သီတင္းကၽြတ္လအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ ”
သီတင္းကြ်တ္ လ သည္ ျမန္မာ တို ့၏ ၁၂ လ ရာသီ တြင္ သတၱမ ေျမာက္လ ၿဖစ္ၿပီး ၀ါတြင္း ကာလ ၏ ေနာက္ဆံုးလ ၿဖစ္ပါသည္။ ရာသီခြင္မွာ တူရာသီ ၿဖစ္ၿပီး အႆ၀တီ ၾကယ္ ႏွင့္ လမင္း တို ့စန္းယွဥ္ ကာ မြန္းတည့္ ၾကသည္။ ဤရာသီ ၏ ပန္းမွ...ာ ၾကာၿဖဴ ပန္း ( Nymphaea Lotus ) ၿဖစ္ ပါသည္။ ယင္း တို႔ကို ပင္ မနဳႆ ေဗဒ ( Athropology ) သေဘာ အရ လူ႔ ယဥ္ေက်းမွဳ သမိုင္း ေၾကာင္း တစ္ခု အျဖစ္ ျမင္နိဳင္ ၾကပါသည္။
သီတင္းကြ်တ္ လ ကို ေရွး ၿမန္မာ ေက်ာက္စာ မ်ား ၌ `သႏ ၱဴလ´ ဟု ေရးထိုး ၾကသည္။ ခ်ိန္ခြင္ ပံု ၾကယ္ တာရာ နကၡတ္ တို႕ စုေ၀းေသာ မိုးကာလ ဟု လည္းေကာင္း၊ ေတာင္သူ လယ္ သမား တို႕ စိုက္ပ်ိဳး ထားေသာ စပါးပင္ မ်ား သန္စြမ္းစြာ ေထာင္မတ္ ေသာ လ ဟု လည္းေကာင္း ပညာရိွ မ်ား ဖြင့္ဆို ၾကသည္။ ျမန္မာ တို႔သည္ စိတ္ရင္း ရိုးသား တည္ၾကည္ ၾကသူမ်ား ၿဖစ္သည္ ႏွင့္ အညီ စစ္မွန္ ေသာ ဗုဒၶ သာသနာ ေတာ္ ကို လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ကပင္ သိကၡာ ကာမ၊ ဂႏၳကာရ က၊ ပရိယတၱိ ၀ိသာရဒ၊ လဇၨီေပသလ စ သည့္ တစ္ျဖာ ဂုဏ္ ေ၀ျဖာ သည့္ သာသနာ ျပဳ ရဟန္းေတာ္ မ်ား ႏွင့္ တိုင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္ မင္းတရား စစ္ တို႔ေၾကာင့္ သက္၀င ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္ ခြင့္ ရၾကၿပန္ ေသာ အခါ ဗုဒၶ ၿမတ္စြာ ၏ အဆံုး အမ တရားေတာ္ မ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြစြာ ေအးခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္ ဖြယ္ ေကာင္း ေသာ လူေနမႈ ဘ၀ မ်ားၿဖင့္ ေလာက ဓံ တရား မ်ား ကို ရင္ဆိုင္ ေက်ာ္လႊား ႏိုင္ေသာ၊ ေရာင့္ရဲ တင္းတိမ္ တတ္ေသာ စိတ္ ႏွလံုး ကို ေခတ္ အဆက္ ဆက္ ပိုင္ဆိုင္ ခဲ့ၾက သူမ်ား ၿဖစ္ၾကသည္။
ဤ စိတ္ဓာတ္ မ်ား အရင္းခံ ၿဖင့္ ၁၂ လ ရာသီ ရိွသည့္ အနက္ လၿပည့္ လကြယ္ ေန႔တိုင္း တြင္ ရတနာ သံုးပါး အား ရည္စူး ၍ အလွဴ အတန္းမ်ား၊ ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ မ်ား ၿပဳလုပ္ ေလ့ ရိွၾကသည္။ သီတင္း ကြ်တ္ မီးထြန္း ပြဲေတာ္ သည္ ၿမန္မာ တို႔ ၏ ၁၂ ရာသီ ပြဲေတာ္ မ်ား တြင္ ထင္ရွား ေသာ ပြဲေတာ္ တစ္ခု ၿဖစ္ၿပီး ပြဲေတာ္ စတင္ က်င္းပ ခဲ့သည္ အစဥ္ အလာမွာ ဘုရား ရွင္ သက္ေတာ္ ထင္ရွား ရွိခဲ့စဥ္ အခါ ကပင္ ၿဖစ္ပါသည္ ဟု ေျပာဆိုနိဳင္ ေကာင္း ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ ယခု က်င္းပ သည့္ သီတင္းကၽြတ္ လ မီးထြန္း ပြဲေတာ္ အစဥ္ အလာ မ်ား သည္ ယင္း မွ တစ္ဆင့္ ကူးစပ္ ဆင့္ပြား လာျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္ ပါသည္။ ယင္း ေခတ္ အခါ ႏွင့္ ယခုေခတ္ အခါတို႕မတူေသာ္ ျငားလည္း ရည္႐ြယ္ခ်က္ မ်ား တူညီ နိဳင္ ၾကမည္ ပင္။
ဗုဒၶ ၿမတ္စြာ ဘုရားရွင္ သည္ သတၱမ ေၿမာက္၀ါ ကို တာ၀တိ ံသာ နတ္ၿပည္ ၌ ၀ါကပ္ ေတာ္မူၿပီး မယ္ေတာ္ ၿဖစ္ခဲ့ဖူး ေသာ သႏၱဳႆီတ နတ္သား အား အမႈးၿပဳ ၍ စၾက၀ဠာ ေနရာ အႏံွ ့မွ နတ္ ၿဗဟၼာ အေပါင္း တို ့အား အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ ၿမတ္ကို ေဟာၾကား ေတာ္မူ သည္။ သီတင္း ကြ်တ္ လၿပည့္ ေန ့ ေရာက္ေသာ အခါ ဘုရားရွင္ သည္ နတ္ ၿဗဟၼာ အေပါင္း ၿခံရံကာ ေရႊ ေစာင္းတန္း၊ ေငြ ေစာင္းတန္း၊ ပတၱၿမား ေစာင္းတန္း မ်ား ၿဖင့္ စီခ်ယ္ အပ္ေသာ ရတနာ ေစာင္းတန္း ၿဖင့္ လူ ့ၿပည္ ၿဖစ္ေသာ သကၤႆ နဂိုရ္ ၿပည္သို႕ ၿပန္လည္ ဆင္းသက္ ၾကြၿမန္း ေတာ္မူ သည္။ဟု ဗုဒၶ ဘာသာ စာေပ အ႒က ထာ မ်ား က ဆိုၾက ပါသည္။
ထိုအခါ သမယ တြင္ ၿပည္သူ ၿပည္သား အေပါင္း တို႔ က မီးရွဴး မီးတိုင္ မ်ား၊ မီးပန္း မ်ား၊ ဆီမီး မ်ား၊ ဆြမ္းပန္း ေရခ်မ္း မ်ား ၿဖင့္ ကပ္လွဴ ပူေဇာ္ ၾကသည္။ တာ၀တိ ံသာ နတ္ၿပည္ ရိွ စူဠာ မဏိ ေစတီေတာ္ ကို လည္း ပူေဇာ္ သည့္ အထိမ္း အမွတ္ ၿဖင့္ မီးပံုးမ်ား ၿပဳလုပ္ ၍ ေကာင္းကင္ သို ့လႊတ္တင္ ပူေဇာ္ ၾက သည္။ ထိုကဲ့သို ့ ပူေဇာ္ ၾကသည္ ကို အေၾကာင္း ၿပဳ ကာ ယေန ့ေခတ္ အခါ တိုင္ေအာင္ ၿမန္မာ တစ္ႏိုင္ငံ လံုး ၌ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပ ၿပဳလုပ္ၿမဲ ၿဖစ္သည္ ဟု မွတ္သား ရပါ သည္။
ဗုဒၶ ၏ အဆံုးအမ ၌ တည္ၾက ေသာ ၿမန္မာ တို ့သည္ အသက္ ဂုဏ္၀ါ ၾကီးသူ၊ ၿမင့္ၿမတ္သူ တို ့အ ေပၚ တြင္ ငယ္သူ၊ နိမ့္က် သူ တို ့က ရိုေသ ေလးစား ၍ ပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ ေလ့ ရိွၾက သည့္ အတိုင္း ၀ါကြ်တ္ ေသာ အခ်ိန္ ဤ ထူးၿမတ္ ေသာ အခါ သမယ တြင္ တတ္ ႏိုင္ သမွ် ပူေဇာ္္ သကၠာရ တို ့ၿဖင့္ သက္ၾကီး ၀ါၾကီး မ်ား၊ မိဘ ဆရာမ်ား ကို ပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ ၾကသည့္ ဓေလ့ မ်ား ကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ ၾကရ ပါသည္။
ထို႔အၿပင္ ဤ အခ်ိန္ ကာလ သည္ ၿမန္မာ တို ့၏ တစ္ဦး ကို တစ္ဦး ရိုေသ ေလးစား တတ္ေသာ သေဘာ၊ မာန္ မာန ကုိ ႏိွမ့္ခ် တတ္ေသာ သေဘာ၊ အၿပန္ အလွန္ ေမတၱာ ေစတနာ ထားတတ္ ေသာ သေဘာ စသည့္ အမ်ိဳး ေကာင္း သားသမီး တို႔၏ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႔ ေသာ စိတ္ေန စရိုက္ ကို ေဖာ္က်ဴး ၿပသ ေနေသာ အမ်ိဳး ဂုဏ္ ကို ၿမွင့္တင္ ေပးေန သည့္ ရိုးရာ အစဥ္ အလာ အခ်ိန္ အခါ ၿဖစ္သည္ ႏွင့္ အညီ အစ္ကို၊ အစ္မ မ်ား ညီငယ္ ညီမငယ္ မ်ား အားလံုး တို႔သည္ လည္း ေလာက သာရ ရခိုင္ သူျမတ္ ေရး သည့္ ဆံုးမစာ အတိုင္း `ေကာင္းေသာ အၾကံ၊ မွန္ေသာ အက်င့္၊ သင့္ေသ ာအယူ၊ ၿဖဴေသာ ႏွလံုး´ တို ့ၿဖင့္ သီတင္း ကြ်တ္ လ မီထြန္း ပြဲေတာ္ ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပါ၀င္ ဆင္ႏြဲ ႏိုင္ ၾကပါေစ ဟု ဤစာ ၏ နိဒါန္း အခ်ီ အေန ျဖင့္ ဆုေတာင္း ဆႏၵၿပဳ လိုက္္ ပါသည္။
ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ အေလာင္းေတာ္ ကုိ မဟာ သကၠရာဇ္ ၆၈ ခု၊ ကဆုန္ လျပည့္ေန႔ တြင္ မိခင္ မာယာ ေဒ၀ီ မွ ဖြားျမင္ ေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။ ဖြားျမင္ေတာ္မူ ၿပီးသည့္ ေနာက္ ( ၁၆ ) ႏွစ္ အရြယ္ မွာ ယေသာ္ ဓရာ ႏွင့္ ထိမ္းျမား လက္ထပ္ ေတာ္မူ ခဲ့ပါ သည္။ အသက္ ( ၂၉ ) ႏွစ္မွာ သားေတာ္ ရာဟုလာ ကို ဖြားျမင္ ေသာ ညမွာ ပင္ ကာမဂုဏ္ ၏ အျပစ္ တုိ႔ကုိ ေတြ႕ၿပီး ၿငီးေငြ႕ေတာ္မူ သျဖင့္ နန္း စည္စိမ္ ႏွင့္ တကြ အားလံုး ကုိ စြန္႔လႊတ္ ၿပီး ဥ႐ုေ၀လ ေတာ ကုိ ၀င္ခဲ့ ပါသည္။ ဥ႐ုေ၀လ မွာ ပင္ပန္း ဆင္းရဲ ေသာ ဒုကၠရ စရိယ အက်င့္ ကုိ ၆ႏွစ္ ကာလပတ္ လံုး က်င့္ခဲ့ ပါသည္။ ဘုရား အေလာင္းေတာ္ သည္ မဂ္ဉာဏ္ ဖုိလ္ဉာဏ္ ႏွင့္ သဗၺညဳတ ဉာဏ္ေတာ္ အတြက္ မည္သုိ႔မွ် အေထာက္ အကူ မျပဳ ေသာ ထုိ အက်င့္ မ်ား ကုိ စြန္႔လႊတ္ ၿပီး မဇၥ်ိမ ပဋိပဒါ ဆုိတဲ့ မဂၢင္ ရွစ္ပါး အက်င့္ ကုိ ကိုယ္ေတာ္ တုိင္ က်င့္သံုး ေတာ္မူ ခဲ့ပါ သည္။ ထုိ မဂၢင္ ရွစ္ပါး အက်င့္ ျဖင့္ ေဂါတမ ဘုရားရွင္ သည္ မဟာ သကၠရာဇ္ ( ၁၀၃ ) ခုႏွစ္၊ ကဆုန္ လျပည့္ ေန႔ မွာ သမၼာ သမၺဳဒၶ ဘုရား အျဖစ္ကုိ ေရာက္ရွိ ေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။
ဘုရား ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ -
( ၁ ) ပလႅကၤသတၱာဟ။ ။ဘုရား ျဖစ္ေသာ ေဗာဓိပင္ ရင္း ေနရာ ( ပလႅင္ ) ထက္ တြင္ ကဆုန္ လျပည္႔ ေက်ာ္ ( ၁ ) ရက္ေန႔ မွ ( ၇ ) ရက္ေန႔ အထိ ၀ိမုတၱိ သုခ ( သံသရာ မွ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ခ်မ္းသာ ) ကုိ ခံစား လွ်က္ သီတင္း သံုးေတာ္မူ ခဲ့ပါ သည္။
( ၂ ) အနိမိသ သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္ ၏ အနီး အေရွ႕ေျမာက္ အရပ္ တည့္တည့္ ( ၁၄ ) လံ အကြာ ေနရာ မွာ ကဆုန္ လျပည္႔ ေက်ာ္ ( ၈ ) ရက္ေန႔ မွ ( ၁၄ ) ရက္ေန႔ အထိ ( ၇ ) ရက္ ထပ္မံ သီတင္းသံုး ေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။ ငါသည္ ပါရမီ မ်ား ျဖည္႔ခဲ႔ ေသာ ေၾကာင့္ ဤ ပလႅင္ထက္ မွာ မာရ္ ( ၅ ) ပါး ကို ေအာင္ျမင္ ျပီး ဘုရား ျဖစ္ခဲ႔ျပီ ဟု ဆင္ျခင္ ကာ ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔ မတ္မတ္ ရပ္ေန ေတာ္မူ ကာ အပရာဇိတ ပလႅင္ ကို မမွိတ္ ေသာ မ်က္စိ ျဖင္႔ ( ၇ ) ရက္လံုး ၾကည္႔ရႈ ၀မ္းေျမာက္ ေနေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။ ( အ = မ။ နိမိသ = မ်က္စိ မွိတ္ သည္။ အနိမိသ = မ်က္စိ မမွိတ္ပဲ )
( ၃ ) စကၤမ သတၱာဟ။ ။ကဆုန္ လကြယ္ ေန႔မွ နယုန္ လဆန္း ( ၆ ) ရက္ေန႔ အထိ ( ၇ ) ရက္တြင္ ေဗာဓိပင္ ပလႅင္ နဲ႔ အနိမိသ သတၱာဟ အၾကား စႀကၤ ံေလွ်ာက္ေတာ္မူ ကာ ( ၇ ) ရက္ ထပ္မံ သီတင္းသံုး ေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။ ယင္း ေနရာ မွာ နတ္ တို႔က “ရွင္ေဂါတမ သည္ ေဗာဓိ ပလႅင္ ၌ တပ္မက္ ေနေသး သည္၊ ဘုရား စင္စစ္ မျဖစ္ေသး” ဟု ယံုမွား သံသယ ျဖစ္ၾက သည္။ ထို ယံုမွား ေပ်ာက္ ေစရန္ ေရ အစံု၊ မီး အစံု ယမက ျပာဋိဟာ ျပေတာ္မူ ခဲ့ ပါသည္။ စႀကၤ ံ ၾကြရင္း တရား ဆင္ျခင္၊ ဖလ သမပတ္ ၀င္စား ေသာေၾကာင္႔ စကၤမ သတၱာဟ ဟု ေခၚပါ သည္။
( ၄ ) ရတနာ ဃရ သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္ ၏ အေနာက္ ေျမာက္ ( ၁၀ ) လံ အကြာ တြင္ နတ္မ်ား ဖန္ဆင္း ပူေဇာ္ ေသာ ရတနာ ေရႊအိမ္ထက္ ၌ နယုန္လဆန္း ( ၇ ) ရက္ေန႔ မွ ( ၁၃ ) ရက္ အထိ အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ ကို ဆင္ျခင္ ေတာ္မူ ပါသည္။ အဘိဓမၼာ ေရွးဦး ( ၆ ) က်မ္း ကို ဆင္ျခင္ ရာတြင္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ကြန္႔ျမဴး ျခင္း မရွိ ေသး ပါ။ ေနာက္ဆံုး ပ႒ာန္း ေဒသနာ ေတာ္ၾကီး ကို ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ ေတာ္မူ ေသာ အခါမွ သာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ( ၆ ) သြယ္ ကြန္႔ျမဴး ထြက္ေပၚ လာခဲ့ ပါသည္။
( ၅ ) အဇပါလသတၱာဟ။ ။ဒီ ေနရာ ကုိ ဆိတ္ေက်ာင္း သမားေတြ ေနတဲ့ ေညာင္ပင္ လို႔ ဆုိပါတယ္။ ေဗာဓိပင္ ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ ( ၃၂ ) လံ အကြာ မွာ နယုန္ လဆန္း ( ၁၄ ) ရက္ေန႔မွ နယုန္ လျပည္႔ ေက်ာ္ ( ၅ ) ရက္ အထိ ( ၇ ) ရက္ သီတင္း သံုးေတာ္ မူ ပါတယ္။ ဒီေနရာ မွာပဲ မာရ္နတ္ ရဲ. သမီး ( ၃ ) ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ( တဏွာ၊ အရတီ၊ ရာဂါ ) တုိ႔က ဘုရားရွင္ ကို မိန္းမ မာယာ ျဖင္႔ ျဖားေယာင္း ဖို႔ ၾကိဳးစား ခဲ႔ၾက ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ဘုရားရွင္ က တုန္လႈပ္ ျခင္း မရွိ ခဲ့ ပါဘူး။
( ၆ ) မုစလိႏၵ သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္ ၏ အေရွ. ေတာင္ဘက္ ( ၁၅ ) လံ အကြာ၊ မုစလိႏၵာ အိုင္ အနီး က်ဥ္းပင္ ေအာက္ မွာ နယုန္ လျပည္႔ ေက်ာ္ ( ၆ ) ရက္ေန႔ မွ နယုန္ လျပည္႔ ေက်ာ္ ( ၁၂ ) ရက္ေန႔ ထိ ( ၇ ) ရက္ သီတင္း သံုးေတာ္ မူ ခဲ့ပါ သည္။ ထို ေနရာ ကုိ သီတင္း သံုးစဥ္မွာ အခါ မဲ႔ မိုးရြာ ခဲ႔ေသာ ေၾကာင့္ မုစလိႏၵာ အိုင္ နဂါးမင္း သည္ တန္ခိုး နဲ႔ လိုတာ ကို ဖန္ဆင္း ႏိုင္ေသာ္ လည္း သူ၏ ပကတိ ကိုယ္ေတာ္ ႏွင့္ သာ ပါးျပင္း မိုးျပီး ရာသီဥတု ဒဏ္က ေန ကာကြယ္ ပူေဇာ္ ခဲ႔ပါ သည္။
( ၇ ) ရာဇာယတန သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္ ၏ ေတာင္ဘက္ ( ၄၀ ) လံ အကြာ လင္းလြန္း ပင္ရင္း မွာ နယုန္ လျပည္႔ေက်ာ္ ( ၁၃ ) ရက္မွ ၀ါဆို လဆန္း ( ၄ ) ရက္ေန႔ အထိ ( ၇ ) ရက္ ပတ္လံုး ဖလ သမာပတ္ ၀င္စား ပါတယ္။ ( ၇ ) ရက္ ျပည့္တဲ့ ေန႔ ဘုရားရွင္ အစာ အာဟာရ မွီ၀ဲ ရန္ လိုအပ္ ေနခ်ိန္ မွာ ရာမည တိုင္း၊ ဥကၠလာ ဇနပုဒ္၊ ေပါကၠရ၀တၱီ ဇနပုဒ္ မွ ကုန္သည္ ညီေနာင္ တဖုႆ၊ ဘလႅိက တုိ႔က ဘုရားရွင္ ကုိ မုန္႔က်စ္ ဆုပ္ ဆပ္ကပ္ ခဲ့ပါ သည္။ ယင္း ကုန္သည္ ညီေနာင္ ကို သံဃာ မရွိေသး သည့္ ကာလ ျဖစ္သည့္ အတြက္ ေဒြ၀ါစိက သရဏဂံု ( ၂ ) ပါး ကုိသာ ခ်ီးေျမွာက္ ခဲ့ ပါ သည္။ ဆံေတာ္ ( ၈ ) ဆူ စြန္႕ေတာ္ မူ ပါတယ္။ ယင္း ဆံေတာ္ တို႔ကို သူတို႕၏ အရပ္ ျပန္ေရာက္ ေသာ အခါ ေစတီ ထဲမွာ ဌာပနာ ျပဳခဲ့ေၾကာင္း မွတ္သား ရပါ သည္။
ဗုဒၶ စာေပ မ်ား အရ ျမတ္စြာ ဘုရား သည္ ပထမ၀ါ ကို မိဂဒါ ၀ုန္ မွာ ၀ါကပ္ ေတာ္မူ ၿပီး ဒုတိယ၀ါ၊ တတိယ၀ါ၊ စတုတၳ၀ါ တို႔ကို ရာဇၿဂိဳဟ္ ျပည္ ေ၀ဠဳ၀န္ ေက်ာင္း၊ ပဥၥမ၀ါ ကို ေ၀သာလီ ျပည္၊ ဆ႒မ ၀ါ ကို မကုဠ ေတာင္ စေသာ ေနရာ ဌာန မ်ား မွာ ၀ါကပ္ ေတာ္မူ ခဲ့ ပါသည္။ သတၱမ၀ါ ကို တာ၀တႎ သာ နတ္ျပည္ မွာ ၀ါကပ္ ေတာ္မူ ၿပီး မယ္ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူး ေသာ သႏၲဳႆိတ နတ္သား ကို အမွဴးထား ကာ တာ၀တႎ တာ နတ္ျပည္ ရွိ ပင္လယ္ ကသစ္ပင္ ရင္း ပ႑ဳ ကမၺလာ ျမေက်ာက္ျဖာ ထက္တြင္ အဘိဓမၼာ ေဒသနာ ေတာ္ ကို ၀ါတြင္း သံုးလ ပတ္လံုး အသံ မစဲ ေဟာေတာ္ မူ ခဲ့ပါ သည္။ မယ္ေတာ္ မိနတ္၊ ေက်းဇူး ဆပ္၊ ေဟာလတ္ ဘိဓမၼာ ဟု လည္း ေရွး လူႀကီး သူမ မ်ား ေျပာဆုိ ေရးသား ခဲ့ၾက ပါသည္။
၀ါဆုိ လျပည့္ ေက်ာ္ ( ၁ ) ရက္ေန႔ မွ သီတင္း ကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ အထိ ရက္ေပါင္း ( ၉၀ )၊ ၀ါတြင္း ( ၃ ) လ – မွာ
၁။ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္း ကို ( ၁၂ ) ရက္
၂။ ၀ိဘင္းက်မ္းကို ( ၁၂ ) ရက္
၃။ ဓာတုကထာက်မ္းကို ( ၆ ) ရက္
၄။ ပုဂၢလပညတ္က်မ္းကို ( ၇ ) ရက္
၅။ ကထာ၀တၳဳက်မ္းကို ( ၈ ) ရက္
၆။ ယမိုက္က်မ္းကို ( ၂၀ ) ရက္
၇။ ပ႒ာန္းက်မ္းကို ( ၂၅ ) ရက္ ေဟာေတာ္ မူခဲ႔ ပါတယ္။
အဘိဓမၼာ တရား ေဒသနာ ေတာ္ ကုိ နည္း ( ၃ ) နည္း ျဖင့္ ေဟာၾကား ခဲ့ ပါ သည္။
( ၁ ) အတိ၀ိတၳာရ ေဒသနာ ( အက်ယ္နည္း )
ဗုဒၶျမတ္စြာ သည္ မယ္ေတာ္ ကို ေက်းဇူး ဆပ္ လိုျခင္း၊ မိဘ ေက်းဇူး ကို သတၱ၀ါ တို႔ နားလည္ ေစလို ျခင္း၊ အဘိဓမၼာ တရား ကို အစ အဆံုး တထိုင္ တည္း ေဟာၾကား လိုျခင္း၊ အစ အဆံုး တထိုင္ တည္း ေဟာမွ နာၾကား ရေသာ တရား နာသူ တို႔ အက်ဳိး ထူး ရႏိုင္ျခင္း၊ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ ၏ က်ယ္၀န္း နက္နဲမႈ ကို သိေစ လိုျခင္း၊ လူတို႔ သက္တမ္း ႏွင့္ သံုးလ ေလာက္ ေဟာမွ ကုန္ ႏိုင္ မည့္ တရား ျဖစ္သည့္ အတြက္ လူတို႔႔ ဣရိယာပုထ္ ျဖင့္ ေဟာသူ ေရာ နာသူ ပါ မေန ႏိုင္ျခင္း တို႔ေၾကာင့္ အဘိ ဓမၼာ အက်ယ္ နည္း ကို တာ၀တိ ံ သာနတ္ျပည္ ၌ ေဟာရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
( ၂ ) အတိသေခၤပေဒသနာ ( အက်ဥ္းနည္း )
ျမတ္စြာ ဘုရား သည္ လူသား ျဖစ္ေတာ္မူ သည့္ အတြက္ ဆြမ္းခံ ျခင္း ဆြမ္းစား ျခင္း ေရခ်ဳိး သန္႔စင္ျခင္း စ သည္ ျပဳလုပ္ ရန္ နိမၼိတ ႐ုပ္ပြားေတာ္ ကို အဓိ႒ာန္ ျဖင့္ ဖန္ဆင္း ၿပီး လူ႔ျပည္ သို႔ ၾကြေတာ္ မူ ရာတြင္ ဟိမ၀ႏၱာ စႏၵကူးေတာ ၌ ေန႔ သန္႔စင္ ( အနားယူ ) ေတာ္မူ ပါတယ္္။ ထို စႏၵကူး ေတာ တြင္ အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ သည္ ျမတ္စြာ ဘုရား အား ၀တ္ႀကီး ၀တ္ငယ္ ျပဳစု ခစား ခိုက္ ျမတ္စြာ ဘုရား က ရွင္သာရိပုတၱရာ အား အဘိဓမၼာ တရား ကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ နည္း ျဖင့္ ေဟာေတာ္ မူ ပါ သည္။
( ၃ ) နာတိ ၀ိတၳာရ နာတိသေခၤပ ေဒသနာ ( မက်ဥ္းမက်ယ္နည္း )
အရွင္ သာရိပုတၱရာ က ျမတ္စြာ ဘုရား ေဟာခဲ့ သည့္ အက်ဥ္း နည္း ကို တပည့္ ရဟန္း ငါးရာ တို႔အား မက်ဥ္း မက်ယ္ နည္းျဖင့္ ျပန္လည္ ေဟာေတာ္ မူ ပါသည္။ ေနာက္တေန႔ တြင္ အရွင္ သာရိပုတၱရာ က တပည့္ ရဟန္း ငါးရာ ကုိ ေဟာၾကား ေသာ အဘိဓမၼာ ေဒသနာ ေတာ္ အား ျမတ္စြာ ဘုရား ထံ ေမွာက္ ၌ ျပန္လည္ တင္ျပ အစစ္ေဆး ခံရာ ျမတ္စြာ ဘုရား က နားေထာင္ ၍ လက္ခံ အတည္ ျပဳ ေတာ္မူ ခဲ့ ပါသည္။
ဤသို႕ ျဖင့္ အဘိ ဓမၼာ ေဒသနာ ေတာ္ ႀကီး သည္ ခုနစ္၀ါ ေျမာက္ ျဖစ္ေသာ မဟာ သကၠရာဇ္ ၁၀၉ ခု ၀ါဆို လျပည့္ ေက်ာ္ ( ၁ ) ရက္ မွ သီတင္းကြၽတ္ လျပည့္ေန႔ အထိ ( ၃ ) လ အတြင္း နည္း ( ၃ ) နည္းျဖင့္ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္ တျပိဳင္ တည္း ေပၚထြန္း ခဲ့ ပါသည္။ ဗုဒၶ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ သည္ အဘိဓမၼာ ေဒသနာ ေတာ္ ကုိ ေဟာၾကား ၿပီး တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္ မွ သကၤႆ နဂိုရ္ ျပည္ သို႔ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ တြင္ ဆင္းသက္ ေတာ္မူ ခဲ့သျဖင့္ ထူးျမတ္ ေသာ ေန႔ အျဖစ္ သတ္မွတ္ ၾကပါသည္။ ဘုရား ရွင္ ဆင္းသက္ ၾကြျမန္း လာသည္ ကို ရည္စူး ၿပီး ဘုရားရွင္ အား ပူေဇာ္ ေသာ အားျဖင့္ ဆီမီး ထြန္း ကာ မီးထြန္း ပြဲ က်င္းပ ေသာ အစဥ္ အလာ သည္ ေရွး ဘိုး ေဘး ဘီဘင္ မ်ား လက္ထက္ ကပင္ ရွိခဲ့ ပါသည္။ ထို႔ အျပင္ ဘုရားရွင္ သည္ မယ္ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူး ေသာ နတ္သား ကို တာ၀တႎ သာ နတ္္ျပည္ ၌ အဘိဓမၼာ ခုႏွစ္က်မ္း ကို ေဟာၾကား ေတာ္မူ ၿပီး ေနာက္ သီတင္း ကၽြတ္ လျပည့္ ေန႔ တြင္ လူျပည္ သို႔ သက္ဆင္း ေတာ္မူ သည္ ကုိ အေၾကာင္း ျပဳ လွ်က္ ဤေန႔ကို “အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ ေန႔” ဟု သမုတ္ ကာ အဘိ ဓမၼာ ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ပြဲ မ်ား လည္း က်င္းပ ၾက ပါသည္။
တစ္နည္း ဆုိလွ်င္ သီတင္း ကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ ကုိ “ဘုရား ဆုပန္ေန႔” ဟူ၍ လည္း ေခၚဆုိ ႏိုင္ ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ တာ၀တႎ သာ မွ ဆင္း သက္ ေတာ္မူ ေသာ အခါ လက်ာၤဘက္ ေရႊေစာင္းတန္း က နတ္ ေဒ၀တာ မ်ား၊ လက္၀ဲ ဘက္ ေငြ ေစာင္းတန္း က ျဗဟၼာ မ်ား ျခံရံ လိုက္ပါ ကာ ကိုယ္ေတာ္ တုိင္ အလယ္ က ပတၱျမား ေစာင္း တန္း ျဖင့္ ဆင္းသက္ ေတာ္မူ ပါသည္။ ထုိသို႔ နတ္ျဗဟၼာ မ်ား ျခံရံ လိုက္ပါ ၍ ဆင္းသက္ ေတာ္မူ လာ သည့္ ဘုရားရွင္ ၏ တုႏႈိင္းဖြယ္ မရွိ တင့္တယ္ ျပည့္စံုေသာ အသ ေရ ေတာ္ ကို ဖူးျမင္ ၾကရေသာ အခါ ( ၃၆ )ယူဇနာ အတြင္း ရွိေသာ ပရိသတ္ အားလံုး ဘုရား ကို အားက်၊ ဘုရား ျဖစ္ခ်င္ စိတ္ေတြ ေပၚလာ ကာ ဘုရား ဆုကို ေတာင္း ၾကပါ သည္။ ထုိ႔ အတြက္ ေၾကာင့္ “ဘုရား ဆုပန္ ေန႔” ဟု ေခၚဆုိ ထုိက္ပါသည္။
သီတင္း ကၽြတ္ လျပည့္ ေန႔ တြင္ ၀ါတြင္း သံုးလ ကုန္ဆံုး ကၽြတ္လြတ္ ေသာ ေန႔ ျဖစ္ သျဖင့္ ၀ါဆုိ ေတာ္မူ ၾကကုန္ ေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္ တုိ႔ လြတ္လြတ္ ကၽြတ္ကၽြတ္ သြားလာ သီတင္း သံုးႏိုင္ သည့္ အခြင့္ အေရး ကို ရရွိ ၾကပါ သည္။ ထုိေန႔ အထိ ၀ါဆို ၾက သည့္ သံဃာမ်ား သည္ အလြန္ အက်ိဳးထူး ေသာ ကထိန္ အလွဴ ကို ခံယူ ထုိက္ေသာ အခြင့္ အေရး လည္း ရရွိ ၾက ပါသည္။
အခ်ဳပ္ အားျဖင့္ ဆုိရေသာ္
သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ သည္ ရဟန္း ေတာ္ မ်ား ၀ါကၽြတ္ ေသာ ေန႔၊ အျပစ္ ရွိက ေျပာၾကား ပါရန္ အခ်င္း ခ်င္း ဖိတ္ပန္ အမႈ ျပဳၾက ေသာ ပ၀ါရဏာ ေန႔၊ ဘုရားရွင္ တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္ ၌ အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ ကို ေဟာၾကား ၿပီး ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ ေတာ္ မူေသာ အဘိ ဓမၼာ အခါေတာ္ ေန႔၊ နတ္ ျဗဟၼာ အေပါင္း ျခံရံ လ်က္ တာ၀တႎ သာ မွ သကၤႆန ဂိုလ္ ျပည္ သို႔ ဆင္းသက္ ေတာ္မူ ေသာေန႔၊ ထုိသို႔ ဘုရားရွင္ ဆင္းသက္ ေတာ္မူ သည္ ကုိ ရည္စူး ပူေဇာ္ ေသာ အားျဖင့္ ဆီးမီး စ သည့္ ထြန္းညွိ ပူေဇာ္ ေသာ ေန႔၊ ျဗဟၼာ နတ္ လူ သံုးဘံု သူ တုိ႔ ဘုရားရွင္ အား အတူ တကြ ၾကည္ျဖဴ ပူေဇာ္ ေသာ ေန႔၊ နတ္လူ အမ်ား ဘုရား ဆု ပန္ေသာ ေန႔ စေသာ ဂုဏ္ထူး ၀ိေသသ အဖံုဖံု ႏွင့္ ျပည့္စံု ေသာ ေန႔ထူး ေန႔ ျမတ္ ပင္ ျဖစ္ ပါသည္။
ဤ ကဲ့သို႔ ေန႔ထူး၊ ေန႔ျမတ္ မွာ ဓမၼ မိတ္ေဆြ သူေတာ္ ေကာင္းမ်ား အားလံုး သတိ ပ႒ာန္ တရားေတာ္ မ်ား ကုိ နာယူ က်င့္ၾကံ အားထုတ္ ႏုိင္ၾက သျဖင့္ ဒုကၡ ခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္း ရာ အၿမိဳက္ နိဗၺာန္ ကုိ ရႏုိင္ ၾကပါေစ ဟု ဆုေတာင္း ၿပီး ဤ ေဆာင္းပါး ကို နိဂံုးခ်ဳပ္ လိုက္ ရပါ သည္။
အသွ်င္ဉာဏုတၱရ ( သီရိလကၤာ )
https://www.facebook.com/pages/Golden-Land-Myanmar/288727014586084
သီတင္းကြ်တ္ လ ကို ေရွး ၿမန္မာ ေက်ာက္စာ မ်ား ၌ `သႏ ၱဴလ´ ဟု ေရးထိုး ၾကသည္။ ခ်ိန္ခြင္ ပံု ၾကယ္ တာရာ နကၡတ္ တို႕ စုေ၀းေသာ မိုးကာလ ဟု လည္းေကာင္း၊ ေတာင္သူ လယ္ သမား တို႕ စိုက္ပ်ိဳး ထားေသာ စပါးပင္ မ်ား သန္စြမ္းစြာ ေထာင္မတ္ ေသာ လ ဟု လည္းေကာင္း ပညာရိွ မ်ား ဖြင့္ဆို ၾကသည္။ ျမန္မာ တို႔သည္ စိတ္ရင္း ရိုးသား တည္ၾကည္ ၾကသူမ်ား ၿဖစ္သည္ ႏွင့္ အညီ စစ္မွန္ ေသာ ဗုဒၶ သာသနာ ေတာ္ ကို လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ကပင္ သိကၡာ ကာမ၊ ဂႏၳကာရ က၊ ပရိယတၱိ ၀ိသာရဒ၊ လဇၨီေပသလ စ သည့္ တစ္ျဖာ ဂုဏ္ ေ၀ျဖာ သည့္ သာသနာ ျပဳ ရဟန္းေတာ္ မ်ား ႏွင့္ တိုင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္ မင္းတရား စစ္ တို႔ေၾကာင့္ သက္၀င ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္ ခြင့္ ရၾကၿပန္ ေသာ အခါ ဗုဒၶ ၿမတ္စြာ ၏ အဆံုး အမ တရားေတာ္ မ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြစြာ ေအးခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္ ဖြယ္ ေကာင္း ေသာ လူေနမႈ ဘ၀ မ်ားၿဖင့္ ေလာက ဓံ တရား မ်ား ကို ရင္ဆိုင္ ေက်ာ္လႊား ႏိုင္ေသာ၊ ေရာင့္ရဲ တင္းတိမ္ တတ္ေသာ စိတ္ ႏွလံုး ကို ေခတ္ အဆက္ ဆက္ ပိုင္ဆိုင္ ခဲ့ၾက သူမ်ား ၿဖစ္ၾကသည္။
ဤ စိတ္ဓာတ္ မ်ား အရင္းခံ ၿဖင့္ ၁၂ လ ရာသီ ရိွသည့္ အနက္ လၿပည့္ လကြယ္ ေန႔တိုင္း တြင္ ရတနာ သံုးပါး အား ရည္စူး ၍ အလွဴ အတန္းမ်ား၊ ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ မ်ား ၿပဳလုပ္ ေလ့ ရိွၾကသည္။ သီတင္း ကြ်တ္ မီးထြန္း ပြဲေတာ္ သည္ ၿမန္မာ တို႔ ၏ ၁၂ ရာသီ ပြဲေတာ္ မ်ား တြင္ ထင္ရွား ေသာ ပြဲေတာ္ တစ္ခု ၿဖစ္ၿပီး ပြဲေတာ္ စတင္ က်င္းပ ခဲ့သည္ အစဥ္ အလာမွာ ဘုရား ရွင္ သက္ေတာ္ ထင္ရွား ရွိခဲ့စဥ္ အခါ ကပင္ ၿဖစ္ပါသည္ ဟု ေျပာဆိုနိဳင္ ေကာင္း ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ ယခု က်င္းပ သည့္ သီတင္းကၽြတ္ လ မီးထြန္း ပြဲေတာ္ အစဥ္ အလာ မ်ား သည္ ယင္း မွ တစ္ဆင့္ ကူးစပ္ ဆင့္ပြား လာျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္ ပါသည္။ ယင္း ေခတ္ အခါ ႏွင့္ ယခုေခတ္ အခါတို႕မတူေသာ္ ျငားလည္း ရည္႐ြယ္ခ်က္ မ်ား တူညီ နိဳင္ ၾကမည္ ပင္။
ဗုဒၶ ၿမတ္စြာ ဘုရားရွင္ သည္ သတၱမ ေၿမာက္၀ါ ကို တာ၀တိ ံသာ နတ္ၿပည္ ၌ ၀ါကပ္ ေတာ္မူၿပီး မယ္ေတာ္ ၿဖစ္ခဲ့ဖူး ေသာ သႏၱဳႆီတ နတ္သား အား အမႈးၿပဳ ၍ စၾက၀ဠာ ေနရာ အႏံွ ့မွ နတ္ ၿဗဟၼာ အေပါင္း တို ့အား အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ ၿမတ္ကို ေဟာၾကား ေတာ္မူ သည္။ သီတင္း ကြ်တ္ လၿပည့္ ေန ့ ေရာက္ေသာ အခါ ဘုရားရွင္ သည္ နတ္ ၿဗဟၼာ အေပါင္း ၿခံရံကာ ေရႊ ေစာင္းတန္း၊ ေငြ ေစာင္းတန္း၊ ပတၱၿမား ေစာင္းတန္း မ်ား ၿဖင့္ စီခ်ယ္ အပ္ေသာ ရတနာ ေစာင္းတန္း ၿဖင့္ လူ ့ၿပည္ ၿဖစ္ေသာ သကၤႆ နဂိုရ္ ၿပည္သို႕ ၿပန္လည္ ဆင္းသက္ ၾကြၿမန္း ေတာ္မူ သည္။ဟု ဗုဒၶ ဘာသာ စာေပ အ႒က ထာ မ်ား က ဆိုၾက ပါသည္။
ထိုအခါ သမယ တြင္ ၿပည္သူ ၿပည္သား အေပါင္း တို႔ က မီးရွဴး မီးတိုင္ မ်ား၊ မီးပန္း မ်ား၊ ဆီမီး မ်ား၊ ဆြမ္းပန္း ေရခ်မ္း မ်ား ၿဖင့္ ကပ္လွဴ ပူေဇာ္ ၾကသည္။ တာ၀တိ ံသာ နတ္ၿပည္ ရိွ စူဠာ မဏိ ေစတီေတာ္ ကို လည္း ပူေဇာ္ သည့္ အထိမ္း အမွတ္ ၿဖင့္ မီးပံုးမ်ား ၿပဳလုပ္ ၍ ေကာင္းကင္ သို ့လႊတ္တင္ ပူေဇာ္ ၾက သည္။ ထိုကဲ့သို ့ ပူေဇာ္ ၾကသည္ ကို အေၾကာင္း ၿပဳ ကာ ယေန ့ေခတ္ အခါ တိုင္ေအာင္ ၿမန္မာ တစ္ႏိုင္ငံ လံုး ၌ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပ ၿပဳလုပ္ၿမဲ ၿဖစ္သည္ ဟု မွတ္သား ရပါ သည္။
ဗုဒၶ ၏ အဆံုးအမ ၌ တည္ၾက ေသာ ၿမန္မာ တို ့သည္ အသက္ ဂုဏ္၀ါ ၾကီးသူ၊ ၿမင့္ၿမတ္သူ တို ့အ ေပၚ တြင္ ငယ္သူ၊ နိမ့္က် သူ တို ့က ရိုေသ ေလးစား ၍ ပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ ေလ့ ရိွၾက သည့္ အတိုင္း ၀ါကြ်တ္ ေသာ အခ်ိန္ ဤ ထူးၿမတ္ ေသာ အခါ သမယ တြင္ တတ္ ႏိုင္ သမွ် ပူေဇာ္္ သကၠာရ တို ့ၿဖင့္ သက္ၾကီး ၀ါၾကီး မ်ား၊ မိဘ ဆရာမ်ား ကို ပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ ၾကသည့္ ဓေလ့ မ်ား ကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ ၾကရ ပါသည္။
