပအိုဝ္႞၊ အဝ္းေဝိင္ခ်ိန္းလဲ႔ ယံထြာဒ်ာ႞ေသြာ့႟ပအိုဝ္႞။

 ၃။ ခြမ္႟လာ႟ေရာင္႞ေျဖင္းလဲ႔၊ သ႟အေရာင္႞ယို အြဥ္႞ဗြာဗြာေသြာ့႟ဒ်ာ႞ စြဴမ္႞ျဖာ႟ျဖာ႟။ 

၄။ ေလြ႟မဲုင႟္ကို႟ကို႟တယဝ္းပအိုဝ္႞လို႟မ်ိဳ႟ကထင္းသ်ာနဝ္ကြဥ္ကေသ႞ေသ႞ပအိုဝ္႟ခြမ္႟လာ႟၊
    ေဒါ့႟ေသ႞ေသ႞ပအိုဝ္႞ငါဝ္းငြါ။ 

၅။မဥ္႞သဲ႔႟သြမ္႟မဥ္႞ထီ႞ေပ႞ခ်ာနီလ႟ိုမ်ီဳ႟ေနာဝ္႟တြမ္႞နာ႟ကသဲ႔႟သြမ္႟ကထီ႞ေပ႞ခ်ာသီမိြဳးဖါနဝ႟္ဗိြဳန္ပီဝင႟္။ 

၆။နီနမ္းေလာင္႞ယိုရြဥ္လိြဳင္႞တဝ္းတယဝ္းပညာ႞လြဳမ္းတဝ္းတယဝ္းသရက္ခိြဳ႟မဥ္႞အဝ္းတေသ႞ေသ႞ငါနဝ္
  အငို႟တန္႞ဖို႟ကရိုဒါ႞လ႟ိုစာ႞ရင္႟ကိုယိုနာ႟တဲ႔အဝ္႞ပါေသာ့ဒ်ာ႞ေနေန။

၇။နီထြာသြဴပအိုဝ္႞ကပအိုဝ္႞ငါဝ္းယိုပအိုဝ္႞လိတ္လဲုင႟္အကၡရာ႞ယို
  ဟိြဳန္တေလ့ဟိြဳန္ယံခ်ာေသြာ႟တေသ႞ေသ႞ေနာ။

 ၈။ပအိုဝ္႞လို႟မ်ိဳ႟ေဖ႞ကတဥ္႞ေခြါင္ေနာဝ္႟လိတ္လဲုင္႟တြမ္႞ေယန္႞ငဲေရ႟ထြဳံ႟စံ႞ဖံု႞ယို
    သိမ္႟အြဥ္႞ခါ႟တေသ႞ေသ႞ကတူ႞ခီ႞ကို ေနာ။

 ၉။ ပအိုဝ္႞အေက်ာင္႟ မဥ္႞မဥ္ေသနဝ္႟ ပအိုဝ္႞သမဲင္႟ယို ေထာင္ခ်ာ သုေတသနခ်ာေသြာ႟့ေနာ ။ 

                *****နီပအိုဝ္႞ယံရန္းထို ေလြာင္႞ဗူ႞အာ႞ယို လို႞ငါ႞သြဴ ။********

{ ေမတၱာ }

ေမတၱာဆိုတာ ေရလိုပါပဲ.....
ေလာဘမီး ကိုၿငိမ္းေစတယ္၊
ေဒါသမီးကို ၿငိမ္းေစတယ္၊...
ေမာဟမီးကို ၿငိမ္းေစတယ္။

ေမတၱာဆိုတာ ပန္းေလးလိုပါပဲ.....
သင္းသင္းေလးနဲ႔ ေမႊးတယ္၊
ပန္ဆင္သူကို လွေစတယ္၊
ေရာင္စံုခ်ယ္အလွနဲ႔
လူတကာရင္ကို ေအးေစတယ္။
ေမတၱာဆိုတာ လမင္းေလးလိုပါပဲ.....
အေမွာင္ထဲက လူေတြကို
အလင္းေရာင္ေပးတယ္၊
ေနလိုမပူတဲ့ သူ႕အလင္းက
လူတကာ့ရင္ကို ၿငိမ္းေအးေစတယ္။
ေမတၱာဆိုတာ သမုဒၵရာလိုပါပဲ.....
နက္႐ိႈင္းတယ္၊
က်ယ္ျပန္႔တယ္၊
ျမစ္ေရ၊ေခ်ာင္းေရ၊ေျမာင္းေရ
မခြဲျခားပဲ အကုန္လက္ခံတယ္၊
ေမတၱာအခိုးအေငြ႕ေတြကို
ေကာင္းကင္ဆီသို႔ ပို႔လႊတ္ၿပီး
ေမတၱာမိုးေတြ ရြာသြန္းၿဖိဳးေစတယ္။
ေမတၱာဆိုတာ အတြင္းရန္သူေတြကို
ၿဖိဳခြင္းဖို႔ အေကာင္းဆံုးလက္နက္တစ္ခု။
ေမတၱာဆိုတာ အျပင္ရန္သူကို
ေအာင္ႏိုင္ေစတဲ့ အစြမ္းထက္လက္ဖြဲ႕။
ေမတၱာဆိုတာ ေမတၱာငတ္ေနသူေတြအတြက္
အေကာင္းဆံုးအားေဆးတစ္ခြက္။
ေမတၱာဆိုတာ ေဒါသတိုက္စစ္ကို
ခုခံမယ့္ အေကာင္းဆံုးခံစစ္မႉး။
ေမတၱာဆိုတာ နိဗၺာန္လမ္းခင္းေပးမယ့္
ဓာတ္တစ္မ်ဳိး။
တကယ္ေတာ့ ေမတၱာဆိုတာ
သူေတာ္ေကာင္းေတြ
အခမဲ့ ေန႔စဥ္ရေနတဲ့ ကုသိုလ္တစ္မ်ဳိးေပါ့။

