“ပါရမီ အခ်စ္”

“ေမတၱာ” ဆိုတဲ့ ပါဠိရဲ႕ အနက္ကို “ခ်စ္ျခင္း”လုိ႔အနက္ ျပန္ၾက ပါတယ္။အခ်စ္က သံုးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။
(၁)။ ခ်စ္သူ အခ်စ္ရယ္
(၂)။ မိသားစု အခ်စ္ရယ္
(၃)။ ပါရမီ အခ်စ္ရယ္ ဆိုၿပီး သံုးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။
●ခ်စ္သူ အခ်စ္ဆိုတာ မိန္းမ၊ ေယာက်ာ္းအျပန္အလွန္ ခ်စ္ၾကတဲ့ အခ်စ္ပါ။
●မိသားစု အခ်စ္ဆိုတာက မိဘနဲ႔သားသမီး ၊ညီနဲ႔အကုိ ၊ေမာင္နဲ႔ႏွမ စသည္ မိသားစု အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကတဲ့ အခ်စ္မ်ိဳးပါ။
●ပါရမီ အခ်စ္ဆိုတာက ေတာ့ သူတစ္ပါးရဲ့ အကိ်ဳးကုိ ျဖစ္ထြန္းမႈကုိ လိုလားတဲ့ အခ်စ္ပါ။
ပါဠိလို ေျပာရင္ေတာ့ . . .
“တဏွာ ေပမရယ္၊ ေဂဟသိတ ေပမရယ္၊ ေမတၱာ ေပမ”ရယ္ပါ။
ေမတၱာ ပါရမီမွာေတာ့ ေနာက္ဆံုး ျဖစ္တဲ့ “ေမတၱာ ပါရမီ”ကုိ ယူရမွာပါ။
ပါရမီ အခ်စ္ဟာ သူတစ္ပါး အက်ိဳးကုိ ငဲ့ေနပါတယ္။မိမိ အက်ိဳးကုိ မငဲ့ပါဘူး။ကုိယ္က သူ႔ကုိ ပါရမီ အခ်စ္နဲ႔ ခ်စ္ျဖစ္ေနရင္သူ ၾကီးပြားေစခ်င္တယ္။တိုးတက္ေစခ်င္တယ္။
ေအာင္ျမင္ ေစခ်င္တယ္။အစစ အရာရာ အဆင္ေျပေစခ်င္တယ္။သူ႔ဆီက ဘာတံုျပန္မႈမွ မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး။
ဒါ- “ပါရမီ အခ်စ္ရဲ့ သေဘာ”ေတြပါပဲ။
●အေၾကာင္း တစ္ခုခုေၾကာင့္ သိခြင့္ ၊ခင္ခြင့္ရၾကတဲ့အခါမွာ ကုိယ္ကလည္း သူ႔ကုိ
ပါရမီ အခ်စ္နဲ႔ခ်စ္မယ္။သူကလည္း ကိုယ့္ကုိ ပါရမီ အခ်စ္နဲ႔ခ်စ္မယ္
ႏွစ္ဦး စလံုးရဲ့ ခင္မင္မႈဟာ အစဥ္အၿမဲ ခိုင္ၿမဲေနေတာ့မွာပါ။
●တစ္ဆင့္တက္ၿပီး သူတရားထူး ၊တရားျမတ္ ရဖုိ႔ အတြက္လည္း ကုိယ္က ကူညီမယ္။
ကုိယ္တရားထူး ၊တရားျမတ္ ရဖုိ႔အတြက္လည္းသူကကူညီမယ္ ဆုိရင္ ပါရမီ အခ်စ္က နိဗၺာန္
အထိေတာင္ ေက်းဇူးျပဳ ေနေတာ့တာပါ။
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကုိ ကုိယ္က ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ပါရမီ အခ်စ္နဲ႔ ခ်စ္ၿပီး နိဗၺာန္ရဲ့ အေထာက္အပံ့ေတြ