ထို႔အၿပင္ ဤ အခ်ိန္ ကာလ သည္ ၿမန္မာ တို ့၏ တစ္ဦး ကို တစ္ဦး ရိုေသ ေလးစား တတ္ေသာ သေဘာ၊ မာန္ မာန ကုိ ႏိွမ့္ခ် တတ္ေသာ သေဘာ၊ အၿပန္ အလွန္ ေမတၱာ ေစတနာ ထားတတ္ ေသာ သေဘာ စသည့္ အမ်ိဳး ေကာင္း သားသမီး တို႔၏ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႔ ေသာ စိတ္ေန စရိုက္ ကို ေဖာ္က်ဴး ၿပသ ေနေသာ အမ်ိဳး ဂုဏ္ ကို ၿမွင့္တင္ ေပးေန သည့္ ရိုးရာ အစဥ္ အလာ အခ်ိန္ အခါ ၿဖစ္သည္ ႏွင့္ အညီ အစ္ကို၊ အစ္မ မ်ား ညီငယ္ ညီမငယ္ မ်ား အားလံုး တို႔သည္ လည္း ေလာက သာရ ရခိုင္ သူျမတ္ ေရး သည့္ ဆံုးမစာ အတိုင္း `ေကာင္းေသာ အၾကံ၊ မွန္ေသာ အက်င့္၊ သင့္ေသ ာအယူ၊ ၿဖဴေသာ ႏွလံုး´ တို ့ၿဖင့္ သီတင္း ကြ်တ္ လ မီထြန္း ပြဲေတာ္ ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပါ၀င္ ဆင္ႏြဲ ႏိုင္ ၾကပါေစ ဟု ဤစာ ၏ နိဒါန္း အခ်ီ အေန ျဖင့္ ဆုေတာင္း ဆႏၵၿပဳ လိုက္္ ပါသည္။
ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ အေလာင္းေတာ္ ကုိ မဟာ သကၠရာဇ္ ၆၈ ခု၊ ကဆုန္ လျပည့္ေန႔ တြင္ မိခင္ မာယာ ေဒ၀ီ မွ ဖြားျမင္ ေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။ ဖြားျမင္ေတာ္မူ ၿပီးသည့္ ေနာက္ ( ၁၆ ) ႏွစ္ အရြယ္ မွာ ယေသာ္ ဓရာ ႏွင့္ ထိမ္းျမား လက္ထပ္ ေတာ္မူ ခဲ့ပါ သည္။ အသက္ ( ၂၉ ) ႏွစ္မွာ သားေတာ္ ရာဟုလာ ကို ဖြားျမင္ ေသာ ညမွာ ပင္ ကာမဂုဏ္ ၏ အျပစ္ တုိ႔ကုိ ေတြ႕ၿပီး ၿငီးေငြ႕ေတာ္မူ သျဖင့္ နန္း စည္စိမ္ ႏွင့္ တကြ အားလံုး ကုိ စြန္႔လႊတ္ ၿပီး ဥ႐ုေ၀လ ေတာ ကုိ ၀င္ခဲ့ ပါသည္။ ဥ႐ုေ၀လ မွာ ပင္ပန္း ဆင္းရဲ ေသာ ဒုကၠရ စရိယ အက်င့္ ကုိ ၆ႏွစ္ ကာလပတ္ လံုး က်င့္ခဲ့ ပါသည္။ ဘုရား အေလာင္းေတာ္ သည္ မဂ္ဉာဏ္ ဖုိလ္ဉာဏ္ ႏွင့္ သဗၺညဳတ ဉာဏ္ေတာ္ အတြက္ မည္သုိ႔မွ် အေထာက္ အကူ မျပဳ ေသာ ထုိ အက်င့္ မ်ား ကုိ စြန္႔လႊတ္ ၿပီး မဇၥ်ိမ ပဋိပဒါ ဆုိတဲ့ မဂၢင္ ရွစ္ပါး အက်င့္ ကုိ ကိုယ္ေတာ္ တုိင္ က်င့္သံုး ေတာ္မူ ခဲ့ပါ သည္။ ထုိ မဂၢင္ ရွစ္ပါး အက်င့္ ျဖင့္ ေဂါတမ ဘုရားရွင္ သည္ မဟာ သကၠရာဇ္ ( ၁၀၃ ) ခုႏွစ္၊ ကဆုန္ လျပည့္ ေန႔ မွာ သမၼာ သမၺဳဒၶ ဘုရား အျဖစ္ကုိ ေရာက္ရွိ ေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။
ဘုရား ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ -
( ၁ ) ပလႅကၤသတၱာဟ။ ။ဘုရား ျဖစ္ေသာ ေဗာဓိပင္ ရင္း ေနရာ ( ပလႅင္ ) ထက္ တြင္ ကဆုန္ လျပည္႔ ေက်ာ္ ( ၁ ) ရက္ေန႔ မွ ( ၇ ) ရက္ေန႔ အထိ ၀ိမုတၱိ သုခ ( သံသရာ မွ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ခ်မ္းသာ ) ကုိ ခံစား လွ်က္ သီတင္း သံုးေတာ္မူ ခဲ့ပါ သည္။
( ၂ ) အနိမိသ သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္ ၏ အနီး အေရွ႕ေျမာက္ အရပ္ တည့္တည့္ ( ၁၄ ) လံ အကြာ ေနရာ မွာ ကဆုန္ လျပည္႔ ေက်ာ္ ( ၈ ) ရက္ေန႔ မွ ( ၁၄ ) ရက္ေန႔ အထိ ( ၇ ) ရက္ ထပ္မံ သီတင္းသံုး ေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။ ငါသည္ ပါရမီ မ်ား ျဖည္႔ခဲ႔ ေသာ ေၾကာင့္ ဤ ပလႅင္ထက္ မွာ မာရ္ ( ၅ ) ပါး ကို ေအာင္ျမင္ ျပီး ဘုရား ျဖစ္ခဲ႔ျပီ ဟု ဆင္ျခင္ ကာ ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔ မတ္မတ္ ရပ္ေန ေတာ္မူ ကာ အပရာဇိတ ပလႅင္ ကို မမွိတ္ ေသာ မ်က္စိ ျဖင္႔ ( ၇ ) ရက္လံုး ၾကည္႔ရႈ ၀မ္းေျမာက္ ေနေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။ ( အ = မ။ နိမိသ = မ်က္စိ မွိတ္ သည္။ အနိမိသ = မ်က္စိ မမွိတ္ပဲ )
( ၃ ) စကၤမ သတၱာဟ။ ။ကဆုန္ လကြယ္ ေန႔မွ နယုန္ လဆန္း ( ၆ ) ရက္ေန႔ အထိ ( ၇ ) ရက္တြင္ ေဗာဓိပင္ ပလႅင္ နဲ႔ အနိမိသ သတၱာဟ အၾကား စႀကၤ ံေလွ်ာက္ေတာ္မူ ကာ ( ၇ ) ရက္ ထပ္မံ သီတင္းသံုး ေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။ ယင္း ေနရာ မွာ နတ္ တို႔က “ရွင္ေဂါတမ သည္ ေဗာဓိ ပလႅင္ ၌ တပ္မက္ ေနေသး သည္၊ ဘုရား စင္စစ္ မျဖစ္ေသး” ဟု ယံုမွား သံသယ ျဖစ္ၾက သည္။ ထို ယံုမွား ေပ်ာက္ ေစရန္ ေရ အစံု၊ မီး အစံု ယမက ျပာဋိဟာ ျပေတာ္မူ ခဲ့ ပါသည္။ စႀကၤ ံ ၾကြရင္း တရား ဆင္ျခင္၊ ဖလ သမပတ္ ၀င္စား ေသာေၾကာင္႔ စကၤမ သတၱာဟ ဟု ေခၚပါ သည္။
( ၄ ) ရတနာ ဃရ သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္ ၏ အေနာက္ ေျမာက္ ( ၁၀ ) လံ အကြာ တြင္ နတ္မ်ား ဖန္ဆင္း ပူေဇာ္ ေသာ ရတနာ ေရႊအိမ္ထက္ ၌ နယုန္လဆန္း ( ၇ ) ရက္ေန႔ မွ ( ၁၃ ) ရက္ အထိ အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ ကို ဆင္ျခင္ ေတာ္မူ ပါသည္။ အဘိဓမၼာ ေရွးဦး ( ၆ ) က်မ္း ကို ဆင္ျခင္ ရာတြင္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ကြန္႔ျမဴး ျခင္း မရွိ ေသး ပါ။ ေနာက္ဆံုး ပ႒ာန္း ေဒသနာ ေတာ္ၾကီး ကို ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ ေတာ္မူ ေသာ အခါမွ သာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ( ၆ ) သြယ္ ကြန္႔ျမဴး ထြက္ေပၚ လာခဲ့ ပါသည္။
