ေရွးအခါက ဗာရာဏသီျပည္တြင္ ျဗဟၼဒတ္မင္းၾကီး ထီးနန္းစိုးစံစဥ္ ရြာတစ္႐ြာတြင္ ေဝဒဗၺမႏၲာန္ကို တတ္ကၽြမ္းေသာ ပုဏၰားတစ္ဦးရွိခဲ့သည္။ ဤမႏၲာန္မွာ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တန္ဖိုးရွိသည္ဟု ဆိုၾက၏။ အေၾကာင္းမွာ ျဂိဳလ္နကၡတ္ တုိက္ဆိုင္မႈရွိခိုက္ မႏၲာန္႐ြတ္ဖတ္ျပီး ေကာင္းကင္ကို စူးစူးစိုက္စုိက္ ေမာ္ၾကည့္လွ်င္ ေကာင္းကင္ေပၚမွ ေ႐ႊ၊ ေငြ၊ ပုလဲ၊ သႏၲာ၊ ေၾကာင္မ်က္႐ြဲ၊ ပတၱျမား၊ စိန္ ခုႏွစ္မ်ိဳးေသာ ရတနာမိုး ခ်က္ခ်င္း ႐ြာခ်ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ထိုအခ်ိန္က ဘုရားေလာင္းသည္ ပုဏၰားၾကီး၏ တပည့္တစ္ဦးျဖစ္၏။ တစ္ေန႔သ၌ ဆရာပုဏၰားသည္ စီးပြားေရးကိစၥတစ္ခုျဖင့္ ႐ြာမွထြက္ျပီး ေစတတိုင္းသို႔ ဘုရားေလာင္းႏွင့္အတူ သြားေရာက္သည္။
လမ္းခုလပ္ရွိ ေတာအုပ္တစ္ခုတြင္ ျဖတ္သန္းသြားလာ၍ မရေအာင္ လမ္းပိတ္စို႔ေလ့ရွိေသာ ခိုးသားငါးရာ ေနထိုင္လွ်က္ရွိသည္။ သူတို႔သည္ ဘုရားေလာင္းႏွင့္ ေဝဒဗၺပုဏၰားၾကီးကို ဖမ္းဆီးလိုက္ၾက၏။
သူတို႔သည္ တရားခံႏွစ္ေယာက္ဖမ္းမိလွ်င္ ဖမ္းဆီးထားသူကို ျပန္လာေရြးရန္ တစ္ေယာက္ကို ေငြယူခိုင္းေလ့ရွိ၏။ အကယ္၍ ဖခင္ႏွင့္သားကို ဖမ္းမိလွ်င္ သားလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေငြသြားယူရန္ ဖခင္ကို ေစခိုင္း၏။ မိခင္ႏွင့္သမီးကို ဖမ္းမိလွ်င္ ေငြယူသြားရန္ မိခင္ကို ေစခိုင္း၏။ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ ဖမ္းမိလွ်င္ အၾကီးျဖစ္သူကို ေငြယူသြားခိုင္း၏။ ဆရာႏွင့္ တပည့္ကို ဖမ္းမိလွ်င္ တပည့္ကို ေငြသြားယူရန္ လႊတ္ေပးလိုက္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤကိစၥတြင္ ေဝဒဗၺပုဏၰားၾကီးကို ေခၚထားျပီး ဘုရားေလာင္းကို ေငြယူသြားရန္ ေစလႊတ္ၾကသည္။
ဘုရားေလာင္းသည္ ဆရာကို ဦးညႊတ္ဂါရဝျပဳရင္း "တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္အတြင္း ကၽြႏ္ုပ္ေသခ်ာေပါက္ ျပန္လာပါမယ္။ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔။ ကၽြႏ္ုပ္ေျပာတဲ့အတိုင္းေတာ့ မလုပ္မိပါေစနဲ႔။ ဒီေန႔ ရတနာမိုး႐ြာသြန္းမႈ ျဖစ္ေပၚေစမယ့္ ျဂိဳလ္နကၡတ္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ျဖတ္သြားမယ္။ အနည္းငယ္ထိခိုက္မွာကို စိုးရိမ္ျပီး မႏၲာန္႐ြတ္ကာ ရတနာမိုး ေခၚတာမလုပ္ဖို႔ အေလးဂ႐ုျပဳပါ။ အေၾကာင္းမွာ လုပ္လိုက္လွ်င္ ဆရာႏွင့္ ဤခိုးသားဓားျပအဖြဲ႕ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်မွာမို႔ျဖစ္ပါတယ္" ဟု မွာၾကားသည္။ ဘုရားေလာင္းသည္ ဤသို႔ ဆရာကို သတိေပးစကားဆိုျပီး ျပန္ေပးေငြရွာရန္ ခရီးထြက္သြား၏။