အခါ အားေလ်ာ္စြာ ဖန္တီး ေပးေနႏိုင္ရပါမယ္။ဒီလိုပါပဲ၊ သတၱ၀ါ အားလံုး အေပၚမွာ ပါရမီ အခ်စ္နဲ႔
ခ်စ္ႏိုင္ရမွာ ျဖစ္သလို၊ ခ်စ္သူ အခ်င္းခ်င္း ၊မိသားစု အခ်င္းခ်င္းမွာလည္း ပါရမီ အခ်စ္ ပါတဲ့
အခ်စ္ေတြ တြဲတြဲ ပါေနပါမွအစဥ္အၿမဲ ခိုင္ၿမဲေနမွာပါ။
●ခ်စ္သူ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ေနၾကတဲ့ေနရာမွာ “တဏွာ ရာဂ”ကုိ အေျခခံတယ္ ဆိုေပမယ့္၊
သူကုသိုလ္ ျဖစ္ဖုိ႔ ကုိယ္က ဖန္တီးေပးေနမယ္။ကိုယ္ ကုသိုလ္ ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ သူက ဖန္တီး ေပးေနမယ္
ဆိုရင္ ခ်စ္သူ ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ရန္ျဖစ္တယ္၊မုန္းတယ္ ဆိုတာ ေတြဟာ အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္
ရွာလုိ႔ ရေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
ၿပီးေတာ့ ကုိယ့္ရဲ့ မိသား စုဘ၀ေလးဟာၿငိမ္းၿငိမ္း ခ်မ္းခ်မ္းေလး ရွိေနရံုတင္မကဘဲ၊
တရားထူး တရားျမတ္ ရဖုိ႔လည္း အေထာက္အပံ့ေတြျဖစ္ေန ေတာ့မွာပါ။
အဆင္မေျပမႈ ေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာ တဏွာေပမအခ်စ္ေလာက္နဲ႔ပဲ ခ်စ္ေနၾကလုိ႔ပါ။
ပါရမီ အခ်စ္ မပါၾကလုိ႔ပါ။ဒီသေဘာေလးကုိအာရံုျပဳၿပီး အစဥ္သျဖင့္ ခိုင္ၿမဲေနဖုိ႔
ပါရမီ အခ်စ္ေလးပါ တြဲပါေပးရပါတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕မိသားစုေတြမွာ အဆင္မေျပျဖစ္တယ္ ဆိုတာလည္း ပါရမီ အခ်စ္မပါ ၾကလုိ႔ပါ။
ကိုယ့္မွာ ပါရမီ အခ်စ္သာရွိေနရင္ တဖက္ကမသိလုိ႔ မွားတဲ့ အမူအရာကုိ ျပဦးေတာ့
သူ႔ကုိ ကုိယ္ကေဒါသမထြက္ဘဲ၊“ေၾသာ္..သူမသိလုိ႔ပဲေလ” ဆိုၿပီး
ခြင့္လႊတ္ၿပီးသားျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ျပႆနာကုိ တရား သေဘာေလးနဲ႔
ေျဖရွင္းတတ္သလို ၊အမွားျပဳသူ တစ္ဖက္သားကုိလည္းတရားနဲ႔ ျပန္လည္ေဖးမတတ္ပါေသးတယ္။
ျပႆနာ တစ္ခုခု ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ . . .ကုိယ္ဖတ္ခဲ့ ၊ နာခဲ့ ၊ က်င့္ခဲ့တဲ့ တရားေတြ ျပန္အာရံုျပဳၿပီး၊
တရားသေဘာနဲ႔ ျပန္ေျဖရွင္းရပါတယ္။တကယ္လုိ႔ မတရားတဲ့ သေဘာနဲ႔ ျပန္ေျဖရွင္းခဲ့ရင္ ၊
မတရားတဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြပဲ ျပန္ျဖစ္ေတာ့တာပါ။မတရားတဲ့ တံု႔ျပန္မႈ ေတြဟာ တစ္ဘက္သားမွာ
တစ္သက္တာ စိတ္ဒဏ္ရာရသြားေစတာပါ။တစ္သက္တာရသြားတဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာကုိ ျပန္ကုဖုိ႔ ခက္သြားပါၿပီ။
ဘဝဆိုတာ အၿမဲတမ္းအဆင္ေျပ မေနႏိုင္ပါဘူး။တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ကာလတစ္ခုခုမွာ ၾကီးမားတဲ့ အဆင္မေျပမႈၾကီးေတြ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။အဲဒီ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ကုိယ္ပါရမီ အခ်စ္နဲ႔
ခ်စ္ခဲ့ရသူေတြက ကုိယ့္အနားကုိ ေျပးလာၾကမွာပါ။
ဘ၀မွာ ကုိယ္က ပါရမီ အခ်စ္နဲ႔ ခ်စ္ခဲ့ရသူ မရွိခဲ့ဘူး။ကုိယ့္ေၾကာင့္ စိတ္ဒဏ္ရာ ရေစခဲ့တဲ့ သူေတြပဲ ရွိခဲ့တယ္
ဆိုရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ။ အဲဒီ အဆင္မေျပမႈေတြနဲ႔ပဲေသသြားမယ္ဆိုရင္ တရားလည္း မကပ္လိုက္ႏိုင္ရင္
မေကာင္းတဲ့ ဂတိ တစ္ခုခုကုိ ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။
ပုထုုဇဥ္ေတြရဲ့ သေဘာက ကုိယ့္အမွားကုိကုိယ္ျပန္ျမင္ခဲ ၾကပါတယ္။အဲဒီ အခါမ်ိဳးမွာ ကုိယ့္ကုိ ပါရမီ အခ်စ္နဲ႔ ခ်စ္သူ ၊ဒါမွမဟုတ္ မိတ္ေကာင္း ၊ ေဆြေကာင္း တစ္ဦးဦးကကုိယ့္ အမွားကုိ ျမင္ၿပီး ျပဳျပင္ေပးတဲ့အခါ၊
ျပဳျပင္ေပးတဲ့ အတိုင္း လက္ခံ က်င့္သံုးရပါတယ္။မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ ဥပကၡာျပဳသြားေအာင္ျပဳျပင္ေဖးမမႈကုိ မ်က္ကြယ္ မျပဳရပါဘူး။အေလးအနက္ထား က်င့္သံုးေပးရပါတယ္။ဒီေတာ့ ပါရမီ အခ်စ္ဆိုတာ လူတိုင္း လူတိုင္းအတြက္လိုအပ္ေနေတာ့တာပါ။
ေမတၱာ ဆိုတာကုိယ္ခ်စ္တဲ့ သူေတြကုိ ထိုင္ၿပီး ပြားေနတာနဲ႔တင္ မလံုေလာက္ေသးပါဘူး။
ထိုင္ၿပီး ပြားတာက “ပြားေမတၱာ”ပါ။ကံအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ “မေနာကံ ေမတၱာ”ပါ။ပြားေမတၱာနဲ႔အတူ “ထားေမတၱာ” ကုိလည္း က်င့္သံုးႏိုင္ရပါမယ္။