( ၅ ) အဇပါလသတၱာဟ။ ။ဒီ ေနရာ ကုိ ဆိတ္ေက်ာင္း သမားေတြ ေနတဲ့ ေညာင္ပင္ လို႔ ဆုိပါတယ္။ ေဗာဓိပင္ ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ ( ၃၂ ) လံ အကြာ မွာ နယုန္ လဆန္း ( ၁၄ ) ရက္ေန႔မွ နယုန္ လျပည္႔ ေက်ာ္ ( ၅ ) ရက္ အထိ ( ၇ ) ရက္ သီတင္း သံုးေတာ္ မူ ပါတယ္။ ဒီေနရာ မွာပဲ မာရ္နတ္ ရဲ. သမီး ( ၃ ) ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ( တဏွာ၊ အရတီ၊ ရာဂါ ) တုိ႔က ဘုရားရွင္ ကို မိန္းမ မာယာ ျဖင္႔ ျဖားေယာင္း ဖို႔ ၾကိဳးစား ခဲ႔ၾက ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ဘုရားရွင္ က တုန္လႈပ္ ျခင္း မရွိ ခဲ့ ပါဘူး။
( ၆ ) မုစလိႏၵ သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္ ၏ အေရွ. ေတာင္ဘက္ ( ၁၅ ) လံ အကြာ၊ မုစလိႏၵာ အိုင္ အနီး က်ဥ္းပင္ ေအာက္ မွာ နယုန္ လျပည္႔ ေက်ာ္ ( ၆ ) ရက္ေန႔ မွ နယုန္ လျပည္႔ ေက်ာ္ ( ၁၂ ) ရက္ေန႔ ထိ ( ၇ ) ရက္ သီတင္း သံုးေတာ္ မူ ခဲ့ပါ သည္။ ထို ေနရာ ကုိ သီတင္း သံုးစဥ္မွာ အခါ မဲ႔ မိုးရြာ ခဲ႔ေသာ ေၾကာင့္ မုစလိႏၵာ အိုင္ နဂါးမင္း သည္ တန္ခိုး နဲ႔ လိုတာ ကို ဖန္ဆင္း ႏိုင္ေသာ္ လည္း သူ၏ ပကတိ ကိုယ္ေတာ္ ႏွင့္ သာ ပါးျပင္း မိုးျပီး ရာသီဥတု ဒဏ္က ေန ကာကြယ္ ပူေဇာ္ ခဲ႔ပါ သည္။
( ၇ ) ရာဇာယတန သတၱာဟ။ ။ေဗာဓိပင္ ၏ ေတာင္ဘက္ ( ၄၀ ) လံ အကြာ လင္းလြန္း ပင္ရင္း မွာ နယုန္ လျပည္႔ေက်ာ္ ( ၁၃ ) ရက္မွ ၀ါဆို လဆန္း ( ၄ ) ရက္ေန႔ အထိ ( ၇ ) ရက္ ပတ္လံုး ဖလ သမာပတ္ ၀င္စား ပါတယ္။ ( ၇ ) ရက္ ျပည့္တဲ့ ေန႔ ဘုရားရွင္ အစာ အာဟာရ မွီ၀ဲ ရန္ လိုအပ္ ေနခ်ိန္ မွာ ရာမည တိုင္း၊ ဥကၠလာ ဇနပုဒ္၊ ေပါကၠရ၀တၱီ ဇနပုဒ္ မွ ကုန္သည္ ညီေနာင္ တဖုႆ၊ ဘလႅိက တုိ႔က ဘုရားရွင္ ကုိ မုန္႔က်စ္ ဆုပ္ ဆပ္ကပ္ ခဲ့ပါ သည္။ ယင္း ကုန္သည္ ညီေနာင္ ကို သံဃာ မရွိေသး သည့္ ကာလ ျဖစ္သည့္ အတြက္ ေဒြ၀ါစိက သရဏဂံု ( ၂ ) ပါး ကုိသာ ခ်ီးေျမွာက္ ခဲ့ ပါ သည္။ ဆံေတာ္ ( ၈ ) ဆူ စြန္႕ေတာ္ မူ ပါတယ္။ ယင္း ဆံေတာ္ တို႔ကို သူတို႕၏ အရပ္ ျပန္ေရာက္ ေသာ အခါ ေစတီ ထဲမွာ ဌာပနာ ျပဳခဲ့ေၾကာင္း မွတ္သား ရပါ သည္။
ဗုဒၶ စာေပ မ်ား အရ ျမတ္စြာ ဘုရား သည္ ပထမ၀ါ ကို မိဂဒါ ၀ုန္ မွာ ၀ါကပ္ ေတာ္မူ ၿပီး ဒုတိယ၀ါ၊ တတိယ၀ါ၊ စတုတၳ၀ါ တို႔ကို ရာဇၿဂိဳဟ္ ျပည္ ေ၀ဠဳ၀န္ ေက်ာင္း၊ ပဥၥမ၀ါ ကို ေ၀သာလီ ျပည္၊ ဆ႒မ ၀ါ ကို မကုဠ ေတာင္ စေသာ ေနရာ ဌာန မ်ား မွာ ၀ါကပ္ ေတာ္မူ ခဲ့ ပါသည္။ သတၱမ၀ါ ကို တာ၀တႎ သာ နတ္ျပည္ မွာ ၀ါကပ္ ေတာ္မူ ၿပီး မယ္ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူး ေသာ သႏၲဳႆိတ နတ္သား ကို အမွဴးထား ကာ တာ၀တႎ တာ နတ္ျပည္ ရွိ ပင္လယ္ ကသစ္ပင္ ရင္း ပ႑ဳ ကမၺလာ ျမေက်ာက္ျဖာ ထက္တြင္ အဘိဓမၼာ ေဒသနာ ေတာ္ ကို ၀ါတြင္း သံုးလ ပတ္လံုး အသံ မစဲ ေဟာေတာ္ မူ ခဲ့ပါ သည္။ မယ္ေတာ္ မိနတ္၊ ေက်းဇူး ဆပ္၊ ေဟာလတ္ ဘိဓမၼာ ဟု လည္း ေရွး လူႀကီး သူမ မ်ား ေျပာဆုိ ေရးသား ခဲ့ၾက ပါသည္။
၀ါဆုိ လျပည့္ ေက်ာ္ ( ၁ ) ရက္ေန႔ မွ သီတင္း ကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ အထိ ရက္ေပါင္း ( ၉၀ )၊ ၀ါတြင္း ( ၃ ) လ – မွာ
၁။ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္း ကို ( ၁၂ ) ရက္
၂။ ၀ိဘင္းက်မ္းကို ( ၁၂ ) ရက္
၃။ ဓာတုကထာက်မ္းကို ( ၆ ) ရက္
၄။ ပုဂၢလပညတ္က်မ္းကို ( ၇ ) ရက္
၅။ ကထာ၀တၳဳက်မ္းကို ( ၈ ) ရက္
၆။ ယမိုက္က်မ္းကို ( ၂၀ ) ရက္
၇။ ပ႒ာန္းက်မ္းကို ( ၂၅ ) ရက္ ေဟာေတာ္ မူခဲ႔ ပါတယ္။
အဘိဓမၼာ တရား ေဒသနာ ေတာ္ ကုိ နည္း ( ၃ ) နည္း ျဖင့္ ေဟာၾကား ခဲ့ ပါ သည္။
( ၁ ) အတိ၀ိတၳာရ ေဒသနာ ( အက်ယ္နည္း )
ဗုဒၶျမတ္စြာ သည္ မယ္ေတာ္ ကို ေက်းဇူး ဆပ္ လိုျခင္း၊ မိဘ ေက်းဇူး ကို သတၱ၀ါ တို႔ နားလည္ ေစလို ျခင္း၊ အဘိဓမၼာ တရား ကို အစ အဆံုး တထိုင္ တည္း ေဟာၾကား လိုျခင္း၊ အစ အဆံုး တထိုင္ တည္း ေဟာမွ နာၾကား ရေသာ တရား နာသူ တို႔ အက်ဳိး ထူး ရႏိုင္ျခင္း၊ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ ၏ က်ယ္၀န္း နက္နဲမႈ ကို သိေစ လိုျခင္း၊ လူတို႔ သက္တမ္း ႏွင့္ သံုးလ ေလာက္ ေဟာမွ ကုန္ ႏိုင္ မည့္ တရား ျဖစ္သည့္ အတြက္ လူတို႔႔ ဣရိယာပုထ္ ျဖင့္ ေဟာသူ ေရာ နာသူ ပါ မေန ႏိုင္ျခင္း တို႔ေၾကာင့္ အဘိ ဓမၼာ အက်ယ္ နည္း ကို တာ၀တိ ံ သာနတ္ျပည္ ၌ ေဟာရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
( ၂ ) အတိသေခၤပေဒသနာ ( အက်ဥ္းနည္း )
ျမတ္စြာ ဘုရား သည္ လူသား ျဖစ္ေတာ္မူ သည့္ အတြက္ ဆြမ္းခံ ျခင္း ဆြမ္းစား ျခင္း ေရခ်ဳိး သန္႔စင္ျခင္း စ သည္ ျပဳလုပ္ ရန္ နိမၼိတ ႐ုပ္ပြားေတာ္ ကို အဓိ႒ာန္ ျဖင့္ ဖန္ဆင္း ၿပီး လူ႔ျပည္ သို႔ ၾကြေတာ္ မူ ရာတြင္ ဟိမ၀ႏၱာ စႏၵကူးေတာ ၌ ေန႔ သန္႔စင္ ( အနားယူ ) ေတာ္မူ ပါတယ္္။ ထို စႏၵကူး ေတာ တြင္ အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ သည္ ျမတ္စြာ ဘုရား အား ၀တ္ႀကီး ၀တ္ငယ္ ျပဳစု ခစား ခိုက္ ျမတ္စြာ ဘုရား က ရွင္သာရိပုတၱရာ အား အဘိဓမၼာ တရား ကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ နည္း ျဖင့္ ေဟာေတာ္ မူ ပါ သည္။
( ၃ ) နာတိ ၀ိတၳာရ နာတိသေခၤပ ေဒသနာ ( မက်ဥ္းမက်ယ္နည္း )