ဦးတိုးေအာင္
{ ဝါေခါင္လျပည့္ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔
အမွတ္တရ ဓမၼလက္ေဆာင္မြန္ }

ပအို၀္းေပးတို႔အတြက္

                                                 ပအို၀္း.apk(2)     Download

                                       ပအို၀္းေပး.apk(1)     Download

ေငါ၀္းတဲက္    Download

ကြန္ပ်ဴတာအတြက္ပအို၀္းေဖာင့္  Download

ပအို၀္းအစ သထံုက

ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားဆိုတာ သု၀ဏၰဘုမၼိ သထံုျပည္ကို အစဦးတည္ခဲ့တဲ့ ပင္မတိုင္းရင္းသား ျဖစ္တယ္လို႔ အတိအက် မေျပာႏိုင္ေပမယ့္ ပအို၀္းဆိုတာ သထံုကေန အစျပဳလာတာပါ။ ပအို၀္းဟာ ေတာင္သူလူမ်ိဳးကေန သထံုကစျပီး ၁၉၄၈ ခုႏွစ္အတြင္း... တရား၀င္ ေျပာင္းလဲ ေခၚဆိုခဲ့ၾကတာပါ။ ေတာင္သူဆိုတာ ေရွးက်တဲ့ မႈရင္းအမည္ပါ။ ေရွးက်တဲ့ သမိုင္းဓါတ္ပံုေတြထဲမွာလည္း ေတာင္သူလို႔ပဲ မွတ္တမ္းတင္ထားတာကို သထံုႏွင့္ ျပင္ပနယ္ေတြက ေတြ႔ရတက္ပါတယ္။

သထံုအစ ပအို၀္းက ေျပာေျပာ၊ မြန္က ေျပာေျပာ၊ ဗမာကဘဲေျပာေျပာ အတိတ္က သမိုင္းရွည္ျဖစ္တဲ့အတြက္ မျငင္းခုန္လိုပါ။

ယခု သထံုဆိုတာ မြန္ျပည္နယ္ (၁၀) ျမိဳ႕နယ္ထဲက ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ပါ။ သု၀ဏၰဘုမၼိျမိဳ႕ေဟာင္းမ်ားတည္ ရွိခဲ့ရာျမိဳ႕လို႔ အမ်ားက ထင္ေနတဲ့ျမိဳ႕ျဖစ္ေပမယ့္ ယခုခ်ိန္ထိ ရွင္းလင္းတဲ့ သမိုင္းဆိုင္ရာ အေထာက္အထားမ်ား တိတိက်က် မေတြ႔ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဘယ္တိုင္းရင္းသားက တိတိက်က် တည္ခဲ့သလဲဆိုတာ လည္း ျငင္းခံုေနတုန္းပါဘဲ။

အားလံုးက ကိုယ့္ရႈ႕ေထာင့္၊ ကိုယ့္ထင္ျမင္ခ်က္၊ ကိုယ့္သမိုင္းအခ်က္ အလက္ေတြနဲ႔ ေရးသား အမႊန္းတင္ေနၾကတာပါ။ သု၀ဏၰဘုမၼိဆိုတာ ေလာေလာလတ္လတ္ တူးေဖာ္ေနတဲ့ ဘီးလင္းျမိဳ႕နယ္ထဲက ၀င္းက၊ ဇုတ္သုတ္ရြာေတြလည္း ပါ၀င္ေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အခ်ိဳ႔ဆိုရင္ စစ္ေတာင္း ျမစ္နဲ႔ သံလြင္ျမစ္ၾကားက သထံုအပါအ၀င္ ျမိဳ႕နယ္ေလးျမိဳ႕နယ္ဟာ သု၀ဏၰဘုမၼိလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။

သု၀ဏၰဘုမၼိဆိုတာ ပအို၀္းေတြ ၊ ေတာင္သူေတြ တည္ခဲ့တယ္လို႔ အခိုင္အမာ မေျပာႏိုင္ေပမယ့္ ပအို၀္းေတြ ေရွးက်က် ေနထိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သမိုင္းေၾကာင္းအရ၊ ေရွးဘိုးဘြားေတြ လက္မႈပညာ၊ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း၊ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ လက္ခံယံုၾကည္မႈအရ ပအို၀္းေတြအတြက္ ရွိေနတုန္းပါဘဲ။ ယေန႔အခ်ိန္ထိလည္း မြန္ျပည္နယ္မွာ ပအို၀္းေတြ သထံုျမိဳ႕နယ္မွာ အမ်ားဆံုး ေနထိုင္ေနေသးတဲ့ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ပါ။

ႏွစ္ကာလအေျခအေန၊ အခ်ိန္အခါအရ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈေတြ၊ စာေပ ႏွင့္ ဘာသာစကားေတြ၊ ရိုးရာ၀တ္စားဆင္ယင္မႈေတြ၊ ဘိုးဘြားလက္မႈ႔လုပ္ငန္း ႏွင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းေတြႏွင့္ အမ်ိဳးသားျဖစ္တည္ခဲ့ရာ ပင္မအရပ္ ထိန္းသိမ္းတက္လိုမႈေတြ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္ ေမွးမိန္တာ ရွိလာေနေပမယ့္လည္း ပအို၀္းလူမ်ိဳးျဖစ္တည္ရာအရ၊ သမိုင္းေၾကာင္းအရ ထူးျခား အေရးပါးလွတုန္းပါပဲ။ ေတာင္သူလူမ်ိဳးကေန ေနာက္ဆံုး ပအို၀္းလူမ်ိဳးအျဖစ္ တရား၀င္ ေခၚယူသံုးစြဲေရး ျဖစ္လာဖို႔ဆိုတာလည္း သထံုကေနဘဲ စခဲ့တာပါ။

