ပာဠိဘာသာ(စာလံုးဆင့္)ရြတ္ဖတ္နည္း

ပါဠိဘာသာ(စာလံုးဆင့္) ရြတ္ဖတ္နည္း
======================

ေရွးဦးစြာအကၡရာတို့ကိုသိထားရမည္။
            အကၡရာ(၄၁)လံုး
အ     အာ     ဣ     ဤ     ဥ     ဦ     ဧ     ျသ
က     ခ        ဂ      ဃ     င
စ      ဆ       ဇ      ဈ     ည
ဋ      ဌ        ဍ      ဎ      ဏ
တ     ထ      ဒ      ဓ      န
ပ      ဖ        ဗ     ဘ     မ
ယ    ရ        လ    ဝ      သ
ဟ    ဠ    အံ
           
            သရ(၈)လံုး
အ    အာ    ဣ    ဤ    ဥ    ဦ    ဧ    ျသ
          
    ဗ်ဥ္း(၃၃)လံုး
က    ခ     ဂ    ဃ    င
စ     ဆ    ဇ    ဈ    ည
ဋ     ဌ     ဍ    ဎ    ဏ
တ   ထ    ဒ     ဓ    န
ပ     ဖ    ဗ    ဘ    မ
ယ   ရ    လ    ဝ    သ
ဟ   ဠ    အံ
သရ(၈)လံုး နွင့္ ဗ်ဥ္း (၃၃) လံုး ေပါင္းလွ်င္ အကၡရာ(၄၁) လံုးပင္ျဖစ္၏။

၁။    အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (က.ဂ)အသတ္မ်ားသည္(အက္)ဟု အသံထြက္၏။
(အေပၚစာလံုးကို အသတ္ဟုမွတ္ထား၍ အသံမထြက္ရ၊ ေအာက္စာလံုးကိုသာ အသံထြက္ရမည္။)
စကၠ        (စက္က)
ဝိတေကၠာ    (ဝိတက္ေကာ)
မဂၢ        (မက္ဂ)
သဂၢ        (သက္ဂ)

၂။    အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (စ.ဇ) အသတ္မ်ားသည္(အစ္) ဟု အသံထြက္၏။
ပစၥ        (ပစ္စ)
သစၥ        (သစ္စ)
အဇၨ        (အစ္ဇ)

၃။    အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (င.ဉ) အသတ္မ်ားသည္ (အင္) ဟု အသံထြက္၏။
အဂၤ        (အင္ဂ)
အလကၤာ    (အလင္ကာ)
မဂၤလာ        (မင္ဂလာ)
ပဥၥ        (ပင္စ)
အညမည    (အင္ညမင္ည)

၄။    အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (ဏ.န.မ.လ.) အသတ္ မ်ား သည္ (အန္) ဟု အသံထြက္၏။
က႑        (ကန္ဍ)
အနၲ        (အန္တ)
ဓမၼ        (ဓမ္မ)
ပလႅဂၤ        (ပန္လင္ဂ)

၅။    အကၡရာတစ္လံုးတည္းျဖစ္လွ်င္ (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ)အသတ္္္မ်ား သည္ (အတ္) ဟု အသံထြက္၏။
ဝ႗        (ဝတ္ဋ)
ဒေၯုာ        (ဒတ္ေဎာ)
ကတၲု        (ကတ္တု)
ဗဒၶ        (ဗတ္ဓ)
ပဗၺတ        (ပတ္ဗတ)
သေပၸါ        (သပ္ေပါ)
ဒႆန        (ဒတ္သန)

၆။    ဣ သရ နွင့္ ဥ သရ ပါရာ၌ (က.ဂ.ဇ.စ)တို့ကို(တ)သတ္အသံျဖင့္ဖတ္ရမည္။
ဘိကၡဳ        (ဘိတ္ခု)
ဝိဇၨာ        (ဝိတ္ဇာ)
ကိစၥ        (ကိတ္စ)
သိကၡာ        (သိတ္ခါ)
ဥဂၢ        (အုတ္ဂ)
ဒုကၡ        (ဒုတ္ခ)
ဥစၥာ        (အုတ္စာ)
            
