ကပိလ၀တ္ျပည္ႏွင့္ ေကာလိယျပည္ ႏွစ္ျပည္ေထာင္အၾကားတြင္ ဧရာဟဏီ ျမစ္ၾကီးတစ္ခုက
နယ္ျခားအျဖစ္ စီးဆင္းကာရံလ်က္ရွိေလသည္။ ထုိျမစ္မွ ေရကိုယူ၍ ကမ္းနဖူးရွိ လယ္သမားမ်ားက
ေကာက္ပင္စုိက္ပ်ိဳးရာတြင္ သြယ္ယူ၍ သံုးစြဲၾကေလသည္။
ကပိလ၀တ္ ကမ္းဘက္မွ ေရကို ကပိလ၀တ္ျပည္သား လယ္သမားမ်ားက သံုးစြဲ၍ ေကာလိယ
ကမ္းဘက္မွ ေရကို ေကာလိယျပည္သား လယ္သမားမ်ားက ယူ၍ မိမိတုိ႔ လယ္ယာမ်ား
အတြင္းသို႔ စီးဆင္းေအာင္ သြယ္ယူကာ အသံုးျပဳၾကေလသည္။
တစ္ႏွစ္တြင္ မုိးနည္းပါး၍ ေရပူရွိန္အား ျပင္းထန္လ်က္ ဧရာဟဏီ ျမစ္အတြင္း ေရစီးျခင္း အားနည္း၍
လယ္သမားမ်ားအဖုိ႔ အခက္အခဲႏွင့္ၾကံဳစရာ ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။
ဤတြင္ ကပိလ၀တ္ျပည္သားမ်ား၊ လယ္သမားမ်ားက “ဤေရသည္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ သံုးစြဲရန္
မေလာက္ငသျဖင့္ ငါတုိ႔ဘက္ကသာ ေရကုန္ယူ၍ သံုးမည္” ဟု ေကာလိယျပည္သား လယ္သမားမ်ားကို
ေျပာ၏။
ေကာလိယျပည္သား လယ္သမားမ်ားကလည္း “ႏွစ္ဖက္စလံုး၊ မသံုးေလာက္ဆုိျငား သင္တုိ႔စကား မွန္ေပ၏။
သုိ႔အတြက္ သင္တုိ႔ မသံုးၾကပါႏွင့္၊ ငါတုိ႔ ေကာလိယျပည္သား လယ္သမားမ်ားသာ သံုးၾကမည္၊ ဖယ္ၾကေလာ့”
ဟု ဆုိ၏။ ဤတြင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ မေျပမလည္ျဖစ္ကာ လယ္သမားအခ်င္းခ်င္း ခိုက္ရန္ေဒါသ ျဖစ္ပြားၾကကာ
ရုိက္ႏွက္ သတ္ပုတ္ ၾကေလေတာ့သည္။
လယ္သမားခ်င္း ျဖစ္ေသာ ရန္ပြဲမွသည္ လယပုိင္ရွင္ခ်င္း ရုိက္ၾကႏွက္ၾကသည္အထိ ျဖစ္ရာမွ ႏွစ္ဖက္
ရြာစားခ်င္းပါ ရန္မီးပြားလာျပီး၊ ျမိဳ႕စားခ်င္း ရုိက္ႏွက္သတ္ပုတ္ၾကသည္ထိ ျဖစ္ကာ ျပည္ေထာင္ခ်င္း
မင္းတုိ႔ပါ တစ္ဆင့္တက္၍ ပါလာၾကျပီး ဧရာဟဏီျမစ္ကို အလယ္က ထား၍ တစ္ဖက္ကို မင္းသား
၂၅၀-စီ ဓား၊ လွံ၊ လက္နက္စြဲလ်က္ တုိက္ပြဲ၀င္ၾကရန္ ရက္ခ်ိန္းေၾကညာလုိက္သည္ထိ ၾကီးက်ယ္
သြားေလေတာ့သည္။ ထုိေန႔ကား နယုန္လျပည့္ေန႔ ျဖစ္၏။
ထုိျဖစ္အင္ကို သိျမင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္သည္ တစ္ဖက္ ၂၅၀-စီ ႏွစ္ဖက္ေပါင္းတံု ငါးရာကုန္ေသာ
သာကီ၀င္ မင္းသားတုိ႔၏ အသက္ဆံုးရူံးမူကိုလည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ျပည္ေထာင္မင္းခ်င္း စစ္ျပိဳင္ခင္းသျဖင့္
ျငိဳးသူရန္ဘက္ ဆက္လက္ျဖစ္ပြား သြားမည့္ေဘးကို လည္းေကာင္း တားဆီး ကယ္တင္ေတာ္မူရန္
ႏွစ္ဖက္အျပိဳင္ အႏုိင္လုယက္ စစ္ထြက္ရန္ဆုိင္မိေသာ အခ်ိန္တြင္ ေရာဟဏီျမစ္ဒအလယ္
အဇဋာေ၀ဟင္ ထက္ေကာင္းကင္တြင္ စ်ာန္ယာဥ္ သမာပတ္ ၀င္စားလ်က္ တန္႕နားကိုယ္ထင္
ျပေတာ္မူေလသည္။
ျမတ္ဗုဒၶသခင္ ေကာင္းကင္ျပင္တြင္ စ်ာန္ယာဥ္စီးကာ ၾကြခ်ီလာသည္ကို ျမင္သျဖင့္ ႏွစ္ဖက္ေသာ
သာကီ၀င္မင္းမ်ားသည္ လက္နက္မ်ား ေျမမွာခ်၍ ဘုရားရွင္ကို ဖူးျမင္ ဦးခိုက္ၾကေလသည္။ ထုိအခါ ဘုရားရွင္က ေရထက္ ေျမက၊ ေျမထက္ လူက၊ လူထက္ အက်င့္သီလက ျမင့္ျမတ္ေၾကာင္းကို
ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္။
ဘုရားရွင္၏ တရားကို နာၾကားရေသာ ကမ္းႏွစ္ဖက္မွ ဘုရား၏ ေဆြေတာ္ မ်ိဳးေတာ္မ်ားမွာ
အမ်က္ေျပျငိမ္း၍ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ကိုဆပ္ရန္ တစ္ဖက္လွ်င္ ၂၅၀-စီေသာ သာကီ၀င္ မင္းတုိ႔အား ေပးအပ္လွဴဒါန္းရာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္ မင္းသား ၅၀၀-ကို ရဟန္းျပဳလ်က္
မဟာ၀ုန္ေတာသို႔ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။
ရဟန္းျဖစ္စ တရားမရမီ အခ်ိန္တြင္ ပ်င္းရိေနၾကသည္ကို သိေသာ ဘုရားသခင္သည္
ရဟန္း ငါးရာတို႔အား ဟိမ၀ႏၱာေတာရွိ(ကုဏာလ)အုိင္သုိ႔ ဘုရားတန္ခိုးေတာ္ စ်ာန္ျဖင့္
ေခၚသြားကာ ကမ႒ာန္း အားထုတ္ေစရာ ရဟႏၱာျဖစ္ၾကျပီး၊ မိမိတုိ႔၏ ကိုယ္ပုိင္ တန္ခိုးစ်ာန္ျဖင့္ မဟာ၀ုန္ေတာသို႔ ျပန္လည္ ေရာက္ရွိလာၾကေတာ့သည္။
ထုိရဟန္းငါးရာႏွင့္ တကြ ဘုရား၏ အသေရေတာ္ကို ဖူးေျမာ္ရန္ ေရာက္လာၾကေသာ စၾက၀ဠာ
အတြင္းရွိ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတုိ႔အား တစ္ဦးစီ၏ နာမည္မ်ားကို ျမတ္ဗုဒၶဘုရားက ေခၚေ၀ၚႏူတ္ဆက္ကာ မဟာသမယသုတ္ေတာ္ကို ေဟာေတာ္မူေလသည္။
မဟာသမယသုတ္ေတာ္ကို ေဟာ္ေတာ္မူေသာေန႔သည္ကား နယုန္လျပည့္ေန႔ ျဖစ္သတည္း။
