“ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ္ သတ္ေသျခင္း"ႏွင့္"
အဖန္ငါးရာငါးကမၻာဆိုသည္မွာ”
✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏✏ ✏ ✏ ✏ ✏
"ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာအမ်ား"ရဲ႕ "လဲြေနတတ္တဲ့
အလဲြေတြအေၾကာင္း"-စာေတြေရးေပးေနတာသိေတာ့
"ဒကာတစ္ေယာက္"က....
“အရွင္ဘုရား
တပည့္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာ ေတြမွာ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သတ္ေသရင္ အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာမွာ
အဲဒီလုိပဲ သတ္ေသၿပီးေသရတယ္-ဆုိတာ
ဟုတ္ပါသလားဘုရား၊
"ဟုတ္တယ္"ဆုိရင္,
တပည့္ေတာ္ ဖတ္ဖူးတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ-
ရဟန္းတစ္ပါး ဟာ ကုိယ့္လည္ပင္း ကုိကုိယ္
ဓားနဲ႔လွီးၿပီး သတ္ေသသြားေပမယ့္
အဲဒီအခုိက္မွာ "ရဟႏၲာ" ျဖစ္သြားတယ္လုိ႔လည္း
ဖတ္ဖူးပါတယ္။
"ရဟႏၲာ"ျဖစ္သြားရင္
ေနာင္ဘဝ မရွိေတာ့ဘူး မဟုတ္လားဘုရား၊
ဒါဆုိရင္,
ဒီ အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာ ခံရတဲ့ကိစၥ
တပည့္ေတာ္ ဘယ္လုိနားလည္ရမလဲ ဘုရား”လုိ႔
ေမးဖူးပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။
ဒီ "ဒကာ"ေျပာမွပဲ ဘုန္းဘုန္းအေတြးထဲမွာ,
ဒီ"အဖန္ငါးရာငါးကမၻာ ကိစၥ"နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
လဲြေနတဲ့ ျမန္မာေတြရဲ႕ အလဲြကုိ တင္ျပေပးဖုိ႔
စိတ္ကူးရခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း-
"ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ္ သတ္ေသျခင္းနဲ႔
အဖန္ငါးရာငါးကမၻာအေၾကာင္း"ကုိ
"လဲြေနတတ္တဲ့ အလဲြတစ္ခုအျဖစ္"
အခုလုိ တင္ျပျဖစ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့,
အဲဒီလုိ-
"ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ္ သတ္ေသရင္
ေနာင္ဘဝ ေတြမွာလည္း ဘဝေပါင္းငါးရာ တုိင္ေအာင္
အခုလုိပဲ သတ္ၿပီး ေသရတယ္"ဆုိတဲ့ အယူအဆဟာ
အေတာ့္ကုိလဲြေနတဲ့ အယူအဆ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘုရား ေဟာမဟုတ္သလုိ...
က်မ္းဂန္မွာပါတဲ့အခ်က္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။
"ပိဋကတ္ေတာ္"မွာလာတဲ့
"ဇာတ္ေတာ္တစ္ခု"ေတာ့ ရွိပါတယ္။
အဲဒီ"ဇာတ္ေတာ္"က-
“ဧကနိပါတ္ ၊ မတကဘတၱဇာတ္” ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ"ဇာတ္ေတာ္"မွာ
"ဒိသာပါေမာကၡ ဆရာႀကီးတစ္ဦး"ဟာ,
"ေသသူ"ကုိ ရည္စူးၿပီး "ဆိတ္တစ္ေကာင္"ကုိ
သတ္ဖုိ႔ ေရခ်ိဳးေပးခ်ိန္မွာ အဲဒီ"ဆိတ္"ဟာ
တစ္ၿပိဳင္တည္းမွာ ရယ္လည္းရယ္ၿပီး၊
ငုိလည္းငုိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ဒါနဲ႔ "ဆရာႀကီး"က...
