ရဟန္းတို႔ ငါသည္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ ေဟာေတာ္မူအပ္ေသာ တရားေတာ္ တို႔ကို သင္တို႔သည္ ေကာင္းစြာ သင္ယူ၍ မွီဝဲအပ္ကုန္၏၊ ပြါးမ်ားအပ္ကုန္၏၊ အဖန္ဖန္ ေလ့က်င့္အပ္ကုန္၏၊ ယင္းသို႔မွီဝဲပြါးမ်ား ေလ့က်င့္သည္ရွိေသာ္ ဤျမတ္ ေသာ အက်င့္ 'သာသနာေတာ္' သည္ အရွည္ခိုင္ခန္႔လ်က္ ၾကာျမင့္စြာ တည္တံ့ရာ ၏၊ ထို (သို႔တည္တံ့ျခင္း) သည္ လူအမ်ား၏ စီးပြါးခ်မ္းသာအလို႔ငွါ ေလာကကို ေစာင့္ေရွာက္ရန္ အလို႔ငါွ နတ္လူတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြား ခ်မ္းသာအလို႔ငွါ ျဖစ္ေလ ရာ၏။
ရဟန္းတို႔ ငါသည္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ ေဟာေတာ္မူအပ္ေသာ တရားတို႔ကို သင္တို႔သည္ ေကာင္းစြာ သင္ယူ၍ မွီဝဲအပ္ကုန္၏၊ ပြါးမ်ားအပ္ကုန္၏၊ အဖန္ဖန္ ေလ့က်င့္အပ္ကုန္၏၊ ယင္းသို႔ မွီဝဲပြါးမ်ား ေလ့က်င့္သည္ ရွိေသာ္ ဤျမတ္ေသာ အက်င့္ 'သာသနာေတာ္' သည္ အရွည္ခိုင္ခံ့လ်က္ ၾကာျမင့္စြာ တည္တံ့ ရာ၏၊ ထို (သို႔တည္တံ့ျခင္း) သည္ လူအမ်ား၏ စီးပြါးခ်မ္းသာအလို႔ငွါ ေလာကကို ေစာင့္ ေရွာက္ရန္ အလို႔ငါွ နတ္လူတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြား ခ်မ္းသာအလို႔ငွါ ျဖစ္ေလရာ ၏ဟု ဆိုရာ၌ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္သိ၍ ငါေဟာအပ္ေသာ ထိုတရားတို႔ကား အဘယ္ နည္း။
ယင္းတရားတို႔ကား ...
၁... သတိပ႒ာန္ေလးပါး
၂... သမၼပၸဓာန္ေလးပါး
၃... ဣဒၶိပါဒ္ေလးပါး
၄... ဣေႁႏၵငါးပါး
၅... ဗိုလ္ငါးပါး
၆... ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါး
၇... အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ အရိယမဂ္တို႔ေပတည္း...။
ရဟန္းတို႔ ငါသည္ သင္တို႔အား ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ ေဟာအပ္ေသာ ဤ တရားေတာ္တို႔ကို သင္တို႔သည္ ေကာင္းစြာ သင္ယူ၍ မွီဝဲအပ္ကုန္၏၊ ပြါးမ်ားအပ္ ကုန္၏၊ အဖန္ဖန္ ေလ့က်င့္အပ္ကုန္၏၊
ယင္းသို႔ မွီဝဲပြါးမ်ား ေလ့က်င့္သည္ရွိေသာ္ ဤျမတ္ေသာအက်င့္ 'သာသနာေတာ္' သည္ အရွည္ခိုင္ခံ႕လ်က္ ၾကာျမင့္စြာ တည္တံ့ရာ၏၊ ထို (သို႔တည္တံ့ျခင္း) သည္ လူအမ်ား၏ စီးပြါးခ်မ္းသာအလို႔ငွါ ေလာကကို ေစာင့့္ေရွာက္ရန္ အလို႔ငွါ နတ္လူတို႔ ၏ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္ ခ်မ္းသာအလို႔ငွါ ျဖစ္ေလရာ၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔အား မိန္႔ေတာ္မူျပန္သည္မွာ-
ရဟန္းတို႔ သင္တို႔အား ယခု ငါ မိန္႔မွာဦးအံ့၊
ျပဳျပင္ေပးရေသာ 'သခၤါရ' တရားတို႔သည္ ပ်က္စီးျခင္း သေဘာ ရွိကုန္၏၊
မေမ့ေသာ သတိတရားျဖင့္* ကိစၥၿပီးစီးေအာင္ အားထုတ္ၾကကုန္ေလာ့၊
ျမတ္စြာဘုရား၏ ပရိနိဗၺာန္ျပဳျခင္းသည္ မၾကာမီပင္ ျဖစ္လိမ့္မည္၊
ဤေန႔မွ သံုးလလြန္ေသာအခါ၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေခ်ေတာ့မည္
ဟု ဤစကားကို ျမတ္စြာဘုရား မိန္႔ေတာ္မူျပန္၏။
ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ေကာင္းေသာ စကားကို ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တစ္ပါးေသာ ဤစကားကိုလည္း မိန္႔ေတာ္မူျပန္၏ -
ရဟန္းတို႔ ငါ၏ အရြယ္သည္ ရင့္ေရာ္လွေလၿပီ...
ငါ၏ အသက္ႂကြင္းသည္ နည္းလွေလၿပီ...
သင္တို႔ကို စြန္႔၍ သြားရေတာ့အံ့...
ငါသည္ မိမိ၏ ကိုးကြယ္ရာကို ျပဳၿပီးၿပီ...။
ရဟန္းတို႔ ...
မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ သတိရွိလ်က္ စင္ၾကယ္ေသာ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုၾကေစ ကုန္ေလာ့၊
ေကာင္းစြာ တည္ၾကည္၍ ေကာင္းစြာ ၾကံစည္ျခင္းရွိလ်က္
မိမိတို႔၏ စိတ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ၾကကုန္ေလာ့။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားဝိနည္း 'သာသနာေတာ္' ၌ မေမ့မေလ်ာ့ ေနေသာသူသည္ အဖန္ဖန္ ျဖစ္လ်က္ ေျပာင္းေရႊ႕ က်င္လည္ရာ 'ဘဝသံသရာ' ကို စြန္႔ပယ္၍ ဒုကၡ၏ အဆံုးကို ျပဳႏိုင္ေပ လတၱံ႔ဟု (မိန္႔ေတာ္မူျပန္၏)။158
သာသနာ အရွည္တည္တံ့ေရး သံုးဆယ့္ခုနစ္ပါး၊
မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္ပါဠိေတာ္။
* အပၸမာေဒန သမၸာေဒထာတိ သတိအဝိပၸဝါေသန သဗၺကိစၥာနိ သမၸာေဒယ်ာထ-
ဟူေသာ အ႒ကထာႏွင့္အညီ သတိတရားျဖင့္ဟု က႐ိုဏ္းအနက္ ျပန္ဆိုထားသည္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment