........သည္ဆိုဘ္ေရာက္လာ မ်ားသတၱာခ်မ္းသာကိုစိတ္ျမဲပါေစ၊ ဥပါဒ္ရန္ေဘးကင္းစင္ေ၀းျငိမ္းေအးၾကပါေစ.........

Jun 28, 2016

MP3 ငါဝ္းသခ်င္႟ပအိုဝ္႞တြမ္႞တရာ႟ပအိုဝ္႞

ေဝြ႟သီးေက႞နပ္တဝ္းဘုရာ႟ {ေဗြ႞ဗြန္ေကာဝိဒါဘိဝံသ(သီ႞သဲင္႞)ေဟာ္႟}
#Download http://www5.zippyshare.com/v/vABxPIrv/file.html

မဥ္ေလာ့တဲ့ေလာ့ခန္းဟဲုင္းခမ္း(ေဗြ႞ဝရသာမိေဟာ္႟)
#Download http://www.mediafire.com/?frmzq3r5nxksgrg

ပညာ႞ဒါ႞ကရို႟ေနာဝ္႟(ေဗြ႞ဗြန္ေနာင္ေတာင္႟ေဟာ္႟)#Download
#အပိုဒ်(၁) http://www.mediafire.com/listen/m34k5ej8g6n4vjh/VRJD01_%281%29.mp3

#အပိုဒ်(၂) http://www.mediafire.com/listen/g5ur5aney8n186f/VRJD01_%282%29.mp3

#အပိုဒ်(၃) http://www.mediafire.com/listen/s1vxuakq69sporw/VRJD01_%283%29.mp3

#အပိုဒ်(၄) http://www.mediafire.com/listen/57ii4cq1kuba17x/VRJD01_%284%29.mp3

ခ်ယ္ရီသက္ေသ႞(ငါဝ္းသခ်င္႟ေခတ္လီ႟)
http://www.mediafire.com/?dp69i8dtaqnqc3s

Jun 23, 2016

အဘိဏွသုတ္

အဘိဏွသုတ္ပါဠိေတာ္
နေမာ  တႆ  ဘဂ၀ေတာ  အရဟေတာ  သမၼာသမၺဳဒၶႆ။

                   ပဥိၥမာနိ  ဘိကၡေ၀  ဌာနာနိ  အဘိဏံွ  ပစၥေ၀ကိၡ တဗၺာနိ   ဣတိၳယာ  ၀ါ  ပုရိေသန  ၀ါ  ဂဟေ႒န  ၀ါ ပဗၺဇိေတန  ၀ါ။
ကတမာနိ ပဥၥ-
(၁)     ဇရာဓေမၼာမိွ၊ ဇရံ အနတီေတာတိ အဘိဏံွ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ။
(၂)     ဗ်ာဓိဓေမၼာမိွ၊ ဗ်ာဓိ ံ အနတီေတာတိ အဘိဏံွ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ။
(၃)     မရဏဓေမၼာမိွ၊ မရဏံ အနတီေတာတိ အဘိဏံွ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ။             
(၄)    သေဗၺဟိ ေမ ပိေယဟိ မနာေပဟိ  နာနာဘာေ၀ါ ၀ိနာဘာေ၀ါမီွတိ အဘိဏံွ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ။
(၅)  ကမၼႆေကာမိွ ကမၼဒါယာေဒါ ကမၼေယာနိ ကမၼဗႏၶဳ  ကမၼပဋိႆရေဏာ၊  ယံ  ကမၼံ ကရိႆာမိ  ကလ်ာဏံ  ၀ါ  ပါပကံ  ၀ါ၊ တႆ ဒါေယာေဒါ ဘ၀ိႆာမီတိ အဘိဏံွ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ။
                  ဣမာနိ ေခါ ဘိကၡေ၀ ပဥၥဌာနာနိ အဘိဏံွ ပစၥေ၀ကိၡတဗၺာနိ    ဣတိၳယာ  ၀ါ   ပုရိေသန ၀ါ  ဂဟေ႒န ၀ါ ပဗၺဇိေတန  ၀ါ။

အဘိဏွသုတ္ နိႆယ
                   ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတို႔။ ပဥၥ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ဣမာနိ ဌာနာနိ၊ ဤအေၾကာင္းတရားတို႔ကို။ ဣတိၳယာ ၀ါ၊ မိန္းမ သည္လည္းေကာင္း။ ပုရိေသန ၀ါ၊ ေယာက်ာ္းသည္လည္းေကာင္း။ ဂဟေ႒န ၀ါ၊ လူသည္လည္းေကာင္း။ ပဗၺဇိေတန ၀ါ၊  ရဟန္းသည္လည္းေကာင္း။ အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡတဗၺာနိ၊ ဆင္ျခင္အပ္ကုန္၏။
                    ပဥၥ၊ ငါးပါးတို႔သည္။ ကတမာနိ၊ အဘယ္သည္တို႔နည္း။
(၁)   အဟံ၊ ငါသည္။ ဇရာဓေမၼာ၊ အိုျခင္းသေဘာ ရိွသည္။ အမိွ၊ ျဖစ္၏။ ဇရံ၊ အိုျခင္းသေဘာ တရားကို။   အနတီေတာ၊ မလြန္ႏိုင္ေခ်။ ဣတိ၊ ဤသို႔။ အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ၊ ဆင္ျခင္အပ္၏။
(၂)   အဟံ၊ ငါသည္။    ဗ်ာဓိဓေမၼာ၊ နာျခင္းသေဘာ ရိွသည္။    အမိွ၊ ျဖစ္၏။   ဗ်ာဓႎ၊ နာျခင္းသေဘာ တရားကို။   အနတီေတာ၊  မလြန္ႏိုင္ေခ်။   ဣတိ၊ ဤသို႔။   အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။   ပစၥေ၀ကိၡတဗၺံ၊ ဆင္ျခင္အပ္၏။
(၃)   အဟံ၊ ငါသည္။ မရဏဓေမၼာ၊ေသျခင္းသေဘာ ရိွသည္။ အမိွ၊ ျဖစ္၏။ မရဏံ၊  ေသျခင္း သေဘာတရားကို။   အနတီေတာ၊ မလြန္နိုင္ေခ်။ ဣတိ၊ ဤသို႔။ အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ၊ ဆင္ျခင္အပ္၏။
(၄) ေမ၊ ငါ့အား။  သေဗၺဟိ၊ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ။  ပိေယဟိ၊ ခ်စ္ႏွစ္လိုအပ္ကုန္ေသာ။  မနာေပဟိ၊ ႏွလံုးကို  ပြားေစတတ္ေသာ   အေဆြအမ်ိဳး  အေဆြခင္ပြန္း ခ်စ္ကြ်မ္း၀င္သူတို႔ႏွင့္။    နာနာဘာေ၀ါ၊ အရပ္တစ္ပါးသို႔
ေျပာင္းသြားသျဖင့္  ရွင္ကဲြ ကဲြရျခင္းသည္လည္းေကာင္း။  ၀ိနာဘာေ၀ါ၊ ဘ၀တစ္ပါးသို႔  ေျပာင္းသြားသျဖင့္
ေသကဲြ  ကဲြရျခင္းသည္လည္းေကာင္း။   အမိွ၊ ျဖစ္တတ္ေခ်၏။   ဣတိ၊ ဤသို႔။   အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡတဗၺံ၊ ဆင္ျခင္အပ္၏။
(၅)   အဟံ၊ ငါသည္။ ကမၼႆေကာ၊  ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာ ရိွသည္။  ကမၼဒါယာေဒါ၊ ကံသာလွ်င္ အေမြခံ ရိွသည္။   ကမၼေယာနိ၊ ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္းရင္း ရိွသည္။ ကမၼဗႏၶဳ၊ ကံသာလွ်င္ အေဆြအမ်ိဳး ရိွသည္။ ကမၼပဋိႆရေဏာ၊ ကံသာလွ်င္ ကိုးကြယ္ လဲေလ်ာင္းရာ ရိွသည္။ အမိွ၊ ျဖစ္၏။ ကလ်ာဏံ ၀ါ၊  ေကာင္း
သည္လည္းျဖစ္ေသာ။ ပါပကံ ၀ါ၊ မေကာင္း သည္ လည္းျဖစ္ေသာ။ ယံ ကမၼံ၊ အၾကင္ကံကို။ ကရိႆာမိ၊
ျပဳအံံ့။    တႆ ကမၼႆ၊    ထိုေကာင္းမႈ   မေကာင္းမႈကံ၏။    ဒါယာေဒါ၊    ေကာင္းေမြဆိုးေမြခံသည္။
ဘ၀ိႆာမိ၊ ျဖစ္ရအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို႔၊ အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ၊ ဆင္ျခင္အပ္၏။
          ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတို႔။ ဣမာနိ ပဥၥဌာနာနိ၊ ဤ ငါးပါးေသာ အေၾကာင္းတရားတို႔ကို။ ဣတိၳယာ ၀ါ၊ မိန္းမသည္ လည္းေကာင္း။ ပုရိေသန ၀ါ၊ ေယာက်ာ္းသည္လည္းေကာင္း။ ဂဟေ႒န ၀ါ၊ လူသည္ လည္းေကာင္း။ ပဗၺဇိေတန ၀ါ၊ ရဟန္းသည္လည္းေကာင္း။ အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡတဗၺာနိ၊ ဆင္ျခင္အပ္ကုန္၏။
အဘိဏွသုတ္နိႆယ ၿပီး၏။

ေဆာင္ပုဒ္လကၤာ
-     အို-နာ-ေသ-ကြဲ၊ ကံပဲဥစၥာ ၊ ဤငါးျဖာ ၊ မကြာေန႕ည ၊ ဉာဏ္သက္၀င္၍၊ ဆင္ျခင္ၾက။
                                                (ေက်ာက္ကုန္းေတာရ ေမဒိနီဆရာေတာ္)

-     ငါ့မွာ အိုရ ၊ေဘးဒုကၡ၊ လုံး၀ မလြတ္ႏိုင္။
-     ငါ့မွာ နာရ ၊ေဘးဒုကၡ၊ လုံး၀ မလြတ္ႏိုင္။
-     ငါ့မွာ ေသရ ၊ေဘးဒုကၡ၊ လုံး၀ မလြတ္ႏိုင္။
-     ငါခ်စ္သမွ်၊ ခြဲခြာရ၊ လုံး၀ မလြတ္ႏိုင္။
-     ကံျပဳသမွ်၊ လိုက္နာရ၊ လုံး၀ သူႀကိဳးကိုင္။

ကံ
-            (က) ကံလွ်င္ဥစၥာ၊ သတၱ၀ါ၊ သူ,ငါ ရွိၾကသည္။ (ကမၼႆကာ)
-            (ခ)  ကံလွ်င္အေမြ၊ ခံစံေပ၊ ခြဲေ၀ယူၾကသည္။ (ကမၼဒါယာဒါ)
-            (ဂ)  ကံလွ်င္အေၾကာင္း၊ ဆိုးအေကာင္း၊ အေပါင္းမွန္လွသည္။ (ကမၼေယာနိ)
-            (ဃ) ကံလွ်င္ေဆြမ်ိဳး၊ ေကာင္းအဆိုး၊ ေၾကာင္းက်ိဳးမွန္လွသည္။ (ကမၼဗႏၶဳ)
-            (င)  ေကာင္းဆိုးကံသာ၊ ကိုးကြယ္ရာ၊ေသခ်ာမွန္လွသည္။ (ကမၼပဋိႆရဏ)    (အံ၊ ၂၊ ၆၃)

အဘိဏွသုတ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္

ႏုပ်ိဳေနတ့ဲ ငါ့ရဲ႕ခႏၶာ
တစ္ေန႔ေန႔ၾက အိုရမွန္စြာ
အိုရမည့္ေဘး ေမွ်ာ္ေတြးခါခါ
ျမတ္ဓမၼ ေန႔ညဆင္ျခင္ပါ"

က်န္းမာေနတ့ဲ ငါ့ရဲ႕ခႏၶာ
တစ္ေန႔ေန႔ၾက နာရမွန္စြာ
နာရမည့္ေဘး ေမွ်ာ္ေတြးခါခါ
ျမတ္ဓမၼ ေန႔ညဆင္ျခင္ပါ"

သက္ရွင္ေနတ့ဲ ငါ့ရဲ႕ခႏၶာ
တစ္ေန႔ေန႔ၾက ေသရမွန္စြာ
ေသရမည့္ေဘး ေမွ်ာ္ေတြးခါခါ
ျမတ္ဓမၼ ေန႔ညဆင္ျခင္ပါ"

ခ်စ္ရင္းေနတ့ဲ ငါ့ရဲ႕ေဆြဉာ
တစ္ေန႔ေန႔ၾက ခဲြရမွန္စြာ
ခြဲရမည့္ေဘး ေမွ်ာ္ေတြးခါခါ
ျမတ္ဓမၼ ေန႔ညဆင္ျခင္ပါ"

မိမိျပဳျငား ႏွစ္ပါးကံသာ
အရိပ္လိုပဲ အၿမဲမကြာ
ျဖစ္ရာဘဝ ေနာက္ကလိုက္ပါ
ဤသေဘာ ေတြးေတာဆင္ျခင္ပါ"

အဘိဏွသုတ္ ေဖာ္ထုတ္ခါသာ
ဗုဒၶဘုရား ေဟာၾကားခ့ဲတာ
က်ား,မ'မျခား ပြါးမ်ားေစရာ
ဤငါးပါး မွတ္သားအပ္လွစြာ....။

နေမာ  တႆ  ဘဂ၀ေတာ  အရဟေတာ  သမၼာသမၺဳဒၶႆ။

                   ပဥိၥမာနိ  ဘိကၡေ၀  ဌာနာနိ  အဘိဏံွ  ပစၥေ၀ကိၡ တဗၺာနိ   ဣတိၳယာ  ၀ါ  ပုရိေသန  ၀ါ  ဂဟေ႒န  ၀ါ ပဗၺဇိေတန  ၀ါ။
ကတမာနိ ပဥၥ-
(၁)     ဇရာဓေမၼာမိွ၊ ဇရံ အနတီေတာတိ အဘိဏံွ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ။
(၂)     ဗ်ာဓိဓေမၼာမိွ၊ ဗ်ာဓိ ံ အနတီေတာတိ အဘိဏံွ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ။
(၃)     မရဏဓေမၼာမိွ၊ မရဏံ အနတီေတာတိ အဘိဏံွ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ။             
(၄)    သေဗၺဟိ ေမ ပိေယဟိ မနာေပဟိ  နာနာဘာေ၀ါ ၀ိနာဘာေ၀ါမီွတိ အဘိဏံွ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ။
(၅)  ကမၼႆေကာမိွ ကမၼဒါယာေဒါ ကမၼေယာနိ ကမၼဗႏၶဳ  ကမၼပဋိႆရေဏာ၊  ယံ  ကမၼံ ကရိႆာမိ  ကလ်ာဏံ  ၀ါ  ပါပကံ  ၀ါ၊ တႆ ဒါေယာေဒါ ဘ၀ိႆာမီတိ အဘိဏံွ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ။
                  ဣမာနိ ေခါ ဘိကၡေ၀ ပဥၥဌာနာနိ အဘိဏံွ ပစၥေ၀ကိၡတဗၺာနိ    ဣတိၳယာ  ၀ါ   ပုရိေသန ၀ါ  ဂဟေ႒န ၀ါ ပဗၺဇိေတန  ၀ါ။

အဘိဏွသုတ္ နိႆယ
                   ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတို႔။ ပဥၥ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ဣမာနိ ဌာနာနိ၊ ဤအေၾကာင္းတရားတို႔ကို။ ဣတိၳယာ ၀ါ၊ မိန္းမ သည္လည္းေကာင္း။ ပုရိေသန ၀ါ၊ ေယာက်ာ္းသည္လည္းေကာင္း။ ဂဟေ႒န ၀ါ၊ လူသည္လည္းေကာင္း။ ပဗၺဇိေတန ၀ါ၊  ရဟန္းသည္လည္းေကာင္း။ အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡတဗၺာနိ၊ ဆင္ျခင္အပ္ကုန္၏။
                    ပဥၥ၊ ငါးပါးတို႔သည္။ ကတမာနိ၊ အဘယ္သည္တို႔နည္း။
(၁)   အဟံ၊ ငါသည္။ ဇရာဓေမၼာ၊ အိုျခင္းသေဘာ ရိွသည္။ အမိွ၊ ျဖစ္၏။ ဇရံ၊ အိုျခင္းသေဘာ တရားကို။   အနတီေတာ၊ မလြန္ႏိုင္ေခ်။ ဣတိ၊ ဤသို႔။ အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ၊ ဆင္ျခင္အပ္၏။
(၂)   အဟံ၊ ငါသည္။    ဗ်ာဓိဓေမၼာ၊ နာျခင္းသေဘာ ရိွသည္။    အမိွ၊ ျဖစ္၏။   ဗ်ာဓႎ၊ နာျခင္းသေဘာ တရားကို။   အနတီေတာ၊  မလြန္ႏိုင္ေခ်။   ဣတိ၊ ဤသို႔။   အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။   ပစၥေ၀ကိၡတဗၺံ၊ ဆင္ျခင္အပ္၏။
(၃)   အဟံ၊ ငါသည္။ မရဏဓေမၼာ၊ေသျခင္းသေဘာ ရိွသည္။ အမိွ၊ ျဖစ္၏။ မရဏံ၊  ေသျခင္း သေဘာတရားကို။   အနတီေတာ၊ မလြန္နိုင္ေခ်။ ဣတိ၊ ဤသို႔။ အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ၊ ဆင္ျခင္အပ္၏။
(၄) ေမ၊ ငါ့အား။  သေဗၺဟိ၊ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ။  ပိေယဟိ၊ ခ်စ္ႏွစ္လိုအပ္ကုန္ေသာ။  မနာေပဟိ၊ ႏွလံုးကို  ပြားေစတတ္ေသာ   အေဆြအမ်ိဳး  အေဆြခင္ပြန္း ခ်စ္ကြ်မ္း၀င္သူတို႔ႏွင့္။    နာနာဘာေ၀ါ၊ အရပ္တစ္ပါးသို႔
ေျပာင္းသြားသျဖင့္  ရွင္ကဲြ ကဲြရျခင္းသည္လည္းေကာင္း။  ၀ိနာဘာေ၀ါ၊ ဘ၀တစ္ပါးသို႔  ေျပာင္းသြားသျဖင့္
ေသကဲြ  ကဲြရျခင္းသည္လည္းေကာင္း။   အမိွ၊ ျဖစ္တတ္ေခ်၏။   ဣတိ၊ ဤသို႔။   အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡတဗၺံ၊ ဆင္ျခင္အပ္၏။
(၅)   အဟံ၊ ငါသည္။ ကမၼႆေကာ၊  ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာ ရိွသည္။  ကမၼဒါယာေဒါ၊ ကံသာလွ်င္ အေမြခံ ရိွသည္။   ကမၼေယာနိ၊ ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္းရင္း ရိွသည္။ ကမၼဗႏၶဳ၊ ကံသာလွ်င္ အေဆြအမ်ိဳး ရိွသည္။ ကမၼပဋိႆရေဏာ၊ ကံသာလွ်င္ ကိုးကြယ္ လဲေလ်ာင္းရာ ရိွသည္။ အမိွ၊ ျဖစ္၏။ ကလ်ာဏံ ၀ါ၊  ေကာင္း
သည္လည္းျဖစ္ေသာ။ ပါပကံ ၀ါ၊ မေကာင္း သည္ လည္းျဖစ္ေသာ။ ယံ ကမၼံ၊ အၾကင္ကံကို။ ကရိႆာမိ၊
ျပဳအံံ့။    တႆ ကမၼႆ၊    ထိုေကာင္းမႈ   မေကာင္းမႈကံ၏။    ဒါယာေဒါ၊    ေကာင္းေမြဆိုးေမြခံသည္။
ဘ၀ိႆာမိ၊ ျဖစ္ရအံ့။ ဣတိ၊ ဤသို႔၊ အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡတဗံၺ၊ ဆင္ျခင္အပ္၏။
          ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတို႔။ ဣမာနိ ပဥၥဌာနာနိ၊ ဤ ငါးပါးေသာ အေၾကာင္းတရားတို႔ကို။ ဣတိၳယာ ၀ါ၊ မိန္းမသည္ လည္းေကာင္း။ ပုရိေသန ၀ါ၊ ေယာက်ာ္းသည္လည္းေကာင္း။ ဂဟေ႒န ၀ါ၊ လူသည္ လည္းေကာင္း။ ပဗၺဇိေတန ၀ါ၊ ရဟန္းသည္လည္းေကာင္း။ အဘိဏံွ၊ ေန႔ညဥ့္မျပတ္။ ပစၥေ၀ကိၡတဗၺာနိ၊ ဆင္ျခင္အပ္ကုန္၏။
အဘိဏွသုတ္နိႆယ ၿပီး၏။

ေဆာင္ပုဒ္လကၤာ
-     အို-နာ-ေသ-ကြဲ၊ ကံပဲဥစၥာ ၊ ဤငါးျဖာ ၊ မကြာေန႕ည ၊ ဉာဏ္သက္၀င္၍၊ ဆင္ျခင္ၾက။
                                                (ေက်ာက္ကုန္းေတာရ ေမဒိနီဆရာေတာ္)

-     ငါ့မွာ အိုရ ၊ေဘးဒုကၡ၊ လုံး၀ မလြတ္ႏိုင္။
-     ငါ့မွာ နာရ ၊ေဘးဒုကၡ၊ လုံး၀ မလြတ္ႏိုင္။
-     ငါ့မွာ ေသရ ၊ေဘးဒုကၡ၊ လုံး၀ မလြတ္ႏိုင္။
-     ငါခ်စ္သမွ်၊ ခြဲခြာရ၊ လုံး၀ မလြတ္ႏိုင္။
-     ကံျပဳသမွ်၊ လိုက္နာရ၊ လုံး၀ သူႀကိဳးကိုင္။

ကံ
-            (က) ကံလွ်င္ဥစၥာ၊ သတၱ၀ါ၊ သူ,ငါ ရွိၾကသည္။ (ကမၼႆကာ)
-            (ခ)  ကံလွ်င္အေမြ၊ ခံစံေပ၊ ခြဲေ၀ယူၾကသည္။ (ကမၼဒါယာဒါ)
-            (ဂ)  ကံလွ်င္အေၾကာင္း၊ ဆိုးအေကာင္း၊ အေပါင္းမွန္လွသည္။ (ကမၼေယာနိ)
-            (ဃ) ကံလွ်င္ေဆြမ်ိဳး၊ ေကာင္းအဆိုး၊ ေၾကာင္းက်ိဳးမွန္လွသည္။ (ကမၼဗႏၶဳ)
-            (င)  ေကာင္းဆိုးကံသာ၊ ကိုးကြယ္ရာ၊ေသခ်ာမွန္လွသည္။ (ကမၼပဋိႆရဏ)    (အံ၊ ၂၊ ၆၃)

အဘိဏွသုတ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္

ႏုပ်ိဳေနတ့ဲ ငါ့ရဲ႕ခႏၶာ
တစ္ေန႔ေန႔ၾက အိုရမွန္စြာ
အိုရမည့္ေဘး ေမွ်ာ္ေတြးခါခါ
ျမတ္ဓမၼ ေန႔ညဆင္ျခင္ပါ"

က်န္းမာေနတ့ဲ ငါ့ရဲ႕ခႏၶာ
တစ္ေန႔ေန႔ၾက နာရမွန္စြာ
နာရမည့္ေဘး ေမွ်ာ္ေတြးခါခါ
ျမတ္ဓမၼ ေန႔ညဆင္ျခင္ပါ"

သက္ရွင္ေနတ့ဲ ငါ့ရဲ႕ခႏၶာ
တစ္ေန႔ေန႔ၾက ေသရမွန္စြာ
ေသရမည့္ေဘး ေမွ်ာ္ေတြးခါခါ
ျမတ္ဓမၼ ေန႔ညဆင္ျခင္ပါ"

ခ်စ္ရင္းေနတ့ဲ ငါ့ရဲ႕ေဆြဉာ
တစ္ေန႔ေန႔ၾက ခဲြရမွန္စြာ
ခြဲရမည့္ေဘး ေမွ်ာ္ေတြးခါခါ
ျမတ္ဓမၼ ေန႔ညဆင္ျခင္ပါ"

မိမိျပဳျငား ႏွစ္ပါးကံသာ
အရိပ္လိုပဲ အၿမဲမကြာ
ျဖစ္ရာဘဝ ေနာက္ကလိုက္ပါ
ဤသေဘာ ေတြးေတာဆင္ျခင္ပါ"

အဘိဏွသုတ္ ေဖာ္ထုတ္ခါသာ
ဗုဒၶဘုရား ေဟာၾကားခ့ဲတာ
က်ား,မ'မျခား ပြါးမ်ားေစရာ
ဤငါးပါး မွတ္သားအပ္လွစြာ....။

Jun 19, 2016

ပိတၱာဘုံသားမ်ား တရားထူး ရႏိုင္ မရႏိုင္ ႏွင့္ အသုရကာယ္ ဟူသည္

(ဘဒၵႏၲ ၀ါယမသာရ ေျဖဆိုသည္)

(ေမး)

(ျပိတၱာမ်ား တရားထူး ရႏိုင္ မရႏိုင္)

တန္ခိုးႀကီးေသာ အဆင့္ျမင့္ ျပိတၱာမ်ား တရားအားထုတ္၊ ဥပုသ္ေစာင့္၊ တရားနာၾကသည္ဟု ၾကားဖူးပါသည္။ မဂ္ဖိုလ္ေရာ ရႏိုင္ပါသလား။ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါရန္ ရိုေသစြာ ေလွ်ာက္ထားပါသည္ဘုရား။

(ေျဖ)

ျပိတၱာမ်ိဳးတို႔တြင္ ၀ိနိပါတိက အသုရာ ႏွင့္ ေ၀မာနိကျပိတၱာ ဟူ၍ေခၚေသာ စတုမဟာရာဇ္ နတ္မ်ိဳး၀င္ ျပိတၱာမ်ားသည္ အခ်ိဳ႔မွာ အပါယ္ပဋိသေႏၶစိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾကသည္။ အခ်ိဳ႔မွာ ဒိြဟိတ္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾကသည္။ အခ်ိဳ႔မွာ မဂ္ဖိုလ္ရႏိုင္ခြင့္ရွိေသာ ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ တိဟိတ္ပဋိသေႏၶစိတ္မ်ိဳးျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနၾကပါသည္။

အပါယ္ပဋိသေႏၶစိတ္ႏွင့္ ဉာဏ္ႏွင့္မယွဥ္ေသာ ဒိြဟိတ္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနေသာ ၀ိနိပါတိက အသုရာႏွင့္ ေ၀မာနိက ျပိတၱာတို႔မွာ မဂ္ဖိုလ္တရားထူးမ်ား မရရွိႏိုင္ပါ။ ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ တိဟိတ္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶေနေသာ ၀ိနိပါတိက အသုရာႏွင့္ ေ၀မာနိကျပိတၱာ တို႔မွာမူ တရားနာၾကားခြင့္၊ တရားႏွလံုးသြင္းခြင့္မ်ား ရခဲ့လွ်င္ မဂ္ဖိုလ္တရားထူးမ်ား ရရွိႏိုင္ပါသည္။

ဥပမာအားျဖင့္-ဓမၼပဒ၌ လာေသာ ေ၀မာနိကမ်ိဳး၀င္ ကာလယကၡိနီ ဘီလူးမသည္ ကေလးေမြးတိုင္း ေမြးတိုင္း စားေနသည္။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားရွင္၏တရား နာရ၍ ေသာတာပန္ တည္ေလ၏။ ယကၡသံယုတ္၌လာေသာ အာဠာ၀က ဘီလူး၊ ပိယကၤရမာတာ၊ ပုနပၺသု ဘီလူးမ်ားသည္လည္း တရားနာရ၍ မဂ္ဖိုလ္တရားထူးမ်ား ရၾကပါသည္။

(ေမး)

(အသုရကာယ္ ဟူသည္)

အရွင္ဘုရား၊ ျပိတၱာကို လူအေတာ္မ်ားမ်ား သိနားလည္ၾကေသာ္္လည္း အသုရကာယ္ကို သိနားလည္ျခင္း မရွိပါ။ အသုရကာယ္သည္ ျပိတၱာထက္ ပို၍ အဆင့္ျမင့္-မျမင့္၊ ဒုကၡ ပိုသက္သာ-မသက္သာ ၊ အမွ်ေ၀လွ်င္ ရႏိုင္-မရႏိုင္ ႏွင့္ ၄င္းအေၾကာင္း သိသင့္ သိထိုက္သည္မ်ားကို ေမတၱာေရွ႔ထား၍ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။

(ေျဖ)

အေမးရွင္-ေမးထားသလို ျပိတၱာအေၾကာင္း သိသူေတြ မ်ားၾကပါသည္။ (ေပတ၀တၳဳမ်ား ဖတ္ၾကည့္ၾကပါရန္) အသုရာ၏ အဓိပၸါယ္မွာ နတ္မ်ားကဲ့သို႔ အစိုးရမႈ၊ ေတာက္ပမႈ၊ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးမႈတို႔ မရွိေသာသတၱ၀ါဟု စာေပက ဆိုပါသည္။ ဤအဓိပၸါယ္မွာ အသုရာအားလံုးကို မျခံဳငံုမိဘဲ ျဖစ္ေနပါသည္။

က်မ္းဂန္တို႔၌ အသုရာကာယ္သည္ နတ္မ်ိဳး၌ ၀င္ေသာ အသုရာ၊ ျပိတၱာမ်ိဳး၌၀င္ေသာ အသုရာ၊ ငရဲ၌ အက်ံဳး၀င္ေသာ အသုရာ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပါ၀င္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ အသုရကာယ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ နားမလည္ဘဲ ျဖစ္ေနၾကပါသည္။

(အသုရာ ၅-မ်ိဳး ရွိသည္)

၁။ ေ၀ပစိတိၱ အသုရာ (နတ္အသုရာ)

ျမင္းမိုရ္ေတာင္ေအာက္၌ေနေသာ နတ္အသုရာ၊ တာ၀တႎသာနတ္တို႔ေလာက္ မရဲရင့္ မေတာက္ပေသာ (ဓဇဂၢသုတ္၊ အသုရာ သံယုတ္တို႔၌လာေသာ) သိၾကားမင္းႏွင့္ စစ္ခင္းသည့္ ေ၀ပစိတၱိ၊ ပဟာရာဒ အစရွိေသာ အသုရာ နတ္မင္းႀကီးတို႔ ျဖစ္သည္။

၄င္းအသုရာ နတ္မင္းႀကီးတို႔သည္ တာ၀တႎသာ နတ္တို႔ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ျပီး ေ၀ပစိတၱိ နတ္အသုရာဟု ေခၚၾက၏။ တာ၀တႎသာနတ္တို႔၌ အက်ံဳး၀င္ေသာ နတ္အသုရာ ျဖစ္သည္။

၂။ ၀ိနိပါတိက အသုရာ (နတ္ေသး၊ နတ္မႊား အသုရာ)

သဂါထာ၀ဂၢ၊ ယကၡသံယုတ္၌လာေသာ ဘုမၼစိုးနတ္ႀကီးမ်ားကို မွိခိုကပ္ရပ္ေနရျပီး တန္ခိုးဣဒၶိပါဒ္ ႏုံ႔နဲ႔လွေသာ နတ္ကေလးမ်ားကို အထက္နတ္တို႔ေအာက္ ယုတ္ညံ႔ေသးသိမ္ကုန္ေသာေၾကာင့္ ၀ိနိပါတိကအသုရာဟု ေခၚၾက၏။ စတုမာဟာရာဇ္နတ္မ်ိဳး၌ အႀကံဳး၀င္ေသာနတ္အသုရာတို႔ ျဖစ္၏။

၃။ ေ၀မာနိက အသုရာ

ရံခါ နတ္ကဲ့သို႔ စည္းစိမ္ခံစားရျပီး ရံခါ ျပိတၱာကဲ့သို႔ ငရဲကဲ့သို႔ ဒုကၡခံစားရေသာ အသုရာမ်ား ျဖစ္သည္။ ဤေ၀မာနိက အသုရာမ်ိဳးမွာ အလြန္တရာ က်ယ္ျပန္႔ပါသည္။

ငရဲျပည္က ယမမင္းႀကီးမ်ား၊ ျပိတၱာမ်ိဳးတို႔တြင္ တန္ခိုးႀကီးေသာ ျပိတၱာဘုရင္၊ ျပိတၱာမင္းႀကီးမ်ား၊ ငရဲမင္းႀကီးမ်ား၊ ငရဲထိန္းမ်ား၊ မိတၱ၀ိႏၵကဇာတ္၌ လာေသာ ပင္လယ္ျပင္၌ ဗိမာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ခ်မ္းသာတလွည့္၊ ဆင္းရဲတလွည့္ စံေနရ၊ ခံေနရေသာ နတ္ျပိတၱာတို႔သည္ ဗိမာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ေနၾကေသာေၾကာင့္ ေ၀မာနိက ျပိတၱာ အသုရာဟု ေခၚၾက၏။

ေ၀မာနိက အသုရာတို႔သည္ စတုမဟာရာဇ္နတ္မ်ိဳး၌ အႀကံဳး၀င္၏။ (အခ်ိဳ႔မွာ တိဟိတ္၊ အခ်ိဳ႔မွာ ဒိြဟိတ္၊ အခ်ိဳ႔မွာ အဟိတ္ ပုဂၢိဳလ္ဟု အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိႏိုင္၏။)

၄။ ေလာကႏၲရိတ္ အသုရာ (ငရဲ အသုရာ)

စၾက၀ဠာ ၃-ခု အဆံုးသတ္ေနရာသည္ စက္၀ိုင္း ၃-ခုဆံုရာ အၾကားအရပ္ကဲ့သို႔ ရွိ၏။ အပူရွိန္ အလင္းေရွာင္ မရွိေတာ့၍ အေမွာင္ဆံုး အေအးဆံုး ေနရာျဖစ္သည္။ ထိုေနရာကို (ေလာက+အႏၲရ=စၾကာ၀ဠာေလာက ၃-ခုတို႔၏ အၾကားအရပ္) ေလာကႏၲရိတ္ငရဲဟုေခၚသည္။ ၄င္းေနရာ၌ ျဖစ္ၾကကုန္ေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ လင္းႏို႔မ်ားကဲ့သို႔ စၾကာ၀ဠာနံရံတခုမွ တခုသို႔ ပ်ံသန္း တြယ္ကပ္၍ ေနၾကကုန္၏။

အစာစားစရာမရွိ၊ တေကာင္ႏွင့္ တေကာင္ အစာအမွတ္ျဖင့္ ကိုက္ၾကကုန္၏။ ထိုအခါ အလြန္ေအးစက္လွေသာ ေရထဲသို႔ ျပဳတ္က်ျပီး ဆားခဲရည္ထဲက်သကဲ့သို႔ ေအးလြန္းသျဖင့္ ထိုသတၱ၀ါမ်ား စိစိညက္ညက္ ေၾကမြ၍ ေသၾကရကုန္၏။ ကံမကုန္သမွ် ထပ္ကာထပ္ကာျဖစ္၍ ခံၾကရကုန္၏။ ငရဲ၌ အႀကံဳး၀င္ေသာ အသုရာမ်ိဳးျဖစ္သည္ဟု ဗုဒၶ၀င္ အ႒ကထာ၌ လာရွိသည္။

၅။ ျပိတၱာ အသုရာ

ခႏၶ၀ိဘင္း အ႒ကထာ၌ ျပိတၱာအသုရာအျဖစ္ ကာလကဥၥိက အသုရာမ်ိဳးကို ေဖာ္ျပပါသည္။ ၄င္းျပိတၱာတို႔သည္ အလြန္မြတ္သိပ္ဆာေလာင္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႔အသုရာတို႔သည္ ဘုရား ႏွစ္ဆူ သံုးဆူ ပြင့္ေသာ္လည္း တႀကိမ္မွ် မစားမေသာက္ၾကရေၾကာင္း သိရသည္။

ကာလကဥၥိက အသုရာတေယာက္သည္ ညဥ့္အခါ ေရငတ္သျဖင့္ ဂဂၤါျမစ္တြင္းသို႔ ဆင္းရာ ျမစ္ေရမ်ား ခန္းေျခာက္ျပီး မီးခိုးမ်ားသာ ထလာေသာဟူ၏။ တညလံုး ေျပးလႊား၍ ေရရွာေသာ္လည္း မရရွိဘဲ နံနက္မိုးလင္းေသာအခါ ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ ရဟန္းသံုးက်ိပ္တို႔ျမင္၍ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေမးျမန္းသိရွိရေသာ အခါ သဲေသာင္ျပင္မွာ ပက္လက္ေနေစျပီး ရဟန္းသံုးက်ိပ္တို႔ သပိတ္ကိုယ္စီျဖင့္ ေရခပ္၍ ပါးစပ္ထဲ ေလာင္းထည့္ေသာ္လည္း လည္ေခ်ာင္းတြင္းသုိ႔ ေရ တစက္မွ် မ၀င္ဟု သိရသည္။

အပါယ္ ၄-ဘံု၌ ပါ၀င္ေသာ အသုရကာယ္ဟူသည္မွာ ယခု နံပါတ္ ၅-အမ်ိဳးအစား ျပိတၱာအသုရာမ်ားႏွင့္ နံပါတ္ ၃-အမ်ိဳးအစား ေ၀မာနိက အဟိတ္အသုရာမ်ားကို ယူသင့္ပါသည္။ ဒုကၡပိုႀကီး-မႀကီးကိုေတာ့ ဦးေမာင္ဦး စဥ္စားႏိုင္ေလာက္ျပီဟု ယူဆပါသည္။ အမွ်ေ၀လို႔ သိႏိုင္၊ ၾကားႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ သာဓုေခၚ၍ ဒုကၡမွ ကၽြတ္လြတ္ႏိုင္ပါသည္။

(ပရမတၱသံခိပ္ ဋီကာႏွင့္ သျဂႋဳဟ္ဘာသာဋီကာ တို႔ကို မွီးပါသည္)။

http://www.mawluu.com/2010/03/blog-post_3525.html
ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

dhammaransi မွ
တဆင့္ ဓမၼဒါနကူးယူတင္ျပအပ္ပါသည္ခင္ဗ်ာ

(ဗဟုသုတတိုးပြားျပီး ကုသိုလ္တရား ပြားမ်ားနိုင္ၾက
ပါေစခင္ဗ်ာ)

Jun 6, 2016

ပအို၀္းဘာသာစကားမွ ဆင္းသက္လာေသာ ျမန္မာ့ တစ္ဆယ့္ႏွစ္လရာသီ အေခၚအေ၀ၚမ်ား

ပအို၀္းဘာသာစကားမွ ဆင္းသက္လာေသာ ျမန္မာ့ တစ္ဆယ့္ႏွစ္လရာသီ အေခၚအေ၀ၚမ်ား

(၁) ပထမလ (တခူးလ)

ပထမဦးဆံုးေသာ လအမည္ကို (တာကူလာ) ျဖစ္သည္။ ပအို၀္းဘာသာစကားအရ "တာ" သည္ အခ်ိန္ကာလျဖင့္ အစပထမဦးဆံုး၊ ကိန္းဂဏန္းအားျဖင့္ တစ္(၁)ဟု ဆိုလိုသည္။ " ကူ " သည္ ကူးေျပာင္းျခင္းျဖစ္သည္။ " လာ " သည္ လျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္၍ ႏွစ္သစ္သို႕ကူးေသာလကို ဆိုလိုပါသည္။

(၂) ဒုတိယလ (ကဆုန္လ)

ဒုတိယလမွာ (ကစဆို႔လာ)ျဖစ္သည္။ ပအို၀္းဘာသာစကားအရ "ကစ" သည္ အစဟု ဆိုလိုသည္။ " ဆို႔ " သည္ ေကာက္ပဲသီးႏွံကို စိုက္ပ်ဳိးျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာက္ပဲသီးႏွံကို စတင္စိုက္ပ်ဳိးသည့္လဟု ဆိုလိုပါသည္။

(၃) တတိယလ (နယုန္)

တတိယလမွာ (နံးယံုလာ) ျဖစ္သည္။ ပအို၀္းဘာသာစကားအရ "နံး" သည္ ေပါင္းပင္ျမက္ပင္ျဖစ္ၿပီး၊ " ယံု " သည္ ရွင္းျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယလမွ စိုက္ပ်ဳိးထားေသာ ေကာက္ပဲသီးႏွံပင္မ်ားၾကားတြင္ ေပါက္လာေသာ ေပါင္းျမက္မ်ားကို ရွင္းရသည့္လဟု ဆိုလိုသည္။

(၄) စတုတၱလ (၀ါဆို)

စတုတၳလမွာ (၀ါးဆို႔လာ) ျဖစ္သည္။ ပအို၀္းဘာသာစကားအရ " ၀ါး " သည္ ၀ါးပင္ ျဖစ္ၿပီး (တနည္း) ရဟန္းသံဃာမ်ား ၀ါဆို၀ါကပ္ျခင္း ကိုလည္း ဆိုလိုသည္။ " ဆို႔ " သည္ စိုက္သည္ဟု ဆိုလိုသည္။ ၀ါးျပင္မ်ား စိုက္ေသာလဟု ဆိုလိုသည္။ ယခင္ ပအို၀္းလူမ်ဳိးတို႔သည္ ကဆုန္လမွ မိုးက်သည္ႏွင့္ ၀ါးအမ်ဳိးေကာင္းမ်ားကို ရွာၿပီး နီးစပ္ရာ ေခ်ာင္းအိုင္ မ်ားထဲ့သို႔ စိမ္ထား၍ ၀ါဆိုလတြင္ စတင္စိုက္ၾကသည့္ ဓေလ့ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤလကို ၀ါးစိုက္လဟု ဆိုလိုသည္။

(၅) ပဥၥမလ (၀ါေခါင္လ)

ပဥၥမလမွာ (၀ါးေခါင္းလာ) ျဖစ္သည္။ ပအို၀္းဘာသာစကားအရ "၀ါး" သည္ ၀ါးပင္ ျဖစ္ၿပီး၊ ေခါင္း- တဲေခါင္မိုးကို ေက်ာ္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုလတြင္ ၀ါး(မွ်စ္)ပင္မ်ားသည္ တဲေခါင္မိုးကုိ ေက်ာ္လာေသာလဟု ဆိုလိုသည္။

