ဗာရာဏသီျပည့္ရွင္ ျဗဟၼဒတ္မင္း လက္ထက္က ရြာသား တစ္ေယာက္သည္ ရေသ့တစ္ဦးကို ကိုးကြယ္ထား၏။ ထိုရြာသားသည္ ခိုးသားဓားျပေဘးေၾကာင့္ ေရြစင္နိကၡ တစ္ရာကို ရေသ့၏ ေက်ာင္းအနီး၌ ေျမမွာျမႇဳတ္၍ ရေသ့ကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးရန္ မွာၾကား၏။ ထိုအခါ ရေသ့ရဟန္းတို႔မည...္သည္ ဤသို႔ ေရြေငြကို မေစာင့္ေရွာက္ေကာင္းဟု ရေသ့က ဆို၏။
ထို႔ေနာက္ ရေသ့သည္ “ေရႊစင္နိကၡ တစ္ရာဆိုလွ်င္ လူေဘာင္မွာ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ လည္လည္ ေနႏိုင္ၿပီ”ဟု ေကာက္က်စ္ေသာ အၾကံ အစည္ျဖစ္၍ ေရႊမ်ားကို တစ္ျခားေနရာသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ ျမႇဳတ္ႏွံထား လိုက္၏။ ဤသို႔ မ႐ိုးသားေသာ စိတ္ျဖင့္ သူတစ္ပါး ပိုင္ေသာ ပစၥည္းကို ေနရာ ေျပာင္းေရႊ႕မႈသည္ ခိုးယူျခင္း တစ္မ်ိဳးပင္ ျဖစ္၏။
ထို႔ေနာက္ “အေနၾကာလွ်င္ ဒကာတို႔အေပၚ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္တတ္သည္။ တစ္ျခား အရပ္သို႔ သြားေတာ့မည္”ဟု ရြာသားကိုေျပာ၍ ထြက္ခြာရန္ ျပင္၏။ ဒကာသည္ သူၾကည္ညိဳေသာ ရေသ့ကို တားမရေသာေၾကာင့္ ရြာတံခါးအထိ လိုက္ပို႔ ႏႈတ္ဆက္၏။ ရေသ့သည္ အတန္ငယ္ သြားၿပီးေနာက္ ဒကာထံသို႔ ျပန္လာ၍ “ဒကာ သင့္အိမ္အမိုးက သက္ငယ္ျမက္တစ္ပင္ ငါ့ဆံပင္ၾကားမွာ ၿငိပါလာသည္။ ရေသ့ရဟန္း မည္သည္ မေပးလွဴလွ်င္ ျမက္တစ္ပင္ကိုမွ် မယူေကာင္း” ဟုဆိုကာ ဆံက်စ္ၾကားမွ ျမက္ပင္ကို ဒကာအား ေပး၏။ ဒကာသည္ ရေသ့ကား ႐ိုးသားလွေပစြဟု ေအာက္ေမ့ကာ ရေသ့ကို တိုး၍ ၾကည္ညိဳသြား၏။ ထို႔ေနာက္ ရေသ့သည္ ေနရာေျပာင္း၍ ခိုးဝွက္ထားေသာ ေရႊတို႔ကို သြားယူ၏။
သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္၌ ဒကာ၏အိမ္မွာ ဘုရားေလာင္း ေရာက္ရွိေန၏။ ဘုရားေလာင္းသည္ ရေသ့၏စကား၌ မ႐ိုးသားမႈကို ေတြ႔ျမင္ရေသာေၾကာင့္ ေရႊတို႔ကို သြားၾကည့္ေစ၏။ မူလေနရာ၌ ေရႊမ်ား မေတြ႔ရေတာ့၍ ရေသ့ေနာက္သို႔ အျမန္လိုက္ၾကရာ ေရႊမ်ားႏွင့္တကြ ရေသ့ကို ဖမ္းမိေလ၏။
ဤဝတၳဳ၌ ေရႊခိုးမႈ ေပၚမည္စိုး၍ သက္ငယ္ျမက္ တစ္ပင္ကို ျပန္ေပးေသာ ရေသ့၏ လွည့္ပတ္မႈသည္ မာယာပင္ျဖစ္၏။ သံသရာဝဋ္ျမစ္ ေလာဘ၏ နာမည္တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေသာ ဤမာယာသည္ သတၱဝါတို႔၏ သႏၲာန္၌ သံသရာအဆက္ဆက္ အျမစ္တြယ္လာခဲ့၍ ပယ္ေရွာင္ရန္ ခက္ခဲေသာ အကုသိုလ္ ျဖစ္၏။
မာယာမည္သည္ အကုသိုလ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ မိန္းမျဖစ္ေစ မာယာရွင္ ျဖစ္သည္ႏွင့္ အကုသိုလ္ေကာင္ ျဖစ္သြားေတာ့၏။ မယာရွင္သည္ ေလာကအတြက္ အႏၲရာယ္ရွိသူ မေပါင္းသင့္သူ ျဖစ္၏။ မာယာသည္ ပယ္ရန္ခက္သည့္ တရားဆိုး ျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိသႏၲာန္၌ မာယာ မျဖစ္ေအာင္ သတိထားၾကရေပမည္။ မာယာရွင္ကို မိတ္ေဆြအျဖစ္ မေပါင္းသင္းဘဲ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း မာယာရွင္ မျဖစ္ေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ၾကရေပမည္။
ထို႔ေနာက္ “အေနၾကာလွ်င္ ဒကာတို႔အေပၚ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္တတ္သည္။ တစ္ျခား အရပ္သို႔ သြားေတာ့မည္”ဟု ရြာသားကိုေျပာ၍ ထြက္ခြာရန္ ျပင္၏။ ဒကာသည္ သူၾကည္ညိဳေသာ ရေသ့ကို တားမရေသာေၾကာင့္ ရြာတံခါးအထိ လိုက္ပို႔ ႏႈတ္ဆက္၏။ ရေသ့သည္ အတန္ငယ္ သြားၿပီးေနာက္ ဒကာထံသို႔ ျပန္လာ၍ “ဒကာ သင့္အိမ္အမိုးက သက္ငယ္ျမက္တစ္ပင္ ငါ့ဆံပင္ၾကားမွာ ၿငိပါလာသည္။ ရေသ့ရဟန္း မည္သည္ မေပးလွဴလွ်င္ ျမက္တစ္ပင္ကိုမွ် မယူေကာင္း” ဟုဆိုကာ ဆံက်စ္ၾကားမွ ျမက္ပင္ကို ဒကာအား ေပး၏။ ဒကာသည္ ရေသ့ကား ႐ိုးသားလွေပစြဟု ေအာက္ေမ့ကာ ရေသ့ကို တိုး၍ ၾကည္ညိဳသြား၏။ ထို႔ေနာက္ ရေသ့သည္ ေနရာေျပာင္း၍ ခိုးဝွက္ထားေသာ ေရႊတို႔ကို သြားယူ၏။
သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္၌ ဒကာ၏အိမ္မွာ ဘုရားေလာင္း ေရာက္ရွိေန၏။ ဘုရားေလာင္းသည္ ရေသ့၏စကား၌ မ႐ိုးသားမႈကို ေတြ႔ျမင္ရေသာေၾကာင့္ ေရႊတို႔ကို သြားၾကည့္ေစ၏။ မူလေနရာ၌ ေရႊမ်ား မေတြ႔ရေတာ့၍ ရေသ့ေနာက္သို႔ အျမန္လိုက္ၾကရာ ေရႊမ်ားႏွင့္တကြ ရေသ့ကို ဖမ္းမိေလ၏။
ဤဝတၳဳ၌ ေရႊခိုးမႈ ေပၚမည္စိုး၍ သက္ငယ္ျမက္ တစ္ပင္ကို ျပန္ေပးေသာ ရေသ့၏ လွည့္ပတ္မႈသည္ မာယာပင္ျဖစ္၏။ သံသရာဝဋ္ျမစ္ ေလာဘ၏ နာမည္တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေသာ ဤမာယာသည္ သတၱဝါတို႔၏ သႏၲာန္၌ သံသရာအဆက္ဆက္ အျမစ္တြယ္လာခဲ့၍ ပယ္ေရွာင္ရန္ ခက္ခဲေသာ အကုသိုလ္ ျဖစ္၏။
မာယာမည္သည္ အကုသိုလ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ မိန္းမျဖစ္ေစ မာယာရွင္ ျဖစ္သည္ႏွင့္ အကုသိုလ္ေကာင္ ျဖစ္သြားေတာ့၏။ မယာရွင္သည္ ေလာကအတြက္ အႏၲရာယ္ရွိသူ မေပါင္းသင့္သူ ျဖစ္၏။ မာယာသည္ ပယ္ရန္ခက္သည့္ တရားဆိုး ျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိသႏၲာန္၌ မာယာ မျဖစ္ေအာင္ သတိထားၾကရေပမည္။ မာယာရွင္ကို မိတ္ေဆြအျဖစ္ မေပါင္းသင္းဘဲ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း မာယာရွင္ မျဖစ္ေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ၾကရေပမည္။
No comments:
Post a Comment