သု၀ဏၰဘုမၼိဆိုတာလည္း ပအို၀္းေတြ တည္ထားခဲ့သလား၊ တကယ္ေရာ ရွိခဲ့သလားဆိုတာ မေျပာႏိုင္ေပမယ့္ လူမ်ိဳးျဖစ္တည္မႈ၊ သမိုင္းယဥ္ေက်းမႈအရ သက္၀င္လက္ခံ ယံုၾကည္ေနတုန္းပါဘဲ။ သည့္အတြက္လည္း ပအို၀္းေတြ အျမတ္တႏိုးထားတဲ့ အမ်ိဳးသားေန႔ကို သထံုျမိဳ႕ရွိ ေရႊစာရံ ဘုရားကို တည္းထားကိုယ္ကြယ္ခဲ့တဲ့ သူရိယစႏၵာမင္းရဲ႕ ေမြးေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳျပီး ပအို၀္းအမ်ိဳးသားေန႔ဆိုတာ ယေန႔အခ်ိန္ထိ တရား၀င္ျဖစ္လာခဲ့တာပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ သထံုဟာ ပအို၀္းေတြရဲ႕ အမ်ိဳးသားျဖစ္တည္ရာျမိဳ႕လို႔လည္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

သို႔ေပမယ့္ ေရမ်ားေရႏိုင္၊ မီးမ်ားမီးႏိုင္ဆိုတဲ့အတိုင္း ေရွးက်တဲ့ လူမ်ိဳးေရးသမိုင္းေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ ရွာေဖြ၊ တူးေဖာ္ျပီး၊ ေနာက္ဆံုး တရား၀င္ မွတ္တမ္းတင္၊ အသိအမွတ္ျပဳ ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ၄င္းသထံုလို ေနရာ၊ ေဒသမ်ိဳးမွာ အဓိက ေနထိုင္ၾကတဲ့ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕ သမိုင္းဆိုင္ရာ လက္ခံယံုၾကည္ထားခ်က္၊ လူမ်ိဳးျဖစ္တည္ ရွိေနမႈ၊ ၄င္းလူမ်ိဳးရဲ႕ အမ်ိဳးသားသမိုင္းေတြကို ေလ့လာ၊ နားလည္ထားဖို႔ေတာ့ လိုအပ္လိမ့္မယ္လို႔
ထင္ပါတယ္။

ဒီအတြက္လည္း အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားေတာင္းဆိုေနတဲ့ သမိုင္းအတြက္ သမိုင္းစစ္၊ သမိုင္းမွန္တခု ျဖစ္ေပၚလာဖို႔ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ရွာေဖြ၊ သုေတသန ျပဳရာမွာလည္း မ်ားစြာအေထာက္အကူျပဳလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။
ခြန္နီပအို၀္း

                                                ေရြစာရံေစတီေတာ္

ခြန္နီပအို၀္း

ပအို၀္းေတြ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ

တိုင္းရင္းသားေတြေတာ္လွန္ေရး လုပ္တယ္ဆိုတာ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူရည္တူျဖစ္ေရးအတြက္ပါ။

ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြလည္း ၁၉၄၈-အေစာပိုင္းကာလမွာ အမ်ိဳးသား လြတ္...ေျမာက္ေရးအတြက္ လက္နက္ကိုင္၊ ေတာ္လွန္လႈပ္ရွားမႈေတြ အရွိန္အဟုန္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အခုလည္းပဲ က်န္ရွိေနတဲ့ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ ကလည္း အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို ဆင္ႏႊဲေနတုန္းပါဘဲ။

လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး အခ်ိဳ႕ေတြက ေမးလာၾကပါတယ္။ တျခားတိုင္းရင္းသားေတြကို ေမးသလို ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြလည္း လက္နက္မကိုင္ဘဲနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္လို႔မရဘူးလားတဲ့။ လက္နက္ေတြ ကိုင္ေနေသးရင္ ျမန္မာျပည္ဘယ္လို ျငိမ္းခ်မ္းမွာလဲတဲ့။ စစ္တပ္ဆိုတာ ျမန္မာျပည္မွာ တစ္တပ္ပဲ ရွိသင့္ပါတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဒီအျမင္ကို လက္ခံၾကိဳဆိုပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြ လက္နက္ကိုင္ ေနေသးတယ္ဆိုတာ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္မွန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမႈ ရလဒ္ေတြ၊ နိုင္ငံေရး ျပသာနာမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးအရ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ စနစ္တက် အေျဖရွာမႈ မရွိႏိုင္ေသးတာေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြ ဆက္ရွိေနရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

တိုင္းရင္းသားေတြ လက္နက္ကိုင္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္လူမ်ိဳးႏွင့္ ကိုယ့္နယ္ေျမကို ကာကြယ္ျပီး အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ခံစစ္သေဘာနဲ႔ ခုခံေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္တမ္းလည္း တိုင္းရင္းသားတစ္စု လက္နက္ရွိမွ၊ ေတာ္လွန္ေရး အင္အားရွိမွ ဗမာအစိုးရက ႏိုင္ငံေရးစကားေျပာခ်င္တယ္။ လူမ်ိဳးစုတစ္စုကဲ့သို႔ တန္းတူ ဆက္ဆံခ်င္ တယ္။ ႏိုင္ငံေရး အခြင့္အေရး ေပးခ်င္တယ္။ တိုင္းရင္းသားနယ္ေျမေတြမွာ ဖိႏွိမ့္ခ်င္တိုင္းဖိႏွိမ့္၊ ခ်ယ္လွယ္ခ်င္တိုင္း ခ်ယ္လွယ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။

လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္တာ မရွိရင္ေတာ့ ဗမာအစိုးရက တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအခြင့္အေရး၊ တန္းတူေရးေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ စဥ္းစားမွာ မဟုတ္။

စစ္မွန္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ဆိုသည့္ ႏိုင္ငံေရးအခြင့္အေရး မရွိေသးသ၍ ပအို၀္းေတြလည္း ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရး၊ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူေရး အတြက္ ပအို၀္းလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး ဆက္ရွိေနရလိမ့္မည္။
 https://www.facebook.com/pages/Khun-Nipaoh/1417777945123327  မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ပအို၀္းစာေပေတြ ေပါင္းကူးႏိုင္မွ

တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတိုင္း လူဦးေရ နည္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မ်ားသည္ျဖစ္ေစ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာ စကားဆိုတာ ရွိပါတယ္။ မတူကြဲျပားတဲ့ ေနရာေဒသမွာ ေနထိုင္ၾကသည့္ အေလ်ာက္ စကားေျပာေလယူေလသိမ္း ကြဲျပားျခင္း၊ လူမ...်ိဳးတမ်ိဳးတည္းျဖစ္ေပမယ့္လည္း မ်ိဳးႏြယ္စု-မ်ိဳးႏြယ္ခြဲ မတူညီသည့္အတြက္ စကားျခင္း မတူညီျခင္း၊ လြယ္ကူစြာ နားလည္သေဘာ ေပါက္မႈမရွိျခင္း ျဖစ္တက္ပါတယ္။

ကမာၻေပၚရွိ အခ်ိဳ႕ေသာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးၾကီး၊ လူမ်ိဳးငယ္ေတြဆိုရင္ ကြဲျပားလြန္းတဲ့ ၄င္းလူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ စကားအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ေျပာဆိုဆက္ဆံဖို႔ မလြယ္ကူႏိုင္သည့္အတြက္ မ်ိဳးႏြယ္စုေတြထဲက လူအမ်ားစုသံုး စကားကို ၾကားခံ အဓိက ဘာသာစကားအျဖစ္ တရား၀င္ သတ္မွတ္တက္ပါတယ္။

ဒါက တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုတခုတည္းမွာကို မတူညီ၊ ကြဲျပားတဲ့ မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားနဲ႔ စုဖြဲ႔ထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားစုျဖစ္သည့္အတြက္ လြယ္ကူအဆင္ေျပတဲ့ ၾကားခံသံုးစကားကို အသံုးျပဳေနတဲ့ အေျခအေနပါ။ မ်ိဳးႏြယ္စုေတြလည္း မ်ားတယ္။ စကားကြဲေပါင္းမ်ားစြာကို ေျပာဆိုတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ျမန္မာျပည္ရွိ အခ်ိဳ႕ေသာ တိုင္းရင္းသားေတြျဖစ္တဲ့ ကရင္၊ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ရွမ္းေတြဆိုရင္ မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ လူမ်ိဳးေတြပါ။ မ်ိဳးႏြယ္စုေတြအလိုက္ အနည္းငယ္ (သို႔) အမ်ားၾကီးကြဲျပားတဲ့ စကားအမ်ိဳးမ်ိဳး အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ အမ်ိဳးသား စာေပလည္း ႏွစ္ခု (သို႔) သံုးခု ရွိတက္ပါတယ္။ ဒါကလည္း လူမ်ိဳးစုမ်ားနဲ ႔ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္တဲ့အတြက္ စာေပ ႏွစ္ခု၊ သံုးခုရွိတယ္ဆိုတာ သဘာ၀က်ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ တိုင္းရင္းသာေတြမွာ ကြဲဲဲျပားေနတဲ့ စာေပအတြက္ စာေပခိုင္ခိုင္မာမာ ျဖစ္ေရးဆိုျပီး အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ အတက္ႏိုင္ဆံုး ညိွႏိႈင္းလုပ္ေဆာင္ေနၾကပါတယ္။

ပအို၀္းစာေပ တခုတည္းထားရွိေရး (သို႔) ႏွစ္ခု ဆက္ရွိေရးႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ ပထမဆံုး ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားေတြမွာလည္း “လူမ်ိဳးစု၊ မ်ိဳးႏြယ္ခြဲ မ်ားစြာနဲ႔ စုဖြဲ႔ထားတဲ့ လူမ်ိဳးျဖစ္သလား” ၊ “ပအို၀္းလူမ်ိဳး ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳး ရွိသလဲ။” “ေတာင္ေပၚ၊ ေျမျပန္႔ ပအို၀္းေလသံကို အခ်င္းခ်င္းၾကား နားမလည္ႏိုင္ၾကလို႔လား” ဆိုတာအေျခခံျပီး ၾကည့္ဖို႔ လိုပါမယ္။ ဒါမွလည္း ပအို၀္းမွာ စာေပ ႏွစ္ခုရွိသင့္သလား၊ ထားသင့္သလားဆိုတာ အေျဖရွာၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။

ပအို၀္းစာေပမ်ားေလ ပိုေကာင္းေလ ဆိုတဲ့ အျမင္ေတြ အခ်ိဳ႕ေတြမွာ ရွိႏိုင္ေပမယ့္လည္း ေရရွည္အတြက္ေတာ့ ပအို၀္းစာေပ ႏွစ္ခုရွိေနျခင္းဟာ အမ်ိဳးသားညီညႊတ္ေရးအတြက္ မေကာင္းလွဘူးလို႔ ျမင္ပါတယ္။ ခမ္းေကာင္၊ ခမ္းဒြမ္ အခ်င္းခ်င္းလည္း ေ၀းကြာသြားႏိုင္ပါတယ္။ ပအို၀္းစာေပဟာ စာရြက္ေပၚမွာသာရွိေနျပီး သင္ခ်င္တက္ခ်င္စိတ္ မရွိတဲ့လူေတြ၊ စိတ္မ၀င္စားတဲ့သူေတြ တပံုတပင္ၾကီးပါ။ ကိုယ့္အမ်ိဳးသားစာေပကို ထိန္းသိမ္း၊ျမွင့္တင္ဖို႔ အဓိကအက်ဆံုးက လူငယ္ေတြ ကိုယ့္အမ်ိဳးသာစာေပ သင္ခ်င္စိတ္ရွိလာေအာင္၊ ပအို၀္းစကား မေမ့ေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔က အေရးၾကီးဆံုးလို႔ ျမင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကိုယ့္စာေပတိုးတက္ဖို႔၊ ခိုင္ခိုင္မာမာရွိဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ ပအို၀္းစာေပ ရွိဖို႔ဘဲလိုပါတယ္။ စာေပ ႏွစ္ခုရွိျပီး လူငယ္ေတြ၊ လူၾကီးေတြ သင္ခ်င္စိတ္မရွိရင္ ဒီစာေပဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မတိုးတက္ႏိုင္ဘူး။

ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားမ်ားမွာ မ်ိဳးႏြယ္စုကြဲလို႔၊ နားမလည္ႏိုင္တဲ့ စကားေျပာဆိုၾကလို႔ ပအို၀္းစာေပ ႏွစ္ခုရွိသင့္တယ္လို႔ ခံယူခ်က္ေတြ အခ်ိဳ႕ပအို၀္းေတြမွာ ရွိေနရင္ ရွိေနလိမ့္မယ္။ ေနာက္ျပီး ေဒသစြဲကို အရင္းခံျပီး ခမ္းေကာင္စာ ခမ္းေကာင္ေဒသ သင္၊ ခမ္းဒြမ္စာ ခမ္းဒြမ္ေဒသ သင္ၾကဆိုျပီး ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ ပအို၀္းစာမႈ တခုတည္းထားေရးအတြက္ ယေန႔လို ေကာင္းေသာ အခ်ိ္န္မွာ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရင္ ပအို၀္းေတြ ဘယ္လိုမွ မညီညႊတ္ႏိုင္ပဲ စာေပအတြက္ အျမင္ေတြ ကြဲႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ပအို၀္းလူမ်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳး ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ ပအို၀္းေတြ အေနေ၀းၾကေပမယ့္ ယဥ္ေက်းမႈအရ၊ ဘာသာစကားအရ၊ အမ်ိဳးသားေရးအရဆိုရင္ အခ်င္းခ်င္း နီးကပ္လာေအာင္ အေရးၾကီးဆံုး လုပ္ေပးႏိုင္တာက တခုတည္းေသာ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားစာေပ ရွိေနဖို႔ပါဘဲ။ သင္ၾကားတက္ေျမာက္ၾကဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ စာေပဟာ အျပန္အလွန္ ေပါင္းကူးဆက္ႏႊယ္ေစလို႔ပါဘဲ။

ဥပမာအားျဖင့္.. လူဦးေရ သန္းေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့ တရုတ္ႏိုင္ငံဆိုရင္ လူမ်ိဳးစု၊ ၾကီးငယ္ေပါင္း တရား၀င္ အသိအမွတ္ျပဳ (၅၆) မ်ိဳးရွိတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဘာသာစကားေပါင္း ၂၉၂ မ်ိဳးေက်ာ္ပါ။ သို႔ေပမယ့္ လူမ်ိဳးစုခ်င္း တူညီေပမယ့္လည္း ေဒသအလိုက္ စကားေျပာဆိုမႈ ကြဲျပားတာေၾကာင့္ တရုတ္အစိုးရက ဟန္လူမ်ိဳး အမ်ားစုသံုး မန္းဒရင္း-တရုတ္ စကားကို တရား၀င္ ဘာသာစကားအျဖစ္ သတ္မွတ္ျပီး တရုတ္ျပည္သူေတြကို မန္းဒရင္း- တရုတ္ဘာသာစကား သင္ၾကားဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။

ဒါက ကြဲဲျပားလြန္းျပီး လူမ်ိဳးစုေပါင္းမ်ားစြာ ရွိတဲ့ တရုတ္ႏိုင္ငံမွာေတာင္ အခ်င္းခ်င္း ကူလူဆက္ဆံဖို႔ လြယ္ကူေအာင္ဆိုျပီး တခုတည္းေသာ လူမ်ားစုသံုး စကားကို အားေပး က်င့္သံုးတာပါ။ လက္ရွိမွာလည္း မန္းဒရင္း (Mandarin Dialect) တရုတ္စကားဟာ ကမာၻ႔ကုလသမဂၢ (UN) ထဲမွာဆိုရင္ တရား၀င္ ႏိုင္ငံတကာ ဘာသာၾကီး (၆) ခုထဲက တခုပါ။ ထိုင္၀မ္၊ ေဟာင္ေကာင္ ႏွင့္ အျခားေသာ တရုတ္ႏိုင္ငံသား မဟုတ္တဲ့ ကမာၻအရပ္ရပ္က တရုတ္လူမ်ိဳးေတြလည္း တရား၀င္ မန္းဒရင္း တရုတ္ဘာသာကို ကြန္ယက္သဖြယ္ အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ အေနာက္ ႏွင့္ အေရွ႕ကမာၻမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ တရုတ္ေတြလည္း အဓိက တရား၀င္ မန္းဒရင္း တရုတ္စာေပကို အျခားေသာ တရုတ္စာ၊ စကားထက္ ပိုမိုသင္ယူျပီး တရုတ္ျပည္မၾကီးနဲ႔ အျပန္အလွန္ ကူးလူဆက္ဆံမႈ လုပ္ပါတယ္။ ဒါကို မန္းဒရင္း- တရုတ္စာေပက လုပ္ေဆာင္ေပးတာပါ။

ဒါေၾကာင့္ မန္းဒရင္း- တရုတ္စာေပလိုဘဲ ႏွစ္ခုျဖစ္ေနတဲ့ ပအို၀္းစာေပလည္း တခုတည္းေသာ၊ ခိုင္မာေသာ ပအို၀္းအမ်ိဳးသားစာေပတခုျဖစ္မွ ခမ္းေကာင္၊ ခမ္းဒြမ္ ပအို၀္းအခ်င္းခ်င္း ကူလူဆက္ဆံႏိုင္ပါတယ္။ ပအို၀္းအမ်ိဳးသား ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ အခ်င္းခ်င္းလည္း ဘက္ေပါင္းစံု စည္းလံုးညီညႊတ္ လာႏိုင္ပါမယ္။

ခြန္နီပအို၀္း

လ နဲ႔တူတဲ့ ေမတၱာကုသိုလ္

ေမတၱာဟာ လ နဲ႔တူပါတယ္။ လမင္းႀကီးကို ျမင္လိုက္ရရင္ပဲ
ရင္ထဲကို ေအးျမသြားတာပါပဲ။
လျပည့္ညမ်ိဳးဆိုရင္
အိပ္ပစ္ရမွာေတာင္
ႏွေျမာဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ လက
အျမဲတမ္းသာေနတာမဟုတ္ေတာ့
လ နဲ႔ႏြယ္ၿပီး
အျမဲတမ္းေမတၱာကုသိုလ္
ျဖစ္ေနဖို႔ဆိုတာေတာ့
မလြယ္ပါဘူး။
ဘာပဲေျပာေျပာ
လမင္းႀကီးကို ျမင္ရတဲ့အခါ
ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့
မိတ္ေဆြေတြ၊
ကိုယ့္ဘဝအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့
ပုဂိၢဳလ္ေတြကို အာ႐ုံၫြတ္ၿပီး
ေမတၱာပို႔လိုက္ရင္
ေမတၱာကုသိုလ္ ျဖစ္သြားတာပါပဲ။
ဆရာေတာ္ အ႐ွင္ရာဇိႏၵ
(ရေဝႏြယ္- အင္းမ)

“ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ သိသင့္ေသာ အေမး အေျဖ (၁၀)-ခု”

ကုမာရပဥႇာ
(၁)။ တစ္ခုေသာတရားမည္သည္ အဘယ္နည္း?
အေျဖ= သတၱဝါဟူသမွ်တို႔သည္ အေၾကာင္း
“အာဟာရ”လွ်င္ တည္ရာရွိကုန္၏။...
(၂)။ ႏွစ္ခုေသာတရားမည္သည္ အဘယ္နည္း?
အေျဖ= “နာမ္ႏွင့္ ရုပ္”တည္း။
(၃)။ သံုးခုေသာတရားမည္သည္ အဘယ္နည္း?
အေျဖ= “ေဝဒနာသံုးပါး”တို႔တည္း။
(၄)။ ေလးခုေသာတရားမည္သည္ အဘယ္နည္း?
အေျဖ= အရိယာတို႔၏ အမွန္တရား “သစၥာေလးပါး”တို႔တည္း။
(၅)။ ငါးခုေသာတရားမည္သည္ အဘယ္နည္း?
အေျဖ= (စြဲလမ္းမႈ) ဥပါဒါနကၡႏၶာငါးပါးတို႔တည္း။
(၆)။ ေျခာက္ခုေသာတရားမည္သည္ အဘယ္နည္း?
အေျဖ= အတြင္း “အဇၩတၱိက အာယတနေျခာက္ပါး”တို႔တည္း။
(၇)။ ခုနစ္ခုေသာတရားမည္သည္ အဘယ္နည္း?
အေျဖ= “ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါး” တို႔တည္း။
(၈)။ ရွစ္ခုေသာတရားမည္သည္ အဘယ္နည္း?
အေျဖ= အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ အရိယမဂ္တည္း။
(၉)။ ကိုးခုေသာတရားမည္သည္ အဘယ္နည္း?
အေျဖ= သတၱဝါတို႔၏ တည္ေနရာ “သတၱာဝါသ ကိုးပါး”တို႔တည္း။
(၁ဝ)။ ဆယ္ခုေသာတရားမည္သည္ အဘယ္နည္း?
အေျဖ= အဂၤါဆယ္ပါးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုသူကို “ရဟႏၲာ”ဟုဆိုအပ္၏။
မဂၢင္ရွစ္ပါး ၊သမၼာဉာဏ ၊သမၼာ၀ိမုတၱိ။

-【ကုမာရပဥႇာ၊ ခုဒၵကပါဌပါဠိေတာ္】
Dhamma Dãna Source ►

ခြန္/နင္,သီးတား ေငါဝ္းကပ္သြမ္,ေတာ;တြမ္;ေဝြ;အမွ်

ပအိုဝ္းထံုစံးအလ ဝါတြင္လာတဲ႔နဝ္ ပြယ္ေပးပြယ္တန္တဲ႔နဝ္
ခိုဗင္းမူးနံသီးဖံုးယို တင္းလွဴးကပ္ဗားဘုရာသြမ္ေတာ္းတဲင္
ငဝ္းကပ္သြမ္ေတာ္းယို အဝ္းလိုးဟဝ္ဒါးခါငါး စြဳမ္းျဖာျဖာသြဴ။...