ေနဝင္ခ်ိန္တြင္ သူခိုးဓားျပမ်ားသည္ ပုဏၰားၾကီးကို ၾကိဳးႏွင့္ခ်ည္ေႏွာင္ျပီး လွဲထားလိုက္သည္။ ထိုအခိုက္တြင္ လျပည့္ဝန္းသည္ အေရွ႕ မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းမွ ေပၚထြက္လာ၏။ ပုဏၰားၾကီးသည္ ေကာင္းကင္ကို ေလ့လာၾကည့္ရာ ထူးထူးျခားျခား နကၡတ္တာရာယွဥ္စပ္မႈ ျဖစ္ေပၚေနေၾကာင္း သိရွိသြား၏။ "ဘာျဖစ္လို႔ ဒီဒုကၡခံေနမွာလဲ။ မႏၲာန္႐ြတ္ဖတ္ကာ ရတနာမိုးေခၚျပီး ဒီသူခိုးဓားျပေတြကို ျပန္ေပးဆြဲေငြေပးလိုက္ရင္ လြတ္ေျမာက္ျပီ" ဟု စဥ္းစားလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူခိုးဓားျပမ်ားကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
"မိတ္ေဆြတို႔ ဘာျဖစ္လို႔ ကၽြႏ္ုပ္ကို အက်ဥ္းသားအျဖစ္ ေခၚထားတာလဲ"
"ျပန္ေ႐ြးေငြရေအာင္လို႔ပါ ဆရာ" ဟု ေျဖၾက၏။
"ေကာင္းျပီ သင္တို႔အားလံုး အလိုရွိတာ အဲဒါဆိုရင္ အလ်င္အျမန္ ကၽြႏ္ုပ္ကို ၾကိဳးေျဖေပးျပီး ဦးေခါင္းကို ေရေဆးေပးပါ။ အဝတ္အစားအသစ္ ဝတ္ဆင္ေပးပါ။ အေမႊးနံ႔သာ ျဖန္းေပးပါ။ ပန္းမ်ားႏွင့္ တန္ဆာဆင္ေပးပါ။ အဲဒီေနာက္ ကၽြႏ္ုပ္တစ္ဦးတည္း ထားေပးပါ" ဟု ပုဏၰားၾကီးက ေျပာဆို၏။
သူခိုးဓားျပမ်ားသည္ သူေျပာသည့္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ေပးၾက၏။
ပုဏၰားၾကီးသည္ နကၡတ္တာရာ ယွဥ္စပ္မႈျဖစ္ေပၚေနစဥ္ ေကာင္းကင္သို႔ ေမာ္ၾကည့္လွ်က္ မႏၲာန္ကို႐ြတ္ဖတ္လိုက္သည္။ ေကာင္းကင္မွ ခ်က္ခ်င္း ရတနာမိုးမ်ား ႐ြာခ်ေလသည္။ သူခိုးဓားျပမ်ားသည္ အားလံုးကို ေကာက္ယူျပီး ပစၥည္းမ်ားကို ဝတ္ရံုျဖင့္ထုတ္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ အက်ိဳးတူညီအစ္ကိုမ်ားႏွင့္အတူ ေျပးထြက္သြားၾကသည္။ ပုဏၰားၾကီးသည္ ေနာက္ဆံုးမွ လိုက္သြားခဲ့၏။ ကံအားေလ်ာ္စြာ ထိုသူတို႔ကို ဒုတိယ သူခိုးဓားျပငါးရာအဖြဲ႕မွ ဖမ္းမိသြားသည္။
"ဘာေၾကာင့္ ငါတို႔ကို ဖမ္းတာလဲ" ဟု ပထမအဖြဲ႕ ဒုတိယအဖြဲ႕ကို ေမး၏။
"ပစၥည္းေတြလုယူဖို႔" ဟု ေျဖဆို၏။
"လုယက္ပစၥည္းေတြကို လိုခ်င္ရင္ ဟိုပုဏၰားၾကီးကို ဖမ္းပါ။ ေကာင္းကင္ကို ေငးၾကည့္ျပီး ရတနာေတြကို မိုး႐ြာသလို အလြယ္တကူ က်လာေစတာသူပဲ။ ငါတို႔ရထားတာ အားလံုးကို သူေပးတာပဲ"။
ထိုအခါ ဒုတိယ သူခိုးဓားျပအုပ္စုသည္ ပထမအုပ္စုကို လႊတ္ေပးျပီး ပုဏၰားၾကီးကို ဖမ္းဆီးကာ "ငါတို႔ကိုလည္း ရတနာေတြေပးပါ" ဟု ေတာင္းဆိုၾကသည္။