(၆) ဆဌမလ (ေတာ္သလင္းလ)

ဆဌမလမွာ (တ၀္သလင္/လင္ေတာ္လာ) ျဖစ္သည္။ ပအို၀္းဘာသာစကားအရ " တ၀္သလင္/လင္ေတာ " သည္ သလင္းျပင္/ ေတာဆင္းတာကို ဆိုလိုသည္။ ထိုလကို ေတာဆင္းသည့္လ၊ အပင္ႀကီးမ်ားကို ခ်န္ထားၿပီး ေတာင္ယာလုပ္ရန္ ၾကားေတာကို ရွင္းသည့္လဟု ဆိုလိုသည္။

(၇) သတၱမလ (သီတင္းကြၽတ္လ)

သတၱမလမွာ (သံျပြတ္/တင္ပြတ္လာ) ျဖစ္သည္။ ထိုလသည္ သမၼာသမၺဳဒၶျမတ္ဘုရားသည္ တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္မွ လူျပည္သို႔ ျပန္လည္ႂကြျမန္းေတာ္မူရာ ျမတ္စြာဘုရားအား ႀကိဳဆိုပင့္ေဆာင္ ကပ္လွဴသည့္ အေနျဖင့္ ယာယီစံေက်ာင္းေတာ္အျဖစ္ သီးႏွံပေဒသစင္ (ပအို၀္းအေခၚ တင္ျပြတ္စင္း)ကို အမွတ္တရ တည္ေဆာက္ၿပီး ရာသီေပၚသီးႏွံမ်ားကို ကပ္လူပူေဇာ္သည့္ ဓေလ့ ျပဳေလ့ရွိေသာလဟု ဆိုလိုသည္။

(၈) အဌမလ (တန္ေဆာင္မုန္းလ)

အဌမလမွာ (ကထိန္/တင္းေဆာ၀္မြဴးလာ) ျဖစ္သည္။ ပအို၀္းဘာသာစကားအရ " တင္းေဆာ၀္" သည္ ေတာက္ပျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ "မြဴး " သည္ အပင္ျဖစ္သည္။ ထိုလတြင္ မီးပေဒသပင္မ်ားကို လင္းထိန္ေတာက္ပစြာ ထြန္းညိွပူေဇာ္သည့္လ ဟု ဆိုလိုသည္။

(၉) န၀မလ (နက္ေတာ္လ)

န၀မလမွာ (နတ္တ၀္/နက္ေတာ္လာ) ျဖစ္သည္။ ပအို၀္းဘာသာစကားအရ " နတ္/နက္ " သည္ အခ်ိန္လုၿပီး လုပ္ရသည့္ကာလျဖစ္ၿပီး၊ " တ၀္/ေတာ္" သည္ ေတာ ျဖစ္သည္။ ဆဌမလ (ေတာ္သလင္းလ)မွ ေတာဆင္းသည့္ခိ်န္တြင္ ၾကားေတာသာရွင္းၿပီး ခ်န္ထားေသာ သစ္ပင္ႀကိးမ်ားကို သတၱမလ(သီတင္းကြၽတ္)ႏွင့္ ဆဌမလ(တန္ေဆာင္မုန္း)လမ်ားတြင္ ဘာသာေရးအလွဴပဲြမ်ားေၾကာင့္ ေတာမဆင္းႏိုင္သျဖင့္ ဤနမ၀လတြင္ သလင္းမွ ခ်န္ထားေသာ အပင္ႀကီးမ်ားကို အခ်ိန္လု ခုတ္လဲၿပီး ေတာဆင္းထင္ေခြရသည့္လဟု ဆိုလိုသည္။

(၁၀) ဒႆမလ( ျပာသိုလ)

ဒႆမလမွာ (ျပားသိုးလာ)ျဖစ္သည္။ ပအို၀္းဘာသာစကားအရ " ျပား " သည္ ခဲြျဖန္႔ထားျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ " သိုး " သည္ ထင္း ျဖစ္သည္။ န၀မလမွ ခုတ္ထားေသာ အပင္မ်ားမွာ ျဖတ္ထားေသာ ထင္းမ်ားအား သယ္ယူရ ေပါ့ပါးေအာင္ ဤလတြင္ ထင္းမ်ား ခဲြျဖန္႔လွန္းထားသည္။ ထို႔ေၾကာင္း ထိုလကို ထင္းမ်ား ခဲြျဖန္႔သည့္လဟု ဆိုလိုသည္။

(၁၁) ဧကာဒႆမလ (တပို႔တဲြလ)

ဧကာဒႆမလမွာ (တဖြဴးတြယ္လာ)ျဖစ္သည္။ ပအို၀္းဘာသာစကားအရ " တဖြဴး " သည္ ထမ္းပိုးျဖစ္ၿပီး၊ " တြယ္ " သည္ အတြဲလိုက္ အဆိုင္းလိုက္ ျဖစ္သည္။ ထိုလတြင္ ဒႆမလ(ျပာသိုလ)မွ ခဲြျဖန္႔ထားေသာထင္းမ်ားကို ထမ္းပိုးျဖင့္ အတဲြလိုက္ အဆိုင္းလိုက္ သယ္ေဆာင္ရေသာလဟု ဆိုလိုသည္။

(၁၂) ဒြါဒႆမလ (တေပါင္းလ)

ဒြါဒႆမလမွာ (စ/တေဖြါင္လာ)ျဖစ္သည္။ ပအို၀္းဘာသာစကားအရ " တေဖြါင္ " သည္ ၿခံစည္းရိုး ျဖစ္ၿပီး " စ " သည္ အစ ျဖစ္သည္။ လာမည့္ တစ္လႏွစ္လတြင္ ေကာက္ပဲသီးႏွံစိုက္ပ်ဳိးရန္ ေျမယာမ်ားေနရာတြင္ ကြၽဲႏြားမ်ားမ၀င္ႏိုင္ရန္ ၿခံစည္းရိုးမ်ားျဖင့္ ႀကိဳကာၾကၿပီး ထိုလကို ၿခံစည္းရိုးစကာသည့္လဟု ဆိုလိုသည္။

က်မ္းကိုး
ျပည္ေထာင္စုထဲ့က ပအို၀္း