√√√မွတ္ခ်က္/√√√
============
ပါဠိ၌ ဗ်ဥ္း နွင့္ သရတဲြရာတြင္ ဣ သရသည္ ျမန္မာ၌လံုးႀကီးတင္၊
ဤ သရသည္ လံုးႀကီးတင္ဆံခတ္၊ ဥသရသည္ တစ္ေခ်ာင္းငင္၊ ဦသရသည္ နွစ္ေခ်ာင္းငင္၊
ျသ သရသည္ သေ၀ထိုး ေရးခ်၊ ဧ သရသည္ သေ၀ထိုး-ဟူ၍ အသီးသီးျဖစ္ၾက၏။

၇။    ဣ သရပါလွ်င္ (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ) အသတ္မ်ားသည္ (အိတ္) ဟု အသံထြက္၏။
ကိဋ         (ကိတ္ဌ)
ကိတၲ        (ကိတ္တ)
ဣဒိၶ         (အိတ္ဓိ)
သိပၸ         (သိပ္ပ)
ကိဗၺိသ      (ကိတ္ဗိသ)
ဒိႆတိ    (ဒိတ္သတိ)

၈။    ဥ သရပါလွ်င္ (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ) အသတ္မ်ားသည္ (အုတ္) ဟုအသံထြက္၏။
တု႒ိ        (တုတ္ဌိ)
ဝုၯို        (ဝုတ္ဎိ)
ပုတၲ        (ပုတ္တ)
ဗုဒၶ        (ဗုတ္ဓ)
ကုပၸ        (ကုပ္ပ)
ဒုဗၺလ        (ဒုတ္ဗလ)
ဒုႆ        (ဒုတ္သ)

၉။    ဧ သရကို နငယ္ျဖင့္ သတ္လွ်င္ (အင္) ဟုအသံထြက္၏။
ဧႏၱဳ        (အင္တု)
ေမနၲုဳ        (မင္တု)
ေသနၲိ        (သင္တိ)

၁ဝ။    ဧ သရကို နငယ္မွတစ္ပါး က်န္အသတ္မ်ားသည္ (အစ္) ဟု အသံထြက္၏။
ဧတၴ        (အစ္ထ)
ေခတၲ        (ခစ္တ)
ေမတၲ        (မစ္တ)
ေပစၥ        (ပစ္စ)
ေဇ႒        (ဇစ္ဌ)
ေဖဂၢဳ        (ဖစ္ဂု)


၁၁။    ျသ သရပါလွ်င္ (က.ဂ.သ) အသတ္သည္(ေအာက္)ဟုအသံထြက္၏။
ျသကၠာက    (ေအာက္ကာက)
ေမာကၡ        (ေမာက္ခ)
ေယာဂၢ        (ေယာက္ဂ)
ေဝါႆ        (ေဝါက္သ)


၁၂။    ျသ သရပါလွ်င္ (ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားသည္ (အြန္) ဟုဝဆဲြ အသံျဖင့္ အသံထြက္ရမည္။
ေကာဥၥ        (ကြန္စ)
ေကာ႑ည    (ကြန္ဍင္ည)
ေသာဏၰ    (သြန္ဏ)
ေဟာနၲဳ        (ဟြန္တု)
ေသာမၼ        (သြန္မ)

၁၃။    ျသ သရပါလွ်င္ (ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားမွတပါး က်န္အသတ္မ်ားကို
(အြတ္) ဟုဝဆဲြအသံျဖင့္ အသံထြက္ရမည္။
ပါေမာဇၨ    (ပါမြတ္ဇ)
ေပါတၴက    (ပြတ္ထက)
ေဖာ႒ဗၺ        (ဖြတ္ဌပ္ဗ)
ေယာဗၺန    (ယြတ္ဗန)
ေသာတၴိ    (သြတ္ထိ)


၁၄။    ဤ သရပါလွ်င္ (င.ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားနွင့္ ေသးေသးတင္သည္
(အိန္) ဟုအသံထြက္ရမည္။
လိဂၤ        (လိန္ဂ)
ကိဥၥိ        (ကိန္စိ)
ဣနၵက        (အိန္ဒက)
ဝိနၵတိ        (ဝိန္ဒတိ)
ကႎ        (ကိန္)

၁၅။    ဥ သရပါလွ်င္ (င.ဉ.ဏ.န.မ) အသတ္မ်ားသည္ (အုန္) ဟု အသံထြက္၏။
ဥဂၤ        (အုန္ဂ)
ဘုဥၨ        (ဘုန္ဇ)
ဥဏၰာယ    (အုန္ဏာယ)
ကုနၲ        (ကုန္တ)
ဘုမၼ        (ဘုန္မ)

၁၆။    ဧ သရပါလွ်င္ (ဉ) အသတ္သည္ (အင္) ဟု အသံထြက္၏။
အာေနဥၨ    (အာနင္ဇ)

၁၇။    ဣ သရ နွင့္ ဥ သရပါလွ်င္ (ယ.လ) အသတ္မ်ားကို (န) အသတ္ အသံျဖင့္ ဖတ္ရမည္။
ဘိေယ်ာ    (ဘိန္ေယာ)
ေယဘုယ်    (ေယဘုန္ယ)
ေဝပုလႅ        (ေဝပုန္လ)

၁၈။    ''ဝ''ဗ်ဥ္း နွင့္ အျခားဗ်ဥ္း တဲြရာ၌ ထြက္ရမည့္အသံမ်ား
တ+ဝ=တြ    (ကတြာ-ကတ္တဝါ)
ဒ+ဝ=သြ    (ဒိသြာ-ဒိတ္သဝါ)
တ+ဝ=တြ    (ဂေဟတြာ-ဂဟစ္တဝါ)

က်န္ေသာဗ်ဥ္းမ်ားတဲြရာ၌ ျမန္မာအသံအတိုင္းျဖစ္သည္။

၁၉။    ''ရ''ဗ်ဥ္း နွင့္ အျခားဗ်ဥ္း တဲြရာ၌ ထြက္ရမည့္အသံမ်ား
က+ရ=ျက    (စျက-စက္ျက)
တ+ရ=ျတ    (အျတ-အတ္တရ)
ဒ+ရ=ျဒ        (ဣျနၵိယ-အိန္ဒရိယ)
ဗ+ရ=ျဗ        (ျဗဟၼာ-ျဗန္မာ)

၂ဝ။    ''ဟ''ဗ်ဥ္း နွင့္ အျခားဗ်ဥ္းတဲြရာ၌ ထြက္ရမည့္အသံမ်ား
ဉ+ဟ=ဥွ    (ပဥွ-ပင္ညွ)
ဏ+ဟ=ဏွ    (ပုဗၺဏွ-ပုပ္ဗန္ဏွ)
န+ဟ=နွ    (နွာန-နဟာန)
မ+ဟ=မွ    (အမွ-အမ္မွ ၊ တုမွ-တုမ္မွ)
ယ+ဟ=ယွ    (ပဂၢယွ-ပက္ကယ္ယွ)
ဝ+ဟ=ဝွာ    (ဇိဝွါ-ဇိန္ဝွါ)
ဠ+ဟ=ဠွ    (ရုဠီွ-ရံုလီွ)

          မွတ္ရန္/ ဥွ.ဏွ.နွ.မွ.ယွ.ဠွ ပါဌ္ဆင့္မ်ား၌ ဥွ.ဏွ.နွ.မွ.ယွ.ဠွတို့သည္ တစ္လံုးတည္းသာျဖစ္ေသာ္လည္း နွစ္လံုးဆင့္ကဲ့သို့ျဖစ္၍ တစ္လံုးကို အသတ္သံ
ထြက္၍ တစ္လံုးကို ဟထိုးသံထြက္ရသည္။