"အဲဒါဟာ လိုအပ္ေသာ နကၡတ္တာရာယွဥ္စပ္မႈ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျဖစ္ေပၚတဲ့ ေနာက္ႏွစ္မွ ရမွာပါ။ အကယ္၍ သင္တို႔ အဲဒီအခ်ိန္ထိ ေစာင့္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ သင္တို႔အတြက္ ရတနာမိုး႐ြာေအာင္ ေတာင္းခံေပးပါမယ္" ဟု ပုဏၰားၾကီးက ရွင္းျပ၏။
ေဒါသထြက္ေနေသာ သူခိုးဓားျပမ်ားက "ကလိမ္ကက်စ္ ပုဏၰား၊ အျခားတစ္ဖြဲ႕ကိုေတာ့ ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ေပးတယ္၊ အခုက်ေတာ့ လက္ေရွာင္ျပီး တို႔ကို တစ္ႏွစ္လံုးေစာင့္ခိုင္းတယ္" ဟု ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုၾက၏။ သူတို႔သည္ ပုဏၰားၾကီးကို ဓားထက္ထက္ႏွင့္ ႏွစ္ပိုင္းလွီးျပီး ခႏၶာကိုယ္ကို လမ္းအလယ္၌ ပစ္ထားေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ပထမသူခိုးဓားျပအဖြဲ႕ေနာက္သို႔ အလွ်င္အျမန္လိုက္ျပီး ယင္တို႔အားလံုးကိုလည္း အနီးကပ္တိုက္ခိုက္ကာ သတ္ျဖတ္ပစ္ၾက၏။ တစ္ဖန္ သူတို႔အဖြဲ႕တြင္လည္း ႏွစ္စုကြဲသြားျပီး လူေပါင္း ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ ေသဆံုးသည္အထိ တစ္စုႏွင့္ တစ္စု အျပန္အလွန္တိုက္ခိုက္ၾက၏။ ဒီလိုႏွင့္ လူႏွစ္ေယာက္သာ
အသက္ရွင္က်န္သည္အထိ အခ်င္းခ်င္းသတ္ျဖတ္ၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ လူေပါင္းတစ္ေထာင္ ေသေက်ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကကုန္၏။
အသက္ရွင္က်န္ရစ္သူ ႏွစ္ဦးသည္ ႐ြာတစ္႐ြာအနီးရွိ ေတာထဲတြင္ ဝွက္ထားခဲ့ေသာ ရတနာမ်ားကို သယ္ယူရန္ စီစဥ္ေသာအခါ တစ္ဦးက ရတနာမ်ားကို ေစာင့္ၾကပ္ရန္ ဓားကိုင္၍ ထိုင္ေနခဲ့၏။ အျခားတစ္ဦးက ဆန္ရွာျပီး ညစာအတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ ႐ြာထဲဝင္ခဲ့၏။ "ဥစၥာဓနကို ငမ္းငမ္းတက္ျခင္းဟာ ပ်က္စီးျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္တယ္"။ "ငါ့မိတ္ေဆြ ျပန္လာတဲ့အခါ သူက တစ္ဝက္ခြဲယူမယ္။ သူျပန္ေရာက္တာႏွင့္ သတ္ပစ္မယ္" ဟု ရတနာမ်ားအနီးတြင္ ရပ္ေစာင့္ေနသူက စဥ္းစား၏။ ထိုသို႔စဥ္းစားျပီး ဓားကို ဓားအိမ္မွဆြဲထုတ္ကာ သူ၏ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ ျပန္အလာကို ထိုင္ေစာင့္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အျခားတစ္ဦးကလည္း တိုက္ခိုက္လုယက္ရာက ရခဲ့တဲ့ပစၥည္းေတြကို ထက္ဝက္ပိုင္းေပးရမွာဟု ထို႔နည္းတူ စဥ္းစားျပီး "ထမင္းထဲကို အဆိပ္ခတ္ျပီး သူ႔ကိုေကၽြးသတ္မယ္။ ျပီးတာနဲ႔ ရတနာအားလံုးကို တစ္ေယာက္တည္းယူမယ္" ဟု စိတ္ကူးေလသည္။
