ဆင္းရဲၿခင္း၊ ခ်မ္းသာၿခင္း
ခ်ီးမႊမ္းခံရၿခင္း၊ ကဲ့ရဲ့ခံရၿခင္း
အေၿခြအရံနည္းၿခင္း၊ အေၿခြအရံမ်ားၿခင္း...
လာဘ္လာဘေပါမ်ားၿခင္း၊ လာဘ္လာဘမရွိၿခင္း
ေလာကဓံ တရား သည္ရွစ္ပါးကို
ိခိုင္မာတဲ့ သမာဓိ
တည္ၾကည္မႈရွိမွ
မယိမ္းမယိုင္၊ မတုန္မလႈပ္
ႀကံ႕ႀကံ႕ခံ ရင္ဆိုင္ႏိုင္လိမ့္မယ္။
လာမယ့္ႏွစ္သစ္
ရင္ဆိုင္ၾကရမယ့္ ေလာကဓံ
နည္းမွန္လမ္းမွန္
အၿပံဳး၀င့္လို႔
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ရင္ဆိုင္
အလိုရွိရာပန္းတိုင္
ဆုပ္ကိုင္ႏုိင္ဖို႔
မေလွ်ာ့ေသာဇြဲနဲ႔
အားခဲၾကပါစို႔
ခ်စ္ေသာ............
အေဆြတို႔။
Dec 31, 2013
အေရးၾကီးသတင္း(သုုိ႔) မြတ္ဆလင္တုုိ႔၏ ျပည္အာဏာကုုိယူမည့္ဗ်ဴဟာ"
အခုုတစ္ခါၾကဳံလာျပန္တာက ျပည္အာဏာကုုိ သိမ...္းပုုိက္မည့္အစီအစဥ္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ဦးဇင္း၏ ခ်က္ေဘာက္ထဲကုုိ ေရာက္လာတဲ့ ေမလ္းတစ္ေစာင္ပါ။ ေအာက္မွာဖတ္ၾကည့္ပါ။ဦးဇင္းရဲ႕ ခ်က္ေဘာက္ထဲကုုိ ေရာက္လာတဲ့ ေမလ္းတစ္ေစာင္ပင္ျဖစ္ေခ်သည္။ မြတ္ဆလင္တုုိ႔၏ ျမန္မာနုုိင္ငံကုုိ ဝါးျမိဳနုုိင္ရန္ မြတ္ဆလင္နုုိင္ငံျဖစ္ေစရန္ သူတုုိ႔အခ်င္းခ်င္း သေဘာတူ ခ်မွတ္ထားတဲ့ ဗ်ဴဟာ(၅)ခ်က္ကုုိ အားလုုံး သိျပီးအတုုိင္းပါပဲ။
၁။ ေငြအသျပာကုုိယူမည္။
၂။ ေျမပထဗ်ာကုုိယူမည္။
၃။ ေမကညာကိုု ယူမည္။
၄။ ျပည္အာဏာကုုိယူမည္။
၅။ ေရႊျမန္မာ(ျမန္မာတစ္နုုိင္ငံလုုံး)ကုုိ ယူမည္။ ျဖစ္၏။
ေငြအသျပာလည္း ယူျပီးၾကပါျပီ။ သိတဲ့အတုုိင္း စီးပြားေရး လုုပ္ကြက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူတုုိ႔ေတြ ဦးစီးေနၾကတာ။ ဆုုိင္ေတြ၊ ကုုမၼဏီတီေတြ၊ အေရာင္းျပခန္းေတြ ေဆာက္လုုပ္ေရး(Group)ေတြ၊ အဲဒီကေနတဆင့္ ေငြကုုိ ေန႔စဥ္ယူေနၾကျခင္းျဖစ္ေခ်သည္။ လာတုုန္းကေတာ့ အဝတ္အထည္ ကုုိယ္တစ္ခုုပဲ၊ အခုုေတာ့ အားလုုံးသိတဲ့အတုုိင္းပါပဲ။ ေငြကုုိ ဒီထက္ပုုိျပီး မေပးၾကဖုုိ႔ေတာ့လုုိအပ္ပါလိမ့္မယ္။ ကုုိယ့္အမ်ဳိး ကုုိယ့္ဘာသာဆုုိင္မွာပဲ ေစ်းဝယ္ၾကပါလုုိ႔ တုုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။
ေျမပထဗ်ာကုုိလည္း ယူခဲ့ျပီးပါျပီ။ ဒီထက္မကရဖုုိ႔လည္း ၾကိဳးစားေနၾကျပန္တယ္။ ဗလီေတြ၊ အာရဗီစာသင္ေက်ာင္းေတြ ေဆာက္လုုပ္ျခင္းျဖင့္ ေျမပထဗ်ာကုုိ အရယူသိမ္းပုုိက္ေနၾကျပီ။ မြတ္ဆလင္ပုုိင္ေဆာက္လုုပ္ေရးကုုမၼဏီမ်ားက သူတုုိ႔ေဆာက္ခြင့္ရတဲ့ အိမ္ယာ၊ ကြန္ဒုုိမ်ားမွာ သူတုုိ႔လူမ်ဳိး သူတုုိ႔ဘာသာဝင္အတြက္ အခန္းမ်ားကုုိ ခ်န္လွပ္ထားၾကသည္မွာ အားလုုံးအသိပင္ျဖစ္ေပသည္။
ေမကညာကုုိလည္း ယူခဲ့ျပီးပါျပီ။ အခုုလည္းယူေနဆဲ၊ ေနာက္လည္း ယူဖုုိ႔ၾကိဳးစားေနဆဲပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ား အထူးသတိထားေရွာင္ၾကဥ္ဖုုိ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္တုုိက္တြန္း ပါတယ္။ ဆင္းရဲသူမွ ခ်မ္းသာၾကြယ္သူအထိ၊ သူငယ္တန္းမွ ဘြဲ႔ရပညာတတ္အထိ၊ သာမန္သူမွ အာဏာရွိသူထိ အလႊာမ်ဳိးစုုံမွ ေမကညာမ်ားကုုိ ယူခဲ့ျပီးၾကတာလည္း အားလုုံးအသိပင္ျဖစ္ေပသည္။ ဒီထက္မက အယူမခံရေအာင္ ကုုိယ့္စည္းကုုိယ္လုုံေအာင္ ထိန္းၾကဖုုိ႔ လုုိပါလိမ့္မည္။
အခုုတစ္ခါၾကဳံလာျပန္တာက ျပည္အာဏာကုုိ သိမ္းပုုိက္မည့္အစီအစဥ္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ဦးဇင္း၏ ခ်က္ေဘာက္ထဲကုုိ ေရာက္လာတဲ့ ေမလ္းတစ္ေစာင္ပါ။ ေအာက္မွာဖတ္ၾကည့္ပါ။
အေမရိကန္တြင္ ေနထုုိင္ေသာ မြတ္ဆလင္ေခါင္းေဆာင္ ျပည္ေျပးတစ္ဦးျဖစ္သူ ေဒါက္တာဝက္အူဒင္ ဆုုိသူသည္ ျမန္မာျပည္မွ မြတ္ဆလင္အတြင္းေရးမွဴး ဦးဝဏၰေရႊႏွင့္ ဖုုန္းထဲတြင္ အေျခအတင္(အျပန္အလွန္) ေျပာဆုုိေဆြးေႏြးၾကပါသည္။ ၄င္းတုုိ႔၏ ေျပာဆုုိေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကုုိ ရန္ကုုန္အေျခစုုိက္ စရဖတပ္မွ အသံဖမ္းနားေထာင္ရာ ေအာက္ပါအတုုိင္း ၾကားသိရပါသည္။ ျမန္မာနုုိင္ငံအတြင္းေရာက္ေနေသာ မြတ္ဆလင္မ်ား အေနျဖင့္ ဗမာစစ္တပ္ထဲသုုိ႔ အမ်ားအျပားဝင္ေရာက္စစ္မႈထမ္းရန္၊ ေနာက္ႏွစ္(၂၀၁၄)တြင္ မြတ္ဆလင္စစ္သား အနည္းဆုုံး(၂၀၀၀၀၀) ႏွစ္သိန္းခန္႔ ျမန္မာျပည္စစ္တပ္တြင္ စစ္မႈမ်ားအျဖစ္ ရွိေနေစရန္၊ ၂၀၁၄တြင္ ဘဂၤလားနယ္စပ္မွ RSO မြတ္ဆလင္အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႔ျဖင့္ ပူးေပါင္းျပီး ဗမာအစုုိးရအား ဝုုိင္းဝန္းဒုုကၡေပးရန္၊ လုုိအပ္သည့္အကူအညီမ်ားကုုိ အာရပ္နုုိင္ငံမ်ားမွ ေတာင္းခံသြားရန္၊ တာလီဘန္မ်ားထံသုုိ႔ အေသခံဗုုံးခြဲတုုိက္ခုုိက္ေရး သင္တန္းသားမ်ားကုုိ ရန္ကုုန္ႏွင့္အျခားဗလီမ်ားမွ အာမခံလူမ်ားအား ေစလႊတ္ရန္၊ မြတ္ဆလင္အခ်င္းခ်င္း ကူညီရန္၊ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားကုုိ လက္ထပ္ယူသူမ်ားအား ယခင္ထက္ ႏွစ္ဆေထာက္ပံ့ေငြေပးရန္ ဟူ၍ျဖစ္ပါသည္။
မြတ္ဆလင္ စစ္သားအင္အားမ်ားလာလ်ွင္ေတာ့ တုုိင္းျပည္အာဏာအတြက္ စုုိးရိမ္စရာျဖစ္လာနုုိင္သည္။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ပါတီမ်ားထဲမွာ မြတ္ဆလင္တုုိ႔ မ်ားျပားလာပါက တုုိင္းျပည္အာဏာအတြက္ စုုိးရိမ္ဖြယ္ရာျဖစ္လာနုုိင္သည္။ တုုိင္းျပည္အာဏာကုုိယူျပီးရင္ေတာ့ ေရ႔ႊျမန္မာကုုိယူမည္ဆုုိတဲ့ အခ်က္က တစ္ခါတည္း ပါသြားမည္သာျဖစ္ေတာ့၏။ အစုုိးရစစ္တပ္အေနျဖင့္ သတိထားဖြယ္ရာျဖစ္သလုုိ၊ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားလည္း မြတ္ဆလင္ကုုလားမ်ားကုုိ အထူးေရွာင္ၾကဥ္ဖုုိ႔ လုုိပါေတာ့မည္။ အခ်င္းခ်င္း မညီမညြတ္ ျငင္းခုုံေနရမည့္အခ်ိန္မဟုုတ္ေတာ့ဘဲ ညီညီညြတ္ညြတ္ တုုိင္တုုိင္ပင္ပင္ စည္းစည္းလုုံးလုုံးနဲ႔ မြတ္ဆလင္အႏၱရာယ္ကုုိ အခ်ိန္မီွ ကာကြယ္မွ သင့္ေတာ္ပါေတာ့မည္။
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုုံး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ၍ လုုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုုံးတစ္ဝတည္းျပည့္ဝၾကပါေစ။
https://www.facebook.com/pndo.hq
https://www.facebook.com/pndo.hq
Dec 29, 2013
ကြန္ျမဴနစ္ဆန္တဲ့ လူ့အရိုင္းေတြအတြက္ မေသမခ်င္း မွတ္ထားေစခ်င္တယ္
ကမၻာေအးမွာ ေနတုန္းက သိမ္ေတာ္ႀကီးမွာ ဘုရားဝတ္တက္ရတယ္။ သံဃာေပါင္း (၄၅၀)က တန္းစီၿပီး ႂကြခ်ီေနၾကတာကို မိမိကိုယ္တိုင္ ၾကည္ညဳိေနမိတယ္။ သိမ္ေတာ္ႀကီးဆိုတာ ကမၻာေအးပန္းျခံထဲမွာ ရွိသကိုး။ ၿမီးေကာင္ေပါက္မအရြယ္မိန္းကေလးေတြက ဒီသံဃာေတာ္မ်ားကို ၾကည္ညဳိရေကာင္းမွန္း မသိၾကပါဘူး။ သူတို႕က "အသဲေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ ႏွေျမာလုိက္တာ"ဆိုၾကသတဲ့။
အခုလည္း မခ်စ္ဆိုသူ ဒကာမတစ္ဦးနဲ႕ ဘာသာျခားအေပါင္းအပါတို႕က ....
၁။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘုန္းႀကီးအပါး(၅)သိန္းရွိရာ တစ္္ပါးကို (၁၀၀၀)ႏႈန္းဆြမ္းစားခကို တြက္ၾကည့္ပါက တစ္ႏွစ္ရင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ (၁၈၆)သန္းခန္႕ ကုန္က်ေၾကာင္း၊
၂။ တကယ္လို႕ သံဃာ(၅)သိန္းထဲက (၄)သိန္းေလာက္ လူထြက္ၿပီး တစ္ေန႕တစ္ေထာင္စားအလုပ္လုပ္ၾကရင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေပါင္း (၄)သိန္းကို ကူညီႏိုင္မွာျဖစ္သလို ေဒၚလာ (၁၈၆)သန္းကိုလည္း အက်ဳိးရွိရွိ အသုံးခ်ႏိုင္ေၾကာင္း၊
၃။ (၅)သိန္းေက်ာ္ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ (၁၈၆)သန္းေက်ာ္ သုံးစြဲရေပမဲ့ တစ္ႏွစ္မွာ ဗုဒၶဘာသာကို ကူးေျပာင္းလာသူ (၅)ဦးခန္႕ေတာင္ ရွိမယ္မထင္ေၾကာင္း၊
၄။ ယေန႕ေခတ္ ဗုဒၶဘာသာမွာ လူမ်ားၿပီး အရည္အခ်င္းနည္းလို႕ နာမည္ေကာင္းးမေက်ာ္၊ နာမည္ဆိုးနဲ႕သာ ေက်ာ္ၾကားၿပီး မၾကာမီ ကမၻာ႔တံေတြးခြက္မွာ ေမွ်ာ္ဖို႕ မေဝးေတာ့ေၾကာင္း
ဗုဒၶဘာသာသံဃာေတာ္မ်ားကို ပုတ္ခတ္ေဝဖန္ထားပါတယ္။ မိမိက အနည္းငယ္ ရွင္းျပလိုပါတယ္။
၁။ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ ကုန္က်စရိတ္
ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ကုန္က်စရိတ္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္မ်ား ခ်မွတ္ၿပီး ကုန္က်ရျခင္း မဟုတ္ပါ။ အရိပ္အကဲျပမွ လႉတဲ့ဆြမ္းကိုလည္း မသုံးေဆာင္ေကာင္းပါ။ သဒၶါအေလ်ာက္ လႉတဲ့ဆြမ္းကိုပဲ စားေကာင္းပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶက ဘုရားျဖစ္ၿပီး မိမိေမြးရပ္ေျမကို ျပန္ႂကြတဲ့အခါ ဖခမည္းေတာ္က မိမိသားပဲ၊ နန္းေတာ္ကိုပဲ ႂကြလာၿပီး ဆြမ္းစားမယ္လို႕ ထင္ၿပီး ဆြမ္းစားမဖိတ္ခဲ့ပါ။ ျမတ္ဗုဒၶက သပိတ္ပိုက္ၿပီး ကပိလဝတ္ေနျပည္ေတာ္မွာ ဆြမ္းခံပါတယ္။ ဒါကို သူ႕ဖခမည္းေတာ္က သူ႕ကို အရွက္ခြဲတယ္လို႕ ယူဆပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶက ဆြမ္းခံစားျခင္းမွာ သန္႕ရွင္းမြန္ျမတ္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုသာ ျဖစ္ၿပီး ေရွးေရွးဘုရားတို႕ရဲ႔ က်င့္ဝတ္လည္း ျဖစ္ေၾကာင္း မိန္႕ေတာ္မူပါတယ္။ အိမ္ရာတည္ေထာင္လူ႕ေဘာင္ကေန ခြာၿပီး ရဟန္းဘဝကို ယူၾကတဲ့ ရဟန္းမ်ားဟာ သက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းလုပ္ငန္းအပါအဝင္ လူဝတ္ေၾကာင္လုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း စြန္႕လႊတ္ခဲ့ၿပီး ဓုရႏွစ္ျဖာကိုပဲ ျဖည့္ဆည္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကို လုပ္သူမ်ားမဟုတ္လို႕ အခြန္ကင္းလြတ္သူလည္း ျဖစ္တယ္။ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းေလာင္းရလို႕ ဘယ္အိမ္မွ မြဲသြားတာ မရွိခဲ့ဖူးသလို ဘယ္ႏိုင္ငံကမွ ငတ္နာက်ခဲ့တာ မရွိပါ။
၂။ သံဃာေတာ္(၅)သိန္းအနက္ (၄)သိန္းက လူထြက္ၿပီး တစ္ေန႕တစ္ေထာင္ အလုပ္လုပ္ၿပီး ဆင္းရဲသားဗုဒၶဘာသာလူမ်ဳိး(၄)သိန္းကို ေထာက္ပံ့ႏိုင္တယ္လို႕ ယူဆခ်က္မွာလည္း မျပည့္စုံပါ။ သံဃာအဖြဲ႔အစည္းမွာ ရွိေနလို႕ ဒီလူေတြဟာ ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ားကို ေစာင့္ထိန္းရလို႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္သား(၅)သိန္းဟာ ဘာေၾကာင့္ ဆင္းရဲသားေတြကို မေထာက္ပံ့ပါသလဲ။ ဘဂၤလီ(၅)သိန္းဟာ ဘာေၾကာင့္ အျခားဘဂၤလီ(၅)သိန္းကို မေထာက္ပံ့ၾကသလဲ။ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းႀကီးမ်ားေၾကာင့္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈမ်ားရတယ္လို႕ ဆိုရင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ဘဂၤလီလူမ်ဳိးေတြ ဘာေၾကာင့္ (၅)သိန္းမွ် ခိုးဝင္ခဲ့ၾကသလဲ။ အဖရိကႏိုင္ငံအခ်ုဳိ႔မွာ ဘာေၾကာင့္ ငတ္ေသေနၾကရသလဲ။ အဲဒီႏိုင္ငံေတြမွာ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းႀကီး မရွိပါ။ အခုမွ တစ္ပါးစ ႏွစ္ပါးစပဲ ေရာက္ပါေသးတယ္။ ဒုတိယတစ္မ်ဳိးအေနနဲ႕ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ အဆိုပါသံဃာ(၅)သိန္းထဲက (၄)သိန္းက လူထြက္ခဲ့ရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဗုဒၶဘာသာမရွိခဲ့ဘဲ ေမြးကတည္းက သူခိုးျဖစ္ေနခဲ့သူ၊ အၾကမ္းဖက္သမားျဖစ္မဲ့သူ၊ ဘာသာျခားမ်ားကို ေတြ႕ရင္ အေသသတ္မဲ့သူ၊ တစ္ဦးရင္ ကေလး(၈)ေယာက္ေလာက္ေမြးၿပီး တာဝန္မေက်သူဆိုရင္ ဘယ့္ႏွယ္ရွိမလဲ။ အဲဒီတစ္ဦးကပဲ မိန္းမ(၄)ေယာက္ယူၿပီး တစ္ေယာက္စီကို ကေလး(၈)ေယာက္ေမြးခိုင္းရင္ေကာ ကေလးအေရအတြက္ ဘယ္ေလာက္ရွိသြားမလဲ။ (၁၀)ႏွစ္အတြင္းမွာ ကေလး 12.8 သန္း တိုးလာမွာျဖစ္လို႕ ဒီကေလးေတြကို တစ္ေထာင္စီ ေပးဖို႕ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းႀကီး (၁၂)သန္း (၈)သိန္း လူထြက္ေပးရဦးမယ္။ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးက အဲဒီေလာက္အထိ မတတ္ႏိုင္ပါ။
၃။ ဗုဒၶသာသနာမွာ က်င့္ၾကံေရးက ပထမ၊ ျပန္႕ပြားေရးက ဒုတိယပါ။ ဒီဘုန္းႀကီးမ်ားဟာ ဗုဒၶဘာသာျပန္႕ပြားေရး လုပ္ေနၾကတာမဟုတ္ေၾကာင္း သိေစခ်င္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာကို ထိန္းသိမ္းေနၾက႐ုံေလးပါ။ ဘာသာျခားမ်ားကို စြဲေဆာင္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာထဲ ဝင္ၾကေစ ႀကဳိးစားအားထုတ္ေနၾကသူမ်ားလည္း မဟုတ္ၾကပါ။ ပိဋကစာေပမ်ားကို သင္အံေလ့လာျခင္း၊ က်င့္ၾကံအားထုတ္ျခင္း၊ ပင့္တာရွိရင္ တရားေဟာၾကားျခင္း၊ မင္းပရိသတ္၊ လူပရိသတ္မ်ားကို ဆိုဆုံးမျခင္းမ်ားကိုသာ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ တကယ့္လို႕ ဘာသာျခားမ်ားကို စြဲေဆာင္ဖို႕ဆိုရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ႏွစ္(၅)ဦးေတာင္ ဗုဒၶဘာသာမျဖစ္လို႕ ရွက္စရာလို႕ ထင္ရင္ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကို ေထာက္ခံ၊ လူထြက္၊ ဘာသာျခားအမ်ဳိးသမီးမ်ားကို လက္ထပ္၊ ဗုဒၶဘာသာကို အတင္းေျပာင္းခိုင္း ဒါပဲရွိေတာ့မေပါ့။ ရခိုင္နယ္စပ္သြားၿပီး မွတ္ပုံတင္မရွိေသးသူ ဘဂၤလီအမ်ဳိးသမီးမ်ားကို မွတ္ပုံတင္ရေစမယ္ဆိုတဲ့ အာမခံခ်က္နဲ႕ ျဖားေယာင္းလို႕ရတာပဲေလ။ တစ္ခု သိထားရမွာက ဗုဒၶဘာသာကို မကိုးကြယ္လို႕ ဗုဒၶဘာသာအတြက္ ဘာမွ ယုတ္ေလ်ာ့သြားမွာမဟုတ္ဘူး။ မကိုးကြယ္သူမ်ားအတြက္သာ အက်ဳိးယုတ္ေလွ်ာ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရင္လည္း ဘာမွ မျဖစ္ပါ။ တစ္ေန႕ ေပ်ာက္ကြယ္မယ္လို႕ ဝန္ခံတာ ဗုဒၶဘာသာတစ္ခုထဲပဲ ရွိပါတယ္။
၄။ ဗုဒၶဘာသာအေရအတြက္က မမ်ားပါ။ အမ်ားဆုံးက ခရစ္ယာန္ဘာသာပါ။ ဒုတိယအမ်ားဆုံးက အစၥလာမ္ဘာသာပါ။ တတိယအမ်ားဆုံးက ဟိႏၵဴဘာသာပါ။ ဗုဒၶဘာသာကေတာ့ မာမြန္နဲ႕ တာအိုဝါဒေအာက္မွာေတာင္ ေရာက္ေနသလားလို႕ပါ။ အရည္အခ်င္းက်ေတာ့ သတ္မွတ္သူရဲ႔ စံႏႈန္းအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ ရဟန္းသံဃာအပါးေရကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာရင္းလည္း လူဦးေရသန္း(၆၀)မွာ (၁)ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္မရွိပါ။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ အေမရိကန္အစိုးရကို မွီခိုေနရသူေတြက သန္း(၃၀၀)ထဲမွာ (၄၈)သန္း ရွိပါတယ္။ ဒါဟာ (၁၀)ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းက အေမရိကမွာ ေနပါတယ္။ အဲဒီ(၄၈)သန္းစာရင္းထဲမွာ မပါပါ။ မနားရပါ။ ေဇတဝန္ျမန္မာေက်ာင္းဘုန္းႀကီးမ်ားဆိုရင္ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဟိႏၵဴ၊ မူစလင္၊ ခရစ္ယာန္အပါအဝင္ အားလုံးက အကူအညီလာေတာင္းၾကပါတယ္။ မနားရပါ။ တံေတြးခြက္မွာ ပက္လက္ေမ်ာမယ္မထင္ပါ။
မိန္းမေလးေယာက္ယူႏိုင္လို႕ ႂကြားစရာမလိုပါ။ တိရစၧာန္ေတြက ဒီထက္ ယူႏိုင္ၾကပါတယ္။ မိသားစုကို ရွာေကြၽးႏိုင္လို႕ မာန္တက္စရာမဟုတ္ပါ။ တိရစၧာန္ေတြလည္း ရွာေကြၽးတတ္ၾကတယ္။ လူ႕ဘဝဆိုတာ ေမထုန္မႈ၊ စားမႈ၊ အိပ္မႈနဲ႕ပဲ ၿပီးရမဲ့ဘဝ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီထက္ အမ်ားႀကီး ေလးနက္ပါေသးတယ္။ ျပန္ေျပာပါဦးမယ္။ ျမတ္ဗုဒၶဟာ အျခားဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြထက္ ခ်မ္းသာခဲ့ပါတယ္။ စည္းစိမ္ရွိခဲ့ပါတယ္။ တန္ခိုးအာဏာရွိခဲ့ပါတယ္။ မိသားစုဘဝ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ငတ္ျပတ္လို႕ ေတာထြက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုေတာ့ မေသမခ်င္း မွတ္ထားေစခ်င္ပါတယ္။
ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္ေသာ
Ven Ravika ၏ စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္.
အခုလည္း မခ်စ္ဆိုသူ ဒကာမတစ္ဦးနဲ႕ ဘာသာျခားအေပါင္းအပါတို႕က ....
၁။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘုန္းႀကီးအပါး(၅)သိန္းရွိရာ တစ္္ပါးကို (၁၀၀၀)ႏႈန္းဆြမ္းစားခကို တြက္ၾကည့္ပါက တစ္ႏွစ္ရင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ (၁၈၆)သန္းခန္႕ ကုန္က်ေၾကာင္း၊
၂။ တကယ္လို႕ သံဃာ(၅)သိန္းထဲက (၄)သိန္းေလာက္ လူထြက္ၿပီး တစ္ေန႕တစ္ေထာင္စားအလုပ္လုပ္ၾကရင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေပါင္း (၄)သိန္းကို ကူညီႏိုင္မွာျဖစ္သလို ေဒၚလာ (၁၈၆)သန္းကိုလည္း အက်ဳိးရွိရွိ အသုံးခ်ႏိုင္ေၾကာင္း၊
၃။ (၅)သိန္းေက်ာ္ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ (၁၈၆)သန္းေက်ာ္ သုံးစြဲရေပမဲ့ တစ္ႏွစ္မွာ ဗုဒၶဘာသာကို ကူးေျပာင္းလာသူ (၅)ဦးခန္႕ေတာင္ ရွိမယ္မထင္ေၾကာင္း၊
၄။ ယေန႕ေခတ္ ဗုဒၶဘာသာမွာ လူမ်ားၿပီး အရည္အခ်င္းနည္းလို႕ နာမည္ေကာင္းးမေက်ာ္၊ နာမည္ဆိုးနဲ႕သာ ေက်ာ္ၾကားၿပီး မၾကာမီ ကမၻာ႔တံေတြးခြက္မွာ ေမွ်ာ္ဖို႕ မေဝးေတာ့ေၾကာင္း
ဗုဒၶဘာသာသံဃာေတာ္မ်ားကို ပုတ္ခတ္ေဝဖန္ထားပါတယ္။ မိမိက အနည္းငယ္ ရွင္းျပလိုပါတယ္။
၁။ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ ကုန္က်စရိတ္
ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ကုန္က်စရိတ္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္မ်ား ခ်မွတ္ၿပီး ကုန္က်ရျခင္း မဟုတ္ပါ။ အရိပ္အကဲျပမွ လႉတဲ့ဆြမ္းကိုလည္း မသုံးေဆာင္ေကာင္းပါ။ သဒၶါအေလ်ာက္ လႉတဲ့ဆြမ္းကိုပဲ စားေကာင္းပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶက ဘုရားျဖစ္ၿပီး မိမိေမြးရပ္ေျမကို ျပန္ႂကြတဲ့အခါ ဖခမည္းေတာ္က မိမိသားပဲ၊ နန္းေတာ္ကိုပဲ ႂကြလာၿပီး ဆြမ္းစားမယ္လို႕ ထင္ၿပီး ဆြမ္းစားမဖိတ္ခဲ့ပါ။ ျမတ္ဗုဒၶက သပိတ္ပိုက္ၿပီး ကပိလဝတ္ေနျပည္ေတာ္မွာ ဆြမ္းခံပါတယ္။ ဒါကို သူ႕ဖခမည္းေတာ္က သူ႕ကို အရွက္ခြဲတယ္လို႕ ယူဆပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶက ဆြမ္းခံစားျခင္းမွာ သန္႕ရွင္းမြန္ျမတ္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုသာ ျဖစ္ၿပီး ေရွးေရွးဘုရားတို႕ရဲ႔ က်င့္ဝတ္လည္း ျဖစ္ေၾကာင္း မိန္႕ေတာ္မူပါတယ္။ အိမ္ရာတည္ေထာင္လူ႕ေဘာင္ကေန ခြာၿပီး ရဟန္းဘဝကို ယူၾကတဲ့ ရဟန္းမ်ားဟာ သက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းလုပ္ငန္းအပါအဝင္ လူဝတ္ေၾကာင္လုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း စြန္႕လႊတ္ခဲ့ၿပီး ဓုရႏွစ္ျဖာကိုပဲ ျဖည့္ဆည္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကို လုပ္သူမ်ားမဟုတ္လို႕ အခြန္ကင္းလြတ္သူလည္း ျဖစ္တယ္။ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းေလာင္းရလို႕ ဘယ္အိမ္မွ မြဲသြားတာ မရွိခဲ့ဖူးသလို ဘယ္ႏိုင္ငံကမွ ငတ္နာက်ခဲ့တာ မရွိပါ။
၂။ သံဃာေတာ္(၅)သိန္းအနက္ (၄)သိန္းက လူထြက္ၿပီး တစ္ေန႕တစ္ေထာင္ အလုပ္လုပ္ၿပီး ဆင္းရဲသားဗုဒၶဘာသာလူမ်ဳိး(၄)သိန္းကို ေထာက္ပံ့ႏိုင္တယ္လို႕ ယူဆခ်က္မွာလည္း မျပည့္စုံပါ။ သံဃာအဖြဲ႔အစည္းမွာ ရွိေနလို႕ ဒီလူေတြဟာ ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ားကို ေစာင့္ထိန္းရလို႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္သား(၅)သိန္းဟာ ဘာေၾကာင့္ ဆင္းရဲသားေတြကို မေထာက္ပံ့ပါသလဲ။ ဘဂၤလီ(၅)သိန္းဟာ ဘာေၾကာင့္ အျခားဘဂၤလီ(၅)သိန္းကို မေထာက္ပံ့ၾကသလဲ။ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းႀကီးမ်ားေၾကာင့္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈမ်ားရတယ္လို႕ ဆိုရင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ဘဂၤလီလူမ်ဳိးေတြ ဘာေၾကာင့္ (၅)သိန္းမွ် ခိုးဝင္ခဲ့ၾကသလဲ။ အဖရိကႏိုင္ငံအခ်ုဳိ႔မွာ ဘာေၾကာင့္ ငတ္ေသေနၾကရသလဲ။ အဲဒီႏိုင္ငံေတြမွာ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းႀကီး မရွိပါ။ အခုမွ တစ္ပါးစ ႏွစ္ပါးစပဲ ေရာက္ပါေသးတယ္။ ဒုတိယတစ္မ်ဳိးအေနနဲ႕ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ အဆိုပါသံဃာ(၅)သိန္းထဲက (၄)သိန္းက လူထြက္ခဲ့ရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဗုဒၶဘာသာမရွိခဲ့ဘဲ ေမြးကတည္းက သူခိုးျဖစ္ေနခဲ့သူ၊ အၾကမ္းဖက္သမားျဖစ္မဲ့သူ၊ ဘာသာျခားမ်ားကို ေတြ႕ရင္ အေသသတ္မဲ့သူ၊ တစ္ဦးရင္ ကေလး(၈)ေယာက္ေလာက္ေမြးၿပီး တာဝန္မေက်သူဆိုရင္ ဘယ့္ႏွယ္ရွိမလဲ။ အဲဒီတစ္ဦးကပဲ မိန္းမ(၄)ေယာက္ယူၿပီး တစ္ေယာက္စီကို ကေလး(၈)ေယာက္ေမြးခိုင္းရင္ေကာ ကေလးအေရအတြက္ ဘယ္ေလာက္ရွိသြားမလဲ။ (၁၀)ႏွစ္အတြင္းမွာ ကေလး 12.8 သန္း တိုးလာမွာျဖစ္လို႕ ဒီကေလးေတြကို တစ္ေထာင္စီ ေပးဖို႕ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းႀကီး (၁၂)သန္း (၈)သိန္း လူထြက္ေပးရဦးမယ္။ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးက အဲဒီေလာက္အထိ မတတ္ႏိုင္ပါ။
၃။ ဗုဒၶသာသနာမွာ က်င့္ၾကံေရးက ပထမ၊ ျပန္႕ပြားေရးက ဒုတိယပါ။ ဒီဘုန္းႀကီးမ်ားဟာ ဗုဒၶဘာသာျပန္႕ပြားေရး လုပ္ေနၾကတာမဟုတ္ေၾကာင္း သိေစခ်င္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာကို ထိန္းသိမ္းေနၾက႐ုံေလးပါ။ ဘာသာျခားမ်ားကို စြဲေဆာင္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာထဲ ဝင္ၾကေစ ႀကဳိးစားအားထုတ္ေနၾကသူမ်ားလည္း မဟုတ္ၾကပါ။ ပိဋကစာေပမ်ားကို သင္အံေလ့လာျခင္း၊ က်င့္ၾကံအားထုတ္ျခင္း၊ ပင့္တာရွိရင္ တရားေဟာၾကားျခင္း၊ မင္းပရိသတ္၊ လူပရိသတ္မ်ားကို ဆိုဆုံးမျခင္းမ်ားကိုသာ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ တကယ့္လို႕ ဘာသာျခားမ်ားကို စြဲေဆာင္ဖို႕ဆိုရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ႏွစ္(၅)ဦးေတာင္ ဗုဒၶဘာသာမျဖစ္လို႕ ရွက္စရာလို႕ ထင္ရင္ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကို ေထာက္ခံ၊ လူထြက္၊ ဘာသာျခားအမ်ဳိးသမီးမ်ားကို လက္ထပ္၊ ဗုဒၶဘာသာကို အတင္းေျပာင္းခိုင္း ဒါပဲရွိေတာ့မေပါ့။ ရခိုင္နယ္စပ္သြားၿပီး မွတ္ပုံတင္မရွိေသးသူ ဘဂၤလီအမ်ဳိးသမီးမ်ားကို မွတ္ပုံတင္ရေစမယ္ဆိုတဲ့ အာမခံခ်က္နဲ႕ ျဖားေယာင္းလို႕ရတာပဲေလ။ တစ္ခု သိထားရမွာက ဗုဒၶဘာသာကို မကိုးကြယ္လို႕ ဗုဒၶဘာသာအတြက္ ဘာမွ ယုတ္ေလ်ာ့သြားမွာမဟုတ္ဘူး။ မကိုးကြယ္သူမ်ားအတြက္သာ အက်ဳိးယုတ္ေလွ်ာ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရင္လည္း ဘာမွ မျဖစ္ပါ။ တစ္ေန႕ ေပ်ာက္ကြယ္မယ္လို႕ ဝန္ခံတာ ဗုဒၶဘာသာတစ္ခုထဲပဲ ရွိပါတယ္။
၄။ ဗုဒၶဘာသာအေရအတြက္က မမ်ားပါ။ အမ်ားဆုံးက ခရစ္ယာန္ဘာသာပါ။ ဒုတိယအမ်ားဆုံးက အစၥလာမ္ဘာသာပါ။ တတိယအမ်ားဆုံးက ဟိႏၵဴဘာသာပါ။ ဗုဒၶဘာသာကေတာ့ မာမြန္နဲ႕ တာအိုဝါဒေအာက္မွာေတာင္ ေရာက္ေနသလားလို႕ပါ။ အရည္အခ်င္းက်ေတာ့ သတ္မွတ္သူရဲ႔ စံႏႈန္းအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ ရဟန္းသံဃာအပါးေရကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာရင္းလည္း လူဦးေရသန္း(၆၀)မွာ (၁)ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္မရွိပါ။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ အေမရိကန္အစိုးရကို မွီခိုေနရသူေတြက သန္း(၃၀၀)ထဲမွာ (၄၈)သန္း ရွိပါတယ္။ ဒါဟာ (၁၀)ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းက အေမရိကမွာ ေနပါတယ္။ အဲဒီ(၄၈)သန္းစာရင္းထဲမွာ မပါပါ။ မနားရပါ။ ေဇတဝန္ျမန္မာေက်ာင္းဘုန္းႀကီးမ်ားဆိုရင္ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဟိႏၵဴ၊ မူစလင္၊ ခရစ္ယာန္အပါအဝင္ အားလုံးက အကူအညီလာေတာင္းၾကပါတယ္။ မနားရပါ။ တံေတြးခြက္မွာ ပက္လက္ေမ်ာမယ္မထင္ပါ။
မိန္းမေလးေယာက္ယူႏိုင္လို႕ ႂကြားစရာမလိုပါ။ တိရစၧာန္ေတြက ဒီထက္ ယူႏိုင္ၾကပါတယ္။ မိသားစုကို ရွာေကြၽးႏိုင္လို႕ မာန္တက္စရာမဟုတ္ပါ။ တိရစၧာန္ေတြလည္း ရွာေကြၽးတတ္ၾကတယ္။ လူ႕ဘဝဆိုတာ ေမထုန္မႈ၊ စားမႈ၊ အိပ္မႈနဲ႕ပဲ ၿပီးရမဲ့ဘဝ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီထက္ အမ်ားႀကီး ေလးနက္ပါေသးတယ္။ ျပန္ေျပာပါဦးမယ္။ ျမတ္ဗုဒၶဟာ အျခားဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြထက္ ခ်မ္းသာခဲ့ပါတယ္။ စည္းစိမ္ရွိခဲ့ပါတယ္။ တန္ခိုးအာဏာရွိခဲ့ပါတယ္။ မိသားစုဘဝ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ငတ္ျပတ္လို႕ ေတာထြက္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုေတာ့ မေသမခ်င္း မွတ္ထားေစခ်င္ပါတယ္။
ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္ေသာ
Ven Ravika ၏ စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္.