ထုိသို႔ နတ္၊ ျဗဟၼအေပါင္းတုိ႔အား တစ္ဦးစီ နာမည္မ်ားကို ေခၚေ၀ၚႏူတ္ဆက္ျပီး ေရာက္ရွိေသာ
နတ္၊ ျဗဟၼာ မ်ားသည္ စရိုက္တစ္ပါးလွ်င္ တစ္သုတ္စီ ခြဲျခားေဟာရေသာ္ အားလံုးကြ်တ္တမ္း၀င္
မည္ကို ျမင္ေတာ္မူေလသည္။
ထုိသို႔ ျမင္ေတာ္မူျပီး စရုိက္ အားၾကီးသူတို႔ နားလည္လြယ္ရန္ အေမးအေျဖျပဳ၍ ေဟာမွ သင့္မည္ဟု
ယူဆ၍ နိမၼိတဘုရားတစ္ဆုိ ကုိယ္ေတာ္ႏွင့္ တူစြာဖန္ဆင္းေတာ္မူ၍ ႏွစ္ဆူေသာဘုရားရွင္တုိ႔သည္
ရာဂစရုိက္ အားၾကီးသူတုိ႔အတြက္ (သမၼာပရိဗၺာဇနိယသုတ္၊ ေဒါသစရုိက္အားၾကီးသူတုိ႔အတြက္ (ကလဟ၀ိ၀ါဒသုတ္)၊ ေမာဟစရုိက္အားၾကီးသူတုိ႔ အတြက္ (မဟာဗ်ဴဟသုတ္)၊ သဒၵါစရုိက္
အားၾကီးသူတုိ႔အတြက္ (တု၀ဋကသုတ္)၊ ၀ိတက္စရုိက္ အားၾကီးသူတုိ႔အတြက္ (စူဠဗ်ဴဟသုတ္)၊
ပညာစရုိက္ အားၾကီးသူတို႔အတြက္ (ပုရာေဘဒသုတ္) တုိ႔ကို အျပန္အလွန္ အေမးအေျဖျပဳ၍
ေဟာေတာ္မူေလသည္။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ မဟာသမယသုတ္ေတာ္ ျဖစ္ေပၚ ရြတ္ဆုိ ပြားမ်ားလာၾကသည္။
တရားေတာ္ျမတ္အဆုံးမွာေတာ့ နတ္၊ျဗဟၼာေပါင္း ကုေဋတစ္သိန္းစီ အရဟတၱဖုိလ္ သုိ႔ေရာက္ရွိၾက ပါတယ္။
ေသာတာပတၱိဖုိလ္၊ သကဒါဂါမိဖုိလ္၊ အနာဂါမိဖိုလ္ ေရာက္ၾကေသာနတ္ျဗဟၼာ တုိ႔ကား မ်ားၿပားလြန္း၍
ေရတြက္ လုိ႔ေတာင္မရႏုိင္ပါ။
နယုန္လျပည့္ေန႔ ရဲ႔ထူးျမတ္တဲ့ဂုဏ္အင္ေတြကုိ တြက္စစ္ရင္ —။
၁။ ေရလုပြဲဆင္ႏႊဲၾကေသာ ႏွစ္ျပည္ေထာင္သားတုိ႔ ျငင္းခုံ ခုိက္ရန္ေဘးမွကင္းေဝျခင္း။
၂။ ကပိလဝတ္နဲ႔ ေကာလိယ ႏွစ္ျပည္ေထာင္ စစ္ခင္းေတာ့မည့္ ေဘးအႏၱရာယ္မွာကင္းေဝးၿပီးၿငိမ္းခ်မ္းေရးရ တဲ့ေန႔ျဖစ္ျခင္း။
၃။ရဟန္း-၅၀၀-လုံး ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူ တဲ့ေန႔ျဖစ္ ျခင္း။
၄။နတ္၊ျဗဟၼာ၊အသူရာ၊ဂဠဳန္၊နဂါးမ်ား ရဟန္းေတာ္မ်ား ဤ-တစ္ႀကိမ္တည္းသာ စုရုံးမိေသာေန႔ ျဖစ္ျခင္း။
၅။မဟာသမယကုိအေၾကာင္းျပဳ၍ ရန္ဘက္ျဖစ္ေသာ ဂ႒ဳန္နဲ႔ နဂါး ခုိက္ရန္မဖက္၊ ေမတၱာသက္ ဝင္ေသာေန႔ျဖစ္ျခင္း။
၆။မဟာသမယ ဆုိင္ရာ သုတၱန္ခုႏွစ္မ်ဳိးကုိ ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူေသာေန႔ျဖစ္၍ ထူးျခားျခင္း။
No comments:
Post a Comment