ပါဠိ စာလံုးဆင့္ဖတ္နည္းလကၤာ
***********************

၁။ ႏွစ္လံုးဆင့္မွာ ၊ အထက္သာ ၊ သတ္ပါ ျမဲဧကန္။

၂။ သေဝလည္းထိုး ၊ တ-သတ္မ်ိဳး ၊ ဖတ္႐ိုး စသတ္သံ။

၃။ သေဝလည္းထိုး ၊ န-သတ္မ်ိဳး ၊ ဖတ္႐ိုး ငသတ္သံ။

၄။ သေဝေရးခ် ၊ သတ္ျမင္က ၊ မွတ္ၾက ဝ ဆြဲသံ ။

၅။ ဟထိုး ဝဆြဲ ၊ ရရစ္ ယပင္း ၊ေတြ႔လ်ွင္းက ၊ႏွစ္ဝတာဝန္ ၊ေက်ပြန္ေစရန္ ၊ အသံ အသတ္ ယူျမဲ မွတ္ ။


ဥပမာ  ၁.  သမႏၱာ        =    သမန္တာ
             စကၠဝါေဠသု   =    စက္ကဝါ ေဠသု
             သဒၶမၼံ           =    သဒ္ဓမ္မံ

ဥပမာ ၂.  ေမတၱာ         =    မစ္တာ
              ေခတၱာရာ     =     ခစ္တာရာ
              ေသတၱာ       =    ေသတ္တာ ( သစ္တာ ဟုဖတ္)

ဥပမာ ၃.  ပူေရနၱံ          =    ပူေရန္တံ ( ပူရင္တံ ) ဟုဖတ္
              သေမနၱဳ        =    သေမန္တု ( သမင္တု )

ဥပမာ ၄. ေသာတၳနာ     =    ေသာတ္ထာနံ ( သြတ္ထာနံ )
             ေဟာနၱဳ         =    ေဟာန္တု ( ဟြန္တု )

ဥပမာ ၅. အမွ              =   အမ္မွ
             တုမွ             =   တုမ္မွ
            သက်           =    သက္က်
            ဝါက်            =    ဝက္က်
           စၾကာ            =   စက္ၾကာ
           အၾတာ           =   အတ္ၾတာ
         
           ကတြာ           =   ကတ္တဝါ
           ဒတြာ             =   ဒတ္တဝါ

{ပါဠိစာဖတ္နည္း
Pali Reading Method
ေဒၚခင္လွတင္
Daw Khin Hla Tin}

[Unicode]

ပါဠိဘာသာ(စာလုံးဆင့်) ရွတ်ဖတ်နည်း
============================
.
ရှေးဦးစွာအက္ခရာတို့ကိုသိထားရမည်.။
            အက္ခရာ(၄၁)လုံး
အ     အာ     ဣ     ဤ     ဥ     ဦ     ဧ     သြ
က     ခ        ဂ      ဃ     င
စ      ဆ       ဇ      ဈ     ည
ဋ      ဌ        ဍ      ဎ      ဏ
တ     ထ      ဒ      ဓ      န
ပ      ဖ        ဗ     ဘ     မ
ယ    ရ        လ    ဝ      သ
ဟ    ဠ    အံ
           
            သရ(၈)လုံး
အ    အာ    ဣ    ဤ    ဥ    ဦ    ဧ    သြ
          
    ဗျဉ်း(၃၃)လုံး
က    ခ     ဂ    ဃ    င
စ     ဆ    ဇ    ဈ    ည
ဋ     ဌ     ဍ    ဎ    ဏ
တ   ထ    ဒ     ဓ    န
ပ     ဖ    ဗ    ဘ    မ
ယ   ရ    လ    ဝ    သ
ဟ   ဠ    အံ
သရ(၈)လုံး နှင့် ဗျဉ်း (၃၃) လုံး ပေါင်းလျှင် အက္ခရာ(၄၁) လုံးပင်ဖြစ်၏။

၁။    အက္ခရာတစ်လုံးတည်းဖြစ်လျှင် (က.ဂ)အသတ်များသည်(အက်)ဟု အသံထွက်၏။
(အပေါ်စာလုံးကို အသတ်ဟုမှတ်ထား၍ အသံမထွက်ရ၊ အောက်စာလုံးကိုသာ အသံထွက်ရမည်။)
စက္က        (စက်က)
ဝိတက္ကော    (ဝိတက်ကော)
မဂ္ဂ        (မက်ဂ)
သဂ္ဂ        (သက်ဂ)