"ဘာေၾကာင့္
ရယ္လည္းရယ္၊ ငိုလည္းငုိတာလဲ?"လုိ႔ေမးေတာ့
"ဆိတ္"က,
“ကၽြႏ္ုပ္လည္း အတိတ္ဘဝတစ္ခုမွာ...
အခု ဆရာႀကီးလုိပဲ ဆိတ္တစ္ေကာင္ကုိ
လည္ျဖတ္သတ္ခဲ့မိလုိ႔
အဲဒီ..."အကုသိုလ္ဝဋ္ေၾကြး"ဟာ
ဒီဘဝ အထိ "ဘဝေပါင္း (၄၉၉)ဘဝ"
တုိင္တုိင္ လည္ျဖတ္အသတ္ခံခဲ့ရေၾကာင္း။
ဒီလုိဝဋ္ေၾကြးကုိ ေနာက္ တစ္ဘဝပဲ ခံၿပီးရင္
ကုန္ဆုံးေတာ့မွာ... ျဖစ္တာကုိေတြးၿပီး
ဝမ္းသာလုိ႔ ရယ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔။
ငုိတာကေတာ့-
အခု အကၽြႏု္ပ္ကုိ သတ္မယ့္
"ဆရာႀကီး"လည္း ကၽြႏု္ပ္လုိပဲ
"ဘဝေပါင္းငါးရာ အသတ္ခံရေတာ့မွာပါလား"လုိ႔
ေတြးၿပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိတဲ့အတြက္
ငုိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာၾကားလုိက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့မွ "ဆရာႀကီး"ဟာ ေၾကာက္လန္႔ၿပီး
"ဆိတ္"ကုိမသတ္ေတာ့ဘဲ လႊတ္လုိက္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္...
"အကုသိုလ္ ဝဋ္ေၾကြး"ရွိတဲ့ "ဆိတ္"ဟာ
တစ္ေနရာမွာ "မုိးႀကိဳး"ထိလြင့္လာတဲ့
"ေက်ာက္ခ်ပ္"ထိၿပီး လည္ပင္းျပတ္ကာ
ေသသြားခဲ့ရပါတယ္။
"ဝဋ္ေၾကြး"ပါလာေတာ့တစ္ဦး မသတ္လည္း
တစ္ခုခုနဲ႔ ေသသြားရတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ"ဇာတ္ေတာ္လာ အေၾကာင္းအရာ"ကုိၾကည့္ရင္-
"ဆိတ္"ဟာ
အတိတ္ဘဝ လူျဖစ္စဥ္က
"ဆိတ္တစ္ေကာင္"ကုိ သတ္ခ့ဲမိတဲ့
"ဝဋ္ေၾကြး"ေၾကာင့္ "ဘဝေပါင္းငါးရာ"တုိင္ေအာင္
အသတ္ခံၿပီး ေသခဲ့ရတဲ့အျဖစ္ကုိ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါဟာ...
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ္ သတ္ေသလုိ႔
"အဖန္ငါးရာ၊ ဘဝငါးရာ"ခံရတာ မဟုတ္ဘဲ,
သူမ်ားကုိ သတ္မိတဲ့
"အကုသုိလ္ ဝဋ္ေၾကြး"ေၾကာင့္ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ
အသတ္ခံရတဲ့ ဇာတ္ေတာ္လာ အေၾကာင္းအရာပဲ
ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ"ဇာတ္ေတာ္"လာ အေၾကာင္းကုိ
"နားစြန္နားဖ်ား" ၾကားမိရာက
"ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သတ္ေသရင္
အဖန္ငါးရာ ၊ငါးကမၻာ ခံရတယ္"ဆုိၿပီး
ျမန္မာမ်ား အမွတ္လဲြေနတာ
ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။
ေသခ်ာတာကေတာ့...
"ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသတဲ့အတြက္
အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာအထိ
အဲဒီလုိ ထပ္တူသတ္ေသရမယ္"ဆုိတဲ့ အယူအဆဟာ
"လဲြေနတယ္"ဆိုတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုိေျပာေတာ့-
"ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသတာ
အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာ ခံရတာမဟုတ္ဘူး"ဆုိၿပီး
စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔၊ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သတ္ေသတာလည္း
မလုပ္မိၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
လူအေတာ္မ်ားမ်ားက မဟုတ္တာဆုိ
သိပ္ၿပီးအတုယူတတ္တာ ဆုိေတာ့
သူမ်ားသတ္ေသတာေတြၾကည့္ၿပီးကုိယ့္ကိုယ္ကိုယ္
သတ္ေသမိမွာစုိးလုိ႔ ေျပာရတာပါ။
ေသခ်ာစဥ္းစားရမွာက...
အဲဒီလုိ စိတ္ညစ္လုိ႔
"ကုိယ့္ကုိယ္ကုိသတ္ေသတဲ့ သူတစ္ေယာက္"ရဲ႕
"ေသခါနီး စိတ္အစဥ္"ဟာ,
ဘယ္လုိမွ "ေကာင္းတဲ့စိတ္အေတြး"
မျဖစ္ႏုိင္တဲ့အတြက္၊ ဒီစိတ္နဲ႔ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္
အဆုံးစီရင္လုိက္မယ္ဆုိရင္ “ေကာင္းတဲ့ဘုံဘဝ” မွာ
ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္လွပါဘူး။
"ေသခါနီးမွာျဖစ္တဲ့ စိတ္အစဥ္"ဟာ
ေနာက္"ဘဝ"မွာ အရင္ အက်ိဳးေပး တာ
ျဖစ္တဲ့အတြက္ "ေသခါနီးစိတ္အစဥ္"ဟာ
"အထူးသတိျပဳရမယ့္ အခ်က္"ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ကား
"သတ္ေသမႈ"နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး,
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သတ္ေသတာနဲ႔
သူတပါးကုိ သတ္လိုက္တာ မွာ
"ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသတဲ့အတြက္
ဘဝငါးရာ အဖန္ငါးရာ အဲဒီလုိပဲ
သတ္ၿပီးေသရတယ္"ဆုိတာ...
အေျခအျမစ္မရွိတဲ့ စကားျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔၊
သူတပါးကုိ ကုိယ္က သတ္တာဆုိရင္ေတာ့,
သတ္တဲ့"စိတ္ေစတနာ"အတုိင္း
ဒီ"အကုသုိလ္ ဝဋ္ေၾကြး"ကုိ ျပန္လည္
ေပးဆပ္ရတတ္ၿပီး,"အကုသိုလ္"အျပစ္ သိပ္ႀကီးရင္
"ဘဝေပါင္း ငါးရာ"အထိေတာင္
ခံရတတ္ေၾကာင္း သတိျပဳၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
"ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ္ သတ္ေသမႈအပုိင္း"မွာလည္း-
"ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕အျပစ္"ကုိျမင္ၿပီး
"ခႏၶာကုိယ္ ကုိ ၿငီးေငြ႕လုိ႔ သတ္လုိက္တဲ့ အပုိင္း"မွာ
"အျပစ္မရွိ"ေပမယ့္။ "ေဒါသအေလ်ာက္ သတ္မိရင္"ေတာ့
အျပစ္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
"အျပစ္ျဖစ္တတ္တယ္"ဆုိတာ ခုနေျပာသလုိ
"ေသခါနီး စိတ္အစဥ္"ဟာ မေကာင္းႏုိင္တဲ့အတြက္,
"ေသၿပီးေနာက္ အပါယ္ဘုံဘဝ"ေတြအထိ
ေရာက္ေစႏုိင္တာျဖစ္လုိ႔
"အျပစ္ျဖစ္တတ္တယ္"လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
"ဗုဒၶ"လက္ထက္က “ဝဂၢလိ” အမည္ရွိတဲ့
"မေထရ္တစ္ပါး"ဟာ"ခႏၶာကုိယ္"ကုိၿငီးေငြ႕ၿပီး
"ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အျပစ္"ကုိျမင္တဲ့အတြက္
