ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔

ဝါေခါင္လျပည့္ေန႔သည္ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔ ျဖစ္ေလသည္။ အခါတစ္ပါး၌ ရဟန္းငါးရာတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံမွ ကမၼဌာန္းေတာင္း၍ ဟိမဝႏၱာႏွင့္ တစ္စပ္တည္း တည္ရွိေသာ ေတာအုပ္တစ္ခုတြင္ တရား အားထုတ္၍ ေနၾကေလရာ ရဟန္းေတာ္တို႔၏ သီလ သမာဓိ ပညာဂုဏ္တို႔ေၾကာင့္ နတ္တို႔သည္ သစ္ပင္မ်ားေပၚတြင္ မေနႏိုင္ၾကေတာ့ဘဲ ေျမျပင္၌ ဆင္းသက္၍ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ေနၾကရေသာေၾကာင့္ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ ညဥ့္အခါတြင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအား အမ်ဳိးမ်ဳိး ေျခာက္လွန္႔ၿပီး ေရာဂါအႏၱရာယ္ ထူေျပာေအာင္ သမာဓိမရေအာင္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ဖန္တီးၾကေလရာ ရဟန္းငါးရာတို႔လည္း ဤအရပ္သည္ ပဋိရူပေဒသ မဟုတ္ဟု တိုင္ပင္ၾကၿပီး ျမတ္စြာဘုရားထံ သြားေရာက္ကာ အက်ဳိးအေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားရာမွ ျမတ္စြာဘုရားက ကိုယ္ခံအျဖစ္ ေမတၱသုတ္ ေဒသနာေတာ္ကို ခ်ီးျမွင့္ေတာ္မူလိုက္ရာ ေမတၱသုတ္ တန္ခိုးေၾကာင့္ နတ္မ်ားက မေျခာက္လွန္႔ေတာ့သည့္အျပင္ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုး အၾကည္ညိဳတိုးၿပီး ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္မ်ားျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ ကူညီၾကေသာေၾကာင့္ ရဟန္းငါးရာတို႔သည္ တစ္ဝါတြင္းျဖင့္ အားလံုး ရဟႏၱာ ျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

ဤတြင္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ျမတ္စြာဘုရားထံ ျပန္ႄကြသြားသည္မွာ ပထမဝါဆိုၿပီး ျဖစ္သည့္အျပင္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ဤေတာအုပ္ပင္ ဒုတိယဝါဆိုျပန္ၾကေၾကာင္း က်မ္းဂန္မ်ားတြင္ ျပသျဖင့္ ေမတၱသုတ္ ေဟာေသာလသည္ “ ဝါေခါင္လ “ ျဖစ္ေၾကာင္း သိသာေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အထြတ္အျမတ္ထားေသာ လျပည့္ေန႔ကိုယူ၍ “ ဝါေခါင္လျပည့္ - ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔ “ ဟု သတ္မွတ္ခဲ့ၾကေလသည္။ ဤ ေမတၱသုတ္ေတာ္သည္ ဗုဒၶဘာသာေရး နယ္ပယ္တြင္ အလြန္ ေခတ္စား လူသိမ်ားေသာ သုတ္ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ေမတၱသုတ္၏ သရုပ္ကို ထုတ္ႏုတ္ၿပီး ေလ့လာသူ က်င့္ႀကံသူကား နည္းပါးသေယာင္ရွိ၏ဟု ယူဆေပသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ ေမတၱာပို႔ျခင္းကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏုိး ျပဳၾကေသာ္လည္း ေမတၱသုတ္ကို အနက္ အဓိပၸာယ္ႏွင့္ တကြ အေသးစိတ္ ၾကည့္ရႈ သံုးသပ္ရန္ကား ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္ၾကေလရာ “ လယ္ထြန္သြား ႏြားေမ့ “ ဟူသကဲ့သို႔ ဆိုဖြယ္ရာ ျဖစ္ေနေလသည္။ ေမတၱာဘာဝနာကို ပြားမ်ားသူတို႔သည္ ေမတၱသုတ္ကို စနစ္တက် ေလ့လာ၍ ထို သုတ္ေတာ္က ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစား ျဖည့္ဆည္းဖို႔ လိုအပ္လွေပသည္။