Dec 27, 2013
သိပၸံပညာရွင္မ်ားႏွင့္စၾကဝဠာ၏အဆံုးနိဂံုး
သိပၸံပညာရွင္မ်ားသည္ စၾကဝဠာကို စိတ္ဝင္စားၾကသည္။
Where did the Universe come from?
စၾကဝဠာသည္ ဘယ္ကလာပါသလဲ??
How and why did it began .. ..
သူဘယ္လို စျဖစ္လာသလဲ??
Will it come to an end?
စၾကဝဠာႀကီးဟာ ဆံုးသြားဦးမွာလား??
if so, how ..
တကယ္ဆံုးသြားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္လိုဆံုးမလဲ??
စေသာေမးခြန္းမ်ားကို စိတ္ဝင္စားၾကသည္။
စၾကဝဠာ၏ ကံၾကမၼာနွင့္ အရင္းအျမစ္ကို စူးစမ္းေလ့လာလိုၾကသည္။ သိပၸံနည္းက် အသိပညာသည္ ယင္းအခ်က္တို႔ကို သိနားလည္ရန္ႀကိဳးစား စြမ္းေဆာင္လိုသည္ဟု ဖြင့္ဆိုၾကသည္။
စၾကဝဠာ၏အဆံုးကို ႐ုပ္နာမ္ႏွင့္ သြား၍မရဟု ဗုဒၶဘာသာ၌ အဆိုအဆံုးအမရွိသည္။ ေရာဟိတႆနတ္သားကို ဆံုးမရာ၌ စၾကဝဠာ၏ အဆံုးကို ေျခလွ်င္သြား၍ မရဟု ျမတ္စြာဘုရား မိန္႔ေတာ္မူဖူးသည္။
စၾကဝဠာစျဖစ္ပံုကိုေတာ့မူ သိပၸံပညာရွင္မ်ားက ရွာေဖြေတြ႕ရွိသည္ဟု အသိအမွတ္ ျပဳၾကသည္။ သို႔ေသာ္ စၾကဝဠာတိုင္း၏ အစကိုဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ေခ်။ ယခုလက္ရွိ လူသားမ်ားေနေသာ စၾကဝဠာ၏ အစကိုသာ ရည္ညႊန္းျခင္းျဖစ္သည္။
ဗုဒၶဘာသာသည္ ေလာက၏အဆံုးသို႔ ေျခလွ်င္သြား၍ မေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္း အတိအလင္း ဖြင့္ဆိုသည္။ ခႏၶာထဲ၌ တရားရွာ၍ ေပါက္ေျမာက္လွ်င္ – ျဖစ္ပ်က္လည္းဆံုးၿပီ၊ ေလာကလည္း ဆံုးၿပီ၊ ဒုကၡလည္း ဆံုးၿပီ၊ ဆင္းရဲမႈလည္းဆံုးၿပီ၊ ခ်မ္းသာျခင္း ျပည့္စံုစြာ ရရွိမည္ဟူေသာ အဆိုအဆံုးအမရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ သူေတာ္စင္တို႔သည္ ခႏၶာ၌ျဖစ္ပ်က္ဆံုးရန္ ႀကိဳးစားက်င့္ႀကံၾကသည္။
ဤေနရာ၌ ဗုဒၶဘာသာသည္ သိပၸံထက္ ပိုမိုနက္႐ိႈင္းသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ သိပၸံသည္ ဝိပႆနာတရားကို နားမလည္ေခ် – ဗုဒၶဘာသာတို႔သည္ ဝိပႆနာ တရားကို နားလည္သျဖင့္ က်င့္ႀကံအားထုတ္ ႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။ ေအာင္္ျမင္လွ်င္မူ ေလာက၏အဆံုးကို ေရာက္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ေလာက၏အဆံုးကို ေျခလွ်င္သြား၍ မရႏိုင္ဟု ဗုဒၶဘာသာ၌ အဆိုအဆံုးအမရွိရာ၊ ခ်မ္းသာစစ္ ခ်မ္းသာမွန္ကိုလည္း ေျခလွ်င္သြားရွာ၍ မရေခ်။ မိမိ ခႏၶာအတြင္း၌ ဝိပႆနာျဖင့္ရွာမွသာ ရႏိုင္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္း ေပးအပ္ပါသည္။
ဗုဒၶစာေပဆုရ
ေဒါက္တာခ်စ္ငယ္(ဒႆန)
Where did the Universe come from?
စၾကဝဠာသည္ ဘယ္ကလာပါသလဲ??
How and why did it began .. ..
သူဘယ္လို စျဖစ္လာသလဲ??
Will it come to an end?
စၾကဝဠာႀကီးဟာ ဆံုးသြားဦးမွာလား??
if so, how ..
တကယ္ဆံုးသြားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္လိုဆံုးမလဲ??
စေသာေမးခြန္းမ်ားကို စိတ္ဝင္စားၾကသည္။
စၾကဝဠာ၏ ကံၾကမၼာနွင့္ အရင္းအျမစ္ကို စူးစမ္းေလ့လာလိုၾကသည္။ သိပၸံနည္းက် အသိပညာသည္ ယင္းအခ်က္တို႔ကို သိနားလည္ရန္ႀကိဳးစား စြမ္းေဆာင္လိုသည္ဟု ဖြင့္ဆိုၾကသည္။
စၾကဝဠာ၏အဆံုးကို ႐ုပ္နာမ္ႏွင့္ သြား၍မရဟု ဗုဒၶဘာသာ၌ အဆိုအဆံုးအမရွိသည္။ ေရာဟိတႆနတ္သားကို ဆံုးမရာ၌ စၾကဝဠာ၏ အဆံုးကို ေျခလွ်င္သြား၍ မရဟု ျမတ္စြာဘုရား မိန္႔ေတာ္မူဖူးသည္။
စၾကဝဠာစျဖစ္ပံုကိုေတာ့မူ သိပၸံပညာရွင္မ်ားက ရွာေဖြေတြ႕ရွိသည္ဟု အသိအမွတ္ ျပဳၾကသည္။ သို႔ေသာ္ စၾကဝဠာတိုင္း၏ အစကိုဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ေခ်။ ယခုလက္ရွိ လူသားမ်ားေနေသာ စၾကဝဠာ၏ အစကိုသာ ရည္ညႊန္းျခင္းျဖစ္သည္။
ဗုဒၶဘာသာသည္ ေလာက၏အဆံုးသို႔ ေျခလွ်င္သြား၍ မေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္း အတိအလင္း ဖြင့္ဆိုသည္။ ခႏၶာထဲ၌ တရားရွာ၍ ေပါက္ေျမာက္လွ်င္ – ျဖစ္ပ်က္လည္းဆံုးၿပီ၊ ေလာကလည္း ဆံုးၿပီ၊ ဒုကၡလည္း ဆံုးၿပီ၊ ဆင္းရဲမႈလည္းဆံုးၿပီ၊ ခ်မ္းသာျခင္း ျပည့္စံုစြာ ရရွိမည္ဟူေသာ အဆိုအဆံုးအမရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ သူေတာ္စင္တို႔သည္ ခႏၶာ၌ျဖစ္ပ်က္ဆံုးရန္ ႀကိဳးစားက်င့္ႀကံၾကသည္။
ဤေနရာ၌ ဗုဒၶဘာသာသည္ သိပၸံထက္ ပိုမိုနက္႐ိႈင္းသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ သိပၸံသည္ ဝိပႆနာတရားကို နားမလည္ေခ် – ဗုဒၶဘာသာတို႔သည္ ဝိပႆနာ တရားကို နားလည္သျဖင့္ က်င့္ႀကံအားထုတ္ ႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။ ေအာင္္ျမင္လွ်င္မူ ေလာက၏အဆံုးကို ေရာက္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ေလာက၏အဆံုးကို ေျခလွ်င္သြား၍ မရႏိုင္ဟု ဗုဒၶဘာသာ၌ အဆိုအဆံုးအမရွိရာ၊ ခ်မ္းသာစစ္ ခ်မ္းသာမွန္ကိုလည္း ေျခလွ်င္သြားရွာ၍ မရေခ်။ မိမိ ခႏၶာအတြင္း၌ ဝိပႆနာျဖင့္ရွာမွသာ ရႏိုင္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္း ေပးအပ္ပါသည္။
ဗုဒၶစာေပဆုရ
ေဒါက္တာခ်စ္ငယ္(ဒႆန)
၉၆၉-လႈပ္ရွားမႈသာ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကုိ ကာကြယ္ႏုိင္မည္”
ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာ အဓြန္႔ရွည္ဖုိ႔ ၉၆၉-ဆုိတာ ျဖစ္လာတာပါ။ မိမိအိမ္မွာ၊ မိမိဆုိင္မွာ၊ မိမိကားမွာ၊ မိမိရံုးမွာ ၉၆၉ တံဆိပ္ကုိ ရဲရဲကပ္ၿပီး မိမိတုိ႔ဟာ အမ်ဳိး-ဘာသာ-သာသနာကုိ ေစာင့္ေရွာက္သူေတြျဖစ္ေၾကာင္း ရဲရဲဝံ့ဝံ့ခံယူၾကပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈ ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္။ ဒါကုိ မာေဂ် လံုးဝေထာက္ခံတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ၉၆၉ ဆုိတာ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကုိးပါး၊ တရားဂုဏ္ေတာ္ေျခာက္ပါး၊ သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ကုိးပါး ရည္ညႊန္းတာျဖစ္တယ္။ သားျဖစ္သူက “အေဖ ၉၆၉ ဆုိတာဘာလဲ”လုိ႔ ေမးကတည္းက ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈ ေအာင္ျမင္သြားၿပီဆုိတာ မာေဂ် သိလုိက္တယ္။ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈဟာ သူမ်ားဘာသာကုိ တုိက္ခုိက္ဖုိ႔မဟုတ္ဘဲ မိမိဘာသာ၊ သာသနာနဲ႔ မိမိအမ်ဳိးကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔သာ ျဖစ္တယ္။ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈဟာ သူမ်ားဘာသာကုိ တုိက္ခုိက္တာမဟုတ္ဘူး။
မိမိအမ်ဳိးကုိ ခ်စ္ဖုိ႔၊ မိမိဘာသာကုိ ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ မိမိအမ်ဳိးသား စီးပြားေရးကုိ အားေပးဖုိ႔ဆုိတဲ့ ဝံသာႏုရကၡိတတရားပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈ ႀကီးထြားလာမွာစုိးလုိ႔ ျပည္ပက ေဒၚလာစား မီဒီယာေတြကလည္း ၉၆၉ဟာ နာဇီလက္သစ္ဝါဒျဖစ္တယ္လုိ႔ စြပ္စြဲလာၾကတယ္။ အဲဒီစြပ္စြဲခ်က္ကုိ မာေဂ် လံုးဝရႈတ္ခ်တယ္။ ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြကလည္း ေကာလာဟာလေတြ ထုတ္လႊင့္လာၾကတယ္။ အိမ္မွာ သားျဖစ္သူက သူ႔ရဲ႕ကားမွာ ၉၆၉ စတစ္ကာကပ္တာကုိ အေမလုပ္သူက ခြာပစ္တယ္။
အေၾကာင္းျပတာကေတာ့ “နင္ အဖမ္း ခံရလိမ့္မယ္”တဲ့။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ၉၆၉ စတစ္ကာေဝတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ကုိ လူမ်ဳိးျခားေတြက ဓားနဲ႔ထုိးတယ္ ဆုိတဲ့သတင္းေတြ ထြက္လာတယ္။ ၉၆၉ စတစ္ကာ ရုိက္ေပးတဲ့စက္ကုိ ဘာသာျခားေတြက ၿခိမ္းေျခာက္လုိ႔ ေနာက္ထပ္မရုိက္ရဲပါဘူး ဆုိတဲ့သတင္းေတြ ထြက္လာတယ္။ ဒါဟာ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈကုိ ဘာသာျခားေတြ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္တယ္ဆုိတာ ျပတာပဲ။ သူတုိ႔ဆုိင္ေတြ အားလံုးမွာ သူတုိ႔ဘာသာ အမွတ္တံဆိပ္ ကပ္ရဲခ်ိန္မွာ မာေဂ်တုိ႔က ဘာလုိ႔ ၉၆၉ စတစ္ကာ မကပ္ရဲရမွာလဲ။ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးကုိ္ယ္တုိင္ အတိအလင္း ျမြတ္ၾကားထားတာရွိတယ္။ အိမ္ရွင္ရဲ႕ဘာသာကုိ ဧည့္သည္က မေစာ္ကားရဘူး။ ေလးစားရမယ္ဆုိတာ။ ၉၆၉ စတစ္ကာေဝလုိ႔ ဖုန္းဆက္ၿခိမ္းေျခာက္ရင္ ဆက္သြယ္ေရးကုိ တုိင္လုိ႔ရပါတယ္။ ဆက္သြယ္ေရးမွာ ဘယ္ဖုန္းကေန ဘယ္ဖုန္းကုိ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘာေျပာတယ္ဆုိတဲ့ အေထာက္ထားနဲ႔ အသံေခြေတြ ရွိပါတယ္။ အေရးယူလုိ႔ ရပါတယ္။
အခုေတာ့ ကုိယ့္တုိင္ျပည္မွာေနၿပီး ကုိယ့္ဘာသာရဲ႕ အမွတ္တံဆိပ္ ၉၆၉ ေတာင္ မကပ္ရဲၾကရေအာင္ သတၱိေတြ နည္းေနၾကၿပီလား။ သႀကၤန္းအတြင္း မာေဂ် ခရီးထြက္စဥ္က ေျမလတ္ၿမဳိ႕ တစ္ၿမဳိ႕မွာ ၉၆၉ ေရးကစားမ႑ပ္ေတာင္ ေတြ႔ခဲ့တယ္။ အလြန္ပီတိ ျဖစ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ကုိယ္ေတြ႔တစ္ခု ေျပာျပခ်င္တယ္။ အတန္တန္တားေနတဲ့ၾကားက တပည့္မတစ္ဦး ဘာသာျခားနဲ႔ႀကိဳက္တယ္။ တစ္ရံုးလံုး ပုဂံကုိ ဘုရားဖူးသြားခ်ိန္မွာ ဘုရားဖူးသြားရမလားဆုိၿပီး တစ္ခ်ိန္လံုး ဘာသာျခားက ဖုန္းဆက္ေႏွာက္ယွက္တယ္။ ဘာလုိ႔ေႏွာက္ယွက္သလဲဆုိေတာ့ သူနဲ႔ႀကဳိက္ေနလ်က္နဲ႔ ဘုရားဖူးလုိ႔တဲ့။ တပည့္မမွာ ဘုရားသာဖူးေနရတယ္။ ဟုိက တစ္ခ်ိန္လံုး ေႏွာက္ယွက္ေနလုိ႔ မ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္။ ဘယ္လုိလုပ္ ကုသုိလ္ရေတာ့မွာလဲ။ ကဲ… ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေစာ္ကားထားသလဲ။
ဒီလုိျဖစ္မွ တပည့္မ အျမင္မွန္ ရသြားတယ္။ လူမ်ဳိးျခား အသုိက္အဝန္းထဲ မဝင္ရေသးတာေတာင္ ဒီေလာက္အႏုိင္က်င့္၊ ဗုိလ္က်ေနရင္ တကယ္သာ အိမ္ေထာင္ရက္သား ျပဳခဲ့မိရင္ ဒုကၡဆုိၿပီး ေနာက္ဆုတ္လုိက္တယ္။ မာေဂ် ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျမန္မာမေလးေတြရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ဟာ ဘာသာျခားေတြအတြက္ လူကျပား သားေဖာက္စက္ေတြလုိ အသံုးေတာ္ ခံေနရတာ ၾကာေနပါၿပီ။ တခ်ဳိ႕ သားသမီးေတြ (အထူးသျဖင့္ သမီးေတြ) ကုိ မိဘေတြက မႏုိင္ၾကဘူး။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ သားသမီးလုပ္စာကုိ မီွခုိစားေသာက္ေနရလုိ႔ မေျပာရဲၾကတာေတြ ကုိယ္ေတြ႔ႀကဳံဖူးပါတယ္။ အဲဒီလုိ ပါးစပ္ပိတ္ၿပီး ကုိယ့္သားသမီးကုိ မဆံုးမရဲရင္ျဖင့္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ အမ်ဳိး-ဘာသာ-သာသနာကြယ္ရင္ အဲဒီမိဘေတြမွာပါ တာဝန္ရွိပါတယ္။ လူမ်ဳိးျခားနဲ႔ ယူလုိက္တဲ့ သမီးေတြေကာ ဒီဘဝမွာ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနရတာကုိ ဘယ္မိဘမ်ား ျမင္ဖူးပါသလဲ။
မာေဂ်ရယ္… မင္းေျပာသလုိ မဟုတ္ပါဘူး။ ငါတုိ႔သမီးေတြ လူမ်ဳိးျခား-ဘာသာျခားနဲ႔ယူၿပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း၊ စိတ္ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနရပါတယ္ဆုိတဲ့ မိဘမ်ားရွိရင္ မာေဂ်႕ကုိ ဆက္သြယ္ဗ်ာ။ ျပန္ၿပီး ေရးေပးမယ္။ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔က ေရႊဒဂံုေတာင္ဘက္မုဒ္ဝမွာ ေတာင္းရမ္းေနတဲ့ ျမန္မာမိန္းမငယ္ေလးတစ္ဦးကုိ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။ ေဘးနားမွာလည္း ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔။ ကေလးေတြက ဘာသာျခားရုပ္ေတြ။ ဒါနဲ႔ စိတ္ဝင္စားၿပီး ကားရပ္၊ အလွဴေငြႏွစ္ရာေပးၿပီး “ဒါ နင့္ကေလးေတြလား” ေမးၾကည့္ေတာ့ “ဟုတ္တယ္”တဲ့။ “နင္က ျမန္မာ။ နင္ေမြးထားတာေလးေတြက လူမ်ဳိးျခားရုပ္ေတြပါလား။ နင့္ေယာက္်ားက နင္ ဒီလုိေတာင္းတာ ခြင့္ျပဳသလား”ေမးေတာ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္ရအၿပီး သူ႔ကုိ ကေလးေတြနဲ႔ ထားခဲ့ၿပီး ပစ္သြားလုိ႔တဲ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘာသာျခားယူမိတဲ့ မိန္းကေလးဟာ သူေတာင္းစားဘဝ ေရာက္ရေတာ့တာပဲ။ အဲဒီမိန္းကေလးရဲ႕ မိဘသာရွိခဲ့ရင္ ဒီလုိေတာင္းရမ္း စားေသာက္ရတာကုိသာ ျမင္ခဲ့ရင္ ဘယ္လုိခံစားရမလဲ။ မိဘေတြ သတိၾကပ္ၾကပ္ျပဳၾကပါ။
မီးဆုိတာ မေလာင္ခင္ တားရသတဲ့။ ျဖစ္ၿပီးမွ သမီးလည္း ဒုကၡေရာက္၊ မိဘေတြလည္း စိတ္ဆင္းရဲရရင္ အားလံုး ရႈံးတာပါပဲ။ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြကုိလည္း သတိေပးခ်င္ပါတယ္။ ကုိယ့္အမ်ဳိး- ဘာသာ- သာသနာအေရးကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔ အေရးမွာ မေၾကာက္ၾကပါနဲ႔။ ကုိယ့္ဘာသာက သူမ်ားဘာသာကုိ ေစာ္ကားတဲ့ဘာသာမွ မဟုတ္တာ။ ကုိယ့္အထဲက ပဲ့ပါမသြားေအာင္သာ ကာကြယ္တဲ့ဘာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာအဓြန္႔ရွည္ဖုိ႔ ၉၆၉ ဆုိတာ ျဖစ္လာတာပါ။ မိမိအိမ္မွာ၊ မိမိဆုိင္မွာ၊ မိမိကားမွာ၊ မိမိရံုးမွာ ၉၆၉ တံဆိပ္ကုိ ရဲရဲကပ္ၿပီး မိမိတုိ႔ဟာ အမ်ဳိး-ဘာသာ-သာသာနာကုိ ေစာင့္ေရွာက္သူေတြ ျဖစ္ေၾကာင္း ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ခံယူၾကပါ။ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈဟာ ေကာက္ရုိးမီးလုိ ဟုန္းခနဲထၿပီး ဟုန္းခနဲေပ်ာက္သြားတာ မျဖစ္ေစလုိပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ အမ်ဳိး-ဘာသာ-သာသနာ ေရရွည္တည္တံ့ဖုိ႔ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြလည္း မစြမ္းႏုိင္ပါဘူး။ တပ္မေတာ္လည္း မလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။ ျပည္သူတစ္ရပ္လုံးရဲ႕ ဝံသာႏုရကၡိတ စိတ္ကသာ လုပ္ႏုိင္၊ ကာကြယ္ႏုိင္မွာမုိ႔လုိ႔ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈမွာ ျပည္သူအားလံုး ဝုိင္းဝန္းပါဝင္သင့္ေၾကာင္း ဒီေနရာကေန ႏႈိးေဆာ္ လုိက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ။
မာေဂ်
(ေရႊႏုိင္ငံသစ္ ေန႔စဥ္သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ မာေဂ်က ဒါေတြေျပာခ်င္တယ္က႑မွ ေကာက္ႏုတ္တင္ျပသည္။)
“ေထရဝါဒ ေမာ္ကြန္းဂ်ာနယ္ ၏ စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္.
မိမိအမ်ဳိးကုိ ခ်စ္ဖုိ႔၊ မိမိဘာသာကုိ ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ မိမိအမ်ဳိးသား စီးပြားေရးကုိ အားေပးဖုိ႔ဆုိတဲ့ ဝံသာႏုရကၡိတတရားပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈ ႀကီးထြားလာမွာစုိးလုိ႔ ျပည္ပက ေဒၚလာစား မီဒီယာေတြကလည္း ၉၆၉ဟာ နာဇီလက္သစ္ဝါဒျဖစ္တယ္လုိ႔ စြပ္စြဲလာၾကတယ္။ အဲဒီစြပ္စြဲခ်က္ကုိ မာေဂ် လံုးဝရႈတ္ခ်တယ္။ ျပည္တြင္းမီဒီယာေတြကလည္း ေကာလာဟာလေတြ ထုတ္လႊင့္လာၾကတယ္။ အိမ္မွာ သားျဖစ္သူက သူ႔ရဲ႕ကားမွာ ၉၆၉ စတစ္ကာကပ္တာကုိ အေမလုပ္သူက ခြာပစ္တယ္။
အေၾကာင္းျပတာကေတာ့ “နင္ အဖမ္း ခံရလိမ့္မယ္”တဲ့။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ၉၆၉ စတစ္ကာေဝတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ကုိ လူမ်ဳိးျခားေတြက ဓားနဲ႔ထုိးတယ္ ဆုိတဲ့သတင္းေတြ ထြက္လာတယ္။ ၉၆၉ စတစ္ကာ ရုိက္ေပးတဲ့စက္ကုိ ဘာသာျခားေတြက ၿခိမ္းေျခာက္လုိ႔ ေနာက္ထပ္မရုိက္ရဲပါဘူး ဆုိတဲ့သတင္းေတြ ထြက္လာတယ္။ ဒါဟာ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈကုိ ဘာသာျခားေတြ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္တယ္ဆုိတာ ျပတာပဲ။ သူတုိ႔ဆုိင္ေတြ အားလံုးမွာ သူတုိ႔ဘာသာ အမွတ္တံဆိပ္ ကပ္ရဲခ်ိန္မွာ မာေဂ်တုိ႔က ဘာလုိ႔ ၉၆၉ စတစ္ကာ မကပ္ရဲရမွာလဲ။ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးကုိ္ယ္တုိင္ အတိအလင္း ျမြတ္ၾကားထားတာရွိတယ္။ အိမ္ရွင္ရဲ႕ဘာသာကုိ ဧည့္သည္က မေစာ္ကားရဘူး။ ေလးစားရမယ္ဆုိတာ။ ၉၆၉ စတစ္ကာေဝလုိ႔ ဖုန္းဆက္ၿခိမ္းေျခာက္ရင္ ဆက္သြယ္ေရးကုိ တုိင္လုိ႔ရပါတယ္။ ဆက္သြယ္ေရးမွာ ဘယ္ဖုန္းကေန ဘယ္ဖုန္းကုိ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘာေျပာတယ္ဆုိတဲ့ အေထာက္ထားနဲ႔ အသံေခြေတြ ရွိပါတယ္။ အေရးယူလုိ႔ ရပါတယ္။
အခုေတာ့ ကုိယ့္တုိင္ျပည္မွာေနၿပီး ကုိယ့္ဘာသာရဲ႕ အမွတ္တံဆိပ္ ၉၆၉ ေတာင္ မကပ္ရဲၾကရေအာင္ သတၱိေတြ နည္းေနၾကၿပီလား။ သႀကၤန္းအတြင္း မာေဂ် ခရီးထြက္စဥ္က ေျမလတ္ၿမဳိ႕ တစ္ၿမဳိ႕မွာ ၉၆၉ ေရးကစားမ႑ပ္ေတာင္ ေတြ႔ခဲ့တယ္။ အလြန္ပီတိ ျဖစ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ကုိယ္ေတြ႔တစ္ခု ေျပာျပခ်င္တယ္။ အတန္တန္တားေနတဲ့ၾကားက တပည့္မတစ္ဦး ဘာသာျခားနဲ႔ႀကိဳက္တယ္။ တစ္ရံုးလံုး ပုဂံကုိ ဘုရားဖူးသြားခ်ိန္မွာ ဘုရားဖူးသြားရမလားဆုိၿပီး တစ္ခ်ိန္လံုး ဘာသာျခားက ဖုန္းဆက္ေႏွာက္ယွက္တယ္။ ဘာလုိ႔ေႏွာက္ယွက္သလဲဆုိေတာ့ သူနဲ႔ႀကဳိက္ေနလ်က္နဲ႔ ဘုရားဖူးလုိ႔တဲ့။ တပည့္မမွာ ဘုရားသာဖူးေနရတယ္။ ဟုိက တစ္ခ်ိန္လံုး ေႏွာက္ယွက္ေနလုိ႔ မ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္။ ဘယ္လုိလုပ္ ကုသုိလ္ရေတာ့မွာလဲ။ ကဲ… ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေစာ္ကားထားသလဲ။
ဒီလုိျဖစ္မွ တပည့္မ အျမင္မွန္ ရသြားတယ္။ လူမ်ဳိးျခား အသုိက္အဝန္းထဲ မဝင္ရေသးတာေတာင္ ဒီေလာက္အႏုိင္က်င့္၊ ဗုိလ္က်ေနရင္ တကယ္သာ အိမ္ေထာင္ရက္သား ျပဳခဲ့မိရင္ ဒုကၡဆုိၿပီး ေနာက္ဆုတ္လုိက္တယ္။ မာေဂ် ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျမန္မာမေလးေတြရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ဟာ ဘာသာျခားေတြအတြက္ လူကျပား သားေဖာက္စက္ေတြလုိ အသံုးေတာ္ ခံေနရတာ ၾကာေနပါၿပီ။ တခ်ဳိ႕ သားသမီးေတြ (အထူးသျဖင့္ သမီးေတြ) ကုိ မိဘေတြက မႏုိင္ၾကဘူး။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ သားသမီးလုပ္စာကုိ မီွခုိစားေသာက္ေနရလုိ႔ မေျပာရဲၾကတာေတြ ကုိယ္ေတြ႔ႀကဳံဖူးပါတယ္။ အဲဒီလုိ ပါးစပ္ပိတ္ၿပီး ကုိယ့္သားသမီးကုိ မဆံုးမရဲရင္ျဖင့္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ အမ်ဳိး-ဘာသာ-သာသနာကြယ္ရင္ အဲဒီမိဘေတြမွာပါ တာဝန္ရွိပါတယ္။ လူမ်ဳိးျခားနဲ႔ ယူလုိက္တဲ့ သမီးေတြေကာ ဒီဘဝမွာ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနရတာကုိ ဘယ္မိဘမ်ား ျမင္ဖူးပါသလဲ။
မာေဂ်ရယ္… မင္းေျပာသလုိ မဟုတ္ပါဘူး။ ငါတုိ႔သမီးေတြ လူမ်ဳိးျခား-ဘာသာျခားနဲ႔ယူၿပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း၊ စိတ္ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနရပါတယ္ဆုိတဲ့ မိဘမ်ားရွိရင္ မာေဂ်႕ကုိ ဆက္သြယ္ဗ်ာ။ ျပန္ၿပီး ေရးေပးမယ္။ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔က ေရႊဒဂံုေတာင္ဘက္မုဒ္ဝမွာ ေတာင္းရမ္းေနတဲ့ ျမန္မာမိန္းမငယ္ေလးတစ္ဦးကုိ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။ ေဘးနားမွာလည္း ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔။ ကေလးေတြက ဘာသာျခားရုပ္ေတြ။ ဒါနဲ႔ စိတ္ဝင္စားၿပီး ကားရပ္၊ အလွဴေငြႏွစ္ရာေပးၿပီး “ဒါ နင့္ကေလးေတြလား” ေမးၾကည့္ေတာ့ “ဟုတ္တယ္”တဲ့။ “နင္က ျမန္မာ။ နင္ေမြးထားတာေလးေတြက လူမ်ဳိးျခားရုပ္ေတြပါလား။ နင့္ေယာက္်ားက နင္ ဒီလုိေတာင္းတာ ခြင့္ျပဳသလား”ေမးေတာ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္ရအၿပီး သူ႔ကုိ ကေလးေတြနဲ႔ ထားခဲ့ၿပီး ပစ္သြားလုိ႔တဲ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘာသာျခားယူမိတဲ့ မိန္းကေလးဟာ သူေတာင္းစားဘဝ ေရာက္ရေတာ့တာပဲ။ အဲဒီမိန္းကေလးရဲ႕ မိဘသာရွိခဲ့ရင္ ဒီလုိေတာင္းရမ္း စားေသာက္ရတာကုိသာ ျမင္ခဲ့ရင္ ဘယ္လုိခံစားရမလဲ။ မိဘေတြ သတိၾကပ္ၾကပ္ျပဳၾကပါ။
မီးဆုိတာ မေလာင္ခင္ တားရသတဲ့။ ျဖစ္ၿပီးမွ သမီးလည္း ဒုကၡေရာက္၊ မိဘေတြလည္း စိတ္ဆင္းရဲရရင္ အားလံုး ရႈံးတာပါပဲ။ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြကုိလည္း သတိေပးခ်င္ပါတယ္။ ကုိယ့္အမ်ဳိး- ဘာသာ- သာသနာအေရးကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔ အေရးမွာ မေၾကာက္ၾကပါနဲ႔။ ကုိယ့္ဘာသာက သူမ်ားဘာသာကုိ ေစာ္ကားတဲ့ဘာသာမွ မဟုတ္တာ။ ကုိယ့္အထဲက ပဲ့ပါမသြားေအာင္သာ ကာကြယ္တဲ့ဘာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာအဓြန္႔ရွည္ဖုိ႔ ၉၆၉ ဆုိတာ ျဖစ္လာတာပါ။ မိမိအိမ္မွာ၊ မိမိဆုိင္မွာ၊ မိမိကားမွာ၊ မိမိရံုးမွာ ၉၆၉ တံဆိပ္ကုိ ရဲရဲကပ္ၿပီး မိမိတုိ႔ဟာ အမ်ဳိး-ဘာသာ-သာသာနာကုိ ေစာင့္ေရွာက္သူေတြ ျဖစ္ေၾကာင္း ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ခံယူၾကပါ။ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈဟာ ေကာက္ရုိးမီးလုိ ဟုန္းခနဲထၿပီး ဟုန္းခနဲေပ်ာက္သြားတာ မျဖစ္ေစလုိပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ အမ်ဳိး-ဘာသာ-သာသနာ ေရရွည္တည္တံ့ဖုိ႔ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြလည္း မစြမ္းႏုိင္ပါဘူး။ တပ္မေတာ္လည္း မလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။ ျပည္သူတစ္ရပ္လုံးရဲ႕ ဝံသာႏုရကၡိတ စိတ္ကသာ လုပ္ႏုိင္၊ ကာကြယ္ႏုိင္မွာမုိ႔လုိ႔ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈမွာ ျပည္သူအားလံုး ဝုိင္းဝန္းပါဝင္သင့္ေၾကာင္း ဒီေနရာကေန ႏႈိးေဆာ္ လုိက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ။
မာေဂ်
(ေရႊႏုိင္ငံသစ္ ေန႔စဥ္သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ မာေဂ်က ဒါေတြေျပာခ်င္တယ္က႑မွ ေကာက္ႏုတ္တင္ျပသည္။)
“ေထရဝါဒ ေမာ္ကြန္းဂ်ာနယ္ ၏ စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္.
"ေမတၱာရွင္ဆရာေတာ္ေျပာတဲ့ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူအေၾကာင္း"
အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကို စာေရးသူလည္း ခ်စ္သည္။
ဝီရသူလည္း ခ်စ္သည္။...
သို႔ေသာ္ ဝီရသူက အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအတြက္ ေထာင္ ၂၄ႏွစ္ အခ်ခံရသည္အထိ ခ်စ္ရဲခ့ဲသည္။
စာေရးသူတို႔က ထိုမွ်ထိ မခ်စ္ရဲခ့ဲ။
ထို႔ေၾကာင့္ စာေရးသူသည္ ဝီရသူကို ေလးစားၾကည္ညိဳျခင္းျဖစ္သည္။
ဝီရသူကို ခ်ီးက်ဴးစကား ၾကံဳတိုင္းေျပာျခင္းျဖစ္သည္။
အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအတြက္ မိမိ၏ ဘဝ ႏွင့္ အသက္ကိုပင္ စေတးရဲေသာသူသည္ ေငြမက္ေသာသူတစ္ေယာက္ အဘယ္မွာ ျဖစ္နိုင္ပါမည္နည္း။
ခ်ီးမႊမ္းထိုက္သူကို ခ်ီးမြမ္းရဲေသာသတၱိကို ဝီရသူသည္ ပထမ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ၾကီး ဘဒၵႏၲသူရိယာဘိဝံသထံမွ အေမြရသည္ဟု ဆိုရမည္ ထင္ပါသည္။
မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ႏွလုံးျဖဴ အူစင္း ဣႆမစၦရိယကင္းေတာ္မူေသာ ဆရာေတာ္ၾကီး တစ္ပါးျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း လူဒကာ ဒကာမမ်ားသာမက ဂိုဏ္းၾကီးကိုးဂိုဏ္းလုံးမွ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ၾကည္ညိဳမႈ႕ကိုပါ ရရွိျခင္းျဖစ္သည္။
ေမတၲာရွင္ အရွင္ဇဝန
ေရႊျပည္သာ
အရွင္ဝိမလဝံသ နာလႏၵာတကၠသုိလ္ ၏ စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္.
ဝီရသူလည္း ခ်စ္သည္။...
သို႔ေသာ္ ဝီရသူက အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအတြက္ ေထာင္ ၂၄ႏွစ္ အခ်ခံရသည္အထိ ခ်စ္ရဲခ့ဲသည္။
စာေရးသူတို႔က ထိုမွ်ထိ မခ်စ္ရဲခ့ဲ။
ထို႔ေၾကာင့္ စာေရးသူသည္ ဝီရသူကို ေလးစားၾကည္ညိဳျခင္းျဖစ္သည္။
ဝီရသူကို ခ်ီးက်ဴးစကား ၾကံဳတိုင္းေျပာျခင္းျဖစ္သည္။
အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအတြက္ မိမိ၏ ဘဝ ႏွင့္ အသက္ကိုပင္ စေတးရဲေသာသူသည္ ေငြမက္ေသာသူတစ္ေယာက္ အဘယ္မွာ ျဖစ္နိုင္ပါမည္နည္း။
ခ်ီးမႊမ္းထိုက္သူကို ခ်ီးမြမ္းရဲေသာသတၱိကို ဝီရသူသည္ ပထမ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ၾကီး ဘဒၵႏၲသူရိယာဘိဝံသထံမွ အေမြရသည္ဟု ဆိုရမည္ ထင္ပါသည္။
မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ႏွလုံးျဖဴ အူစင္း ဣႆမစၦရိယကင္းေတာ္မူေသာ ဆရာေတာ္ၾကီး တစ္ပါးျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း လူဒကာ ဒကာမမ်ားသာမက ဂိုဏ္းၾကီးကိုးဂိုဏ္းလုံးမွ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ၾကည္ညိဳမႈ႕ကိုပါ ရရွိျခင္းျဖစ္သည္။
ေမတၲာရွင္ အရွင္ဇဝန
ေရႊျပည္သာ
အရွင္ဝိမလဝံသ နာလႏၵာတကၠသုိလ္ ၏ စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္.
Dec 25, 2013
ပအို၀္းႏွင့္ ရွမ္းျပည္ ဆိုတာ
ရွမ္းျပည္ ဆိုတာ ဗမာျပည္မႏွင့္ မပူေပါင္းသည့္ အခ်ိန္ထိ လြတ္လပ္တဲ့ အခ်ဳပ္ျခာအာဏာပိုင္တဲ့ တိုင္းရင္းသား ေပါင္းစု နယ္တခု ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္နီးခ်င္း စီယံ (ထိုင္း)၊ ဗမာ၊ လာအို ၊ တရုတ္တို႔ႏွင့္ ကူးလူဆက္ဆံမႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။
...
ရွမ္းျပည္ကို ေယာဘူယ်အားျဖင့္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးတည္း (ရွမ္း) ကို အေျခခံျပီး ေပၚေပါက္လာတာ၊ စုဖြဲ႔ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ၁၉၂၂ ေအာက္တိုဘာလမွာ ေပၚေပါက္လာခဲ့တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ဆိုတဲ့ ဘံုသေဘာတူညီခ်က္က ထင္ရွားတဲ့ သက္ေသပါပဲ။ ရွမ္းျပည္ဆိုတာ သီးျခားလြတ္လပ္တဲ့ ေစာ္ဘြားမ်ားပိုင္တဲ့ နယ္ေျမ ၃၃ နယ္ ေပါင္းစုျပီး “ရွမ္းျပည္နယ္မ်ား” ဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ “ရွမ္းျပည္နယ္မ်ား” မွာ သီးျခားလြတ္လပ္ တဲ့ ေတာင္ပိုင္းရွိ ေစာ္ဘြားနယ္ အမ်ားစုႏွင့္ စုဖြဲ႔ေပါင္းစည္းထားတာပါ။ အရင္ကဆို ေစာ္ဘြားနယ္ေတြကာ မတူညီတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ေတြနဲ႔ ၄င္းတို႔႔ေဒသကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကတာပါ။ ေနာက္ပိုင္းမွ သီးသန္႔နယ္၊ ပအို၀္းနယ္ အပါအ၀င္ ေစာ္ဘြားနယ္ေတြေပါင္းလိုက္ျ
ေစာ္ဘြားမ်ားပိုင္ ၃၃နယ္ ထဲမွာ သထံုနယ္ (ယခု အေခၚ ဆီဆိုင္နယ္)ကာ ေစာ္ဘြားနယ္ေတြထဲမွာ ထင္ရွား ခဲ့တဲ့ နယ္တစ္နယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ နယ္ေျမေဒသ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈ၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူေစာ္ဘြား စစ္ခြန္ၾကည္ရဲ႕ ရိုးစင္တဲ့ ဂုဏ္သတင္းေက်ာ္ေစာမႈ၊ ဘက္မလိုက္မႈ ႏွင့္ ပအို၀္းေတာင္သူလူမ်ိဳးမ်ား အခ်က္အျခာအက်ဆံုး သီးသန္႔ ေနထိုင္မႈေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ထို႔ျပင္ ပအို၀္း-ေတာင္သူ ေစာ္ဘြားမ်ားကိုယ္တိုင္ အစဥ္အဆက္ ဆက္ ဆီဆိုင္နယ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ပါတယ္။ ရွမ္းျပည္ ေစာ္ဘြာမ်ားအားလံုး အာဏာမလြဲမွီအခ်ိန္ထိ ဆီဆိုင္နယ္၏ ေနာက္ဆံုး ေစာ္ဘြာမွာ စစ္ေအာင္ျမင့္၊ စစ္ခြန္ၾကည္ရဲ႕ သားျဖစ္ပါတယ္။ ရွမ္းျပည္ ဗမာျပည္မႏွင့္ ပူးေပါင္းေရး၊ မပူးေပါင္းေရး၊ ပင္လံုစာခ်ဳပ္အေရးႏွင့္ ပတ္သတ္ျပီး သထံုျမိဳ႕စား စပ္ခြန္ၾကည္၏ အခန္းက႑ာႏွင့္ ရွမ္းျပည္ ေထာင္စုအေရး သံုးသပ္ခ်က္မ်ားမွာ ရွမ္းျပည္သမိုင္းမွာ အေရးပါ၊ ထင္ရွားလွပါတယ္။
ဆီဆိုင္နယ္ဟာ ရွမ္းျပည္ဖယ္ဒရယ္ မျဖစ္မွီအခ်ိန္ထိ သီးသန္႔ ပအို၀္းနယ္ျဖစ္ေသာ္လည္းပဲ ပအို၀္းေတြ ဆီဆိုင္နယ္မွာပဲ ေနထိုင္ေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ နယ္ေျမတိုင္းမွာ ပအို၀္းမ်ားမွာ အျခားေသာ တိုင္းရင္းသားထက္ အမ်ားဆံုး ေနထိုင္ေနၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ၁၈၉၇ ခုႏွစ္အရ ေျမလတ္နယ္ဆို တဲ့ ေတာင္ပိုင္းနယ္ ၁၆ နယ္ပါ၀င္တဲ့ စေမာင္ခမ္း၊ ေက်ာ္ကူစီ၀မ္၊ ကုမ္း၊ လြယ္အိမ္၊ လြယ္လံု (ပင္ေလာင္း)၊ လြယ္ေမာ္၊ ေမာ္၊ ေမာ္နိုင္၊ မိုင္းရွမ္း၊ နန္းကိုင္၊ နန္းခုတ္၊ ပန္မိုင္း၊ နန္းတုတ္၊ ပင္းတယ၊ ေပြးလွ၊ ရမ္ကမ္နယ္ေတြထဲမွာ လူဦးေရ ၁၀၇၅၀၀ ဦးရွိသည့္အနက္ ပအို၀္းက (၄၂၉၃၃)၊ ဓႏု (၂၉၇၁၃)၊ ေတာင္ရိုး (၁၃၉၀၆) ၊ ရွမ္း (၆၅၇၂) ႏွင့္ အျခားေသာ လူမ်ိဳးစု ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားက ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားျဖစ္ၾကျပီ
ဒါေၾကာင့္ ယခင္သမိုင္းအေခၚ “ရွမ္းျပည္နယ္မ်ား” ဆိုတာ လြတ္လပ္တဲ့ သီးသန္႔နယ္ေတြနဲ႔ စုေပါင္းဖြဲ႔စည္း ခဲ့တာပါ။ သီးသန္႔ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ တစ္စုကို အေျခမခံပဲ လြတ္လပ္သီးျခားနယ္ေတြမွာ ေနထိုင္တဲ့ ေဒသခံ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ အေရးကို အေျခခံျပီး “ျပည္ေထာင္စု ရွမ္းျပည္နယ္မ်ား” ဆိုတာ သမိုင္းမွာ ျဖစ္လာခဲ့တာပါ။
https://www.facebook.com/pndo.hq
-ေျမအေရာင္းအဝယ္-မူဆလင္ကုလား နွင့္ ရဲရင့္ျပတ္သားေသာတိုင္းရင္းသားမ်ိဳးနြယ္စုေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး
ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ေတာင္ႀကီးျမိဳ႕ ေတာင္ဘက္ ၂၈မိုင္အကြာရွိေမြေတာ္ကကၱဴဘုရားသည္ထင္ရွားေက်ာ္ႀကားလွပါသည္။
...
ေရွးနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကရွမ္းတိုင္းရင္းသားတို႕၏ ဗိသုကာပညာနွင့္ပန္းတေမာ့လက္ရာမ်ားနွင့္ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားတို႔သည္၎-
ပအိုဝ့္တိုင္းရင္းသားမ်ားနွင့္လူမ်ိဳးစုေခါင္းေဆာင္ႀကီးဦးေအာင္ခမ္းထီတို႕သည္၎-
ေခတ္အဆက္ဆက္ ရိုေသျမတ္နိုးေစာင့္ေရွာက္ကိုးကြယ္ခဲ႔ႀက၏။
ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအေမ်ွာ္အျမင္အရ ေတာင္ႀကီးျမိဳ႕နွင့္ေမြေတာ္ကကၱဴဘုရားအႀကား ပအို႔ဝ္တိုင္းရင္းသားလယ္ေျမအိမ္ျခံမ်ားသည္ ေျမမုဆိုးစီးပြားေရးသမားတို႕၏ေစ်းကစားမႈေႀကာင့္ေရပြက္နွင့္ ငါးစာပမာ အေရာင္းအဝယ္ေကာင္း၍ေျမေစ်းအဆမတန္ျမင့္တက္လာခဲ႕သည္။
ထိုသို႕ေသာအခါ ထုံးစံအတိုင္း ျမန္မာ့ေျမကို မူဆလင္ေျမျဖစ္ေအာင္အစဥ္အား္ထုတ္ေနေသာမူဆလင္ကုလားတို႕သည္ ေျမမုဆိုးမ်ားအျဖစ္ ထိုေဒသ တစ္ေလ်ွာက္ ေျခစုံပစ္ဝင္ခ်င္စရာပစ္မွတ္ျဖစ္လာခဲ႕၏။
ထိုေဒသ၏ေျမဝယ္လက္အမ်ားစုမွာ မူဆလင္ကုလားမ်ားျဖစ္လာခဲ႕၏။လယ္ေျမမ်ားကို ဧကရာခ်ီ၍အကြက္ရိုက္ေရာင္းခ်သူေရာ ဝယ္သူအမ်ားစုေရာ မူဆလင္မ်ားျဖင့္ ကုလားမ်ားေျချခင္းလိမ္ေနပါေတာ့၏။
ထိုအထဲတြင္ ယင္းကိစၥအတြက္ ေဆာ္္ဒီကဲ႕သို႔အာရပ္နိုင္ငံ မ်ား၏ လိုသေလာက္ေငြရင္းနီွးျမဳွတ္နွံမႈ ေပးထား ေသာ
ေတာင္ႀကီးျမိဳ႕ရွိ ကေလာသံဆိုင္ ကေလာပလာဇာ နွင့္ ေအာင္ကားပစၥည္းဆိုင္တို႕သည္ အထင္ရွားဆုံးျဖစ္လာခဲ႕ျပီး ဗလီမ်ားေဆာက္လုပ္ရန္ႀကိုးပမ္းလာခဲ႕သည္။
ထိုသတင္းမွာ တစ္စထက္တစ္စ ခိုင္မာက်ယ္ျပန့္လာျပီး ပအို႔ဝ္ေဒသနွင့္ တိုင္းရင္းသားဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔အတြက္ စိုးရိမ္စရာျဖစ္လာေႀကာင္း ပအို႕ဝ္လူမ်ိဳးစု ေခါင္းေဆာင္မ်ားနွင့္ ဗုဒၶသာသနာကိုျမတ္နိုးရိုေသလွပါေသာ ဘုရားဒါယကာ ေက်ာင္းဒါယကာႀကီး အဘဦးေအာင္ခမ္းထီ၏ နားသို႕ ႀကားသိေလေသာအခါ PNO အဖြဲ႕ႀကီးမွ ေအာက္ပါေႀကျငာခ်က္ကို ေဒသတြင္းသို႔ ထုတ္ျပန္ခဲ႕ပါသည္။
အဆိုပါေႀကျငာခ်က္မွာ အႀကမ္းအားျဖင့္-့
၁ ။ မည္သည့္ပအို႔ဝ္တိုင္းရင္းသားမ်ွ ေဒသတြင္းရွိေျမယာနွင့္အိမ္တို႕ကို မည္သည့္မူဆလင္ကုလားကိုမ်ွ မေရာင္းရ။
၂။ေဒသတြင္းေျမမ်ားကိုပိုင္ဆိုင္ထားသူ မူဆလင္ကုလားမ်ားသည္ ယင္းေျမမ်ားအား အျမန္ဆံုးျပန္ေရာင္းထုတ္ရမည္။
၃။ဤေဒသအတြင္းဗလီလုံးဝမေဆာက္ရ ။ ္
၄ ။ဤေဒသရွိေျမနွင့္ ေက်းရြာမ်ားအတြင္း မူဆလင္မ်ား လုံဝ ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ခြင့္မရိွ.. ိ ဟူ၍ပါရွိပါသည္။
အထက္ပါအေႀကာင္းအရာကို ျခံဳငုံ သုံးသပ္ရေသာ္ မိမိတို႔ ေျမကို နိုင္ငံရပ္ျခားမွစီမံကိန္းခ်၍ သိမ္းပိုက္ခံရမည့္အေရး နွင္ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးနြယ္စုအႀကားသို႕
့ Islamzation ၏ေခါင္းဝင္ ကိုယ္ဆန္႕တိုးဝင္လာမႈကို အေမ်ွာ္အျမင္ရွိရွိ သတိၱရွိရွိ ကာကြယ္ေရးအျမင္ျဖင့္ ေႀကျငာခ်က္တစ္ရပ္ ထုတ္ျပန္ေပးခဲ႕ေသာ
ေက်ာင္းဒါယကာ ဘုရားဒါယကာႀကီး ဦးေအာင္ခမ္းထီနွင့္ PNO အဖြဲ႕ႀကီးအား အထူးပင္ေလးစား ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါသည္။
မနုႆီဟ ၏ ေရသားခ်က္ကုိျပန္လည္မွ်ေ၀ေဖာ္ျပပါသည္ ။
ေကာင္းထက္ သတင္း
...
ေရွးနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကရွမ္းတိုင္းရင္းသားတို႕၏ ဗိသုကာပညာနွင့္ပန္းတေမာ့လက္ရာမ်ားနွင့္ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားတို႔သည္၎-
ပအိုဝ့္တိုင္းရင္းသားမ်ားနွင့္လူမ်ိဳးစုေခါင္းေဆာင္ႀကီးဦးေအာင္ခမ္းထီတို႕သည္၎-
ေခတ္အဆက္ဆက္ ရိုေသျမတ္နိုးေစာင့္ေရွာက္ကိုးကြယ္ခဲ႔ႀက၏။
ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအေမ်ွာ္အျမင္အရ ေတာင္ႀကီးျမိဳ႕နွင့္ေမြေတာ္ကကၱဴဘုရားအႀကား ပအို႔ဝ္တိုင္းရင္းသားလယ္ေျမအိမ္ျခံမ်ားသည္ ေျမမုဆိုးစီးပြားေရးသမားတို႕၏ေစ်းကစားမႈေႀကာင့္ေရပြက္နွင့္ ငါးစာပမာ အေရာင္းအဝယ္ေကာင္း၍ေျမေစ်းအဆမတန္ျမင့္တက္လာခဲ႕သည္။
ထိုသို႕ေသာအခါ ထုံးစံအတိုင္း ျမန္မာ့ေျမကို မူဆလင္ေျမျဖစ္ေအာင္အစဥ္အား္ထုတ္ေနေသာမူဆလင္ကုလားတို႕သည္ ေျမမုဆိုးမ်ားအျဖစ္ ထိုေဒသ တစ္ေလ်ွာက္ ေျခစုံပစ္ဝင္ခ်င္စရာပစ္မွတ္ျဖစ္လာခဲ႕၏။
ထိုေဒသ၏ေျမဝယ္လက္အမ်ားစုမွာ မူဆလင္ကုလားမ်ားျဖစ္လာခဲ႕၏။လယ္ေျမမ်ားကို ဧကရာခ်ီ၍အကြက္ရိုက္ေရာင္းခ်သူေရာ ဝယ္သူအမ်ားစုေရာ မူဆလင္မ်ားျဖင့္ ကုလားမ်ားေျချခင္းလိမ္ေနပါေတာ့၏။
ထိုအထဲတြင္ ယင္းကိစၥအတြက္ ေဆာ္္ဒီကဲ႕သို႔အာရပ္နိုင္ငံ မ်ား၏ လိုသေလာက္ေငြရင္းနီွးျမဳွတ္နွံမႈ ေပးထား ေသာ
ေတာင္ႀကီးျမိဳ႕ရွိ ကေလာသံဆိုင္ ကေလာပလာဇာ နွင့္ ေအာင္ကားပစၥည္းဆိုင္တို႕သည္ အထင္ရွားဆုံးျဖစ္လာခဲ႕ျပီး ဗလီမ်ားေဆာက္လုပ္ရန္ႀကိုးပမ္းလာခဲ႕သည္။
ထိုသတင္းမွာ တစ္စထက္တစ္စ ခိုင္မာက်ယ္ျပန့္လာျပီး ပအို႔ဝ္ေဒသနွင့္ တိုင္းရင္းသားဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔အတြက္ စိုးရိမ္စရာျဖစ္လာေႀကာင္း ပအို႕ဝ္လူမ်ိဳးစု ေခါင္းေဆာင္မ်ားနွင့္ ဗုဒၶသာသနာကိုျမတ္နိုးရိုေသလွပါေသာ ဘုရားဒါယကာ ေက်ာင္းဒါယကာႀကီး အဘဦးေအာင္ခမ္းထီ၏ နားသို႕ ႀကားသိေလေသာအခါ PNO အဖြဲ႕ႀကီးမွ ေအာက္ပါေႀကျငာခ်က္ကို ေဒသတြင္းသို႔ ထုတ္ျပန္ခဲ႕ပါသည္။
အဆိုပါေႀကျငာခ်က္မွာ အႀကမ္းအားျဖင့္-့
၁ ။ မည္သည့္ပအို႔ဝ္တိုင္းရင္းသားမ်ွ ေဒသတြင္းရွိေျမယာနွင့္အိမ္တို႕ကို မည္သည့္မူဆလင္ကုလားကိုမ်ွ မေရာင္းရ။
၂။ေဒသတြင္းေျမမ်ားကိုပိုင္ဆိုင္ထားသူ မူဆလင္ကုလားမ်ားသည္ ယင္းေျမမ်ားအား အျမန္ဆံုးျပန္ေရာင္းထုတ္ရမည္။
၃။ဤေဒသအတြင္းဗလီလုံးဝမေဆာက္ရ ။ ္
၄ ။ဤေဒသရွိေျမနွင့္ ေက်းရြာမ်ားအတြင္း မူဆလင္မ်ား လုံဝ ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ခြင့္မရိွ.. ိ ဟူ၍ပါရွိပါသည္။
အထက္ပါအေႀကာင္းအရာကို ျခံဳငုံ သုံးသပ္ရေသာ္ မိမိတို႔ ေျမကို နိုင္ငံရပ္ျခားမွစီမံကိန္းခ်၍ သိမ္းပိုက္ခံရမည့္အေရး နွင္ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးနြယ္စုအႀကားသို႕
့ Islamzation ၏ေခါင္းဝင္ ကိုယ္ဆန္႕တိုးဝင္လာမႈကို အေမ်ွာ္အျမင္ရွိရွိ သတိၱရွိရွိ ကာကြယ္ေရးအျမင္ျဖင့္ ေႀကျငာခ်က္တစ္ရပ္ ထုတ္ျပန္ေပးခဲ႕ေသာ
ေက်ာင္းဒါယကာ ဘုရားဒါယကာႀကီး ဦးေအာင္ခမ္းထီနွင့္ PNO အဖြဲ႕ႀကီးအား အထူးပင္ေလးစား ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါသည္။
မနုႆီဟ ၏ ေရသားခ်က္ကုိျပန္လည္မွ်ေ၀ေဖာ္ျပပါသည္ ။
ေကာင္းထက္ သတင္း
Dec 23, 2013
Android Application ျပဳလုပ္နည္း
Android Application ျပဳလုပ္နည္း
တစ္ေန႔သ၌ ကၽြႏု္ပ္သည္ အင္တာနက္တြင္ android application ႏွင့္ ပတ္သက္၍ apk
ျပဳလုပ္နည္းတစ္ခုကုိ ေတြ႕မိ၍ ကၽြႏု္ပ္၏
မိမိတုိ ့ရဲ ့ ဘေလာ့ေတြ ဆုိဒ္ေတြကုိ android mobile မ်ားေပၚမွ တုိက္ရုိက္ၾကည့္ရွု ့ႏုိင္ရန္အတြက္ အလြယ္ကူဆုံး application ျပဳ
လုပ္နည္းကုိ ေရးသားေဖာ္ျပအပ္ေပသည္။
ဘေလာ့ေလးကုိ အေျခခံျပီး
စမ္းသပ္ၾကည့္ေလရာ အလြယ္တကူပင္လုပ္လုိ ့ရေလသည္။သုိ ့ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္၏
မိတ္ေဆြၾကီးမ်ားလည္း
မိမိတုိ ့ရဲ ့ ဘေလာ့ေတြ ဆုိဒ္ေတြကုိ android mobile မ်ားေပၚမွ တုိက္ရုိက္ၾကည့္ရွု ့ႏုိင္ရန္အတြက္ အလြယ္ကူဆုံး application ျပဳ
လုပ္နည္းကုိ ေရးသားေဖာ္ျပအပ္ေပသည္။
Example . burmese.bnionline.net
( ၁ ) ပုံမွာျပထားသည့္အတုိင္း
1 ကုိႏွိပ္ျပီး More Information ကုိႏွိပ္ပါ။
( ၂ ) Feeds
ကုိႏွိပ္ျပီး Atom Feed ( or ) Rss Feed တစ္ခုခုကုိ click လုိက္ပါ။ Feed လင့္ကုိ
Copy ယူလုိက္ပါ။
( ၃ ) ဒီေနရာမွာ Sign Up
လုပ္ပါ။ Sign Up လုပ္ျပီးပါက Create New Application Page သုိ ့ေရာက္သြားလိမ့္မည္။
( ၄ ) လုိအပ္သည့္
application name . package name . Rss/Atom Feed လင့္ကုိျဖည့္ျပီး Create App
ကုိႏွိပ္ပါ။
( ၅ ) ေအာက္ပါပုံအတုိင္း
ေပၚလာလိမ့္မည္။ မိမိႏွစ္သက္ရာ Icon ကုိထည့္ျပီး Save Changes ကုိႏွိပ္လုိက္ပါ။
( ၆ ) ထုိ ့ေနာက္ Menu
ထဲမွ Tabs ကုိ ႏွိပ္လုိက္ပါ။ ပုံမွာျပထားသည့္အတုိင္း လုိအပ္သည့္ Address
မ်ားကုိျဖည့္ျပီးပါက
Save Changes ကုိ ႏွိပ္လုိက္ပါ။
( ရ ) ျပီးေနာက္ Setting
ဆုိတဲ ့ Tabs ကုိသြားပါ။ ပုံမွာျပထားသည့္အတုိင္း မိမိစိတ္ၾကဳိက္ Setting မ်ားကုိ ျပင္ဆင္ျပီး
Save Changes ကုိႏွိပ္လုိက္ပါ။
( ၈ ) Submit ဆုိတဲ ့
Tab ေအာက္က Submin to Build ကုိႏွိပ္လုိက္ပါ။ မိမိရဲ ့ Gmail ထဲသုိ ့Apk ဖုိင္ပုိ
့ေပးပါလိမ့္မည္။
Gmail ကုိဖြင့္ Download ခ်ျပီး Android Mobile မ်ားတြင္ Testing ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါျပီး။
ဘီအဲန္အုိင္ + ကၽြႏု္ပ္၏
ဘေလာ့ APK download
ကၽြႏု္ပ္၏
မိတ္ေဆြၾကီးမ်ား မိမိတုိ ့ၾကည့္ရွု ့လုိေသာ သတင္းဆုိဒ္. နည္းပညာဆုိဒ္မ်ားကုိ
အထက္ေဖာ္ျပပါ နည္းလမ္းမ်ားအတုိင္း လုပ္
ေဆာင္ေလေသာ္ ၎ဆုိဒ္မ်ားအား android mobile မ်ားေပၚမွ အဆင္ေျပစြာျဖင့္ ၾကည့္ရွု
့ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္လ်က္…..