အရွင္ သာရိပုတၱရာ က ျမတ္စြာ ဘုရား ေဟာခဲ့ သည့္ အက်ဥ္း နည္း ကို တပည့္ ရဟန္း ငါးရာ တို႔အား မက်ဥ္း မက်ယ္ နည္းျဖင့္ ျပန္လည္ ေဟာေတာ္ မူ ပါသည္။ ေနာက္တေန႔ တြင္ အရွင္ သာရိပုတၱရာ က တပည့္ ရဟန္း ငါးရာ ကုိ ေဟာၾကား ေသာ အဘိဓမၼာ ေဒသနာ ေတာ္ အား ျမတ္စြာ ဘုရား ထံ ေမွာက္ ၌ ျပန္လည္ တင္ျပ အစစ္ေဆး ခံရာ ျမတ္စြာ ဘုရား က နားေထာင္ ၍ လက္ခံ အတည္ ျပဳ ေတာ္မူ ခဲ့ ပါသည္။
ဤသို႕ ျဖင့္ အဘိ ဓမၼာ ေဒသနာ ေတာ္ ႀကီး သည္ ခုနစ္၀ါ ေျမာက္ ျဖစ္ေသာ မဟာ သကၠရာဇ္ ၁၀၉ ခု ၀ါဆို လျပည့္ ေက်ာ္ ( ၁ ) ရက္ မွ သီတင္းကြၽတ္ လျပည့္ေန႔ အထိ ( ၃ ) လ အတြင္း နည္း ( ၃ ) နည္းျဖင့္ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္ တျပိဳင္ တည္း ေပၚထြန္း ခဲ့ ပါသည္။ ဗုဒၶ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ သည္ အဘိဓမၼာ ေဒသနာ ေတာ္ ကုိ ေဟာၾကား ၿပီး တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္ မွ သကၤႆ နဂိုရ္ ျပည္ သို႔ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ တြင္ ဆင္းသက္ ေတာ္မူ ခဲ့သျဖင့္ ထူးျမတ္ ေသာ ေန႔ အျဖစ္ သတ္မွတ္ ၾကပါသည္။ ဘုရား ရွင္ ဆင္းသက္ ၾကြျမန္း လာသည္ ကို ရည္စူး ၿပီး ဘုရားရွင္ အား ပူေဇာ္ ေသာ အားျဖင့္ ဆီမီး ထြန္း ကာ မီးထြန္း ပြဲ က်င္းပ ေသာ အစဥ္ အလာ သည္ ေရွး ဘိုး ေဘး ဘီဘင္ မ်ား လက္ထက္ ကပင္ ရွိခဲ့ ပါသည္။ ထို႔ အျပင္ ဘုရားရွင္ သည္ မယ္ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူး ေသာ နတ္သား ကို တာ၀တႎ သာ နတ္္ျပည္ ၌ အဘိဓမၼာ ခုႏွစ္က်မ္း ကို ေဟာၾကား ေတာ္မူ ၿပီး ေနာက္ သီတင္း ကၽြတ္ လျပည့္ ေန႔ တြင္ လူျပည္ သို႔ သက္ဆင္း ေတာ္မူ သည္ ကုိ အေၾကာင္း ျပဳ လွ်က္ ဤေန႔ကို “အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ ေန႔” ဟု သမုတ္ ကာ အဘိ ဓမၼာ ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ပြဲ မ်ား လည္း က်င္းပ ၾက ပါသည္။
တစ္နည္း ဆုိလွ်င္ သီတင္း ကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ ကုိ “ဘုရား ဆုပန္ေန႔” ဟူ၍ လည္း ေခၚဆုိ ႏိုင္ ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ တာ၀တႎ သာ မွ ဆင္း သက္ ေတာ္မူ ေသာ အခါ လက်ာၤဘက္ ေရႊေစာင္းတန္း က နတ္ ေဒ၀တာ မ်ား၊ လက္၀ဲ ဘက္ ေငြ ေစာင္းတန္း က ျဗဟၼာ မ်ား ျခံရံ လိုက္ပါ ကာ ကိုယ္ေတာ္ တုိင္ အလယ္ က ပတၱျမား ေစာင္း တန္း ျဖင့္ ဆင္းသက္ ေတာ္မူ ပါသည္။ ထုိသို႔ နတ္ျဗဟၼာ မ်ား ျခံရံ လိုက္ပါ ၍ ဆင္းသက္ ေတာ္မူ လာ သည့္ ဘုရားရွင္ ၏ တုႏႈိင္းဖြယ္ မရွိ တင့္တယ္ ျပည့္စံုေသာ အသ ေရ ေတာ္ ကို ဖူးျမင္ ၾကရေသာ အခါ ( ၃၆ )ယူဇနာ အတြင္း ရွိေသာ ပရိသတ္ အားလံုး ဘုရား ကို အားက်၊ ဘုရား ျဖစ္ခ်င္ စိတ္ေတြ ေပၚလာ ကာ ဘုရား ဆုကို ေတာင္း ၾကပါ သည္။ ထုိ႔ အတြက္ ေၾကာင့္ “ဘုရား ဆုပန္ ေန႔” ဟု ေခၚဆုိ ထုိက္ပါသည္။
သီတင္း ကၽြတ္ လျပည့္ ေန႔ တြင္ ၀ါတြင္း သံုးလ ကုန္ဆံုး ကၽြတ္လြတ္ ေသာ ေန႔ ျဖစ္ သျဖင့္ ၀ါဆုိ ေတာ္မူ ၾကကုန္ ေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္ တုိ႔ လြတ္လြတ္ ကၽြတ္ကၽြတ္ သြားလာ သီတင္း သံုးႏိုင္ သည့္ အခြင့္ အေရး ကို ရရွိ ၾကပါ သည္။ ထုိေန႔ အထိ ၀ါဆို ၾက သည့္ သံဃာမ်ား သည္ အလြန္ အက်ိဳးထူး ေသာ ကထိန္ အလွဴ ကို ခံယူ ထုိက္ေသာ အခြင့္ အေရး လည္း ရရွိ ၾက ပါသည္။
အခ်ဳပ္ အားျဖင့္ ဆုိရေသာ္
သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ သည္ ရဟန္း ေတာ္ မ်ား ၀ါကၽြတ္ ေသာ ေန႔၊ အျပစ္ ရွိက ေျပာၾကား ပါရန္ အခ်င္း ခ်င္း ဖိတ္ပန္ အမႈ ျပဳၾက ေသာ ပ၀ါရဏာ ေန႔၊ ဘုရားရွင္ တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္ ၌ အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ ကို ေဟာၾကား ၿပီး ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ ေတာ္ မူေသာ အဘိ ဓမၼာ အခါေတာ္ ေန႔၊ နတ္ ျဗဟၼာ အေပါင္း ျခံရံ လ်က္ တာ၀တႎ သာ မွ သကၤႆန ဂိုလ္ ျပည္ သို႔ ဆင္းသက္ ေတာ္မူ ေသာေန႔၊ ထုိသို႔ ဘုရားရွင္ ဆင္းသက္ ေတာ္မူ သည္ ကုိ ရည္စူး ပူေဇာ္ ေသာ အားျဖင့္ ဆီးမီး စ သည့္ ထြန္းညွိ ပူေဇာ္ ေသာ ေန႔၊ ျဗဟၼာ နတ္ လူ သံုးဘံု သူ တုိ႔ ဘုရားရွင္ အား အတူ တကြ ၾကည္ျဖဴ ပူေဇာ္ ေသာ ေန႔၊ နတ္လူ အမ်ား ဘုရား ဆု ပန္ေသာ ေန႔ စေသာ ဂုဏ္ထူး ၀ိေသသ အဖံုဖံု ႏွင့္ ျပည့္စံု ေသာ ေန႔ထူး ေန႔ ျမတ္ ပင္ ျဖစ္ ပါသည္။
ဤ ကဲ့သို႔ ေန႔ထူး၊ ေန႔ျမတ္ မွာ ဓမၼ မိတ္ေဆြ သူေတာ္ ေကာင္းမ်ား အားလံုး သတိ ပ႒ာန္ တရားေတာ္ မ်ား ကုိ နာယူ က်င့္ၾကံ အားထုတ္ ႏုိင္ၾက သျဖင့္ ဒုကၡ ခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္း ရာ အၿမိဳက္ နိဗၺာန္ ကုိ ရႏုိင္ ၾကပါေစ ဟု ဆုေတာင္း ၿပီး ဤ ေဆာင္းပါး ကို နိဂံုးခ်ဳပ္ လိုက္ ရပါ သည္။
အသွ်င္ဉာဏုတၱရ ( သီရိလကၤာ )
https://www.facebook.com/pages/Golden-Land-Myanmar/288727014586084
No comments:
Post a Comment