ေမတၱသုတ္ေတာ္တြင္ ေမတၱာဘာဝနာ ပြားသူတို႔ လိုက္နာရမည့္ ေမတၱာမူ ၁၅-ခ်က္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ ျမတ္ႏိုး က်င့္ႀကံဖြယ္ေကာင္းသည့္အျပင္ စနစ္တက် ေမတၱာပို႔သနည္းမ်ား၊ ေမတၱာပို႔သူ၏ စိတ္ထားပံုထားနည္း၊ ေမတၱာဘာဝနာ၏ အပိုင္းအျခား၊ ေမတၱာပြားသူ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ေမတၱာေၾကာင့္ စ်ာန္ရႏိုင္ပံု၊ ထိုစ်ာန္တြင္ ယစ္မူးမေနဘဲ ထိုစ်ာန္ကို အေျခခံထား၍ ဝိပႆနာတရားျဖင့္ မဂ္ေပါက္ဖိုလ္ဝင္ က်င့္စဥ္မ်ားကို အတိုဆံုး အက်ဥ္းဆံုး အလြယ္ဆံုး နည္းမ်ားျဖင့္ လမ္းညႊန္ေတာ္မူထားေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ထိုစဥ္က ရဟန္းေတာ္ ငါးရာတို႔သည္ ဤေမတၱာသုတ္၏ ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း ေမတၱာကို အေျခခံ၍ ဝိပႆနာၪာဏ္စဥ္ျဖင့္ နိဗၺာန္သို႔ စံဝင္ႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလရာ ဤမွ် တန္ဖိုးႀကီးမားလွေသာ သုတ္ေတာ္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာထားေနၾကပါသနည္း၊ ဗုဒၶဘာသာေရးနယ္ပယ္တြင္ “ ကရဏိယာ “ ဟူေသာ ေမတၱသုတ္သံသည္ အစဥ္ထာဝရ ပဲ့တင္ဟည္းေနသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း သံုးစြဲသူတို႔၏ စနစ္မက်မႈေၾကာင့္ ယေန႔ “ ကရဏိယာ “ သည္ တန္ဖိုးရွိသင့္သေလာက္ မရွိျဖစ္ေနသည္မွာ ေမတၱသုတ္ႏွင့္ မကင္းေသာ ရဟန္းရွင္လူတို္င္း၏ တာဝန္ ျဖစ္ေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ “ တို႔သားအဖတစ္စု ျပင္ထိုင္ၾကဦးစို႔ “ ဆုိသကဲ့သို႔ အခ်ိန္မေႏွာင္းေသးေသာ ယခုအခ်ိန္၍ ဘာသာေရးနယ္ပယ္တြင္ ေယာင္ဝါးဝါးႏွင့္ စခန္းသြားေနေသာ ကိစၥရပ္ဟူသမွ်ကို ရပ္တန္းက ရပ္ၿပီး ေဟာသူနာသူ က်င့္သူ ႀကံသူတို႔သည္ တိတိက်က် မိမိရရေလး စခန္းသြားဖို႔ ေကာင္းၾကေပၿပီ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကလည္း လူဒကာမ်ား သိလိမ့္ႏိုးႏိုး၊ လူဒကာမ်ားကလည္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား တတ္လိမ့္ႏိုးႏိုးျဖင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး “ ႏိုးႏိုး “ ျဖင့္ စခန္းသြားေနၾကေသာ္လည္း တခ်ဳိ့ေနရာမ်ားတြင္မူ ဘုန္းႀကီးကလည္း မတတ္၊ လူကလည္း မသိဘဲ အစဥ္အလာ အရသာ ဝါးခ်သြားတတ္သျဖင့္ ယေန႔ သိပၸံေခတ္ႏွင့္ ဘာသာေရးသည္ ဝိေရာဓိ ျဖစ္လာရေပရာ ဤအခ်က္ကို “ သာသနာေတာ္ကို ျမတ္ႏိုးပါသည္ “ ဆိုသူတိုင္း ႀကီးမားစြာ သတိထားသင့္ေပၿပီ။

အခ်ဳပ္ကို ဆိုပါမည္၊ ဝါေခါင္ လျပည့္သည္ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔ ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ထိုေန႔တြင္ သာသနာေတာ္ကို မ်ားစြာ ေက်းဇူးျပဳသည့္ ေမတၱသုတ္ေတာ္ကို ထုတ္ေဖာ္ ပူေဇာ္ေသာအေနျဖင့္ ေက်ာင္းတိုင္း ေက်ာင္းတိုင္း၊ ဓမၼာရုံတိုင္း ဓမၼာရုံတိုင္းတြင္ “ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔ “ ကို က်င္းပၿပီး ေမတၱသုတ္ေတာ္၏ အနက္အဓိပၸာယ္ အႏွစ္သာရတို႔ကို ထုတ္ေဖာ္၍ ေလာဘမီး ေဒါသမီး ေမာဟမီးေတြ ေတာက္ေလာင္ေနသည့္ ယေန႔ကမၻာႀကီးကို ေမတၱာေရစင္ျဖင့္ စုေပါင္း ပက္ဖ်န္းႏိုင္ၾကပါေစဟု ေမတၱာျဖင့္ ဆႏၵျပဳလိုက္ရေပသည္။ ။