"ကုိယ့္လည္ပင္း ကုိ ဓားနဲ႔ျဖတ္ၿပီး သတ္ခဲ့တယ္"လုိ႔
ဆုိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္,
အဲဒီ"မေထရ္"ဟာ ဒီအခုိက္မွာ
"ေဝဒနာ"ကုိ႐ႈ လုိက္တဲ့အတြက္
"ရဟႏၲာျဖစ္သြားတယ္"-လုိ႔
“ခႏၶဝဂၢသံယုတ္ ပါဠိေတာ္ (၄၉)” မွာ
ေဖာ္ျပပါရွိပါတယ္။
ဒါကုိၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္-
"ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အျပစ္"ကုိျမင္ၿပီး
"ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ္ သတ္ေသတဲ့အပုိင္း"မွာ
ဒီလုိသတ္ေသလုိက္တဲ့အတြက္
"အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာ ခံစရာမရွိေတာ့ဘူး"ဆုိတာ
သတိျပဳႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆုိလုိတာက-
ျမန္မာအမ်ား အမွတ္မွားေနၾကတဲ့
"ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ္ သတ္ေသရင္
အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာ အဲဒီလုိပဲ ေသရတယ္"ဆုိတဲ့
အယူအဆဟာ လဲြေနတဲ့ အယူအဆျဖစ္ေၾကာင္း၊
"ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ္ သတ္တဲ့ကံ"မဟုတ္ဘဲ
"သူမ်ားကုိ သတ္ခဲ့တဲ့
ပါဏာတိပါတ ကံ"မ်ိဳးကသာ
"ကုိယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ အကုသုိလ္ကံ
အႀကီးအေသး"ကုိလုိက္ၿပီး
တစ္ခါတစ္ေလ "ဘဝ ေပါင္းငါးရာ"အထိ
ျပန္လည္ အသတ္ခံရတတ္ေၾကာင္း
ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။
"ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ္ သတ္ေသတဲ့အပုိင္းမွာ
"ပါဏာတိပါတကံ မေျမာက္"တဲ့အတြက္
"ပါဏာတိပါတကံ ကုိ
က်ဴးလြန္တဲ့အျပစ္"အတုိင္း ျပန္ခံရတာေတြ မရွိေပမယ့္,
"ေလာကဓံ"ကုိ မခံႏုိင္လုိ႔
"ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသတဲ့
သူတစ္ေယာက္"ဟာ အေသ မေကာင္းတဲ့အတြက္
"ဘဝကူး" လည္း မေကာင္းႏုိင္တာျဖစ္လုိ႔
ဒီလုိနည္းနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကို သတ္ေသတာလည္း
လဲြေနတဲ့ အလဲြတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း"
သိေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္-
"လဲြေနၾကတဲ့ အလဲြ"ေတြထဲမွာ-
"ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ္ သတ္ေသရင္
အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာ အဲဒီလုိပဲ
သတ္ေသရတတ္တယ္"ဆုိတဲ့ ျမန္မာေတြရဲ႕
"အေျခအျမစ္မရွိတဲ့ အလဲြဟာလည္း နည္းနည္းေလးမဟုတ္
"အမ်ားႀကီးကုိ လဲြေနတဲ့ အလဲြတစ္ခု"သာ ျဖစ္တဲ့အတြက္။
ဒီလုိအလဲြမ်ိဳးကုိ...
အစဥ္အဆက္ အ႐ုိးစဲြေနေအာင္ မလဲြမိၾကဖုိ႔နဲ႔
တကယ္ သတ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္
ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ရွိေနတဲ့ “ကိေလသာ”ေတြကုိသာ
အၿပီးသတ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔
အသိေပးတုိက္တြန္းရင္း....
လဲြေနတတ္တဲ့ အလဲြတစ္ခုအျဖစ္
အသိဝင္ကာ ျပဳျပင္ႏုိင္ဖုိ႔
ေစတနာထား ေမတၱာအားျဖင့္ အသိစကား
ပါးလုိက္ရပါတယ္။
ဖတ္ဖူး မွတ္သားဖူးေသာစာစုမ်ားကို
ဓမၼဒါန ျပန္လည္မွ်ေဝပူေဇာ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment