မဟာဒုတ္

"မဟာဒုတ္

မဟာဒုဂၢတ-မဟာဒုတ္ ... အျပည့္အစုံ
  “မဟာဒုဂၢတ”  ဆုိတာ ပါဠိသတ္ ေ၀ါဟာရေလးပါ၊ မဟာ-မ်ားစြာေသာ၊ ဒုဂၢတ-ဆင္းရဲျခင္း၊ ျမန္မာမႈ႔ျပဳလုိက္ေတာ့ လြန္စြာဆင္းရဲေသာ ပုဂၢိဳလ္ လုိ႔ဘာသာျပန္ရပါလိမ့္မယ္၊

                သမုိင္းေၾကာင္းကုိ တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း ျပန္ေျပာင္းၾကည့္မယ္ဆုိရလွ်င္ “မဟာဒုဂၢတ“ မဟာဒုတ္ဆုိတာ ဆြမ္းေလာင္းပြဲ (တစ္နည္း)အားျဖင့္ေျပာရလွ်င္ ဆြမ္းလွဴပြဲေလးကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီး ျဖစ္ေပၚလာေၾကာင္း

မဟာဒုဂၢတ- မဟာဒုတ္ ဆြမ္းေလာင္းပြဲေလးသည္  ဘုရားငါးဆူပြင့္မည့္ ဘဒၵကမၻာတြင္ ပြင့္ေတာ္မူၾကေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တုိ႔တြင္ သုံးဆူေျမာက္ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္အခါကျဖစ္ပါသည္။ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ တပည့္သာ၀ကအေပါင္း ႏွစ္ေသာင္းျခံရံေတာ္မူကာ ဗာရာဏသီျပည္သုိ႔ ၾကြခ်ီေတာ္မူခဲ့ပါသည္၊ ထုိစဥ္အခါ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားက ရွစ္ဦးစီ-ဆယ္ဦးစီ group ဖြဲ႔စည္း၍ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္တကြ တပည့္သာ၀ကတုိ႔အား အာဂႏၱဳကဆြမ္း= ဧည့္သည္ဆြမ္းကပ္ လွဴဒါန္းမႈ႔ျပဳခဲ့ၾကပါသည္။ ဆြမ္းလွဴပြဲအၿပီးတြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က တပည့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔အား ဆြမ္းအႏုေမာဒနာတရား မိန္႔ေခြ်ေတာ္မူပါသည္။

တရားအက်ဥ္းခ်ဳပ္မွာ……………………..
1။ ေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ၾကသည့္အခါ၀ယ္----“မိမိ ကုိယ္တုိင္ သာလွဴဒါန္းမႈ႔ျပဳၿပီး အျခားသူမ်ားကုိေတာ့ အလွဴဒါနျပဳဖုိ႔ရန္ မတုိက္တြန္းၾက” သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္း၌ ပစၥည္းဥစၥာျပည့္စုံၾကြယ္၀ပါေသာ္လည္း အေျခြရံ သားသမီး တပည့္သာ၀ကမ်ား မရွိႏုိင္။ ဤအေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အနည္း​ငယ္မွ် မီးေမာင္းထုိးျပခ်င္ပါသည္= ယခုေခတ္တြင္ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ား အလြန္႔အလြန္ကုိ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာပါေသာ္လည္း လွပေသာအိမ္ေလးရဲ႔ က်က္သေရေဆာင္ ဆြဲလဲေလးမ်ားျဖစ္သည့္ သားသမီးမ်ား မရျခင္းဆုိသည့္ အခ်က္ကုိ သတိခ်ပ္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။

2။ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ “သူတစ္ပါးကိုသာ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းႏုိးေဆာ္၍ မိမိကုိယ္တုိင္ၾကေတာ့ မလွဴဒါန္းမေပးကမ္းၾက” သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္း၌ သားသမီး အေျခြအရံ အသင္းအပင္း အေပါင္းအသင္း ေပါမ်ားပါေသာ္လည္း ပစၥည္းဥစၥာမျပည့္စုံပဲ ျဖစ္ရသည္။