စိတ္ကူးအတိုင္းပင္ ထမင္းက်က္ေသာအခါ သူ၏ ေဝစုကို အရင္စားျပီးေနာက္ က်န္ထမင္းထဲသို႔ အဆိပ္ခတ္ကာ ေတာထဲသို႔ သယ္ယူသြား၏။ သို႔ေသာ္ ထမင္းတည္ခင္းျပီးသည္ႏွင့္ အျခားသူခိုးဓာျပက သူကို ဓားျဖင့္ခုတ္ပိုင္းကာ ခႏၶာကိုယ္ကို ေခ်ာင္က်က်ေနရာတြင္ ဝွက္ထားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အဆိပ္ခတ္ထားေသာ ထမင္းကို စားျပီး သူလည္း ထိုေနရာမွာပင္ ေသဆံုးသြားသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ရတနာမ်ားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ပုဏၰားၾကီးသာမက သူခိုးဓားျပအားလံုးပါ ေသေက်ပ်က္စီးကုန္ၾကသည္။
သို႔ေစကာမူ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ၾကာျပီးေနာက္ ဘုရားေလာင္းသည္ ျပန္ေပးဆြဲထားသူကိုေ႐ြးရန္ ေငြမ်ားႏွင့္ ျပန္လာခဲ့သည္။ သူထြက္လာခဲ့ေသာ ေနရာတြင္ ဆရာကို မေတြ႔ရဘဲ ပတ္ပတ္လည္တြင္ ရတနာမ်ား ျပန္႔က်ဲေနသည္ကိုသာ ေတြ႔ရေသာအခါ သူက အၾကံျပဳခဲ့ေပမယ့္ ဆရာျဖစ္သူက ေကာင္းကင္မွ ရတနာမိုး႐ြာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာျဖစ္မည္၊ ထိုအက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ အားလံုး ေသေက်ပ်က္စီးကုန္တာျဖစ္မည္ဟု စိတ္ထဲတြင္ သုိ႔ေလာသို႔ေလာႏွင့္ လမ္းအတိုင္း ဆက္လိုက္သြားသည္။
လမ္းတြင္ ဆရာျဖစ္သူ၏ ႏွစ္ပိုင္းျပတ္ေနေသာ ကိုယ္ခႏၶာ အစိတ္အပိုင္းမ်ား ပစ္ထားရာေနရာသို႔ ေရာက္သြား၏။ "အလို ျဖစ္မွျဖစ္ေလ။ "ငါ့ သတိေပးစကားကို အေရးမစိုက္လို႔ သူေသရတာပဲ" ဟု ေအာ္ဟစ္ငိုေၾကြး၏။ ထို႔ေနာက္ ထင္းေခ်ာင္းမ်ားစုစည္းကာ မီး႐ႈိ႕စင္ျပဳလုပ္ျပီး ဆရာျဖစ္သူ၏ ကိုယ္ခႏၶာကို မီးသျဂႋဳလ္လိုက္သည္။
လမ္းအတိုင္းဆက္သြားရာ ခိုးသားငါးရာ၏ ကိုယ္ခႏၶာမ်ားရွိရာေနရာသို႔ ေရာက္သြား၏။ ဆက္သြားရာ ခိုးသား ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္စသျဖင့္ တစ္စတစ္စႏွင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ လူေသအေလာင္း ႏွစ္ေလာင္းတည္း ရွိေသာေနရာသို႔ ေရာက္သြားသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ေတာထဲသို႔ ရတနာမ်ားသယ္ယူသြားေသာ လမ္းကို ေတြ႔သည္အထိ ဆက္သြား၏။ ထိုေနရာတြင္ ရတနာထုပ္အပံုလိုက္ႏွင့္ ေဘးတြင္ ထမင္းခြက္ေမွာက္လွ်က္ႏွင့္ လဲက်ေသဆံုးေနေသာ ခိုးသားတစ္ေယာက္၏ ကိုယ္ခႏၶာကို ျမင္ေတြ႕သြား၏။ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလံုးကို ဖ်တ္ခနဲ သေဘာေပါက္သြားျပီး ေပ်ာက္ဆံုးေနသူကို ရွာေဖြရာ ပစ္ထားေသာ ေနရာတြင္ ထိုသူ၏ ခႏၶာကိုယ္ကို ေတြ႔ရွိသြားသည္။