သူတစ္ပါး အက်ိဳးရွိေစမယ့္ စကားေလးေတြေျပာျပေပးတာ၊ သူတစ္ပါး အက်ိဳးရွိ ေစမယ့္
အလုပ္ကေလးေတြ ျပဳလုပ္ေပးတာေတြပါ။ကံအေနနဲ႔ ေျပာရင္ေတာ့
“၀စီကံ ေမတၱာ နဲ႔ ကာယကံ ေမတၱာ”ပါ။ဘယ္လို စကားမ်ိဳးပဲ ေျပာရေျပာရ ေမတၱာနဲ႔ ေျပာေပးတာ၊
ဘယ္လို အလုပ္ပဲ လုပ္ရလုပ္ရ ေမတၱာနဲ ့လုပ္ေပးတာ၊ျမန္မာလို ေျပာရင္ သူတစ္ပါး အက်ိဳး ငဲ့ငဲ့ၿပီး ေျပာေပးတာ၊သူတစ္ပါး အက်ိဳး ငဲ့ငဲ့ၿပီး လုပ္ေပးတာေတြပါ။ဒါေတြဟာ ထားေမတၱာ ေတြပါပဲ။
တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ လူမ်ိဳးစံုနဲ႔ ဆက္ဆံေနၾကရတာဆုိေတာ့ကုိယ္က ေမတၱာ ပါပါေလးသာ ေျပာဆို ျပဳမူေပးရင္
သူတစ္ဖက္သားမွာ အဆင္ေျပၿပီး စိတ္ေတြ ခ်မ္းသာ သြားတာပါ။သူတင္လားဆို ကိုယ္လည္း ထပ္တူ
စိတ္ခ်မ္းသာ ရျပန္တာပါ။ကုိယ္က်ိဳးကုိ ငဲ့ထားရင္ စကားေျပာတာ ကအစ ၊
ေပါ့ေပ့ါပါးပါး မရွိေတာ့ပါဘူး။ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ စကားေျပာတဲ့ အခါတိုင္း
“ငါ့အတြက္ ”ဆိုတာၾကီးက ရင္ထဲမွာ ရွိေနတာဆိုေတာ့ ေျပာရတာ မလြတ္လပ္ ေတာ့ပါဘူး။
တကယ္ေတာ့ ဒါေတြဟာ ဘာမွ မခက္ပါဘူး။အိပ္ရာထ ကုိယ္လက္ သန္႔စင္ၿပီးတာ နဲ႔
“ငါ ဒီေန႔ ဘယ္သူ နဲ႔ပဲ ေတြ႕ေတြ႕ ေမတၱာပါတဲ့စကားေလးေတြပဲ ေျပာေပးမယ္။ေမတၱာပါတဲ့ အလုပ္ေလးေတြ ပဲလုပ္ေပးမယ္”လုိ႔စိတ္ထဲက သံုးၾကိမ္ေလာက္ အဓိ႒ာန္ ထားလုိက္ရင္
လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆက္ဆံလိုက္ ရတာနဲ႔ေမတၱာ ဆိုတာေလးကုိ ေျပးသတိရ ေတာ့တာပါ။
တစ္လေလာက္ ေလ့က်င့္ၿပီး က်င့္သံုး ၾကည့္လိုက္ရင္ေနာက္ပိုင္း ဆက္ဆံမွဳ ေတြဟာ “ေမတၱာ” ပါၿပီးသား
ျဖစ္ေနေတာ့မွာပါ။
တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ ပုထုဇဥ္ ေတြဆိုေတာ့ကုိယ့္ရဲ့ စိတ္ဟာ အၿမဲတမ္းေတာ့ျဖဴေဖြးသန္႔စင္ မေနႏိုင္ပါဘူး။
တစ္ခါတစ္ေလ အာရံုဆုိး တစ္ခုခုေၾကာင့္ ညစ္ေထးသြားတတ္တာေတြလည္း ရွိပါတယ္။
အဲဒီလို အခါမ်ိဳး မွာ “ ငါ ေမတၱာ ပါရမီ ျဖည့္က်င့္ခ်င္သူ ၊ငါက ေမတၱာ ပါရမီ ျဖည့္က်င့္ခ်င္သူ”လုိ႔ဆက္ကာ ၊