http://wwwthonezu.blogspot.com/2013/01/android-application.html
http://wwwthonezu.blogspot.com/2013/01/android-application.html
Dec 20, 2013
၀သလသုတ္မွ-သူယုတ္မာျဖစ္ေၾကာင္းတရားမ်ား-
'သူယုတ္မာျဖစ္ေၾကာင္းတရားမ်ား''
၁။ အမ်က္ႀကီးသူ၊ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႔သူ၊ သူတပါးဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေျခဖ်က္သူ၊ မိစၧာဒိ႒ိအယူ ရွိသူ၊ မိစၧာဒိ႒ိအယူသို႔ ကူးေျပာင္းသူႏွင့္ မိမိအျပစ္ဖံုးလႊမ္း၍ လွည့္စားတတ္သူတို႔ သည္ သူယုတ္မာ ျဖစ္၏။
၂။ သတၱဝါတို႔အား သနားၾကင္နာ မႈမရွိဘဲ သတ္ျဖတ္သူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၃။ ၿမိဳ႔ရြာတို႔ကို တိုက္ခိုက္ဖ်က္စီးသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၄။ သူတပါးအေႂကြးကို ျပန္မေပးသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၅။ သူတပါးပစၥည္း ခိုးသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၆။ လူသတ္၍ ပစၥည္းယူသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၇။ မတရားသက္ေသ ထြက္ဆိုသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၈။ သူတပါးသားမယားကို ျပစ္မွားက်ဴးလြန္သူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၉။ အမိအဘကို မေကြၽးေမြး မျပဳစုသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁ဝ။ မိဘ ညီအကိုေမာင္ႏွမ ေယာကၡမတို႔ကို ကိုယ္ႏႈတ္တို႔ျဖင့္ ႏွိပ္စက္ ညႇဥ္းဆဲ ေနသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၁။ သူတပါးက အက်ဳိးစီးပြား ရွိရာ ရွိေၾကာင္းကို ေမးပါလ်က္ အက်ဳိး မဲ့ကိုေျပာ သူႏွင့္ အက်ဳိးစီးပြားရွိေၾကာင္း နည္းလမ္းကိုေမးပါေသာ္လည္း ေမးသူမသိႏိုင္ ေအာင္ေျပာသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၂။ မိမိျပဳလုပ္ထားေသာ မေကာင္းေသာ အမႈမ်ားကို တပါးသူမသိေအာင္ ဖံုး ကြယ္ထားသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၃။ သူတပါးအိမ္သို႔ သြားေသာအခါ ဧည့္ဝတ္ျပဳစုသည္ကို စားေသာက္ၿပီး မိမိအိမ္သို႔ လာသည့္ အခါမူ ဧည့္ဝတ္ မျပဳစုသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၄။ ဖိတ္ၾကားဝန္ခံထားသူ အလွဴ ခံပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ သူေတာင္းစားတို႔ကို မလွဴဒါန္း မေပးကမ္းဘဲ လွည့္ပတ္ ေနသူသည္ သူယုတ္မာ ျဖစ္၏။
၁၅။ ဆြမ္းခံလာေသာ ရဟန္းကိုု ဆြမ္းမေလာင္းဘဲ ၾကမ္းတမ္းစြာ ေျပာဆို သူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၆။ သူတပါး၏ပစၥည္းကို ရယူလိုသျဖင့္ မဟုတ္မမွန္ လွည့္ပတ္ ေျပာဆိုသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၇။ မိမိကိုယ္ကို ဂုဏ္တင္ေျမႇာက္စားၿပီး သူတပါးကို ႏွိမ့္ခ်ေျပာဆိုသူသည္ သူ ယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၈။ သူတပါးကို ရန္ရွာသူ၊ မိမိကိုယ္တိုင္ မလွဴဒါန္း မေပးကမ္း႐ံုမွ်မက သူတပါး တို႔ လွဴဒါန္းေပးကမ္းသည္ကိုပင္ ႏွေျမာတြန္႔တိုသူ၊ မိမိမွာမရွိေသာ ဂုဏ္သိကၡာ ျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းခံလိုသူ၊ ႏွေျမာဝန္တိုသူ၊ မိမိမွာမရွိေသာဂုဏ္ကို ရွိေလဟန္ ေဆာင္သူ ႏွင့္ မေကာင္းမႈကိုျပဳရန္ မရွက္မေၾကာက္သူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၉။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာ သံုးပါးႏွင့္ ရတနာသံုးပါး ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္သူမ်ားကို ႐ႈတ္ခ်ေျပာဆိုသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၂ဝ။ ရဟႏၲာ မဟုတ္ပါဘဲလ်က္ ရဟႏၲာဟု ဝန္ခံသူသည္ ေလာက၌ အယုတ္မာ ဆံုးျဖစ္၏။
၀သလသုတ္။
၁။ အမ်က္ႀကီးသူ၊ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႔သူ၊ သူတပါးဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေျခဖ်က္သူ၊ မိစၧာဒိ႒ိအယူ ရွိသူ၊ မိစၧာဒိ႒ိအယူသို႔ ကူးေျပာင္းသူႏွင့္ မိမိအျပစ္ဖံုးလႊမ္း၍ လွည့္စားတတ္သူတို႔ သည္ သူယုတ္မာ ျဖစ္၏။
၂။ သတၱဝါတို႔အား သနားၾကင္နာ မႈမရွိဘဲ သတ္ျဖတ္သူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၃။ ၿမိဳ႔ရြာတို႔ကို တိုက္ခိုက္ဖ်က္စီးသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၄။ သူတပါးအေႂကြးကို ျပန္မေပးသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၅။ သူတပါးပစၥည္း ခိုးသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၆။ လူသတ္၍ ပစၥည္းယူသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၇။ မတရားသက္ေသ ထြက္ဆိုသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၈။ သူတပါးသားမယားကို ျပစ္မွားက်ဴးလြန္သူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၉။ အမိအဘကို မေကြၽးေမြး မျပဳစုသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁ဝ။ မိဘ ညီအကိုေမာင္ႏွမ ေယာကၡမတို႔ကို ကိုယ္ႏႈတ္တို႔ျဖင့္ ႏွိပ္စက္ ညႇဥ္းဆဲ ေနသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၁။ သူတပါးက အက်ဳိးစီးပြား ရွိရာ ရွိေၾကာင္းကို ေမးပါလ်က္ အက်ဳိး မဲ့ကိုေျပာ သူႏွင့္ အက်ဳိးစီးပြားရွိေၾကာင္း နည္းလမ္းကိုေမးပါေသာ္လည္း ေမးသူမသိႏိုင္ ေအာင္ေျပာသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၂။ မိမိျပဳလုပ္ထားေသာ မေကာင္းေသာ အမႈမ်ားကို တပါးသူမသိေအာင္ ဖံုး ကြယ္ထားသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၃။ သူတပါးအိမ္သို႔ သြားေသာအခါ ဧည့္ဝတ္ျပဳစုသည္ကို စားေသာက္ၿပီး မိမိအိမ္သို႔ လာသည့္ အခါမူ ဧည့္ဝတ္ မျပဳစုသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၄။ ဖိတ္ၾကားဝန္ခံထားသူ အလွဴ ခံပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ သူေတာင္းစားတို႔ကို မလွဴဒါန္း မေပးကမ္းဘဲ လွည့္ပတ္ ေနသူသည္ သူယုတ္မာ ျဖစ္၏။
၁၅။ ဆြမ္းခံလာေသာ ရဟန္းကိုု ဆြမ္းမေလာင္းဘဲ ၾကမ္းတမ္းစြာ ေျပာဆို သူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၆။ သူတပါး၏ပစၥည္းကို ရယူလိုသျဖင့္ မဟုတ္မမွန္ လွည့္ပတ္ ေျပာဆိုသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၇။ မိမိကိုယ္ကို ဂုဏ္တင္ေျမႇာက္စားၿပီး သူတပါးကို ႏွိမ့္ခ်ေျပာဆိုသူသည္ သူ ယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၈။ သူတပါးကို ရန္ရွာသူ၊ မိမိကိုယ္တိုင္ မလွဴဒါန္း မေပးကမ္း႐ံုမွ်မက သူတပါး တို႔ လွဴဒါန္းေပးကမ္းသည္ကိုပင္ ႏွေျမာတြန္႔တိုသူ၊ မိမိမွာမရွိေသာ ဂုဏ္သိကၡာ ျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းခံလိုသူ၊ ႏွေျမာဝန္တိုသူ၊ မိမိမွာမရွိေသာဂုဏ္ကို ရွိေလဟန္ ေဆာင္သူ ႏွင့္ မေကာင္းမႈကိုျပဳရန္ မရွက္မေၾကာက္သူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၁၉။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာ သံုးပါးႏွင့္ ရတနာသံုးပါး ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္သူမ်ားကို ႐ႈတ္ခ်ေျပာဆိုသူသည္ သူယုတ္မာျဖစ္၏။
၂ဝ။ ရဟႏၲာ မဟုတ္ပါဘဲလ်က္ ရဟႏၲာဟု ဝန္ခံသူသည္ ေလာက၌ အယုတ္မာ ဆံုးျဖစ္၏။
၀သလသုတ္။
Dec 12, 2013
ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းမွာ ပအို၀္း အမ်ားဆံုး ေနထိုင္။
ရွမ္းျပည္နယ္တခုလံုးမွာ ပအို၀္းတိုင္းရင္းသားမ်ားက ရွမ္းျပီးရင္ ဒုတိယအမ်ားဆံုး ေနထိုင္ပါတယ္။ ရွမ္းျပည္ကို ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္း၊ အေရွ႕ပိုင္း အပိုင္းသံုးပိုင္းခြဲလိုက္ရင္ ပအို၀္းေတြက ရွမ...္းျပည္ ေတာင္ပိုင္းမွာ အျခားေသာ တိုင္းရင္းသားမ်ားထက္ အမ်ားဆံုး ေနထိုင္တယ္ဆိုတာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ရဲ႕ မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ျပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ လက္ရွိလူဦးေရ စာရင္းမွန္ကို ေျပာရခက္ပါတယ္။ လာမည့္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းေလာက္မွာ အတိအက် သိရပါလိမ့္မယ္။ ဒီအခ်က္အလက္ေတြက လည္း လာမည့္၂၀၁၄ခုႏွစ္ လူဦးေရ သန္းေကာင္စာရင္း ေကာက္ယူေရးအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစပါတယ္။
ေအာက္ပါ ေဖာ္ျပခ်က္အရ……………
၁၉၈၉ခုႏွစ္ထိ သက္ဆိုင္ရာ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အားဦးစီးဌာနမွာ ေဖာ္ျပခ်က္အရ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း၊ ေတာင္ႀကီးျမိဳ႕နယ္စုအတြင္းမွာ စုစုေပါင္းလူဦးေရ (၉၇၃,၄၈၈) ေယာက္ ရွိပါတယ္။ လြိဳင္လင္ၿမိဳ႕နယ္စုတြင္းမွာ စုစုေပါင္း လူဦးေရ (၅၉၂,၄၁၅)ရွိျပီး၊ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္စုႏွင့္ လိြဳင္လင္ၿမိဳ႕နယ္စုတို႔မွာ လူဦးေရစုစုေပါင္း (၁,၅၆၅,၉၀၃) ရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပ ထားပါသည္။
ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္စုအတြင္းမွာ ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ ေနထိ္ုင္ၾကတဲ့ ပအိုဝ္းမ်ား၏ လူဦးေရ စာရင္းမ်ားေတာ့ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ၁၄၄,၆၁၉၊ ဟိုပံုးျမိဳ႕နယ္ ၆၃,၃၀၄ ၊ ဆီဆိုင္ ၿမိဳ႕နယ္ ၆၁,၅၁၀၊ ေညာင္ေရႊၿမိဳ႕နယ္ ၆၀,၂၀၇၊ ပင္ ေလာင္းၿမိဳ႕႔နယ္ ၁၀၉,၉၂၄ ၊ ကေလာၿမိ္ိဳ႕နယ္ ၅၂,၄၆၇၊ ရပ္ေစာက္ၿမိဳ႕နယ္ ၄၇,၀၁၁၊ ပင္းတယၿမိဳ႕နယ္ ၂၅,၉၅၂၊ ရြာငံၿမိဳ႕နယ္ ၂၅,၇၅၁ ၊ ဖယ္ခံုၿမိဳ႕နယ္ ၂၆,၄၃၃၊ ရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထား တာေတြ႔ရပါတယ္။ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္စုအတြင္းမွာ ပအိုဝ္းတိုင္းရင္းသားဦးေရ စုစုေပါင္းကေတာ့ ၆၁၇,၁၈၈ ရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။
ဒါအျပင့္ လြိဳင္လင္ၿမိဳ႕နယ္စုအတြင္း ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ေနထိုင္ၾကေသာ ပအိိုဝ္းလူဦးေရစာရင္းမ်ားမွာ လြိဳင္လင္ၿမိဳ႕နယ္ ၇၉,၀၁၉၊ နမ္႔စန္ၿမိဳ႕နယ္ ၂၇,၂၆၇၊ မိုးနဲၿမိဳ႕နယ္ ၁၆,၁၇၁၊ ေမာက္မယ္ၿမိဳ႕နယ္ ၁၅,၄၈၃၊ မိုင္းကိုင္ၿမိဳ႕နယ္ ၂၉,၅၁၇၊ မိုင္းပြန္ၿမိဳ႕နယ္ ၁၂,၇၅၆၊ လင္းေခးၿမိဳ႕နယ္ ၁၄,၁၃၈၊ လဲခ်ားၿမိဳ႕နယ္ ၁၇,၉၀၅၊ ေက်းသီးျမိဳ႕နယ္ ၁၂,၂၉၆၊ ကြန္ဟိန္းၿမိဳ႕နယ္(ခန္႕မွန္း) ၅၀,၀၉၊ မိုင္းရွဴး ၿမိဳ႕နယ္ (ခန္႔မွန္း) ၅,၀၀၀ အသီးသီးရွိေၾကာင္း သိရသည္။ လြိဳင္လင္ၿမိဳ႕နယ္စုအတြင္း ပအိုဝ္း တိုင္းရင္းသားဦးေရ စုစုေပါင္း (၂၃၄,၅၅၂) ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ထို႔ေၾကာင္း ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း အက်ယ္အဝန္း စတုရန္းမိုင္ေပါင္း (၂၄၆၃၉)ရွိၿပီး လူဦးေရ စုစုေပါင္း (၁,၅၆၅,၉၀၃) ရွိသည့္အနက္ ပအိုဝ္းတိုင္းရင္းသားဦးေရ (၈၅၁,၇၄၀)ရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းတြင္း ပအိုဝ္းတိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ လြိဳင္လင္ၿမိဳ႕ကို ဗဟိုျပဳ၍ အေနာက္ဘက္တြင္ ပင္ေလာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ကေလာၿမိဳ႕နယ္၊ ရြာငံၿမိဳ႕နယ္ ဧရိယာအဆံုး ၊ေျမာင္ဘက္တြင္ ရပ္ေစာက္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေတာင္ဘက္တြင္ ကယားျပည္နယ္ နယ္စပ္ႏွင့္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ နယ္အဆံုး ၊ ေမာက္မယ္ ၿမိဳ႕နယ္အဆံုး ထိုင္းႏုိင္ငံထိ လူဦးေရ ထူထပ္ပ်ံ႕ႏွ႔ံစြာေနထိုင္ လွ်က္ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။
https://www.facebook.com/pages/Khun-Nipaoh/1417777945123327
ညီမေလးအတြက္ စကားလက္ေဆာင္
ညီမေလးေရ....
Club တက္တဲ့ မိန္းကေလးတိုင္းပာာ မိန္းမပ်က္ေတြ မပာုတ္ႀကေပမယ့္ မိန္းမေကာင္းေတြလို႕လည္း ဘယ္သူကမွ အသိအမွတ္မျပဳပါဘူး။...
စားေသာက္ဆိုင္မွာ သီခ်င္းဆိုတဲ့ မိန္းကေလးတိုင္းပာာ မိန္းမပ်က္ မပာုတ္ႀကေပမယ့္ ဂုဏ္သေရ႐ိွ မိန္းကေလးလို႕လည္း ဘယ္သူကမွ အသိအမွတ္မျပဳပါဘူး။
ဘီယာေသာက္တဲ့ မိန္းကေလးတိုင္းပာာ မိန္းမပ်က္ မပာုတ္ေပမယ့္ မိန္းမေကာင္းမပာုတ္ဘူးလို႕ လူေတြက အသိအမွတ္ျပဳထားပါတယ္။
ေနာက္ျပီး ရည္းစားမ်ားတဲ့ မိန္းကေလးေတြပာာ လက္တေလာ အေျခအေနမွာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေပမယ့္ အိမ္ေထာင္က်တဲ့အခါမွာ လင္ေယာက္်ားက သစၥာေဖာက္တတ္တယ္။ သိရင္ေတာ့ အျပစ္ကို အေႀကာင္းျပမယ္။ မသိရင္ေတာ့ မွိနး္ေနလိမ့္မယ္။
မိန္းကေလးရဲ႕ ဒုတိယ အေရးအပါဆံုးကေတာ့ စကားခ်ိဳသာျခင္းပါ။ စကားခ်ိဳသာရင္ အေႄကြးေတာင္းတာေတာင္ နားေထာင္လို႕ေကာင္းပါတယ္။ စကားေျပာ႐ိုင္းရင္ အကူအညီေပးတဲ့ စကားေတာင္ နားေထာင္လို႕ မေကာင္းဘူး။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းတဲ့အျပင္ စကားလည္း ခ်ိဳသာတဲ့မိန္းကေလးပာာ အင္မတန္ ႐ွားပါးျပီး အဖိုးတန္တဲ့ ပတၱျမားလိုပါပဲ။
ဒါေတြကို လိုက္နာနိုင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းပါတယ္။
အားလံုးကို ခင္မင္လ်က္.......
https://www.facebook.com/MyawadyNewsမွမ်ေ၀လိုက္ပါသည္
Club တက္တဲ့ မိန္းကေလးတိုင္းပာာ မိန္းမပ်က္ေတြ မပာုတ္ႀကေပမယ့္ မိန္းမေကာင္းေတြလို႕လည္း ဘယ္သူကမွ အသိအမွတ္မျပဳပါဘူး။...
စားေသာက္ဆိုင္မွာ သီခ်င္းဆိုတဲ့ မိန္းကေလးတိုင္းပာာ မိန္းမပ်က္ မပာုတ္ႀကေပမယ့္ ဂုဏ္သေရ႐ိွ မိန္းကေလးလို႕လည္း ဘယ္သူကမွ အသိအမွတ္မျပဳပါဘူး။
ဘီယာေသာက္တဲ့ မိန္းကေလးတိုင္းပာာ မိန္းမပ်က္ မပာုတ္ေပမယ့္ မိန္းမေကာင္းမပာုတ္ဘူးလို႕ လူေတြက အသိအမွတ္ျပဳထားပါတယ္။
ေနာက္ျပီး ရည္းစားမ်ားတဲ့ မိန္းကေလးေတြပာာ လက္တေလာ အေျခအေနမွာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေပမယ့္ အိမ္ေထာင္က်တဲ့အခါမွာ လင္ေယာက္်ားက သစၥာေဖာက္တတ္တယ္။ သိရင္ေတာ့ အျပစ္ကို အေႀကာင္းျပမယ္။ မသိရင္ေတာ့ မွိနး္ေနလိမ့္မယ္။
မိန္းကေလးရဲ႕ ဒုတိယ အေရးအပါဆံုးကေတာ့ စကားခ်ိဳသာျခင္းပါ။ စကားခ်ိဳသာရင္ အေႄကြးေတာင္းတာေတာင္ နားေထာင္လို႕ေကာင္းပါတယ္။ စကားေျပာ႐ိုင္းရင္ အကူအညီေပးတဲ့ စကားေတာင္ နားေထာင္လို႕ မေကာင္းဘူး။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းတဲ့အျပင္ စကားလည္း ခ်ိဳသာတဲ့မိန္းကေလးပာာ အင္မတန္ ႐ွားပါးျပီး အဖိုးတန္တဲ့ ပတၱျမားလိုပါပဲ။
ဒါေတြကို လိုက္နာနိုင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းပါတယ္။
အားလံုးကို ခင္မင္လ်က္.......
https://www.facebook.com/MyawadyNewsမွမ်ေ၀လိုက္ပါသည္
ပအုိ၀္းေတာ္လွန္ေရးေန. အမွတ္တရ
နီပအို၀္း ထြိဳင္ခန္းမြိဳင္ေနာ
နီပအို၀္း ထြိဳင္ခန္းမြိဳင္ေနာ ...
နီပအို၀္း ထြိဳင္ခန္းမြိဳင္ေနာ
နီခြိဳအတား ကယံထုိဗား တာ၀ြန္းေနာ၀္ ေအာင္းဒ်ားစြဳမ္းၿဖာ .....
နီေဖးကေသခန္း အဆင္းအရန္းတဗားယုိ
ကမၻာအေလာင္းယုိအေလာင္း နီပအုိ၀္းေနာ၀္ ေအာင္းမုဲင္ကုိယုိ ......
သီတတ္ႏြိဳင္အားဖက္မုဲင္ေနာင္ နီယုိတရုိတ၀္း
အခိန္းယုိေနာင္ေအာင္း တဖူးေ၀းသီစြဴအေလာင္း ......
ပေဒသရာဇ္ေခတ္ကီစုိးတြင္ နီယုိေအာင္ယူး
ကြယ္ယူငါးနီသဆာဗား ..တိြဳက္ထန္ဗားၿဖားသီယုိ တာ၀ြန္ေက်လဲဥ္း ..
လဲဥ္းဆုဲင္တာ၀ြန္းေနာင္ နီေအာင္ခြမ္ေလြ ..
ေဖကသသိြဳ.ၿဖားသီအတား နီယုိေဖဆပ္
သြီးသက္တြိဳး ဟမ္းေလာင္းကီတေယာင္း ......
နီထူးေလြခန္းသင္ခန္းစာ အခိ္န္းတြင္ပေဒသရာဇ္
ေဖအီနီတေခတ္ေနာင္ မြဴးေရာင္ကေလဗဲင္း .....
ပအုိ၀္း .. ပအုိ၀္း ..နီပအုိ၀္း .. နဂါသြီးစြိဳ နီယုိပအုိ၀္း ..
နီအြဥ္းကုဲင္ခန္းလဲဥ္းပေဒသရာဇ္ကုိ နီယုိကလြထီး ..
အစြဴးခန္းတေယာင္း ေဖးတထြာတ၀္း ...
နီသဆာဗားေခတ္ေနာင္တဲ. နီယုိတထြဴတ၀္း ..
ယူးေလြခန္းေခတ္တသာ ..နီတယ္ေလြခန္း နီေခတ္တဗားယုိေနာ ...
ခမ္းဒြမ္းတဲ. ပအုိ၀္း .. ခမ္းေကာင္တဲ. ပအုိ၀္း ...
နီေအာင္းေလြခန္းရပ္ရာတေယာင္း နီယုိပအုိ၀္း
သြီးေအာ၀္းေဖာ.ေနာ မဲဥ္အေရတန္ခိန္း ...
နီထြားခ်ာဗဲင္း နီခြိဳအတားေနာ ..နီယုိအဓိဌာန္း ...
နီတြိဳးေလြခန္း အဆင္းအရန္းမုဲင္တေယာင္း ..
ကြပ္နင္မ .. We are Pa Oh ... ..
Photo : Khun Aung Myat Jan မွ ကူးယူသည္။
နီပအို၀္း ထြိဳင္ခန္းမြိဳင္ေနာ ...
နီပအို၀္း ထြိဳင္ခန္းမြိဳင္ေနာ
နီခြိဳအတား ကယံထုိဗား တာ၀ြန္းေနာ၀္ ေအာင္းဒ်ားစြဳမ္းၿဖာ .....
နီေဖးကေသခန္း အဆင္းအရန္းတဗားယုိ
ကမၻာအေလာင္းယုိအေလာင္း နီပအုိ၀္းေနာ၀္ ေအာင္းမုဲင္ကုိယုိ ......
သီတတ္ႏြိဳင္အားဖက္မုဲင္ေနာင္ နီယုိတရုိတ၀္း
အခိန္းယုိေနာင္ေအာင္း တဖူးေ၀းသီစြဴအေလာင္း ......
ပေဒသရာဇ္ေခတ္ကီစုိးတြင္ နီယုိေအာင္ယူး
ကြယ္ယူငါးနီသဆာဗား ..တိြဳက္ထန္ဗားၿဖားသီယုိ တာ၀ြန္ေက်လဲဥ္း ..
လဲဥ္းဆုဲင္တာ၀ြန္းေနာင္ နီေအာင္ခြမ္ေလြ ..
ေဖကသသိြဳ.ၿဖားသီအတား နီယုိေဖဆပ္
သြီးသက္တြိဳး ဟမ္းေလာင္းကီတေယာင္း ......
နီထူးေလြခန္းသင္ခန္းစာ အခိ္န္းတြင္ပေဒသရာဇ္
ေဖအီနီတေခတ္ေနာင္ မြဴးေရာင္ကေလဗဲင္း .....
ပအုိ၀္း .. ပအုိ၀္း ..နီပအုိ၀္း .. နဂါသြီးစြိဳ နီယုိပအုိ၀္း ..
နီအြဥ္းကုဲင္ခန္းလဲဥ္းပေဒသရာဇ္ကုိ နီယုိကလြထီး ..
အစြဴးခန္းတေယာင္း ေဖးတထြာတ၀္း ...
နီသဆာဗားေခတ္ေနာင္တဲ. နီယုိတထြဴတ၀္း ..
ယူးေလြခန္းေခတ္တသာ ..နီတယ္ေလြခန္း နီေခတ္တဗားယုိေနာ ...
ခမ္းဒြမ္းတဲ. ပအုိ၀္း .. ခမ္းေကာင္တဲ. ပအုိ၀္း ...
နီေအာင္းေလြခန္းရပ္ရာတေယာင္း နီယုိပအုိ၀္း
သြီးေအာ၀္းေဖာ.ေနာ မဲဥ္အေရတန္ခိန္း ...
နီထြားခ်ာဗဲင္း နီခြိဳအတားေနာ ..နီယုိအဓိဌာန္း ...
နီတြိဳးေလြခန္း အဆင္းအရန္းမုဲင္တေယာင္း ..
ကြပ္နင္မ .. We are Pa Oh ... ..
Photo : Khun Aung Myat Jan မွ ကူးယူသည္။
Dec 10, 2013
အရိေမတၱယ် ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးခြင့္ရမည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား
၁။ ယခုၾကဳံေတြ႕ေနတဲ့ ေဂါတမ သာသနာတြင္းမွာ ကိုယ္တိုင္ ရဟန္းသာမေဏ သီလရွင္ဝတ္ၿပီး ပရိယတ္၊ ပဠိပတ္သာသနာျပဳတဲ့ ပုဂၹိဳလ္။
၂။ မိမိရင္မွျဖစ္တဲ့သား၊ သူတစ္ပါးရင္မွ ျဖစ္တဲ့သားေတြကို ရဟန္းခံေပးျခင္း၊ ရွင္ျပဳေပးျခင္းျပဳတဲ့ ပုဂၹိဳလ္။
၃။ မိခင္ဖခင္တို႔ကို ဝတ္ေက်တန္းေက်မဟုတ္ဘဲ စိတ္ပါလက္ပါ ရိုေသစြာျပဳစုလုပ္ေကၽြးတဲ့ ပုဂၹိဳလ္။
၄။ သရဏဂုံသီလ မျပတ္ ေဆာက္တည္ေသာ ပုဂၹိဳလ္။
၅။ ဘုရားသာသနာ တည္စိမ့္ေသာဌာ ေစတီ၊ ပုထိုး၊ စည္းခုံ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္း ဇရပ္ စသည္တို႔ကို ျပဳျပင္တဲ့ပုဂၹိဳလ္၊ အသစ္ေဆာက္လုပ္လွူးဒါန္းတဲ့ ပုဂၹိဳလ္။
၆။ ေဗာဓိေညာင္ပင္ စိုက္ပ်ိဳးေသာ ပုဂၹိဳလ္၊ ေညာင္ေရသြန္းေလာင္းေသာ ပုဂၹိဳလ္။
၇။ ေရတြင္း ေရကန္ ေရအိမ္ စတုဒီသာ ေက်ာင္းဇရပ္ တံတား ျပဳျပင္ေသာပုဂၹိဳလ္၊ အ႐ုဏ္ဆြမ္း ေန႔ဆြမ္း ေလာင္လွူေသာ ပုဂၹိဳလ္။
၈။ ရဟန္းတို႔အား ပစၥည္းေလးပါး လွူဒါန္းေထာက္ပံ့ေသာ ပုဂၹိဳလ္။
၉။ ကမၼ႒ာန္းဘာဝနာ ပြားမ်ားအားထုတ္ေသာ ပုဂၹိဳလ္
အားလုံး ဧကန္မုခ် ေျမႀကီး လက္ခတ္မလြဲ၊ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ကို ဖူးေျမာ္ရၿပီး နိဗၹာန္ကိုရမယ္။
*အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရား*
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ တကယ္လို႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ ျဖစ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေဟာဒီကမၻာမွာ ေနာင္ပြင္ေတာ္မူမဲ့ ျမတ္စြာဘုရားအေၾကာင္းကို သိခ်င္ၾကမယ္လို႔ထင္ပါတယ္ တခ်ိဳ႕လည္း သိၿပီးျဖစ္ေနၾကမွာပါ မသိရေသးတဲ့ သူေတြအတြက္ ဒီပိုစ့္ေလးကိုတင္လိုက္တာပါ ဒီေမးလ္ေလးကို ပို႔ေပးတဲ့ အရွင္ဝိမလဝံသကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္ဘုရား။ ေနာင္ပြင့္ေတာ္မူမည့္ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ ကို ရွိခိုးကန႔္ေတာ့လိုက္ပါတယ္ ဘုရား
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနထိုင္ေသာေဟာဒီကမၻာမွာဘုရားငါး ဆူပြင့္မယ္လို႔ မွတ္သားၾကားသိဖူးပါတယ္ အခုဘုရားေလးဆူးပြင့္ထြန္းၿပီးပါၿပီ ေနာင္ပြင့္လတၱံေသာ ျမတ္စြာဘုရားမွာ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ ဟုသိရပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာတိုင္းရဲ့ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္းက နိဗၺာန္ျဖစ္ပါတယ္ "အလြန္ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းေသာဘုရားရွင္ရဲ့ တရားေတာ္အားနာၾကားၿပီး ေရွ႕ေတာ္မွာတင္ကၽြတ္တမ္းဝင္ နိဗၺာန္စံရမယ္ဆိုရင္ အေကာင္းဆုံးေပါ့ဗ်ာ။"
အဲဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တိုဘုရားရွင္ ေဟားၾကားခဲ့သည့္အတိုင္း လိုက္လုပ္ဖို႔ လိုပါတယ္ …သုံးခ်က္ထဲပါ
၁။ မေကာင္းမွု ကိုေရွာင္ရမယ္ ။
၂။ ေကာင္းမွု ကိုေဆာင္ၿပီးအစဥ္ျပဳလုပ္ေနရမယ္ ။
၃။ စိတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္ထားရပါမယ္ ။
ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ကပၸိလဝတ္ျပည္ နိေျဂာဓာ႐ုံေက်ာင္းမွာ သီတင္းသုံးေနတဲ့အခ်ိန္ အရွင္သာရိပုတၱရာ၏ ေလၽွာက္ထားခ်က္အရ အရဟတၱဖိုလ္ဈာန္သမာပတ္ ဝင္စားၿပီး အဇိတရဟန္း ေနာင္အနာဂတ္ကာလမွာ အရိေမေတၱယ်ဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူမည့္အေၾကာင္းကို ေဟာၾကားေတာ္ မူပါတယ္။ အရိေမေတၱယ်ဘုရားေလာင္းက တစ္သေခၤ်ႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီေတြျဖည့္က်င့္ၿပီး တုသိတာနတ္ျပည္မွာရွိေနမယ္။
ေနာင္ပြင့္ေတာ္မူမည့္အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္အေၾကာင္း...
အေလာင္းေတာ္နတ္သားက လူ႔ျပည္ကိုဆင္းၿပီး ပဋိသေႏၶေနဖို႔ရာအတြက္ ဘုရားေလာင္းတို႔ရဲ့ ထုံးတမ္းအစဥ္အလာ ဓမၼတာအရ ပဋိသေႏၶယူေတာ့မယ္ဆိုရင္ ၾကည့္ျခင္းငါးပါး အရင္ၾကည့္ၿပီးမွ ပဋိသေႏၶယူေလ့ရွိၾကတယ္။
ၾကည့္ျခင္းငါးပါးျဖင့္ၾကည့္ေတာ္မူျခင္းက-..
(၁)ဘုရားျဖစ္မည့္ေခတ္အခါကာလကား အႏွစ္တစ္သိန္းမွစၿပီး ေအာက္ျဖစ္ေသာကာလ အႏွစ္တစ္ရာတန္းမွစၿပီး အထက္ျဖစ္ေသာကာလ (တစ္သိန္းႏွင့္ တစ္သိန္းေအာက္- ၁၀ဝအထက္)
(၂)ဘုရားျဖစ္ရာကၽြန္းကား ဇမၺဴဒိပ္ကၽြန္း
(၃)ဘုရားပြင့္ရာေဒသကား မဇၥ်ိမေဒသ
(၄)ဘုရားေလာင္းျဖစ္ရာ အမ်ိဳးကား မင္းမ်ိဳး ပုဏၰားမ်ိဳး
(၅)မယ္ေတာ္၏အသက္အပိုင္းအျခားကား ဘုရားေလာင္းေမြးၿပီး ခုနစ္ရက္သာေနရျခင္း
ပဋိသေႏၶယုျခင္း...
ေကတုမတီျပည္………..သခၤစၾကဝေတးမင္းႏွင့္တိုင္ပင္ႀကံစည္ဘက္ကိုးကြယ္ ရာျဖစ္ေသာ အတိတ္ အနာဂတ္ကိုသိျမင္နိုင္ၿပီးပစၥဳပန္သံသရာအစီးအပြားကို ဆုံးမတတ္ေသာ သုျဗဟၼပုဏၰားႀကီး၏ ျဗဟၼဏဝတီပုေဏၰးမဝမ္းမွာ ပဋိသေႏၶေနလိမ့္မည္။
ျဗဟၼဏဝတီပုေဏၰးမဝမ္းမွာဆယ္လျပည့္တဲ့အခါမွာ ဣသိပေတနသမင္ေတာမွာ မယ္ေတာ္ ျဗဟၼဏဝတီသည္ထိုင္လ်က္လည္းမဟုတ္ အိပ္လ်က္လည္းမဟုတ္ဘဲ ရပ္လ်က္သာလၽွင္ သစ္ပင္၏အကိုင္းအခက္ကိုကိုင္လ်က္ ေမေတၱယ်ကိုဖြားေတာ္မူလိမ့္မည္။ဘုရားေလာင္းနဲ႔အတူ တစ္ခ်ိန္တည္းဖြားေတာ္မူတဲ့ဖြားဘက္ေတာ္ ၁၈ ကုေဋအားလုံးအမတ္ေတြခ်ည္းျဖစ္မယ္။ အဇိတဟူေသာအမည္ကိုသာေပးလိမ့္မယ္။ ဘုရားေလာင္းအဇိတမင္းသားဟာဖြားလၽွင္ဖြားခ်င္း ခုနစ္ဖဝါးလွမ္းၿပီး ေျခေတာ္ခ်တိုင္းခ်တိုင္း ၾကာပြင့္ေတြေပၚေပါက္လိမ့္မယ္။
ဖြားလၽွင္ဖြားခ်င္း ခုနစ္လွမ္းလွမ္းၿပီး "ယခုဘဝကား ငါ့အဖို႔ေနာက္ဆုံးဘဝတည္း ေနာက္ထပ္ဘဝမရွိေတာ့ၿပီ အာသေဝါကင္းသည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ၿငိမ္းေအးလတၱံ့" ဟူေသာစကားကိုအရပ္ေလးမ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီးေျပာဆိုလိမ့္မယ္။
ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ေပၚလာျခင္း...