၂။    အက္ခရာတစ်လုံးတည်းဖြစ်လျှင် (စ.ဇ) အသတ်များသည်(အစ်) ဟု အသံထွက်၏။
ပစ္စ        (ပစ်စ)
သစ္စ        (သစ်စ)
အဇ္ဇ        (အစ်ဇ)

၃။    အက္ခရာတစ်လုံးတည်းဖြစ်လျှင် (င.ဉ) အသတ်များသည် (အင်) ဟု အသံထွက်၏။
အင်္ဂ        (အင်ဂ)
အလင်္ကာ    (အလင်ကာ)
မင်္ဂလာ        (မင်ဂလာ)
ပဉ္စ        (ပင်စ)
အညမည    (အင်ညမင်ည)

၄။    အက္ခရာတစ်လုံးတည်းဖြစ်လျှင် (ဏ.န.မ.လ.) အသတ် များ သည် (အန်) ဟု အသံထွက်၏။
ကဏ္ဍ       (ကန်ဍ)
အန္တ        (အန်တ)
ဓမ္မ        (ဓမ်မ)
ပလ္လင်္ဂ        (ပန်လင်ဂ)

၅။    အက္ခရာတစ်လုံးတည်းဖြစ်လျှင် (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ)အသတ်််များ သည် (အတ်) ဟု အသံထွက်၏။
ဝဋ္ဋ        (ဝတ်ဋ)
ဒဍ္ဍော        (ဒတ်ဎော)
ကတ္တု        (ကတ်တု)
ဗဒ္ဓ        (ဗတ်ဓ)
ပဗ္ဗတ        (ပတ်ဗတ)
သပ္ပော        (သပ်ပေါ)
ဒဿန        (ဒတ်သန)

၆။    ဣ သရ နှင့် ဥ သရ ပါရာ၌ (က.ဂ.ဇ.စ)တို့ကို(တ)သတ်အသံဖြင့်ဖတ်ရမည်။
ဘိက္ခု        (ဘိတ်ခု)
ဝိဇ္ဇာ        (ဝိတ်ဇာ)
ကိစ္စ        (ကိတ်စ)
သိက္ခာ        (သိတ်ခါ)
ဥဂ္ဂ        (အုတ်ဂ)
ဒုက္ခ        (ဒုတ်ခ)
ဥစ္စာ        (အုတ်စာ)
            
√√√မှတ်ချက်/√√√
ပါဠိ၌ ဗျဉ်း နှင့် သရတွဲရာတွင် ဣ သရသည် မြန်မာ၌လုံးကြီးတင်၊
ဤ သရသည် လုံးကြီးတင်ဆံခတ်၊ ဥသရသည် တစ်ချောင်းငင်၊ ဦသရသည် နှစ်ချောင်းငင်၊
သြ သရသည် သေ၀ထိုး ရေးချ၊ ဧ သရသည် သေ၀ထိုး-ဟူ၍ အသီးသီးဖြစ်ကြ၏။

၇။    ဣ သရပါလျှင် (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ) အသတ်များသည် (အိတ်) ဟု အသံထွက်၏။
ကိဋ         (ကိတ်ဌ)
ကိတ္တ        (ကိတ်တ)
ဣဒ္ဓိ         (အိတ်ဓိ)
သိပ္ပ         (သိပ်ပ)
ကိဗ္ဗိသ      (ကိတ်ဗိသ)
ဒိဿတိ    (ဒိတ်သတိ)

၈။    ဥ သရပါလျှင် (ဋ.ဍ.တ.ဒ.ပ.ဗ.သ) အသတ်များသည် (အုတ်) ဟုအသံထွက်၏။
တုဋ္ဌိ        (တုတ်ဌိ)
ဝုဍ္ဎို        (ဝုတ်ဎိ)
ပုတ္တ        (ပုတ်တ)
ဗုဒ္ဓ        (ဗုတ်ဓ)
ကုပ္ပ        (ကုပ်ပ)
ဒုဗ္ဗလ        (ဒုတ်ဗလ)
ဒုဿ        (ဒုတ်သ)

၉။    ဧ သရကို နငယ်ဖြင့် သတ်လျှင် (အင်) ဟုအသံထွက်၏။
ဧန္တု        (အင်တု)
မေန္တု        (မင်တု)
သေန္တိ        (သင်တိ)