ဆက္ကာေလး ဆင္ျခင္ေပးလိုက္ရင္ ပါရမီ ဓာတ္ေတြ ရင္ထဲကုိ ျပန္ေရာက္လာတာ မ်ားပါတယ္။
“ပါရမီ အခ်စ္”ရဲ့ သေဘာက သူတစ္ပါး အက်ိဳးကုိ ငဲ့ပါတယ္။မိမိ အက်ိဳးကုိ လံုး၀ မငဲ့ပါဘူး။
●ကုိယ္က အေျခခံ သေဘာေလး ကုိ အာရံုျပဳထားႏုိင္ရပါမယ္။ဒီေတာ့ ပါရမီ အခ်စ္နဲ႔ ခ်စ္ႏိုင္ဖုိ႔
အသက္ရွင္ေနသူ တစ္ဦးခ်င္း ဆီမွာကုိ တာ၀န္ရွိပါတယ္။
●အားလံုး အားလံုးဟာ ပါရမီ အခ်စ္ေတြနဲ႔သာ ခ်စ္ေနၾကမယ္ဆုိရင္ ရုပ္၀တၱဳေတြ အလ်င္အျမန္
မတိုးတက္ဦးေတာ့၊ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာေတာ့ အစဥ္သျဖင့္ ၿငိမ္းေအးေနမွာပါ။
အဲဒီ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကုိ အေျခခံၿပီး ၊၀ိပႆနာဘက္ကုိ ကူးလိုက္ရင္ တကယ့္ ပန္းတိုင္ အစစ္ရဲ့
လမ္းေၾကာင္းေပၚကုိ တန္းကနဲ ေရာက္သြားေတာ့မွာပါ။
သတၱ၀ါ အားလံုး ပါရမီ အခ်စ္ေတြနဲ႔ ပဲ ခ်စ္ေနႏိုင္ဖုိ႔ဆိုတာမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ဒါေပမယ့္ မျဖစ္ႏိုင္သူေတြၾကားထဲမွာခ်စ္တဲ့ စာဖတ္သူ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္သူ
တစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကရပါမယ္။
ပါရမီ အခ်စ္နဲ႔ မခ်စ္ဖူးၾကေသးလုိ႔သာတစ္ျခား အာရံုေတြကုိ စိတ္ၫႊတ္ ေနၾကတာပါ။
ပါရမီ အခ်စ္ကို ခ်စ္ဖူးၿပီးသြားရင္ ကုန္ခဲ့သမွ်အခိ်န္ေတြကုိေတာင္ ျပန္ေနာင္တရ ေနေတာ့မွာပါ။
ပုထုဇဥ္ဆိုေတာ့လည္း ကိေလသာေလး ေတြက ရွိေနေသးတာ ဆိုေတာ့ အၿမဲတမ္း ပါရမီ အခ်စ္နဲ႔
ခ်စ္ေနႏိုင္ဖုိ႔ဆိုတာကေတာ့ မလြယ္ပါဘူး။ ပါရမီ အခ်စ္နဲ႔ နီးလိုက္ ေ၀းလိုက္ေတာ့ ျဖစ္ေနမွာပါ။
ဒါေပမဲ့ ကုိယ္က အဲဒီ နီးေနတဲ့ သေဘာေလး၊ေ၀းေနတဲ့ သေဘာေလးကုိ သတိနဲ႔ ျပန္သိေနဖုိ႔ပါပဲ။
ဘာပဲေျပာေျပာ ေတြ႕ၾကဆံုၾက အခိုက္ေလးမွာအျပန္အလွန္ ကုိယ္စီ ပါရမီ အခ်စ္ကေလးေတြနဲ႔
ခ်စ္ေနဖုိ႔ပါပဲေလ။
-【ဆရာေတာ္အရွင္ရာဇိႏၵ(ရေဝႏြယ္-အင္းမ)】
(ရုပ္ရွင္ ေတးကဗ်ာ မဂၢဇင္း စက္တင္ဘာ ၂၀၀၇“ျမင့္ျမတ္သူတုိ႔ရဲ႕အလုပ္” စာအုပ္မွႏွာ၁၅၅ -ႏွာ၁၆၇
မွ ေကာက္ႏွဳတ္ ပူေဇာ္္မွ်ေဝပါသသည္ www.facebook.com/youngbuddhistassociati