အဇိတမင္းသားေလာကစည္းစိမ္ခံစားဖိ ု႔ရာေနမင္း၏ေရာင္ျခည္ကဲ့သို႔ လူသားေတြမ်က္စိျဖင့္ စိန္းစိန္းမၾကည့္ဝံ့တဲ့ အေရာင္တလက္လက္ျဖင့္ ရတနာအေရာင္ ထြန္းလင္းေျပာင္တဲ့တင့္တယ္ခံ့ညားေသာ ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ ေပၚေပါက္လာလိ္မ့္မည္။ ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ကို တစ္ေဆာင္မွာ ပရိေဘာဂအသုံးအေဆာင္ အျပည့္အစုံပါတဲ့တိုက္ခန္းက ခုနစ္ေထာင္စီ တစ္ဖက္တစ္ဖက္မွာ ပတၱျမားေက်ာက္မ်က္ရြဲစီေသာနဝရတ္ကိုးပါးနဲ႔ ျပည့္စုံေသာ ပလႅင္ခုနစ္ေထာင္စီ ရတနာခုနစ္ပါးႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထီးျဖဴခုနစ္ေထာင္စီ ခုတင္ေညာင္ေစာင္းခုနစ္ေထာင္စီ ျပာသာဒ္တစ္ေဆာင္ကို တိုက္ခန္းက ခုနစ္ေထာင္စီဆိုေတာ့ ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ဆိုရင္ တိုက္ခန္းေပါင္း ၂၈၀၀၀ ရွိမယ္။ ျပာသာဒ္တစ္ေဆာင္တစ္ေဆာင္ကို ေရႊအိုးႀကီးကတစ္လုံးစီ။ ေရႊအိုးတစ္လုံးစီရဲ့အဝကား တစ္ယူဇနာက်ယ္မယ္။ ေရႊအိုး၏အေမာက္ကား ေျမႀကီးနဲ႔အမၽွေအာက္ေျမႀကီးအဆုံ းထိ သုံးလို႔မကုန္ဘူး။ ဒါတင္မကေသးဘူး ေရႊအိုးတစ္လုံးစီမွာ ပေဒသာပင္ႀကီးေျခာက္ပင္စီ ေပါက္လိမ့္မယ္။ ျပာသာဒ္တစ္ေဆာင္ တစ္ေဆာင္မွာ ဆဒၵန္ဆင္မင္းခုနစ္ေထာင္ ေလာဟကသိေႏၶာျမင္း တစ္ေထာင္ျဖင့္ ေမာင္းႏွင္ရေသာရထားခုနစ္ရာ ေမာင္းမေပါင္းတစ္ေသာင္းေျခာက္ေ ထာင္က ဆိုတီးမွုတ္ေျဖေဖ်ာ္ဖို႔ရာ ကေခ်သည္အမ်ိဳးသမီးခုနစ္ေထာင္တို႔ျဖင့္ေဖ်ာ္ေျဖၾကလိမ့္မည္။
အဇိတမင္းသားအိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း...
အခ်ိန္တန္လို႔အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါ စႏၵမုကၡီအမ်ိဳးသမီးနဲ႔အိမ္ေထာင္ျပဳလိမ့္မည္။ စႏၵမုကၡီအမ်ိဳးသမီးကလည္း သူမတူ နတ္သမီးတမၽွအလြန္လွပၿပီး သူ႔ရဲ့ခႏၶာကိုယ္အနံ့ကား စႏၵကူးသရကၡန္အနံ့လိုေမႊးႀကိဳင္ေနမယ္။ ခႏၶာကိုယ္အသားကလည္း ဝါဂြမ္းကဲ့သို႔ ႏူးညံ့မယ္။ ခႏၶာကိုယ္အေရာင္က ဆယ့္ႏွစ္ေတာင္အတြင္း မီးမထြန္းဘဲ အေရာင္တဝင္းဝင္းထိန္ေနမယ္။ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ဟာဘယ္ေလာက္ဘုန္းႀကီးလိုက္မလဲဆိုတာ ရွင္ဘုရင္မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အဇိတမင္းသားဘဝေလာက္ရွိတာေတာင္မွသခၤစၾကဝေတးမင္းႏွင့္တကြ ၿမိဳ႕ေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္က ရွင္ဘုရင္ေတြနတ္သားေတြက ေဝယ်ဝစၥလုပ္ေပးခ်င္လို႔ျပဳလုပ္ခြင့္ေပးဖို႔လာၿပီးေတာင္းပန္ ၾကတယ္တဲ့။ အဇိတမင္းသားက အကၽြန္ုပ္မွာ ဖြားဘက္ေတာ္ ၁၈ ကုေဋအမတ္ႀကီးႏွင့္တကြ ဆင္ျမင္းရဲမက္ဗိုလ္ပါေတြ ရွိပါတယ္။ အလိုမရွိေတာ့ပါဟု ေျပာလႊတ္လိမ့္မယ္။
သားေတာ္ဖြားျမင္ျခင္း...
အဇိတမင္းသားဟာ ျပသာဒ္ေလးေဆာင္မွာ ေလာကီစည္းစိမ္ခံစားေနစဥ္မွာ အႏွစ္တစ္ေသာင္းျပည့္တဲ့အခါက်ရင္ ျဗဟၼာဝံသ ဆိုတဲ့ သားေယာက္်ားေလးေမြးဖြားလိမ့္မယ္ ။
နိမိတ္ေလးပါးျမင္ျခင္း...
ျဗဟၼာဝံသ သားေယာက္်ားေလးေမြးဖြားၿပီးတဲ့အခါ ဘုရားရွင္တို႔ရဲ့ ထုံးတမ္းစဥ္လာ ဓမၼတာအရ ဥယ်ာဥ္ကထြက္စဥ္မွာ သူအို သူနာ သူေသ ရဟန္း နိမိတ္ႀကီးေလးပါးေတြ႕ျမင္ရရင္ သံေဝဂတရားေတြရလာၿပီးေတာ့ ေတာထြက္မည့္အႀကံျဖစ္ေပၚလာလိမ့္မည္။ ဒိဗ်ာဝဒါန ေမေတၱယ်ဗ်ာကရဏဝဒါန (၃၆-၃၇) မွာျပဆိုထားတာကေတာ့ သခၤမင္း၏ ယဇ္တိုင္အပိုင္းပိုင္းျပတ္သည္ကို ျမင္ရၿပီး သံေဝဂျဖစ္ၿပီးေတာထြက္လိမ့္မည္လို႔ျပဆိုထားတာရွိေသးတယ္။ ဘယ္လိုပုံနည္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ေတာကေတာ့ထြက္မွာပါပဲ။ အဇိတမင္းသား ေတာထြက္မယ့္အႀကံစိတ္ကို သခၤစၾကဝေတးမင္းက သိတဲ့အခါ အဇိတမင္းသားေပ်ာ္ေအာင္ဆိုၿပီးေတာ့ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ေသာ ကေခ်သည္ေတြၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သား နိဂုံးဇနပုဒ္သူ မင္းသားမင္းေျမး သူေဌး သူႂကြယ္စေသာ လူအေပါင္းတို႔က ပန္းနံ့သာစြဲလ်က္ အဇိတမင္းသားကို ၿခံရံၿပီး ေနၾကလိမ့္မယ္။ နတ္ျဗဟၼာေတြကလည္း နတ္တို႔ရဲ့ ထီး တံခြန္ ပန္းနံ့သာ ေရႊေပါက္ေပါက္ ေငြေပါက္ေပါက္ စသည္တို႔ျဖင့္ ဘုရားေလာင္းျပာသာဒ္ မိုးႀကီးရြာသကဲ့သို႔ အျပည့္အလၽွံၿခံရံခစားေနၾကလိမ့္မယ္။ လူ႔ဘဝ ကာမဂုဏ္ထဲမွာေပ်ာ္ေအာင္ေျဖေဖ်ာ္ေနၾကတာ။
အဇိတမင္းသားေတာထြက္ေတာ္မူျခင္း...
အဇိတမင္းသား ေတာထြက္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္အႀကံကို သခၤစၾကဝေတးမင္းႏွင့္တကြ တိုင္းသူျပည္သား လူေတြအားလုံးသိသြားၾကတဲ့အခါမွာ ဘယ္ေန႔ ဘယ္ရက္ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အဇိတမင္း ေတာထြက္မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းအသံကို အားလုံးသိသြားၾကေတာ့ နန္းတြင္းသူ နန္းတြင္းသား ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ ေတာရြာဇနပုဒ္က လူေတြ မင္းသား မင္းေျမး သူေဌး သူႂကြယ္အစရွိတဲ့ လူေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္တကြ စႏၵမုကၡီ သားေတာ္ ျဗဟၼာဝံသ အလုပ္အေကၽြးကေခ်သည္ေတြေရာ အဇိမင္းရဲ့ ျပာသာဒ္ထဲမွာ ေတာထြက္ရင္လိုက္ဖို႔ရာအတြက္ျပည့္လၽွံၿပီးေတာ့ေနမယ္။ ေတာထြက္မည့္ အခ်ိန္လည္းေရာက္ေရာ လူေပါင္းမ်ားစြာျပည့္ေနတဲ့ ျပာသာဒ္ႀကီးဟာ ဘုရားေလာင္းတန္ခိုးေတာ္ၾကာင့္လည္းေကာင္း စၾကဝေတးမင္းအာဏာေၾကာင့္လည္းေကာင္း နတ္ျဗဟၼာတို႔ တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း ဟသာၤမင္းပ်ံသကဲ့သို႔ ေကာင္းကင္ယံသို႔ပ်ံတက္ၿပီး ကံ့ေကာ္ပင္ရွိရာအရပ္သို႔ ေကာင္းကင္ယံခရီးျဖင့္ ေတာထြက္သြားၾကလိမ့္မယ္။ နတ္ျဗဟၼာမ်ား ပို႔ေဆာင္ျခင္း ေကာင္းကင္ယံ ဟသာၤပ်ံ ျပာသာဒ္ႀကီးကို ျဗဟၼာမင္းက သုံးယူဇနာ ရွိေသာထီးကိုကိုင္ၿပီး လိုက္မယ္။ သိၾကားမင္းက အေတာင္ေျခာက္ဆယ္ရွိေသာ လက္ယာရစ္ ခ႐ုသင္းကိုကိုင္လ်က္ သာဓု သုံးႀကိမ္ေခၚၿပီးလိုက္မယ္။ သုတဝံနတ္သားက သားၿမီးယပ္ကိုကိုင္ၿပီးလိုက္မယ္။ တုသိတာနတ္သားက ပတၱျမားယပ္ကိုကိုင္ၿပီးလိုက္မယ္။ ပဥၥသႋခနတ္သားက ေစာင္းကိုကိုင္မယ္။ ေလာကပါလနတ္သားေလးေယာက္က သန္လ်က္ကိုကိုင္မယ္။ ႏွစ္သိန္းရွစ္ေသာင္းရွိတဲ့ ဘီလူးစစ္သည္ေတြက လက္နက္ကိုယ္စီကိုင္မယ္။ နတ္သမီးေတြက ရတနာပုေဋာင္းကိုကိုင္မယ္။ အသူရာနတ္တို႔က သီခ်င္းဆိုၿပီးေတာ့ နတ္တို႔၏ တံခြန္ကိုကိုင္မယ္။ နတ္မင္းတို႔က ပတၱျမားရွိေသာ ဆီမီးကိုကိုင္မယ္။ ဂဠဳန္တို႔က ေစာင္းတီးလိုက္မယ္။ ဂႏၶဗၺနတ္တို႔က ေစာင္းတီးၿပီးလိုက္မယ္။ ဟသာၤပ်ံေကာင္းကင္ျပာသာဒ္ထဲမွာ ေတာထြက္လို႔ လိုက္ၾကမည့္ ပရိသတ္ေတြက ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တဲ့။ ေကာင္းကင္ယံျပာသာဒ္ပ်ံနဲ႔ ေဆြစုံမ်ိဳးစုံ သားနဲ႔ မယားနဲ႔ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ပရိသတ္နဲ႔ အၿခံအရံနဲ႔ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ ကံ့ေကာ္ပင္ရွိရာသို႔ ေတာထြက္မွာ။ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ဟာ ကံ့ေကာ္ပင္ေအာက္မွာပြင့္မွာပါ။ ကံ့ေကာ္ပင္ဆီေရာက္တဲ့အခါမွာ အဇိတမင္းသားက ကံ့ေကာ္ပင္ေအာက္မွာ ဒုကၠခရစရိယာကို က်င့္ေတာ္မူပါမယ္။ အဇိတမင္းသားဟာ ဒုကၠခရစရိယာကို ေျခာက္ရက္က်င့္ေတာ္မူ႐ုံမၽွနဲ႔ ဘုရားစင္စစ္ျဖစ္လိမ့္မည္။ စႏၵမုကၡီမိဖုရားက အဲဒီေနရာမွာပဲ နတ္ဩဇာနဲ႔ျပည့္စုံတဲ့ ႏြားနို႔ဆြမ္းလွုလိမ့္မယ္။
သဗၺညဳတဥာဏ္ရသည့္အခ်ိန္...
ညေနခ်မ္းအခ်ိန္ေရာက္သည့္အခါ ကံ့ေကာ္ပင္နဲ႔ မနီးမေဝး ရတနာခုနစ္ပါးနဲ႔ျပည့္စုံတဲ့ အျမင့္ ၆၄ေတာင္ရွိတဲ့ ေရႊပလႅင္ေပၚေပါက္လာလိမ့္မယ္။ ထိုေရႊပလႅင္အထက္ဝယ္ ထက္ဝက္ဖြဲ႕ေခြထိုင္ေနေတာ္မူလ်က္ အေရွ႕ေလာကဓာတ္ကိုၾကည့္ၿပီး နတ္ပရိသတ္နဲ႔ လူပရိသတ္ေတြၿခံရံလ်က္ မာရ္နတ္ရဲ့ရန္ကိုေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္။ ညဉ့္ဦးယံမွာ ပုေဗၺနိဝါသႏုႆတိဥာဏ္ကိုရမယ္။ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္ကိုရမယ္။ မိုးေသာက္ယံအခ်ိန္ အာသဝကၡယဥာဏ္ေတြရၿပီးေတာ့ ေနဝန္းႀကီးေပၚေပါက္လာတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ သစၥာေလးပါးကိုသိၿပီး သဗၺညဳတဥာဏ္ကိုရမယ္။
ဘုရားပြင့္တဲ့ကံ့ေကာ္ပင္ရဲ့ လုံးပတ္က အဲဒီေခတ္အခါမွာ လူေတြရဲ့ အေတာင္နဲ႔ အေတာင္ခုနစ္ဆယ္ရွိမယ္။ အကိုင္းအခက္ ကိုးကိုင္း ခက္မကိုးျဖာလို႔ေခၚတယ္။ ကံ့ေကာ္ပင္ရဲ့ အနံ့ေတြက ေလေအာက္ကိုဆယ္ယူဇနာ ေလအထက္ကို ဆယ္ယူဇနာေမႊးမယ္။ ကံ့ေကာ္ပြင့္ေတြက ႏြားလွည္းဘီးေလာက္ႀကီးမယ္။ ဘုရားျဖစ္တဲ့ေန႔ကစၿပီး ပြင့္ၾကတဲ့ ကံ့ေကာ္ပြင့္ေတြဟာ ဘုရားပရိနိဗၺာန္စံတဲ့ေန႔က်မွ ေႂကြၾကေတာ့မွာ။ အဲဒီကံ့ေကာ္ပင္ကို ဘယ္ငွက္မွ မနားဝံ့ၾကဘူး။ ျဖတ္ေက်ာ္မပ်ံ႕ဝံ့ၾကဘူး။ ကံ့ေကာ္ပင္းနားေရာက္တဲ့ငွက္တို င္း သတၱဝါတိုင္း ကံ့ေကာ္ပင္ကို လက္ယာရစ္သုံးပတ္ပတ္ၿပီးမွ သြားၾကလိမ့္မယ္။ ျဗဟၼာမင္းက တရားေဟာရန္ ေတာင္းပန္ျခင္း အဲဒီကံ့ေကာ္ပင္ရဲ့ အနီးအနားမွာပဲ သီတင္းသုံးေနတဲ့အခ်ိန္ ေလးဆယ့္ကိုးရက္ေက်ာ္လြန္တဲ့အခါ ပြင့္ေတာ္မူသြားၾကတဲ့ ဘုရားရွင္တိုင္းရဲ့ ထုံးတမ္းအစဥ္အလာအရ ျဗဟၼာမင္းႀကီးရဲ့ေလာကဂ႐ုကို ခံယူမယ္။ ျဗဟၼာမင္းကေတာင္းပန္မွ တရားေဟာရတာက ပြင့္ေတာ္မူသြားၾကတဲ့ ဘုရားရွင္တိုင္းရဲ့ ဓမၼတာျဖစ္လို႔ ေဟာရတာ။ ဘုရားမပြင့္မီ ဗာဟိရကာလမွ လူဝတ္ေၾကာင္မ်ား ရေသ့ ပရိဗိုဇ္ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ေတြဟာ ျဗဟၼာေတြကိုသာ အေလးဂ႐ုျပဳ ကိုးကြယ္ေနၾကတာ။ တေလာကလုံးက အေလးအျမတ္ျပဳေသာ ျဗဟၼာႀကီးက ျမတ္စြာဘုရားအား အေလးျပဳ ညႊတ္တြားကိုင္းရွိုင္းလာလၽွင္ တစ္ေလာကလုံးပင္ ျမတ္စြာဘုရားကို အေလးျပဳညႊတ္တြားကိုင္းရွိုင္းလာလိမ့္မယ္။ အဲဒါကို ေလာကဂ႐ု ယူလိုက္တာလို႔ေခၚတယ္။
ဓမၼစၾကာတရားေဟာႂကြျခင္း...
ျဗဟၼာမင္းထံမွ တရားေဟာရန္ဝန္ခံၿပီးၿပီဆိုလၽွင္ပဲ ဣသိပတနဥယ်ာဥ္ေတာသို႔ ဓမၼစၾကာတရားေဟာဖို႔ရန္ႂကြလိမ့္မယ္။ ဘုရားရွင္ေျခေတာ္အစုံကို ခံအံ့ေသာငွာ ေျမႀကီးကိုခြင္းၿပီး အေတာင္သုံးဆယ္ရွိတဲ့ ၾကာပြင့္ႀကီး ၂၄ ေတာင္ရွိတဲ့ ၾကာပြင့္ငယ္ေတြက ဘုရားရွင္ေျခခ်တိုင္း ေျခခ်တိုင္း ပြင့္ေပးလိမ့္မယ္။ လူပရိသတ္ ရွစ္ယူဇနာ နတ္ပရိသတ္ စၾကာဝဠာတိုက္အျပည့္ ျဗဟၼာျပည္အထက္ဆုံး အကနိ႒ဘုံတိုင္ေအာင္ ပရိသတ္ေတြကို ထန္းသီးလုံးေလာက္ႀကီးေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္ပါးလႊတ္ၿပီး ဓမၼစၾကာတရားေဟာတဲ့အခါမွာ လူပုဂၢိဳလ္ ကုေဋတစ္သိန္း နတ္ျဗဟၼာေတြက ကုေဋတစ္သိန္း ကၽြတ္တမ္းဝင္ၾကလိမ့္မယ္။
ဘုရားရွင္၏တန္ခိုးေတာ္...
ဘုရားရွင္၏တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ ေရႊပန္းဆိုင္း ေငြပန္းဆိုင္း ပုလဲပန္းဆိုင္း သႏၲာပန္းဆိုင္းတို႔ျဖင့္ တန္ဆာဆင္လ်က္ ရတနာခုနစ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စုံၿပီး ဆယ့္ႏွစ္ယူဇနာက်ယ္ဝန္းတဲ့ ဗိမာန္မ်က္ႏွာက်က္သည္ ဓမၼစၾကာတရားဦးေဟာသည့္ေန႔မွစၿပီး ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံသည့္တိုင္ေအာင္ ေန႔ညအျမဲပင္လိုက္ပါၿပီး မ်က္ႏွာက်က္အျဖစ္ မိုးကာၿပီးေနမယ္။ အရိေမေတၱယ်ဘုရား ေနသန႔္စင္ေသာအခါ ေနဖို႔ရာအတြက္ ေျမႀကီးတို႔ကိုခြဲၿပီး ရတနာသုံးပါးႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ၁၂ ယူဇနာက်ယ္ဝန္းတဲ့ ေရႊမ႑ပ္ႀကီးေပၚေပါက္လိမ့္မယ္။ ဘုရားရွင္တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ မိတာန္ပန္းဆိုင္း တုရင္တိုင္ ထီး တံခြန္ ဆီမီး တန္ေဆာင္း ရတနာမ႑ပ္ႀကီးဟာ ဘုရားရွင္တရားေဟာရာ ဌာနတိုင္းမွာ အိမ္မွာေဟာမယ္ဆိုရင္ အိမ္ေပါက္ဝ ေက်ာင္းမွာေဟာမယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းေပါက္ဝ ၿမိဳ႕မွာေဟာမယ္ဆိုရင္ ၿမိဳ႕မွာ ေတာမွာေဟာမယ္ဆိုရင္ ေတာမွာ စတဲ့ ေဟာတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ ေကာင္းကင္ယံကေနၿပီး အျမဲတမ္း ပရိနိဗၺာန္စံအထိ လ္ိုက္ပါေနမွာ။
႐ုပ္ျမင္သံၾကားေမေတၱယ်ဘုရား...
အရိေမေတၱယ်ဘုရား တရားေဟာတဲ့အခါ ဘယ္ၿမိဳ႕ ဘယ္ေဒသ ဘယ္အရပ္ ဘယ္ရြာေဒသ ဇနပုဒ္ အိမ္ကပဲေဟာေဟာ စၾကဝဠာတိုက္တစ္ေသာင္းလုံး ဘုရားရွင္ရဲ့ တရားေဟာအသံကိုၾကားေနရမယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ့ ပုံသဏၭာန္ကိုလည္းျမင္ေနရမယ္။ ႐ုပ္လည္းျမင္ရမယ္ အသံလည္းၾကားရမယ္။ မျမင္ခ်င္လို႔ မ်က္စိမွိတ္ထားလည္း မရဘူး။ မၾကားခ်င္လို႔နားပိတ္ထားလည္းမရဘူး။ ဘုရားရွင္ရဲ့တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ ၃၁ ဘုံအကာအရံမရွိ ဖီလာထုတ္ခ်င္းေပါက္ျမင္ၾကရမွာ။ အေပၚၾကည့္ရင္ နတ္သား နတ္သမီး ျဗဟၼာေတြျမင္ရမယ္။ ေအာက္ငုံ႔ၾကည့္ရင္ ငရဲျပည္မွာ ခံစားေနရတဲ့ ငရဲဒုကၡမ်ိဳးစုံကိုျမင္ရေတာ့ ငရဲေရာက္ေအာင္ အကုသိုလ္ေတြျပဳရဲဖို႔မရွိေတာ့ဘူး။ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ရဲ့တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ ေယာက္်ားဆိုရင္ နတ္သားလို မိန္းမဆိုရင္ နတ္သမီးလို ေခ်ာေမာလွပေတြခ်ည္းျဖစ္ရာ ႐ုပ္မေခ်ာ အဂၤါမစုံတစ္ေယာက္မွမရွိ။ အကုန္းအကြ အကန္း အႏူအဝဲေရာဂါသည္ေတြ လုံးဝမရွိ။ အသက္ငါးရာျပည့္တဲ့အရြယ္ေရာက္ရင္ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကလိမ့္မယ္။ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦး ခိုက္ရန္ေဒါသမရွိ ျပႆနာမရွိ ကြဲကြာသြားျခင္းလည္းမရွိ။ အျမဲအဆင္ေျပမယ္။ ရာသက္ပန္ေပါင္းသင္းရမယ္။ အမ်ိဳးသမီးတိုင္းမွာ ပတၱျမားနားေတာင္း လက္စြပ္ လက္ေကာက္ ေျခက်င္းစသည္တို႔ဟာ ေရႊအိုးႀကီးေတြထဲက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ယူဝတ္ၾကမွာ။ ေရႊမဝတ္နိုင္တဲ့သူမရွိဘူးတဲ့။ စားစရာပေဒသာပင္ေတြမွာ ယူစားခ်င္တဲ့အခ်ိန္ယူစားလို႔ရတယ္။ က်န္းမာေရးအေနနဲ႔ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း ဘာေရာဂါမွကိုမရွိဘူး။ ေန႔ညခြဲမရ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ရဲ့ တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ ကမၻာေလာႀကီးဟာ ေန႔အခါ ညအခါရယ္လို႔မရွိ ေန႔ေရာညပါ အျမဲတမ္းလင္းထိန္ၿပီးေတာ့ မနက္ပြင့္တဲ့ပန္း ညပြင့္တဲ့ပန္း မနက္ပန္း ညပန္း ၾကက္တြန္သံေတြကို ၾကည့္ရွုနားေထာင္ၿပီး ေန႔ညခြဲယူရလိမ့္မယ္။ ပရိနိဗၺာန္စံမည့္အရြယ္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ကုေဋခုနစ္ရာေသာ ပရိသတ္တို႔ကို ေခ်ခၽြတ္ေတာ္မူၿပီးလၽွင္ အႏွစ္ရွစ္ေသာင္းျပည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပရိနိဗၺာန္စံဝင္လိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ သာသနာေတာ္က အႏွစ္ႏွစ္သိန္းေျခာက္ေသာင္း ျပည့္တဲ့အခါ ဘဒၵကမၻာႀကီးသည္ အခ်ိန္တန္လၽွင္ ပ်က္ၿပီး ကမၻာတစ္သိန္းကာလလုံး ဘုရားမပြင့္ေတာ့ဘူးတဲ့။ ဘုရားမပြင့္တဲ့ ကမၻာတစ္သိန္းေက်ာ္လြန္ေသာအခါ မ႑ကမၻာျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဥတၱရာမမင္းသည္ ရာမသမၺဳဒၶဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္။ ပေသနဒီေကာသလမင္းက ဓမၼရာဇာဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္။ အဲဒီ မ႑ကမၻာမွာဘုရားႏွစ္ဆူပြင့္ၿပီး ပ်က္စီးသြားတဲ့အခါ သာရကမၻာျဖစ္ေပၚၿပီး အဘိဘူဘုရားတစ္ဆူသာပြင့္လိမ့္မယ္။ သာရကမၻာပ်က္ၿပီး ကမၻာတစ္သိန္းဘုရားမပြင့္ဘဲေနၿပီးေတာ့ ကမၻာတစ္သိန္းေက်ာ္လြန္ေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ ကမၻာမ်ားမွာ ဒီဃေသာနိအသူရိန္နတ္သား စႏၵနီပုဏၰား၊ သုဘလုလင္ ေတာေဒယ်ပုဏၰား ၊ နာဠာဂီရိဆင္မင္း ပလေလယဆင္မင္းတို႔ အစဥ္အတိုင္း ဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္။ အရိေမေတၱယ်ဘုရားဖူးေျမာ္ရန္ ျပဳလုပ္ရမည့္ကုသိုလ္ ယခုၾကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား သာသနာကာလအတြင္းမွာ ကိုယ္တိုင္ ရဟန္းသာမေဏ သီလရွင္ဝတ္ၿပီး ပရိယတ္ ပဋိပတ္ သာသနာျပဳေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ မိမိရင္မွျဖစ္တဲ့သား သူတစ္ပါးရင္မွျဖစ္တဲ့သားေတြကို ရဟန္းခံေပးျခင္း ရွင္ျပဳေပးျခင္းျပဳတဲ့ပုဂၢိဳလ္ မိခင္ဖခင္ေက်းဇူးရွင္ေတြကို ဝတ္ေက်တမ္းေက်မဟုတ္ဘဲ စိတ္ပါလက္ပါျပဳစုလုပ္ေကၽြးေသာပုဂၢိဳလ္ သရဏဂုံသီလမျပတ္ေဆာက္တည္ေသာပုဂၢိဳလ္ ဘုရားသာသနာတည္စိမ့္ေသာငွာ ေစတီပုထိုး စည္းခုံ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္း ဇရပ္စသည္တို႔ကို ျပဳျပင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ အသစ္ေဆာက္လုပ္လွုဒါန္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ေဗာဓိေညာင္ပင္စိုက္ပ်ိဳးေသာပုဂၢိဳလ္ ေညာင္ေရသြန္းေလာင္းေသာပုဂၢိဳလ္ ေရတြင္း ေရအိုင္ ေရကန္ စတုဒိသာေက်ာင္းဇရပ္ တံတား်႔ပုျပင္ေသာပု ၢိဳလ္ အ႐ုဏ္ဆြမ္း ေန႔ဆြမ္းမျပတ္ေလာင္းလွုေသာပုဂၢိဳလ္ ရဟန္းတို႔အားပစၥည္းေလးပါးတို႔ျဖင့္ေထာက္ပံ့လွုဒါန္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ ကမၼဌာန္းဘာဝနာပြားမ်ားအားထုတ္ေသာပုဂၢိဳလ္…. အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြအားလုံး ဧကန္မုခ် မလြဲမေသြ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေျမာ္ရၿပီး နိဗၺာန္ကိုရမယ္။ အဲဒါက ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္ေျပာျပခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းေျပာျပခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေတြကေတာ့….. မဟာေဝသႏၲရာဇာတ္ေတာ္ကို ေန႔ခ်င္းကုန္ေအာင္နာၾကားၾကေသာသူတို႔သည္ ကၽြန္ုပ္ဘုရားမျဖစ္မီအၾကား သံသရာ၌ က်င္လည္ေလသမၽွမွာလည္း စိတ္ႏွင့္ကိုယ္ကို အစိုးရ၍ လူေကာင္း နတ္ေကာင္း စည္းစိမ္ေကာင္းကို ခံစားရၿပီး ကၽြန္ုပ္ဘုရားျဖစ္ေသာအခါ ေရွးဦးစြာ ဖူးေတြ႕ရ၍ ပဋိသမၻိဒါပညာေလးပါးႏွင့္တကြ ရဟႏၲာအျဖစ္ကို မခၽြတ္မလြဲရနိုင္ပါလိမ့္မယ္လို႔ ရွင္မာလဲမေထရ္ျမတ္အား အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းက ေျပာျပေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
လူနတ္ျဗဟၼာသတၱဝါအေပါင္း ႏွလုံးစိတ္ဝမ္းေအးခ်မ္းၿပီး ေရာဂါခပ္သိမ္းကင္းေဝးနိုင္ၾကပါေစ...
ကိုဝင္းဘေလာ့မွ ဓမၼအလွူကို ျပန္လည္မၽွေဝပါသည္။
၂။ မိမိရင္မွျဖစ္တဲ့သား၊ သူတစ္ပါးရင္မွ ျဖစ္တဲ့သားေတြကို ရဟန္းခံေပးျခင္း၊ ရွင္ျပဳေပးျခင္းျပဳတဲ့ ပုဂၹိဳလ္။
၃။ မိခင္ဖခင္တို႔ကို ဝတ္ေက်တန္းေက်မဟုတ္ဘဲ စိတ္ပါလက္ပါ ရိုေသစြာျပဳစုလုပ္ေကၽြးတဲ့ ပုဂၹိဳလ္။
၄။ သရဏဂုံသီလ မျပတ္ ေဆာက္တည္ေသာ ပုဂၹိဳလ္။
၅။ ဘုရားသာသနာ တည္စိမ့္ေသာဌာ ေစတီ၊ ပုထိုး၊ စည္းခုံ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္း ဇရပ္ စသည္တို႔ကို ျပဳျပင္တဲ့ပုဂၹိဳလ္၊ အသစ္ေဆာက္လုပ္လွူးဒါန္းတဲ့ ပုဂၹိဳလ္။
၆။ ေဗာဓိေညာင္ပင္ စိုက္ပ်ိဳးေသာ ပုဂၹိဳလ္၊ ေညာင္ေရသြန္းေလာင္းေသာ ပုဂၹိဳလ္။
၇။ ေရတြင္း ေရကန္ ေရအိမ္ စတုဒီသာ ေက်ာင္းဇရပ္ တံတား ျပဳျပင္ေသာပုဂၹိဳလ္၊ အ႐ုဏ္ဆြမ္း ေန႔ဆြမ္း ေလာင္လွူေသာ ပုဂၹိဳလ္။
၈။ ရဟန္းတို႔အား ပစၥည္းေလးပါး လွူဒါန္းေထာက္ပံ့ေသာ ပုဂၹိဳလ္။
၉။ ကမၼ႒ာန္းဘာဝနာ ပြားမ်ားအားထုတ္ေသာ ပုဂၹိဳလ္
အားလုံး ဧကန္မုခ် ေျမႀကီး လက္ခတ္မလြဲ၊ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ကို ဖူးေျမာ္ရၿပီး နိဗၹာန္ကိုရမယ္။
*အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရား*
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ တကယ္လို႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ ျဖစ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေဟာဒီကမၻာမွာ ေနာင္ပြင္ေတာ္မူမဲ့ ျမတ္စြာဘုရားအေၾကာင္းကို သိခ်င္ၾကမယ္လို႔ထင္ပါတယ္ တခ်ိဳ႕လည္း သိၿပီးျဖစ္ေနၾကမွာပါ မသိရေသးတဲ့ သူေတြအတြက္ ဒီပိုစ့္ေလးကိုတင္လိုက္တာပါ ဒီေမးလ္ေလးကို ပို႔ေပးတဲ့ အရွင္ဝိမလဝံသကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္ဘုရား။ ေနာင္ပြင့္ေတာ္မူမည့္ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ ကို ရွိခိုးကန႔္ေတာ့လိုက္ပါတယ္ ဘုရား
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနထိုင္ေသာေဟာဒီကမၻာမွာဘုရားငါး ဆူပြင့္မယ္လို႔ မွတ္သားၾကားသိဖူးပါတယ္ အခုဘုရားေလးဆူးပြင့္ထြန္းၿပီးပါၿပီ ေနာင္ပြင့္လတၱံေသာ ျမတ္စြာဘုရားမွာ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ ဟုသိရပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာတိုင္းရဲ့ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္းက နိဗၺာန္ျဖစ္ပါတယ္ "အလြန္ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းေသာဘုရားရွင္ရဲ့ တရားေတာ္အားနာၾကားၿပီး ေရွ႕ေတာ္မွာတင္ကၽြတ္တမ္းဝင္ နိဗၺာန္စံရမယ္ဆိုရင္ အေကာင္းဆုံးေပါ့ဗ်ာ။"
အဲဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တိုဘုရားရွင္ ေဟားၾကားခဲ့သည့္အတိုင္း လိုက္လုပ္ဖို႔ လိုပါတယ္ …သုံးခ်က္ထဲပါ
၁။ မေကာင္းမွု ကိုေရွာင္ရမယ္ ။
၂။ ေကာင္းမွု ကိုေဆာင္ၿပီးအစဥ္ျပဳလုပ္ေနရမယ္ ။
၃။ စိတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္ထားရပါမယ္ ။
ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ကပၸိလဝတ္ျပည္ နိေျဂာဓာ႐ုံေက်ာင္းမွာ သီတင္းသုံးေနတဲ့အခ်ိန္ အရွင္သာရိပုတၱရာ၏ ေလၽွာက္ထားခ်က္အရ အရဟတၱဖိုလ္ဈာန္သမာပတ္ ဝင္စားၿပီး အဇိတရဟန္း ေနာင္အနာဂတ္ကာလမွာ အရိေမေတၱယ်ဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူမည့္အေၾကာင္းကို ေဟာၾကားေတာ္ မူပါတယ္။ အရိေမေတၱယ်ဘုရားေလာင္းက တစ္သေခၤ်ႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီေတြျဖည့္က်င့္ၿပီး တုသိတာနတ္ျပည္မွာရွိေနမယ္။
ေနာင္ပြင့္ေတာ္မူမည့္အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္အေၾကာင္း...