ငဝ္းကပ္သြမ္ေတား (အေဒြာင္းစား)
ႀသကာသ ႀသကာသ ႀသကာသ၊အစိေႏၲယ်၊
သမၺဳဒၶ ဘဂဝါ ၊ စဝ္းဘုရာဗြန္ထို၊ သြဥ္းသီးယို
ေလာင္ကပ္လွဴး၊သြမ္ဖ်ဴးပိ႑ပါတ္၊ဒါးနမ်တ္ႀသဇား၊
သ သဒၶါးကပ္လွဴးတန္၊အရဟံေဗြးနမ္း၊ ရပ္ခံး
ဘုန္ေဖး၊ယံေနးထူးသြဳံေဆာင္း၊သြံေဗာင္းေစးတနား၊
သဒၶါးေဇာ္သ၊အသခၤ ါရိက ၊ဉာဏသမၸယုတ္၊
အားထုတ္ လွဴးကပ္ငါ၊ စဝ္းဘုရာနီေဗြး၊ယံေဖးရပ္ေနး၊
သြမ္ပေစၥ ဒကားနီသြဥ္းသီးယို၊ ေဝင္ထိုေခးမား၊
ခ်မ္သားနိဗၺာန္း၊မန္းမန္းယံေဖး သြဥ္းသီးကလဗား၊
အက်ိဳကိြဳနဲေဗြးစဝ္းႀသ ။

နာမကၡႏၵား ေပါင္. သြစ္ေသာင္းလစ္ေရင္

""ကြပ္ထာယြဳမ္းမား ကိုကြယ္းဆရားမားတဲင္ ဝင္မူးတဲ႔သြဳမ္၊ရြဥ္တဲ႔သြဳမ္၊အခ်ိန္းတဲ႔လို႔ေျခင္""

အိြဳးေမြာ့လဲင္းစခါ ခါးလားနီေဗြးဘုရာကပြင္ခိန္းဗားရားဏားသီးခမ္းကို ခိုဗင္းတျဖာေနာဝ္ ခိြဳက္သ
ထီးစြယ္ေမြး မူးနံဒံုတဒံုတဲင္ ဟဲ႔တြမ္းအသြ
ေလြလယ္းေဒါ့ရီထြဴေတြာ့ ထြာေလြခန္းဒ်ား
ဝင္မူးဝင္ခိုသြဴ ။

ေဝြသီးဝင္နီ ထြာဝင္မူးဝင္ခိုအနီေပါင္ကထိြဳင္းအာ...
လာေပါင္ကထိြဳင္းညေနာဝ္ "ဝင္ခို အြဥ္းည ထြာတယူး
ဝင္မူးအြဥ္းည ထြာတနန္း" ငါဝ္းနဝ္အတိြဳင္
တျဖာတြမ္းတျဖာ ထာနန္းထာယူး တလို႔တဝ္း
လို႔ဝင္အေလာင္းတဲင္ ပါခိုနဝ္ဟဲ႔တြမ္းအမိြဳးဖါ
ေလြရီေျဖာင္ခန္း လိုမူးမိြဳးဖါေတြာ့ လိုမူးမိြဳးဖါလဲ႔
သေဘာ္လ သေဘာ္တူးခန္းဒ်ားအပိုမူးနဝ္သြဴ။

မူးခိုနီျဖာလဲ႔နဝ္ မိြဳးဖါနီျဖာလဲ႔နဝ္ သေဘာ္တူးလို႔
ဝင္ခါ အြဥ္းေထြာ့ေလြေဖးခန္းဒ်ား ပြယ္ေစနိန္း
ပြယ္မဂၤလားနီနဝ္သြဴ။ ပြယ္မဂၤလားကိစၥနဝ္
အခိုဖဲ႔ေဖးခါထြဴရြဥ္တဲင္ အြဥ္းဒ်ားအမူးဖဲ႔ စီးရင္း
ေဝြးဖန္းေလြ မဂၤလားဒ်ားအမူးလမ္းနဝ္သြဴ။
ပြယ္မဂၤလားမြဴးနီ ထိြဳင္းအီးတိြဳး နဲဳင္းမြဴးရဝ္နဝ္
အခိုဖဲ႔ေနာဝ္ ထာယူးတလို႔တဝ္းတဲင္ ကအီး
မာေလြဒါး ပြယ္မဂၤလားမြဴးရဝ္နီနဝ္ မြဴးနီဟဝ္
တဟဝ္တဝ္း မဥ္ေသစဲင္းငါးတဲင္ေတြာ့ ေလြရီခန္း
ေဝြသီးကအဝ္းကိုကြယ္းကယြဳမ္းအံးဒါး ဆရား
အာဇီဝက တကၠတြဥ္တျဖာထ်နဝ္သြဴ။