"ငါ့ဆရာ အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ႔ ခိုးသားေတြစကားကို ယံုစားျပီး ေကာင္ကင္ကေန ရတနာမိုး႐ြာေအာင္ လုပ္ေဆာင္တာႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္တည္း သူေရာ အျခားသူေတြပါ ႏွစ္ဦးလံုး ေသေက်ပ်က္စီးမႈ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ မွားယြင္းတဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးရွာခဲ့ၾကသူေတြလည္း လံုးလံုးလ်ားလ်ာ ပ်က္စီးခဲ့ရတယ္" ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားေလာင္းသည္ ရတနားမ်ားကို အိမ္သို႔ ၾကိဳးစားသယ္ယူျပီး လွဴဒါန္းေပးကမ္းျခင္းစေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ားေဆာင္႐ြက္ကာ ဘဝသက္တမ္းကို ကုန္လြန္ေစ၏။ သူကြယ္လြန္ေသာအခါ နတ္ျပည္သို႔ ဘဝကူးေျပာင္းသြားခဲ့သည္။
#ေဝဒဗၺဇာတ္ေတာ္အတိတ္ဝတၴု
မွတ္ခ်က္>>>
ဤမဟာေဝဒဗၺမႏၲာန္သည္ ငားရာငားဆယ္
နိပာတ္ ေဝဒဗၺဇာတ္ေတာ္တြင္
တိုက္ရိုက္မလာပာ ဇာတ္လမ္းမ်ားသာ လာရွိပါသည္။ ယခုေဖာ္ျပသည့္ မဟာေဝဒဗၺမႏၲာန္ပါဠိမ်ားသည္
ေလာကီ ေလာကုတၲရာပညာဗဟုသုတ စြယ္စံုရေတာ္မူေသာမူျကေသာ
ေရွးဆရာေတာ္ျကီးမ်ား စီစဥ္ေတာ္မူခဲ့
ျကသည္ဟု ယူဆရေပသည္။
သို့ရာတြင္ ဤမဟာေဝဒဗၺမႏၲာန္သည္ ဘုရား
ေဟာ ပိဋကတ္၌တိုက္ရိုက္မလာေသာ္လည္း
ရတနာသံုးပါး ဂုဏ္ေတာ္ေက်းဇူးမ်ားကို
ထုတ္ေဖာ္ရြတ္ဆို၍ သစၥာျပုပံု ဆုေတာင္း
ပံုမ်ားကို ဖြဲ့ဆိုထားေသာ ဂာထာမႏၲာန္မ်ားျဖစ္
၍ ေလးစားထိုက္ အားကိုးထိုက္ေသာ မႏၲာန္
ေတာ္ျဖစ္သည္။
ဤမႏၲာန္ကို ရြတ္ဖတ္ျခင္းျဖင့္ ဇာတ္ေတာ္
လာအတိုင္း ေရြွမိုး ေငြမိုး ရတနာမိုး ရြာသြန္း
ျဖိုးသကဲ့သို့ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရတနာမ်ား တိုးတက္ျကီးပြားေစနိုင္သည္။ေရွးဆရာျကီး
မ်ားက တေန့(၂၇)ျကိမ္ ရြတ္ဆိုရမည္ဟု
ဆိုထားရာ နိဗၺဒဝတ္ထား၍ အျမဲရြတ္ဆိုပါက
မုခ်ထူးျခားေသာ အက်ိုးကိုရရွိနိုင္ေပသည္။
ကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာျကပါေစ
စီးပြားလာဘ္လာဘ ျကီးပြားေအာင္ျမင္ျကျပီး
ျမတ္ဗုဒၶ၏သာသနာကို လွူဒာန္းေထာက္ပံ့
နိုင္ျကပါေစ။
@ND