အေလာင္းေတာ္နတ္သားက လူ႔ျပည္ကိုဆင္းၿပီး ပဋိသေႏၶေနဖို႔ရာအတြက္ ဘုရားေလာင္းတို႔ရဲ့ ထုံးတမ္းအစဥ္အလာ ဓမၼတာအရ ပဋိသေႏၶယူေတာ့မယ္ဆိုရင္ ၾကည့္ျခင္းငါးပါး အရင္ၾကည့္ၿပီးမွ ပဋိသေႏၶယူေလ့ရွိၾကတယ္။
ၾကည့္ျခင္းငါးပါးျဖင့္ၾကည့္ေတာ္မူျခင္းက-..
(၁)ဘုရားျဖစ္မည့္ေခတ္အခါကာလကား အႏွစ္တစ္သိန္းမွစၿပီး ေအာက္ျဖစ္ေသာကာလ အႏွစ္တစ္ရာတန္းမွစၿပီး အထက္ျဖစ္ေသာကာလ (တစ္သိန္းႏွင့္ တစ္သိန္းေအာက္- ၁၀ဝအထက္)
(၂)ဘုရားျဖစ္ရာကၽြန္းကား ဇမၺဴဒိပ္ကၽြန္း
(၃)ဘုရားပြင့္ရာေဒသကား မဇၥ်ိမေဒသ
(၄)ဘုရားေလာင္းျဖစ္ရာ အမ်ိဳးကား မင္းမ်ိဳး ပုဏၰားမ်ိဳး
(၅)မယ္ေတာ္၏အသက္အပိုင္းအျခားကား ဘုရားေလာင္းေမြးၿပီး ခုနစ္ရက္သာေနရျခင္း
ပဋိသေႏၶယုျခင္း...
ေကတုမတီျပည္………..သခၤစၾကဝေတးမင္းႏွင့္တိုင္ပင္ႀကံစည္ဘက္ကိုးကြယ္ ရာျဖစ္ေသာ အတိတ္ အနာဂတ္ကိုသိျမင္နိုင္ၿပီးပစၥဳပန္သံသရာအစီးအပြားကို ဆုံးမတတ္ေသာ သုျဗဟၼပုဏၰားႀကီး၏ ျဗဟၼဏဝတီပုေဏၰးမဝမ္းမွာ ပဋိသေႏၶေနလိမ့္မည္။
ျဗဟၼဏဝတီပုေဏၰးမဝမ္းမွာဆယ္လျပည့္တဲ့အခါမွာ ဣသိပေတနသမင္ေတာမွာ မယ္ေတာ္ ျဗဟၼဏဝတီသည္ထိုင္လ်က္လည္းမဟုတ္ အိပ္လ်က္လည္းမဟုတ္ဘဲ ရပ္လ်က္သာလၽွင္ သစ္ပင္၏အကိုင္းအခက္ကိုကိုင္လ်က္ ေမေတၱယ်ကိုဖြားေတာ္မူလိမ့္မည္။ဘုရားေလာင္းနဲ႔အတူ တစ္ခ်ိန္တည္းဖြားေတာ္မူတဲ့ဖြားဘက္ေတာ္ ၁၈ ကုေဋအားလုံးအမတ္ေတြခ်ည္းျဖစ္မယ္။ အဇိတဟူေသာအမည္ကိုသာေပးလိမ့္မယ္။ ဘုရားေလာင္းအဇိတမင္းသားဟာဖြားလၽွင္ဖြားခ်င္း ခုနစ္ဖဝါးလွမ္းၿပီး ေျခေတာ္ခ်တိုင္းခ်တိုင္း ၾကာပြင့္ေတြေပၚေပါက္လိမ့္မယ္။
ဖြားလၽွင္ဖြားခ်င္း ခုနစ္လွမ္းလွမ္းၿပီး "ယခုဘဝကား ငါ့အဖို႔ေနာက္ဆုံးဘဝတည္း ေနာက္ထပ္ဘဝမရွိေတာ့ၿပီ အာသေဝါကင္းသည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ၿငိမ္းေအးလတၱံ့" ဟူေသာစကားကိုအရပ္ေလးမ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီးေျပာဆိုလိမ့္မယ္။
ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ေပၚလာျခင္း...
အဇိတမင္းသားေလာကစည္းစိမ္ခံစားဖိ ု႔ရာေနမင္း၏ေရာင္ျခည္ကဲ့သို႔ လူသားေတြမ်က္စိျဖင့္ စိန္းစိန္းမၾကည့္ဝံ့တဲ့ အေရာင္တလက္လက္ျဖင့္ ရတနာအေရာင္ ထြန္းလင္းေျပာင္တဲ့တင့္တယ္ခံ့ညားေသာ ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ ေပၚေပါက္လာလိ္မ့္မည္။ ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ကို တစ္ေဆာင္မွာ ပရိေဘာဂအသုံးအေဆာင္ အျပည့္အစုံပါတဲ့တိုက္ခန္းက ခုနစ္ေထာင္စီ တစ္ဖက္တစ္ဖက္မွာ ပတၱျမားေက်ာက္မ်က္ရြဲစီေသာနဝရတ္ကိုးပါးနဲ႔ ျပည့္စုံေသာ ပလႅင္ခုနစ္ေထာင္စီ ရတနာခုနစ္ပါးႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထီးျဖဴခုနစ္ေထာင္စီ ခုတင္ေညာင္ေစာင္းခုနစ္ေထာင္စီ ျပာသာဒ္တစ္ေဆာင္ကို တိုက္ခန္းက ခုနစ္ေထာင္စီဆိုေတာ့ ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ဆိုရင္ တိုက္ခန္းေပါင္း ၂၈၀၀၀ ရွိမယ္။ ျပာသာဒ္တစ္ေဆာင္တစ္ေဆာင္ကို ေရႊအိုးႀကီးကတစ္လုံးစီ။ ေရႊအိုးတစ္လုံးစီရဲ့အဝကား တစ္ယူဇနာက်ယ္မယ္။ ေရႊအိုး၏အေမာက္ကား ေျမႀကီးနဲ႔အမၽွေအာက္ေျမႀကီးအဆုံ းထိ သုံးလို႔မကုန္ဘူး။ ဒါတင္မကေသးဘူး ေရႊအိုးတစ္လုံးစီမွာ ပေဒသာပင္ႀကီးေျခာက္ပင္စီ ေပါက္လိမ့္မယ္။ ျပာသာဒ္တစ္ေဆာင္ တစ္ေဆာင္မွာ ဆဒၵန္ဆင္မင္းခုနစ္ေထာင္ ေလာဟကသိေႏၶာျမင္း တစ္ေထာင္ျဖင့္ ေမာင္းႏွင္ရေသာရထားခုနစ္ရာ ေမာင္းမေပါင္းတစ္ေသာင္းေျခာက္ေ ထာင္က ဆိုတီးမွုတ္ေျဖေဖ်ာ္ဖို႔ရာ ကေခ်သည္အမ်ိဳးသမီးခုနစ္ေထာင္တို႔ျဖင့္ေဖ်ာ္ေျဖၾကလိမ့္မည္။
အဇိတမင္းသားအိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း...
အခ်ိန္တန္လို႔အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါ စႏၵမုကၡီအမ်ိဳးသမီးနဲ႔အိမ္ေထာင္ျပဳလိမ့္မည္။ စႏၵမုကၡီအမ်ိဳးသမီးကလည္း သူမတူ နတ္သမီးတမၽွအလြန္လွပၿပီး သူ႔ရဲ့ခႏၶာကိုယ္အနံ့ကား စႏၵကူးသရကၡန္အနံ့လိုေမႊးႀကိဳင္ေနမယ္။ ခႏၶာကိုယ္အသားကလည္း ဝါဂြမ္းကဲ့သို႔ ႏူးညံ့မယ္။ ခႏၶာကိုယ္အေရာင္က ဆယ့္ႏွစ္ေတာင္အတြင္း မီးမထြန္းဘဲ အေရာင္တဝင္းဝင္းထိန္ေနမယ္။ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ဟာဘယ္ေလာက္ဘုန္းႀကီးလိုက္မလဲဆိုတာ ရွင္ဘုရင္မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အဇိတမင္းသားဘဝေလာက္ရွိတာေတာင္မွသခၤစၾကဝေတးမင္းႏွင့္တကြ ၿမိဳ႕ေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္က ရွင္ဘုရင္ေတြနတ္သားေတြက ေဝယ်ဝစၥလုပ္ေပးခ်င္လို႔ျပဳလုပ္ခြင့္ေပးဖို႔လာၿပီးေတာင္းပန္ ၾကတယ္တဲ့။ အဇိတမင္းသားက အကၽြန္ုပ္မွာ ဖြားဘက္ေတာ္ ၁၈ ကုေဋအမတ္ႀကီးႏွင့္တကြ ဆင္ျမင္းရဲမက္ဗိုလ္ပါေတြ ရွိပါတယ္။ အလိုမရွိေတာ့ပါဟု ေျပာလႊတ္လိမ့္မယ္။
သားေတာ္ဖြားျမင္ျခင္း...
အဇိတမင္းသားဟာ ျပသာဒ္ေလးေဆာင္မွာ ေလာကီစည္းစိမ္ခံစားေနစဥ္မွာ အႏွစ္တစ္ေသာင္းျပည့္တဲ့အခါက်ရင္ ျဗဟၼာဝံသ ဆိုတဲ့ သားေယာက္်ားေလးေမြးဖြားလိမ့္မယ္ ။
နိမိတ္ေလးပါးျမင္ျခင္း...
ျဗဟၼာဝံသ သားေယာက္်ားေလးေမြးဖြားၿပီးတဲ့အခါ ဘုရားရွင္တို႔ရဲ့ ထုံးတမ္းစဥ္လာ ဓမၼတာအရ ဥယ်ာဥ္ကထြက္စဥ္မွာ သူအို သူနာ သူေသ ရဟန္း နိမိတ္ႀကီးေလးပါးေတြ႕ျမင္ရရင္ သံေဝဂတရားေတြရလာၿပီးေတာ့ ေတာထြက္မည့္အႀကံျဖစ္ေပၚလာလိမ့္မည္။ ဒိဗ်ာဝဒါန ေမေတၱယ်ဗ်ာကရဏဝဒါန (၃၆-၃၇) မွာျပဆိုထားတာကေတာ့ သခၤမင္း၏ ယဇ္တိုင္အပိုင္းပိုင္းျပတ္သည္ကို ျမင္ရၿပီး သံေဝဂျဖစ္ၿပီးေတာထြက္လိမ့္မည္လို႔ျပဆိုထားတာရွိေသးတယ္။ ဘယ္လိုပုံနည္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ေတာကေတာ့ထြက္မွာပါပဲ။ အဇိတမင္းသား ေတာထြက္မယ့္အႀကံစိတ္ကို သခၤစၾကဝေတးမင္းက သိတဲ့အခါ အဇိတမင္းသားေပ်ာ္ေအာင္ဆိုၿပီးေတာ့ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ေသာ ကေခ်သည္ေတြၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သား နိဂုံးဇနပုဒ္သူ မင္းသားမင္းေျမး သူေဌး သူႂကြယ္စေသာ လူအေပါင္းတို႔က ပန္းနံ့သာစြဲလ်က္ အဇိတမင္းသားကို ၿခံရံၿပီး ေနၾကလိမ့္မယ္။ နတ္ျဗဟၼာေတြကလည္း နတ္တို႔ရဲ့ ထီး တံခြန္ ပန္းနံ့သာ ေရႊေပါက္ေပါက္ ေငြေပါက္ေပါက္ စသည္တို႔ျဖင့္ ဘုရားေလာင္းျပာသာဒ္ မိုးႀကီးရြာသကဲ့သို႔ အျပည့္အလၽွံၿခံရံခစားေနၾကလိမ့္မယ္။ လူ႔ဘဝ ကာမဂုဏ္ထဲမွာေပ်ာ္ေအာင္ေျဖေဖ်ာ္ေနၾကတာ။
အဇိတမင္းသားေတာထြက္ေတာ္မူျခင္း...
အဇိတမင္းသား ေတာထြက္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္အႀကံကို သခၤစၾကဝေတးမင္းႏွင့္တကြ တိုင္းသူျပည္သား လူေတြအားလုံးသိသြားၾကတဲ့အခါမွာ ဘယ္ေန႔ ဘယ္ရက္ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အဇိတမင္း ေတာထြက္မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းအသံကို အားလုံးသိသြားၾကေတာ့ နန္းတြင္းသူ နန္းတြင္းသား ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ ေတာရြာဇနပုဒ္က လူေတြ မင္းသား မင္းေျမး သူေဌး သူႂကြယ္အစရွိတဲ့ လူေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္တကြ စႏၵမုကၡီ သားေတာ္ ျဗဟၼာဝံသ အလုပ္အေကၽြးကေခ်သည္ေတြေရာ အဇိမင္းရဲ့ ျပာသာဒ္ထဲမွာ ေတာထြက္ရင္လိုက္ဖို႔ရာအတြက္ျပည့္လၽွံၿပီးေတာ့ေနမယ္။ ေတာထြက္မည့္ အခ်ိန္လည္းေရာက္ေရာ လူေပါင္းမ်ားစြာျပည့္ေနတဲ့ ျပာသာဒ္ႀကီးဟာ ဘုရားေလာင္းတန္ခိုးေတာ္ၾကာင့္လည္းေကာင္း စၾကဝေတးမင္းအာဏာေၾကာင့္လည္းေကာင္း နတ္ျဗဟၼာတို႔ တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း ဟသာၤမင္းပ်ံသကဲ့သို႔ ေကာင္းကင္ယံသို႔ပ်ံတက္ၿပီး ကံ့ေကာ္ပင္ရွိရာအရပ္သို႔ ေကာင္းကင္ယံခရီးျဖင့္ ေတာထြက္သြားၾကလိမ့္မယ္။ နတ္ျဗဟၼာမ်ား ပို႔ေဆာင္ျခင္း ေကာင္းကင္ယံ ဟသာၤပ်ံ ျပာသာဒ္ႀကီးကို ျဗဟၼာမင္းက သုံးယူဇနာ ရွိေသာထီးကိုကိုင္ၿပီး လိုက္မယ္။ သိၾကားမင္းက အေတာင္ေျခာက္ဆယ္ရွိေသာ လက္ယာရစ္ ခ႐ုသင္းကိုကိုင္လ်က္ သာဓု သုံးႀကိမ္ေခၚၿပီးလိုက္မယ္။ သုတဝံနတ္သားက သားၿမီးယပ္ကိုကိုင္ၿပီးလိုက္မယ္။ တုသိတာနတ္သားက ပတၱျမားယပ္ကိုကိုင္ၿပီးလိုက္မယ္။ ပဥၥသႋခနတ္သားက ေစာင္းကိုကိုင္မယ္။ ေလာကပါလနတ္သားေလးေယာက္က သန္လ်က္ကိုကိုင္မယ္။ ႏွစ္သိန္းရွစ္ေသာင္းရွိတဲ့ ဘီလူးစစ္သည္ေတြက လက္နက္ကိုယ္စီကိုင္မယ္။ နတ္သမီးေတြက ရတနာပုေဋာင္းကိုကိုင္မယ္။ အသူရာနတ္တို႔က သီခ်င္းဆိုၿပီးေတာ့ နတ္တို႔၏ တံခြန္ကိုကိုင္မယ္။ နတ္မင္းတို႔က ပတၱျမားရွိေသာ ဆီမီးကိုကိုင္မယ္။ ဂဠဳန္တို႔က ေစာင္းတီးလိုက္မယ္။ ဂႏၶဗၺနတ္တို႔က ေစာင္းတီးၿပီးလိုက္မယ္။ ဟသာၤပ်ံေကာင္းကင္ျပာသာဒ္ထဲမွာ ေတာထြက္လို႔ လိုက္ၾကမည့္ ပရိသတ္ေတြက ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တဲ့။ ေကာင္းကင္ယံျပာသာဒ္ပ်ံနဲ႔ ေဆြစုံမ်ိဳးစုံ သားနဲ႔ မယားနဲ႔ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ပရိသတ္နဲ႔ အၿခံအရံနဲ႔ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ ကံ့ေကာ္ပင္ရွိရာသို႔ ေတာထြက္မွာ။ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ဟာ ကံ့ေကာ္ပင္ေအာက္မွာပြင့္မွာပါ။ ကံ့ေကာ္ပင္ဆီေရာက္တဲ့အခါမွာ အဇိတမင္းသားက ကံ့ေကာ္ပင္ေအာက္မွာ ဒုကၠခရစရိယာကို က်င့္ေတာ္မူပါမယ္။ အဇိတမင္းသားဟာ ဒုကၠခရစရိယာကို ေျခာက္ရက္က်င့္ေတာ္မူ႐ုံမၽွနဲ႔ ဘုရားစင္စစ္ျဖစ္လိမ့္မည္။ စႏၵမုကၡီမိဖုရားက အဲဒီေနရာမွာပဲ နတ္ဩဇာနဲ႔ျပည့္စုံတဲ့ ႏြားနို႔ဆြမ္းလွုလိမ့္မယ္။
သဗၺညဳတဥာဏ္ရသည့္အခ်ိန္...
ညေနခ်မ္းအခ်ိန္ေရာက္သည့္အခါ ကံ့ေကာ္ပင္နဲ႔ မနီးမေဝး ရတနာခုနစ္ပါးနဲ႔ျပည့္စုံတဲ့ အျမင့္ ၆၄ေတာင္ရွိတဲ့ ေရႊပလႅင္ေပၚေပါက္လာလိမ့္မယ္။ ထိုေရႊပလႅင္အထက္ဝယ္ ထက္ဝက္ဖြဲ႕ေခြထိုင္ေနေတာ္မူလ်က္ အေရွ႕ေလာကဓာတ္ကိုၾကည့္ၿပီး နတ္ပရိသတ္နဲ႔ လူပရိသတ္ေတြၿခံရံလ်က္ မာရ္နတ္ရဲ့ရန္ကိုေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္။ ညဉ့္ဦးယံမွာ ပုေဗၺနိဝါသႏုႆတိဥာဏ္ကိုရမယ္။ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္ကိုရမယ္။ မိုးေသာက္ယံအခ်ိန္ အာသဝကၡယဥာဏ္ေတြရၿပီးေတာ့ ေနဝန္းႀကီးေပၚေပါက္လာတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ သစၥာေလးပါးကိုသိၿပီး သဗၺညဳတဥာဏ္ကိုရမယ္။
ဘုရားပြင့္တဲ့ကံ့ေကာ္ပင္ရဲ့ လုံးပတ္က အဲဒီေခတ္အခါမွာ လူေတြရဲ့ အေတာင္နဲ႔ အေတာင္ခုနစ္ဆယ္ရွိမယ္။ အကိုင္းအခက္ ကိုးကိုင္း ခက္မကိုးျဖာလို႔ေခၚတယ္။ ကံ့ေကာ္ပင္ရဲ့ အနံ့ေတြက ေလေအာက္ကိုဆယ္ယူဇနာ ေလအထက္ကို ဆယ္ယူဇနာေမႊးမယ္။ ကံ့ေကာ္ပြင့္ေတြက ႏြားလွည္းဘီးေလာက္ႀကီးမယ္။ ဘုရားျဖစ္တဲ့ေန႔ကစၿပီး ပြင့္ၾကတဲ့ ကံ့ေကာ္ပြင့္ေတြဟာ ဘုရားပရိနိဗၺာန္စံတဲ့ေန႔က်မွ ေႂကြၾကေတာ့မွာ။ အဲဒီကံ့ေကာ္ပင္ကို ဘယ္ငွက္မွ မနားဝံ့ၾကဘူး။ ျဖတ္ေက်ာ္မပ်ံ႕ဝံ့ၾကဘူး။ ကံ့ေကာ္ပင္းနားေရာက္တဲ့ငွက္တို င္း သတၱဝါတိုင္း ကံ့ေကာ္ပင္ကို လက္ယာရစ္သုံးပတ္ပတ္ၿပီးမွ သြားၾကလိမ့္မယ္။ ျဗဟၼာမင္းက တရားေဟာရန္ ေတာင္းပန္ျခင္း အဲဒီကံ့ေကာ္ပင္ရဲ့ အနီးအနားမွာပဲ သီတင္းသုံးေနတဲ့အခ်ိန္ ေလးဆယ့္ကိုးရက္ေက်ာ္လြန္တဲ့အခါ ပြင့္ေတာ္မူသြားၾကတဲ့ ဘုရားရွင္တိုင္းရဲ့ ထုံးတမ္းအစဥ္အလာအရ ျဗဟၼာမင္းႀကီးရဲ့ေလာကဂ႐ုကို ခံယူမယ္။ ျဗဟၼာမင္းကေတာင္းပန္မွ တရားေဟာရတာက ပြင့္ေတာ္မူသြားၾကတဲ့ ဘုရားရွင္တိုင္းရဲ့ ဓမၼတာျဖစ္လို႔ ေဟာရတာ။ ဘုရားမပြင့္မီ ဗာဟိရကာလမွ လူဝတ္ေၾကာင္မ်ား ရေသ့ ပရိဗိုဇ္ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ေတြဟာ ျဗဟၼာေတြကိုသာ အေလးဂ႐ုျပဳ ကိုးကြယ္ေနၾကတာ။ တေလာကလုံးက အေလးအျမတ္ျပဳေသာ ျဗဟၼာႀကီးက ျမတ္စြာဘုရားအား အေလးျပဳ ညႊတ္တြားကိုင္းရွိုင္းလာလၽွင္ တစ္ေလာကလုံးပင္ ျမတ္စြာဘုရားကို အေလးျပဳညႊတ္တြားကိုင္းရွိုင္းလာလိမ့္မယ္။ အဲဒါကို ေလာကဂ႐ု ယူလိုက္တာလို႔ေခၚတယ္။
ဓမၼစၾကာတရားေဟာႂကြျခင္း...
ျဗဟၼာမင္းထံမွ တရားေဟာရန္ဝန္ခံၿပီးၿပီဆိုလၽွင္ပဲ ဣသိပတနဥယ်ာဥ္ေတာသို႔ ဓမၼစၾကာတရားေဟာဖို႔ရန္ႂကြလိမ့္မယ္။ ဘုရားရွင္ေျခေတာ္အစုံကို ခံအံ့ေသာငွာ ေျမႀကီးကိုခြင္းၿပီး အေတာင္သုံးဆယ္ရွိတဲ့ ၾကာပြင့္ႀကီး ၂၄ ေတာင္ရွိတဲ့ ၾကာပြင့္ငယ္ေတြက ဘုရားရွင္ေျခခ်တိုင္း ေျခခ်တိုင္း ပြင့္ေပးလိမ့္မယ္။ လူပရိသတ္ ရွစ္ယူဇနာ နတ္ပရိသတ္ စၾကာဝဠာတိုက္အျပည့္ ျဗဟၼာျပည္အထက္ဆုံး အကနိ႒ဘုံတိုင္ေအာင္ ပရိသတ္ေတြကို ထန္းသီးလုံးေလာက္ႀကီးေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္ပါးလႊတ္ၿပီး ဓမၼစၾကာတရားေဟာတဲ့အခါမွာ လူပုဂၢိဳလ္ ကုေဋတစ္သိန္း နတ္ျဗဟၼာေတြက ကုေဋတစ္သိန္း ကၽြတ္တမ္းဝင္ၾကလိမ့္မယ္။
ဘုရားရွင္၏တန္ခိုးေတာ္...
ဘုရားရွင္၏တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ ေရႊပန္းဆိုင္း ေငြပန္းဆိုင္း ပုလဲပန္းဆိုင္း သႏၲာပန္းဆိုင္းတို႔ျဖင့္ တန္ဆာဆင္လ်က္ ရတနာခုနစ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စုံၿပီး ဆယ့္ႏွစ္ယူဇနာက်ယ္ဝန္းတဲ့ ဗိမာန္မ်က္ႏွာက်က္သည္ ဓမၼစၾကာတရားဦးေဟာသည့္ေန႔မွစၿပီး ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံသည့္တိုင္ေအာင္ ေန႔ညအျမဲပင္လိုက္ပါၿပီး မ်က္ႏွာက်က္အျဖစ္ မိုးကာၿပီးေနမယ္။ အရိေမေတၱယ်ဘုရား ေနသန႔္စင္ေသာအခါ ေနဖို႔ရာအတြက္ ေျမႀကီးတို႔ကိုခြဲၿပီး ရတနာသုံးပါးႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ၁၂ ယူဇနာက်ယ္ဝန္းတဲ့ ေရႊမ႑ပ္ႀကီးေပၚေပါက္လိမ့္မယ္။ ဘုရားရွင္တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ မိတာန္ပန္းဆိုင္း တုရင္တိုင္ ထီး တံခြန္ ဆီမီး တန္ေဆာင္း ရတနာမ႑ပ္ႀကီးဟာ ဘုရားရွင္တရားေဟာရာ ဌာနတိုင္းမွာ အိမ္မွာေဟာမယ္ဆိုရင္ အိမ္ေပါက္ဝ ေက်ာင္းမွာေဟာမယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းေပါက္ဝ ၿမိဳ႕မွာေဟာမယ္ဆိုရင္ ၿမိဳ႕မွာ ေတာမွာေဟာမယ္ဆိုရင္ ေတာမွာ စတဲ့ ေဟာတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ ေကာင္းကင္ယံကေနၿပီး အျမဲတမ္း ပရိနိဗၺာန္စံအထိ လ္ိုက္ပါေနမွာ။
႐ုပ္ျမင္သံၾကားေမေတၱယ်ဘုရား...
အရိေမေတၱယ်ဘုရား တရားေဟာတဲ့အခါ ဘယ္ၿမိဳ႕ ဘယ္ေဒသ ဘယ္အရပ္ ဘယ္ရြာေဒသ ဇနပုဒ္ အိမ္ကပဲေဟာေဟာ စၾကဝဠာတိုက္တစ္ေသာင္းလုံး ဘုရားရွင္ရဲ့ တရားေဟာအသံကိုၾကားေနရမယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ့ ပုံသဏၭာန္ကိုလည္းျမင္ေနရမယ္။ ႐ုပ္လည္းျမင္ရမယ္ အသံလည္းၾကားရမယ္။ မျမင္ခ်င္လို႔ မ်က္စိမွိတ္ထားလည္း မရဘူး။ မၾကားခ်င္လို႔နားပိတ္ထားလည္းမရဘူး။ ဘုရားရွင္ရဲ့တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ ၃၁ ဘုံအကာအရံမရွိ ဖီလာထုတ္ခ်င္းေပါက္ျမင္ၾကရမွာ။ အေပၚၾကည့္ရင္ နတ္သား နတ္သမီး ျဗဟၼာေတြျမင္ရမယ္။ ေအာက္ငုံ႔ၾကည့္ရင္ ငရဲျပည္မွာ ခံစားေနရတဲ့ ငရဲဒုကၡမ်ိဳးစုံကိုျမင္ရေတာ့ ငရဲေရာက္ေအာင္ အကုသိုလ္ေတြျပဳရဲဖို႔မရွိေတာ့ဘူး။ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ရဲ့တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ ေယာက္်ားဆိုရင္ နတ္သားလို မိန္းမဆိုရင္ နတ္သမီးလို ေခ်ာေမာလွပေတြခ်ည္းျဖစ္ရာ ႐ုပ္မေခ်ာ အဂၤါမစုံတစ္ေယာက္မွမရွိ။ အကုန္းအကြ အကန္း အႏူအဝဲေရာဂါသည္ေတြ လုံးဝမရွိ။ အသက္ငါးရာျပည့္တဲ့အရြယ္ေရာက္ရင္ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကလိမ့္မယ္။ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦး ခိုက္ရန္ေဒါသမရွိ ျပႆနာမရွိ ကြဲကြာသြားျခင္းလည္းမရွိ။ အျမဲအဆင္ေျပမယ္။ ရာသက္ပန္ေပါင္းသင္းရမယ္။ အမ်ိဳးသမီးတိုင္းမွာ ပတၱျမားနားေတာင္း လက္စြပ္ လက္ေကာက္ ေျခက်င္းစသည္တို႔ဟာ ေရႊအိုးႀကီးေတြထဲက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ယူဝတ္ၾကမွာ။ ေရႊမဝတ္နိုင္တဲ့သူမရွိဘူးတဲ့။ စားစရာပေဒသာပင္ေတြမွာ ယူစားခ်င္တဲ့အခ်ိန္ယူစားလို႔ရတယ္။ က်န္းမာေရးအေနနဲ႔ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း ဘာေရာဂါမွကိုမရွိဘူး။ ေန႔ညခြဲမရ အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ရဲ့ တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ ကမၻာေလာႀကီးဟာ ေန႔အခါ ညအခါရယ္လို႔မရွိ ေန႔ေရာညပါ အျမဲတမ္းလင္းထိန္ၿပီးေတာ့ မနက္ပြင့္တဲ့ပန္း ညပြင့္တဲ့ပန္း မနက္ပန္း ညပန္း ၾကက္တြန္သံေတြကို ၾကည့္ရွုနားေထာင္ၿပီး ေန႔ညခြဲယူရလိမ့္မယ္။ ပရိနိဗၺာန္စံမည့္အရြယ္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ကုေဋခုနစ္ရာေသာ ပရိသတ္တို႔ကို ေခ်ခၽြတ္ေတာ္မူၿပီးလၽွင္ အႏွစ္ရွစ္ေသာင္းျပည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပရိနိဗၺာန္စံဝင္လိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ သာသနာေတာ္က အႏွစ္ႏွစ္သိန္းေျခာက္ေသာင္း ျပည့္တဲ့အခါ ဘဒၵကမၻာႀကီးသည္ အခ်ိန္တန္လၽွင္ ပ်က္ၿပီး ကမၻာတစ္သိန္းကာလလုံး ဘုရားမပြင့္ေတာ့ဘူးတဲ့။ ဘုရားမပြင့္တဲ့ ကမၻာတစ္သိန္းေက်ာ္လြန္ေသာအခါ မ႑ကမၻာျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဥတၱရာမမင္းသည္ ရာမသမၺဳဒၶဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္။ ပေသနဒီေကာသလမင္းက ဓမၼရာဇာဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္။ အဲဒီ မ႑ကမၻာမွာဘုရားႏွစ္ဆူပြင့္ၿပီး ပ်က္စီးသြားတဲ့အခါ သာရကမၻာျဖစ္ေပၚၿပီး အဘိဘူဘုရားတစ္ဆူသာပြင့္လိမ့္မယ္။ သာရကမၻာပ်က္ၿပီး ကမၻာတစ္သိန္းဘုရားမပြင့္ဘဲေနၿပီးေတာ့ ကမၻာတစ္သိန္းေက်ာ္လြန္ေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ ကမၻာမ်ားမွာ ဒီဃေသာနိအသူရိန္နတ္သား စႏၵနီပုဏၰား၊ သုဘလုလင္ ေတာေဒယ်ပုဏၰား ၊ နာဠာဂီရိဆင္မင္း ပလေလယဆင္မင္းတို႔ အစဥ္အတိုင္း ဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္။ အရိေမေတၱယ်ဘုရားဖူးေျမာ္ရန္ ျပဳလုပ္ရမည့္ကုသိုလ္ ယခုၾကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား သာသနာကာလအတြင္းမွာ ကိုယ္တိုင္ ရဟန္းသာမေဏ သီလရွင္ဝတ္ၿပီး ပရိယတ္ ပဋိပတ္ သာသနာျပဳေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ မိမိရင္မွျဖစ္တဲ့သား သူတစ္ပါးရင္မွျဖစ္တဲ့သားေတြကို ရဟန္းခံေပးျခင္း ရွင္ျပဳေပးျခင္းျပဳတဲ့ပုဂၢိဳလ္ မိခင္ဖခင္ေက်းဇူးရွင္ေတြကို ဝတ္ေက်တမ္းေက်မဟုတ္ဘဲ စိတ္ပါလက္ပါျပဳစုလုပ္ေကၽြးေသာပုဂၢိဳလ္ သရဏဂုံသီလမျပတ္ေဆာက္တည္ေသာပုဂၢိဳလ္ ဘုရားသာသနာတည္စိမ့္ေသာငွာ ေစတီပုထိုး စည္းခုံ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္း ဇရပ္စသည္တို႔ကို ျပဳျပင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ အသစ္ေဆာက္လုပ္လွုဒါန္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ေဗာဓိေညာင္ပင္စိုက္ပ်ိဳးေသာပုဂၢိဳလ္ ေညာင္ေရသြန္းေလာင္းေသာပုဂၢိဳလ္ ေရတြင္း ေရအိုင္ ေရကန္ စတုဒိသာေက်ာင္းဇရပ္ တံတား်႔ပုျပင္ေသာပု ၢိဳလ္ အ႐ုဏ္ဆြမ္း ေန႔ဆြမ္းမျပတ္ေလာင္းလွုေသာပုဂၢိဳလ္ ရဟန္းတို႔အားပစၥည္းေလးပါးတို႔ျဖင့္ေထာက္ပံ့လွုဒါန္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ ကမၼဌာန္းဘာဝနာပြားမ်ားအားထုတ္ေသာပုဂၢိဳလ္…. အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြအားလုံး ဧကန္မုခ် မလြဲမေသြ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေျမာ္ရၿပီး နိဗၺာန္ကိုရမယ္။ အဲဒါက ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္ေျပာျပခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းေျပာျပခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေတြကေတာ့….. မဟာေဝသႏၲရာဇာတ္ေတာ္ကို ေန႔ခ်င္းကုန္ေအာင္နာၾကားၾကေသာသူတို႔သည္ ကၽြန္ုပ္ဘုရားမျဖစ္မီအၾကား သံသရာ၌ က်င္လည္ေလသမၽွမွာလည္း စိတ္ႏွင့္ကိုယ္ကို အစိုးရ၍ လူေကာင္း နတ္ေကာင္း စည္းစိမ္ေကာင္းကို ခံစားရၿပီး ကၽြန္ုပ္ဘုရားျဖစ္ေသာအခါ ေရွးဦးစြာ ဖူးေတြ႕ရ၍ ပဋိသမၻိဒါပညာေလးပါးႏွင့္တကြ ရဟႏၲာအျဖစ္ကို မခၽြတ္မလြဲရနိုင္ပါလိမ့္မယ္လို႔ ရွင္မာလဲမေထရ္ျမတ္အား အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းက ေျပာျပေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
လူနတ္ျဗဟၼာသတၱဝါအေပါင္း ႏွလုံးစိတ္ဝမ္းေအးခ်မ္းၿပီး ေရာဂါခပ္သိမ္းကင္းေဝးနိုင္ၾကပါေစ...