ေဝြထိြဳင္းရီနဝ္ ေဝြသီးဆရားအာဇီဝကလဲ႔ မာန္းမားန
အဝ္းတဲင္ "ပါစားယိုနဝ္ ထီးဖီြ သြင္ဖီြေခြ အြဥ္းေထြာ့သြဴမြဴးနီမ ကြဲးရီေခြ အပြယ္မဂၤလား
ေဖးကကဲုင္ေနာဝ္ ေခြေဒါ့စြဥ္းေနာဝ္မ" ယူးသကို
ထြဴ နဳဲင္းနဝ္ေတြာ့ ေဒါ့ထန္းခန္း " သီကအီးမာဒါး
ပြယ္မဂၤလားမြဴးရဝ္နီယိုနဝ္ မြဴးနီလဲ႔တဟဝ္တဝ္း နကၡတ္လဲ႔
တဟဝ္တဝ္း ၊ မြဴးရဝ္နီယို မဥ္းမာပြယ္မဂၤလားနဝ္
ခိြဳက္ဒါးလိုခို လိုခိုအြဥ္သီဒါး။ နဝ္ေတြာ့ မြဴးရဝ္
နီယိုနဝ္ တြမ္းမာမိြဳန္း တရူနီမ မာဟဲုင္း" နဲဳင္းနဝ္သြဴ။

ထိြဳင္းဟိြဳန္ဆရားငါဝ္းနဲဳင္းယိုနဝ္ ေဝြသီးလဲ႔
သတခ်မ္သားတဝ္း။ ပိုတြမ္းမိြဳးဖါသေဘာ္တူးလို႔ဝင္
ေတြာ့ နဲဳင္းမြဴးရဝ္နီနဝ္ ေဝြသီးတေလြတဝ္းဒြဳမ္
ပြယ္မဂၤလားသြဴ။ တေလြတဝ္းလဲ႔ သမ္းတျပန္းခ်ာတဝ္း
ငါဝ္းသတက္နဳဲင္းမဲဳင္မဲဳင္ေတြာ့ အမူးဖဲ႔နဝ္ အဝ္းစီးရင္းဒ်ား
တိြဳင္တိြဳင္သြဴ။ မဂၤလားလိတ္ဖစ္ေနင္းလြမ္ဖံုးလဲ႔
ေဝြးဖစ္လို႔လဲဥ္းဒ်ားရင္သြဴ။တဲင္နဲဳင္းမြဴးရဝ္နီေနာဝ္
အသြဖံုးအေလာင္းအလင္နဝ္ ေဖ်ာ္ေရာင္ဝင္ပငါပရာလဲ႔
အခိုဖဲ႔နဝ္သမ္းတေဖ်ာ္တဝ္းေတြာ့ ေရာ့ရာသင္ရာ
ေဝြးဖန္းစီးရင္းေလြခန္းဒ်ား မဂၤလားေတာ္းေဖးခန္းဒ်ား
တြမ္းခိုဗင္းဒံုကို တျဖာေနာဝ္သြဴ။

မဂၤလားထြဴနဲဳင္းမြဴးရဝ္နီနဝ္ အခိုထိြဳင္းေဖ်ာ္လြဥ္နဝ္
အမူးဖဲ႔မိြဳးဖါ ေဒါ့ဆြဳမ္းခန္းငါဝ္း နဲဳင္းယို --
သီနဝ္ ထီးနီသြင္ဖီြငါး အြဥ္းေထြာ့သြဴ မဂၤလားမြဴးနီတဲ႔
အခိန္းထြထြ သီတေဖ်ာ္လြဥ္တဝ္း နီနဝ္စင္းအြဥ္း
တဝ္းမဲ႔ငါတဲင္ တြမိးခိုဗင္းဒံုကိုတျဖာ နီမဂၤလား
ေဖးေတာ္းလဲဥ္း သီနဝ္ လိုကတိသစၥား တအဲဥ္တဝ္းတဲင္
သီရြဥ္မဂၤလားစေရိပ္ယိုလဲ႔ နီတေဖးခ်ာေႏြာင္တဝ္း
သီမဥ္းတေကးနပ္တဝ္းလဲ႔ မဥ္ဒင္းအိြဳးမဲုင္ဒင္း
အဝ္းလဒ်ား ။
ထိြဳင္းဟိြဳန္ငါဝ္းနဲဳင္းယိုနဝ္ ကေဖ်ာ္လြဥ္ဒါး
အခိုဖဲ႔ စြဳမ္းစိြဳယို ယူးသူးေသဒြဳမ္ စင္းေဒါ့ခ်ာတဝ္း
နဲဳင္းမဲဳင္မဲဳင္တဲင္ အြဥ္းတကဲုင္စြဥ္းအလိြဳး
တျဖာတြမ္းတျဖာ ထြားသဲင္းသြဴဝင္လိုြဳးတဲင္
ယိပ္ေတ့လြဝင္မဲ႔ေတြာ့ ထိြဳင္းသဲက္ခန္းဒ်ားနဝ္သြဴ။

ကြပ္စြဥ္းယြဳမ္းမားေပးတင္း ကိုကြယ္းမားဆရား
ရိုးေသးတဝ္း ထူးေရတဝ္းအခိန္း ၊ ကတိသစၥား
အဲဥ္တဝ္းတဲင္ အခိုဖဲ႔နဝ္လိုမူးတဲ႔သြဳမ္ ရြဥ္တဲ႔သြဳမ္
မြဴးနီအခ်ိန္းတဲ႔သြဳမ္ေတြာ့ အ ဝ္းေျခင္ျခြစ္သဲင္ခန္းဒ်ား
ေနာဝ္သြဴ။

စဥ္စာစဲင္းစဲင္းယူးစဲင္းစဲင္းဒ်ားဝင္ပငါပရာခြန္နင္သီးႀသ...။

(ဇာတ္ ၅၅၀ ၊ နကၡတၱဇာတ္ အတိတ္ ဝတၳဳ)
နမ္းသနီပါယံခ်မ္သားဒ်ားဝင္ပငါပရာအေက်ာင္....