ဗုဒၶဘာသာအလိုအရ ဘ၀တစ္ခုဟာ ပဋိသေႏၶက စပါတယ္။ မိခင္ရဲ့ ၀မ္းထဲမွာ သေႏၶသားအျဖစ္ မပီျပင္ေသးခင္ ကလလေရၾကည္တည္ကတည္းက ဘ၀တစ္ခုလို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်ျခင္းဟာ ပါဏာတိပါတကံထိုက္ပါတယ္။ အဖ်က္ခံရတဲ့ ကုိယ္၀န္က လူ႔ကိုယ္၀န္ ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ဘာသာေရးအရ လူသတ္မႈေပါ့။
...
ပါဏာတိပါတကံရဲ့ အေလးအေပါ့ကို ဘာသာေရးအရ ဆံုးျဖတ္ရာမွာ အသတ္ခံရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါရဲ့ အရည္အခ်င္း နဲ႔ အေရအတြက္ကိုလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားပါတယ္။ အရည္အခ်င္းဆိုတာ သီလ သမာဓိ ပညာစတဲ့ ဂုဏ္ရည္ျဖစ္ပါတယ္။ အေရအတြက္ဆိုတာကေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ အႀကီးအေသး ျဖစ္ပါတယ္။ အရည္အခ်င္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဥပမာ သီလရွိတဲ့သူကို သတ္တာက သီလမရွိတဲ့သူကို သတ္တာထက္ ပိုၿပီး အျပစ္ႀကီးပါတယ္။ ေက်းဇူးႀကီးတဲ့သူကို သတ္တာက ေက်းဇူးမႀကီးတဲ့သူကို သတ္တာထက္ ပိုၿပီး အျပစ္ႀကီးပါတယ္။ ေလာကမွာ သီလ သမာဓိ ပညာ အစင္ၾကယ္ဆံုး အႀကီးျမတ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ရဟႏၲာအရွင္သူျမတ္ေတြကို သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ ေက်းဇူးႀကီးမားလွတဲ့ မိဘႏွစ္ပါးကို သတ္ျဖတ္ျခင္းတို႔ကို အျပစ္အႀကီးဆံုးလို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ေသရင္ မုခ် အပါယ္လားရမယ့္ အနႏၲရိယကံ (ပဥၥာနႏၲရိယကံမွာပါ၀င္)လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ အေရအတြက္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ထင္ရွားေအာင္ တိရစၧာန္ကို သတ္ျဖတ္ျခင္း ဥပမာနဲ႔ ရွင္းျပေလ့ ရွိပါတယ္။ ဆင္ကိုသတ္တာက ျခင္ကိုသတ္တာထက္ ပိုၿပီး အျပစ္ႀကီးပါတယ္။ အသတ္ခံရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အႀကီးအေသးေပၚ မူတည္ၿပီး အင္အားစုိက္ထုတ္မႈ ေစတနာစိုက္ထုတ္မႈ ကြာျခားလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ႀကီးမားတဲ့သတၱ၀ါကို သတ္တဲ့အခါမွာ အားစိုက္ထုတ္မႈ ႀကီးမားတဲ့အတြက္ အျပစ္ႀကီးေလးပါတယ္။ ေသးငယ္တဲ့ သတၱ၀ါကို သတ္ျဖတ္တာက အားစိုက္ထုတ္မႈ နည္းတဲ့အတြက္ အျပစ္ေပါ့ပါတယ္။ ဒီ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သေႏၶသားကို သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်ျခင္းဟာ အရြယ္ေရာက္တဲ့လူကို သတ္တာေလာက္ အျပစ္မႀကီးပါဘူး။ သေႏၶသားရဲ့ အရည္အေသြးေရာ အရည္အခ်င္းပါ ေသးငယ္နိမ့္က်ေနေသးလို႔ သတ္ရတာလည္း (အရြယ္ေရာက္သူကို သတ္ရတာနဲ႔စာရင္) လြယ္ကူလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဗုဒၶဘာသာ ႐ႈေထာင့္က ျမင္ရတဲ့ အျပစ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကျပစ္ကေတာ့ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံရဲ့ တည္ဆဲဥပေဒ (ရွိခဲ့ရင္)နဲ႔အညီ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
အျပစ္ႀကီးႀကီးေသးေသး သတ္ျဖတ္မႈမွန္သမွ်ကို ဗုဒၶဘာသာက ႐ႈတ္ခ်ပါတယ္။ ပါဏာတိပါတသိကၡာပုဒ္နဲ႔ တားျမစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ဒီကိစၥကို အားေပးအားေျမႇာက္ မလုပ္သင့္တာ ရွင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အသားလြတ္ ႐ႈတ္ခ်တာမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ကာယကံရွင္ေတြ ကိုယ္တိုင္လည္း ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္း ဆိုတာမ်ိဳး မလြဲသာလို႔ လုပ္လိုက္ရတာ မဟုတ္လား။ ႐ႈတ္ခ်တာထက္ ေမတၱာ က႐ုဏာစတဲ့ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ေတြကို က်င့္သံုးၿပီး ဒီလိုကိစၥ ျဖစ္လာေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳတင္ကာကြယ္တာက ပိုၿပီး အက်ိဳးရွိပါတယ္။ ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်တယ္ဆိုတာ ေမြးလာမယ့္ကေလးကို မယူခ်င္လို႔ အေျခအေနအရ မယူႏိုင္လို႔ ျဖစ္ရတာပါ။ မလိုလားအပ္တဲ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ျခင္းကို ဒီေန႔ေခတ္မွာ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ကာကြယ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ - ပညာေပးျခင္း၊ သြန္သင္ဆံုးမျခင္း။ မိခင္က မလိုခ်င္တဲ့ ကေလးငယ္ကို အသတ္မခံရေအာင္ သြယ္၀ိုက္တဲ့နည္းနဲ႔ အကာအကြယ္ ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ - ကေလးေမြးစားမႈဓေလ့ ထြန္းကားေစျခင္း။
ရွင္အာစာရ
21Nov10
ေထရဝါဒ တို႔တိုင္းျပည္စာမ်က္ႏွာမွ=
အျပစ္ႀကီးႀကီးေသးေသး သတ္ျဖတ္မႈမွန္သမွ်ကို ဗုဒၶဘာသာက ႐ႈတ္ခ်ပါတယ္။ ပါဏာတိပါတသိကၡာပုဒ္နဲ႔ တားျမစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ဒီကိစၥကို အားေပးအားေျမႇာက္ မလုပ္သင့္တာ ရွင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အသားလြတ္ ႐ႈတ္ခ်တာမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ကာယကံရွင္ေတြ ကိုယ္တိုင္လည္း ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္း ဆိုတာမ်ိဳး မလြဲသာလို႔ လုပ္လိုက္ရတာ မဟုတ္လား။ ႐ႈတ္ခ်တာထက္ ေမတၱာ က႐ုဏာစတဲ့ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ေတြကို က်င့္သံုးၿပီး ဒီလိုကိစၥ ျဖစ္လာေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳတင္ကာကြယ္တာက ပိုၿပီး အက်ိဳးရွိပါတယ္။ ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်တယ္ဆိုတာ ေမြးလာမယ့္ကေလးကို မယူခ်င္လို႔ အေျခအေနအရ မယူႏိုင္လို႔ ျဖစ္ရတာပါ။ မလိုလားအပ္တဲ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ျခင္းကို ဒီေန႔ေခတ္မွာ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ကာကြယ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ - ပညာေပးျခင္း၊ သြန္သင္ဆံုးမျခင္း။ မိခင္က မလိုခ်င္တဲ့ ကေလးငယ္ကို အသတ္မခံရေအာင္ သြယ္၀ိုက္တဲ့နည္းနဲ႔ အကာအကြယ္ ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ - ကေလးေမြးစားမႈဓေလ့ ထြန္းကားေစျခင္း။
ရွင္အာစာရ
21Nov10
ေထရဝါဒ တို႔တိုင္းျပည္စာမ်က္ႏွာမွ=
No comments:
Post a Comment