ကိုဝင္းဘေလာ့မွ ဓမၼအလွူကို ျပန္လည္မၽွေဝပါသည္။
ခြန္ေပါရန္း အမွတ္တရလက္ေရြးစင္
၀၁။ ေစာင္းလုလင္
၀၂။ ေမာင့္အင္းေလးသူ
၀၃။ ကုသအလြမ္း
၀၄။ ပပအနမ္း
၀၅။ လွတာမက္ရင္ညစာခက္တယ္
၀၆။ ေႏွာင္း
၀၇။ ေဆာင္းမမ
၀၈။ မဘက္လိုက္ေတာ့မိုက္ဘက္ပါ
၀၉။ ေမွ်ာ္ေနျမဲေစာင့္ေနဆဲ
၁၀။ လြမ္းစိတ္သူထံ
၁၁။ လြမ္းဒီဇင္ဘာ
၁၂။ သိလိုက္ၿပီေမ
၁၃။ ႏွလံုးသားခ်စ္သူ
Download လုပ္ခ်င္ရင္ သီခ်င္းေခါင္းစဥ္ကို ႏွိပ္ျပီး ေဒါင္းလုဒ္နိဳင္ပါတယ္ေနာ္.
ပါရမီျဖည့္ ကၽြတ္တမ္း၀င္သေခ်ၤယ်တုိ႔ကုိ သိခ်င္တယ္
အေမး။ ။ (၁)ပညာဓိကာရ၊ သဒၶါဓိကာရ၊ ၀ီရိယဓိကာရ ဘုရားအမ်ဳိးအစားသံုးမ်ဳိးကို ရွင္းျပေပးပါဘုရား။ (၂)ဘာေၾကာင့္ ပါရမီျဖည့္က်င့္ရသည့္ကာလ ကြာျခားမႈရွိရပါလဲ၊ တျခားမည္သည့္အခ်က္ေတြမွာ ကြဲျပားျခားနားမႈ ရွိသလဲ၊ ေျဖရွင္းေပးပါဘုရား။ (၃)ဘုရားတစ္ဆူႏွင့္တစ္ဆူ သာသနာတြင္ ကၽြတ္လြတ္သည့္ သတၱ၀ါအေရအတြက္ ကြာျခားသည္ဟုလည္း ၾကားဖူးပါတယ္။ မွန္မမွန္ ေျဖရွင္းေပးေတာမူပါဘုရား။ (၄)ေလးအသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္ရာတြင္ တစ္သေခ်ၤတြင္ ကမၻာေပါင္းမည္မွ် ရွိပါသလဲ(သုိ႔) တစ္သေခ်ၤဆိုသည္မွာ မည္မွ်ၾကာေညာင္းပါသလဲဆိုသည္ကို ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
အေျဖ။ ။ နံပါတ္(၁)အေျဖက သဒၶါအားနည္းၿပီး ပညာထက္ျမက္တဲ့ပုဂိၢဳလ္ကို ပညာဓိက လို႔ေခၚပါတယ္။ ပညာအလယ္အလတ္မွ်သာရွိၿပီး သဒၶါအားႀကီးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို သဒၶါဓိကလို႔ ေခၚပါတယ္။ သဒၶါႏွင့္ပညာအားနည္းၿပီး ၀ီရိယအားေကာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ၀ီရိယာဓိက လိုေခၚပါတယ္။
နံပါတ္(၂)ေမးခြန္းက ပါရမိျဖည့္ရာကာလကြာျခားျခင္းအေၾကာင္းကို ေမးထားတာနဲ႔ စပ္လ်ဥ္း၍ ပညာဓိကက ေလးသေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္း။ သဒၶါဓိကက ရွစ္သေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္း။ ၀ီရိယာဓိကက ဆယ္ေျခာက္သေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္းဟု အသီးသီး ပါရမီျဖည့္ရာကာလ မတူညီပံုကို ေရးထားပါတယ္။ မတူညီကြဲျပားရျခင္းအေၾကာင္းက ေသာတတၱကီက်မ္း အ၀ိဒူေရနိဒါန္းမွာ-
(၁) ဥဂၣါဋိတညဴ ဘုရားေလာင္း။ (၂) ၀ိပဥၥိတညဴ ဘုရားေလာင္း။
(၃)ေနယ်ဘုရား ေလာင္းရယ္လို႔ (၃)မ်ဳိးရွိပါတယ္။
ထိုသံုးမ်ဳိးအနက္ (၁)ဥဂၣါဋိတညဴ ဘုရားေလာင္းဟာ ပညာဦးစီးတဲ့ ပညာဓိကဘုရားေလာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ (၂)၀ိပဥၥိတညဴဘုရားေလာင္းဟာ သဒၶါဦးစီးတဲ့ သဒၶါဓိက ဘုရားေလာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ (၃)ေနယ်ဘုရားေလာင္းဟာ ၀ီရိယဦးစီးတဲ့ ၀ီရိယာဓိကဘုရားေလာင္းျဖစ္ပါတယ္။
ပညာဓိကဘုရားေလာင္းဟာ ဥဂၣါဋိတညဴမ်ဳိးျဖစ္တဲ့အတြက္ အလြန္ဉာဏ္ထက္ျမက္တယ္။ ကိေလသာအေပၚဉာဏ္က လြန္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပါရမီျဖည့္တဲ့အခါ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းသာ ပါရမီျဖည့္ရပါတယ္။
သဒၶါဓိကဘုရားေလာင္းဟာ ၀ိပဥၥိတညဴမ်ဳိးျဖစ္တဲ့အတြက္ ဉာဏ္နဲ႔ကိေလသာ ညီမွ်ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွစ္သေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္းသာ ပါရမီျဖည့္ရပါတယ္။ ၀ီရိယာဓိကဘုရားေလာင္းဟာ ေနယ်ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဉာဏ္အားနည္းၿပီးကိေလသာကမ်ားေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆယ္ေျခာက္သေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းပါရမီျဖည့္မွ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ပါတယ္။
အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ ဘုရားေလာင္းေတာ္တို႔ ပါရမီျဖည့္ရာ ကာလမတူညီသည္မွာ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ ကိေလသာႏွစ္ခုအထူးေၾကာင့္ ပါရမီျဖည့္ေတာ္မူတဲ့ေနရာမွာ ကြာျခားၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ နံပါတ္(၃)အေမးတြင္ ဘုရားတစ္ဆူႏွင့္တစ္ဆူ ကၽြတ္တမ္း၀င္သည့္ အေရအတြက္ဟာ ကြာျခားတယ္ဆိုတာမွန္/မမွန္ကို ေျဖၾကားေပး ပါတဲ့။ ဘုရားတစ္ဆူလွ်င္ (၂၄)သေခ်ၤႏွင့္ကုေဋ(၆၀)၊ ဗိုလ္ေျခတစ္သိန္း ကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကပါတယ္ဟု တထာဂတုပၸတၱိ်က်မ္းမွာဆုိထားၿပီး၊ ဇိနာလကၤာရက်မ္းက (၂၄)သေခ်ၤ ပမာဏကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကတယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ဤစကားမ်ားဟာ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာတို႔၌ မေတြ႕ရပါ။ ဒါေပမယ့္ ဓမၼပဒအ႒ကထာမွာေတာ့ တစ္ဂါထာ တစ္ဂါထာေဟာေတာ္မူလွ်င္ ကၽြတ္တမ္း၀င္ေသာ ေ၀ေနယ် အလြန္မ်ားပါတယ္။ ဤကဲ့သုိ႔ ကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကေသာ သုတၱန္ေဒသနာဟာ အမ်ားအျပား ရွိပါတယ္။ အဂၤုတၱရနိကာယ္ ဧကနိပါတ္ အ႒ကထာတြင္ မဟာသမယသုတ္၊ မဂၤလသုတ္၊ စူဠရာဟုေလာ၀ါဒသုတ္၊ သမစိတၱပဋိပဒါသုတ္ ထိုသုတ္(၄)သုတ္နဲ႔ တရားထူးရကုန္ေသာ သတၱ၀ါမ်ားဟာ အပိုင္းအျခားမရွိဟု ဆုိထားပါတယ္။
သုတၱနိပါတ္ အ႒ကထာ ပရာဘ၀သုတ္အဖြင့္မွာ မဟာသမယသုတ္၊ မဂၤလသုတ္၊ သမစိတၱသုတ္၊ ရာဟုေလာ၀ါဒသုတ္၊ ဓမၼစကၠသုတ္၊ ပရာဘ၀သုတ္တို႔ကို ေဟာၾကားရာဆီသုိ႔ အစည္းအေ၀းေရာက္ရွိလာတဲ့ နတ္မ်ားဟာ မေရမတြက္နိုင္ေအာင္ မ်ားလွပါတယ္ဟု ဆိုပါတယ္။
အရွင္မဟိႏၵေထရ္ သီဟိုဠ္ကၽြန္းသုိ႔ေရာက္တဲ့ေန႔ သမစိတၱသုတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူရာအဆံုး၌ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့နတ္မ်ား တရားထူးရၾကပါတယ္။ နဂါး၊ဂဠဳန္တို႔လည္း သရဏာဂုံတည္ၾကပါတယ္ လို႔ ၀ိနည္းအ႒ကထာ၌ ဆိုထားပါတယ္။ အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ ဘုရားတစ္ဆူဆူလွ်င္ ကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကတာဟာ အပိုင္းအျခားမရွိ မ်ားလွတဲ့အတြက္ ဆရာမေထရ္ျမတ္တို႔ တစ္ထစ္ခ် ၀န္မခံႏုိင္ၾကပါ။
နံပါတ္(၄)ေမးခြန္းမွာ အသေခ်ၤရဲ႕အေရအတြက္ကို ေမးထားပါတယ္။ ေရွးဦးစြာ တစ္ကမၻာရဲ႕ အေရအတြက္ကို ေျပာပါ့မယ္။ အလ်ား၊ အနံ၊ အျမင့္တစ္ယူဇနာ(၈မိုင္) စီရွိတဲ့ တိုက္ခန္း(ဂိုေဒါင္)ႀကီးအတြင္း၌ ေသးငယ္တဲ့မုန္ညင္းျဖဴေစ့ အျပည့္ထည့္၍ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာျပည့္လွ်င္ ဂိုင္ေဒါင္ထဲက မုန္ညင္းျဖဴေစ့ တစ္ေစ့ယူ ထုတ္ပါ။ ဤသို႔အားျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာျပည့္တိုင္း မုန္ညင္းျဖဴေစ့တစ္ေစ့ယူထုတ္၍ ဂိုေဒါင္ထဲက မုန္ညင္းေစ့ကုန္သြားဖြယ္ ရွိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ကမၻာရဲ႕သက္တမ္းကေတာ့ မကုန္ေသးပါဘူးတဲ့။
ေနာက္တစ္ခုက အသေခ်ၤယ်ရဲ႕အေရအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာဦးလူတို႔ သက္တမ္းဟာ အသေခ်ၤယ်တမ္းအထိရွည္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေလာဘ၊ ေဒါသ အကုသိုလ္မ်ားေၾကာင့္ အသက္တမ္းဟာ တျဖည္းျဖည္း ဆုတ္ယုတ္နိမ့္က်လာရာမွ ဆယ္ႏွစ္သက္တမ္းတိုင္ေအာင္ ဆုတ္ယုတ္သြားပါတယ္။ အဲဒါကို ဆုတ္ကပ္တစ္ကပ္လို႔ေခၚပါတယ္။ တဖန္ ဆယ္ႏွစ္သက္တမ္းတြင္ ျဗဟၼစိုရ္တရားမ်ား ပြားမ်ားလာရာမွ သက္တမ္းဟာ တျဖည္းျဖည္းျမွင့္တက္လာရာမွ အသေခ်ၤယ်တမ္းတိုင္ေအာင္ တက္လာပါတယ္။ အဲဒါကို တက္ကပ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ ထိုသက္တမ္း ဆုတ္ကပ္ႏွင့္တက္ကပ္တစ္စံုကို အႏၱရကပ္တစ္ကပ္ဟု ေခၚပါတယ္။ ဤ အႏၱရကပ္ေပါင္း (၆၄)ကပ္ၾကာလွ်င္ အသေခ်ၤယ်ကပ္ တစ္ကပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဤအသေခ်ၤယ်ကပ္ (၄)ကပ္လွ်င္ မဟာကပ္တစ္ကပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုမဟာကပ္ကိုပင္လွ်င္ တစ္ကမၻာဟုေခၚပါေၾကာင္း ေျဖၾကားေပး လိုက္ပါတယ္။
ဦးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္) http://venkawwida.com မွ
အေျဖ။ ။ နံပါတ္(၁)အေျဖက သဒၶါအားနည္းၿပီး ပညာထက္ျမက္တဲ့ပုဂိၢဳလ္ကို ပညာဓိက လို႔ေခၚပါတယ္။ ပညာအလယ္အလတ္မွ်သာရွိၿပီး သဒၶါအားႀကီးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို သဒၶါဓိကလို႔ ေခၚပါတယ္။ သဒၶါႏွင့္ပညာအားနည္းၿပီး ၀ီရိယအားေကာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ၀ီရိယာဓိက လိုေခၚပါတယ္။
နံပါတ္(၂)ေမးခြန္းက ပါရမိျဖည့္ရာကာလကြာျခားျခင္းအေၾကာင္းကို ေမးထားတာနဲ႔ စပ္လ်ဥ္း၍ ပညာဓိကက ေလးသေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္း။ သဒၶါဓိကက ရွစ္သေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္း။ ၀ီရိယာဓိကက ဆယ္ေျခာက္သေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္းဟု အသီးသီး ပါရမီျဖည့္ရာကာလ မတူညီပံုကို ေရးထားပါတယ္။ မတူညီကြဲျပားရျခင္းအေၾကာင္းက ေသာတတၱကီက်မ္း အ၀ိဒူေရနိဒါန္းမွာ-
(၁) ဥဂၣါဋိတညဴ ဘုရားေလာင္း။ (၂) ၀ိပဥၥိတညဴ ဘုရားေလာင္း။
(၃)ေနယ်ဘုရား ေလာင္းရယ္လို႔ (၃)မ်ဳိးရွိပါတယ္။
ထိုသံုးမ်ဳိးအနက္ (၁)ဥဂၣါဋိတညဴ ဘုရားေလာင္းဟာ ပညာဦးစီးတဲ့ ပညာဓိကဘုရားေလာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ (၂)၀ိပဥၥိတညဴဘုရားေလာင္းဟာ သဒၶါဦးစီးတဲ့ သဒၶါဓိက ဘုရားေလာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ (၃)ေနယ်ဘုရားေလာင္းဟာ ၀ီရိယဦးစီးတဲ့ ၀ီရိယာဓိကဘုရားေလာင္းျဖစ္ပါတယ္။
ပညာဓိကဘုရားေလာင္းဟာ ဥဂၣါဋိတညဴမ်ဳိးျဖစ္တဲ့အတြက္ အလြန္ဉာဏ္ထက္ျမက္တယ္။ ကိေလသာအေပၚဉာဏ္က လြန္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပါရမီျဖည့္တဲ့အခါ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းသာ ပါရမီျဖည့္ရပါတယ္။
သဒၶါဓိကဘုရားေလာင္းဟာ ၀ိပဥၥိတညဴမ်ဳိးျဖစ္တဲ့အတြက္ ဉာဏ္နဲ႔ကိေလသာ ညီမွ်ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွစ္သေခ်ၤနဲ႔ကမၻာတစ္သိန္းသာ ပါရမီျဖည့္ရပါတယ္။ ၀ီရိယာဓိကဘုရားေလာင္းဟာ ေနယ်ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဉာဏ္အားနည္းၿပီးကိေလသာကမ်ားေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆယ္ေျခာက္သေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းပါရမီျဖည့္မွ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ပါတယ္။
အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ ဘုရားေလာင္းေတာ္တို႔ ပါရမီျဖည့္ရာ ကာလမတူညီသည္မွာ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ ကိေလသာႏွစ္ခုအထူးေၾကာင့္ ပါရမီျဖည့္ေတာ္မူတဲ့ေနရာမွာ ကြာျခားၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ နံပါတ္(၃)အေမးတြင္ ဘုရားတစ္ဆူႏွင့္တစ္ဆူ ကၽြတ္တမ္း၀င္သည့္ အေရအတြက္ဟာ ကြာျခားတယ္ဆိုတာမွန္/မမွန္ကို ေျဖၾကားေပး ပါတဲ့။ ဘုရားတစ္ဆူလွ်င္ (၂၄)သေခ်ၤႏွင့္ကုေဋ(၆၀)၊ ဗိုလ္ေျခတစ္သိန္း ကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကပါတယ္ဟု တထာဂတုပၸတၱိ်က်မ္းမွာဆုိထားၿပီး၊ ဇိနာလကၤာရက်မ္းက (၂၄)သေခ်ၤ ပမာဏကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကတယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ဤစကားမ်ားဟာ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာတို႔၌ မေတြ႕ရပါ။ ဒါေပမယ့္ ဓမၼပဒအ႒ကထာမွာေတာ့ တစ္ဂါထာ တစ္ဂါထာေဟာေတာ္မူလွ်င္ ကၽြတ္တမ္း၀င္ေသာ ေ၀ေနယ် အလြန္မ်ားပါတယ္။ ဤကဲ့သုိ႔ ကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကေသာ သုတၱန္ေဒသနာဟာ အမ်ားအျပား ရွိပါတယ္။ အဂၤုတၱရနိကာယ္ ဧကနိပါတ္ အ႒ကထာတြင္ မဟာသမယသုတ္၊ မဂၤလသုတ္၊ စူဠရာဟုေလာ၀ါဒသုတ္၊ သမစိတၱပဋိပဒါသုတ္ ထိုသုတ္(၄)သုတ္နဲ႔ တရားထူးရကုန္ေသာ သတၱ၀ါမ်ားဟာ အပိုင္းအျခားမရွိဟု ဆုိထားပါတယ္။
သုတၱနိပါတ္ အ႒ကထာ ပရာဘ၀သုတ္အဖြင့္မွာ မဟာသမယသုတ္၊ မဂၤလသုတ္၊ သမစိတၱသုတ္၊ ရာဟုေလာ၀ါဒသုတ္၊ ဓမၼစကၠသုတ္၊ ပရာဘ၀သုတ္တို႔ကို ေဟာၾကားရာဆီသုိ႔ အစည္းအေ၀းေရာက္ရွိလာတဲ့ နတ္မ်ားဟာ မေရမတြက္နိုင္ေအာင္ မ်ားလွပါတယ္ဟု ဆိုပါတယ္။
အရွင္မဟိႏၵေထရ္ သီဟိုဠ္ကၽြန္းသုိ႔ေရာက္တဲ့ေန႔ သမစိတၱသုတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူရာအဆံုး၌ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့နတ္မ်ား တရားထူးရၾကပါတယ္။ နဂါး၊ဂဠဳန္တို႔လည္း သရဏာဂုံတည္ၾကပါတယ္ လို႔ ၀ိနည္းအ႒ကထာ၌ ဆိုထားပါတယ္။ အခ်ဴပ္ဆိုရေသာ္ ဘုရားတစ္ဆူဆူလွ်င္ ကၽြတ္တမ္း၀င္ၾကတာဟာ အပိုင္းအျခားမရွိ မ်ားလွတဲ့အတြက္ ဆရာမေထရ္ျမတ္တို႔ တစ္ထစ္ခ် ၀န္မခံႏုိင္ၾကပါ။
နံပါတ္(၄)ေမးခြန္းမွာ အသေခ်ၤရဲ႕အေရအတြက္ကို ေမးထားပါတယ္။ ေရွးဦးစြာ တစ္ကမၻာရဲ႕ အေရအတြက္ကို ေျပာပါ့မယ္။ အလ်ား၊ အနံ၊ အျမင့္တစ္ယူဇနာ(၈မိုင္) စီရွိတဲ့ တိုက္ခန္း(ဂိုေဒါင္)ႀကီးအတြင္း၌ ေသးငယ္တဲ့မုန္ညင္းျဖဴေစ့ အျပည့္ထည့္၍ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာျပည့္လွ်င္ ဂိုင္ေဒါင္ထဲက မုန္ညင္းျဖဴေစ့ တစ္ေစ့ယူ ထုတ္ပါ။ ဤသို႔အားျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာျပည့္တိုင္း မုန္ညင္းျဖဴေစ့တစ္ေစ့ယူထုတ္၍ ဂိုေဒါင္ထဲက မုန္ညင္းေစ့ကုန္သြားဖြယ္ ရွိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ကမၻာရဲ႕သက္တမ္းကေတာ့ မကုန္ေသးပါဘူးတဲ့။
ေနာက္တစ္ခုက အသေခ်ၤယ်ရဲ႕အေရအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာဦးလူတို႔ သက္တမ္းဟာ အသေခ်ၤယ်တမ္းအထိရွည္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေလာဘ၊ ေဒါသ အကုသိုလ္မ်ားေၾကာင့္ အသက္တမ္းဟာ တျဖည္းျဖည္း ဆုတ္ယုတ္နိမ့္က်လာရာမွ ဆယ္ႏွစ္သက္တမ္းတိုင္ေအာင္ ဆုတ္ယုတ္သြားပါတယ္။ အဲဒါကို ဆုတ္ကပ္တစ္ကပ္လို႔ေခၚပါတယ္။ တဖန္ ဆယ္ႏွစ္သက္တမ္းတြင္ ျဗဟၼစိုရ္တရားမ်ား ပြားမ်ားလာရာမွ သက္တမ္းဟာ တျဖည္းျဖည္းျမွင့္တက္လာရာမွ အသေခ်ၤယ်တမ္းတိုင္ေအာင္ တက္လာပါတယ္။ အဲဒါကို တက္ကပ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ ထိုသက္တမ္း ဆုတ္ကပ္ႏွင့္တက္ကပ္တစ္စံုကို အႏၱရကပ္တစ္ကပ္ဟု ေခၚပါတယ္။ ဤ အႏၱရကပ္ေပါင္း (၆၄)ကပ္ၾကာလွ်င္ အသေခ်ၤယ်ကပ္ တစ္ကပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဤအသေခ်ၤယ်ကပ္ (၄)ကပ္လွ်င္ မဟာကပ္တစ္ကပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုမဟာကပ္ကိုပင္လွ်င္ တစ္ကမၻာဟုေခၚပါေၾကာင္း ေျဖၾကားေပး လိုက္ပါတယ္။
ဦးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္) http://venkawwida.com မွ
ေလာကနီတိက်မ္းဟာ အားလံုးအမွန္ေတြလား
အေမး။ ။ ေလာကနီတိမွာ လာတာေတြအားလံုးကို အမွန္ခ်ည္းလို႔ ယူဆလို႔ရပါသလားဘုန္းဘုန္း။ ဥပမာ….ေလာကမွာ အတတ္သင္ျခင္း။ ဥစၥာရွာျခင္း။ ေတာင္တက္ျခင္း။ ေဒါသထြက္ျခင္း။ ကာမဂုဏ္ကို အလိုရွိျခင္းတို႔ကို ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္သာ ေဆာင္ရြက္ရမယ္။ ဒါမ်ဳိးေလးေတြကို ေျပာတာပါ။ တပည့္ေတာ္မသိတဲ့အတြက္ သိသေလာက္ ရွင္းျပေပးေတာ္မူပါဘုရား။
အေျဖ။ ။ နီတိဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရဟာ ညြန္ျပျခင္းလို႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္။ ေလာကနီတိ-ေလာကကိုညြန္ျပျခင္းလို႔ ဆိုလိုတာေပါ့၊ အမ်ဳိးေလးပါးရဲ႕ အက်ဳိးငွါေရးသားမယ္ဆိုၿပီး ေလာကနီတိက်မ္းကို စတုရဂၤဗလ အမတ္ႀကီးက ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ဒီနီတိက်မ္းကို ပင္းယေခတ္ သကၠရာဇ္(၆၆၀)ခန္႔မွာ ေရးသားခဲ့တယ္။ အဲဒီေခတ္က မင္း၊ ပုဏၰား၊ ကုန္သြယ္၊ လယ္လုပ္ အမ်ဳိးေလးပါး ထင္ရွားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေလာကနီတိ က်မ္းကို ေရးသားတဲ့ေနရာမွာ(ျဗဟၼဏ) ပုဏၰားတို႔ရဲ႕ က်မ္းစာမ်ားမွတခ်ဳိ႕ကို မလြဲသာဘဲ ထည့္ယူေရးသား ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ပကိဏၰကက႑မွာ တခ်ဳိ႕ဂါထာေတြဟာ ျဗဟၼဏအယူအဆရွိတဲ့ ဂါထာေတြျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႕ေနရပါတယ္။
ဥပမာ.. သမၸဳဏၰရေကၡာ ျဗဟၼာ၀၊ အစၥဳရေကၡာ စ ဗိႆေဏာ။ တသၼာ ဟိ ေတ ပူဇယႏၱဳ ၊ သဒါ မာေနႏၱိ တံ နရံစတဲ့ ဂါထာလိုမ်ဳိးပါ။ အဓိပၸါယ္က ျဗဟၼာကသာ သင္ပုဏ္းကို ေစာင့္တယ္၊ ဗိႆႏိုးနတ္ကလည္း ကမၺေလြကို ေစာင့္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အတတ္သင္သူဟာ ဗိႆႏိုးကို ပူေဇာ္ၾကရမယ္စတဲ့ စကားေတြဟာ ျဗဟၼဏအယူ၀ါဒကလာေၾကာင္း ထင္ရွားေနပါတယ္။ ၄င္းဂါထာမ်ား ေရးသားထားတဲ့ အခန္းဟာ ပကိဏၰက အခန္းျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း တစ္ျခားက႑ေတြမွာေတာ့ ဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့ ပါဠိေတာ္ထဲက မ်ားစြာေတြ႕ရပါတယ္။ ဥပမာ….“တဂရဥၥ ပလာေသန၊ ေယာ နေရာ ဥပနယွတိ”ဆိုတဲ့ ပ႑ိတအဆံုးက ဂါထာဟာ ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္ (၂၄၁)ကဂါထာျဖစ္တယ္။ “သဗၺိေရ၀ သမာေသထ”ဆိုတဲ့ သုဇနက႑အခန္းက ဂါထာဟာ အသီတိနိပါတ္ မဟာသုတိေသာမဇာတ္က ဂါထာျဖစ္တယ္။
တစ္ျခားလည္း မ်ားစြာရွိပါေသးတယ္။ ဆိုလိုတာက ေလာကနီတိက်မ္းမွာ ဘုရားေဟာနဲ႔ ျဗဟၼဏ အယူတို႔ပါ ေရာေႏွာပါ၀င္ေနတာမို႔ တခ်ဳိ႕ဂါထာေတြကို ဗဟုသုတရရံုသာ မွတ္ယူသင့္တဲ့အျပင္ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ေတာ့ မမွတ္ယူသင့္ပါ။ ယခုဖိုးသားေမးတဲ့အထဲမွာ ပါဠိလိုက “ သိေန သိပၸံ သိေန ဓနံ ၊ သိေန ပဗၺတ မာရုဟံ။ သိေန ကမႆ ေကာဓႆ ၊ ဣေမပဥၥ သိေန သိေန” ဆိုတာပါ။ ဒီဂါထာဟာ ေလာကလူသားမ်ားအတြက္ အက်ဳိးရွိ/မရွိဆိုတာကို စဥ္းစားၾကရေအာင္ပါ။ ပညာတစ္ခုကို ျမန္ျမန္သင္ရင္ မတတ္တဲ့အျပင္ မကၽြမ္းက်င္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ပညာသင္ရင္ ေျဖးေျဖးသင္ယူရပါမယ္။ ေတာင္တက္တဲ့အခါ အျမန္တက္သြားရင္ မြန္းက်ပ္ၿပီး လိုတဲ့ခရီးမေရာက္နိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေတာင္တက္ရင္ ေျဖးေျဖးတက္ရမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေဒါသအထြက္ျမန္ရင္ အမွားပါၿပီး မျဖစ္သင့္တာ ျဖစ္တတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒါသအထြက္ ေႏွးရတယ္။ ကာမဂုဏ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အဆင္းကာမဂုဏ္ေတြ၊ ဥပမာ TVကို တစ္ေန႔လံုး ထိုင္ၾကည့္ရင္ ဘာအက်ဳိးမွ မျဖစ္ထြန္းတဲ့အျပင္ အခန္႔မသင့္ရင္ က်န္းမာေရးေတာင္ ထိခိုက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေန႔ကို တအားမၾကည့္ဘဲ ေျဖးေျဖးျခင္း ၾကည့္ရမယ္လို႔ဆိုတယ္။
ထို႔အတူ အသံ၊အနံ႔၊ အရသာ၊အထိအေတြ႕စတာေတြကိုလည္း ေျဖးေျဖးခ်င္း အလိုရွိရမယ္လို႔ဆိုတာဟာ သဘာ၀က်တဲ့အတြက္လက္ခံရမွာပါ။ ေနာက္ဆံုးေျပာလိုတာက ေထရ၀ါဒရႈေထာင့္ကေနၾကည့္ရင္ ေလာကနီတိက်မ္းလာ အယူအဆတခ်ဳိ႕ဟာ မွားယြင္းေနတဲ့အတြက္ အမွန္ေတြခ်ည္းပဲလို႔ ယူဆမရနိုင္တဲ့အေၾကာင္း ေျဖၾကားေပး လိုက္ရပါတယ္။
အေျဖ။ ။ နီတိဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရဟာ ညြန္ျပျခင္းလို႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္။ ေလာကနီတိ-ေလာကကိုညြန္ျပျခင္းလို႔ ဆိုလိုတာေပါ့၊ အမ်ဳိးေလးပါးရဲ႕ အက်ဳိးငွါေရးသားမယ္ဆိုၿပီး ေလာကနီတိက်မ္းကို စတုရဂၤဗလ အမတ္ႀကီးက ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ဒီနီတိက်မ္းကို ပင္းယေခတ္ သကၠရာဇ္(၆၆၀)ခန္႔မွာ ေရးသားခဲ့တယ္။ အဲဒီေခတ္က မင္း၊ ပုဏၰား၊ ကုန္သြယ္၊ လယ္လုပ္ အမ်ဳိးေလးပါး ထင္ရွားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေလာကနီတိ က်မ္းကို ေရးသားတဲ့ေနရာမွာ(ျဗဟၼဏ) ပုဏၰားတို႔ရဲ႕ က်မ္းစာမ်ားမွတခ်ဳိ႕ကို မလြဲသာဘဲ ထည့္ယူေရးသား ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ပကိဏၰကက႑မွာ တခ်ဳိ႕ဂါထာေတြဟာ ျဗဟၼဏအယူအဆရွိတဲ့ ဂါထာေတြျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႕ေနရပါတယ္။
ဥပမာ.. သမၸဳဏၰရေကၡာ ျဗဟၼာ၀၊ အစၥဳရေကၡာ စ ဗိႆေဏာ။ တသၼာ ဟိ ေတ ပူဇယႏၱဳ ၊ သဒါ မာေနႏၱိ တံ နရံစတဲ့ ဂါထာလိုမ်ဳိးပါ။ အဓိပၸါယ္က ျဗဟၼာကသာ သင္ပုဏ္းကို ေစာင့္တယ္၊ ဗိႆႏိုးနတ္ကလည္း ကမၺေလြကို ေစာင့္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အတတ္သင္သူဟာ ဗိႆႏိုးကို ပူေဇာ္ၾကရမယ္စတဲ့ စကားေတြဟာ ျဗဟၼဏအယူ၀ါဒကလာေၾကာင္း ထင္ရွားေနပါတယ္။ ၄င္းဂါထာမ်ား ေရးသားထားတဲ့ အခန္းဟာ ပကိဏၰက အခန္းျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း တစ္ျခားက႑ေတြမွာေတာ့ ဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့ ပါဠိေတာ္ထဲက မ်ားစြာေတြ႕ရပါတယ္။ ဥပမာ….“တဂရဥၥ ပလာေသန၊ ေယာ နေရာ ဥပနယွတိ”ဆိုတဲ့ ပ႑ိတအဆံုးက ဂါထာဟာ ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္ (၂၄၁)ကဂါထာျဖစ္တယ္။ “သဗၺိေရ၀ သမာေသထ”ဆိုတဲ့ သုဇနက႑အခန္းက ဂါထာဟာ အသီတိနိပါတ္ မဟာသုတိေသာမဇာတ္က ဂါထာျဖစ္တယ္။
တစ္ျခားလည္း မ်ားစြာရွိပါေသးတယ္။ ဆိုလိုတာက ေလာကနီတိက်မ္းမွာ ဘုရားေဟာနဲ႔ ျဗဟၼဏ အယူတို႔ပါ ေရာေႏွာပါ၀င္ေနတာမို႔ တခ်ဳိ႕ဂါထာေတြကို ဗဟုသုတရရံုသာ မွတ္ယူသင့္တဲ့အျပင္ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ေတာ့ မမွတ္ယူသင့္ပါ။ ယခုဖိုးသားေမးတဲ့အထဲမွာ ပါဠိလိုက “ သိေန သိပၸံ သိေန ဓနံ ၊ သိေန ပဗၺတ မာရုဟံ။ သိေန ကမႆ ေကာဓႆ ၊ ဣေမပဥၥ သိေန သိေန” ဆိုတာပါ။ ဒီဂါထာဟာ ေလာကလူသားမ်ားအတြက္ အက်ဳိးရွိ/မရွိဆိုတာကို စဥ္းစားၾကရေအာင္ပါ။ ပညာတစ္ခုကို ျမန္ျမန္သင္ရင္ မတတ္တဲ့အျပင္ မကၽြမ္းက်င္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ပညာသင္ရင္ ေျဖးေျဖးသင္ယူရပါမယ္။ ေတာင္တက္တဲ့အခါ အျမန္တက္သြားရင္ မြန္းက်ပ္ၿပီး လိုတဲ့ခရီးမေရာက္နိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေတာင္တက္ရင္ ေျဖးေျဖးတက္ရမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေဒါသအထြက္ျမန္ရင္ အမွားပါၿပီး မျဖစ္သင့္တာ ျဖစ္တတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒါသအထြက္ ေႏွးရတယ္။ ကာမဂုဏ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အဆင္းကာမဂုဏ္ေတြ၊ ဥပမာ TVကို တစ္ေန႔လံုး ထိုင္ၾကည့္ရင္ ဘာအက်ဳိးမွ မျဖစ္ထြန္းတဲ့အျပင္ အခန္႔မသင့္ရင္ က်န္းမာေရးေတာင္ ထိခိုက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေန႔ကို တအားမၾကည့္ဘဲ ေျဖးေျဖးျခင္း ၾကည့္ရမယ္လို႔ဆိုတယ္။
ထို႔အတူ အသံ၊အနံ႔၊ အရသာ၊အထိအေတြ႕စတာေတြကိုလည္း ေျဖးေျဖးခ်င္း အလိုရွိရမယ္လို႔ဆိုတာဟာ သဘာ၀က်တဲ့အတြက္လက္ခံရမွာပါ။ ေနာက္ဆံုးေျပာလိုတာက ေထရ၀ါဒရႈေထာင့္ကေနၾကည့္ရင္ ေလာကနီတိက်မ္းလာ အယူအဆတခ်ဳိ႕ဟာ မွားယြင္းေနတဲ့အတြက္ အမွန္ေတြခ်ည္းပဲလို႔ ယူဆမရနိုင္တဲ့အေၾကာင္း ေျဖၾကားေပး လိုက္ရပါတယ္။