၁ဝ။    ဧ သရကို နငယ်မှတစ်ပါး ကျန်အသတ်များသည် (အစ်) ဟု အသံထွက်၏။
ဧတၴ        (အစ်ထ)
ခေတ္တ        (ခစ်တ)
မေတ္တ        (မစ်တ)
ပေစ္စ        (ပစ်စ)
ဇေဋ္ဌ        (ဇစ်ဌ)
ဖေဂ္ဂု        (ဖစ်ဂု)


၁၁။    သြ သရပါလျှင် (က.ဂ.သ) အသတ်သည်(အောက်)ဟုအသံထွက်၏။
သြက္ကာက    (အောက်ကာက)
မောက္ခ        (မောက်ခ)
ယောဂ္ဂ        (ယောက်ဂ)
ဝေါဿ        (ဝေါက်သ)


၁၂။    သြ သရပါလျှင် (ဉ.ဏ.န.မ) အသတ်များသည် (အွန်) ဟုဝဆွဲ အသံဖြင့် အသံထွက်ရမည်။
ကောဉ္စ        (ကွန်စ)
ကောဏ္ဍည    (ကွန်ဍင်ည)
သောဏ္ဏ    (သွန်ဏ)
ဟောန္တု        (ဟွန်တု)
သောမ္မ        (သွန်မ)

၁၃။    သြ သရပါလျှင် (ဉ.ဏ.န.မ) အသတ်များမှတပါး ကျန်အသတ်များကို
(အွတ်) ဟုဝဆွဲအသံဖြင့် အသံထွက်ရမည်။
ပါမောဇ္ဇ    (ပါမွတ်ဇ)
ပေါတၴက    (ပွတ်ထက)
ဖောဋ္ဌဗ္ဗ        (ဖွတ်ဌပ်ဗ)
ယောဗ္ဗန    (ယွတ်ဗန)
သောတၴိ    (သွတ်ထိ)


၁၄။    ဤ သရပါလျှင် (င.ဉ.ဏ.န.မ) အသတ်များနှင့် သေးသေးတင်သည်
(အိန်) ဟုအသံထွက်ရမည်။
လိင်္ဂ        (လိန်ဂ)
ကိဉ္စိ        (ကိန်စိ)
ဣန္ဒက        (အိန်ဒက)
ဝိန္ဒတိ        (ဝိန်ဒတိ)
ကိံ        (ကိန်)

၁၅။    ဥ သရပါလျှင် (င.ဉ.ဏ.န.မ) အသတ်များသည် (အုန်) ဟု အသံထွက်၏။
ဥင်္ဂ        (အုန်ဂ)
ဘုဉ္ဇ        (ဘုန်ဇ)
ဥဏ္ဏာယ    (အုန်ဏာယ)
ကုန္တ        (ကုန်တ)
ဘုမ္မ        (ဘုန်မ)

၁၆။    ဧ သရပါလျှင် (ဉ) အသတ်သည် (အင်) ဟု အသံထွက်၏။
အာနေဉ္ဇ    (အာနင်ဇ)

၁၇။    ဣ သရ နှင့် ဥ သရပါလျှင် (ယ.လ) အသတ်များကို (န) အသတ် အသံဖြင့် ဖတ်ရမည်။
ဘိယျော    (ဘိန်ယော)
ယေဘုယျ    (ယေဘုန်ယ)
ဝေပုလ္လ        (ဝေပုန်လ)

၁၈။    ''ဝ''ဗျဉ်း နှင့် အခြားဗျဉ်း တွဲရာ၌ ထွက်ရမည့်အသံများ
တ+ဝ=တွ    (ကတွာ-ကတ်တဝါ)
ဒ+ဝ=သွ    (ဒိသွာ-ဒိတ်သဝါ)
တ+ဝ=တွ    (ဂဟေတွာ-ဂဟစ်တဝါ)