3။ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ “မိမိကုိယ္တုိင္ကလည္း မလွဴဒါန္း မေပးကမ္း- သူတစ္ပါးကိုလည္း အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ဖုိ႔ရန္ တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္မႈ႔လည္းမျပဳ” သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္း၌ ပစၥည္းဥစၥာလည္း မျပည့္စုံ-သားသမီး အေျခြရံ အသင္းပင္း အေပါင္းသင္းလည္း မရွိျဖစ္ရေလသည္။

4။ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ “မိမိကုိယ္တုိင္ကလည္း အလွဴေရစက္ လက္ႏွင့္မကြာ စြန္႔ၾကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းၾကသလုိ အျခားသူမ်ားကုိလည္း အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ဖုိ႔ရန္ တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္မႈ႔ ျပဳၾက၏” သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္း၌ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားလည္း ေပါၾကြယ္၀ၾကသလုိ သားသမီး အေျခြရံ အသင္းအပင္း အေပါင္းအသင္းလည္း ျပည့္စုံသည္” ဟု ဓမၼေဒသနာပြဲ၌ ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။

          ကႆပ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ တရားေဒသနာကုိ ၾကားနာခဲ့ရေသာ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းမ်ားသည္ ဥာဏ္ပညာမ်ားျပ႒ာန္းလ်က္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားလည္းၾကြယ္၀ ခ်မ္းသာခ်င္သလုိ- သားသမီး အေျခြအရံ အသင္းအပင္း အေပါင္းအသင္းလည္း ေပါမ်ားခ်င္ၾကေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသား ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္တကြ ေနာက္ပါတပည့္သာ၀က ႏွစ္ေသာာင္းတုိ႔ကုိ ေနာက္ေန႔ နံနက္မိုးေသာက္ အလင္းေရာက္ေသာအခါ ဆြမ္းအလွဴခံရန္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ေလ်ာက္ၾကားျပီး အျပန္တြင္ မိမိႏွင့္ နီးစပ္ရာရပ္ကြက္ အိမ္စသည္တုိ႔ကို ၅-ပါး ၈-ပါး ၁၀-ပါး စသည္ျဖင့္ တတ္ႏုိင္သမွ် မိမိတုိ႔အိမ္၌ ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တုိ႔အား ဆြမ္းခဲ့ဖြယ္ေဘာဇဥ္တုိ႔ကို ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းရန္ တုိက္ တြန္းႏုိးေဆာ္သမႈ႔ျပဳ ၾကေလသည္၊ ႏႈိးေဆာ္ၿပီးခ်ိန္၌ အိမ္ရွင္မ်ားက နိဗၺာန္ေဆာ္ထံ သံဃာစာရင္းေပးသြင္းကာ ေနာက္ေန႔ နံနက္ မဂၤလာရွိေသာ အခ်ိန္အခါကာလ သမယတြင္ ဆြမ္းလွဴဒါန္းရန္ ျပင္ဆင္ၾကပါေတာ့သည္။

     ထုိအခ်ိန္၌ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕တြင္ အဆင္းရဲအႏြမ္းပါးဆုံး သူရင္ငွါးျဖစ္သည့္ မဟာဒုဂၢတ ေခၚ မဟာဒုတ္လည္း နိဗၺာန္ေဆာ္၏ အနီးအနားတြင္း မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ ေငးမႈိင္ေနသည္ကုိ နိဗၺာန္ေဆာ္က “ေဟး မဟာဒုဂၢတ မင္းဘာလုိ႔ေငးမႈိင္ေနတာလဲ မင္းမွာ မရွိလုိ႔မလွဴ မလွဴလုိ႔မရွိဆုိတာ မင္းမၾကားဘူးဖူးလားကြ မင္းဟာ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ၾကဳံၾကိဳက္ေနသည့္ အခြင့္အခ်ိန္မွ လွဴဒါန္းမႈ႔မျပဳလွ်င္ ဘယ္ေတာ့မွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ႔ လြတ္ေျမာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့” စသည္ျဖင့္ တုိက္တြန္းလုိက္သည့္အခ်ိန္တြင္ “နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီး ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး သံဃာေတာ္တစ္ပါးအတြက္ တာ၀န္ယူပါမယ္ခင္ဗ်ား စာရင္းမွတ္ထားေပးပါ” ဆုိၿပီးအိမ္သုိ႔ ျပန္လာခဲ့ပါသည္။
  