Dec 6, 2013
ျဖားဗြာလွေဖ၏ အထၱဳပၸတၱိအက်ဥ္းခ်ဳပ္
ျဖားဗြာလွေဖသည္ ၁၉၁၀ ခုႏွစ္ မတ္လ (၂၆)ရက္ေန႔တြင္ သထံုခရိုင္ ဘီးလင္းၿမိဳ႕နယ္ ေညာင္ပင္လင္တိုက္နယ္ သံပုရာပင္ရြာေန အမိ မိြဳးနန္းဆီး အဖ ျဖားဒြန္းတို႔မွ ဖြားျမင္သည့္ တတိယေျမာက္သားျဖစ္သည္။ ေမြးခ်င္းေမာင္ႏွာမမ်ားမွာ အစ္မ နန္းစိန္ခင္ႏွင့္ အစ္ကို ျဖားလြန္းေမာင္တို႔ျဖစ္သည္။ ျဖားဗြာသည္ အိမ္ေထာင္ဆက္သံုးဆက္ရွိၿပီး ေနာက္ဆံုးအိမ္ေထာင္ဆက္မွာ ဟိုပံုးၿမိဳ႕နယ္ မဲုင္းေကာင္ေဒသ ေက်ာကၠဆ်ားရြာမွ မိြဳးဟံုဗဲျဖစ္သည္။ သားသမီးမ်ားမွာ နန္းေအးၾကည္၊ ခြန္ေဖသန္း (က်ဆံုး)၊ ခြန္တေမာင္ (က်ဆံုး)၊ ခြန္ဖိုးတုတ္၊ ခြန္ဖိုးသိန္း (ခ) ခြန္စံလြင္ (PNO) ႏွင့္ နန္းဒီြး တို႔ျဖစ္ၾကသည္။
၁၉၁၆ မွ ၁၉၂၁ ထိ ေညာင္ပလင္ရြာ မူလတန္းေက်ာင္းတြင္ လည္းေကာင္း၊ ၁၉၂၁ မွ ၁၉၂၄ ထိ က်ဳိက္ထံုၿမိဳ႕တြင္ အလယ္တန္းဆင့္ ပညာကို လည္းေကာင္း၊ ၁၉၂၄ မွ ၁၉၂၇ ထိ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕တြင္ အထက္တန္းဆင့္ ပညာကိုလည္းေကာင္း ဆည္းပူးခဲ့သည္။ ၁၉၃၂ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွ ဘီ၊ အက္စ္၊ စီ ဂုဏ္ထူးဘဲြ႕ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ လန္ဒန္တကၠသိုလ္မွ ဥပေဒပါရဂူဘဲြ႕ (B.L)ျဖင့္လည္းေကာင္း ဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့သည္။
၁၉၃၆ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရမွ က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ မဲဆႏၵေရြးေကာက္ပဲြ၌ သထံုေျမာက္ဘက္ မဲဆႏၵနယ္မွ ဥပေဒျပဳလြတ္ေတာ္အမတ္အျဖစ္ အေရြးခံရသည္။ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရမွ ဖဲြ႕စည္းေပးေသာ ေဒါက္တာဘေမာ္ ဦးစီးသည့္ ပါလီမန္လြတ္ေတာ္တြင္ လြတ္ေတာ္ဒုတိယ ဥကၠ႒အျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္တြင္ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူး၌ ကရင္၊ ပအို၀္းႏွင့္ အျခားတိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့သည္။ ၁၉၃၉ မွ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ထိ လြတ္ေတာ္ အတြင္း၀န္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္မ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံကို သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ဂ်ပန္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအီးဒါးမွ ဖဲြ႕စည္းေပးေသာ ယာယီအစိုးရတြင္ ျဖားဗြာသည္ ကုန္သြယ္ေရးစက္မႈ၀န္ႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ေပးအပ္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္အစိုးရမွ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးေၾကညာေပးၿပီးေနာက္ ျဖားဗြာသည္ သစ္ေတာႏွင့္ သတၱဳ၀န္ႀကီးအျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ဖဲြ႕စည္းထူေထာင္ထားသည့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွလူငယ္အစည္းအရံုးကုိလည္း တက္ၾကြစြာ ပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္မ်ားသည္ ေဒါက္တာဘေမာ္ဦးစည္းေသာ အစိုးရမ်ားႏွင့္အတူ ျဖားဗြာလွေဖလည္း ပါ၀င္ၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္၊ မုဒံု၊ သံျဖဴဇရပ္သို႔ ဆုတ္ခြာခဲ့ရသည္။
၁၉၄၆ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ ပထမပင္လံုညီလာခံ ခင္းက်င္းျပသေသာ ရွမ္းျပည္လက္မႈပညာျပပဲြသို႔ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ား၊ ကခ်င္ဒူ၀ါးမ်ားႏွင့္အတူ ျဖားဗြာလွေဖလည္း ပါ၀င္တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ျဖားဗြာလွေဖသည္ ပအို၀္းေတာင္သူအမ်ဳိးသားအဖဲြ႕ခ်ဳပ္ကို သထံုၿမိဳ႕ ရွိ ေညာင္၀ိုင္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၌ ဖဲြ႕စည္း ထူေထာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ KNU ကို ျပန္လည္ဖဲြ႕စည္းခဲ့ရာ ျဖားဗြာလွေဖသည္ ဒုတိယဥကၠ႒အျဖစ္ တာ၀န္ယူ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၂)ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ညီလာခံသည္ ကရင္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ျဖားဗြာလွေဖ တက္ေရာက္ေလ့လာခဲ့သည္။
၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ KNDO ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဖဲြ႕သည္ သထံုကို သိမ္းပိုက္ႏိုင္ၿပီးေနာက္ ျဖားဗြာလွေဖအား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာ၀န္ေပးအပ္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ဇူလိႈင္လတြင္ ကရင္တပ္၊ ကခ်င္တပ္ႏွင့္ ပအို၀္းတို႕ ပူးေပါင္းၿပီး ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ကို သံုးလၾကာ သိမ္းပိုက္ခဲ့သည္။ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ကို ျပည္ေထာင္စုစစ္တပ္က ျပန္သိမ္းယူၿပီးေနာက္ ျဖားဗြာလွေဖသည္ KNU ၌ ဒု-ဥကၠ႒ရာထူးကို ႏႈတ္ထြက္စာတင္ခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ မိမိပိုင္ဆိုင္ေသာ ေငြ (၁၅)သိန္းကို ေမာ္လၿမိဳင္ဘဏ္ႏွင့္ ရန္ကုန္ဘဏ္တိုက္မွ အျခားလူယံုတဦးအား ထုတ္ယူေစခဲ့သည္။ ၎ေငြျဖင့္ KNU ထံလက္နက္မ်ား တပ္ရင္း(၃)ရင္းစာ ၀ယ္ယူၿပီး ပအို၀္းအမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအဖဲြ႕ (ပအလဖ)ကို ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ (၁၁)ရက္ေန႔တြင္ စနစ္တက် ဖြဲ႕စည္းထူေထာင္္ၿပီး လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးလမ္းစဥ္ကို လႈပ္ရွားခဲ့သည္။ ပအလဖ သည္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ေမလ (၅)ရက္ေန႔တြင္ ဖဆပလ၏ လက္နက္ႏွင့္ဒီမိုကေရစီလဲလည္ေရးစစ္ဆင္ေရးေၾကာင္း လူအင္းအား ၁၀၀၀ ျဖင့္ လက္နက္ခ်အလင္း၀င္ခဲ့သည္။
၁၉၆၀ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္လံုးကြ်တ္ပါလီမန္ေရြးေကာက္ပဲြ၌ ေရြးေကာက္ခံရေသာ ပအမဖ အမတ္ (၃)ဦးအနက္ ျဖားဗြာလွေဖလည္း ပါ၀င္သည္။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕တြင္ ျပည္နယ္မ်ား ညီညြတ္ေရး ညီလာခံ၌ ျဖားဗြာလွေဖ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလတြင္ ရွမ္းျပည္အေနျဖင့္ ျပင္ဆင္ညိႇႏိႈင္းသည့္ ဖက္ဒရယ္မႈ၀ါဒတြင္ ပအမဖ အဖဲြ႕၀င္မ်ားျဖစ္ေသာ ျဖားဗြာလွေဖ၊ ဦးျဖဴႏွင့္ ေက်ာ္စိန္တို႕လည္း ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ဖဲြ႕စည္းေသာ တိုင္းရင္းသားေကာ္မတီအဖဲြ႕ကို္ ျဖားဗြာလွေဖက ဥကၠ႒ ေနရာယူခဲ့သည္။ ထိုအဖဲြ႕ဥကၠ႒ျဖစ္ေသာ ျဖားဗြာလွေဖ၏ ေခါင္းေဆာင္သည့္ (၆)ခရိုင္ဆႏၵျပပဲြကို လူထု (၁)သိန္းေက်ာ္တက္ေရာက္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ထုိဆႏၵျပပဲြကို ျဖားဗြာလွေဖႏွင့္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းတို႔အသီးသီး မိန္႕ခြန္းျမြတ္ၾကားခဲ့ပါသည္။
၁၉၆၄ ခုႏွစ္တြင္ ျဖားဗြာလွေဖသည္ အစိုးရဖမ္းဆီးျခင္းခံရၿပီး ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္ ေထာင္္မွ ျပန္လြတ္လာခဲ့သည္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ရန္ကုန္မွ ျပန္လည္ထြက္ခြာလာၿပီး ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမသို႔ ျပန္ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ရွမ္းျပည္နယ္ လူမ်ဳိးေပါင္းစံု လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦးတြင္ ဥကၠ႒ တာ၀န္ကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ (၂၄)ရက္ေန႔တြင္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ပန္တြန္ရြာ၌ ရင္က်ပ္ေရာဂါေ၀ေဒနာျဖင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။
မွတ္ခ်က္
ပအို၀္းလူငယ္စာေဆာင္ အမွတ္ (၂)မွ ေကာက္ႏႈတ္ထားသည္။
၁၉၃၆ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရမွ က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ မဲဆႏၵေရြးေကာက္ပဲြ၌ သထံုေျမာက္ဘက္ မဲဆႏၵနယ္မွ ဥပေဒျပဳလြတ္ေတာ္အမတ္အျဖစ္ အေရြးခံရသည္။ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရမွ ဖဲြ႕စည္းေပးေသာ ေဒါက္တာဘေမာ္ ဦးစီးသည့္ ပါလီမန္လြတ္ေတာ္တြင္ လြတ္ေတာ္ဒုတိယ ဥကၠ႒အျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္တြင္ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူး၌ ကရင္၊ ပအို၀္းႏွင့္ အျခားတိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့သည္။ ၁၉၃၉ မွ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ထိ လြတ္ေတာ္ အတြင္း၀န္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။
၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္မ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံကို သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ဂ်ပန္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအီးဒါးမွ ဖဲြ႕စည္းေပးေသာ ယာယီအစိုးရတြင္ ျဖားဗြာသည္ ကုန္သြယ္ေရးစက္မႈ၀န္ႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ေပးအပ္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္အစိုးရမွ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးေၾကညာေပးၿပီးေနာက္ ျဖားဗြာသည္ သစ္ေတာႏွင့္ သတၱဳ၀န္ႀကီးအျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ဖဲြ႕စည္းထူေထာင္ထားသည့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွလူငယ္အစည္းအရံုးကုိလည္း တက္ၾကြစြာ ပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္မ်ားသည္ ေဒါက္တာဘေမာ္ဦးစည္းေသာ အစိုးရမ်ားႏွင့္အတူ ျဖားဗြာလွေဖလည္း ပါ၀င္ၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္၊ မုဒံု၊ သံျဖဴဇရပ္သို႔ ဆုတ္ခြာခဲ့ရသည္။
၁၉၄၆ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ ပထမပင္လံုညီလာခံ ခင္းက်င္းျပသေသာ ရွမ္းျပည္လက္မႈပညာျပပဲြသို႔ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ား၊ ကခ်င္ဒူ၀ါးမ်ားႏွင့္အတူ ျဖားဗြာလွေဖလည္း ပါ၀င္တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ျဖားဗြာလွေဖသည္ ပအို၀္းေတာင္သူအမ်ဳိးသားအဖဲြ႕ခ်ဳပ္ကို သထံုၿမိဳ႕ ရွိ ေညာင္၀ိုင္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၌ ဖဲြ႕စည္း ထူေထာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ KNU ကို ျပန္လည္ဖဲြ႕စည္းခဲ့ရာ ျဖားဗြာလွေဖသည္ ဒုတိယဥကၠ႒အျဖစ္ တာ၀န္ယူ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၂)ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ညီလာခံသည္ ကရင္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ျဖားဗြာလွေဖ တက္ေရာက္ေလ့လာခဲ့သည္။
၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ KNDO ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဖဲြ႕သည္ သထံုကို သိမ္းပိုက္ႏိုင္ၿပီးေနာက္ ျဖားဗြာလွေဖအား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာ၀န္ေပးအပ္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ဇူလိႈင္လတြင္ ကရင္တပ္၊ ကခ်င္တပ္ႏွင့္ ပအို၀္းတို႕ ပူးေပါင္းၿပီး ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ကို သံုးလၾကာ သိမ္းပိုက္ခဲ့သည္။ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ကို ျပည္ေထာင္စုစစ္တပ္က ျပန္သိမ္းယူၿပီးေနာက္ ျဖားဗြာလွေဖသည္ KNU ၌ ဒု-ဥကၠ႒ရာထူးကို ႏႈတ္ထြက္စာတင္ခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ မိမိပိုင္ဆိုင္ေသာ ေငြ (၁၅)သိန္းကို ေမာ္လၿမိဳင္ဘဏ္ႏွင့္ ရန္ကုန္ဘဏ္တိုက္မွ အျခားလူယံုတဦးအား ထုတ္ယူေစခဲ့သည္။ ၎ေငြျဖင့္ KNU ထံလက္နက္မ်ား တပ္ရင္း(၃)ရင္းစာ ၀ယ္ယူၿပီး ပအို၀္းအမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအဖဲြ႕ (ပအလဖ)ကို ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ (၁၁)ရက္ေန႔တြင္ စနစ္တက် ဖြဲ႕စည္းထူေထာင္္ၿပီး လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးလမ္းစဥ္ကို လႈပ္ရွားခဲ့သည္။ ပအလဖ သည္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ေမလ (၅)ရက္ေန႔တြင္ ဖဆပလ၏ လက္နက္ႏွင့္ဒီမိုကေရစီလဲလည္ေရးစစ္ဆင္ေရးေၾကာင္း လူအင္းအား ၁၀၀၀ ျဖင့္ လက္နက္ခ်အလင္း၀င္ခဲ့သည္။
၁၉၆၀ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္လံုးကြ်တ္ပါလီမန္ေရြးေကာက္ပဲြ၌ ေရြးေကာက္ခံရေသာ ပအမဖ အမတ္ (၃)ဦးအနက္ ျဖားဗြာလွေဖလည္း ပါ၀င္သည္။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕တြင္ ျပည္နယ္မ်ား ညီညြတ္ေရး ညီလာခံ၌ ျဖားဗြာလွေဖ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလတြင္ ရွမ္းျပည္အေနျဖင့္ ျပင္ဆင္ညိႇႏိႈင္းသည့္ ဖက္ဒရယ္မႈ၀ါဒတြင္ ပအမဖ အဖဲြ႕၀င္မ်ားျဖစ္ေသာ ျဖားဗြာလွေဖ၊ ဦးျဖဴႏွင့္ ေက်ာ္စိန္တို႕လည္း ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ဖဲြ႕စည္းေသာ တိုင္းရင္းသားေကာ္မတီအဖဲြ႕ကို္ ျဖားဗြာလွေဖက ဥကၠ႒ ေနရာယူခဲ့သည္။ ထိုအဖဲြ႕ဥကၠ႒ျဖစ္ေသာ ျဖားဗြာလွေဖ၏ ေခါင္းေဆာင္သည့္ (၆)ခရိုင္ဆႏၵျပပဲြကို လူထု (၁)သိန္းေက်ာ္တက္ေရာက္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ထုိဆႏၵျပပဲြကို ျဖားဗြာလွေဖႏွင့္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းတို႔အသီးသီး မိန္႕ခြန္းျမြတ္ၾကားခဲ့ပါသည္။
၁၉၆၄ ခုႏွစ္တြင္ ျဖားဗြာလွေဖသည္ အစိုးရဖမ္းဆီးျခင္းခံရၿပီး ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္ ေထာင္္မွ ျပန္လြတ္လာခဲ့သည္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ရန္ကုန္မွ ျပန္လည္ထြက္ခြာလာၿပီး ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမသို႔ ျပန္ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ရွမ္းျပည္နယ္ လူမ်ဳိးေပါင္းစံု လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦးတြင္ ဥကၠ႒ တာ၀န္ကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ (၂၄)ရက္ေန႔တြင္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ပန္တြန္ရြာ၌ ရင္က်ပ္ေရာဂါေ၀ေဒနာျဖင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။
မွတ္ခ်က္
ပအို၀္းလူငယ္စာေဆာင္ အမွတ္ (၂)မွ ေကာက္ႏႈတ္ထားသည္။
Dec 5, 2013
" ကြက္လပ္ျဖည့္ ေမတၱာ "
(၁) ကိုယ့္အစာအိမ္က မလုိအပ္ပဲ ၀ယ္စားလုိက္ ေနၾကာေစ့ တစ္ထုပ္ရဲ႕ တန္ဘုိးဟာ ဆာေလာင္ေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ အတြက္ဆုိရင္ အသက္ကယ္တဲ့ ေန႔လည္စာ တစ္နပ္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႕....
...
(၂) ကုိယ့္ဖိနပ္စင္မွာ ေနရာမလပ္ရွိေနပါလွ်က္ ထပ္မံ ျဖည့္တင္းလုိက္တဲ့ ေဒါက္ဖိနပ္တစ္ရံရဲ႕ တန္ဘုိးဟာ ဆူးစူးေနတဲ့ ေျခေထာက္ေလးေပါင္းမ်ားစြာ အတြက္ေတာ့ အကာအကြယ္ တခု ေပးႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႕...
(၃) ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ကုိယ့္အ၀တ္ဗီဒုိထဲကို ပုိျပီး က်ပ္သိပ္သြားေအာင္ ျဖည့္ဆည္းလုိက္တဲ့ ႏုိင္ငံျခားျဖစ္ အ၀တ္တစ္ထည္ရဲ႕ တန္ဘုိးဟာ ခုိက္ခုိက္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ အတြက္ေတာ့ ေႏြးေထြးမႈေလးတစ္ခု ေပးစြမ္းႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႕...
(၄) ကုိယ့္မိသားစု အတြက္ ဘယ္လုိမွ ေကာင္းက်ဳိး မေပးႏုိင္ပဲ ျဖဳန္းတီးပစ္လုိက္တဲ့ ဘီယာဗူးေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ တန္ဖုိးဟာ မြတ္သိပ္ေနတဲ့ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ အတြက္ေတာ့ သန္႔စင္တဲ့ ေရတစ္ကန္ အျဖစ္ ေက်းဇူးျပဳႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႕...
(၅) ကိုယ့္အတြက္ လူျမင္ကြင္းမွာ ၾကြား၀ါဖုိ႔ေလာက္သာ အသုံးက်တဲ့ iPhone တစ္လုံးရဲ႕ တန္ဖုိးဟာ အနာဂါတ္မဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ အတြက္ေတာ့ ဘ၀အာမခံခ်က္ကို ေပးႏုိင္တဲ့ ပညာေရး တစ္ခု အျဖစ္ျဖည့္ဆည္း ေပးႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႕....
ကုိယ့္အတြက္ မလုိအပ္တာေလးေတြကို ေလာကလုိအပ္ခ်က္ေလးေတြ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏုိင္ပါေစ...ေမတၱာျဖင့္....
( အရွင္ေတဇာနႏၵ )
ေရႊဘုန္း (ေစတနာပန္းခင္း)
www.bellbagan.com
...
(၂) ကုိယ့္ဖိနပ္စင္မွာ ေနရာမလပ္ရွိေနပါလွ်က္ ထပ္မံ ျဖည့္တင္းလုိက္တဲ့ ေဒါက္ဖိနပ္တစ္ရံရဲ႕ တန္ဘုိးဟာ ဆူးစူးေနတဲ့ ေျခေထာက္ေလးေပါင္းမ်ားစြာ အတြက္ေတာ့ အကာအကြယ္ တခု ေပးႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႕...
(၃) ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ကုိယ့္အ၀တ္ဗီဒုိထဲကို ပုိျပီး က်ပ္သိပ္သြားေအာင္ ျဖည့္ဆည္းလုိက္တဲ့ ႏုိင္ငံျခားျဖစ္ အ၀တ္တစ္ထည္ရဲ႕ တန္ဘုိးဟာ ခုိက္ခုိက္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ အတြက္ေတာ့ ေႏြးေထြးမႈေလးတစ္ခု ေပးစြမ္းႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႕...
(၄) ကုိယ့္မိသားစု အတြက္ ဘယ္လုိမွ ေကာင္းက်ဳိး မေပးႏုိင္ပဲ ျဖဳန္းတီးပစ္လုိက္တဲ့ ဘီယာဗူးေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ တန္ဖုိးဟာ မြတ္သိပ္ေနတဲ့ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ အတြက္ေတာ့ သန္႔စင္တဲ့ ေရတစ္ကန္ အျဖစ္ ေက်းဇူးျပဳႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႕...
(၅) ကိုယ့္အတြက္ လူျမင္ကြင္းမွာ ၾကြား၀ါဖုိ႔ေလာက္သာ အသုံးက်တဲ့ iPhone တစ္လုံးရဲ႕ တန္ဖုိးဟာ အနာဂါတ္မဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ အတြက္ေတာ့ ဘ၀အာမခံခ်က္ကို ေပးႏုိင္တဲ့ ပညာေရး တစ္ခု အျဖစ္ျဖည့္ဆည္း ေပးႏုိင္ေကာင္းပါရဲ႕....
ကုိယ့္အတြက္ မလုိအပ္တာေလးေတြကို ေလာကလုိအပ္ခ်က္ေလးေတြ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏုိင္ပါေစ...ေမတၱာျဖင့္....
( အရွင္ေတဇာနႏၵ )
ေရႊဘုန္း (ေစတနာပန္းခင္း)
www.bellbagan.com
တန္ဖိုးရွိေသာ ဘဝ
ေဆးရံုတစ္ခုထဲက အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာေပါ့။ လူနာ ၂ ေယာက္အတူေနတယ္။ တစ္ေယာက္က အဝင္တံခါးဝမွာ။ တိုက္ပြဲ ဗံုးဒဏ္၊ က်ည္ဒဏတ္ေၾကာင့္ မ်က္လံုး ပက္တီးစီးထားရျပီး တစ္ကိုယ္လံုး ေၾကမြေနသူ။ အသက္ရွင္ဖို႔ စိတ္အားျပင္းထန္မွ လူျပန္ျဖစ္မယ့္အေနအထားတစ္ခုမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႔ညာဘက္ျခမ္းမွာ။ တိုက္ပြဲက ေရွ ႔တန္းအတူတက္တဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ သူက ေဆးရံုအရင္ေရာက္ထားသူမို႔ နံရံဘက္အျခမ္းမွာ ေနရာရေနသူ ျဖစ္ပါတယ။္ ...
မ်က္လံုးမျမင္၊ လွုပ္ရွားဖု႔ိခက္ခဲတဲ့ သူက နံရံဘက္ကလူကို ေမးတယ္။ “ဘာတြလုပ္ေနလဲ ကိုယ့္လူ”
“အျပင္မွာ ကေလးေလးေတြေဆာ့တာ ၾကည့္ေနတာ”
“အဲ့ဘက္မွာ ျပတင္းေပါက္ရွိတယ္လား”
“ဒါ့ေပါ့ သယ္ရင္းရ၊ ေနဝင္ခ်ိန္မုိ႔လားမသိ၊ ေတာင္တန္းဘက္မွာ နီထိန္ထိန္ ျမင္ကြင္းေလးက အေတာ္ေလး ၾကည့္ေကာင္းတယ္ကြ၊
ေဟာဟိုမွာ ပန္းျခံထဲ င့ါမိသားစုေတြ လက္လွမ္းျပေနတယ္။ မင္းအိပ္ေနတုန္း င့ါကို ဝင္ေတြ႔သြားတာေလ”
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ ျပတင္းေပါက္ေနျပီးေတာ့ အျပင္ဘက္က ျမင္ရတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ နဲ႔ အေၾကာင္းအရာ မ်ားကို စီပါပတ္ကံုးေျပာျပီး အရမ္းလွပေနတာ သူ႔ကို ျမင္ေစခ်င္ေၾကာင္း၊ ျမန္ျမန္ေနေကာင္းေအာင္ အားတင္း၊ အသက္ရွင္ဖို႔လည္း တိုက္တြန္းပါတယ္။
ဒါနဲ႔ မ်က္စိပတ္တီးစည္းထားျပီး တစ္ကုိယ္လံုး လွုပ္ရခဲေနသည့္တိုင္ အျပင္သဘာဝအလွေတြကို တစ္ေခါက္ ျပန္လည္ ေတြ႔ႏိုင္ဖုိ႔ အသက္ရွင္ရမယ္ဆုိတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ေလး ေမြးဖြား လာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေဆးလည္း ပံုမွန္ေသာက္ျပီး က်န္းမာဖို႔ အားတင္းရင္း ေန႔တိုင္း ျပတင္းေပါက္တစ္ဖက္က ျမင္ကြင္းအေၾကာင္းကို ေမးျမန္းပါတယ္။
တစ္ေန႔ သူျပန္ေနေကာင္းပါျပီ။ မ်က္လံုးပတ္တီးဖြင့္ျပီး တစ္ကိုယ္လံုးက ေက်ာက္ပတ္တီးေျဖလိုက္ခ်ိန္ သူ႔ေဘးမွာ ရွိေနတဲ့ လူကို မျမင္ရေတာ့လို ဘယ္ေရာက္သြားလဲေမးတယ္။ ပုိျပီးေတာ့ အံ့ၾသတာ တစ္ခုက အဲ့ေဘးမွာ ျပတင္းေပါက္ ရွိမေနျခင္းပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေမးခြန္းေပါင္း မ်ားစြာန႔ဲ သူနာျပဳကို ေမးပါေတာ့တယ္။ သူနာျပဳကေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္း ျပန္ေျဖေပးပါတယ္။
“ရွင့္ရဲေဘာ္က ေဆးရံုအေရာက္ေစာေပမယ့္ ကံကေတာ့ မေကာင္းရွာဘူး။ မ်က္လံုးလည္း မျမင္ရဘူး။ ေသြးကင္ဆာ ျပန္ေဖာက္လာတာမို႔ ရက္ပိုင္းပဲ အသက္ရွင္ဖို႔က်န္ေတာ့တဲ့လူ၊ မေန႔ေလးတင္ ဆံုးသြားလုိ႔ အခန္းကေန သယ္ထုတ္ျပီးသြားျပီ။ ရွင္က စိတ္ဓာတ္ခိုင္မွ အသက္ရွင္ရမယ့္သူမုိ႔ အားေပးစကား ေန႔တိုင္းေျပာ ေပးတာပါ၊ နံရံမွာ ျပတင္းေပါက္မပါတဲ့ အခ်က္အတြက္ကေတာ့ စိတ္မရွိပါနဲ႔”
Ref: kfacts.
သင္ခန္းစာ -
လူေတြဟာ ကိုယ္တစ္ေယာက္ ဒုကၡေရာက္ေနျပီဆုိရင္ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ ႔ လွပမွုကို မခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ မခံစားႏိုင္တဲ့အျပင္ တစ္ခါတစ္ေလက် ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပါ ကိုယ့္ဒုကၡ အပူေတြကို ဆီးကူးေစမိၾက ပါတယ္။ ကံၾကမၼာဆုိး တံခါးဝေရာက္ေနခ်ိန္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ဝင္မရေအာင္ တံခါးမွာ ပိတ္ထားေပးဖို႔ထက္ ကိုယ္နဲ႔ အတူ ဝင္ေစဖို႔ လက္ကမ္းေခၚတတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္အား အဆုိးရြားဆံုးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုယ္တစ္ေယာက္မွာ ဘယ္လိုအခက္ေတြရွိေနရွိေန၊ ဒုကၡေတြ ရွိေနရွိေန၊ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ သူတစ္ပါး အေပၚမွာ အၾကင္နာ၊ ေမတၱာတရားတို႔နဲ႔ စာနာ၊ ကူညီ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ေစတတ္မွုက တန္ဖိုးရွိေသာ ဘဝတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ႏိုင္လိုက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ။္
ေအာင္ခမ္း ( ရိုးရာေလး )
Subscribe to:
Posts (Atom)