ကျန်သောဗျဉ်းများတွဲရာ၌ မြန်မာအသံအတိုင်းဖြစ်သည်။

၁၉။    ''ရ''ဗျဉ်း နှင့် အခြားဗျဉ်း တွဲရာ၌ ထွက်ရမည့်အသံများ
က+ရ=ကြ    (စကြ-စက်ကြ)
တ+ရ=တြ    (အတြ-အတ်တရ)
ဒ+ရ=ဒြ        (ဣန္ဒြိယ-အိန်ဒရိယ)
ဗ+ရ=ဗြ        (ဗြဟ္မာ-ဗြန်မာ)

၂ဝ။    ''ဟ''ဗျဉ်း နှင့် အခြားဗျဉ်းတွဲရာ၌ ထွက်ရမည့်အသံများ
ဉ+ဟ=ဥှ    (ပဥှ-ပင်ညှ)
ဏ+ဟ=ဏှ    (ပုဗ္ဗဏှ-ပုပ်ဗန်ဏှ)
န+ဟ=နှ    (နှာန-နဟာန)
မ+ဟ=မှ    (အမှ-အမ်မှ ၊ တုမှ-တုမ်မှ)
ယ+ဟ=ယှ    (ပဂ္ဂယှ-ပက်ကယ်ယှ)
ဝ+ဟ=ဝှာ    (ဇိဝှါ-ဇိန်ဝှါ)
ဠ+ဟ=ဠှ    (ရုဠှီ-ရုံလှီ)

          မှတ်ရန်/ ဥှ.ဏှ.နှ.မှ.ယှ.ဠှ ပါဌ်ဆင့်များ၌ ဥှ.ဏှ.နှ.မှ.ယှ.ဠှတို့သည် တစ်လုံးတည်းသာဖြစ်သော်လည်း နှစ်လုံးဆင့်ကဲ့သို့ဖြစ်၍ တစ်လုံးကို အသတ်သံ
ထွက်၍ တစ်လုံးကို ဟထိုးသံထွက်ရသည်။


ပါဠိဘာသာ (စာလုံးဆင့်)ဖတ်နည်းလင်္ကာ
====================

၁။ နှစ်လုံးဆင့်မှာ ၊ အထက်သာ ၊ သတ်ပါ မြဲဧကန်။

၂။ သဝေလည်းထိုး ၊ တ-သတ်မျိုး ၊ ဖတ်ရိုး စသတ်သံ။

၃။ သဝေလည်းထိုး ၊ န-သတ်မျိုး ၊ ဖတ်ရိုး ငသတ်သံ။

၄။ သဝေရေးချ ၊ သတ်မြင်က ၊ မှတ်ကြ ဝ ဆွဲသံ ။

၅။ ဟထိုး ဝဆွဲ ၊ ရရစ် ယပင်း ၊တွေ့လျှင်းက ၊နှစ်ဝတာဝန် ၊ကျေပွန်စေရန် ၊ အသံ အသတ် ယူမြဲ မှတ် ။


ဥပမာ  ၁.  သမန္တာ        =    သမန်တာ
             စက္ကဝါဠေသု   =    စက်ကဝါ ဠေသု
             သဒ္ဓမ္မံ           =    သဒ်ဓမ်မံ

ဥပမာ ၂.  မေတ္တာ         =    မစ်တာ
              ခေတ္တာရာ     =     ခစ်တာရာ
              သေတ္တာ       =    သေတ်တာ ( သစ်တာ ဟုဖတ်)

ဥပမာ ၃.  ပူရေန္တံ          =    ပူရေန်တံ ( ပူရင်တံ ) ဟုဖတ်
              သမေန္တု        =    သမေန်တု ( သမင်တု )

ဥပမာ ၄. သောတၳနာ     =    သောတ်ထာနံ ( သွတ်ထာနံ )
             ဟောန္တု         =    ဟောန်တု ( ဟွန်တု )

ဥပမာ ၅. အမှ              =   အမ်မှ
             တုမှ             =   တုမ်မှ
            သကျ           =    သက်ကျ
            ဝါကျ            =    ဝက်ကျ
           စကြာ            =   စက်ကြာ
           အတြာ           =   အတ်တြာ
         
           ကတွာ           =   ကတ်တဝါ
           ဒတွာ             =   ဒတ်တဝါ


Credit>>op facebook စာမ်ာက္နွာမွ
@thotuzana