    အိမ္သုိ႔အေရာက္တြင္ အိမ္သူသက္ထားကုိ “အရွင္မ ငါေတာ့ မနက္ဖန္နံနက္ မဂၤလာရွိေသာ အခ်ိန္အခါကာလ သမယတြင္ သံဃာတစ္ပါးကို ဆြမ္းလွဴဒါန္းရန္ နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီးထံ စာရင္းေပးခဲ့တယ္ ငါတုိ႔ အခုခ်ိန္ကစၿပီး ဆြမ္းတစ္နပ္စာ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းဖုိ႔ ေငြရွာထြက္ၾကမယ္” ဆုိျပီး ထြက္ၾကရာ သူေဌးတစ္ဦးထံတြင္ သူရင္းငွါးလုပ္ၿပီး လုပ္ခအျဖစ္ သူေဌးႀကီးထံမွ သေလးဆန္ ရွစ္စလယ္ကို ရရွိခဲ့ပါသည္၊ ထုိ႔ျပင္ အိမ္ရွင္မကလည္း သူေဌးကေတာ္ တစ္ဦးထံမွာ သူရင္းငွါလုပ္ျပီး လုပ္ခအျဖစ္ ေထာပတ္တစ္ဇလုံ၊ ႏို႔ဓမ္းအိုးႏွင့္ သေလးဆန္ တစ္စလည္တုိ႔ကုိ ရရွိျပန္ပါတယ္၊ ဤသုိ႔ျဖင့္ မဟာဒုဂၢတုိ႔ အၾကင္လင္မယားႏွစ္ဦးမွာ သံဃာေတာ္ တစ္ပါးဆြမ္းေတာ္ကပ္ဖုိ႔ရန္ ျပည့္စုံေနျပီျဖစ္ရကား ပဌမေဇာေစတနာ ျပဌာန္းလ်က္ စိတ္ၾကည္ႏူး ၀မ္းေျမာက္လ်က္ရွိေပသည္။
ေနာက္ေန႔နံနက္ ဆြမ္းဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းမည့္ေန႔တြင္ ဆြမ္းစားပြဲ၀ုိင္း၌ ျပည့္စုံလုံေလာက္ေစရန္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ႏွင့္ အသားငါးတုိ႔ကုိလည္း တံငါသည္တုိ႔အား ၀ုိင္း၀န္းကူညီေဆာင္ရြက္ေပးရာမွ ဆြမ္းကပ္ လွဴဒါန္းဆုိသည့္အတြက္ ငါးၾကင္းေလးေကာင္တုိ႔ကုိ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးလုိက္ေလသည္။

လူမင္းဘုန္းႀကီး နတ္မင္းမေနသာ ဆုိသလုိပဲ သၾကားမင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရား မဟာဒုဂၢတ- မဟာဒုတ္ အိမ္သုိ႔ဆြမ္းအလွဴခံ ၾကြခ်ီးေျမွာက္အေၾကာင္းကုိ သိသျဖင့္ မဟာဒုဂၢတဒုတ္ႀကီးအိမ္သုိ႔ ဆြမ္းခ်က္ေစတနာ့ ၀န္ထမ္းျပဳလုိပါေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ စကားစမည္ေျပာဆုိကာ ဆြမ္းခ်က္တာ၀န္ကို ေဆာင္ရြက္ပါေတာ့သည္။

   မဟာဒုဂၢတ-မဟာဒုတ္သည္ သံဃာေတာ္ပင့္ခ်ိန္နီး၍ နိဗၺာန္ေဆာ္ထံသို႔ သြားေရာက္ျပီး မိမိတာ၀န္ ယူထားသည့္ သံဃာေတာ္တစ္ပါးေပးပါရန္ ေတာင္းခံသည့္အခါတြင္မွ နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီးသည္ မဟာဒုတ္ သံဃာေတာ္ တစ္ပါး ယူထားသည္ကုိ သတိထားမိၿပီး “သူငယ္ခ်င္းငါေတာ့ ငါမင္းအတြက္စာရင္းမွတ္ဖုိ႔ ေမ့သြားတယ္ကြာ၊ အခုလည္း သံဃာေတာ္ေတြ ပင့္သြားၾကတာကုန္ၿပီ” ဟုဆုိလုိက္ရာ မဟာဒုတ္ခမ်ာ ရင္၀ကုိ လွံႏွင့္ထုိးလုိက္သည့္အလား စိတ္အလြန္ထိခုိက္သြားၿပီး “အဲလုိလုပ္လုိ႔ ဘယ္ရမလဲ၊ နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီး သံဃာတစ္ပါး မျဖစ္မေန ေပးမွျဖစ္မယ္”လုိ႔ လက္ေျမွာက္ၿပီး ငုိေၾကြးပါေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီးက မဟာဒုတ္ကုိ ႏွစ္သိမ့္ေသာအားျဖင့္ အျခားသံဃာေတြကိုေတာ့ လုိက္ပင့္ေပးလုိ႔ မရေတာ့ဘူးကြာ၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ႀကီးေတာ့ ဂႏၶကုဋီတုိက္ေတာ္အတြင္းမွာ ရွိေနေသးတယ္ မင္း သတၱိရွိရင္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ျမသပိတ္ေတာ္ကို ေတာင္းခံေပေတာ့၊ ဂႏၶကုဋီတုိက္ေရွ႕မွာ အိမ္ေရွ႕မင္း၊ သူေဌး သူၾကြယ္ေတြ ေစာင့္ေနၾကတယ္ ျမတ္စြာဘုရားတုိ႔မည္သည္ သူဆင္းရဲကုိ သနားခ်ီးေျမွာက္ေလ့ ရွိပါတယ္ မင္းသာရဲရဲ၀ံ့၀ံ့သာ ေလ်ာက္ၾကားေပေတာ့ မင္းကံေကာင္းရင္ေတာ့ ရမွာပဲ” လုိ႔ ေစလႊတ္လုိက္ပါ သည္။

ထုိအခါ မဟာဒုတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား သီတင္းသုံးေတာ္မူရာ ဂႏၶကုဋီတုိက္ေရွ႕သို႔ အလွ်င္အျမန္ သြားေရာက္ပါေတာ့သည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ သူေဌး သူၾကြယ္မ်ားက စာၾကြင္းစာက်န္မ်ားကို လာေတာင္းသူလုိ႔ ထင္မွတ္က ဆြမ္းစားခ်ိန္မဟုတ္ေသးေၾကာင္း ေျပာဆုိကာ ေမာင္းထုတ္ေလသည္၊

မဟာဒုတ္က စာၾကြင္းစာက်န္ကုိ ေတာင္းစားသူမဟုတ္ပါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးကုိ ဖူးေျမွာ္ရန္လာေရာက္သူျဖစ္ပါသည္” ဟု ေျပာဆုိကာ ဂႏၶကုဋီတုိက္တံခါးခုံကို နဖူးႏွင့္ ဦးတုိက္ကာ “ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဗာရာဏသီၿမိဳ႕မွာ တပည့္ေတာ္ထက္ ဆင္းရဲတဲ့သူမရွိပါဘုရား၊ အရွင္ဘုရားသည္ ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ အားကိုးအားထားရာ ျဖစ္ေတာ္မူပါဘုရား၊ ဘုရားတပည့္ေတာ္ကုိ သနားသျဖင့္ ဆြမ္းအလွဴခံ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူပါဘုရား” ဟု ျမင္သူတုိင္းက သနားခ်င္ေအာင္ သနားစဖြယ္ ေလ်ာက္ထားပါေတာ့သည္။

ထုိအခ်ိန္တြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဂႏၶကုဋီတံခါးကုိ ဖြင့္ေတာ္မူကာ သပိတ္ေတာ္ကုိ မဟာဒုတ္ လက္ထဲသုိ႔ အပ္ႏွင္းလုိက္ေလသည္၊

သပိတ္ေတာ္ လက္ထဲသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ မဟာဒုတ္သည္ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ရသည့္ မင္းဘုရင္ျဖစ္ရသည့္အလား အလြန္႔အလြန္ပင္ ၀မ္းသာအားရျဖစ္သြား ပါေတာ့သည္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သပိတ္ေတာ္ကုိ ရယူဖုိ႔ရန္ေစာင့္စားေနေသာ သူေဌးသူၾကြယ္မ်ားကလည္း တစ္ေယာက္ မ်ာက္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္လ်က္ အံၾသမဆုံး ျဖစ္ေနၾကပါသည္။

ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တုိင္ ေပးအပ္လုိက္သည့္ သပိတ္ကို တန္းခိုးရွင္ျဖစ္ေစကာမူ ယူႏုိင္ရုိးထုံးစံမရွိေပ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ မဟာဒုတ္ထံမွ သပိတ္ေတာ္ကုိ ေငြအသျပာမ်ားေပး၍ ၀ယ္ယူၾကပါသည္၊ မဟာဒုတ္က--------“အကၽြႏု္ပ္ ေငြမလုိပါ၊ ဗုဒၶျမတ္စြာကိုသာ ဆြမ္းဆက္ကပ္လုိပါသည္” ေျပာဆုိကာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကုိ အိမ္သုိ႔ပင့္ေဆာင္သြားပါသည္၊ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္လည္း မဟာဒုတ္၏ နိမ့္လွစြာေသာ တဲပုတ္အိမ္ေလးအတြင္းသုိ႔ ပကတိအတုိင္းၾကြေတာ္မူ၍ သိၾကားမင္းခင္းထားေသာ ေနရာ၌ သီတင္းသုံးေတာ္မူပါသည္၊ မဟာဒုတ္ကလည္း သိၾကားမင္းစီမံထားေသာ ယာဂုဆြမ္းစသည္တုိ႔ကို ရုိေသကိုင္းညြတ္စြာ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပါသည္၊ ျမတ္ဗုဒၶသည္လည္း ဆြမ္းခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ ခ်ဳိခ်ဥ္တုိ႔ကို ဘုန္းေပးသုံးေဆာင္ေတာ္မူၿပီးေသာအခါ အႏုေမာဒနာတရား ေဟာၾကားျပီး ျပန္ၾကြေတာ္မူပါသည္၊

မဟာဒုတ္သည္လည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သပိတ္ေတာ္ကုိ ထမ္းလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ အေရာက္ပုိ႔ေဆာင္ခဲ့ပါသည္။

သိၾကားမင္းသည္ မဟာဒုတ္အား ပါရမီျဖည့္ဆည္းျပီးေနာက္ နတ္ျပည္သုိ႔ျပန္ရန္ အိမ္မွအထြက္တြင္ တံခါး၀၌ရပ္ကာ အထက္ေကာင္းကင္သုိ႔ ေမာ့ၾကည့္လုိက္သည္ႏွင့္ တစ္ျပဳိင္နက္ ရတနာခုႏွစ္ပါးမုိး ရြာသြန္းၿဖိဳးေလရာ မဟာဒုတ္အိမ္၌ အုိးခြက္မ်ားပါမက်န္ တစ္အိမ္လုံး တစ္အိမ္လုံးရတနာမ်ားျဖင့္ လႊမ္းမုိးသြားပါေတာ့သည္၊ မဟာဒုတ္၏ အိမ္သူဇနီးသည္မွာ ေနစရာမရွိသျဖင့္ ကေလးမ်ားကိုပါ ေခၚထုတ္ကာ အိမ္အျပင္တြင္ ရပ္ေနရပါသည္၊

မဟာဒုတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားေက်ာင္းေတာ္မွ ျပန္ေရာက္လာ၍ ရတနာမုိးမ်ား ရြာသြန္းသည့္အေၾကာင္းသိရသည့္အခါ “ငါ့ဆြမ္းအလွဴကေတာ့ ဒီေန႔မွာပဲ အက်ိဳးေပးျပီ” ဟုဆုိကာ ရွင္ဘုရင္ထံေမွာက္သုိ႔ သြားေရာက္ကာ “မိမိရဲ႕ရတနာခုႏွစ္ပါးကုိ လွည္းအစီးတစ္ေထာင္ျဖင့္ သယ္ေဆာင္ေတာ္မူပါ” ေလ်ာက္တင္ပါေတာ့သည္။

မင္းႀကီးသည္ မဟာဒုတ္ေလ်ာက္ထားသည့္အတုိင္း ရတနာခုႏွစ္ပါးတုိ႔ကို လွည္းမ်ားျဖင့္သယ္ေဆာင္၍ မင္းရင္ျပင္၌ စုပုံထားရာ ယခုေခတ္အေခၚ ထီးရုိး၀ါး ႏွစ္ျပန္စာေလာက္ရွိသတဲ့၊ ယင္းေနာက္ တုိင္းသူျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵအတုိင္း မဟာဒုတ္ႀကီးအား ထူးျခားေသာသူအျဖစ္ ပူေဇာ္သကၠရျပဳ၍ သူေဌးရာထူးကို ေပးသနားေတာ္မူပါသည္။

ယင္းေနာက္ သူေဌးၾကီးတစ္ဦးေနထုိင္ခဲ့ေသာ ေျမေနရာေဟာင္းကို ေနေစကာ အုိးသစ္အိမ္သစ္ ေဆာက္လုပ္ၿပီး ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တုိ႔ကိုအား ခုႏွစ္ရက္ ခုႏွစ္လီ ဆြမ္းအစရွိေသာ ဒါတဗၺ၀တၳဳ အစုစုတုိ႔ကုိ လွဴဒါန္းဆက္ကပ္ပါေတာ့သည္။

ယင္းေနာက္ မဟာဒုတ္ႀကီးဘ၀ အဆက္ဆက္ သံသရာလည္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ေဂါတမဗုဒၶျမတ္စြာလက္ထက္တြင္ ပ႑ိတသာမေဏျဖစ္လာ၍ ခုနစ္ႏွစ္အရြယ္၌ပင္ ပဋိသမၻိဒါပတၱ ရဟႏၱာျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ မဟာဒုဂၢတ- မဟာဒုတ္၏ ဆြမ္းအလွဴပြဲေလး၏ သမုိင္းေလးကို နိဂုံးခ်ဳပ္ရမည္ ဆုိရပါလွ်င္ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္ကပင္ စတင္ျဖစ္ေပၚေပါက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ ဤဆြမ္းအလွဴပြဲေလးကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိး သူေတာ္စဥ္မ်ားသည္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔၏ ဓေလ့ထုံးစံအတုိင္း အစဥ္လာမပ်က္ ယေန႔တုိင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသလုိ ဆက္လက္၍ က်င္းပေနဆဲလည္း ျဖစ္ပါသည္။

#သစၥာေရာင္ျခည္
ျမတ္ဗုဒၶ၏သာသနာpageမႇ ျပန္လည္​ ဓမၼဒါနျပဳပါသည္​